Neêrland's doodstrijd in 1918.
No. 140. TWEEDE BLAD NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT Zaterdag 26 November 1911.
SEMEMCID KIEUWS
EEN LIED PER WEEK.
SLUIS.
FEUILLETON.
Sociale Berichten.
No. 42 uit „De Leewerk".
VERDRINKEN.
Woorden van
J. P. Heije.
O diepe zee, o wjjde pias!"
Wat ligt er in uw golven
Al menigeen bedolven
Maar toch! hoe groot het aantal was
Van hen, die in uw afgrond zonken,
Toch zyn er vry wat meer verdronken
In 't klein jeneverglas.
O diepe zee, o wjjde plas!
Wie in uw vloed moest sneven,
Weet, dat zjjn dood en leven,
Toch in de hand des Heeren was I
Maar wie zegt, in wiens hand zjj zonken,
Die in het helsche vocht verdronken
Van 't klein jeneverglas.
G. W.. verhaalt ons in „Buiten," van
het merkwaardige Sluis.
„Sluis is thans een landstadje gewor
den en de verkeersmiddelen, di® onze
tijd zoo zag verbeteren, hebben bet op
geheven uit de afzondering, waarin jhet
te lang verkeerde. De wallen, eenmaal
zelfs door onzen grooten vestingbouw
kundige Menno Van Coehoorn aangelegd,
zijn in puin gevallen de 'zwaar om
muurde kasteelen, die eenmaal den toe
gang tot de vesting verdedigden zijn van
den aardbodem weggevaagd. De rijke ien
trotsche Sint Janskerk, die eenmaal (den
inwoners van Sluis tot bedehuis diende,
brandde in 181,1 af en werd natuurlijk
niet meer opgebouwd. Slechts weinig is
er in Sluis overgebleven, dat herinnert
aan de dagen van grootheid ©n bloei.
Het bijzonder fraaie stadhuis staat daar
echter nog altijd als een monument uit
het grijze verleden en alleen het bezien
en wat daarmede gelijk staat het
bewonderen van dit trotsche bouwwerk
is een tocht naar het meest zuid-westelijke
gedeelte van ons land ten zeerste waard.
Stout verheft zich de toren, gebouwd naar
het model der Vlaamsche heffrois ten
hemel. Robust en fier verheft zich de
vierkante steenklomp het plompe van
bet bouwwerk wordt te niet gedaan door
het viertal hargtorens op de hoeken. Heeft
men het klimmen er voor over, dan be
loont ©en 'heerlijk panorama, dat men
van den bovensten omgang der torens
geniet, zeer de moeite. Ruim is het uit
zicht over Belgisch- en Zeeuwsch-Vlaan-
deren onmiddellijk voor zich ziet men
de trotsche torens van Brugge en in het
westen weidt het oog over de wateren
der Noordzee. In het bovengedeelte van
den toren bevindt zich het uurwerk en
telkens als de klok het verscheiden van
een heel of half uur aankondigt, slaat een
bijna levensgroot, veiguld beeid schijn
baar op de torenklokken. - Men noemt
dit beeld „Jantje van Sluis" ien het ver
dient zeker zijn bijnaam van „oudsten
klokkenist van Vlaanderen". Trouw is
Jantje op zijn hoogein en eenzamen post
om kien SluizenaHen telkens te verkon
digen, dat de uilen voorbijgaan éénmaal
slechts verzuimde hij zijn plicht en juist
daardoor redd© hij zijn stad. In 1606
stond Sluis verrast te worden door eene
afdeeling Spanjaarden onder bevel van
du Terrail. In alle stilte hadden de vij
anden aan twee zijden de stad ingesloten
en de afspraak was, dat het slaan van
van het eerste uur van middernacht het
sein voor den aanval zou zijn. Doch dit
l sein bleef uit de man, belast met het
verzorgen van het uurwerk had zijn plicht
niet naar behoonen vervuld. Misschien
was hij wel wat in de war geraakt in den
kermisnacht -want dezen hadden d®
Spanjaarden voor den aanval gekozen
en nu had hij bet drijfwerk van het uur
werk, dat ook Jantje in beweging brengt,
te stijf opgewonden. Het booze opzet der
vjjanden werd nog tijdig ontdekt ©n öu
Terrail met de zijnen moesten met be
bloede koppen afdeinzen. Jantje kreeg de
eer Sluis gered t« hebben.
De romp van het stadhuis dient in
DOOR TWEE PIOTTEN.
42.
De commandant van het Zuidl'eger
had besloten tot ©en offensieven stoot.
De 2d© divisie ontving de opdracht miet
6 regimenten over een groote boog naar
Hilvarenheek te marcheeren en over
Gorp den vijand in d© rechterflank aan
te grijpen. De beschikbare cavalerie met
wielrijders zon den marsch sluieren. Een
regiment bleef achter 'en vormde met de
landweer de algemeen© reserve.
Om 10 uur v.m. moest uit Hilvarem-
beek worden afgemarcheerd, zoodat om
12 uur uit Gorp het deboucbeeren Jcon
plaats hebben. De flank van de Engiel-
schen bevond zich in de lijn Goirle-Nieuw-
kexk. Op hetzelfde uur zouden onze be*
schikbare troepen van den linkervleugel
eveneens 'een stoot toebrengen.
In een breed front kwamen de Ne-
derlandsche afdeelingen uit het bedekte
terrein ten W. van Hilvarenheek. De eer
hoofdzaak voor raadzaal en menige
groote stad mag deze aan het kleine Sluis
benijden. Een mooie schouw en de binten
met goed bewerkte kraagstukken geven
aan de vergaderzaal een rustig en voor
naam aanzien. Natuurlijk bewaart men
op het stadhuis oenige oudheden, die nog
.altijd de stille en stomme getuigen zijn
van vroegere grootheid en aanzien. Onder
de raadzaal vindt men den kelder, die
eveneens een bezoek waard is. Zware
pilaren ondersteunen de gewelven. Het
stadhuis is vrij goed bewaard gebleven
alleen heeft de gevel aan de marktzijde
in 1794 eenigszins geleden door het bom
bardement der Franschen.
In Sluis zijn in de Hoogstraat nog een
paar gebouwen overgebleven, die uit het
grijze verleden dagteekenen. Een er van
is ongetwijfeld het oudste woonhuis der
stad en misschien wel van gansch Neder
land. Jammer, dubbel jammer is bet ech
ter, dat dit huis zoo ontzettend gehavend
is en dat het zoo slecht onderhouden
wordt. Men heeft de inderdaad mooie bo
gen op ©ene ontzettend© manier bedorven
en er een luik en een deur in gezet
met ©en frisch rood kleurtje, dat aller
ellendigst afsteekt bij het grijs der mu
ren. Voel mooier bewaard is in dezelfde
straat een gedeelte van het gasthuis, dat
met zijn goed bewaarde Gothische ven
sters een lust der oogen is.
Sluis heeft nog altijd een haven I Langs
„do Kaai" liggen nog enkele schepen
gemeerd, die daar komen om hunne veld
vruchten to lossen. De eenvoudige haven
treurig overschot van vroegere groot
heid is tevens 't beginpunt van den
geregelden stoombootdienst, die van uit
Sluis op Brugge wordt onderhouden. Meer
malen is dit kanaal door broeders van
Sint Lucas op het dook gebracht het
is dan ook zeer schilderachtig gelegen
met zijn hoog geboomte, dat zich zoo
duidelijk in het kalme water afspiegelt."
Een brief van de bisschop van Roermond
aan de Sociale priesterconferentie
van zijn diocees
Op d© Algemeene Vergadering van de
3e Priesterconferentie van de Limbur-
sche geestelijkheid, Donderdag 17 Nov. te
Roermond gehouden, werd de volgende
brief van Z.D.H. den Bisschop van Roer
mond voorgelezen:
Zeer Eerwaard© Heeren,
Tot ons groot leedwezen, kunnen Wij
om verschillende redenen d© hier samen
geroepen vergadering niet persoonlijk ko
men bijwonen.
Daar Wij echter vernomen hebben, dat
een groot aantal priesters van Ons Bisdom
heden hier aanwezig is, om over de mid
delen te beraadslagen, die de sociale
actie van den Clerus tot grooter vrucht
baarheid kunnen voeren, meenen Wij
inzonderheid te moeten wijzen op een
middel, dat vooral in de huidige omstan
digheden noodzakelijk is, en dat helaas
hier en daar elders, maar God zij dank,
niet in ons Bisdom, en door U, verwaar
loosd wordt. Wij bedoelen de zoo nood
zakelijke eendracht en de blijde samen
werking ten goede door allen.
Immers de eendracht werd als een be-
melscho gave en een zekere waarborg
voor hun welslagen, reeds over de apos
telen afgebeden door den Heiland, toen
Hij na het laatste Avondmaal voor hen
vroeg, dat zij één zouden zijn em één
zouden blijven, gelijk Hij met den Vader
één is.
Nu is het sociale werk van den Clerus
een werk van uw apostolaat. Daarom,
Eerwaarde Heeren, hlijft één in de leer,
zooals U die voorgehouden wordt door
Paus en Bisschoppen, in necessariis uni-
tas; zonder daarom uwen medestander ten
stond te verdenken of, wat erger ware,
te verketteren, waarneer hij in opvattin
gen, die aan twijfel en vrije discussie
onderhevig zijn, van u verschilt, in du-
biis Iibertas; maar vooral wat er ook
voorkome, blijft elkander liefhebben, niet
alleen in theorie, maar met oprecht© ge
negenheid in woord en daad, in omnibus
ste worp hier op het gevechtsveld bleek
echter voor de tegenpartijonze cavalerie
was voor overmachtige afdeelingen naar
't zuiden uitgeweken en daardoor had de
marsch zijn verrassend karakter verlor
ren. Ingekomen berichten meldden zelfs,
dat tegenmaatregelen reeds waren geno
men. Gorp was door vijandelijke cava
lerie en mitrailleurs bezet. Na enkele
schermutselingen trokken dezen terug.
Juist te 12 uur brak de voorste li
nie als tirailleurs uit Gorp. Twee regi
menten zouden aanvallen, het 3de volgde
achter den linkervleugel. Op den rech
tervleugel marcheerde de cavalerie-afdee-
ling voor het verband van de troepen,
die uit Goirle voorwaarts rukten. Met
3 bataljons in voorste linie, waarvan elk
3 compagnieën vooruitschoof, welk© ieder
2 sectiën in het voorterrein oplosten, ging
de 2 K.M. lange linie den tegenstander
te lijf.
Nauwelijks hadden de tirailleurs zich
op de open heide vertoond, of artillerie
vuur brak los uit den tegenovergestel-
den rand en de voorwaartsche beweging
kwam tot staan. Eerst toen eigen ka
nonnen, overmachtig in aantal, doch min
derwaardig in uitwerking - 8 c.M. staal
charitas.
Laat dus onder U geen verdeeldheid
ontstaan en geen twistgeschrijf gevoerd
worden, tengevolge van verschillen of
geschillen, die elders de gemoederen van
elkaar vervreemden, de goede actie be
lemmeren, z© met onvruchtbaarheid slaan,
en alleen dienen tot leedvermaak) en voor
deel van onze tegenstanders.
Een woord van lof kunnen wij hier
niet onthouden aan onze Katholieke Lim-
burgsche couranten, die tot onze voldoe
ning in eendracht en vredelievendheid
jegens elkander hare taak blijven ver
vullen.
Blijft gij allen zoo vereenigd, dan zal
het gemakkelijk zijn, steeds den waren
goeden weg te vinden en in te slaan,
die bij do sociale actiie tot den gewenschten
uitslag voert. Dan behoeft gij als leiders
van ons goed Limburgsch volk niet uwe
bevelen of vingerwijzingen van buiten
staanders te ontvangen. Uwe Overheid en
uwe ervaren medebroeders zijn daar, om
U bevel of raad te geven, waar het noodig
of nuttig is. Trouwens heeft bet welslagen
uwe ijverige pogingen tot dusverre niet
reeds in ruime mate bekroond zonder
vreemde hulp en raad?
En staat het niet te vreezen, dat deze
tengevolge van onbekendheid met onze
toestanden en met het karakter van ons
Limburgsch volk, of door het baren van
onzekerheid of tweedracht, het goede ook
hier zouden belemmeren en den triomf
beletten van de ware Katholieke begin
selen, aan welke wij tot onzen laatsten
ademtocht getrouw willen blijven en waar
aan wjj onze werkkracht ter eere Gods ten
einde toe willen blijven wijden?
Opdat die geest en gezindheid steeds
de uwe moge blijven, zenden Wij U allen
met innige liefde Onzen Bisschoppelijken
zegen.
f J. H, Drehmanns,
Bisschop van Roermond.
Roermond, November 1911.
De „Nieuwe Venl. Courant", het orgaan,
waarin dr. Nol ens schrijft, maakt hij de
vermelding van het bisschoppelijk schij
ven o.m. dezen kantt'eekening
„De kwestie, waarover liet ging wat
Limburg betreft, was in hoofdzaak deze.
In Nederland moet do vakvereeniging Ka
tholiek zijn en een. priester .als adviseur
hebben. Aldus is de wensch van het Ned.
Episcopaat. Voor Limburg is bij uitzon
dering in de mijnstreek de mterconfesio-
neele vorm, die der Christelijke vakver
eeniging, toegelaten, onder beding, dat een
R. K. Werkliedenvereeniging met hare
geestelijk© adviseurs daarnaast werkzaam
zij. Uit de bespreking der christelijke vak-
vereenigingen ter sociale week, spe
ciaal uit Dr. Poels' beweringen werd
afgeleid, dat men in Limburg, tegen den
wensch van het Episcopaat, dus ook van
Z. D. H. den Bisschop van Roermond,
streeft naar den interconfessioneelen. vorm
voor alle vakvereonigingen.
Wij matigen ons geen oordeel aan, of
dat vermoeden gerechvaardigd was, ver
mits hardnekkig© voor- en tegenstanders
dezer bewering bestaan, welke beide zich
beroepen, zich te bevinden in het spoor
der kerkelijk© overheid. Wat er van ge
weest zij, de waarschuwing van Z. D. H..,
onzen geliefden Bisschop, heeft zeer zekér
eerbiedig gehoor gevonden en zal daarom
aan allen twijfel een einde maken, juist
omdat Z. D. H. over de quaestie-zelf met
geen woord spreekt, waaruit wij de con
clusie trekken: daar staat een wachter
op de tinne, .die wel zou waarschuwen
als daar reden toe bestond. Katholiek
blijft dus regel, en christelijk de toege
stane uitzondering.
Botsing tusschen treinen.
Vrijdagmiddag heeft op de nieuw!© lijn
van de Noord-Oosterlocaal bij Weerdin-
germond, n.l. tusschen Woerdingein en
Wieerdingermond, ©en spoorwegongeluk
plaats gehad. Een personentrein is daar
op ©en goederentrein geloopen. Persoon
lijke ongelukken kwamen daarbij voor,
in zooverre dat een der machinisten ver
wondingen aan zijn kni© ein handen bei-
waren voor deze divisie uit da arsena
len gehaald in den doTpsranid van
Goirle in batterij waren gekomen, kon
de aanval worden doorgezet.
Voorwaarts gingen de tirailleurs. De
oorlogslessen droegen reeds hare vruch
ten, na tallooze offers te hebben ge
vraagd. Op 900 M. van den vijand sloe-
den denikkel-projectielen op de 0ver
hei de in de aanvals-linie, doch voorwaarts
ging alles, zonder antwoord op die vuur-
begroeting, zeer waarschijnlijk afgezon
den door zwakke afdeelingen. De com
mandant van de 2e divisie meende zelfs
alleen de rechterflank des vijands voor
zich te hebben ©n besloot krachtig door
te zetten. Op 800 M. sloegen reeds ga
ten in de tiraillinie ©n op 700 M. werd
het vuur geopend, omdat de verliezen
te groot bleken vioor het moreel.
Uit de richting Goirle hoorde inen ar
tillerie- en infanterfevuur, en dus ook
daar was de aanval begonnen. ,0m 1
uur n.m. kwam bericht van eene stout
moedige cavalerie-patrouille, die naar 't
zuiden was uitgeweken, dat om 12 (uur
een vijandelijke colonne was waargeno
men, die in oostelijke richting mar
cheerde. Het bericht was nog» niet koud,
kwam. Zijn toestand is echter niet ©ru
stig. Ook is er nog al wat materieel©
schade. Die lijn is op enkele plaatsen
zeer beschadigd.
De deftig© koedrijver. Volgens
een bericht in de „Berg. Cour." is de
veehandelaar F. te Augustinusga op de
veemarkt te Leeuwarden op zeer sluwe
manier door ©en oplichter bedrogen. F.
had aan ©en deftig gekleed heer een koe
voor f 175 verkocht, welke man onder
voorwensel dat 'er geen drijver was, het
dier zelf naar de boot bracht. Bij z'n
terugkomst zou hij betalen. Daar de koo-
per solide scheen te zijn, werd hij door
den verkooper volkomen vertrouwd. Doch
ondanks alle nasporingen hoeft F. niets
meer- van den kooper of van de koe
vernomen.
Een uitvinding. Naar de „Leeuw.
Ct." verneemt, heeft de heer J. K. Elzinga
te Oenkerk, die zich als de vervaardiger
van het mechanisch kunstwerk „Salomo's
rechtspraak", ©en poppenspel, waarvan
de figuren door ©en vernuftig mechanisme
allerlei bewegingen maakten, reeds ©enige
bekendheid verwierf, thans ©en toestel
uitgedacht om muziekbladen om te slaan,
zonder dat de handen van de toetsen be
hoeven genomen te worden.
Blijkt het toestel in de praktijk te vol
doen, dan zal het ongetwijfeld ©en groot
gemak opleveren. Het wordt met het
muziekboek ,op den lessenaar geplaatst.
Moet nu ©en blad omgeslagen worden,
dan maakt de speler een kleine beweging
met het lichaam en de pagina keert om.
Men heeft de zekerheid, dat telkens niet
meer dan één blad gegrepen wordt. In
verband met de dunheid van het papier
en de drukking van de lucht is de uitvin
ding, zooals men zich voorstellen kan,
niet gemakkelijk geweest, maai- iemand,
die haar geprobeerd heeft, was
over de werking er van zeer voldaan.
Knutselwerk is het, naar men ons verze
kert, zeer beslist niet. Het toestel voor
komt ook nog, dat de bladen, als z© een
maal omgeslagen zijn, weer terugkeeren,
waartoe ook papier nog al .eens neiging
heeft.
Het is de bedoeling Van den beer
Elzinga op zijn uitvinding patent aan te
vragen.
Een loffelijk besluit. Naar wij
uit goede bron vernemen, heeft het dijks-
bestuur van Wiestdongeradeel besloten,
volgende jaar een gedeelte van den zee
dijk tusschen Wierum en Moddergat te
verbeteren. Door verbreeding van den
voet, wordt verzwaring van het lichaam
des dijks en verhooging van den kruin
mogelijk. De vloed in Maart 1906 heeft
doen zien, dat de zeedijk hier op verschil
lende gedeelten niet bestand is tegen aan
houdende stormen en hoog© vlaeden. Voor
de arbeiders uit de omliggend© dorpen
wordt dit werk ©en buitenkansje.
(Leeuw. Ct.)
Een aanranding. Vrijdagavond
werd te Wouw de veldwachter Gommeren,
door twee arbeiders, werkzaam aan ©en
der suikerfabrieken te Roosendaal, aan
gevallen. Dezie aanranding was van dien
aard, dat de veldwachter van zijn revolver
moest gebruik maken, waarbij beiden Adr.
M. en J. H. door ©en kogel werden getrof
fen. Eerstgenoemd© kreeg een kogel in
den mond, deze is niet verwijderd kunnen
worden. Beiden verkeerden in kennelijken
staat van dronkenschap; tegen hen is
procesverbaal opgemaakt.
Een gestoorde huwelijks
plechtigheid. Ben 50-jarig jonkman
uit Schermerhorn ©n een 47-jarig© schoo-
ne uit De Rijp zouden in het huwelijk
treden. Reeds tweemaal had dé bruid
op den dag van haar ondertrouw berouw
van haar stap gekregen, maar ,de derde
maal stemde zij toe en werd d© huwelijks
dag vastgesteld. Alle mogelijk© toebereid
selen om den dag vroolijk te vieren, wer
den gemaakt. Maar wat gebeurd©?
Een uur voordat de huwelijksplech
tigheid zou plaats hebben, kreeg d© bruid
wederom berouw en weigerde mee te
of een hevig geweervuur kwam uit het
terrein te Maerlé ien spoedig daarna rukt©
een dichte Belgische linie ten aanval op.
D© commandant van d© verbonden le
gers, die den 20sten het plan had opge
vat, den 21sten bij straat- en spoorweg
BredaTilburg zijn reserves in te zetten,
was door den grooten boschbrand ten (Je
daardoor ontstane verwarring van dit plan
teruggekomen en had zijn© reserves meer
achter het midden geplaatst.
Toen hij bericht ontving, dat eene sterke
vijandelijke colonne in de richting Hil
varenheek marcheerde, had hij aan 2
actieve en 2 reserve regimenten Belgi
sche troepen met 4 batterijen, te zamen
10 bataljons van 1000 man ieder en 24
stukken 't bevel gegeven de omtrekking
van den vijand tegen te gaan.
De commandant der 2© divisie begreep,
dat biet terugslaan van 's vijands rech
tervleugel geen wandeltocht was, maar
zeer veel inspanning ©n offers zou vra
gen, te meer nu zijn eigen Vleugel zeer
veel gevaar liep opgerold te worden door
den nieuwen vijand uit 't zuiden. Het re*
giinent in reserve kreeg daarom de op
dracht onmiddellijk naar 't-zuiden af te
huigen en de aanvallende Belgen, in de
gaan naar het gemeentehuis. In plaats
daarvan vertrok zij weer naar haar dorp.
T© Ter Apel wordt vermist ©en aardap
pelkoopman. Op den dag van zijn. ver
dwijnen moest hij ©enige duizenden gul
dens hebben gebeurd van zijn Duitschen
patroon, om daarmede d© boeren hun
vorderingen te voldoen. Daarvan iis tot
nog toe natuurlijk ook niets gekomen.
Allerlei gissingen gaan er rond. Die een
vermoedt, dat hem een ongeluk is over
komen, een ander verdenkt er hem van,
dat hij het geld naar een veilige plaats
gaat brengen en zich later hier niet meer
zal laten zien. Hoe het zijde boeren
wachten op hun geld, sommigen op be
dragen van f1000 a f1500.
De malversatiën aan de Han
dels- en I n dus tr i©b ank. Blijkens
berichten in de Belgische bladen is te
Borgerhout gearresteerd de heer B., de
voortvluchtige directeur der Handels- ten
Industriebank te Tilburg.
De heer B. begaf zich met ©en Ant-
werpsch advocaat naar het politie-bureau
om ©enige inlichtingen te vragen zonder
te weten, dat er «en bevel tot inhechtenis
neming tegen hem was uitgevaardigd. Hij
werd onmiddellijk gearresteerd en be
kende, met medeplichtigheid van iden
boekhouder B. valschheid in geschrifte
te hebben gepleegd tot een bedrag van
30 a '40.000 gulden, terwql in het geheel
120.000 gulden door speculatie werd ver
duisterd.
Groote treindiefstal. In den
nacht van Vrijdag op Zaterdag heeft ©en
diefstal, waarvan de omvang nog miet
vast te stellen is, plaats gshad in den
sneltrein van Parijs, welke te Lyon. om
3 ju. 55 in den morgen aankomt. In
dezen trein bevonden zich verschillende
goederenwagens, waarin ©em groot aantal
verzegelde postzakken en kisten waren
geladen, bestemd voor Indië ten het Verre
Oosten.
Te Mapon ontdekten de stationsbeamb
ten, dat de rluit van een der wagens
was verbrijzeld, dat zakken waren ge
opend en den inhoud over dien grond
verspreid lag. Men verzekert, dat do zak
ken groote sommen inhielden. De die
ven moeten in den trein zijn gekomen
te Parijs-Caurbevoie en hebben hun slag
waarschijnlijk geslagen voor hot station
Laroche. Het bleek, dat ze een bezoek
gebracht aan twee wagons, waarin zich
postzakken bevonden voor Indië en het
Verre Oosten. Alles lag in gnenzelooze
verwarring dooreen. Van de 115 zakken
waren 'er 18 geledigd.
Aangezien juist in deze dagen groote
bezendingen vertrekken naar het Verre
Oosten in verband met het Kerstfeest
en de a.s. feesten in Britsch-Indië, is
er kans, dat de dieven een, goeden buit
hebben gehad.
Het valies met Fransch© diplomatieke
stukken met bestemming voor Konstaati-
nopel hebben d© misdadigers onaange
roerd gelaten. Wel zjjn volgens do
„Temps" Engelsche, Duitsch© lan Belgi
sche postzendingen, bestemd voor China,
Cochin-China en Tonkin, geplunderd.
Zelfs moeten de dieven in deze zakken
bet diepst getast hebben. Brieven met
laag aangegeven woorden hebben zij la
ten liggen.
Het heet, dat voor millioenen gesto
len is.
Volgens sommige berichten zou ean auto
een tijdlang naast den trein op den straat
weg hebben gereden en de inzittenden de
pakken van de dieven hebben opgevangen.
ALLERLEI
De manke bedelaar krijgt van den
weldadigen voorbijganger een dubbeltje;
doch om den hoek van de straat vergeet
hij het mankloopen.
De weldadige heer spreekt hem too
„Maar zoo beel erg is je kwaal toch
ni<t man."
En de manke bedelaar, gekrenkt:
„Zou u dan willen, dat ik voor twee
stuivers er nog blind en doofstom bij
was
flank te vatten. Uit d© regimentsreserves
werd ©en nieuw© algemeene reserve ge
formeerd.
Uit Goirle kwam het bericht, dat ,6
bataljons overgingen. De vijand, wiens
reserves hier juist front maakten tegen
den aanval der 2e divisie, werd terugge
worpen, doch hij verhinderde den Ne-
derlandschen troepen het uitbreken uit
het bedekte terrein, hierin krachtig onder
steund door de artillerie uit Brakel. Bei
de partijen hielden elkaar in evenwicht,
nadat de vleugels in zuidelijke richting
waren verlengd. De beslissing lag nu niet
hier, maar op de Overheide en ten zui
den daarvan.
Uit het bedekte terrein van Maerlé de-
boucheertten Belgische aanvallende afdee
lingen tegenover het Niederl. regiment,
dat tegen hen was afgezonden, 't Oude
liedje op oude wijs draaide weer af. De
vijand, overtuigd van de geringe aanvals-
waarde onzer troepen, hield de aanval
lende liniën met minimum strijdkrachten
in bedwang en bestemde een overmacht
voor aqnvaj.
ri ~T ügresj ,(M37B3TJIA>!
'f01 i:r>7 ,0f
(Wordt veivolgj.)