BU1TEÜIAHD.
UIT DE PERS.
Een huis gegoten. Men meldt uit
Haarlem
Woensdag is gelijk aangekondigd
te Santpoort-Meerenberg nabjj het station,
volgens het systeem van Edison, bgwijze van
proef, een huis gegoten in gewapend beton.
Voor deze proefneming was een arbei
derswoning gekozen, beneden bestaande
uit een woonkamer met keuken, closet en
kast, en boven 8 woonkamers met balkon.
Een plat dak, dat met asfalt wordt bedekt,
sluit het geheel af.
De binnenmuren zijn 10, de buitenmuren
15 cM. dik.
Wegens een defect aan den motor, die
bij het vermengen van zand, cement en
kiezel als drijfkracht moest dienst doen,
kon eerst te half twaalf worden aangevangen.
Vloer en zolder zijn reeds gegoten, de
andere deelen van het huis stonden bij het
afzenden van dit bericht nog in hun ijzeren
geraamte
Uitvoerders van het werk zijn de heeren
H. J. Harms Jr. en Hanna.
Dit procédé zou f 200 minder kosten dan
de goedkoopste bouwwijze.
Een goede vangst. Zaterdag vóór
Paschen vervoegde zich bij den heer A.
H S, horlogemaker aan de Voorstraat te
Dordrecht, een jonge man, die zes gouden
damesringen op zicht vroeg. De heer S.
gaf het gevraagde mee, doch de onbekende
kwam er niet mee terug, zoodat hij er
blijkbaar mee van door was.
De rijkspolitie te Dordrecht had er echter
lucht van gekregen, waar deze persoon
zich ophield, en Zaterdag trokken de majoor
en een brigadier-titulair erop uit. Te Eind
hoven spoorden ze op den 23-jarigen H.
v. H woonachtig te Woensel.
Deze had half April enkele dagen te
Dordrecht gewerkt en bekende weldra, na
ondervraagd te zijn, de ringen verduisterd
te hebben
Natuurlijk werd deze H. meegenomen
naar Dordrecht. Hij werd geconfronteerd
met den heer S. en bekende ook nog, aan
de vrouw van den tapper L., in de Wijn
straat, voor f 1.50 een der ringen te hebben
verkocht. Deze ring werd Zaterdagavond
ook nog in beslag genomen. Waarschijnlijk
zullen de andere vjjf ook wel spoedig zijn
achterhaald.
Socialisten-Demonstratie Men
meldt uit Heerlen aan ae „L. K
Gisteren toonden de socialisten weer eens
hoe zjj iemands godsdienstige overtuiging
weten te eerbiedigen.
Een vroegere kameraad, de mijnwerker
M. aangetast dooreen ongeneeslijke ziekte,
werd langeren tijd in 't hospitaal alhier
door de religeuzen liefderijk verpleegd. De
man liet uit eigen beweging een priester
roepen en stierf na geduldig lijden en
godvruchtige ontvangst der laatste H.H.
Sacramenten, en na den wensch te hebben
geuit, op katholieke wijze te worden be
graven.
Gisterenmorgen zou de ZeerEerw. Heer
Deken het stoffelijk overschot van den
afgestorvene naar de laatste rustplaats
begeleiden, toen een troep socialisten met
een krans met roode linten volgde. Men
wees hen erop, dat het de laatste wil was
geweest van den overledene, als katholiek
te sterven en begraven te worden. De
socialisten demonstreerden niettegenstaande
met den krans met bloedroode linten. Op
de Akerstraat volgden ze den treurigen
stoet zóó hinderlijk en gedroegen zij zich
zóó onbetamelijk, dat de stoet moest stil
houden en de Z Eerw. Heer Deken, zich
genoodzaakt zag de socialisten terecht te
wijzen. De socialisten bekommerden zich
noch om het bezadigde woord van den
Z. E. Heer Deken, noch om het geween
van de vrouw en het kind van den over
ledene, doch hieven een ergerniswekkend
geschreeuw aan.
De politie maakte een einde aan dit
afkeurenswaardig optreden der socialisten,
die een goed heenkomen zochten en mot
hun krans in een herberg verdwenen.
De bekentenis van een moor
denaar. Er wordt te Weenen veel
gesproken over de vrijwillige bekentenis
van een moordenaar. Ongeveer een week
geleden werd in het Semmering-district
van Oostenrijksch Tiro! een dame, met
name Maria Weber, dood gevonden aan
den voet van een steilte. Genoemde dame
was te Weenen welbekend wegens hare
liefdadigheid. Ze had een groot fortuin
verworven met gelukkige speculaties in
huizen. Zij was een hartstochtelijke toeriste
en zoo maakte zij onlangs een uitstapje
naar den Semmering. Ongeveer een week
geleden werd haar lijk gevonden. Daar zij
een dame op leeftijd was en aan hartzwakte
leed, nam men algemeen aan, dat zij ten
gevolge van een hartaandoeaing overleden
was. Haar later openbaar gemaakt testament
verhoogde de belangstelling van het publiek
in deze zaak, daar de overledene haar
ganscbe vermogen van eenige millioenen
kroi en voor liefdadige doeleinden had
vermaakt. Zaterdag nu heeft een werkman
uit het Semmering district, een zekere
Hendrik Schreckl, bij de politie de be
kentenis afgelegd, dat hij Marie Weber
vermoord heeft De man had een taschje
der vermoorde, waarin verschillende ringen,
in zijn bezit Hij vertelde dat hij het geld
begraven had bij de plek, waar zjj gestorven
was. Hij had haar geworgd en haar lijk
van de steilte geworpen.
Te Moskou stierf dezer dagen in een
toestand van vervuiling eene adellijke
dame, eene zonderlinge, die niemand op
haar kamer toeliet. De dienstbode moest
haar het eten om den hoek van de deur
aanreiken.
In hare legerstede vond men een millioen
roebel aan baar geld.
Eten een schande. Er zjjn
volkeren, waar men zich schaamt als men
eet. Zoo zag het Karl von den Steinen,
de bekende natuuronderzoeker in het
oergebied van Zuid-Amerika, waar men
hem in Indianenkringen niet voor zeer
beschaafd hield, daar hij er niets in zag,
in tegenwoordigheid van anderen te eten.
De oorspronkelijke oorzaak van deze
schaamte is een vrees voor duivelshet
schaamtegevoel is den menschen niet aan
geboren, het heeft een naar gelang van
landaard en streken verschillende ont
wikkeling. Zoo heeft zich bij verschillende
volkeren het schaamtegevoel op het eten
gericht. Overblijfselen van deze vrees mer
ken we bij ons ook nog. Als wij onzen
tafelgenoot een krachtig „Prosit" toeroepen,
dan wenschen wij dat het hem goed moge
bekomen onze voorouders in de grijze
oudheid echter, die dit zeldzame gebruik
hebben ingevoerd, bedoelden er mee dat
de drinker door den drank niet zou be-
tooverd worden en van ziekte bevrijd zou
bljjven. Maar ook nog andere oorzaken
voor dit gebruik zijn er. In den oertijd
was de arbeidsverdeeling tusschen man en
vrouw een veel scherpere, zooals dat bij
verscheidene natuurvolken ook heden ten
dage het geval nog is.
De strenge verdeeling van den arbeid
tusschen man en vrouw in den oertijd
eischte ook een scheiding van de beide
geslachten bij het eten.
Wij vinden bijvoorbeeld bij de Eskimo's
aparte eetschotels voor mannen er vrou
wen, zooals men dat kan zien op de Inter
nationale tentoonstelling voor hygiëne, die
dit laar te Dresden wordt gehouden. Ook
daar zou de man zich verbazend schamen,
als hij met de vrouwen te zarnen moest
eten. Het is werkelijk zeer interessant
te zien, hoe buitengewoon „hygiënisch"
de natuurmensch natuurlijk op zijn
manier leeft. Uit iedere eetschaal grijnst
hem een verderfelijke duivel tegen, op den
rand van iederen beker zit een vreeselijke
toovenaar, die hem dood en verderf kan
brengen en het is niet uitgesloten, dat een
groot deel der versieringen van het vaat
werk oorspronkelijk niet alleen uit zucht
tot knutselarij of versiering voorkomt, maar
direct dient als middel tegen de betoove-
ring, evenals ons C —j— AI B f-dat op
staldeuren geschreven werd om heksen
den toegang te beletten. Zoodra echter
het oude bijgeloof op den achtergrond ge
raakt, maar het gebruik van het eten in
het verborgene blijft bestaan, acht men het
een misdrijf tegen de goede zeden en
schaamt men er zich voor.
Een gevaarlijk avontuur.
Toen Zaterdagnacht een Londensche expres
het station Rugby binnenreed, zag men
daar een knaap op een loopplank van dien
sneltrein staan. De knaap zag er doodsbleek
uit, was verkleumd en zat onder de stof
Het duurde een poos, voor hij van zijn
doorgestanen angst bekomen was en een
verhaal van zijn wedervaren kon geven.
Hij is 13 jaar, behoort in Londen thuis
en tot een arme familie. Na pas de school
te hebben verlaten, moest hij helpen den
kost voor het vrij talrijke gezin te ver
dienen. Doch hij verloor dra een betrekking,
omdat hij te klein werd gevonden. Ander
werk kon hij niet gauw genoeg vinden, en
dat hinderde bem, want hij wilde zijn
armen ouders niet tot last zijn. Derhalve
besloot hij naar Birmingham te gaan, in de
hoop aldaar werk te zullen vinden.
Geld hal hij echter voor die reis niet.
En toen kwam het gevaarlijke avontuur
in zijne gedachten op. Te middernacht
vertrekt een sneltrein naar Birmingham
van Euston-station, waar hij heen ging.
Even voordat de sneltrein vertrok, wist
hij ongemerkt tusschen corridor wagens te
klimmen. Maar toen de trein in beweging
was en niemand hem had opgemerkt, vond
hg die positie al te gevaarlijk.
Derhalve ging hij aan de zijde op een
loopplank staan en klampte zich stevig
aan de ijzeren leuningen van den wagen
vast. De trein reed door vele tunnels, zoo
dat hij zich tegen den wagen aan had te
drukken. Hij zeide geen oogenblik bang
te zjjn geweest, alhoewel de tunnels nauw
en donker waren en de stof hem in de
oogen vloog. Zoo hield hij het twee uren
tot Rugby uit en zou zeker door zijn ge
reden naar Birmingham, indien men bem
aan dat station niet had ontdekt.
Verleden jaar Juli zou een dame te
Londen in een electrische tram stappen.
Teen zij een voet op de voetplank had, gaf
de conducteur, die boven op de tram bezig
was, het sein voor vertrek. De dame werd
een eind meegesleurd en viel toen. Volgens
haar dokter was zij door dit ongeval van
een gezond mensch een wrak geworden.
De rechter heeft haar gisteren 1000 p. st.
schadevergoeding toegewezen. De Londen
sche graafschapsraad zal het moeten betalen.
Te St. Petersburg is in Februari gene
raal Doekmasson overleden onder omstan
digheden, die thans voor de rechtbank
nader opgehelderd zullen worden. Men denkt
aan vergiftiging. De eenige dochter ver
klaart, dat zij zelf bij den chef van de
geheime politie het sterfgeval heeft aan
gegeven, omdat zij uit de omgeving van
haar vader onmiddellijk na zijn overlijden
vijf verschillende mededeeiingen over het
sterfgeval heeft ontvangen. Bovendien had
haar vader haar eenige maanden voor zijn
dood d;n inhoud van zijn testament mede
gedeeld. Hij zeide toen, dat hij haar en
haar dochter tot universeel erfgenamen had
benoemd en na zijn dood verscheen een
testament, dat haar stiefmoeder tot univer-
seele erfgename benoemde.
Droevige toestand. Donderdag
was het de 63ste verjaardag van den on-
gelukkigen waanzinnigen Koning Otto van
Beieren. De bevolking viert dien dag nog
door het uitsteken der vlaggen en er worden
ook kanonschoten afgevuurd ter eere van
den wettigen koning. Deze zelf bemerkt
natuurlijk van dat alles niets. Hij zit heel
den dag voor zich uit te staren en merkt
nauwelijks wat er om hem geschiedt. Zijn
lichamelijke toestand is gunstig, maar zijn
ziel blijft ziek. Nu is hij zoover dat hij het
voor hem bereide eten niet meer durft
aanraken uit vrees voor vergiftiging. Men
zet het daarom hier of daar in een hoek
neer. De arme zieke denkt dan dat men,
per abuis, voor anderen bestemd voedsel
heeft laten staan en valt er gretig op aan.
Koning Otto was op zijn dertigste jaar
reeds een slachtoffer geworden van de
erfelijke ziekte
Een April-grap. De Triester
„Piccolo" verneemt uit Rio de Janeiro,
dat den 30en Maart hel aldaar verschij
nende blad „Correio da Noite" (Avond
blad) in vette letters het feit vermeldde,
dat een nieuwe revolutie te Lissabon
was uitgebroken en dat de monarchie
weer was geproclameerd. Daarop volg
den verscheidene telegrammen uil Lon
den en Parijs, welke de nauwkeurigste
bijzonderheden bevatten. In een dezer
dépêches werd o.a. gemeld, dat koning
Manuel te Lissabon was aangekomen en
in een tweede, dat Teofilo Braga in hech
tenis was genomen. Verdere telegrammen
gaven verhalen van een ontzettend bloed
bad en van de organisatie van de monar
chaal bewind, met alle namen en toena
men der leden daarvan. Het is te begrij
pen, dat deze berichten niet weinig vreug
de veroorzaakten onder de monarchisten
te Rio de Janeiro. Die vreugde steeg ten
top, toen een latere dépêche het bericht
bracht, dat de nieuwe regeering aan eenige
leden der kolonie, uit erkentelijkheid voor
hunne verdiensten, hooge onderscheidin-
dingen had verleend. Eerst den volgen
den morgen werden de royalistische Por-
tugeezen uit den droom geholpen, toen
do „forreio" met even vette letters als
die, waarmee 't revolutiebericht gedrukt
was, bekend maakte, dat alles maar een
„April-mop" was geweest.
Verzekering is christenplicht.
Terecht, aldus zegl „de Nod." hoort
men overal van verzekering. Iedereen be
hoorde daartoe mede te werken. Aller
eerst de christen. Want. verzekering be-
teekent niet het zich onttrekken aan be
proevingen, maar het gezamenlijk dragen
van lasten. Er zijn rampen, die ieder on
zer zullen, of althans kunnen treffen. Wij
mogen ons daartegen wapenenwij mo
gen en moeten trachten de gevolgen daar
van voor ons en de onzen dragelijk te
maken. En dat kan, door in goede dagen
gezamenlijk bijeen te brengen, wat o|>
den kwaden dag noodig is om in den
dan ontstanen nood te voorzien.
Hier heeft de christen, d. w. iz.
hij die waarlijk christelijk denkt eene
roeping. De christen, kan evenmin als
wie ook zich aan de maatschappelijke
wetten onttrekken en moet trachten te
leven, al staat hij door zijn inspanning
soms anderen in den weg. Maar als het
hem wel gegaan is, kan hij- van zijn over
vloed afstaan. Niet allereerst door 't ge
ven van aalmoezen, maar beter nog door
het voorkomen van nood. Hoe dikwijls
wordt dat voorbijgezien. Hoe menige voor
spoedige instelling denkt alleen aan het
hooge dividend van den gelukkigen aan
deelhouder, maar weigert mede te wer
ken aan het bevorderen van een rusti-
gen levensavond van hen, die den da-
gelijkschen arbeid verrichten, doch na ze
ker tijdstip minder bruikbaar zijn gewor
den. lloe menige palroon zou niet minder
onkosten, en veel beter, kunnen tot stand
brengen, wat nu door den wetgever, niet
aan allen, maar aan een groep, dreigt te
worden opgelegd.
Een rustige levensavond. Dit juist is
het mooie van levensverzekering, dat den
gelanghcbbende niet een aalmoes gege
ven wordt, waardoor hij afhankelijk wordt,
maar dat hij recht krijgt op een inko
men na een welbesteed leven.
Wij weten zeer goed, dat reeds in vele
philan tropische inrichtingen en ook in
menige indrustrieele zaak naar betere
toestanden gestreefd wordt. Wij weten
ook, dat het veel geld kost om daar
toe te geraken. Maar waar het financieel
mogelijk is, zou geene instelling, geen
vennootschap in gebreke moeten blijven
ook in de toekomstige behoeften van haar
beambten te helpen voorzien.
Wij zijn principieele bestrijders van so-
cialistisc.hen verzekeringsdwang.
Maar wij zijn geen onverschillige toe
schouwers van menschelijk leed.
Daarom moeten wij vrijwillig tol stand
brengen, wat anderen beoogen door
dwang. Wat beteekent anders ons chris
tendom 7
De Roode Week.
„Het Huisgezin" schrijft:
Voor hetgeen tot dusver reeds vermoed
werd heeft men thans een tastbaar bewijs
het Volkspetitionnement voor algemeen
kiesrecht beantwoordt niet aan de ver
wachtingen.
„Het Volk" heeft wel prachtige bulle
tins afgedrukt over het reusachtig succes
der huisbezoekers, maar er waren 'toch
reeds enkele aanwijzingen, dat die bul
letins niet vrij waren vim snorkerij.
Thans heeft men zekerheid.
Het comité van actie toch heeft een
„roode week" uitgeschreven en de dui
zenden leden der vakbeweging in ©en
lichtelijk hoogdravend manifest uitgenoo-
digd handteekeningen te helpen werven.
Noch de „roode week", noch de „dui
zendtallen" zouden noodig geweest zijn,
indien de brave huisbezoekers hun ijverig
pogen met gevolg hadden bekroond ge
zien.
liet oproepen der hulptroepen, wat oor
spronkelijk niet in de bedoeling der aan-
leggers heeft gelegen, is een veeg teek en.
En het is te meer een veeg toeken, om
dat de mondelinge propaganda, aan de
huisbezoekers voorgeschreven, voor de
„duizendtallen" wordt losgelaten.
Dezen hebben enkel handteekeningeln
te verzamelen, links en rechts, rijp en
groen.
Geen enkele handteekening mogen ze
zich laten „ontglippen".
Men ziel, dat hiermee een nieuwe koers
wordt ingewijd.
Maar niemand zal betwisten, dat, al
moge, nu men met het schejmet gaal
werken, de handteekeningenvischvangst
ruimer opbrengst geven, het kiesrecht-pe
titionnement moreel veroordeeld en mis
lukt is.
Erkenning.
Op de vergadering van moderne theolo-
logen, welke te Amsterdam bijeenkwam,
besloot een der sprekers, prof. II. Lake
van Leiden, zijn voordracht met eenige
vragen, van welke de laatste luidde als
volgt
„Waaruit is jisyehologisch de huiten-
gewone kracht van mysterie-godsdiensten
in het algemeen en van het katholieke
christendom in het bijzonder te verkla
ren?"
De heer Lake rekent deze vraag tot
die, welke in de toekomst van wezenlijk
belang zullen blijken to zijn."
Als getuigenis van een modernen theo
loog mag deze verklaring wel even wor
den gereleveerd.
En evenzoo, dat de spreker zich ge
dwongen ziet de „buitengewone kracht"
van het katholiek Christendom te erken
nen.
Waaruit die kracht te verklaren valt is
voor niemand een geheim, die zien kan
en gelooven wil.
Men heeft slechts het hoofd te bui
gen voor de waarheid
Maar de moderne theologie meent, dat
de menschheid staat voor een duister
raadsel en zoekt de oplossing in een „psy
chologisch onderzoek" naar haar trant.
(Centrum.)
BELGIË.
Een wetsontwerp-Verhaegen, dat op het
bureel der Kamer is neergelegd, laat aan
de regeering toe, aan de Staatsuniver
siteiten van Gent en van Luik oen of
meer Vlaamsche leergangen in te rich
ten, volgens zij noodig oordeelt. Alles,
wat de inrichting betreft, is te regelen
bij koninklijk besluit, wanneer de uitvoe
ring van Vlaamsche leergangen door de
regeering noodig geoordeeld zou worden.
Het Handelsblad van Antwerpen, d'.e dit
bericht geeft, spreekt zijn verontwaardi
ging uit over dit ontwerp, wijl dit lijnrecht
iiidruischt togen de pogingen welke wor
den aangewend om een e'gen Vlaamsche
.universiteit te krijgen.
De gemeenteraad van Charle
roi. De gemeenteraad van Charleroi heeft
vergaderd om over het heengaan van den
burgemeester te beraadslagen en zijn hou
ding vast te stellen.
In tegenstelling met de geruchten be
sloten de liberale en socialistische le
den het voorbeeld van den burgemeester
niet te volgen. Er werd alleen een motie
aangenomen, waarin de leden don burge
meester gelukwenschen met zijn kracht
dadig optreden.
Het ontslag van den burgemeester staat
in verband met de weigering van minister
Hubert om de tentoonstelling te komen
openen.
FRUHK IJ li.
W r a a k n e m i n g. Woensdagnacht zijn
twee kerels te Valence, de woning van
den heer Roux, den procureur dor re
publiek, die iu het proces tegen de ban
dieten van de Dröme als vertegenwoor
diger van 't O. M. optrad, binnengedron
gen. Zij wilden den magistraat wurgen,
maar door het geroep van het slacht
offer kwamen agenten toegesneld, die de
schurken op de vlucht dreven. Onder-
tusschen hadden de inbrekers den heer
Roux al zoodanig toegetakeld, dat zijn
toestand reden tot ernstige ongerustheid
geeft.
Men gelooft, dat wraak de drijfveer is
van deze schandelijke daad.
Een b i s s c h op s w ij1 ding. Woens
dagmorgen heeft in de kathedraal van
Mans de plechtige bisschopswijding plaats
gehad van jngr. de Durforl de Livrac,
die voor eenigen tijd benoemd werd tol
bisschop van Langres. Meer dan 10.000
personen woonden de plechtigheid hij.
Een pastoor veroordeeld. Uit
Dijon wordt gemeld, dat de vrederechter
te Schongey abbé Perault, tot 4 francs
boete en de kosten van het proces ver
oordeeld heeft, wegens overtreding van
do wet van 9 December 1905. De gees
telijke had die wet overtreden door te
wagen gedurende de schooluren den kin
deren catechismusles te geven
ENGELAND.
Do vredesbeweging. De ko
ning, den lordmayor dankende voor de
medegedeelde moties, in de Guildhall op
28 April aangenomen, zeide, dat hij dank
baar was deze uitingen le ontvangen
van de eenstemmige opinie een-er ver
gadering, waar zoo verschillende denk
beelden in ons godsdienstig, politiek en
sociaal leven waren vertegenwoordigd,
omtrent een kwestie van zulk een bui
tengewoon ver-reikend belang.
De Pauselijke vertegenwoor
dig e r b ij d e k r o n i n g. Zooals men
weet, zal de Paus een specialen verte
genwoordiger zenden tot bijwoning van
de kroningspleclrtigheden van koning
George. Naar de „Daily Mail" nu mede
deelt zal die vertegenwoordiger of mgr.
Tacci, de nuncius le Brussel of mgr. Gra
nite di Belmonte, de vroegere gezant te
Weenen wezen. Tusschen die twee pre
laten zal de Paus volgens hel Engelsche
blad, kiezen.
De staking der zeelieden. Men
weet, dat de Engelsche zeelieden in de
laatste maanden herhaaldelijk met een
staking gedreigd hebben, d.w.z. niet de
Engelsche zeelieden in '1 algemeen, maar
de „Seafariers Union". Zij heeft nu oen
ultimatum aan de vereeniging van reeders
gezonden, waarin niet minder dan 9
eisch-en gesteld worden. De „Shipping Fe
deration" laat zich echter niet hang ma
ken en houdt voet bij stuk, zij wil niet
beraadslagen met een vereeniging, die
niet de geheele, althans niet de meer
derheid van de zeelieden vormt. De „Sea
farers Union" telt n.l. 1000 leden, terwijl
ongeveer 150.000 zeelieden op engelsche
schepen varenzij mag dus geenszins
de pretentie aannemen, alsof zij de En
gelsche zeelieden vertegenwoordigt.
Wijl lnin ledenaantal zoo bijzonder klein
is, zal het dan ook wel niet tot een
staking komen en mocht de vereeniging
het toch wagen, dan zal ze zeker wei
nig succes hebben.
DUITSGHLAN U.
Een slachtoffer van den cul
tuurkamp. Eenige dagen geleden zou
het stoffelijk overschot van Kardinaal Le-
dochowski - een der meest sympathieke
slachtoffers van den cuHuurkamp1, die,
na door Bismarck in de gevangenis te
zijn geworpen, door Leo XIII verheven
werd tot Prefect der Congregatie tot voort
planting des geloofs en een tiental ja
ren geleden te Rome stierf, naar Posen
vervoerd worden.
Om aan de laatste wilsbeschikking van
den overleden prelaat te voldoen, had
den zijn familie en vrienden in zijiu va
derland op het kerkhof te Posen een graf
kelder doen gereed maken, waarin het
stoffelijk overschot weldra zou worden
bijgezet.
De nationale partij in Pruisisch Polen
wilde te dezer gelegenheid oen groote
volksmanifostatie organiseeren. Toen al
les gereed was trad echter de Pruisi
sche regeering tusschenbeide en verbood
zij de overbrenging van het stoffelijk ovei-
schot van den beroemden Pöolschen Kar
dinaal.
Deze daad van pan-germanisme maakt
natuurlijk de kloof tusschen Polen en
Duitschers alweer breeder en dieper.
RUSLAND.
Sas on ow. Naar thans gemeld wordt,
is de toestand van den Russischen mi
nister van buitenlandsehe zaken Saso-
now veel verbeterd. In de laatste week
was de temperatuur normaal en de werk
zaamheid van het hart goed.
Dok de longen beginnen te genezen.
Sasonow zal een lange vacantie nemen,
teneinde geheel te herstellen, maar hij
legt zijne portefeuille niet neer.
MAROKKO.
De Matin betoogt in een artikel, dat de
opmarseh der Franseh-Marokkaansche
troepen een bedarenden invloed h-c-efl op
de stammen en dat vooral in het Zui
den, waar een neiging tot oproer be
stond, het bericht van de komst van een
sterk leger grooten indruk heeft gemaakt
en het gezag van den Sultan ten goede
is gekomen en dat vandaar lmlji gezon
den zal worden tegen de opstandelingen.
In liet Oosten zou tengevolge van liet
samentrekken van Fransche troepen een
zelfde verschijnsel waar te nemen zijn.
Er is alle reden om le hop en, verzekert
