ekman. lortesrde Wijnen iE DUIF [J DER,Goes N: No. 46 TWEEDE BLAD. NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT Zaterdag 15 April 1911. BUITENLAND GEMENGD NIEUWS, erfkwast" 'erfkwast" 'erfkwast" Middelburg. Mantel- en Costuum- en iklijke fabriek EN MATRASSEN |usaen 30 cent bjj VlissingenJ. A. jFERT Hzn., Ter G. C. BEVIN, ïoofdplaat; J. A. ide kwaliteiten. 4 [takt bekend, dat boven- Lmer in elf series is ge- is in de tweede klasse I trekkende Staatsloterij de itig duizend gulden geval- I incasso wordt gaarne ge le betrokken Bijkantoren |en, te weten: 3NELIE, Dam S, Amsterdam Pi in 2 series). iOEK Co., Beestenmarkt 117Goes. LOEK, Schiedam. (in 2 series). Cannonstreet 46, London. [MAN, Wilhelminalaan, Lochefll. LRSEN BAKKER, PHartenstraat 17, Amsterdam (in 4 series). schriftelijk verzoek asn het .OTISICO, Julian» van ^tn Vo 11>«ra renhage, Ipectussen met bijbehoorende gratis en franco per post n lichting en bij de JegenwoorcLigers -irma TOLHOEK Co., |tenmarkt, GOES. VAN D. J. PENNOCK 148. Middelburg &LIEDST ADRES VOOR EN KAPOKBEDDEN, Ledikanten, Wiegen- jorenommeerde Springveermatras mot tegendruk. FRANKRIJK. De muitende wijnbouwers. Oproer in het Marnegebied. In eene onstuimige vergadering, die tot acht uur geduurd heeft, heeft de Kamer Woensdag j.l. aan de methode van af schuiving der moeilijkheid op den Raad van State vastgehouden. Monis, die gis teren met den Senaat meeging, hield het heden toch maar liever met de Kamer en verkreeg aldus een goede meerderheid. De motie van vertrouwen door Dalimier gesteld, werd aangenomen met 523 tegen 97 stemmen. De situatie was eigenlijk deze: onder den druk van de ernstige gewelddadig heid en de dreigende houding der Marne bevolking hebben regeering noch Kamer zich tegen de afbakening durven uitspre ken en, bevreesd voor mogelijke nieuwe gewelddadigheid van de bevolking van Aube, hebben zij zich niet vóór afbakening durven uitspreken. Men hoopt, dat dit schipperen met afschuiving op den Raad van Statede geweldpleging voorloopig zal doen bedaren. In het Champagnegebied is het Woens dag buitengewoon woelig geweest en zijn ernstige wanordelijkheden voorgevallen. De onderstaande telegrammen schetsen den toestand voldoende. AUXERRE, 12 April. Een honderdtal wijngaardeniers met trompetters voorop, hebben met geweld het stadhuis bezet, waar de burgerlijke en militaire autori teiten beraadslaagden over de inrichting van een schietterrein in een gedeelte van de wijngaarden. Zij dienden pen protest tegen dat plan in. REIMS, 12 April. Te Ay hebben wijn gaardeniers het cordon van de troepen verbroken en twee wijnkelders geplun derd. Zij hebben ook in de gebouwen van verschillende champagne-firma's alles kort en klein geslagen. Te Epernay heb ben de dragonders een charge met de blanke sabel gedaan. Men spreekt van verscheidene gewonden. EPERNAY, 12 April. Zooeven is een manifest uitgevaardigd, waarin aan alle gemeenteraden van het yrijegebied ge vraagd wordt collectief ontslag in te die nen, aan alle leden van de arrondisse mentsraden en van de algemeene raden wordt gevraagd hun functie neer te leg gen en iedereen wordt verzocht geen be lasting te betaling, totdat rechtvaardig heid is betracht EPERNAY, 12 April. Om 6 uur is de toestand de volgende: Te Ay staan drie huizen in brand, een is er geheel vernield Te Pierre-et-Daméry is het verwoestings werk afgeloopen, dat nu te Epernay be gint, waar twee huizen zijn geplunderd en een aantal lieden in hechtenis zijn genomen. Dit laatste schijnt geen ander gevolg te hebben dan de woede van de wijngaardeniers, die in zeer bewegelijke groepen optreden, te verhoogen. Het schijnt, dat de betoogers volgens een wel beraamd plan te werk gaan, zij worden aangevoerd door lieden, d.e het land uit nemend kennen. Het saboteeren van een huis is de kwestie van een kwartier, Is men gereed ,dan wordt de terugtocht aanvaard. EPERNAY^ 12 April. 6 u. Te Ay konden de troepen niet tegen de oproermakers op. Er is een huis in brand gestoken. De vlammen hadden spoedig de bijge bouwen van het huis van den burge meester bereikt. Een huis en twee ma gazgnen zijn vernield. De wijnboeren nemen niets mee, maar breken alles. Ter wijl twee huizen werden overhoop ge haald, konden cavaleristen, die tusschen twee muren waren ingesloten, niet tus schenbeide komen. Er zijn barricades op geworpen van steenen en wjjngaardstok ken, Drie firma's zijn uitgeplunderd. Bij een harer werden 71 okshoofden wijn stukgeslagen. Te middernacht werd uit Rspernay ge meld In de duisternis van den nacht ziet men in de verte oen uitgebreiden rossigen gloed, die afkomstig is van de gebouwen te Ay, die nog altijd in brand staan. Bij helderen maneschijn ziet men langs den weg naar Ay twee eskadrons optrekken, die om tien uur uit Espernay afgezonden zjjn, om de troepen te Ay te versterken. De bewoners van Epernay gaan in drom men naai1 de branden te Ay kijken. Men komt tallooze lieden tegen, die in eiken zak een fiesch champagne hebben. De meesten zijn smoordronken en kunnen haast niet meer op hunne boenen staan, maar brengen do fiesch nog telkens aan den mond. Te Ay is het ©en troosteloos gezicht. Van de verbrande gebouwen is niets dan de vier muren over. Alle wegen en brug gen worden door ruiterij bewaakt. In Ay nemen do ruiters do inensohen, di© fles schen bjj zich hebben, hun buit af. Over al bespeurt men den zuren geur van den wijn, die over straat gestroomd heeft. De ruiterij voert telkens voor de bran dende gebouwen charges uit. De betoogers werpen met glasscherven naar de troe pen en nemen dan de wijk. Anderen luchten binnenshuis, daar zij begrijpen, dat zij overmand zijn. Men verhaalt on gelooflijke dingen van de plundering te Ay. Volgens de voorstellingen van de bla den zijn de troebelen in het Marnegebied zeer ernstig geweest. Men hoopt, dat een Kamervotum, het Senaatsvotum ontze nuwend, de Marne bedaren zal. Maar wat zal de Aube doen? Het Aube-departement was gekalmeerd door het Senaatsvotum. Toen men te Barsur-Aube Woensdagavond het Kamervotum vernam, ontstond er reeds nieuwe agitatie. Het schijnt, dat de onder-prefect zelfs geslagen werd. Men kondigt verder aan, dat de re geering, zeker van den steun der socia listen, die haar dus niet lastig zullen vallen, er thans eindelijk toe over durft gaan een aanzienlijke troepenmacht naar de opstandige streken te zenden; verder dat de Senaat minister Monis weer in- terpelleeren wil over zijn houding in de Kamer, De „vaders van groote gezin- n e n". Zondag wilden de leden van den „Bond der vaders van groote gezin nen" een manifestatie houden te Parijs, voornamelijk om te protesteeren tegen de hooge lasten, die hun worden opgelegd en de wijze, waarop in Frankrijk de groote gezinnen worden bemoeilijkt. De toestanden in dit opzicht toch zijn in het ongelukkige Frankrijk beneden alles. Het ie b.v. voor groote gezinnen haast onmogelyk een geschikte woning te vin den, daar de huiseigenaars niet aan groote gezinnen willen verhuren. De demonstratie is echter niet doorge gaan, daar de regeering heeft gemeend... haar niet te moeten toelaten. Op haar bevel, heeft de politie op brutale wijze de manifestanten uiteengejaagd. Deze maatregel wekte eerst verbazing en daar na verontwaardiging bij het talrijke pu bliek. Een verontwaardiging, die volkomen gerechtvaardigd is. De voorzitter van den Bond, kapitein Maire, maande tot kalmte aan. Nauwe lijks echter was hij begonnen te spre ken of de prefect van politie deed hem arresteeren. Toen kwamen ook gardes te paard de politie te hulp om de menigte te verdrijven. De botsing tusschen de politie en de manifestanten was vrij hevig. De menigte gaf luide blijk van haar ontevredenheid. „Alleen het roode vaandel is geoorloofd", riepen enkelen. „Alleen de revolutionai ren mogen manifesteeren", beweerden anderen. En zij hadden schoon gelijk. Ge lukkig hadden er geen ernstige incidenten plaats. Enkele personen werden gear resteerd, doch later weer vrijgelaten. De neo-malthusianisten trachtten van de beweging gebruik te maken, om hunne vuile pamfletten onder de rnenigte te ver spreiden. Eenige van hen, die in een rijtuig gezeten ,een beteedlgend opschrift met zich mede voerden, moesten vluchten voor de woede der menigte- De gestolen documenten. Terwijl de Franache regeering en de po litie nog steeds zooveel mogelijk alle pu bliciteat over de kwestie der verklapte documenten vermijdt, weet toch de „Ma- tin" eenige bijzonderheden mede te doe len omtrent het verhoor van Rouet, den jeugdigen leerling-consul van het Fran sche ministerie van buitenlandsche zaken. Rouet verklaarde, dat hij Maimon in 1910 voor het eerst had ontmoet ten huize van zijn oom te Konstantinopel, waarheen hij door de Fransche regeering met een speciale opdracht was gezon den. Later kwam hjj in de Turksche hoofd stad nog dikwijls samen met Maimon, die zjjn belangstelling wist te wekken voor het spoorwegplan Homs-Bagdad en hem een betrekking bij dien spoorweg beloofde met een aandeel in de winst. Maimon en Rouet keerden samen naar Parijs terug en de attaché bezocht zjjn ouden vriend dikwijls in diens keurig in gerichte woning aldaar en liet zich door hem allerlei bijzonderheden ontlokken over staatsstukken, die door zijn handen gingen; en nadat hij door Maimon eenige malen uit een geldverlegenheid was ge- bolpen ,gaf hij deze zelfs inzage van stukken, berustend op het ministerie van buitenlandsche zaken. Tot de bij Maimon in beslag genomen papieren behooren o. a. afschriften van conf'identiëele brieven van minister Pi chon aan den Franschen ambassadeur te Konstantinopel en van Hakki pasja, een gewezen Turksch minister. Maimon bield bij zijn verhoor vol dat hjj geen spionnage bedoeld had. De stuk ken hadden voor hem slechts financiëelo beteekenis. Hij erkende ook de bepalingen van Postdamnier-overeenkomst aan de „Eve- ning Times" te hebben gemeld, èn voor zjjn eigen belangen in de Homs-Bagdadlijr èn voor de Fransch-Engelsche betrekkin gen. Hij had echter nooit het origineel van het Postdammer-verdrag in handen gehad. De rechter van onderzoek is nu bezig, in tegenwoordigheid van beambten van het ministerie van buitenlandsche zaken om de hij Maimon in beslag genomen papieren te schiften. Dit werk zal wel eenige weken vorderen, In de „Ned." vinden we merkwaardige correspondenties uit Frankrijk, merkwaar dig, omdat we hier een stem hooren, die noch van een katholiek, noch van een „vrijzinnige" afkomstig is. „Dat het nieuwe kabinet zijn toezeg ging omtrent het handhaven der openbare orde niet stipt gestand zou doen, is voor speld en uitgekomen. Zoo zwak tegenover anarchistische woelingen is een Fransche regeering zelden geweest. Op de camelots du roi legitimisten zonder opvoeding wordt de wet allerstrengst, sommigen zeggen allerbarbaarsf, toegepast. Omdat het meestal slechts schreeuwers zijn en- hun de afkeer van den republikeinschen regeeringsvorm in 't bloed zit. Maar niet zoodra krijgen Monis en Berteaux de roode vlag in 't oog -en dat gebeurt in den laatsten tijd echter dagelijks of zij maken zich klein, al houden zij zich voor de buitenwereld groot, 't Geldt dan ook een uiterst delicate onderneming: de grande familie républieainc, aan onder linge verdeeldheid ten prooi, wil, tot geen prijs, haar kunstmatige eenheid inboeten. Dies mocht er geen sprake meer zijn van détente naar rechts. Voor het moment heerscht er gewa pende vrede tusschen regeoring en an archisten. Dezen hebben genen te ver staan gegeven, dat zij wel dankbaar Voor het vrijlaten van Hervé c. a. die, wegens opruiende artikels, in de „Guerre Sociale", opgesloten zaten zich zullen betoonen edoch geenszins voldaan zijn. 'tGeen hierop neerkomt, dat de stilte staking luwen zal, met dien verstande, dat zoo de regeering er niet toe besluiten mocht de spoorwegdirecties over te haten alle, in verband met de staking ontslagen beambten en arbeiders terug te nemen, dit haar duchtig ingepeperd zal worden". Schrijver teekent den toestand als „de dictatuur der anarchie." BELGIË. Terugkeer van het Koninklijk echtpaar. Het „H. v. A." meldt: „Ce koning en de koningin zullen, naar thans verzekerd wordt, den 25 April te Brussel lerugkeeren. Het is te begrijpen, dat de koning, die eene ware studiereis deed, daarom juist om die reden het voorwerp was van de algemeene aandacht. Zoo bezocht Z. M. de bureelen van den wettigen secretaris Bonhau Carter, to Khartoum met wien hij een lang onder houd had over de rechtspleging in Sou dan, deze gaf zelf Z. M. de gelegenheid de zitting van een burgerlijk proces, voor gezeten door den /echter Morgau, bij te Sedert eenige dagen zijn valsche bank briefjes van 20 frank in omloop gebracht te Antwerpen, te Gent, te Luik en te Brussel. In de Nationale Bank heeft men er reeds een tiental in beslag genomen en het valsch bankpapier is zoo goed nagemaakt, dat zelfs een hoog ambte naar der Bank, die een briefje van 20 frank wilde doen wisselen aan een klant van die instelling, tot zijn groote verba zing vernam, dat hij een valsch „bankje" aanbood. Het verschil tusschen nagemaakte en echte biljetten berust hierin, dat op «de slechte de leeuw somberder is getint en het papier wat grover is. Doch men moet fijne kenner zijn om die bijzonderheid bij den eersten aanblik te onderscheiden. Een ander kenmerk van de valsche pa pieren is, dat de namaker den naam van den etser, E. Biet SC. rechts, In stede van dien in roodbruin te drukken, heeft gedrukt met zwarten inkt. «Eindelijk, kan nog als aanwijzing gel den, dat al de nagemaakte biljetten tot de reeks 1487 behooren. UVITSCULiNl). Vreeselijke feiten. Het jaar verslag van het Koningin Carola-gymna- sium te Leipzig deelt mede ,dat in den loop van het laatste jaar van de 17 leer lingen der hoogste klasse niet minder dan drie zichzelven van het leven hieb ben beroofd. En dezelfde schrikkelijke daden zijn ge pleegd te Ratibor, te Hall© en te Maag denburg. Somtijds is zulk een wanhoopsdaad toe te schrijven aan het feit, dat de leerling niet werd bevorderd naar een hooge re klasse, maar dat is toch niet steeds het geval. De drie wanhopigen te Leipzig waren zelfs alle drie vlugge leerlingen, die goede examens hadden afgelegd. Van de eerste zegt het schoolverslag „Wat hem eigen] jjk tot het droevige he sluit heeft gedreven, zal wel nooit op gehelderd worden; het schijnt, dat hij door ongeschikte lectuur- zijn evenwicht kwjjt was geraakt." En de „Köln. Volksz." wrjst er op, dat vele dezer jeugdige zelfmoordenaars uit gezinnen komen, waar een teugellooze ge notzucht de fundamenten van het leven ondergroef. En in alle gevallen ontbrak wat hen nog had kunnen reddeneen godsdienstige opvoeding. AMERIKA. Mevr. Carrie Nation is overleden. Te City in Kansas, waar zij reeds sinds een maand ziek lag, ten prooi aan zenuw aanvallen. Zij was in heel de Vereenigde Staten bekend om haar campagne tegen alle drankgebruik, welke campagne zij op origineele wijze voerde door nl. bij tap pers en bierhuishouders de ruiten stuk to slaan vaten met drank te verbrijzelen, en de gasten zoowel te bemoeilijken als toe te spreken. Als wapen op haar kruis tocht door de Vereenigde Staten ter be strijding van de drinkgewoonte, droeg zij een bijl, die zij met kracht en vaardig heid w:st te handteeren; maar nog slag vaardiger was zij met de tong. Het moet erkend worden, dat in de westelijke sta ten van de Unie de woeste Carrie niet zonder succes ageerde, al werd zij ook telkens en telkens in de gevangenis ge stopt wegens huisvredebreuk, vernieti ging, geweldpleging enz. Het onstuimig optreden van de dame-met-de-bijl had al thans deze verdienste dat het alcohol vraagstuk er door werd aan de orde ge steld en gehouden. Maar de methodes, die in het Westen van de Vereenigde Staten nog even door den beugel kon den, waren natuurlijk voor het Oosten van de Unie en voor Engeland te dwaas om los te loopen. En dat heeft Carrie bij haar pogingen om den drankduivel te bestrijden in steden als New York en Londen ook moeten merken. Haar be- keeringslocht naar Londen in 1908 was een fiasco; het volk lachte haar uit en de Engelse he rechter pakte haar stevig aan, zoodat zij maar spoedig weer naar de Vereenigde Staten terugging. Na 1909 hoorde men weinig meer van mevr. Nation. Haar gezondheid liet te wenschen over; en haar krachten lieten haar niet meer toe, met de bijl het oor logspad op te gaan. Zij heeft in het geheel 22 maal „.geze ten". De brand te New-York. Naar aanleiding van het gerechtelijk onderzoek omtrent de oorzaak van den grooten brand in den sky-scraper aan het Washington- plein te New-York, waarbij een groot aan tal vrouwen en meisjes om het leven kwamen, zijn de eigenaars van de blouse- fabriek Max Bianck en Isaac Harris aan geklaagd wegens manslag in den eersten jgraad. Volgens de verklaring van een de tective was de trapdeur in de negende verdieping hij het uitbreken van den brand gesloten geweest. ITALIË Een eigenaardig verschijn sel. De inwoners van Messina namen Maandagavond tot hun grooten schrik, een eigenaardig verschijnsel waar. Die hemel werd plotseling door een lichtglans verhelderd. Na circa 3 minuten hoorde men vier zeer hevige ontploffingen, die op schoten uit zware kanonnen gelekon. Men vreesde eerst, dat een kruitmaga zijn, of een fort aan de kust in de lucht gevlogen was, doch spoedig kwamen er telegrafische berichten, dat het verschijn sel ook in Cantania, Acireale, Palermo en Reggio di Calabria waargenomen was. De bevolking, die eerst zeer ontsteld was, is 'weder gekalmeerd. Het verschijnsel is niet atmosferisch, men gelooft, dat men met een vuurkogel of een ander meteo- risch verschijnsel te doen heeft. TURK IJ E. De opstand in Albanië. Men herinnert zich, dat verleden jaar de Al- baneezen ook reeds opstonden, wijl ze zich door de wetten van het nieuwe Turksche bewind in hun voorrechten en hun eigen nationaliteit aangetast achtten. Toen is Torghout Chefket-pacha er met een leger van 40000 man voetvolk, 900 ruiters, evenveel artilleristen en meer dan 100 kanonnen ten slotte in geslaagd, den opstand te onderdrukken. Maar thans is het terrein voor de AI- baneezen gunstiger. Veel verder van den spoorweg, die aan de Turksche troepen het no-odige moet brengen, is nog berg- achtiger terrein en met Montenegro en zijn welwillend gestemde bevolking in den rug. Die bevolking is hun zelfs zóó welwil lend gestemd, dat zij op het punt staat, den koning, die nog steeds tracht, de neutraliteit te handhaven, te dwingen, om mede tegen Turkije te vechten. Montenegro beschikt over 30.000 goed gewapendo mannen en dezen hebben reeds lang naar een oorlog verlangd, waarvan zij verbetering der slechte economische toestanden hopen. Het is eigenaardig, dat de thans op gestane Aibaneezen juist de katholieke stammen zijn. De H. Vader heeft dan ook onlangs den bisschop van Skutari in audiëntie ontvangen om van dezen bijzonderheden over de zaak te vernemen. De bisschop deelde mee, dat de Aiba neezen zeer op de Turken verbitterd wa ren, wijl de hun meermalen gedane be loften niet werden gehouden. Volgens het Weener „Vaderland" heeft nu do Paus onmiddellijk ingegrepen door aan de Porte te doen wieten, dat de Heilige Stoel geen nunciatuur te Kon stantinopel zal vestigen, wanneer aan de vervolging der katholieken in Albanië geen einde komt. Op de instelling van deze nunciatuur is de Porte n.l. zeer gesteld, omdat zij daardoor vermoedelijk gelegenheid zal krijgen een einde te maken aan het pro tectoraat door Europeesche mogendheden over katholieken in Turkije uitgeoefend. PORTT0AL. De bisschoppen zouden volgens „de Times" een brief van Z. E. Merry del Val, den kardinaal-secretaris, ont vangen hebben, waarin hun wordt ge last, de wet op de scheiding van kerk en staat zonder eenig voorbehoud te aan vaarden. Do H. Stoel zal beslissen, welke houding tegenover de regeoring aange nomen dient te worden, zoodra de tekst van de wet bekend is. De „Osservatore Romano" spreekt dit bericht beslist tegen. „Een bekeerling" (Adolph Rettèe). In den tijd van vervolging, waaraan de Kerk tegenwoordig in Frankrijk is blootgesteld, is 'teen groote tropst, dat er zoovele bekende persoonlijkheden, we derom terugkeeren tot de Kerk, die ze verlaten hadden. Zoo een Brunetière, een Bourget, een Huysmans, een Verlaine, een Coppée. Belangwekkend is ook de ge schiedenis van een ander bekeerling, Adolph Rettèe. Over den weg, die hem leidde van den leugen tot de waarheid, van den duivel tot God, zooals R. z:elf 'tzoo krachtig uitdrukt: („Du diable a Dieu") zij hier het volgende medege deeld. R. hield een lezing voor een vergadering van socialisten te Fontainebleau, waarin hjj predikte oorlog tegen God, oorlog tegen de Kerk. Na afloop volgden hem vier toehoorders, eenvoudige l.eden, naar een herberg. Een van hen, een tuinier, vraagt R., hoe hij immers een God bestaat er niet 't ontstaan der wereld verklaart. Deze vraag bracht R. in groote verlegen heid, hij wist er geen antwoord op te vinden. Dan zocht hij een spoedig heen komen naar de eenzaamheid. Hij ging naar 'tbosch van Fontainebleau; hij wilde alleen zijn met zijn geweten. Alles moest hier samenwerken, om de ziel van den dichter in verrukking te brengen, en toch hij genoot niet van al 'tschoone om hem heen. Hij voelde wroeging in zijn binnen ste, zijn hoogmoed was gekrenkt, omdat hij een eenvoudig tuinman op zoo'n ge wichtige vraag 't antwoord had moeten schuldig blijven; hij had wel kunnen wee- nen. Zijn stemming werd somber en de vraag kwam in hem op„en indien God bestond?" en ze liet hem niet meer los. Dit was 't aanbreken van den dageraad. Den volgenden dag raadpleegde hij de kopstukken der wetenschap over 't ont staan der wereld, maar geen van allen, kon hem bevredigen. Yan anarchist werd hij socialist. Maar ook met de collecti- visten kon hij niet in vrede blijven leven; bij hen vond hij te veel eigenbaat. Spoe dig kwam 'tdan ook tot een breuk. Hij bleef echter socialist on werd een vurig aanhanger van Clemenceau. Maar de praktijken der radikalen ston den hem ten laatste nog erger tegen, dan die der collectivisten. Thuiskomend van zjjn wandelingen vond hij daar een vrouw, die hij haatte om hare gemeenheid, en daarom temeer haatte, wijl hij ze liefhad. Hij voelde, dat hij met haar moest breken. Nu viel hij op Kant, maar deze kon hem spoe dig niet meer voldoen. Veel wandelde hij in de bosschen van Fontainebleau met zijn geliefde dichters: Goethe, Dante, Hugo. Eens, na een week van losbandig leven, wandelde hij wederom in zijn ge liefde bosschen met Dante's beschrijving van het vagevuur. Wat ging er toen in R. om? Hij voelde een rilling gaan door zijne leden; 'tboek ontviel zijne handen, en hij moest tegen een boomstam leunen. 'tWas alsof een licht in zijn binnenste hem helder en klaar zijn slecht leven liet zien. En 's avonds schreef hij weer een smerig artikel, alvorens zich ter ruste te begeven. In zijn slaap verscheen hem een droombeeld, 't tafereel van Dante's vagevuur. Diep geschokt schrok hij wak ker, sprong op uit zijn bed en verscheurde 't pas geschreven artikel. Den volgenden morgen zocht hij in zijn geliefd bosch de eenzaamheid op, om zijn ziel te onderzoeken. 'tWas een prach tige morgen, een zacht licht drong dooi de boomen en de trillende takken wier pen rooskleurige schaduwen op den weg. it s dichterlijke ziel genoot; nooit was zijn gemoed ontvankelijker geweest voor de genade. Hij onderzocht oprecht zijn wetenschappelijke credo; niet veel bleef er van over. Dan boog hij zgh knie op een bemosten steen, en sinds zijn löe jaar bad hij weer voor de eerste maal: „Mijn God, Die bestaat, kom mij ter hulpe". Een oud priester, biddend zijn brevier, liep hem zachtkens voorbjj. „Et Verbum Wat hier volgt is een uittreksel van de lezing door dr. J. M. A. van Oppen den 3en April jl. gehouden voor de vereeniging S'anctus Virgiliua te Delft.

Krantenbank Zeeland

Nieuwe Zeeuwsche Courant | 1911 | | pagina 5