BINNENLAND.
een goeie gelegenheid om een zoet winstje
te maken en eischte 5000 francs bovendien,
't Was een echt staaltje van uitzuigerij, om
van de Katholieken zooveel mogelijk te
üalen, wat er te halen valt. En toch, het
kleine aantal Katholieken wilden het oiïer
brengen, als zij konden. Doch zij waren
slechts in staat 2000 fr. bijeen te brengen.
De gemeenteraad wilde niet toegeven, de
kerk bleef eenigen tijd gesloten en thans....
ligt zij in ruïnen op den grond.
Even schandelijk als het verloop dezer
zaak was haar ontknooping. Want nadat
de weiklieden, die den moker gehanteerd
hadden, de muren hadden neergereten,
hebben zij zich overgegeven aan de grootste
schandelijkheden. De fooien van den burge
meester misten niet baar werking Na het
omgraven van het kerkhof hield de bende
een wildendans rondom de half vergane
lijken, welke zij hadden opgewoeld, terwijl
kleine kinderen, op weg naar school, naar
het griezelig kabaal stonden te kijken.
't Is inderdaad meer dan walgelijk en het
moet wel een ontaard menschenras zijn, dat
in zulke profaneerende buitensporigheden
zijn pleizier kan vinden. De Hottentotten
en Boschjesmannen bezitten dan toch nog
meer gevoel voor menschelijke waardigheid
daar zij ten minste de graven eerbiedigen
Niet alleen van de rechterzijde, maar ook
uit andere hoekeu der Kamer klonk een
ongewoon applaus, toen Maurice Barrés
dergelijke barbaarschheden geeselde met
een niets sparende ironie De redenaar stelde
zich op een onpartijdig standpunt en zeide,
geen katholieke apologie te willen maken
van het geval. Maar het Katholicisme
redeneerde bjj is de groote gangmaker
der beschaving en de Regeering vervolgt
het tot in de tempels, die zij laat vervallen
om aldus ook den godsdienst uit te roeien
Doet toch besloot Barrès het geloof
geen geweld aan, eerbiedigt de kerken, die
de hoogste zicbthare uiting zijn van hetgeen
er in 't godsdienstig gemoed omgaat. Ik
voor mij heb op deze tribune de katholieke
tempelgebouwen op denzelfden titel verde
digd als ik voor het behoud zou pleiten van
het Collége de France.
Een overwinning van het
recht. In de Fransche wetenschappelijke
wereld is een strijd gevoerd, die ook in
oen deel der pers zijn echo's heeft doen
hooren e.n om meer dan een reden bijzon
der belangwekkend was.
Er was een plaats vacant in de hoogaa-n-
-geschrevon Académie des Sciences, en
twee candidaten vooral werden daarvoor
genoemd. De eene was de bekende echtge-
noote van den radium-ontdekker Curie
en de ander professor Braniy, de eigen
lijke uitvinder van de telegrafie zonder
draad.
Er bestond alle reden om den laatste
te kiezen,, wijl zijn vinding, van zoo groote
draagwijdte en praktische waarde, nog
nooit off.cieel werd geëerd, terwijl me
vrouw Curie reeds een Nobelprijs en tal
van andere onderscheidingen ontving.
Ook was het nog nooit gebeurd dat een
vrouw in de académie zitting nam, zoodat
er eigenlijk geen de minste twijfel of aar
zeling zou zijn geweest, indien niet
Braniy behalve door zijn wetenschappelijk
werk zich ook onderscheidde door zijn
katholieke gezindheid. Dat is in Frankrijk
een groot bezwaar en zooals 't nu staat
zon ook Pasteur moeite hebben, in offi-
cieele kringen te worden opgenomen.
Zelfs de „Répubtique Franyaise" er
kende eerlijkze geven niets om mevr.
Curie, ze willen alleen Braniy doen val
len omdat hij is verbonden aan het institut
catholique.
Maandag echter is gelukkig gebleken,
dat toch niet. alle Fransche geleerden op
den stroom van het anti-clericalisme zich
laten mede-drijven.
Er waren 58 stemmers. De meerderheid
was dus 80. Bij de eerste stemming kreeg
mevrouw Curie 28 stemmen, de heer
Braniy 29 en de heer Breillonin 1. Bij
de tweede stemming kreeg de lieer Braniy
30 stemmen en was dus gekozen. Mevr.
Curie kreeg weer 2 stemman.
Een meerderheid dus, maar ook een
groote minderheid, al werd deze goed
deels gevormd door kleine menschen.
Een hunner was zelfs zoo klein of ver
licht, zooals men 'i noemen wil, dat hij
voor een bijziend medelid het stembiljet
invulde met mevr. Curie's naam, hoewel
de aldus geholpene vóór Braniy had wil
len stemmen
Een betooging tegen F a 11i -
res. Maandag, toen Fallières na de ope
ningsplechtigheid van het Oc-eanogra
phisch Instituut te Parijs een geschenk
van den vorst van Monaco het gebouw
verliet, werd hij opgewacht door een ru
moerige groep camelots du roy, welke
een betooging hielden voor hun makker
Lacour, veroordeeld wegens een aanslag
op Brianid.
Elf der levenmakers werden in hech
tenis genomen.
BELGIE.
De koningin meter. Ter gelegen
heid van hare genezing en om aan 'tge-
heele volk da.nk te zeggen voor de haar
bewezen liefde en toegenegenheid, heeft
koningin Elisabeth besloten voortaan me
ter te zijn va.n elke zevende dochter, op
voorwaarde, dat de zes zusters van die
nieuwgeborene in leven zijn en dat er
sedert de geboorte der eerste geen zoon
ter wereld kwam in dit gezin.
Een nieuwe Koainginnebloem.
Was verleden jaar door koningin Elizabeth
als beschermvrouwe der nationale inza
meling voor de tubcrc.ulozebe,strijding de
roos als verkoopbloem aangewezen, thans
zal op verlangen van hare Majesteit door
geheel het laml de Edelweiss" worden
verkocht ten bate der bestrijding van de
slaapziekte in den Congo.
Men seint uit Brussel
I)e aangelegenheid betreffende de Vlis-
singsche vestingwerken schijnt thans hoe
langer hoe meer op den voorgrond le
treden, lie Gazette" verzekert dat de
zaak dezer dagen het onderwerp van
belangrijke besprekingen vormde, gehou
den in den ministerraad die tot iaat in
den nacht voortgezet werd. De regeering
is evenwel van meening dat deze zaak
zeer voorzichtig moet behandeld worden
en niets gedaan wat do zaak in een
ongewonselit stadium zou kunnen bren
gen. Het is ook van belang het officialise
artikel van de „XXo Siècle" te vermel
den, waarin de schrijver volledige en
formeel® waarborgen vraagt van Holland
ten opzichte van de vrije vaart op de
Schelde.
Het spoort verder de regeering aan
hel initiatief te nemen tot het openen
van vriendschappelijke besprekingen met
Holland.
Dit artikel vormt liet onderwerp van
levendige commentaren en schijnt do hui
dige meening van de Belgische regee
ring omtrent ile aangelegenheid weer te
geven.
E» GELA9I Ik
Het spoorwegongeluk. Uil de
berichten in de Engelsohe avondbladen
mag worden opgemaakt, dat het aantal
omgekomenen bij het spoorwegongeluk op
den Ta te Wale-spoorwpg in Wales nog
grooter is dan werd geseind. Maandagmid
dag waren 11 lijken gevonden en herkend,
maar er schijnen nog vermisten te zijn.
Het aantal gevonden wordt in de bla
den nog niet opgegeven. Zooals reeds
werd geseind was de ramp een gevolg van
een botsing tusschen een passagiorsti'ein
en een kolentrein. Deze laatste stond stil
en do passagierstrein reed niet volle vaart
op hem in.
De eerste wagens van den passagiers-
trein werden letterlijk versplinterd, de
middenwagens werden ingedrukt. Het
kostte groote moeite om de verongelukte
reizigers uit het puin weg te halen. Er
hadden hartverscheurende tooneelen
plaats. Zoo werd een zwaar gewonde
dame onder een wagen weggehaald, wier
man en zoon heiden den doo-d vonden.
Terwijl de gewonde werd vervoerd, riep
zij om man en kind. Een andere vrouw
werd gered, wier kindje gedood was en
nog onder 'tpuin lag. Maar ook merk
waardige reddingen kwamen voor van rei
zigers die tusschen de ineengeschoven
wagens ongedeerd werden weggehaald.
PORTUGAL.
De omwenteling in Portugal.
Te Antwerpen hield de vroegere rector
van het. Jezuïeten-college van Campolide
te Lissabon een voordracht over de om
wenteling. Over de oorzaken zeide hij
volgens het. verslag in het Hbl. van Ant
werpen" o. a. hej volgende:
„De omwenteling in Portugal was geen
donderslag in een on bewolkten hemel.
Zij werd door de vrijmetselarij voorbereid,
maar is ook de schuld der monarchisten,
die de wilskracht niet bezaten om hel
kwaad bij den wortel uit te roeien.
Hun ontbrak het aan vooruitzicht en
toen Franco, een eerlijk man, doch wat
onvoorzichtig, aan het bewind werd ge
roepen was het te laat. Wat de koning-
moordenaars aangaat, zij werden door do
geheime genootschappen gewapend en na
den moord begingen de monarchistische
staatsmannen nog de lafheid, van koning
Manuël straffeloosheid voor de mo-orde
naars af te dwingen.
Het laatste ministerie der monarchie
was een zuiver anti-katholiek ministerie,
dat letterlijk den weg baande, voor do
revolutie en dal, om de gunst dar repu
blikeinen te winnen, de kloostergemeenten
begon te vervolgen, waarbij de Jezuïeten
weer de eerste slachtoffers waren. En de
monarchisten zagen niet in dat zij, een
kuil voor een ander gravend, er zelf zou
den invallen!
De republiek voerde het werk uit, voor
bereid door de royalisten, en, wanneer1
de revolutie uitbrak, dan zag men aan
de zijde van den ongelukkigen jongen ko
ning gee)n enkel zijner raadgevers van
daags te voren."
Xa te hebben aangetoond hoe de moord
op dr. Bombarde de onmiddellijke aan
leiding werd tot. het uitbreken der om
wenteling, gaf de pater zijn beschouwin
gen over de behandeling van de paters
van het college van Campolide.
„Paler de Faria Darros, die rector van
het college was, deed eerst de leerlin
gen verwijderen, dan zijn collega's en
bloef, als een kapitein, de laatste op zijn
schip. Op het oogenblik dat het klooster
door het gepeupel ging aangevallen te
worden, trachtte hij1 met een broeder,
onder vermomming, te vluchten, maar zij
werden herkend, beleedigd, mishandeld,
mot den dood bedreigd.
Spreker beschreef nu het leven der
aangehouden priesters in de gevangenis,
onder de bewaking van een brutalen ke
rel, slecht gevoed, slecht gehuisvest.
Hij beschreef de ondervragingen over
de zoogenaamde onderaardsche gangen
van het college, over de zoogenaamde
werkhuizen voor het vervaardigen van
bommen, de wapenvoorraden en de op
het volk geloste schoten."
Terwijl de pater verder nog zeer treu
rige bijzonderheden gaf van de vernede
ringen waaraan do gevangenen hadden
blootgestaan, was hij vol bewondering
over de bevolking van Gibraltar, waar
katholieken en protestanten de vluchte
lingen niet open armen ontvingen, en
bracht hij hulde „aan de dames van Lis
sabon, die hel •menschelijk opzicht bra-
veerend, de gevangenen kwamen helpen
en bijstaan".
Deze voordracht werd verduidelijkt
door schoone lichtbeelden en na het hoop
volle slotwoord van den redenaar werden
honderden handen naar hem uitgestoken
oui hem geluk te wenschen.
Openbare vergaderingen met vrij debat.
Met instemming lezen wij in de antirev.
„Rotterdammer"
Enkele ongerechtigheden in samen
komsten met debat van „Patrimonium",
waarbij'de heer Kloosterman, tie vroeger-'
propagandist der anarchisten als spreker
optrad, hebben sommige persorganen we
derom aanleiding gegeven lot het opwer
pen der vraag in hoeverre van dergelijke
vergaderingen veel vrucht mag worden
verwacht.
AVij sluiten ons aan bij degenen, die
het nut van die publieke samenkomsten
met vrije gelegenheid tot debat uiterst laag
schatten.
Een heftig gevoerd debat neeml me
nigmaal den indruk dor rede weg, prik
kelt allerlei slechte hartstochten bij spre
ker en publiek, geeft veelal warme hoof
den en koude harten.
Met eonige bevoegdheid menen wij dit
oordeel le mogen uitspreken, daar we
talrijke malen te midden van zoodanige
bijeenkomsten verkeerden en actief aan
deel in don strijd namen.
Een hoek vol rneeling-varia zouden wij
ten beste kunnen geven. Echter dienen
ze weinig om van de stichtelijkheid dezer
samenkomsten hengen jiidruk te geven.
We ontkennen niet, dat van een hoog
staand, principieel debat, waarbij weder
zijds waardig wordt opgetreden, goede
werking kan uitgaan. Maar hoe luttele
malen opent zich daartoe gelegenheid
Velen zien dan ook in.die debutavonden
een soort publieke vermakelijkheden, po
litieke hanengevechten waarbij de prijs
wondt weggedragen door hem, die de
moeste geestigheden en hatelijkheden ten
beste geeft.
Van een eigenlijk weerspreken van den
redenaar is bij de debaters dikwijls geen
sprake. De preek wordt vooruit opge
maakt, tot iederen prijs moet. die van
liet. hart. Zoo wordt, een contra-speech
uitgesproken en ongeoorloofde propagan
da voor eigen zaak gemaakt.
AVe hebben het persoonlijk ondervonden
dal een dei' socialistische voormannen,
die was overgekomen om te debat toeren,
door vertraging van den trein eerst tegen
het eind van de rede ter vergadering
kwam, waar hij niet langer dan een kwar
tier aanwezig was. Niettegenstaande de
inhoud der rede hem onbekend was, pro
testeerde hij toch, toen hem voor debat
een half uur tijd gegeven werd, krachtig
tegen deze vrijheidsbeperking en toog 'toen
luk raak ten strijde.
Allerlei onstichtelijke tooneelen gaan
verder meermalen met deze publieke mee
tings gepaard. We zwijgen nog van het
hoogst noodzakelijke tot laat in den avond
rekken van het. saamzijn, waardoor een
geregeld verloop vrijwel onmogelijk wordt.
Ernstig is de klacht over velerlei onver
kwikkelijke scènes, die bij dergelijk debat
zoo licht worden uitgelokt..
We zijn er weer zelf getuige van ge
weest hoe een debater in allen ernst
het in een spreker laakte dat hij van
een hemelsbreed onderscheid gewaagde,
daar we ons toch van hemelsche zaken
geen aardsche voorstelling mogen maken.
Het lachsucces is dan groot - maar de
indruk is bedorven.
Of een debater met oranjesjerp omtooid
er. medailles omhangen, die allerlei on
samenhangende klanken uitstoot, beklimt
heit podium, of een opponent, die de be
ginselen der „internationaal vrij-paganisti-
sehe partij" ontvouwt, vertoont zijn ora
torische talenten - ook dan is de hila
riteit onbedaarlijk maar de invloed van
eene ernstige rede lijdt schade.
Nog meerdere bezwaren zouden we kun
nen opnoemen. AVe deol-en nog wel eens
een en ander uit onze ervaring mee.
Thans is dit reeds voldoende om onze
leiders in kiesvereeniging en propaganda
club tot sterke beperking van openbare
vergadering met vrij debat aan te manen.
Rustige, stille arbeid werkt meel' uit.
Dok het <loen optreden van een redenaar
in publieke vergadering kan voortreffelijk
zijn. Maar dan als regel na afloop der
rede sluiting. Iedere partij heeft het recht
en soms den plicht in eigen kring een
spreker te doen optreden. Rustig, kalm
en waardig ontwikkele elk zijn meening.
Zoo komen de verschillende opinies het
best tot hun recht.
Een ministerieels rede.
AVoensdag j.l. heeft bij de plechtige
opening en inwijding van het rijksopvoe
dingsgesticht te Amersfoort Z.Excell mi
nister Regout eene rede uitgesproken,
waarvan rle volgende passage en vooral
de door ons gespatieerde woorden war
men weerklank zullen zinden bij alle
('hristel'ijkgezindeii in den lande:
...Vloet ik thans van het beden gewa
gen, als een bron van voldoening, dan
moet ik li schetsen de beteekenis van
het geheel® systeem der rijksopvoeding
waarvan dil gesticht slechts oen der
onderdoelen vormt. Op den voorgrond
sta echter, dat hoe goed ook de Rijks-
opvoeding zij, de particuliere opvoeding
den voorrang moet hebben.
1 rincipieeï, omdat opvoeding slechts
om bijzondere redenen en als uitzonde
ring 's Rijks zorg mag zijn, maar ook
omdat ik in de particuliere opvoeding
zie verpersoonlijkt die bijzondere toewij
ding van den belangeloozen philaa-
throop, die om honger doei arbeidend
zicli in waarheid loco parentis1) stelt;
bij haar gevoel ik bij uitstek de moge
lijkheid om hel diepst door te dringen
in het beste van het kinderlijk gemoed
en vooral om hel kind te vervullen
met dat, wat mij het allernoodzakelijkst
schijnt in de opvoeding, hel opwekken
van een levendig besef in 'tkind, dat
de godsdienst is o n m i s ba a r
w e g e n s de eeuwige li e 1 a n g e n
en daarbij de beste leidsman
in het leven, de steun, dien,
geen m e n .schel ij k k e n n o n o f
kunnen ooit vermag te even
aren. Zoolang de particulieren hun
huizen of gezinnen voor regeeringskin-
deren openstellen, zal nooit va.n mij te
vergeefs de zorg over het kind door
hen behoeven te worden gevraagd.
Maar helaas ook de plaatsruimte
nog daargelaten - - blijken alle knapen
niet steeds voor hel mildere régime
der liefdadigheid geschikt; de regeering
met haar straffe hand en krachtiger
hulpmiddelen voor nooidige kastijding
en tucht zal geroepen moeten blijven om
een aantal knapen zelve op te voeden,
althans voor nadere particuliere apvoe
ding geschikt tc maken, en voor dezen
hebben de rijksgestiehten te doen, wat
in 't vermogen van den Staat ligt, opdat
later aan de ouders, wien de kinderen
werden ontnomen, met gerust geweten
kan worden verklaard, dat niets .werd
verzuimd om die kinderen naar ziel en
lichaam te doen rijpen tot eerlijke en
goede menschen. Welnu, het nieuwe
stelsel doet hiertoe eene waarachtige
en beraden poging, inzoqver liet de ge
legenheid biedt die opvoeding te lei
den naar inderdaad weloverwogen en
vaste beginselen."
op de plaats van de ouders.
Het Juliana-bloempje
Door de Federatie der vijf Diocesane
11. K. Volksbonden en Werklieden-oirga
nisaties in Nederland" is namens de ruim
40.000 kath. werklieden, die de Federatie
teil, een krachtig protest,schrijven geznn
den aan het Bestuur der Centrale A'er
eeniging ter bestrijding der Tuberculose,
tegen het bekende noodlottig besluit, om
op den verjaardag van 'l Prinsesje niet
meer de Juliana-bloom met het Oranje
hartje ten verkoo p:ia,n te bieden, do'li
dit te vervangen door de neutrale(?) „wel-
dadigheidsbloom".
De Federatie protesteert, met kracht te
gen dit genomen noodlottig besluit en
verzoekt hel. Bestuur der Centrale A'er-
oeniging dringend er alsnog van terug
te komen. Zoo niet, dan zullen pogingen
in het werk worden gesteld om langs
ren anderen Weg, buiten de neutrale ,,wel-
dadigheidsbloem" om, de arme teringlij
ders te hulp te komen.
Verhooging van salaris der wachteressen
bij de Staatsspoor.
Bij do invoering van hel nieuwe re
glement der dienstvoorwaaiden op 15 Ja
nuari j.l. werden de wachteressen met
10 cent verhooging per dag verblijd. Thans
is bij een afzonderlijk schrijven bekend
gemaakt, dat deze ambtenaressen voor
laan 10 ets. woninghuur per dag zullen
hebben te betalen, terwijl de zinsnede:
„met recht op vrije woning" is vervallen.
De z.g. verhooging draait dus ten slotte
op niets uit.
De kustverdediging
In een officieus telegram uit Berlijn,
dat lot titel draagt „Qui s'excuse, s'ac
cuse", wordt in de „KOln. Ztg." de bewe
ring, dat Duitschland in geval van'
oorlog zijne troepen over Hollandsch
grondgebied zou voeren, ongegrond ge
noemd. Het antwoord op du insinuatie,
dat Holland zich alleen zoekt te verdedi
gen tegenover Engeland en de plannen
van den Duitschen generalen staf be
gunstigt, mag men gerust aan de Hol
landers overlaten. In het telegram wordt
vierder betoogd, dat, terwijl in 1870
Duitschland België's neutraliteit strikt
eerbiedigde, de maarschalken Atae-Mahon
en Bazaine plannen hadden gemaakt om
den oorlog naar Belgisch grondgebied over
te brengen, wat door de overwinningen
van het Duitsche leger echter onmogelijk
werd gemaakt.
Daarom is liet dus ongemotiveerd van
de Franschen de Hollanders met een Duit
sclien inval te verschrikken, terwijl een
Fransche invasie in België eerder tot. de
mogelijkheden en waarschijnlijkheden be
hoort.
Hel „Journal des Débats" bevat. Dins
dagavond .weer een artikel, waarin het
niet Hollands recht betwist om zijn plan
nen uil te voeren, doch liet wenschelijk
oordeelt onze regeering te vragen haar
haai voornemens betreffende de vrijheid
der scheepvaart ten allen tijde op de
Schelde.
Onze Tweede Kamer, die op 7 Febr.
bijeenkomt, zal wellicht don volgenden
dag het ontwerp der kustverdediging in
do afdeelingen onderzoeken.
Hoe zit het met de kustverdediging en
vlootversterking?
De overweging dat een groot deel onzer
landgenoot-en slecht ingelicht is over
het aanhangig ontwerp, heeft een onge
noemde bewogen om in een brochuretje
van 1(1 pagina's*) bovenstaande vraag
kort en duidelijk te beantwoorden. De
schrijver doet dat met overlegging van de
officieel® stukken, die dus niet kunnen
worden gewraakt.
Hij begint met. te signaleeren de wijze
waarop het ontwerp als agitatie-mid
del tegen rechts in de groote en kleine
pers van links is gebruikt,, door het voor
te stellen alsof deze Regeering „het
spreekt vanzelf dat dit alleen een Ka
binet van rechts kan overkomen, zich
het genoegen en de weelde veroorlooft,
om staande voor een tekort van eenige
millioen-en op de loopende begroo-ting, nu
nog even 461/2 millioen te vragen alleen
voor de Kustverdediging". Vervolgens
toont de schrijver aan: le. dat de Raad
van Defensie, waarin zoowel mannen van
links als van rechts zitting hebben, zijn
ingenomenheid met de plannen heeft uit
gesproken, 2e. dal het ontwerp niet 4G'/2
millioen vordert, gelijk de militaire mede
werker van „De Avondpost" betoogd
heelt, maar 38 millioen (zie het artikel
van dr. mr. A. van Gijn, „Nieuwe Crt."
van 1 Jan. 1.1.); 3e. dat het Kabinet-De
.Meester met dergelijk®, zeker niet minder
kostbare plannen, oj) precies dezelfde
wijze, n.l. met een fonds voor kustverde
diging, zou gekomen zijn, gelijk do heer
Troelstra in het jongste Kamerdebat te
genover den heer Patijn nog eens uiteen
zette. Minister Cohen Stuart had zelfs een
vlootplan van 8(11 ,'2 millioen voor 25 jaren I
„Wanneer men", zegt. de Schr. terecht,
„zich dit alles herinnert, is het merkwaar
dig om te zien, boe thans de Regeering
van Links bestookt worclt, met name van
de zijde der Liberale Unie, die de fam-euse
„JG'/o millioen" blijkbaar reeds nu, met
gretigheid als verkiezingsleus te
gen het Kabinet Heemskerk
schijnt te willen gebruiken."
De schrijver noemt dit eo,n „onwaardig
en onvaderlandlievend politiek spel", dat
hij door zijn woord op de juiste waarde
hoopt to doen schatten.
AVij hopen, dat dit eenvoudige, heldere
vlugschriftje op ruime sc-haal verspreid
en veel gelezen zal worden.
(De Nederl.)-
Uitgave. (1. J. A. Buys, te Utrecht.
Angstgehuil
In „Hit Volk" heeft Mr. Troelstra. een
artikel ten betooge, dat alle arbeiders, dus
ook de Christelijke, het adres voor alge
meen kiesrecht kunnen teekenen, want
alles is vermeden, „wat niet door het
proletarisch gevoel va.n eiken arbeider
aanvaard kan worden". De arbeiders moe
ten zich dan ook niet storen aan de
raadgevingen van hen, die door vrees
gedreven, hun raden, niet te teekenen.
Die vrees verwekt ee.n waar „angstge
huil", zegt hij:
„Geen wonder, dat va.n die zijde in
allerlei bladen en pamfletten een angst
gehuil opgaat tegen onze aktie, waarvan
de weergade i n ons land nog niet is
vernomen en dat zij dien arbeiders niet
slechts aanraden, niet te teek-enen, maar
vaak zelfs, onze huisbezoekers de deur
uit te smijten. Het. kwade geweten dezer
lieden en de overtuiging, dat. tiet. onzen
vrienden gemakkelijk moet vallen, hunne
kameraden de oogen te openen, spreken
zich in deze wanhoopskreten uit".
Een angstgehuil zonder weerga in ons
land. Kom, kom; ho" moeten we dan wel
noemen liet melodieus gekerm dat uit d-e
socialistische pers opgaat om toch maar
oniderteekeningen onder het adres te krij
gen?
Waarschuwende cijfers.
Wij behoeven niet uiteen te zetten hoe
do Islam een gevaar is voor de volken,
die all-es verdoodsehen overal waar de
Halve Maan de opperheerschappij voert.
AA'ie. voorts do verhouding kent van d-e
Muzelmannen tot liet hoofd der Maho-
melianen in Turkije, zal ook doordrongen
zijn van het gevaarlijke, dat er voor ons
gezag in Indië in gelegen is, dat de Islam
er zich uitbreidt.
AA'a.nncer men aan deze twee waarhe
den vasthoudt, is het zeker belangrijk
de aandacht te vestigen op eenige cjj-
fers, die aangetroffen worden in een cor
respondentie uit ('onsta.ntinapol aan de
„Nieuwe Rotterdamsche Courant". Zij
betreffen de jaaxlijksche Mahomedaansohc
bedevaart naar de Heilige Plaatsen van
den Islam.
Uit -de- nu openbaar gemaakte statistie
ken aldus de correspondent, blijkt o a.
dat ook ditmaal weder de „J-avaansohe'
pelgrims da.t zijn allen die uit Noder-
landsch Oost-Indië met papieren van onze
overheid aldaar komen het grootst, in
aantal zijn. Wel een feit. van beteekenis,
dat dan ook de machthebbers in Constan-
tinop-el ze-er wel opmerken.
