Sociale Berichten.
UIT DE PERS.
slot geeft de Paus ten teeken van zijn
dankbaarheid en zijn bijzondere welwil
lendheid, zijn apostolischen zegen.
Een vonnis. Verdesi, een afvallig
priester, die zijn biechtvader, pater Bi-
earelli, had beschuldigd van verraad van
het biechtgeheim en zich deswege voor
laster te verantwoorden had, is dezer
dagen veroordeeld tot tien maanden ge
vangenisstraf en 833 lire boete.
Verdesi had zelfs geen schijn van be
wijs voor zijn beweren kunnen bijbren
gen.
FRANKRIJK.
R ou vier f Uit Parijs komt het plot
seling bericht van het overlijden na een
korte ongesteldheid van den heer Rou-
vier, senator, oud-minister en invloedrijk
financier en politicus. In de laatste ja
ren was vooral sinds het opkomen van
Delcassé zijn politieke invloed vermin
derd, maar in financieele kwesties is hij
in'den Senaat een der voornaamste auto
riteiten gebleven.
DIJIT8CHL AN 1>
Een Keizerlijk s c. h r ij ve n a a n
Mgr. Keppler. Die „Köln. Volksztg."
deelt nu mede, dat het bericht omtrent
een schrijven van den keizer aan den
bisschop van Rottenburg, mgr. Keppler,
waarin deze zijn voldoening over het boek
van dien bisschop „Mchr Freude" zou
hebben uitgesproken, onwaar is. De bis
schop heeft bet zelf in een telegram te
gengesproken. Onverklaarbaar is 't zeker
hoe zulk een bericht zoo algemeen door
de Duitsche pers verspreid is kunnen wor
den en hoe de „Köln. Volksztg." er nog
een plechtige bevestiging van kon bren
gen.
Het Centrum in EIzas-Lotha-
ringen. De Centrums-vereeniging van
Colmar (Elzas), heeft in een Woensdag
gehouden vergadering besloten om zich
geheel van het Duitsche centrum af te
scheiden.
Dit is dus de eerste breuk!
AMERIKA.
Castro. Nog altijd blijven er geruch
ten loopen, dat Castro, de ex-president
van Venezuela, alle pogingen in het werk
stelt om weer een politieke rol te gaan
spelen.
1 Hij heeft tenminste al getracht, zijn in
trede te Caracas te doen, maar de Venezo-
laanscho autoriteiten, moeten de hulp van
Frankrijk hebben ingeroepen. Zoodra de
ex-president voet aan wal zou zetten,
zou hij door de Fransche autoriteiten ge
dwongen zijn, zich weer in te schepen
en naar Europa terug te keeren. Hetgeen
wij natuurlijk onder 't noodige voorbe
houd slechts weergeven.
Verder wordt nog gemeld, dat Castro
sedert overal heeft rondgezworven, maar
nu gaat weer het gerucht, dat hij bin
nenkort weer op zal dagen. Te Cadix
en te Las Palmas, heeft men nu aan
boord van de „Reina Victoria" een ge
heimzinnig persoon gesignaleerd, met een
gladgeschoren gelaat en een blauwen bril
op, die zich bisschop van Columbia
noemt. Men meent echter hier met den
ex-president van Venezuela te doen te
hebben.
Watersnood te New-York.
Wegens den geringen regenval der laat
ste maanden dreigt te New-York een ern
stige watersnood uit te breken. De wa
tervoorraad is tot op minder dan de helft
geslonken. Daarbij is de kans op grooten
regenval eveneens gering en inetn vreest
daarom ernstig, dat de bewoners van New-
York gedurende de zomermaanden heel
wat van dorst te lijden zullen hebben,
De gemeenteraad heeft een som van
100.000 dollars uitgetrokken voor een
corps van inspecteurs, die in de stad;
van huis tot huis gaan, defecten aaqj
de waterleidingen zullen onderzoeken en
de huiseigenaars aansporen, zoo weinig
mogelijk water te gebruiken. Als het wa-
dom een opvlammend vuur lagen.
In een vat rookte nog het bloed van het
offerdier, terwjjl het in stukken gesneden
vleesch in eenen grooten ketel kookte.
Een van den romp gesneden kop van een
jong veulen werd aan den stam van een
hoogen lindeboom vastgespijkerd. Meerdere
door weer en wind gebleekte geraamten
hingen reeds aan den overouden boom, bij
eene bron, die uit de rots sprong, lagen
zacht groene bladerkransen.
Verborgen achter een der groote zwarte
basaltblokken, die hier boven de sneeuw
uitstaken, stond Rabanus. Zjjn blikken
volgden een hooge vrouwengestalte, die
ongeschoeid driemaal de offerplaats rondging
en onder het uitspreken van geheimzinnige
spreuken allerlei soort van kruiden in den
roodopvlammenden vuurgloed wierp. Dan
doopte zg een hand vol kruiden in de met
bloed gevulde schalen en besproeide er
feesteljjk de stille schaar mee.
Indrukwekkenden eerbied lag in bare
bewegingen vol majesteit, hooge ernst sprak
uit haar stralend gelaat, dat nu eens door
den gloed rood beschenen, dan weer door
dikke rookwolken zeldzaam beschaduwd
werd. Het maagdelijke voorhoofd was om
geven van lange blonde haren, die als een
gouden sluier op haar blank gewaad neer-
teï in het feservoir tot een bepaalde
diepte gezonken is, wordt het ondrink
baar, daar bet dan een plantensmaak,
krijgt, die het ook door het koken niet
verliest. Vele menschen doen nu bron
water op, dat in flesschen wordt bewaard,
om in geval van nood voorraad te heb
ben. New-Yorks watervoorziening is reeds
sedert een aantal jaren onvoldoende; wel
is er een nieuwe waterleiding in aan
bouw, maar die zal nog binnen drie ja
ren niet klaar zijn.
MEXICO.
De opstand in M ex i c o. Berich
ten uit Nogales (Mexico) melden, dal de
gouverneur van den staat Sinaloa, Diego
Redo, op den 31en Maart vermoord is.
De Londensche Daily Telegraph geeft
een relaas van de vlucht van ex.president
Porfirio Diaz, zooals dat in Havana aan
de dagbladcorrespondenten gedaan was
door kolonel Diaz, den zoon van den
oud-president.
De dictator had Mexico (stad) pas wil
len verlaten nadat daar in de straten,
twee nachten het oproer had gewoed.
De verwanten van P'orforio Diaz hadden
hem al wel een week lang gesmeekt om
toch te vluchten; maar de koppige oude
man wilde er niet van hooren, totdat
hij begreep, dat de positie inderdaad niel
langer te houden was.
In koortsachtige haast werd het noodig-
ste bijeengepakt, terwijl buiten voor het
paleis een woedende menigte joelde en
schreeuwde. De moeilijkheden van het
vertrek werden nog verhoogd door het
feit, dat de vrouw van Porfirio Diaz Jr.
tien dagen te voren moeder was geworden.
Zij stond evenwel op en hielp alles in
gereedheid brengen voor de vlucht. De
vluchtelingen bereikten door den duiste
ren nacht in auto's het station. Vier uur
's nachts vertrok de trein. Een verken
ningslocomotief ging vooruit, daarop volg
de een locomotief met twee wagens, ge
vuld met infanteristen en bewapend met
twee machinegeweren. Vervolgens kwa
men de trein van Porfirio Diaz met een
keurkorps genietroepen. Om 10 uur Diaz
en nog een trein met een keurkorps genie
troepen. Om 10 uur 's ochtends hielden de
opstandelingen de verkenningslocomotief
aan.
Zonder dat er ook maar een woord
met de insurgenten gewisseld werd, gooi
den de infanteristen van den tweeden
trein de deuren open, richtten de ma
chinegeweren en begonnen dadelijk van
vlak bij te schieten op de opstandelin
gen. Tegelijkertijd kwamen de soldaten
den trein uit, eitelden zich op langs de
lijn en begonnen te vuren.
Zoodra het schieten begon, beval Por
firio Diaz den vrouwen en kinderen in
zijn trein om plat op den grond te gaan
liggen. Ook de min met de zuigeling vol
deed aan dat bevel. De kinderen huilden
wel wat, maar hielden zich overigens
ferm en bleven stil liggen. De oude Diaz
en zijn zoon kwamen uit hun wagen om
te zien hoe het met de zaken stond.
Het is niet waar, dat de oude man met
'revolver dreigde; hij was ongewapend.
De meeste opstandelingen die aan den
aanvat op den trein deelnamen, waren be
reden en de machinegeweren van Diaz'
escorte brachten spoedig verwarring on
der hen teweeg. Binnen 5 minuten waren
zij op de vlucht gedreven en kon de reis
worden voortgezet. Acht-en-twintig op
standelingen en één soldaat van de regee-
ringstroepen waren gesneuveld.
Madero is Woensdag de hoofdstad bin
nengetrokken. De bevolking was opgewon
den van geestdrift, niettegenstaande zij
enkele uren te voren grooten angst uit
stond door een aardschok die in iden
vroegen morgen (4 uur) verschillende
gebouwen deed instorten, waaronder de
artilleriekazerne. Zeventig artilleristen
zijn onder de puinen bedolven. Men
spreekt van 50 a (10 dooden en gewonden.
OOSTENRIJK.
Keizer Frans Jozef. Keizer F rans
Jozef is daags na zijn aankomst te Wee
vielen.
B(j den eersten aanblik meende de
monnik een hemelsche verschijning te zien,
nooit had hij verhevener schoonheid aan
schouwt. Als zjj echter de schaal ophief en
met een zilveren stem riep „laat ons vrouw
Hulda, de zegenrijke schutsgodin liefde
toedrinken 1" maakte hg snel een kruis.
O wee Deze stralende jonkvrouw was
geen heilige des hemels, zij was een vrouw,
die in de diepste duisternis, in de schadu
wen des doods rondwandelde.
Nu kon hij er niet meer aan twijfelen,
dat bet heidendom nog altijd heimelijke
aanhangers in die streken had. Hevige
verontwaardiging en diep medelijden streden
in zijne ziel, maar 't medelijden overwon.
Kon hij deze dwalende zielen geen redding
brengen
Met een snelle beweging trad hij uit 3e
schaduw der rotsblokden te voorschijn en
werd terstond opgemerkt door de priesteres.
Als versteend rustte hare blikken een
wijle op de gestalte in dat lange gewaad,
die zoo plots als uit de wolken scheen
gekomen. EerBt was zij verschrokken van
de vreemde verschijning, die haar zoo
smartvol en tegelijk zoo medelijdend aan
zag uit de omlijsting der zwarte kap. Dan
echter begon in haar wijdgeopende oogen
non, zooals gewoonlijk, om vier uur op
gestaan en behandelde eenige staatszaken.
De keizer heeft ook behalve de aarts
hertogen Frans Ferdinand en Frans Sal-
vator verscheidene hoogwaawligheidsbe
klceders in audiëntie ontvangen.
De toestand van den keizer is zoo
gunstig, dat het - zoo wordt uit Weenen
gemeld eigenlijk overbodig is, het volk
over de gezondheid van den keizer in te
lichten. Slechts de ongegronde geruchten,
die den toestand als minder goed schilde
ren, maken hel noodzakelijk de waarheid
bekend te maken.
Van 'sKcizcrs 1 eyenswijze. De
Keizer staat 's zomers en 's winters om
4 uur op en gaat 's avonds om 8 uur
naar bed. Hij wordt van zelf wakker en
behoeft niet geroepen te worden. Om 5
uur is hij klaar. Dan heeft hij ontbeten
en zich zelf geschoren. Hij laat zich da
delijk in de kleine uniform "van generaal
aankleeden. Is de koffie op, dan gaat
de Keizer tot 8 uur aan liet werk, dat
hoofdzakelijk bestaat in hel inzien en
teekenen van de stukken die hem wor
den voorgelegd. Er is een fotografie in
omloop, waarop men M. in uniformjas
met een bril op en een sigaar in zijn
mond aan zijn schrijftafel ziet. We we
ten zelfs dat de sigaar een Regalia me
dia is van 1(1 Heller (8 centen).
De Keizer heeft de gewoonte niets te
teekenen, wat hij niet goed gelezen heeft
en koestert hij twijfel, dan legt hij het
stuk op zij en laat den chef van liét ka
binet of den minister hij zich roepen om
nadere inlichting.
Do Keizer is door het jaren lang ken
nis nemen van stukken zoo bedreven in
de administratie, dat geen ambtenaar het
hem zou kunnen verbeteren. Dat hij de
zaken goed begrijpt, blijkt uit de kant-
teekeniugen, die dikwijls op de stukken
voorkomen.
Te 8 uur 's morgens onderbreekt de
Keizer zijn schriftelijk werk voor de ont
vangst. van de dignitarissen van zijn huis,
om over allerlei te spreken. De eerste
is steeds de chef van het kabinet des
Keizers. Na dezen wordt de chef van
het militaire huis binnengelaten en dan
komt 's Keizers eerste adjudant aan de
beurt. Sinds jaren is dit graaf Paar, die
den Keizer vergezelt bij officieele bezoe
ken, plechtigheden, inwijdingen enz. Met
dezen adjudant wordt het programma van
den dag, zoover bet representatieve plich
ten geldt, opgemaakt. Eiken dag komen
deze be'eren bij den Keizer rapport in
dienen, waarbij de tot bun ressort be-
hoorende zaken besproken worden. De
ministers komen niet eiken dag bij den
Keizer, maar als zij worden ontboden,
dan volgen hunne audiënties op die der
genoemde heeren. Elke week wordt ook
de chef van den generalen staf ontvangen.
Toen graaf Beek, die een vriend des Kei
zers was, dien post nog bekleedde, ge
beurde het eiken Woensdag.
Na afloop der audiënties gaat de Kei
zer weer aan het werk, tenminste als hij
niet algemeen toegankelijke audiënties
verleent ol representatieve plichten te
vervullen heeft of bezoeken aflegt, waar
voor de Maandag en de Donderdag be
stemd zijn. De Keizer werkl tot 12 uur
door en gaat dan wat gebruiken. De kof
fiemaaltijd wordt op een bord naar bin
nen gebracht en bestaat uit soep, vleesch,
groenten en een glas bier. Deze maaltijd
is even eenvoudig als spoedig atgeloopen.
Hij duurt slechts 12 minuten, waarop de
Keizer weer aan zijn schrijftafel gaat. Daar
blijft bij tot half 5 zitten en rijdt dan
naar Schönbrunn. De Keizer woont nu
al sinds jaren in dit zomerpaleis en bij
gaat alleen naar den Hofburg (het paleis
in de stad) om zijn werk ite verrichten.
Evenals elk gewoon sterveling, gaat de
Keizer dus iederen dag naar zijn kantoor
en rijdt 's avonds weer naar huis.
To (i uur wordt er gedineerd. Gewoon
lijk eet de Keizer alleen, als er tenmin
ste geen hof- of familiediners plaats heb
ben. (tok deze hoofdmaaltijd is zeer een
voudig en bestaat uit soep, twee gerech
ten en een „toetje". Daarbij worden twee
glaasjes landwijn gedronken.
In deze indeeling van den dag komt
verandering als de Keizer 's zomers in
de toorn te vonken en dreigend riep zij
uit :„Wie zijt gij, die de heilige viering van
ons lentefeest durft verstoren?"
De deelnemers aan het effer. die volgens
voorschrift naar het Noorden gekeken
hadden, zagen om en sprongen op.
Als Rabanus de door den rossen vuur
gloed hel belichte wilde baardige gezichten
zag, en hoevele gespierde armen zich drei
gend tegen hem verhieven, dacht hjj aan
den H. Bonifatius.
„Noemt gij dat een heilige feestviering?"
riep lig in begeestering uit, terwijl bij naar
vooruit trad want een hevig verlangen
naar de martelaarskroon was in zijn ziel
ontwaakt. „Vervloekte afgodendienst is het,
die u onder de dwingelandij van satan
brengt. Ongelukkigen, hoe kunt gij valsche
goden offeren, daar gij toch geroepen zijt
tot de waarheid der kinderen van den
eenig waren God. God de Vader, zond zijn
eenigen Zoon, onzen Heer J. Chr. uit den
hemel op aarde en Deze heeft uit liefde
tot ons en om ons te verlossen, Zijn leven
aan het Kruis gegeven".
En nu klonk uit zijnen mond bet woord
des kruizes zoo vurig en machtig, dat de
toehoorders diep getroffen den man aan
staarden, die zoo raadselachtig, zonder dat
iemand hem gehoord of gezien had den
Ischl is, want dan heeft hij zijn doch
ter en zijn kleinkinderen bij zich en om
dat er dan om half drie gegoten wordt,
gebruikt de Keizer voordat bij slapen gaat
nog 2 glazen zure melk. Maar dit ii*
ook alles. Het is door die matige levens
wijze dat Frans Jozef zoo'n goede ge
zondheid geniet.
Heeft de Keizer in Schönbrunn gege
ten, dan gaat bij do krant lezen en .daar
na doet bij lot kwart voor 8 weer stuk
ken af en gaat om 8 uur naar bed. A:l"
deze levenswijze blijft bij getrouw in elk
jaargetij, onverschillig waar bij is.
's Zondags woont bij 's morgens te 7
uur de mis bij.
Vroeger ging de Keizer nog wel eens
naai' den schouwburg, maar dit is in
de laatste jaren opgehouden, zoodat al
leen nog maar de jacht als vermaak over
gebleven is. Verleden jaar heeft de Kei
zer nog een hert geschoten. Of liij! dit
dezen zomer nog doen zal, is de vraag.
Trouwens in 's Keizers levenswijze zal
een keerpunt komen nu de doctoren dit
noodig vinden. Maar het zal niet gemak
kelijk zijn den Keizer er toe te bewogen,
want hot heet dat bij1 een lastige patiënt
is en niet graag gehoorzaamt. Een Be
grijpelijk verschijnsel bij iemand die meer
dan 60 jaar gecommandeerd hoeft.
(N. R. Ct.)
PORTUGAL
S c h a n d e 1 ij! k b e t o o g i n g. Te Lis
sabon beeft een troep individuen ©en be
tooging gehouden voor hel aartsbisschop
pelijk paleis. De „hoeren" moesten op
't laatst door de politie naar huis ge
jaagd worden.
De 13de Limburgsche Katholiekendag
Maandag j 1. te Sittard gehouden, had een
groot succes
't Kleine schilderachtige stadje was in
feestgewaad, overal zag men de Hollandsche
driekleur wapperen uit de huizen, ter vijl
in de straten een gezellige drukte heerschte,
van haastig loopende inwoners van Sittard
en langzaam wandelende en rondziende
vreemdelingen, hier en daar afgewisseld
door een groepje personen, die een wappe
rend vaandel omgeven En al die drukte
waarin ook geen gering aandeel hadden de
kleine meisjes die hun blauwe drankweer-
bloempjes te koop aanboden, werd besche
nen door een vriendelijk Pinksterzonnetje,
die het geheel in een feestelijke stemming
bracht.
De H. Mis, waarmede deze dag begonnen
werd, werd te half 10 opgedragen door
den Z.Eerw. heer J. S. Canoy, pastoor en
deken der stad.
Na de H. Mis hadden de verschillende
afdeelings bijeenkomsten, niet minder dan
elf, plaats.
De plaatsruimte van ons blad laat
niet toe van elke afdeelingsvergadering een
overzicht van het daar behandelde te geven.
Alleen wenschen wij nog een overzicht
te geven van de algemeene vergadering in
de St. Pieterskerk om half vier.
Toen Z. D. H. de Bisschop en Z.Ex.de
Commissaiis der Koningin op de voor hen
bestemde zetels hadden plaats genomen,
verkreeg allereerst het woord, de heer
Alph. Arnoldts, voorzitter van de plaatse
lijke regeling8com missie Als voorzitter
heette hij allen welkom namens de Sittard-
sche bevolking. Hij sprak de hoop uit, dat
de dag vruchten moge hebben en de
katholieken zal aansporen om bij alle
gelegenheden voor hunne gevoelens uit
te komen.
Hij deed ook voorlezing van telegrammen
van antwoord, ontvangen van Z. H. den
Paus en H. M. de Koningin op aan dezen
gezonden aanhankelijkheidsbetuigingen.
Als spreker in deze algemeene vergadering
trad op de heer Karei Beyaert uit Brugge.
Het slotwoord werd gesproken door
Z. D. H. den Bisschop. Z. D. H. bracht
hulde aan de inwoners van Sittard, die
ook heden weer getoond hadden, het geloof
hunner voorvaderen Ie hebben bewaard en
levendig gehouden.
Hulde bracht spreker ook aan den
redenaar den heer Beyaert, wiens woord
weg naar die geheime plaats gevonden
had. Onbeschermd was hjj gekomen dat
dwoEg hen tot bewondering en hjj zag
er zoo onverschrokken uit, alsof hjj zich
on wondbaar en onoveiwiniaeljjk geloofde.
Toen hjj echter op eens de blinkende
aks onder zijn scapulier uit te voorschijn
haalde was hun houding in een oogwenk
dreigend.
„Wat, droeg hjj een wapen Wilde hjj
hen aanvallen Neen de aks drong
met krachtige houwen in den lindeboom
en sneed twee kale takken af.
„Wee wee! hjj heeft vrouw Huida's
heiligen boom onteerd", weeklaagden de
vrouwen.
„Ter dood met hem riep een ruwe
mannenstem.
„Vooruit, slaat hem doodklonk het
toornig als in koor.
Een joDgeliug van reusachtige gestalte
had reeds den krachtigen arm opgeheven
om hem te verpletteren, als de priesteres
ter afwering snel tusschenbeide trad.
„Terug Ortwin!" gebood zij met toon-
looze stem. „De hooge Asen hebben het
toegelaten zonder een bliksemstraal uit hun
wolkenburcht te zenden. Zij willen de mis
daad niet gewroken hebben".
De reus antwoordde toornig „Niemand
hij hoopte dat velen zou opwekken uit
hun slaap
Wij moeten aldus ging Mgr. verder
nog hooger leeren schatten onze katholieke
beginselenons best doen om ze te doen
zegevieren. Bovenal en altijd moet Christus
regeeren.
Mgr. wekte dan op, dat in het bijzonder
en in het openbaar, in het staatkundige en
in het sociale leven onze mam.en hun
overtuiging zullen belijden. Z. D. H. wees
daarbij op het voorbeeld van den Roomschen
Limburger, mr. E. R. H. Regout, den
Minister van Justitie, die zijn beginselen
ook niet verbergt, maar ze o.a. in zijn wet
tegen de zedeloosheid zoo kloekmoedig ten
ten toon spreidde. Daarvoor bracht dje
Bisschop aan Z.Ex. hulde.
Dit bewijst ook dat een Katholiek wel
wat worden kan als hij eerbied weet af te
dwingen voor zijn overtuiging.
Z. D. H. gaf daarna aan de vergaderden
zijn bi8schoppelijken zegen.
„Succes-Politiek."
Met dit woord tracht mr. dr. Van de
Laar in het Weekblad „De Beukelaar" en
het maandschrift „De Klaroen" voortdurend
de Rechtsche politiek te compromitteeren.
Op den omslag van zijn weekblad staat
o.m. gedrukt, dat „wie opkomt tegen succes-
p.litiek" „De Beukelaar" moet lezen.
Wij lezen geregeld „De Beukelaar",
edoch de overtuiging of moet men hier
spreken van een idee fixe? dat men
in de politiek het succes zou moeten vei-
smaden, is ons tot dusverre vreemd ge
bleven.
En vermoedelijk zal het velen anderen
lezers van „De Beukelaar", denkelijk wel
den meesten, zijn gegaan als ons.
Ten minste voor zooverre die lezers
Rechts staan.
Dat men Links er anders over denkt,
spreekt vanzelf, ligt voor de hand.
Maar dat men ter Rechterzijde wenscht
en tracht te bereiken, dat de desiderata,
waarvoor men aan de stembus heeft ge
streden, ook worden verwezenlijkt, is toch
inderdaad de meest eenvoudige en natuur
lijke zaak ter wereld.
Wij gelooven niet, dat men in eenige
partij het tegenovergestelde verlangt, of
ooit verlangd heeft.
Ja, natuurlijk is het succes niet alles,
en mag het niet tot eiken prjjs worden
verkregen.
De ellendige leer, dat het welslagen alles
vergoelijkt, een leer, welke in de „hooge
politiek" vooral meermalen tot uiting komt,
kan niet straf genoeg worden gelaakt.
Het doel heiligt de middelen nooit.
Maar dat men zich nu ook in 't algemeen
van het succes zou moeten afwenden en
met name aan onze Rechtsche coalitie, die
uit verschillende fracties bestaat, zou hebben
te verwijten, dat zij poogt tot stand te
brengen, wat op rechtmatige wijze aan de
kiezers is beloofd, lijkt ons meer dan zon
derling.
Het doet denken aan de houding van
sommigen onder ons, die, twintig jaren
geleden, de Rechterzijde toen ook meer
derheid weder in de minderheid wilden
terugbrengen, omdat wij als minderheid
groot en krachtig waren geworden
Van zoogenaamde „succes jagers" zjjn
wij niet minder afkeerig, dan wie ook.
Het is een akelig slag menschen, die
niet zelden de zaak, de beginselen, de partij
dienstbaar en ondergeschikt maken aan
hun peisoonlijke belangen.
Maar een partij als zoodanig heeft tot
plicht te streven naar succes op geoor
loofde wjjze natuurlijk wy 1 het haar
taak is het algemeen belang te bevorderen
en zij dus ernstig de vervulling moet
verlangen van datgene, waarvoor zy zieh
ten strijde aangordt.
Deed zy anders, gansch haar optreden
en zelfs haar bestaan ware een paskwil.
(„Centrum".)
Schrijf m»ar raak.
De liberale bladen schrijven er maar
dapper op los om de bevolking legen het
voorgestelde Tarief van invoerrechten op
te zetten.
mag den heiligen boom, dien vrouw Hulda
zelf heeft geplant, ongestraft onteeren".
„Er is maar een heilige boomriep
de monnik zonder voor de dreigende vuist
terug te wijken, „nl de boom des levens,
waaraan het Heil der wereld heeft ge
hangen 1"
Een grijsaard, slechts een wolfsvel om
de krachtige leden geslagen, stelde zich ter
bescherming tusschen beiden en bromde
„De verheven Hulda kan haren lindeboom
zelf beschermen als zij wil. Maar vernede
rend zou het zijn zulk een ongewapenden
monnik te dooden".
Ondertusschen had Rabanus met de aks
de knoestige takken glad gemaakt en ze
met een touw saamgebonden.
„Ziet hier het teeken der VerlossÏDg!'
riep hij met aangrijpende kracht, terwijl
hij het eenvoudige kruis in de hoogte hief.
„O kruis, gij edelste aller boomen. Alleen
wie zich voor dezen standaard buigt, zal
het leven hebben
(Wordt vervolgd.)
