Timmerwerk
KODDE.
911
bregtse,
:r wereld
feuilleton
De Saksische Koningsdochter.
4 DER, Goes
■art en Sctaw.
No. 68. TWEEDE BLAD. NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT Zaterdag 10 Jnni 1911.
op brandwijn
jEN, kersen
übozen 3
SGKIIFIES-IFPEIEN.
HHUUUM, PRUIMEN.
GROENTEN in Blik.
HANDEL
EEN LIED PER WEEK.
Zelandia Antiqua.
i) i.
BUITENLAND.
erland en Oranje"
op
m Zeeland uit te
(E SR.
burg,
beginsel, iemand
voor de belangen
en Oranje"
:hr. HONDIUS.
HAGE.
Ir. A. A. DE VEER.
A. VERTREGT.
MESKANT-VORM.
traatklinkers c 3
letselklinkers 6
lard grauw 10
ieet Rooi 17
CP
K. KLOEKFORMAAT
'RIJSOPGAAF
an uw
iek van Machinale
bewerking.
UiBBRTN I.z. di Co.
QELBURGi
ieet maken,
men gebruik maakt van
van 1—14 dagen:
g. 100 kg.
I— f 23,50
dan 14 dagen:
100 kg.
f 19,-
en iederen dag voor
prima avondvoe der
g. 100 kg.
75 f 18,50
e 5 kg. franco naaste
DERBESCHUITFABRIEK
CHT.
jen kweekt, gratis en
No. 38 uit ,,De Leeuwerk".
LIED VAN DEN BOER.
Muziek van Joh. M. P. Broedb.r.
Te zwoegen en te streven
Met al de kracht des mans,
Dit is het zout van 't leven,
DM vlecht den boer een krans!
Heil die zijn brood mag eten,
Door eerlijk zwe t gewijd,
En heeft slechts dank te weten
Aan God en eigen vlijt!
(bis)
Een rijkdom is verborgen
In 't eerlijk boerenwerk.
En knellen soms de zorgen.
Des Heeren troost maakt sterk
Wil hij zijn zegen geven,
Het arbeidszweet gedijt
Het boerenwerk blijft leven
Door God en eigen vlijt
Laat blij uw lied'ren loven
Den Schepper van omhoog,
Zing uit in veld en hoven,
Wat uwe borst bewoog!
Bij 't oogsten en 't bouwen,
In ieder jaargetijd,
Blijv' ongeschokt 't vertrouwen
Op God en eigen vlijt! s''
Middelburg
in het wonderjaar 1566.
VI.
Het valt licht te begrijpen, dat de
Nieuwsgezinden, eti in de eerste plaats
de Kalvinisten gretig gebruik maakten van
bet. optreden der edelen. Zij richtten zich
met hun ware of vermeende grieven tot
Bodewijk van Nassau, Brederode en Ni-
colaas van Hames, alsof dit driemanschap
een macht in den staat vormde en aan
gesteld was, om als rechter vonnis te
vellen over de handelingen der regee
ring. Rusteloos waren ziji bezig, om bet
volk op te zetten door, bet verspreiden
van de verschrikkelijkste verzinselen om
trent den Koning, don Paus, de Bis
schoppen en andere overheidspersonen.
Hoever de overmoed der nieuwsgezinden
ging, daarvan een'enkel staaltje. Deut
sche schutters, wet gewapend, reden op
minstens twintig wagens niet een. predi
kant naar den Haag. Voor het huis van
den president, van het gerechtshof, Cor
nelius Suijs, gekomen, werden de wa
gens in een kring geplaatst en de predi
kant., in het midden staande, hield een
toespraak voor het van alle kanten op
gekomen volk.; Het was een wraakoefe
ning de president had zich onlangs uit
gelaten, dat hij den prediker vervolgen
zou, het plakkaat zon toepassen.
Geen predikatie, of er werd in hot bree-
de gehandeld over de verdorvenheid der
Kerk, over de afgoderij daar gepleegd.
Do H. Mis was afgoderij, want .Christus
kwam niet tegenwoordig onder de ge
daanten van brood en .wijn. Een Vder-
scho kleermaker, die het niet eens tot
predikant gebracht heeft, leeraarde aan
menschen van zijn slag„Christus zeide
in het laatste Avondmaal, o p Z ij n b or s t
yr jjzende: Hoe. est corpus Als Chris-
1us tegenwoordig kwam onder het. brood,
dan zouden er immers vele goden zijin!"
Do gespatieerde woorden staan natuur
lijk in den Bijbel niet, maar wat er niet
stond en zij toch noodig hadden, dat
voegden die zonderlinge apostelen, er in
en wat er wel stond, doch hinderlijk was,
dat werd er uitgelaten, voor valsch ver
klaard of anders uitgelegd. En dan idio
plompe heelden-aanbidding! Niet alleen
uit do harten moest die afsc.huwlijke af
goderij geweerd worden, maar ook uit
de oogen, zooals de predikers duizend,
en duizend maal herhaalden, en 'hier
mede werd daags vóór Gelein de Hoorne
zijn sermoen hield een aanvang gemaakt,
in het pakhuis van De Gouden Leeuw
Het was op Zaterdag 10 Aug., dat de
Zestig jaren waren vervlogen, sedert de
groote Evangelieverkondiger, de H. Boni-
fatius, in een wildernis op de grenzen van
Hessen en Thttringen het Kruis had geplant;
en door het Kruis ver in 't rond heidendom
en barbaarschheid had verdreven.
De bescheiden cederzetting van St. Be-
nedictuszoneu, door hem in 't leven geroepen
om zijn werk voort te zetten, was het
middelpunt geworden van godsdienst en
beschaving iD 't gansche Saksenland. Van
uit den Hemel zegende hg zijn lievelings-
stichting, die door heiligheid en geleerdheid
der bewoners een wereldvermaardheid had
gelsregen, en door de bescherming van
keizer Karei den Groote nog steeds toenam
in macht en beteekenis.
Heeilijk lag zg als verborgen in de
reuzenwouden aan de oevers van de Fulda,
aan den voet van het Rhönegebergte, dat
zUn besneeuwde toppen als beschermende
wachters ten hemel hief.
hoedenmaker Sebastiaan Matte te Steen
voorde bij Oassel in het. Z. van Wost-
Vlaanderon preekte en na afloop werd
een kapel aldaar gebeeldstörmd. Tcnzelf-
den dage sprak een zekere Juliaan 500
welgewapende Kalvinisten too op hot kerk
hof te Richebourg. In do kerk werd de
H. Mis opgedragen. Toen de Priester na
het Evangelie den predikstoel had be
klommen, stormden do nieuwsgezinden
het huis des Heeren binnen en schreeuw
den: „Leugenaar! Volksverleider!" Hevig
geschrokken, zoodat hij het een maand
later bestierf, zette niettemin de Pastoor
den H. Dienst voort, maar bij do conse
cratie sleurden do Kalvinisten hem van
het altaar en nu ging het op de gewone
wijze aan het breken, schenden en ont
heiligen. Dat was de aanvang van den
even bekenden als hcruchten Beelden
storm. Den 15on Aug., als do Kerk de
gedachtenis viert van de ten-hemel-op-
neming van Maria en Haar kroning tot
Koningin der Engelen en Heiligen, begon
het wandalen-werk eerst voor goed. Dan
ving de predikant aan te zingen en de
bende zong mee:
Doet open uw herte, doet open uw
ooren,
Catyvighe volcken, a.y hoort, also wel!
De roopstemmc Godes ga niet verloren
Aanhoort vrij en smaakt uw'ès Heeren
bevel 1
Maar van het tweede couplet
Ghij suit u gheen ghesrieden beelden,
Ghoen maecxels maken, wes 't oock sij;
Wat hou en trouw ghij1' daar bedeelden
Uw Godt b'enijdetl Geloovet. vrij!
was niet meer te verstaan; dan sloeg
men reeds als dollzinnigenj in het. rond. Van
10 tot 22 Aug., toon Gent aan de beurt
kwam, werden 400 kerken en kapellen
geplunderd, geschonden, vernieldl
Toen naar aloud gebruik op Zondag
18 Aug. de luisterrijke processie door
Antwerpen's straten trok, werd de Moe
der des Heeren, die reeds in de catacom
ben en door alle eeuwen heen door da
geloovigen innig vereerd en aangeroepen
werd, openlijk en ongestraft bespot en
gehoond en tevens do Priesterschaar. In
aanmerking genomen, wat daar ginds in
Waalse.h-Vlaanderen geschied was, kon
men zich aan nog erger en ergerlijke din
gen verwachten, maar de Prins verliet
de stad den volgenden dag. Herman Mo
del, heeft met. dien anderen weggeloopen
kloosterling Petrus Da.thenus wel den
meesten naam gemaakt als predikant, van
de nieuwe leer. Hij kwam van Zwollo en
heette eigenlijk de Struijcker. De Land
voogdes had van hem, wiens zedelijk ge
drag zeer veel te wensc.h'en moet over
gelaten hebben, gezegd, dat hij een zedig
en bescheiden man was en Struijoken vond
het blijkbaar zoo juist, dat hij het Fran-
sche woord in den toen gebruikelijken
vorm als zijn naam aannam. In later da
gen, toen hij zich te Zierikzee als pre
dikant onmogelijk had gemaakt, verhief
de Prins hem tot hofprediker, om hem
in toom te houdenmaar hij ging in zijn
„apostolische vrijmoedigheid" zooverre,
dat. des Prinsen gemalin Louise de Co-
ligny hem met den naam van Immodet
vereerde. Na de Vespers besteeg Model
den 20en den kansel van de Lieve Vrou-
wekerk. ten einde alweer af te geven
op de paa.psche afgoderij en bij zijn acht
baar gehoor aan te dringen de afgoden
ook te verwijderen uit. het gezicht. De
kerk weergalmde weldra van het „Leven
de Geuzen 1" en het Kalvinistisch psalm
gezang, waarmee het „zuiveringswerk"
werd ingeleid. Maar de schout fan van
Immerzeel kwam met eenige dienaars een
spaak in het wiel steken. Toen hij be
merkte met zijn handjevol volks niet op
gewassen te zijn tegen de talrijke beeld-
slormers, bezigde, hij overreding en zoete
woordjes en hij wist werkelijk het heilig,
dom ontruimd te krijgen. De kerk werd
nu gesloten. Een enkele deur echter was
„vergeten", en nauwelijks was de schout
uit. het gezicht verdwenen, of de heeld-
De zonnewijzer aan de zuidzjjde der kerk
wees met groote schaduwen het zevende
uur na zonsopgangin het koor stierven
de laatste tonen weg van het breviergebed,
als een nog jeugdige monnik de groote
poort verliet. Rabanus Maurus was zgn
naam. Op bevel van den abt moest hij
naar Bangulf, den eerbiedwaardigen klui
zenaar van Saalgau, die vroeger 20 jaar
abt van St. Bonifatius geweest was, maar
uit liefde tot de eenzaamheid afstand van
zijn waardigheid had gedaan. Bg dezen
meest hg naar eenige omstandigheden gaan
vernemen omtrent een gebeurtenis uit den
tijd van zgn bestuur.
Gelijk een pelgrim had hg den met eenige
levensmiddelen beladen ezel bestegen in
deo gordel droeg hij de scherpe aks, zonder
welke het dikwijls onmogelijk was vooruit
te komen op het dicht begroeide bergpad,
dat langs de helling van het wilde Rhün-
gebergte leidde. De eenzame rit over de
woeste bergruggen was gevaarlgk, maar
zonder eenig ongeval bereikte hg de kluis
van Bangulf. Het was een uit ruwe boom
takken gevlochten hut, die tegen een
armoedig kappeltje leunde.
De kluizenaar ontving Rabanus met ware
vreugde en oprechte hartelijkheid, want den
veelbelovenden jongeling had hjj vaderlijk
stormers drongen anderihaal binnen. En
kele uren waren voldoende, om de schoon
ste kerk van Europa, na de. Pauselijke
St. Pieter, volledig te schenden en te
ontheiligen. De stoffelijke schade- beliep
minstens 400000 dukaten of, naar de te
genwoordige geldswaarde gerekend, 20
miljoen guldon. En het bleef niet bij' de
Lieve Vrouwe alleen, maar al de kloos
ters en kerken der stad kwamen mede
aan de beurt, terwijl den volgenden dag
do kerken uit. de omgeving werden „ge
reinigd."
Het sein was gegeven. Antwerpen was
voorgegaan. Middelburg zou volgen. Maar
al te lang had de „heffe des volks" de
grove knuisten thuis moeten houden. Het
was 11 of 12 dagen vóór de „Breking"
dus op 10 Of 11 Aug. toen in ,het Wa
lenland de gruwel der verwoesting begon,
dat Mgr. van Pater Willem van den
Bogaerde de volgende mededeoling ont
ving er zou in de Abdij, de kerken en
de Godshuizen gebroken worden binnen
15 dagen! De „complicen^' waren „ge-
huert." Heer fan Aerentsz van Brecht,
de secretaris van Mgr., spoedde zich naar
het stadhuis en weldra bevonden zich
in de groote zaal der Abdij de burgemees
ters met Mgr., zijn secretaris en zijn Ka
pelaan, heer Thomaes van MereVoirt, Ka
nunnik van St. Maarten. Mgr. wenschto
gaarne van de heeren te vernemen, hoe
de Abdij1 en de kerken het best bewaard
zouden blijven. Welken raad zij konden
verschaffen, om het geweld te weerstaan
Heer Thomaes is toen de zaal uitgegaan,
terwijl do secretaris bleef.
BF.LGItt.
Het herstel van II. M. de Ko
ningin. De „Gazet, vain Antwerpen"
schrijft
Verleden week Donderdag deden Hunne
Majesteiten 'n soort blijde intrede in hunne
hoofdstad, in een rijtuig met twee paarden
be-spannen. Zij1 hadden het. er op aange
legd om zich zoo eenvoudig mogelijk voor
te doen, en lieten hun gevolg en de be
reden soldaten, die hun rijtuig gewoonlijk
vergezellen, ter zijde, toen zij om 3 uur
uit hun kasteel van Laeken vertrokken.
Daar Zijne Majesteit gevraagd had aan
de gemeenteraden van Laeken, Molen
boek en Brussel, aan zijn uitstap geen
officieele beteekenis te geven, gold de
uitstap van het koninklijke paar maar
als een wandeling, doch was er niet te
min hartelijk en gemoedelijk om.
Vlaggen wuifden uit alle balcons en
vensters, en zij die niet medefoeslen, wa
ren de uiterste zeldzaamheid.
De koning was in klein uniform .van
generaal. De koningin droeg een costuum
jn donkerblauwe zijde, dat haar bijzon
der goed paste, en een prachtigen hoed
met witte pluimen. Aan den uitgang van
het kasteel van Laeken speelde de ko
ninklijke philharmonic de „Hraha.nfonne",
en wuifden Üe schoolkinderen met na
tionale vlagget'es. Van af het kasteel kon
het koninklijke rijtuig moeilijk door de
opeengepakte menigte.
Het toonoel was effenaf aandoenlijk.
Het. volk wuifde met zakdoeken, en moe
ders boden hunne kinderen en bloemstuk
ken tegelijk, en de lieve koningin om
helsde de kleinen met waren moederlij
ken hartstocht. Het duurde niet lang of
het rijtuig kón de bloemen nog schaars
bevatten, die men er van alle kanten
inwierp. Aan den Coudenberg stonden de
Brusselsche maatschappijen en bood een
lief meisje de herstelde vorstin, namens
de buurt, een prachtigen tuil. Het dreunde
in de lucht van aanhoudende heilwen-
schen en volkskreten. Gok aan de Pabsi
zenplaats, waar het van volk krioelde,
werden Hunnen Majesteiten een einde-
looze ovatie gebracht. De vorsten zagen
den burgemeester tusschen de menigte
staan, on riepen hem hij zich.
De koningin weende volop, en zocht
bemind.
Nadat Rabanus uitkomst gekregen had,
bleven zg nog geruimen tjjd samen, totdat
het vallen van den avond hem tot de
terugreis noopte. Diep in gedachten ver
zonken over het onderhoud met den klui
zenaar, lette hjj niet op, waar hjj reed, en
zoo bemerkte, hjj niet, dat zjjn lastdier dicht
liep langs den rand van een steilopgaanden
rotswand. Plotseling wekte hem een onze
kere tred, een struikelen van den ezel uit
zjjn overweging. Verschrokken wilde hjj
afspringen, doch eer dit geschiedde, werd
hjj reeds medegesleept in den val in den
gapenden afgrond.
Eeinige minuten lag hjj als verdoofd
door den schok, dan richtte hjj zich op
Goddank zjjn ledematen waren nog onge
kwetst, want hjj was op het lichaam van
den ezel gevallen. Deze echter was er niet
zoo goed afgekomen met gebroken beenen
en ribben lag hjj op een scherp rotsblok.
Medeljjdend onderzocht Rabanus de ver
wonding eu en raapte dan wat sneeuw op
om de brandeude wanden van het dier te
verkoelen.
Doch het wentelde zich nog eenige malen
stuiptrekkend om, dan rekte het zich en
blies den adem uit.
Wat nu beginnen Reeds viel de nacht
hare trainen niet meer te verbergen, teen
zij den buijjomeester zeide, hoe zeer dat
hartelijk onthaal haar en Zijne Majesteit
trof. De koning was bleek van ontroe
ring; aan zijn kepi was een witte anje
lier blijken hangen, -tengevolge van den
bloemenregen. Ton 4 ure waren de vorsten
in het koninklijk paleis te Brussel aange
komen, waa r hun door de waardigheidsJre-
kleoders prachtige rozen werden gesehon
ken.
Het volk hield niet óp met roepen tot
het paar op het balcon verscheen. Dan
ontstond een toonoel van wederzij'dsche
liefde tusschen volk en vorsten.
Dat men nog zegge, dat. het. Belgische
volk koel en onroerbaa.r is.
Daags na de „blijde intrede" van ko
ningin Elisabeth in Brussel, hoeft de bur
gemeester Max, namens II. M een pro
clamatie aan de bevolking van Brussel
doen aanplakken, waarin koningin Eli
sabeth en koning Albert dank zeggen voor
do hartelijke wijze, waarop de Brusselsche
bevolking haair bij1 de intrede heeft ont
vangen.
Ruitenbrekers aan het werk.
Onder dezen titel deelt het. „H. v. A."
eenige staaltjes mede van het schande
lijke optreden der liberalen en socialisten
in Brussel. Woensdagavond 31 Mei hebben
deze hoeren" in de Koningstraat 'n tram
wagen, die in den we,g stond, bestormd
en de ruiten ingegooid. Even later moes
ten het de vensters van de kostschool,
dór zusters te Schaarbeek ontgelden. Op
de eerste verdieping werden .alle ruiten
der kinderen op de tweede verdieping
ingeworpen en de individuen slaagden er
zelfs in glazen deuren binnen in het ge
bouw te vernielen. Ook in de slaapzaal
zijn steonen terecht gekomen Do woesto-
lingen hebben zelfs gepoogd de poort open
te breken, doch daarin zijn ze niet. ge
slaagd.
Ruiten werden ook ingegooid in den
Cercle St. Louis, alsook in het gesticht
Monnikenvests'traal, waar behoeftige blin
de en doofstomme meisjes, kosteloos ver
pleegd worden door zusters.
Donderdagavond zou de „Jonge Katho
lieke wacht" een meeting houden in de
„Plezanten Hof". De anti-cterioalen waren
dit te weten gekomen; zij! gingen naar
den eigenaar van dit café en zeiden hem,
(Lat er, zoo hij de meeting liet doorgaan,
ongelukken zouden gebeuren. De baas
werd bang, en de Jonge Wacht moest
eigens anders vergaderen, n.l. in het Huis
der Arbeiders. Do liberalen en socialisten
waren dit te weten gekomen en toen de
Katholieken daar aankwamen, stonden een
groot aantal woestelingen met stokken
gewapend voor de deur en beletten den
Katholieken binnen te gaan.
Een bejaard geneesheer weid door een
stokslag getroffen en bloedde verschrik
kelijk. Van politie was geen spoor te be
kennen
De meeting kon toch plaats hebben, al
hoewel slechts een hondenl-tal toehoori-
ders er in gelukt waren binnen te komen.
Ook eenige anti-clericalen waren in de
zaal geraakt en vroegen debat; maar dit
werd hun geweigerd, omdat ze zich huiten
zoo gemeen aanstelden.
De uiitgang geschiedde onder bescher
ming der politie die thans was toege
sneld, en do straat had afgesloten.
Doch buiten de I.ocqüenghien,straat
hielden zij1 de wacht en Antoine De K.,
die van de meeting terugkeerde, werd
aangevallen en mishandeld.
Twintig m i 11 i o en aan de
kloosters. Dat is de leugen, waar
mede men de Belgische natie zand in
de oogen strooit en tegen 'de kloosters
en hun scholen tracht op te ruien. Dat is
do leugen, zeggen wij, en het „Handels
blad van Antwerpen" toont volgender-
wijze aan, dat dit. het juiste woord is
voor het spel der liberalen en socialisten.
Nog eens dagen wij hen uit, schrijft
het blad, het bewijs te leveren, dat do
nieuwe last, voortspruitend uit de toepas
sing van den schoolbond 20 millioen zal
in en in de donkere eenzaamheid was wgd
en zgd geen menschelgke woonplaats te
vinden.
Hoe zou hjj nu door die wildernis drin
gen, die deor allerlei ongedierte bewoond
werd? „Indien ik zou wandelen midden
in de schaduwen des doods, zal ik geen
kwaad vreezen, wjjl Gjj met mjj zjjt", zoo
bad hij opeens luide in de huiverige stilte,
en een sterke moed kwam over hem.
Met handen en voeten zocht hjj een weg
over de geweldige basaltblokken, die rechts
en links den grond bedekten. Knieën en
voeten wondde hjj bloedig, maar eindelgk
kwam hjj toch uit dien chaos van scherp
hoekige steenen. Als hjj nu zjjn voetpad
maar vinden kon, want daar was de streek
ongebaand.
Gelukkig verschenen de eerste sterren
aan den donkeren hemel en lichtten met
matten, sidderenden glans zjjn weg over
belemmeiende boomwortels en smalle
beekjes.
Menigmaal was het of een gezang door
de nachtelijke stilte weergalmde terstond
echter weer overstemd door het gejank
der wolven, dat nu eens meer nabjj dan
weer verder weg langs dtj bergen trilde.
En weder klonk het gedragen op de vleu
gelen van den nachtwind, als menscheljjke
bedragen. Die last zal de 6 millioen niet
te boven gaan, doch waarvan het grootste
deel wordt, gedekt door de normale hc-
groóting zonder verhooging d,er lasiten van
de belastingverplichtingen.
Nog eens dagen wij hen uit, het bewijs
te leveren, dat de opbrengst van den,
sr.hoolbon in de kas der kloosters zal te
recht komen.
Het volstaat niet, te. beweren, het is
noodig bewijzen te leveren en dat doen
onze tegenstrevers niet.
Lastenbetalers, past op, men fopt en
bedriegt, u.
Alleen de Katholieken voorkomen, dat,
in de groote steden vooral de lasten stij
gen.
Het bewijs? Het is in enkele woorden
gegeven: Antwerpen betaalt voor zijn
lager onderwijs 3l/s millioen. Indien ,4e
Katholieken hun eigen onderwijs lieten
vallen en de 12000 leerlingen der pa
rochiale scholen en de duizenden leer
lingen der bewaarscholen voor last der
stadskas lieten, dan zouden de uitgaven
voor het. onderwijs te Antwerpen met 2
millioen klimmen.
Voor het gansche land zouden de uit
gaven ten laste der gemeentebesturen
klimmen met 100 millioen, honderd mil
lioen, die wij. Katholieken, de openbare
besturen door de inrichting van vrijt on
derwijs doen uitsparen.
In 't geheel zuilen sléchts 14 a 15 pCt.
der gemeenten met de nieuwe Schoolwet
iets meer te betalen hebben, dan zij' nu
doen: juist die gemeenten, welke mil-
lioenen voor hun onderwijs uitsparen,
dank aan het katholiek initiatief en de
inrichting van vrij® scholen.
Ziedaar wat afdoende antwoordt op de
leugens onzer tegenstrevers.
Tout comme chez nous! precies als bij
ons, mag men zeggen. Ook hier spreekt
men van „subsidiehonger" als het Bijzon
der Onderwijs wat meer rechtmatige sub
sidie krijgt. En men jefemieert en klaagt
daarover als over ergér nog dan wegge
worpen geld erger dan weggeworpen,
omdat het, naar het oordeel der neutra-
liteitsmannen kwaad doet. Maar zorgvul
dig verzwijgt men, hoeveel financieel voor
deel inderdaad het Bijzonder Onderwijs
aan Rijk en gemeente bezorgt en wat
er wél Zou moeten betaald \vorden, in
dien het Bijzonder Onderwijs er niet was.
De Belgische liberalen schreeuwen wat
harder, maar overigens
De „Gazette de Bruxelles" kondigt
aan dat. onze koningin op 28 Juni ech
bezoek aan het stadhuis van Brussel zal
brengen. Na een concert, waaraan uitslui
tend dames zullen medewerken, zal thee
worden gedronken. H. M. zal een stoet
van meisjes zien voorbijtrekken, die alle
met oranjelinten getooid zijn. Twee kin
deren uit iedere, groep zullen een mand
met bloemen aan de voeten van H. M.
plaatsen. Gedurende den ommegang door
het stadhuis, zullen uitsluitend kinderen
langs den weg, dien de vorstelijke per
sonen zullen volgen, zijn opgesteld.
ITALIË
De feesten. Naar uit Rome aan de
„Köln. Volksz." gemeld wordt, heeft de
voorzitter van de Roomsch-Katholieke
vereeniging naar aanleiding van de natio
nale feestelijkheden op 4 Juni aan den
Paus een adres gezonden, waarin hij' wijst
op hetgeen dien dag is geschied, de
barmhartigheid dés hemels voor degenen
afsmeekt, die" er aan mede gewerkt, heli-
ben en God bidt, een einde aan den
strijd te maken, waarin de Kerk sedert
zoovele jaren gewikkeld is.
De Paus beantwoordde dit adres met
een eigenhandig schrijven, waarin hij
dankt voor deze gevoelens, die onder ide
Katholieken van Rome, naar aanleiding
van dezen voor hem zoo smartolijken en
voor den Apostolischen Stoel zoo treu-
rigen dag, tot. uiting zijn gekomen. De
Paus voegt er aan toe, dat ook hij God
bidt, dat Hij den dag Van verdrukking
moge verkorten en allen bekeeren, die
do Katholieke Kerk bestrijden. Aan het.
stemmen in zjjn oor. Luisterend stond bjj
stil. Neen! wat hjj gehoord had was slechts
de schrille schreeuw van een grooten nacht
vogel, die opgeschrikt wegfladderde.
En toch nu hoorde hjj duideljjk men-
scheljjk gezang. Dat moest een zeldzame
zinsbegoocheling zjjn, want hoe zouden in
in deze eenzaamheid menschen komen. Het
klonk van eenen berg, die zich in reuzen
vormen tot in de wolken verhief En ziet.
een druk betreden voetpad leidde naar de
kruin. Hjj kon zelfs versche voetstappen
in de sneeuw ontdekken.
Spoedig was zjjn besluit genomen, en de
verdwaalde monnik volgde de sporen en
steeg rustig opwaarts Op den kalen bergrug
steeg thans een hellen vuurgloed ten hemel.
Van tjjd tot tijd verstomde het gezang om
dan weer des te krachtiger ten hemel te
sty gen.
Eindelgk bereikte Rabanus de hoogte.
Als aan den grond genageld bleef hy
staan 1 Zjjn hart stond stil bg 't geen hg
daar zag niet uit vrees, maar van ont
zetting. Want het scheen dat op die hooge
vrge plaats in de stilte van den nacht
heimelgk een heidensch afgodisch feest
gevierd werd.
Het gezang was nu verstomd van de
mannen en vrouwen, die in een kring ron-
