binnenland.
Sociale Berichten.
B E L, I E.
Staking in ide kolenmijnen.
Zooals wij reeds meldden, weigeren de
mijnwerkers uit bet Luiker-bekken aan
het besluit van hunne leiders te gehoor
zamen. Zij willen niet aan den arbeid
gaan, en zijn zeer ontevreden over het
optreden van hunne vertegenwoordi
gers, die zich niet goed van hun taak
gekweten hebben. Immers, deze hadden
in do eerste plaats de. opdracht ontvan
gen, alle pogingen in 't werk te stel
len om te bewerken, dat de reglemen
ten, waarover de strijd was ontstaan,
zouden worden ingetrokken. Zulks lag
heolemaal in hun macht, meenon de mijn
werkera. Verder leggen zij hunnen ver
tegenwoordigers ten laste, dat zij zich
met mondelinge beloften lieten tevreden
stollen.
Do groot© en algemeen© verontwaar
diging onder de mijnwerkers kwam dui
delijk aan den dag, tijdens de redevoe
ring, welke ,,citoyen" Biever Woensdag
avond van het balkon der „Populaire"
hield. Op de 'Groenplaats hadden zich
duizenden mijnwerkers verzameld en
toen Biever heftig tegen de vertegenwoor
digers en het bondsbestuur te keer ging
en de toehoorders krachtig aanspoorde
om den arbeid niet te hervatten, werd
hij meermalen door de mijnwerkers toe
gejuicht.
Maar nog 0111 andere redenen beerscht
er groote ontevredenheid onder 'de sta
kers, welke gisteren en eergisteren tot
heftige tooncelen in het lokaal der so
cialisten geleid heeft. De „Gazet van
Antwerpen vertelt daarover o.m. het
volgende
„Bij honderden socialisten wilden de
rekeningen der uitkeeringen zien, doch
men liet hen maar lawaaien, zonder een
schijn van voldoening te geven. Talrijke
geldophalers zijn dezer dagen de stad
rondgeloopen. Zij ledigen hunne bussen
niet in bet bijzijn van iedereen, maar
goten den inhoud ongeteld in ©en zak,
hetgeen maakt dat niemand weet hoe
ver de middelen van hulpbetoon strek
ken. Hierover zijn de stakers zeer on
tevreden.
Dinsdagavond waren honderden toe
hoorders bij ©ene moeting aanwezig. Het
scheelde weinig of het heele lokaal werd
in spaanders gehakt. Met groote moeite
kwam men er toe de opgewondenen
over den dorpel te krijgen, en de deur
op hunne hielen te slaan.
Woensdag ging bet er nog erger toe,
citoyon Leblanc werd door zijne vrien
den van dezulken moet ge 't heb
ben zoo .erg afgetakeld, dat hij ver
scheidene dagen de gevolgen van deze
ontmoeting tusscben de lakens zal moe
ten uitzweeten.
Andere malcontenten drongen in de
„Populaire" binnen, stalen een rood©
vlag, sloegen een stoel ka.pot, en na
men 72 omhalingsbussen mee. Ondanks al
hetgeen dienaangaande in de plaat
selijke pers staande gehouden wordt,
zijn er nog verscheidene werklieden, die
nog gep.11 roode duit ondersteuning ge
kregen hebben. Het zijn vooral Leblanc
en Demblon, die de boter gegeten heb
ben. Toen men den laatste de intee-
keningslijst voorlag, heeft hij met zijne
schoonste hand voor 10 fr. ingeschreven".
Te Montequée heeft een bende sta
kers, erg verontwaardigd over de lei
ders, die volgens hen in hun plichten
te kort schoten, het socialistisch lokaal
bestormd. Het bestuur van het volkshuis
deed een beroep op de tusschenkoms-t
der gendarmen, die de opgewonden me
nigte tot kalmte wisten te brengen. De
roode hoeren ondervonden nu zelf eens,
welk een nuttige en noodzakelijke in
stelling het corps der politie is
Wat er van zij, uit bovenstaande blijkt
duidelijk, dat <er in het Luiksche nog
lang geen vrede is.
Gisterennacht is te Luik voor de wo
ning van de weduwe George, wier zo
nen bij de staking betrokken zijn, een
aanslag gepleegd. De slag was zoo he
vig, dat vrouw George en twee van hare
kinderen uit het bed werden gewor
pen en groote schade aan bet huis
werd toegebracht.
Van de daders is nog niets bekend.
BA OELiJiU,
O'Connor over den toestand.
Een verslaggever van de „Evening Stan
dard" heeft een onderhoud gehad met
een der leiders van de Iersche partij, O
Connor, waarbij het natuurlijk vooral ging
over de houding door de Iersche partij
in de komende zitting aan te nemen,
een houding, die van overwegend belang
zal zijn bij de ontwikkeling van den po
litikken toestand.
O Connor zag den toestand nog al
optimistisch in. De meerderheid, waarop
do regeering steunt, was, zeide hij, veel
meer een en aaneengesloten dan enkele
jaren terug en daartegenover staat, dat
onder de oppositie verdeeldheid heerscht.
Die verdeeldheid betreurde hij, want hoe
wel hij weinig dingen met de conser
vatieven gemeen had, beschouwde hij
toch de conservatieve partij als een nood
zakelijk element in de regeering van het
land.
De drie partijen, die de regeeringsmeer-
derheid vormen, zijn, ging hij voort, vast
aaneengesloten door den hand van ©en
groot en gemeenschappelijk streven, de
afschaffing van het absolute veto van
hot huis der lords. Iedere andere kwes
tie, die een der drie partijen afzonder
lijk aanbelangt, is ondergeschikt aan dat
opperste vraagstuk. Ware dit niet. zoo,
dan zou de partij, die haar eigen kwes
ties op den voorgrond dringt, bewijs ervan
geven, dat zij geen begrip en inzicht
heeft van den politieke.n toestand, dat
zij niet toont te beseffen, wa,t (le meest
dringende eisch is van het oogenblik.
Uit deze verklaringen van O Connor
zou men kunnen opmaken, dat. do Ieren
met hun oiscb 0111 onmiddellijke oplos
sing van (Ie bome-rulo-kwestie, ©enigs
zins aan 'L inbinden zijn en niet meer
er aan denken om in het eerste zittings
jaar de behandeling al van het voor
stel tot het toestaan van home-rul© te
vorderen. Hetgeen inderdaad als een con
cessie van belang wel zou te beschou
wen zijn.
0 Connor sprak dan ook niet eens
over de behandeling van dat voorstel in
het eerste jaar. Volgens zijn oordeel zou
eerst de veto-bill in behandeling komen
en misschien dan do insurance-bill en
een wet tot afschaffing van meerstem
mig kiesrecht.
SP AA' JE.
De gevolgen va.u 's k0ning's
reis. Mag men gelooven heigeen uit
Oran aan de „Echo de Paris" gemeld
wordt, da,11 heeft, de reis van koning Al-
fons aan Melilla en de andere plaatsen
in Marokko ondanks alle feestelijk be
toon, niet den indruk gemaakt, dien men
er van verwacht had. in de kringen van
inboorlingen rondom Melilla moet men
zich van het bezoek al heel weinig aan
getrokken hebben.
De Marokkanen blijven, zegt het blad,
bij hunne vijandige gezindheid, en ver
zetten zich tegen iedere poging van de
Spanjaarden, welke ten doel heeft, den
Spaanschen invloed te versterken.
„Zoo openbaard© zich een levendige op
gewondenheid onder den volksstam van
de Bocoya, toen er sprake van was, dat
een Spaansehe verkenningstocht op hun
grondgebied zou worden gehouden. De
inwoners van Bocoya hebben aan de
Spaansehe legercommandanten te kennen
gegeven, dat zij vast. besloten waren met
alle kracht te strijden tegen iedere po
ging om hij hen door te dringen. Men be
weert echter, dat ondanks deze verkla
ring, de Spaansehe bevelhebber zijn plan
wil doorvoeren en dezer dagen den ver
kenningstocht zal gaan ondernemen. Hij
zou reeds twintig inlanders hebben ge
huurd om ais gidsen dienst te doen."
Staking te B a r c e 1 o n a. Onge
veer 2000 werklieden van de waterlei
ding en van verscheidene fabrieken te
San Martin©, een voorstad van Barce
lona, zijn een staking begonnen.
De gouverneur verklaarde, dat hij 500
man van de burgerwacht had geconsig
neerd. Hij was echter vast besloten eerst
dan hulp van deze troepen in te roe
pen, wanneer de wettelijke middelen tot
handhaving van de rust en orde machte
loos bleken
MAROKKO.
EE e n Franse hH o 11 a n d s c h in
cident. De „Matin" vermeldt een
Fransch-Hollandsch incident te Tanger
waarbij een Franschman de eigendom van
een terrein opeischte, dat hem bij ge
rechtelijke uitspraken was toegekend.
Hij maakte zich met krachtmiddelen
van het terrein meester, terwijl hij den
bezitter, een Hollander, verdreef.
Deze, vergezeld van 25 gewapende
Spanjaarden, verdreef na een korten
strijd den Franschman weer. Bij de Hol-
landsche en Spaansehe legatie is ©en
klaehl ingediend.
„Het Vaderland", eveneens het bericht
van de „Matin" over een Fransch-Hol
landsch incident te Tanger vermeldend,
teekent hierbij aan
„Dit bericht van bet Parijsche blad
vereischt wel ©enige correctie.
Waarschijnlijk zal de bedoelde Hollan
der geen Spanjaarden meegebracht heb
ben, maar Arabieren, terwijl voorts wel,
niet bij de Spaansehe maar bij de Fran-
scho legatie een klacht zal zijn inge
diend. Het is wel zeker, dat de Hol
lander, hier bedoeld, de heer Hoogka
mer is, die gelijk bekend zijn pro
cessen over de betwiste gronden tegen
over een Fransche maatschappij ver
loor.
Bij het Departement van Buitenlandsohe
Zaken was omtrent dit nieuwe conflict
niets bekend".
Waarom men vóór het openbaar onderwijs is.
•Men schrijft uil Utrecht aan De Tijd
Het stuk speelt veertig jaar geleden.
De heer Van Bolhuis kwam toevallig langs
een Diaconieschool, juist op het oogen
blik, dat de kinderen die inrichting ver
lieten. En onder die kinderen waren er,
die zongen „die leelijke papen, ze zijn
door den duvel geschapen". Terecht was
de heer Van Bolhuis zeer verontwaardigd
bij hot hooren dier woorden. Hij dacht
er over 11a, en sprak bij zich zelf, „Wat
moet er toch wel worden Van kinderen,
die op een dusdanige wijze op de Dia
conieschool worden opgevoed, dat ze zul
ke liederen zingen." Van dien stonde
af heeft bij begrepen dat het neutraal,
openbaar onderwijs bevordering verdien
de, en zijn zou het plechtanker van de
eenheid der natie.
I11 dezen geest sprak, niet de eerste
de beste, doch ïhr. G. H. van Bolhuis,
lid van den Utrechtschen gemeenteraad
en tot verleden jaar voorzitter der libe
rale Utree,litsehe Kiezersvereeniging, in de
gemeenteraadsvergadering van 12 Janu
ari1911.
Doch hij werd van repliek gediend)!
En flink ook.
Het was mr. dr. Kooien, het katho
lieke raadslid, die ook een stuk liet spe
len, en wel dertig jaar geleden. Zijn va
der, die toenmaals goed openhaar bo
ven minder goed bijzonder onderwijs pre
fereerde, had hem naar de openbare
school gezonden. E11 den eersten dag werd
hij daar in de openbare school door me
descholieren, uitgescholden voor „paap".
Dit. geschiedde nu eens op de openbare
school en de heer Kooien verzekerde den
jongen, die hem uitschold, nog te kun
nen noemen. Meer nog, een zes a zeven
tal jaren later, werd de heer Kooien an
dermaal uitgescholden voor „paap" en
dat floor iemand, die nu, zoo zeide hij,
hier in de Raadszaal als raadslid aan
tafel zit. Wilde men zijn naam hooren,
men moest er den wensch toe te kennen
geven en de hoer Kooien zou hem gaarne
noemen.
Intusschen voegde de hoer Kooien hier
aan toe, het treurig te vinden, 'tal. iemand
als de heer Van Bolhuis met gezegden
to voorschijn kwam, als die hierboven
werden weergegeven. Doch waai1 juist
iemand als de heer Van Bolhuis ze in
de Raadszaal lanceerde, daar luid de heer
Kooien gemeend goed te doen ze tege
moet te treden met een voorbeeld uit
zijn eigen ondervinding, waaromtrent hij
desverlangd steeds bereid zal gevonden
worden ;de juistheid zijner woorden, met
het noemen van man en paard te bewijzen.
Tot zoover dit brok discussie, dat nog
bij geen enkel raadslid, voorstander van
openbaar onderwijs, bet verlangen naar
de lippen bracht 0111 van den heer Koo
ien nadere inlichtingen te mogen ont
vangen omtrent de gesignaleerde scheld
partij.
ij gelooven dan ook niet dat in den
Utrechtschen gemeenteraad de drijfvee-
ren, die den heer Van Bolhuis, blijkens
zijn verhaal, tot voorstander van het
openbaar onderwijs maakten, dooi' de ove.
rige voorstanders tot gemeen goed zul
len worden geproclameerd.
Uit Colijn s jonge- sjaren.
Men meldt ons, ter typeering van het
karakter van den nieuwen minister van
Oorlog, den heer Colijn, de volgende ge
beurtenis uit zijn jongensjaren.
Do jonge Hendrikus wou en zou in
militairen dienst, ondanks allen tegen
stand van vader Colijn.
„Dan spring ik in 't water", was zijn
antwoord op 's vaders laatste besliste wei
gering, en de daad bij het woord voe
gend, sprong hij pardoes in de sloot,
welke toevallig evenwel niet veel wa
ter bevatte.
Daar het echter winter was, scheen,
het water hem niet te bevallen zoodat
hij meteen aanstalten maakte om er uit
to komen.
Vader, die zich zoo'maar niet de wet
liet stellen, stond echter met een hark
gewapend aan den kant, en zorgde, dat
Hendrikus voor zijn straf nog wat ill
't water bleef. Met vader viel niet te
gekscheren.
Dat bad heeft echter Hendrikus' liefde
voor het soldatenleven niet kunnen be
koelen. Hij werd militair, en zijne vol
harding is beloond.
Tweede Kamerverkiezing te Sseek
Men meldt uit Snet-k aan de „Leeuw.
Crt."
ln do Maandagavond gehouden verga
dering heeft de a.-r. kiesveroeniging „De
Vrije Fries" tot candidaat voor do ver
kiezing van een lid der Tweede Kamer
voor .het district Sneek gesteld den heer
Mr. V. Rutgers te Hilversum.
Daar ook andere a.-r. kiesvereenigin-
don in dit district reeds mr. Rutgers tot
candidaat hebben gesteld, bestaat de ver
wachting, dat de centrale der a.-r. kies-
vereenigingen hem definitief candidaat zal
stellen.
Hoe diep al
Men schrijft ons uit. 's Gravenhage
Hoe diep gezonken moet toch het open
baar tooneel wel zijn, als stukken, zoo
als er nu te 's Gravenhage een opgevoerd
is. den bijval vinden, welken het, naar
luid der krantenberichten, gevonden heeft.
Het „Vroolijke Tooneel" heeft dan op
gevoerd het vertaalde Fransche klucht
spel „'11 Huwelijksreis".
Den korten inhoud van dil fraais geeft
„Het Vaderland" als volgt, weer:
„Gaston Durosol heeft vóór zijn hu
welijk een liaison gehad met Sidonie,
een ster van den tooneolbomel, die dol
op hem is, zoodat hij haar van zijn hu
welijk niets heeft durven vertellen, uit
vrees voor scènes. Nu heeft de schoon
vader van het jonge paar op zijn hu
welijksreis juist de appartementen ge
huurd van Sidonie, die op tournee is,
doch onverwacht terugkomt. De compli
caties, die daaruit voortvloeien, ziet men
in hot komische tweede bedrijf, waarvan
men ons den inhoud immers, oen ieder
leest een dagblad wel zal willen
sparen."
Is het geen schande, dat zooiets maar
vrijelijk mag worden opgevoerd?
Maar is het nog niet een veel groo-
ter schande, dat de liberale pers voor
zulke schunnigheden reclame maakt? In
plaats immers van af te keuren, wat er
te zien is geweest, schrijft de tooneel-
reoensent van liet zooeven genoemde
blad; dat hot stuk is oen klucht, waar
mede men zich uitstekend een avond amu
seert, als men tenminste niet hang is
voor sommige gewaagde tooneolljcs."
De tooneelreceiisent van „De Nieuwe
Courant" maakt liet nog bonter. Die
schrijft
men zit bij de opvoe
ring te noha teren, hoewel de dialoog
verre van fijngecstig is. Integendeel, die
is heel grol'. En het publiek geeft dan
ook zoo weinig 0111 het woord en zoo
veel om de clowneries in, naast en om
het wijde cocotte bed van Sidonie, dat
het een leven maakt van belang en men
in het tweede bedrijf herhaaldelijk den
dialoog mist Dan een ig gesis en geroet)
en men hoort weer wat. Doch om do
dames in négligé en de hoeren in ealecon
is het te doen!"
Wij schrijven maar zelden over deze
kuttstiiitingen(?); wilden wij de beest
achtigheden van het moderne tooneel kri-
tiseeren, wij zouden wel dagwerk heb
ben.
Maar soms voelt men zich bij het le
zen van tooneelbeschouwingèn, zooals
hierboven aangehaald, toch nog wel eens
geneigd ,om weemoedig hoofdschuddend
uit te roepenHoe diep alHoe diep
is ons tooneel al gezonken, en hoe diep
zal het. wel moeten zinken, vooraleer de
machtige hand der wet zal trachten pan
de uitspattingen een einde te maken?
„De Tijd."
Zondagsrust.
De ..Middelburgsche Courant" meent
zich de volgende ontboezeming te kimmen
veroorloven
„Wij hebben wederom een bewijs, dat
de Roomsch Katholieken niet bijzonder
hechten aan Zondagsrust en allerminst
ijveren voor Zondagsheiliging.
De Bond voor K. K. kiesvereeuigin-
gen in Zuid-Holland hield Zondag een
vergadering en een voorstel om in 't ver
volg het. bijeenkomen op zulk oen dag te
voorkomen werd verworpen met 160 te
gen 40 stemmen, dus met een overgroot©
meerderheid.
Blijft „Het Centrum" ook 11a hot door
ons in ons nummer van 14 December
geschrevene, de door hare geuite mee
ning tegen ons beweren nu nog volhou
den?"
Hierop antwoordt „Het. Centrum":
„Wij zijn, tot ons leedwezen, niet. meer
in staat na te gaan, wat do „Midd. Cou
rant." in haar nummer van 14 December
schreef, maar herinneren ons wel, dat
zij ©enige dagen te voren de katholieken
beschuldigd had zoowat niets te gevoe
len voor Zondagsheiliging.
Dit was „overbekend", schreef de re
dactie, en stempelde de. Reehtsehe coa
litie tot een „leugen".
Thans komt zij. die beschuldiging in
ietwat gewijzig-den vorm herhalen.
De katholieken hechten niet bizonder
aan Zondagsrust en ijveren „allerminst"
voor Zondagsheiliging.
'tls kras.
E11 dal. alles omdat de Z.-H. Bond van
B. K. Kiesv-ereenigingen vergaderde op
Zondag en een voorstel verwierp, om op
een anderen dag bijeen te komen.
Nu zijn wij geen bewonderaars van het
vergaderen op Zondag.
Kan het geschieden, da.11 vergader© men
in de week.
Maar dit. blijkt dikwijls niet wel mo
gelijk te zijn, vooral met het oog op
de iele leden van kies- en andere \-er-
eenigingen, die .in dienstbetrekking zijn.
Om ook die velen in de gelegenheid
te stellen ter vergadering te komen en
van hun inzicht te doen blijken, wordt
dan op den rustdag vergaderd.
Maar bewijst zulks, dat de katholieken
niet hechten aan de Zondagsrust en al
lerminst zich om Zondagsheiliging be
kommeren
Het vervullen der godsdienstige ver
plichtingen op den Zondag staat hij de
katholieken voorop.
Wie de verplichtingen niot vervult,
schiet op ernstige wijze te kort, is geen
goed katholiek.
Het geldt hier een onverbiddelijk ge
bod. En daar komt nu een blad, dat zich
0111 die godsdienstige verplichtingen wel
bitter weinig zal bekreunen, ons op grond
een er politieke vergadering verwijten,
dat. wij in de Zondagsheiliging te kort
schieten 1
Men moet maar durven.
Een anti-ctericaal orgaan, dat poseert
als autoriteit over hetgeen voor Zondags
heiliging wordt vereischt en meent ,ons
daaromtrent lesjes te kunnen geven!
Wanneer de „Middelburgsche Courant"
werkelijk in het houden ©ener .kiezers
vergadering, waar op ernstige wijze over
staatkundige aangelegenheden gesproken
werd, -ontheiliging van den Zondag en
schending van de Zondagsrust ziet, laat
zij 'dan voorloopig hare zorg op dit stuk
maar eens tot haren eigen kring bepalen.
Zij zal daar ongetwijfeld heel andere
dingen hebhen te signaleeren ©n in 't
belang van den Zondag te verbeteren
vinden.
Naar „Het Huisgezin" verneemt bestaat
bij de Hollandsche Spoor het plan, tegen
don zomer een snellere verbinding tus
schen Hoek van Holland en Hamburg tot
stand te brengen, welke de reis met twee
uren zal verkorten.
Is het blad wel ingelicht, dan zullen
ook de Staatsspoor en do Noordbr.-Duit
sche S. M. niet stilzitten en een snellere
verbinding van Ylissingen met Duitseh
land weten te bewerken.
Van de f 100.01)0, 'die moot opgebracht
worden ter verkrijging van de f 150.000,
door een mil-den gever in uitzicht gesteld
voor het te bouwen Homoeopatisch Zie
kenhuis te Utrecht, is thans pl.m. f35.000
hijeen. Te Oudenrijn is een voor genoem
den bouw bestemd terrein gekozen.
De koningin der Belgen heeft aan me
vrouw Van Loon, dame du paldes van
koningin Wilhelmina, als herinnering
van het. koninklwijk bezoek aan Amster
dam, een bracelet geschonken.
De Groene Kruisactie na tien jaren.
Wij lezen in „De Tijd'' -
Wte een weinig op de hoogte is der
Groene Kruis actie weet, hoe welgeslaagd
de Jubileum tentoonstelling mag heeten,
13 September van verleden iaar te Utrecht
gehouden.
De heeren Fleischer en Poolman, die in
1900 bet sein gegeven hebben tot de sedert
zoo voorspoedig voortgezette Groene Kruis
beweging, mogen met rechtmatigen trots
terugzien op deze tentoonstelling en dit
congres, op hun intiatief tot stand gekomen.
Deze dagen liggen weer achter ons „als
een sehoone droom", maar als een droom,
„die de bode moge blijken van toekomstige
werkelijkheden".
Het was dan ook een goed idee van ds.
E. C. Fleischer, den voorzitter van het uit
voerend comité, bij deze gelegenheid een
gedenkboek uit te geven, waarin de geschie
denis, het leven en werken der Groene Kruis
beweging werd geschetst.
Dit gedenkboek „Na tien jaren. Het
Groene Kruis in 1910 ligt voor ons.
Het is een boek, dat zeker actueel is en
de belangstelling van ieder vriend van het
Groene Kruis zal opwekken.
Voorerst natuurlijk een enthousiaste schets
van het Congres te Utrecht waardoor we
een goed beeld krijgen van hetgeen daar te
zien en te leeren was, al betreuren we het,
dat de verschillends referaten niet bonden
worden opgenomen.
Verder en daarin is veel. wat interes
seert een lijst met meer dan 450 aidee-
lingen, met ruim löüOOO leden, benevens een
kort verslag van alles, wat door de verschil-
ende afdeelingen is tot stand gebracht.
Dan natuurlijk ook „Propaganda herinne
ringen". Ieder propagandist heeft zijn ilef
en leed en vooral als het een nieuwe zaak
betreft, ondervindt men nog al eens
tegenkantingen.
Maar wie ondervindt dat Diet, als hij wat
op touw zet Met dat al, dunkt me zoo,
dat de Groene Kruis propagandisten nog al
niet te klagen Lebben.
Dr. Banning den ijverigen propagandist
van het Kruisverbond verging het veel erger.
„In 't dorpje Wychen waar hij dokter was
geweest, hield hij zoo'n openhartige voor
dracht, dat de steenen door de ruiten van
zijn rijtuig vlogen en de gemeenteraad,
gedreven door belangstellenden, besloet, om
alle vergaderingen van Nijmegenaars binnen
de gemeente te vei bieden (dr. Brom De
Nieuwe Kruistocht)
Ds. Fleischer geeft in zijn propaganda-
herinneringen ook een woordje van lof aan
de „geestelijke heeien".
(Ds. Fleischer is, zooals men weet doops
gezind predikant te Winterswijk)
„Anders zegt hij, behalve één keer, en
dat was dan toch zoo bar niet, heb ik over
de geestelijks heeren niet te klagen. Zelfs
heb ik eens een paar dagen bij eeu roomsch
k tholiek pastoor geloget rd, zat met menigen
pastoor en kapelaan in eene Commissie van
ioitiuaciet, is een Bisschop in het Zuiden
eere voorzitter van hnt Groene Kruis, achtten
ettelijke dominees en pastoors den kansel
niet te gewijd, om van die olaats af het
Groene Kruis aan te bevelen
Och ja, met onze Rooc- sche geestelijkheid
is toch nog al om te komen
Drankbestrijding onder gevangenen.
In Duitschland begint men meer en meer
in de gevangenissen den strijd tegen den
alcohol te voeren. De directeur van eene
strafinrichting te Ludwingsbrug deelt
mede, dat in zijne inrichting geregeld onder
wijs over het alcoholvraagstuk wordt ge
geven. Door de Duitsche Vereeniging tegen
het misbruik van alcoholische dranken is
een boek uitgegeven, „hetGevangenisboek"
geheeten. In elk van de cellen vindt men
een exemplaar hiervan en kleine brochures
worden onder de gevangenen uitgedeeld.
Verder wordt er gewerkt met platen en
tabellen aan de muren In de bibliotheek
van de beambten en de gevangenen zijn
de drankbestijdende boeken ruim vertegen
woordigd Bij het bezoeken van de cellen
wordt dan een en ander met de gevange
nen besproken, waarbij men veel treurige
zaken kan vernemen en soms ook zeer
eigenaardige uitingen. „Waarom dealt men
ons zoo iets nu pas mede? Had ik dat
vroeger geweten, dan was ik niet hier
Deze en andere verwijten kan men hooren.
„Het boek heeft mij schikkelijk geërgerd 1
Maar ik heb nagedacht en alles komt uit I"
sprak een ander na het lezen van het ge-
