Neêrland's doodstrijd in 1918. No. 140. TWEEDE BLAD NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT Zaterdag 26 November 1911. SEMEMCID KIEUWS EEN LIED PER WEEK. SLUIS. FEUILLETON. Sociale Berichten. No. 42 uit „De Leewerk". VERDRINKEN. Woorden van J. P. Heije. O diepe zee, o wjjde pias!" Wat ligt er in uw golven Al menigeen bedolven Maar toch! hoe groot het aantal was Van hen, die in uw afgrond zonken, Toch zyn er vry wat meer verdronken In 't klein jeneverglas. O diepe zee, o wjjde plas! Wie in uw vloed moest sneven, Weet, dat zjjn dood en leven, Toch in de hand des Heeren was I Maar wie zegt, in wiens hand zjj zonken, Die in het helsche vocht verdronken Van 't klein jeneverglas. G. W.. verhaalt ons in „Buiten," van het merkwaardige Sluis. „Sluis is thans een landstadje gewor den en de verkeersmiddelen, di® onze tijd zoo zag verbeteren, hebben bet op geheven uit de afzondering, waarin jhet te lang verkeerde. De wallen, eenmaal zelfs door onzen grooten vestingbouw kundige Menno Van Coehoorn aangelegd, zijn in puin gevallen de 'zwaar om muurde kasteelen, die eenmaal den toe gang tot de vesting verdedigden zijn van den aardbodem weggevaagd. De rijke ien trotsche Sint Janskerk, die eenmaal (den inwoners van Sluis tot bedehuis diende, brandde in 181,1 af en werd natuurlijk niet meer opgebouwd. Slechts weinig is er in Sluis overgebleven, dat herinnert aan de dagen van grootheid ©n bloei. Het bijzonder fraaie stadhuis staat daar echter nog altijd als een monument uit het grijze verleden en alleen het bezien en wat daarmede gelijk staat het bewonderen van dit trotsche bouwwerk is een tocht naar het meest zuid-westelijke gedeelte van ons land ten zeerste waard. Stout verheft zich de toren, gebouwd naar het model der Vlaamsche heffrois ten hemel. Robust en fier verheft zich de vierkante steenklomp het plompe van bet bouwwerk wordt te niet gedaan door het viertal hargtorens op de hoeken. Heeft men het klimmen er voor over, dan be loont ©en 'heerlijk panorama, dat men van den bovensten omgang der torens geniet, zeer de moeite. Ruim is het uit zicht over Belgisch- en Zeeuwsch-Vlaan- deren onmiddellijk voor zich ziet men de trotsche torens van Brugge en in het westen weidt het oog over de wateren der Noordzee. In het bovengedeelte van den toren bevindt zich het uurwerk en telkens als de klok het verscheiden van een heel of half uur aankondigt, slaat een bijna levensgroot, veiguld beeid schijn baar op de torenklokken. - Men noemt dit beeld „Jantje van Sluis" ien het ver dient zeker zijn bijnaam van „oudsten klokkenist van Vlaanderen". Trouw is Jantje op zijn hoogein en eenzamen post om kien SluizenaHen telkens te verkon digen, dat de uilen voorbijgaan éénmaal slechts verzuimde hij zijn plicht en juist daardoor redd© hij zijn stad. In 1606 stond Sluis verrast te worden door eene afdeeling Spanjaarden onder bevel van du Terrail. In alle stilte hadden de vij anden aan twee zijden de stad ingesloten en de afspraak was, dat het slaan van van het eerste uur van middernacht het sein voor den aanval zou zijn. Doch dit l sein bleef uit de man, belast met het verzorgen van het uurwerk had zijn plicht niet naar behoonen vervuld. Misschien was hij wel wat in de war geraakt in den kermisnacht -want dezen hadden d® Spanjaarden voor den aanval gekozen en nu had hij bet drijfwerk van het uur werk, dat ook Jantje in beweging brengt, te stijf opgewonden. Het booze opzet der vjjanden werd nog tijdig ontdekt ©n öu Terrail met de zijnen moesten met be bloede koppen afdeinzen. Jantje kreeg de eer Sluis gered t« hebben. De romp van het stadhuis dient in DOOR TWEE PIOTTEN. 42. De commandant van het Zuidl'eger had besloten tot ©en offensieven stoot. De 2d© divisie ontving de opdracht miet 6 regimenten over een groote boog naar Hilvarenheek te marcheeren en over Gorp den vijand in d© rechterflank aan te grijpen. De beschikbare cavalerie met wielrijders zon den marsch sluieren. Een regiment bleef achter 'en vormde met de landweer de algemeen© reserve. Om 10 uur v.m. moest uit Hilvarem- beek worden afgemarcheerd, zoodat om 12 uur uit Gorp het deboucbeeren Jcon plaats hebben. De flank van de Engiel- schen bevond zich in de lijn Goirle-Nieuw- kexk. Op hetzelfde uur zouden onze be* schikbare troepen van den linkervleugel eveneens 'een stoot toebrengen. In een breed front kwamen de Ne- derlandsche afdeelingen uit het bedekte terrein ten W. van Hilvarenheek. De eer hoofdzaak voor raadzaal en menige groote stad mag deze aan het kleine Sluis benijden. Een mooie schouw en de binten met goed bewerkte kraagstukken geven aan de vergaderzaal een rustig en voor naam aanzien. Natuurlijk bewaart men op het stadhuis oenige oudheden, die nog .altijd de stille en stomme getuigen zijn van vroegere grootheid en aanzien. Onder de raadzaal vindt men den kelder, die eveneens een bezoek waard is. Zware pilaren ondersteunen de gewelven. Het stadhuis is vrij goed bewaard gebleven alleen heeft de gevel aan de marktzijde in 1794 eenigszins geleden door het bom bardement der Franschen. In Sluis zijn in de Hoogstraat nog een paar gebouwen overgebleven, die uit het grijze verleden dagteekenen. Een er van is ongetwijfeld het oudste woonhuis der stad en misschien wel van gansch Neder land. Jammer, dubbel jammer is bet ech ter, dat dit huis zoo ontzettend gehavend is en dat het zoo slecht onderhouden wordt. Men heeft de inderdaad mooie bo gen op ©ene ontzettend© manier bedorven en er een luik en een deur in gezet met ©en frisch rood kleurtje, dat aller ellendigst afsteekt bij het grijs der mu ren. Voel mooier bewaard is in dezelfde straat een gedeelte van het gasthuis, dat met zijn goed bewaarde Gothische ven sters een lust der oogen is. Sluis heeft nog altijd een haven I Langs „do Kaai" liggen nog enkele schepen gemeerd, die daar komen om hunne veld vruchten to lossen. De eenvoudige haven treurig overschot van vroegere groot heid is tevens 't beginpunt van den geregelden stoombootdienst, die van uit Sluis op Brugge wordt onderhouden. Meer malen is dit kanaal door broeders van Sint Lucas op het dook gebracht het is dan ook zeer schilderachtig gelegen met zijn hoog geboomte, dat zich zoo duidelijk in het kalme water afspiegelt." Een brief van de bisschop van Roermond aan de Sociale priesterconferentie van zijn diocees Op d© Algemeene Vergadering van de 3e Priesterconferentie van de Limbur- sche geestelijkheid, Donderdag 17 Nov. te Roermond gehouden, werd de volgende brief van Z.D.H. den Bisschop van Roer mond voorgelezen: Zeer Eerwaard© Heeren, Tot ons groot leedwezen, kunnen Wij om verschillende redenen d© hier samen geroepen vergadering niet persoonlijk ko men bijwonen. Daar Wij echter vernomen hebben, dat een groot aantal priesters van Ons Bisdom heden hier aanwezig is, om over de mid delen te beraadslagen, die de sociale actie van den Clerus tot grooter vrucht baarheid kunnen voeren, meenen Wij inzonderheid te moeten wijzen op een middel, dat vooral in de huidige omstan digheden noodzakelijk is, en dat helaas hier en daar elders, maar God zij dank, niet in ons Bisdom, en door U, verwaar loosd wordt. Wij bedoelen de zoo nood zakelijke eendracht en de blijde samen werking ten goede door allen. Immers de eendracht werd als een be- melscho gave en een zekere waarborg voor hun welslagen, reeds over de apos telen afgebeden door den Heiland, toen Hij na het laatste Avondmaal voor hen vroeg, dat zij één zouden zijn em één zouden blijven, gelijk Hij met den Vader één is. Nu is het sociale werk van den Clerus een werk van uw apostolaat. Daarom, Eerwaarde Heeren, hlijft één in de leer, zooals U die voorgehouden wordt door Paus en Bisschoppen, in necessariis uni- tas; zonder daarom uwen medestander ten stond te verdenken of, wat erger ware, te verketteren, waarneer hij in opvattin gen, die aan twijfel en vrije discussie onderhevig zijn, van u verschilt, in du- biis Iibertas; maar vooral wat er ook voorkome, blijft elkander liefhebben, niet alleen in theorie, maar met oprecht© ge negenheid in woord en daad, in omnibus ste worp hier op het gevechtsveld bleek echter voor de tegenpartijonze cavalerie was voor overmachtige afdeelingen naar 't zuiden uitgeweken en daardoor had de marsch zijn verrassend karakter verlor ren. Ingekomen berichten meldden zelfs, dat tegenmaatregelen reeds waren geno men. Gorp was door vijandelijke cava lerie en mitrailleurs bezet. Na enkele schermutselingen trokken dezen terug. Juist te 12 uur brak de voorste li nie als tirailleurs uit Gorp. Twee regi menten zouden aanvallen, het 3de volgde achter den linkervleugel. Op den rech tervleugel marcheerde de cavalerie-afdee- ling voor het verband van de troepen, die uit Goirle voorwaarts rukten. Met 3 bataljons in voorste linie, waarvan elk 3 compagnieën vooruitschoof, welk© ieder 2 sectiën in het voorterrein oplosten, ging de 2 K.M. lange linie den tegenstander te lijf. Nauwelijks hadden de tirailleurs zich op de open heide vertoond, of artillerie vuur brak los uit den tegenovergestel- den rand en de voorwaartsche beweging kwam tot staan. Eerst toen eigen ka nonnen, overmachtig in aantal, doch min derwaardig in uitwerking - 8 c.M. staal charitas. Laat dus onder U geen verdeeldheid ontstaan en geen twistgeschrijf gevoerd worden, tengevolge van verschillen of geschillen, die elders de gemoederen van elkaar vervreemden, de goede actie be lemmeren, z© met onvruchtbaarheid slaan, en alleen dienen tot leedvermaak) en voor deel van onze tegenstanders. Een woord van lof kunnen wij hier niet onthouden aan onze Katholieke Lim- burgsche couranten, die tot onze voldoe ning in eendracht en vredelievendheid jegens elkander hare taak blijven ver vullen. Blijft gij allen zoo vereenigd, dan zal het gemakkelijk zijn, steeds den waren goeden weg te vinden en in te slaan, die bij do sociale actiie tot den gewenschten uitslag voert. Dan behoeft gij als leiders van ons goed Limburgsch volk niet uwe bevelen of vingerwijzingen van buiten staanders te ontvangen. Uwe Overheid en uwe ervaren medebroeders zijn daar, om U bevel of raad te geven, waar het noodig of nuttig is. Trouwens heeft bet welslagen uwe ijverige pogingen tot dusverre niet reeds in ruime mate bekroond zonder vreemde hulp en raad? En staat het niet te vreezen, dat deze tengevolge van onbekendheid met onze toestanden en met het karakter van ons Limburgsch volk, of door het baren van onzekerheid of tweedracht, het goede ook hier zouden belemmeren en den triomf beletten van de ware Katholieke begin selen, aan welke wij tot onzen laatsten ademtocht getrouw willen blijven en waar aan wjj onze werkkracht ter eere Gods ten einde toe willen blijven wijden? Opdat die geest en gezindheid steeds de uwe moge blijven, zenden Wij U allen met innige liefde Onzen Bisschoppelijken zegen. f J. H, Drehmanns, Bisschop van Roermond. Roermond, November 1911. De „Nieuwe Venl. Courant", het orgaan, waarin dr. Nol ens schrijft, maakt hij de vermelding van het bisschoppelijk schij ven o.m. dezen kantt'eekening „De kwestie, waarover liet ging wat Limburg betreft, was in hoofdzaak deze. In Nederland moet do vakvereeniging Ka tholiek zijn en een. priester .als adviseur hebben. Aldus is de wensch van het Ned. Episcopaat. Voor Limburg is bij uitzon dering in de mijnstreek de mterconfesio- neele vorm, die der Christelijke vakver eeniging, toegelaten, onder beding, dat een R. K. Werkliedenvereeniging met hare geestelijk© adviseurs daarnaast werkzaam zij. Uit de bespreking der christelijke vak- vereenigingen ter sociale week, spe ciaal uit Dr. Poels' beweringen werd afgeleid, dat men in Limburg, tegen den wensch van het Episcopaat, dus ook van Z. D. H. den Bisschop van Roermond, streeft naar den interconfessioneelen. vorm voor alle vakvereonigingen. Wij matigen ons geen oordeel aan, of dat vermoeden gerechvaardigd was, ver mits hardnekkig© voor- en tegenstanders dezer bewering bestaan, welke beide zich beroepen, zich te bevinden in het spoor der kerkelijk© overheid. Wat er van ge weest zij, de waarschuwing van Z. D. H.., onzen geliefden Bisschop, heeft zeer zekér eerbiedig gehoor gevonden en zal daarom aan allen twijfel een einde maken, juist omdat Z. D. H. over de quaestie-zelf met geen woord spreekt, waaruit wij de con clusie trekken: daar staat een wachter op de tinne, .die wel zou waarschuwen als daar reden toe bestond. Katholiek blijft dus regel, en christelijk de toege stane uitzondering. Botsing tusschen treinen. Vrijdagmiddag heeft op de nieuw!© lijn van de Noord-Oosterlocaal bij Weerdin- germond, n.l. tusschen Woerdingein en Wieerdingermond, ©en spoorwegongeluk plaats gehad. Een personentrein is daar op ©en goederentrein geloopen. Persoon lijke ongelukken kwamen daarbij voor, in zooverre dat een der machinisten ver wondingen aan zijn kni© ein handen bei- waren voor deze divisie uit da arsena len gehaald in den doTpsranid van Goirle in batterij waren gekomen, kon de aanval worden doorgezet. Voorwaarts gingen de tirailleurs. De oorlogslessen droegen reeds hare vruch ten, na tallooze offers te hebben ge vraagd. Op 900 M. van den vijand sloe- den denikkel-projectielen op de 0ver hei de in de aanvals-linie, doch voorwaarts ging alles, zonder antwoord op die vuur- begroeting, zeer waarschijnlijk afgezon den door zwakke afdeelingen. De com mandant van de 2e divisie meende zelfs alleen de rechterflank des vijands voor zich te hebben ©n besloot krachtig door te zetten. Op 800 M. sloegen reeds ga ten in de tiraillinie ©n op 700 M. werd het vuur geopend, omdat de verliezen te groot bleken vioor het moreel. Uit de richting Goirle hoorde inen ar tillerie- en infanterfevuur, en dus ook daar was de aanval begonnen. ,0m 1 uur n.m. kwam bericht van eene stout moedige cavalerie-patrouille, die naar 't zuiden was uitgeweken, dat om 12 (uur een vijandelijke colonne was waargeno men, die in oostelijke richting mar cheerde. Het bericht was nog» niet koud, kwam. Zijn toestand is echter niet ©ru stig. Ook is er nog al wat materieel© schade. Die lijn is op enkele plaatsen zeer beschadigd. De deftig© koedrijver. Volgens een bericht in de „Berg. Cour." is de veehandelaar F. te Augustinusga op de veemarkt te Leeuwarden op zeer sluwe manier door ©en oplichter bedrogen. F. had aan ©en deftig gekleed heer een koe voor f 175 verkocht, welke man onder voorwensel dat 'er geen drijver was, het dier zelf naar de boot bracht. Bij z'n terugkomst zou hij betalen. Daar de koo- per solide scheen te zijn, werd hij door den verkooper volkomen vertrouwd. Doch ondanks alle nasporingen hoeft F. niets meer- van den kooper of van de koe vernomen. Een uitvinding. Naar de „Leeuw. Ct." verneemt, heeft de heer J. K. Elzinga te Oenkerk, die zich als de vervaardiger van het mechanisch kunstwerk „Salomo's rechtspraak", ©en poppenspel, waarvan de figuren door ©en vernuftig mechanisme allerlei bewegingen maakten, reeds ©enige bekendheid verwierf, thans ©en toestel uitgedacht om muziekbladen om te slaan, zonder dat de handen van de toetsen be hoeven genomen te worden. Blijkt het toestel in de praktijk te vol doen, dan zal het ongetwijfeld ©en groot gemak opleveren. Het wordt met het muziekboek ,op den lessenaar geplaatst. Moet nu ©en blad omgeslagen worden, dan maakt de speler een kleine beweging met het lichaam en de pagina keert om. Men heeft de zekerheid, dat telkens niet meer dan één blad gegrepen wordt. In verband met de dunheid van het papier en de drukking van de lucht is de uitvin ding, zooals men zich voorstellen kan, niet gemakkelijk geweest, maai- iemand, die haar geprobeerd heeft, was over de werking er van zeer voldaan. Knutselwerk is het, naar men ons verze kert, zeer beslist niet. Het toestel voor komt ook nog, dat de bladen, als z© een maal omgeslagen zijn, weer terugkeeren, waartoe ook papier nog al .eens neiging heeft. Het is de bedoeling Van den beer Elzinga op zijn uitvinding patent aan te vragen. Een loffelijk besluit. Naar wij uit goede bron vernemen, heeft het dijks- bestuur van Wiestdongeradeel besloten, volgende jaar een gedeelte van den zee dijk tusschen Wierum en Moddergat te verbeteren. Door verbreeding van den voet, wordt verzwaring van het lichaam des dijks en verhooging van den kruin mogelijk. De vloed in Maart 1906 heeft doen zien, dat de zeedijk hier op verschil lende gedeelten niet bestand is tegen aan houdende stormen en hoog© vlaeden. Voor de arbeiders uit de omliggend© dorpen wordt dit werk ©en buitenkansje. (Leeuw. Ct.) Een aanranding. Vrijdagavond werd te Wouw de veldwachter Gommeren, door twee arbeiders, werkzaam aan ©en der suikerfabrieken te Roosendaal, aan gevallen. Dezie aanranding was van dien aard, dat de veldwachter van zijn revolver moest gebruik maken, waarbij beiden Adr. M. en J. H. door ©en kogel werden getrof fen. Eerstgenoemd© kreeg een kogel in den mond, deze is niet verwijderd kunnen worden. Beiden verkeerden in kennelijken staat van dronkenschap; tegen hen is procesverbaal opgemaakt. Een gestoorde huwelijks plechtigheid. Ben 50-jarig jonkman uit Schermerhorn ©n een 47-jarig© schoo- ne uit De Rijp zouden in het huwelijk treden. Reeds tweemaal had dé bruid op den dag van haar ondertrouw berouw van haar stap gekregen, maar ,de derde maal stemde zij toe en werd d© huwelijks dag vastgesteld. Alle mogelijk© toebereid selen om den dag vroolijk te vieren, wer den gemaakt. Maar wat gebeurd©? Een uur voordat de huwelijksplech tigheid zou plaats hebben, kreeg d© bruid wederom berouw en weigerde mee te of een hevig geweervuur kwam uit het terrein te Maerlé ien spoedig daarna rukt© een dichte Belgische linie ten aanval op. D© commandant van d© verbonden le gers, die den 20sten het plan had opge vat, den 21sten bij straat- en spoorweg BredaTilburg zijn reserves in te zetten, was door den grooten boschbrand ten (Je daardoor ontstane verwarring van dit plan teruggekomen en had zijn© reserves meer achter het midden geplaatst. Toen hij bericht ontving, dat eene sterke vijandelijke colonne in de richting Hil varenheek marcheerde, had hij aan 2 actieve en 2 reserve regimenten Belgi sche troepen met 4 batterijen, te zamen 10 bataljons van 1000 man ieder en 24 stukken 't bevel gegeven de omtrekking van den vijand tegen te gaan. De commandant der 2© divisie begreep, dat biet terugslaan van 's vijands rech tervleugel geen wandeltocht was, maar zeer veel inspanning ©n offers zou vra gen, te meer nu zijn eigen Vleugel zeer veel gevaar liep opgerold te worden door den nieuwen vijand uit 't zuiden. Het re* giinent in reserve kreeg daarom de op dracht onmiddellijk naar 't-zuiden af te huigen en de aanvallende Belgen, in de gaan naar het gemeentehuis. In plaats daarvan vertrok zij weer naar haar dorp. T© Ter Apel wordt vermist ©en aardap pelkoopman. Op den dag van zijn. ver dwijnen moest hij ©enige duizenden gul dens hebben gebeurd van zijn Duitschen patroon, om daarmede d© boeren hun vorderingen te voldoen. Daarvan iis tot nog toe natuurlijk ook niets gekomen. Allerlei gissingen gaan er rond. Die een vermoedt, dat hem een ongeluk is over komen, een ander verdenkt er hem van, dat hij het geld naar een veilige plaats gaat brengen en zich later hier niet meer zal laten zien. Hoe het zijde boeren wachten op hun geld, sommigen op be dragen van f1000 a f1500. De malversatiën aan de Han dels- en I n dus tr i©b ank. Blijkens berichten in de Belgische bladen is te Borgerhout gearresteerd de heer B., de voortvluchtige directeur der Handels- ten Industriebank te Tilburg. De heer B. begaf zich met ©en Ant- werpsch advocaat naar het politie-bureau om ©enige inlichtingen te vragen zonder te weten, dat er «en bevel tot inhechtenis neming tegen hem was uitgevaardigd. Hij werd onmiddellijk gearresteerd en be kende, met medeplichtigheid van iden boekhouder B. valschheid in geschrifte te hebben gepleegd tot een bedrag van 30 a '40.000 gulden, terwql in het geheel 120.000 gulden door speculatie werd ver duisterd. Groote treindiefstal. In den nacht van Vrijdag op Zaterdag heeft ©en diefstal, waarvan de omvang nog miet vast te stellen is, plaats gshad in den sneltrein van Parijs, welke te Lyon. om 3 ju. 55 in den morgen aankomt. In dezen trein bevonden zich verschillende goederenwagens, waarin ©em groot aantal verzegelde postzakken en kisten waren geladen, bestemd voor Indië ten het Verre Oosten. Te Mapon ontdekten de stationsbeamb ten, dat de rluit van een der wagens was verbrijzeld, dat zakken waren ge opend en den inhoud over dien grond verspreid lag. Men verzekert, dat do zak ken groote sommen inhielden. De die ven moeten in den trein zijn gekomen te Parijs-Caurbevoie en hebben hun slag waarschijnlijk geslagen voor hot station Laroche. Het bleek, dat ze een bezoek gebracht aan twee wagons, waarin zich postzakken bevonden voor Indië en het Verre Oosten. Alles lag in gnenzelooze verwarring dooreen. Van de 115 zakken waren 'er 18 geledigd. Aangezien juist in deze dagen groote bezendingen vertrekken naar het Verre Oosten in verband met het Kerstfeest en de a.s. feesten in Britsch-Indië, is er kans, dat de dieven een, goeden buit hebben gehad. Het valies met Fransch© diplomatieke stukken met bestemming voor Konstaati- nopel hebben d© misdadigers onaange roerd gelaten. Wel zjjn volgens do „Temps" Engelsche, Duitsch© lan Belgi sche postzendingen, bestemd voor China, Cochin-China en Tonkin, geplunderd. Zelfs moeten de dieven in deze zakken bet diepst getast hebben. Brieven met laag aangegeven woorden hebben zij la ten liggen. Het heet, dat voor millioenen gesto len is. Volgens sommige berichten zou ean auto een tijdlang naast den trein op den straat weg hebben gereden en de inzittenden de pakken van de dieven hebben opgevangen. ALLERLEI De manke bedelaar krijgt van den weldadigen voorbijganger een dubbeltje; doch om den hoek van de straat vergeet hij het mankloopen. De weldadige heer spreekt hem too „Maar zoo beel erg is je kwaal toch ni<t man." En de manke bedelaar, gekrenkt: „Zou u dan willen, dat ik voor twee stuivers er nog blind en doofstom bij was flank te vatten. Uit d© regimentsreserves werd ©en nieuw© algemeene reserve ge formeerd. Uit Goirle kwam het bericht, dat ,6 bataljons overgingen. De vijand, wiens reserves hier juist front maakten tegen den aanval der 2e divisie, werd terugge worpen, doch hij verhinderde den Ne- derlandschen troepen het uitbreken uit het bedekte terrein, hierin krachtig onder steund door de artillerie uit Brakel. Bei de partijen hielden elkaar in evenwicht, nadat de vleugels in zuidelijke richting waren verlengd. De beslissing lag nu niet hier, maar op de Overheide en ten zui den daarvan. Uit het bedekte terrein van Maerlé de- boucheertten Belgische aanvallende afdee lingen tegenover het Niederl. regiment, dat tegen hen was afgezonden, 't Oude liedje op oude wijs draaide weer af. De vijand, overtuigd van de geringe aanvals- waarde onzer troepen, hield de aanval lende liniën met minimum strijdkrachten in bedwang en bestemde een overmacht voor aqnvaj. ri ~T ügresj ,(M37B3TJIA>! 'f01 i:r>7 ,0f (Wordt veivolgj.)

Krantenbank Zeeland

Nieuwe Zeeuwsche Courant | 1911 | | pagina 5