Neêrland's doodstrijd in 1918.
No. 145.
Donderdag 7 December 1911.
Zevende Jaargang.
Verschijnt eiken MAANDAG-WOENSDAG- en VRIJDAGAVOND.
BUITENLAND.
"FEUTlletoh.
b'innenlandT"
DE OORLOG
tnsschen Italië en Turkije.
ill., z.;
73 j.; C.
Abonnementsprijs p. 3 maanden voor Goes f 0.75, daarbuiten f 0.95.
Afzonderlijke nummers 5 centj dubbele bladen 10 ceint.
Advertentiën warden ingewacht op Maandag en Woensdag vóór
half drie en Vrijdag vóór een uur 's namiddags.
Kanfoor v. d. Administratie: Gangepoorfsfraat C 209, GOES.
Reclameberichten 25 Ct. p. r. Bij abonnement speciale prjjB.
Advertentiën van 15 regels ƒ0.50; iedere regel meer 10 Ct.
Eenzelfde advertentie 3 X geplaatst, wordt 2 X berekend.
Dienstaanbiedingen 5 regels voor 25 Gt. h contant.
Een oorlogscorrespondent
aangevallen.
Toen dezer dagen de correspondent Van
de „Temps" Jean Carrère genaamd, naar
zijn woning in Tripoli terugkeerde, werd
hij door een inboorling aangevallen, die
hem aan hals en schouders lichte ver
wondingen toebracht.
De toestand van den gekwetste is be
vredigend. Men is den misdadiger nog
niet op het spoor. Carrère werd gewond
door een dolk. Hij had, evenals de Fran-
sche consul, Fransche dreigbrieven ont
vangen, doch had de Italiaansch© over
heid hiervan niet in kennis gesteld.
Men vermoedt, dat men in dezen aan
slag de wraak van een Turk te zien
heeft, daar de correspondent altijd gunstig
voor de Italianen schreef.
Protest vlan een oorlog!scor-
respondent.
In de „Bohemia" kondigt ReichsfreiheiT
V. Binder-Krieglstein, ©en vroeger Oosten-
rijksch officier, die zich in het Italiaansche
hoofdkwartier bevindt, zijn aanstaand ver
trek uit Tripoli aan.
Baron Binder deelt miede, dat het op
treden der Italianen 'them onmogelijk
maakt aan den veldtocht der Italianen
verder deel te nemen, „zoo lang hij nog
een greintje 'eergevoel bezit".
Op den avond van den 22sten meldt
de baron, is het Oostenrijksch© consulaat
door een Italiaansche artillerie-colonne be
schoten en de Italiaansche officieren
spraken voortdurend van een oorlog met
Oostenrijk.
Freih. v. Binder, die tot nu toe steeds
op gematigdheid ten kalmte had aange
drongen, eindigt zijn bericht met de woor
den: „Wat willen wij dan nog met Ita
lië? Als vriend kan het ons geen nut
brengen en als vijand kan het ons niet
schaden".
Beslissen de sla gin Tripoli.
Een Italiaansche troepenmacht Van
15,000 man met 2 eskadrons cavalerie
voerde Maandagochtend om 6 uur een
aanval uit op het Turksche kamp te Ain
Zara. De vijand vluchtte in wanorde naar
de bergen intet achterlating van geweren
en kanonnen. Tegelijkertijd beproefden
benden Arabieren een aanval op Garga-
resj, die werd afgeslagen. Ook de sche
pen en die vliegtuigen werkten mee. In
een ambtelijke mededeeling wordt ge
zegd, dat de strijd beslissend was voor
den Veldtocht in Tripoli. De oorlogspe
riode is nu vervangen door die der gue
rilla. Het geheel onverwachte gevecht
heeft te Roimie diepen indruk gemaakt
en groote vreugde gewekt. Men voelt zich
gerustgesteld ©n beschouwt de overwin
ning als het .mooiste succes totdusvter.
I n B ark a.
De Arabieren hebben Zondagnacht het
front der Italianen bij Bengazi aangeval
len, maar zij werden afgeslagen; 4 Ita
lianen werden gedood en 4 gewond.
46). DOOR TWEE PIOTTEN.
VI.
I)er Krieg ist ein gottliches Gesezt
das Kranke, iriedenssehnüchtige Völ-
kerxichtetund durcfa Blut und Elend
der Qesundung entgegenfurht. l)
V. Ardenne
De Koninkljjke Standaard woei hoog uit
boven de vorstelijke woning op den Dam,
en de dubbele schildwachten stapten mo
notoon van en naar hun schilderhuis. Rustig
was het voor het paleis, ongewoon rustig,
niettegenstaande de Koninklijke Vrouwe
in haar hoofdstad was en bleef, 't Was
geen zegetocht geweest, die gedwongen
reis van haar residentie naar hier, geen
aanzwellende jubeltonen hadden gedaverd
bjj Hare aankomst, geen spontane vreugde
kreten werden geho.vrd. Doeh langs den
weg stonden stil ernstig, vijf en zes dik
De oorlog is een wetgeving van hoogere
orde, zieke, naar vrede smachtende volkeren
berechtend en door bloed en ellende tot de
gezondheid terugbrengend.
De Dalidane 1 hen.
De „Frankfurter Zeitung" verneemt uit
KonstantinopelRusland heeft de Porte
een nota gezonden, waarin het de vrije
doorvaart door de Dardanellen voor de
Zwarte Zee vraagt, terwijl die voor de
oorlogsschepen van anderen gesloten zou
moeten blijven. Rusland's 'eisch is in strijd
met de internationale verdragen nopens
het sluiten v.an de Dardanellen voor alle
vloten in vredestijd, terwijl den Sultan
in die verdragen slechts voor bijzondere
gevallen hiet Hecht gegeven wordt, uit
zonderingen toe te laten.
FRANKRIJK.
Moederliefde. Op de spoorlijn Juil-
lan-Rivesaltes, nabij bet station Candies
heeft Zaterdag 'een vreeselijk ongeluk
plaats gehad. Een 3-jarig kind, Marius
Mounie, speelde op de rails, toen do
moeder, een spoorwegwachtster, ©en pas-
sagierstrein in volle vaart zag aanko
men. Zonder aarzelen liep zij naar haar
kind toe, nam het op en wilde op zij
springen, doch het was te laat. Moeder
en kind werden door den trein gegrepen
en totaal verbrijzeld.
EVhKHM).
Een reusachtig hotel te Lon
den. 'n Soort pendant van het kolos
sale nieuwe koffiehuis op de Potsdammer
Platz \te Berlijn wordt te Londen een
nieuw hotel, hetwelk de „Strand Hotel"-
maatschappij aldaar bij Regent-street zal
laten bouwen ©n dat wat schoonheid,
grootte, comfort betreft, een der attracties
van Londen belooft te worden.
Het zal het grootste hotel van Europa
worden en meier da,n 1000 slaapkamers
bevatten, benevens, veranda's, ontvang
kamers enz. en het tarief zal er, evenals
in het Strandhotel, betrekkelijk laag zijn.
Het volgend jaar zal met den bouw
een aanvang worden gemaakt en men
hoopt, dat het hotel binnen den kortst
mogelijken t yd in exploitatie te kunnen
brengen.
SPANJE,
Een moderne Infante. Door de
infante Eulalie, dochter van koningin Isa
bella en zuster van Alphonsus XII is
te Parijs een boek geschreven, getiteld
„Au fil de la vie". In dit hoek wordt
een zeer „onafhankelijke" moraal en de
echtscheiding verdedigd, en tevens 't hof
ceremonieel bespottelijk gemaakt.
Als hoofd der familie heeft koning AI-
fons XIII haar een telegram gezonden
waarin hij vraagt, de uitgave te schor
sen. De infante heeft echter geweigerd,
antwoordende, dat zij handelen wil ge
lijk haar goeddunkt.
EERSTE KAMER.
De leden van de Eerste Kamer, die
heden, Woensdagavond vergaderen, ko
men hoofdzakelijk bijeen tot het in de
gerjjd, hare landskinderen, in eerbiedigen
groet hunne onwankelbare trouw en innige
aanhankelijkheid uitsprekend, en bjj zooveel
bewijzen van onverzwakte liefde voor haar
huis was de sombere trek gevlucht voor
den welbekenden innemenden glimlach.
Een enkel oogenblik had de opgepakte
menigte moeten getuigen, onstuimig hardop
moeten uitschallen, wat uit het hart naar
de lippen weide, en als een aanstormende
orkaan zwollen de duizenden stemmen tot
één machtige geluidsgolf, die het „leve de
Koningin, leve de Prins, leve de Prinses"
tegen de hooge donkergrijze muren van
het paleis wierp, toen de koninklijke familie
op het balcon verscheen tot dankgroet aan
haar volk. Oranje en Nederland, steeds
verbonden door heilige traditiën, door een
glorierijke geschiedenis, waren echter nu
onverbreekbaar samengesnoerd door alge-
meenen rouw en dreigenden ondergang.
Op den kwamen en gingen de trams
door de gewone menschendrukte, doch de
eerbied voor de plaats en het ernstig ver
langen van de Koningin hadden het gewone
rumoerige aan dit menschenbeweeg ont
nomen. In de binnenstad teekende zich
eveneens de ernst van den toestand. Met
begeerig oog verslonden talrijke groepen
de regeeringstelegrammen, welker verplet-
afdeelingen onderzoeken van de Indische
begrooting, dienst 1912, de Militiewet en
enkele weinig omvangrijke wetsontwer
pen.
Bij de Kamer is nog aanhangig het
wetsontwerp op de Staatsbedrijven, waar
omtrent de Memorie van Antwoord wordt
ingewacht, zoodat 'tnog niet voor open
bare behandeling gereed is.
TWEEDE KAMER.
Over het in de zitting van Maandag
j.l. door den heer Patijn (Zierikzee) ge
sprokene, oordeelt de verslaggever van
„De Maasbode" als volgt:
Het algemeen debat op de Staatsbagroo-
ting is intusschen maar magertjes geble
ven. De beste redevoeringen van de drie
die gehouden zijn, waren ontegenzegge
lijk de eerste en de laatste; die van de
beeren D© Itanter en De Beaufort. Zij
waren ook van behoorlijke beknoptheid.
Er tusschen in kwam de financieel© unie-
liberale politicus Patijn aan 't woord, die
ongeveer anderhalf uur noodig had can
niets nieuws te viertellen.
Hij richtte zich, gelijk zijn gewoonte
is, bij het algemeen debat over de Staats-
begtooting, tegen het beleid van den Mi
nister van Financiën. Van 'tjaar leek hij
intusschen al bijzonder zwak en zijn re
deneering vertoonde zonderlinge kron
kels. Zoo bijv. begon hij met te con-
stateeren, verbetering van den finain-
cieelen toestand; verzette zich op grond
van die verbetering tegen invoering van
een tarief van invoerrechten; consta
teerde dan weer teruggang van den fi-
nancieelen toestand en maande op dien
grond aan tot voorzichtigheid.
Wat is dat nu?
Indien hier zuiver zakelijk over de
Rijksfinanciën gesproken werd ien gepoogd
werd der Regeering waardevolle advie
zen te Verstrekken, da,n kon men toch
onmogelijk tot zulke tegenstrijdigheden
koimen. De zaak is echter, dat de heer
Patijn die nu eenmaal financieel© „spe
cialiteit" der unie is als aanloopje
voor zijn politieken aanval op de Re
geering moet gebruiken de financiën. Zóó
heeten die financiën dan al of niet roos
kleurig, naarmate ze moeten dienst doen
als aanval op een voorgenomen regee-
ringsmaatregel. En vandaar dat, bij de
bespreking bij 'de tariefwet, de afgevaar
digde het wenschelijk vond, voorop te
zetten, idat de financieel© toestand zoo
goed is, dat de versterking der midde
len langs dezen weg onnoodig ma.g ge
noemd worden.
We willen thans niet tegenspreken de
bewering, dat de financieel© toestand
vooruitgaand© zou zijn. We wijzen slechts
op de contradictie bij één en denzelfden
spreker.
Zoo bij de bespreking Van de, dalende
vraag naar Staatsfondsen en de hiermee
gepaard gaande lagere noteering kwam
de afgevaardigde met het praatje, dat de
oorzaak hiervan te zoeken zou zijn o.a.
in den wassenden invloed van de S. D.
A. P. en de Vrees der bezitters, dat die
partij 'de financieel© verplich
tingen van den Staat niet zou willejn
handhaven.
terende tijdingen hier een gegmoorden vloek
uitpersten, daar een kreet van verontwaar
diging de lucht deden inschreeuwen. De
extra bulletins werden den jongens uit de
handen gerukt, om den vollen smartebeker
in ééne teug tedigen, in plaats van drup
pelsgewijze gepijnigd en gefolterd te worden.
Het onzekere der regeeringsplannen
verhoogde nog de spanning en de dagbladen
drongen in meer of minder gepeperde ar
tikelen aan op volledige inlichtingen van
den toestand, op algeheele uiteenzetting
van regeeringsvoornemens in de toekomst.
De hoofstad was nu in afwachting, de
beslissing zou spoedig genomen worden
de kamers kwamen dien dag 9 Mei om
10 uur in vereenigde zitting bjjeen.
De verschillende rampen, die het land
hadden getroffen, het leger, dat niet had
kunnen beletten de doordringing van den
vjjand in het hart van het rjjk, de moge
lijkheid, dat de vesting Holland in «éne
berenning zou genomen worden, de voort
durende bedreiging van een hernieuwde
landing, misschien wel in Zuid Holland,
dit alles had de regeering genoopt haar
zetel te verplaatsen naar de hoofstad achter
het laatste bolwerk der landsverdediging.
Voor zoover zjj niet naar 't oorlogsterrein
vertrokken, hadden de leden der Staten-
Men zal ons er wel niet Van verden
ken, dat wij den socialisten al te wel
gezind zijn. We zullen de verderfelijke
gevolgen van hun optreden dus niet on
derschatten. Maar dat dit ©ptrlédien nu
ook nog de schuld zou zijn van het da
len in koers onzer Staatsfondsen
néén, dat is al te belachelijk.
We willen er maar mee aantoonen,
dat men den heer Patijn niet zoo ern
stig moet nemen. Hij spreekt betrekkelijk
slechts zelden; als hij dan eens spreekt,
dan is hij als een Zondag,sifuiter, die
veeleer daarheen zich begeeft, waar zijn
paard hem brengt, dan dat hij zelf aan
't beest leiding geven zou. We willen maar-
zeggen, da,t hij zich dan door politie
ken hartstocht verleid laat brengen tot
uitspraken, die hij bij nuchter naden
ken wel voor zich zou houden.
En zoo Vond nu deze unie-liberaal al
evenmin iets in de Regeering te prijzen
als Vrijdag j.l. zijn confrater Roodhuy-
zen.
Oorlog is veel te duur; voor 'tonder
wijs wordt niets gedaan; de sociale ver
zekering wordt heelemaal den verkeerden
kant uitgestuurd en lijdt aan absoluut-
gebrek aan eenheid. Zeker: voor de bee
ren Colijn en Talma heeft de heer Patijn
wel 'n woord van lof over omdat ze
zoo idloortastend werken.
Maar de resultaten zijn bij hen al even
droevig in zijn oog als bij al de an
dere Ministerser deugt niets van 1
Zelfs de meest-verblinde moet begrij
pen, dat hier schromelijk overdreven
wordt. Als men negen menschen verwijt,
dat ze niet in staat zijn o,m iets goeds
tot stand te brengenals men dan daarbij
toegeeft, dat onder die negen zijn man
nen van kracht en van talent, mannen
van ernst en toewijding, dan snapt ieder
wel, dat die improductiviteit gefin
geerd is.
De heer Patijn kan zelf onmogelijk ge-
looven, dat er velen zull-en zijn, die met
zijn critiek op de Regeering meegaan.
Kardinaal Van Rossum.
Irijdag j.l. hebben de te Rome vertoe
vende Nederlanders het voorrecht gehad
de H. Mis van Zijne Eminentie Kardinaal
van Rossum bij te wonen en daarna met
hem te ontbijten in de groote spreekka
mer van het St. Alfonsusklooster. Hierover
schrijft de Romeinsche correspondent van
„De Maasbode":
„De koffie met brood, de witte wijn
en gebak, werden graag genoten na de
lange plechtigheid. Dan liet Z.Em. den
eigenlijken kardinaalshoed zien aan de
aanwezigen. Deze is niet bestemd om ge
dragen te worden. Kardinaal van Ros
sum, om zijne landgenooten een genoe
gen te doen, liet er zich een oogenblik
even mee tooien, waarbij. Z.Em. luide werd
toegejuicht door het geheele gezelschap,
dat oprees ien zong„Lang zal hij leven,
hoeral"
Daarna deelde Z.Em. mede, hoe het
den Nederlandschen kardinaal ter oore
was gekomen, dat H. M. Nederland's ge
liefde Koningin, zich met zooveel belang
stelling op de hoogte had laten stellen
Generaal zich eveneens opgesloten in de
muizenval. Wel was de wetgevene arbeid
gestaakt, maar de Koningin had uitdrukke
lijk gewenscht, dat hare Rageering ten
alle tjjde voeling zoude houden met de
volksvertegenwoordiging, dus met het volk,
dat troon en onafhankelijkheid tot den
laatsten man wilde verdedigen.
Zoo rustig als het was voor de koninklijke
woning, zoo bruisend woelig deinde de
menschenzee, schouder aan schouder in de
riehtiDg van 's Lands raadzaal, waartoe
een der kleine zalen van 't Paleis van
Volksvlijt was herschapen. Doch hier vond
men niet de stille huldebetooging, als voor
het paleis. Elke afgevaardigde kreeg zijn
deel in de uitbarstingen van wrevel en
verontwaardiging, in de juichkreten op
stijgende uit de menschendrommeD, al naar
gelang de publieke meening, het volksoor
deel, hem mede schuldig verklaarde aan
's lands „Zu3ammenbruch", waarvan in
Vlissingen, in N.-Holland en in N. Brabant
het voorspel was gespeeld Het „kruisigt
hem" donderde hem tegen, die in brallende
zinnen eens de grondvesten van het leger
had losgewiegeld en daarvoor in de plaats
had gegeven de gewapende ongeoefende
volksdrommen, het dik bewierookte, de
mocratische volksleger, dat in de vuurproef
Welk weder zullen wij hebben
Verwachting tot aan den avond van 7 Deo.
Zwakke tot matigen, zuidoostelijke tot
zuidwestelijken wind Nevelige tot half be
wolkte lucht. Waarschijnlijk eenige regen.
Weinig verandering van temperatuur.
van de laatste gebeurtenissen, om de kar
dinaalsverheffing van dien landsman heen,
en hoe H. M. den loop der dingen met
zooveel voldoening had gevolgd. De kar
dinaal, na den raad ingewonnen te heb
ben van den kardinaal-staatssecretaris,
had zich dan ook persoonlijk gewend tot
H. M., om deze van zijne verheffing offi
cieel kennis te geven, en had dein wensch
uitgesproken, dat door deze eer het Kath.
Nederland te beurt gevallen, de welwil
lendheid van H. M. voor de Roomschen
moge bevestigd worden. Moge God, zoo
eindigde Z.Em. ons land en vorstenhuis
zegenen, H. M. de Koningin, Z. K. H. dien
Prins-Gemaal en de vreugd© van Neder
land, H. K. H. Prinses Juliana.
Het gezelschap betuigd© zijn instem
ming met deze woorden, door toejuichin
gen en handgeklap en 't aanheffen van
het „Wien Neêrlandsch bloed."
Nog deelde Z.Em. ons mede, hoe het
den kardinaal van Nederland verheugd
had, telegrafisch de gelukwenschen te ont
vangen van de vereenigde Roomsche Mi
nisters van het Vaderland, van de Katho
lieke leden der Eerste en Tweede Kamer.
Nogmaals rezen allen op om het „Wil
helmus" te zingen, eindigend met eeq
hartelijk „Leve de Koningin, leve de
Prins". Dan schreed Z.Em. d© rijen langs,
liet den kardinaalsring vereeren, onder
hield zich met ieder in 't bijzonder nog
eenigo oogenblikken en nam daarop af
scheid.
De vorstin van Bentheim is Dinsdag
middag half vijf aan het Staatsspoorsta
tion te 's Gravenhage aangekomen. Zij
werd door haar zuster H. M. de Koningin-
Moeder ontvangen en reed met haar naar
het Paleis in het Lange Voorhout.
Mr. W. K. F. P. van Bylandt.
Velen uit allerlei kringen en van alle
richtingen hebben Maandag op den 70sten
verjaardag van Graaf van Bylandt, voor
zitter der Tweede Kamer van hunne hoog
achting en sympathie voor dezen jubilaris
doen blijken. In zijn kabinet van de
Tweede Kamer vond de heer Van Bylandt,
bij zijn komst, een fraai bloemstuk en
even later mocht hij daar de gelukwen
schen ontvangen van allen, van den hoog
ste toL den laagste, die in ©enigerlei ambt
of betrekking aan de Kamer verbonden
zijn. De heer Van Bylandt toonde zich
daarvoor zeer gevoelig. De leden der Ka
mer kwamen wat vroeger ter vergadering
om den hooggeachten voorzitter hunne
gelukwenschen aan te bieden. Later, op
een minder drukken dag, zal ©en collec
tieve huldebetooging geschieden in een
nader te bepalen vorm.
was ten onder gegaan. Doch brullende
hoera's als zoovele hosannah's schalden in
de lucht, wanneer de z.g. militaristische
kamerleder, eertjjds verdachtmakend prijs
gegeven aan den weerzin van het volk,
dan zwaren gang gingen naar 's Lands
raadzaal. De volksgunst liep geljjk het
wagentje op de Montagnerusse, nu eens
op het hoogste punt van jubelend-vereerende
stemming, dan weer in de diepste bocht
van koude 'onverschilligheid of uitjouwende
woede.
Een gesloten auto tufte met snellen gang
tot voor den ingang, haastig werd het por
tier opeD gerukt, nog vlugger verdween de
uitstappende in de portiek, doch niet rap
genoeg voor het valkenoog van het men-
schenpak, dat in aan waanzin grenzeude
grenzende fluit- en .sUsalvo's uitbarstte als
boon aubade aan den burger oorlogs-minis-
ter De Koopman, voor wien men vroeger
had geknield, dienj men eens aanbad. Dat
in verschillende landen de burger-Minister
van Oorlog een angstig fiasco had geleden
tot groot nadeel van 's lands weermacht,
was aan het opgezweepte volk toen voor
bijgegaan, door de voormannen verzwegen.
(Wordt vervolgd)
