binnenland.
gelegd en van verdere uitoefening van zijn
herderlijken plicht ten opzichte van de
schoolkwestie te hebben afgebracht, dan
hebben zij hier een klare en duidelijke
aankondiging, dat dit niet het geval we
zen zal.
Do Fransche Jury-recht
spraak.
Hierover schreef onlangs de Parijsehe
correspondent van de „Nieuwe Etott. C'rt."
eenige bijzonderheden, die wij curiositeits-
lialve onzen lezers mededeelen om te
doen zien hoe weinig begeerenswaardig
een dergelijk instituut is uit het oogpunt
van het recht.
„Een koetsier rijdt twee pngelschen
naar een restaurant. Het is een kleine rit.
Hij eischt een buitensporig hoogen prijs.
Lie Engelschen protesteeren, roepen den
groom van het restaurant; deze ziet, dat
do koetsier, die 2 franc 25 vraagt, slechts
recht heeft op 75 centimes; hij zegt dit
openlijk aan den koetsier en aan de En
gelschen. Dezen, terecht boos over de
poging tot afzetting, betalen den koet
sier enkel de verschuldigde 75 centimes,
zonder een fooi te geven. De koetsier,
woedend op den groom, die hem verhin
derd heeft de vreemdelingen ai te zetten,
wacht den jongen man 's avonds af en
als deze na. zijn dienst naar huis gaat,
wordt hij aangevallen door den koetsier,
die hem met. een zwaren knuppel zoo
schrikkelijk op het hoofd slaat, dat de
groom aan de gevolgen sterft.
„De koetsier verschijnt voor de jury,
trekt een diep ongelukkig gezicht. Meester
Henri Robert, de onweerstaanbare, pleit,
de jury is diep geroerd, niet over den
schandelijken moord, maar over den ar
men koetsier... Vrijspraak!"
Maar hoe is het dan? vraagt men zich
af; is het dan sentimentaliteit in plaats
van recht, die in Frankrijk te oordeelen
heeft over den misdadiger, die zich op
de ergerlijkste wijze aan de rechtsorde
vergreep
En maken de leden van zulk een jury
zich in zekeren zin niet tot de medeplich
tigen van zulk een ellendigen moorde
naar
Te Rouaao een ter doodveroordeeling
bij vergissing.
De jury wilde een vrij strenge straf,
maar in het geheel geen terdoodverooirdee-
ling voor den secretaris der vakvereeni-
ging van havenarbeiders Durand. Maar
ze begrijpt zoo weinig de beteekenis en
de gevolgen van de haar1 gestelde vragen,
dat ze een uitspraak geeft, die een ter
doodveroordeling tengevolge heeft!"
En aan zulke menschen geeft men de
weegschaal van het recht in handen.
„Een gefortuneerde jonge man, Waché
de Roo, schiet zijn moeder dood, omdat
deze, ofschoon reeds op leeftijd, een hu
welijk aangaat met een man, die den zoon
niet aanstaat, een huwelijk ook, dat voor
den zoon misschien eenige materieele na
doelen kan hebben. Hij verschijnt voor
de juryhij ziet er bleek eir ontdaan
uit; hij valt zelfs gedurende de terecht
zitting in onmacht. Men is in afwachting
of deze moeder-moordenaar van de jury
<le verzachtende omstandigheden zal ver
krijgen, die hem met levenslangen dwang
arbeid in plaats van het terdoodverooirdee-
ling zullen doen straffen. Meester Henri
Robert, de onweerstaanbare, pleit, De jury
is diep ontroerd, niet over den schandelij
ken moedermoord, maar over den armen
zoonDe moedermoordenaar krijgt in
het geheel geen dwangarbeid, enkel 10
jaar opsluiting."
Een handig, welsprekend advocaat,
heerscher over de gemoederen, over het
verstand zelfs derrechtersDe bo-
deelers van het recht werktuigen in de
hand van een redenaar!
„De schilder-graveur Medaille leeft in
onmin met zijn vrouw. Ze gaan scheiden.
Ze komen voor den rechter. De heer
Médaille is niet tevreden over de hou
ding, (lie zijin 'dochter, een meisje van
zestien jaar aanneemt. Zij wil namelijk
liever bij de moeder blijven, dan bij den
vader, dien zij driftig en grillig vinjdt.
Médaille betoogt heftig, dat hij niet drif
tig is, dat het meisje opgestookt is door
haar moeder. Het meisje blijft bij haar
meening Woedend hierover wacht de
schilder zijn vrouw af in de. gang van
het Paleis van Justitie. Als ze uit het
bureau van den rechter komt, schiet hij
haar dood. De heer Médaille maakte
enkele maanden voor dezen moord deel
uil van de (half-maandelijks afwisselen-
lende) jury van de Seine!! Dit ex-jury
lid wist wel wat hij deed. Hij kende de
juryrechtspraak. Hij wist wel, dat ze hem
geen kwaad zou doen. Eergisteren ver
scheen deze moordenaar voor de jury van
de Seine. Roerend pleidooi van meester
Albert Clemenceau Niet schuldig aan
moord, maar wel aan het dragen van ver
boden wapenen, zegt/le jury. Eén maand
hechtenis en 16 frank boete. Maar daar
de brave man al vijf maanden preven
tief gezeten heeft, wordt hij onmiddellijk
op vrije voeten gesteld Hij heeft da
delijk den wensch te kennen gegeven zijn
dochter bij zich tie nemenAls het
kind nog niet wil, zal hij mogelijk den
arm des rechters voor zich inroepen!"
Wij stemmen volkomen in met de „N.
Delftsohe Courant", waar deze zegt:
Zoo iets is eenvoudig schandelijkZoo
iets stempelt de juryrechtspraak in straf
processen leeke.nrechtspraak als die bij
de Ongevallenwet laten we er ais totaai
iets anders natuurlijk buiten als recht
spraak van menschen, die de kennis, on
bevangenheid, ervaring, koelbloedigheid,
rust en bedaardheid missen, welke mogen
geëischt worden in hen, die in gewichtige
zaken, waar het om 's menschen vrijheid
of leven, om de handhaving van de hoog
ste aardso.he rechten gaal, tol een bar
baarschheid
En daarom: hier liever geen jury-re:'hl-
spraak.
De Kamer. De Kamer heeft hare zit
tingen hervat. Tot voorzitter is gekozen
Brisson met 272 st. tegen 197 st. op
Paul Deschanel, oud-voorzitter.
Een der eerste interpellaties, waar
mede de Kamer zich heeft bezig 'te hou
den, is die van den socialist Augagneur,
afgevaardigde van Lyon, oud-gouver
neur van Madagascar en priestervreter
eerste klasse. Deze wenscht van Briand te
vernemen „onder welke voorwaarden de
geestelijkheid de beschikking zal houden
over kerken, welke zij misbruikt tot aan
vallen op de republikeinsche partij."
De afgevaardigde van Lyon doelt hier
blijkbaar op het feil, dat verleden Zondag
van de kansels in du Zuid-Oostelijke Fran
sche bisdommen aan de katholieken hel
verbod bekend is gemaakt tot het 'lezen,
koopen en v èrkoopen van sommige on
zen lezers reeds bekende dagbladen.
De radicale pers, vooral de vrijmetselaars
organen, zijn over dezen maatregel woe
dend. Zij eischen een ingrijpen van hel
gerecht, hetwelk de bisschopjren moet
dwingen hun verbod in te trekken! Hier
komt dus de vraag aan de orde of een
bisschop aan zijn onderlioorige geloovi-
gen nog eenig gebod of verbod kan voor
schrijven - in het republikeinsche Frank
rijk, onder de vijandelijke overmacht. De
scheiding van Kerk en Staat wordt
steeds duidelijkere waarneembaar de
onderdrukking der Kerk door den Staat,
de brutale inmenging der wereldlijke over
heden in zaken van zuiver geestelijken
a a I'd
DCirticaLiSD.
Dr. Spahn, de leider van hel centrum
en eerste onder-voorzitter van <le,n Rijks
dag, heeft bloedvergiftiging gekregen,
doordat zijn sok 1 ings een open wondje
aan" zijn voet had geschuurd, (ielukkig
hebben da dokters kunnen verhoeden, dat
de bloedvergiftiging verder door het
lichaam ging. Hij is nu buiten gevaar.
Maar tot komende week zal hij nog rust
moeten houden.
De Katholiekendag zal dit jaar gehou
den worden te Mainz en levens samen
vallen met ile honderdjarige herdenking
van den .geboortedag van Mgr. Von Kot-
teler, den beroemden aartsbissehoj) van
Mainz.
SPANJE.
an a 1 o j a s in angst.
De .Minister van Binnenlandsche Zaken
heeft aan de Spaansche Spoorweg-direct
leuren bevolen om hem onmiddellijk te
berichten, wanneer er een ongewone be
weging onder het spoorweg-personeel
wordt waargenomen. Hij Heeft verder de
gouverneurs van Badajoz, ("areas en Pon-
tevedra liet bevel gegeven om hem op
de hoogte te houden van hel verloop
der Portugeesche staking.
Tenslotte worden alle gouverneurs in
een ministerieel schrijven verzocht om, als
de spoorwegbeambten hun verzoeken
hunne oproerige v ereonigingen te steunen,
daarvan aan de regeering mederfeeling te
doen.
I' O UT CO AL.
Do toestand iu de republiek.
Eenigszins v ermakelijk doet het wel aan
te vernemen, hoe de nieuwe regeering
zelfs bij den thans hoers-henden ernsti-
gen toestand allerlei pogingen aanwendt
om dien anders voor te stellen d m hij in
werkelijkheid is. Zoo verspreidt zij nu
allerlei berichten over de grootmoedig
heid der stakers, met de. duidelijke bedoe
ling de revolutionaire massa's op een be
wonderenswaardige moreele hoogte te
stellen.
Maar zeer slecht komt daarmee overeen
een ander bericht, dat de staking van
het spoorwegpersoneel alleen zoj zijn af
gekondigd om de regeering moeilijkheden
_in den weg te loggen. Dan zijn de spoor-
vvogmannen natuurlijk weer zeer slechte
republikeinen. Toch gelooven wij. dat voor
de laatste meening voel meer Ie zeggen
valt.
Men geeft toe, dat in de stad ernstige
opstootjes hebben jdaats gehad. Dat blijkt
wel uit de verdere mededeeling, dat tal
rijke arrestaties plaatsvonden.
Het geheele garnizoen van de stad staat
gereed, wat wel duidt op den ernst van
den toestand.
Minister Almeida, die eerst ontslag had
genomen, heeft de portefeuille van Bin
nenlandsche Zaken weer aanvaard,
II I A.
Het Chineesche vóórparlenient, dat te
Peking bijeen is, heeft liet voorstel in
behandeling genomen om den Chinee-
schen kalender af te schaffen. Deze vol
doet niet en levert o.a. bezwaar op voor
den landman. De voorstellers kwamen
voor den dag met een vvijzigings-ontvverp,
dat ook al gebrekkig was. Hel vóórpar-
lemenl heeft do ingediende voorstellen
niet aangenomen, maar zich er vóór ver
klaard, het Japansche systeem aan te
nemen. Do Japanners hebben naast hun
traditioneel®, oude tijdrekening, den (ire-
goriaanschen kalender ingevoerd.
De nieuwe minister van Oorlog.
Een gelukkige keuze noemt Dr. Nolens
in de „Nieuwe Venl. C'rt." de benoeming
van den heer Colijn tot Minister van
Oorlog.
Hij schrijft o.m.
Er is nu eens gebroken mot de traditie
om het hoofd van het Departement van
Oorlog te zoeken in de hoogste ranged
van het leger.
Deze praktijk had haar onmiskenbaar
nadeel.
Niemand zal betwisten dat de acht
Ministers van Oorlog, die ik in de Kamer
heb meebeleefd, allo in hun vak zeer
bekwame, eerlijke en ijverige mannen
waren.
Maar met een of twee uitzonderingen,
vooral met uitzondering van den heer
Bergansius, kwamen ze met de Kamer
niet gemakkelijk oji goeden voet te staan.
De Kamer bleef voor hen een vreemd
terrein.
Dat ligt nu wel voor een deel aan don
aard van Departementen van Oorlog:
hooge uitgaven zonder onmiddellijk
waarneembare gevolgen.
Maar dat ligt toch ook hieraan, dal zij
geen parlementaire ervaring hadden.
En meestal word hun den lijd niet ge
gund om deze te verkrijgen.
Terecht of ten pnrechte werd in beu
door velen eene militaire eenzijdigheid
vermoed.
En eveneens terecht ol' ten onrechte
een te groote afhankelijkheid van do
departementale bureaux.
Daarom werd de wensch wel eens ver
nomen naar een Minister van, Oorlog,
niet uit militaire kringen, eenvoudig bur
ger.
Die wensch werd dan wel eens gemo
tiveerd: een algemeen ontwikkeld man,
met gezond verstand, een open blik,
werklust en energie en osnig prestige
kan aan het liooid van ongeveer ieder
departement staan, ook van dat van
Oorlog.
Voor de praktijk was die theorie te
radicaal.
in den heer Colijn vereenigt zich nu
op gelukkige wijze de militair en de
luirgerlijke ambfcenaar.
En in beide opzichten heeft hij belang
rijks gepraesteerd.
Als militair in werkelijk actieven dienst
oji Lombok en op Atjeli.
Als burgerlijk ambtenaar o.a. bij ide
vestiging van het Nederlandse-li gezag
in de buitenbezittingen.
In die laatste betrekking schijnt hij
blijk te hebben gegeven van uitnemend
organisatorisch talent.
Dit laatste is io de tegenwoordige om
standigheden een hoofdvereischte voor
een Minister van Oorlog.
Daarbij is de heer Colijn betrekkelijk
jong, heeft althans nog niet die jaren,
waarin de meeste menschen onbewust du
neiging hebben om zooveel mogelijk maar
alles Ie laten zooals het is.
Dat hij voorzichtig handelt, maar ook
zelfstandig oordeelt, heeft hij gedurende
zijn kort verblijf in .Ie Tweede Kamer
getoond.
Er is dus grond om van zijn optreden
de beste verwachtingen te koesteren.
Het gevaar der neutrale leeszalen.
Dat men niet te lichtvaardig moet oor
deeten over liet gevaar, dat de neutrale
leeszalen, waar rijp en groen in bet be
reik van iedereen ligt, voor de onerva
ren jeugd ion minder ontwikkelde perso
nen opleveren, kan blijken uil het vol
gende, dat wij ontieenen aan de „Hil-
versumsche Ct."
in een artikel over de te Hilversum
bestaande openbare leeszaal en biblio
theek schrijft dit liberale blad:
„In de eerste plaats is het pps opge
vallen, dat. zooveel jeugdige personen de
inrichting bezoeken. Wij bedoelen hier
niet jongelingen of jonge meisjes van
18- a 20-jarigen leeftijd, doch jongens en
meisjes van 12 a It jaar oud. Zoo kwa
men wij deze week op een middag in
het perceel en troffen zeker een twin
tigtal knapen en meisjes van dezen leef
tijd aan, terwijl er slechts drie volwasse
nen waren.
Een gedeelte van de jeugdige bezoe
kers zat iu de leeszaal, een ander deel
snuffelde in de boekerij. Dat lijkt ons
nu juist heel verkeerd.
In de bibliotheek staat rijp en groen
voor 't grijpen en wij weten maar al
te goed, dat juist verboden vruchten bet
meest gewild zijn.
Ook is door een bezoeker verteld, dat
hij een ongeveer 13-jarigen jongen (een
plaatwerk zag bekijken, dat een studie
boek (of jets van dien (aard) voor me
dische studenten bleek te zijn. Toen die
bezoeker den knaap eens flink aankeek,
kreeg de jongen een kleur als vuur en
legde hel. hoek weg. Zulke dingen moe
ten voorkomen worden. Wij weten niet,
of het bestuur der vereeniging oen leef
tijdsgrens heeft vastgestejd. Zoo die be
staat, dan moet pok streng worden na
gegaan, dat personen beneden den }ni-
nimumleeflijd de inrichting niet bezoe
ken. Is er geen bepaling dienaangaande,
dan dient die in hei leven te worden ge
roepen. O.i. behoeven personen beneden
den 16-jarigen leeftijd niet in een lees
zaal voor volwassenen te komen.
Bovendien ligt het immers in de bedoe
ling, aan de instelling een leeszaal voor
de kinderen te verbinden. Voorloopig kun
nen kinderen van leden door middel van
hunne ouders kosteloos boeken thuis
krijgen. De prijs van het lidmaatschap
(minimum 50 cent per jaar) behoeft geen
bezwaar op te leveren.
Op de jongelieden van 10 lot 20 jaar
moet dan eenig toezicht worden uitge
oefend, d.w.z. oji de lectuur, die zij zich
in de inrichting verschaffen. Eerst dan
kunnen de ouders hunne kinderen met
een gerust harl naar de leeszaal laten
gaan."
Maar wie zal. vraagt terecht „De Gel
derlander" zich met dat toezicht belas
ten? Het bestuur van een neutrale lees
zaal is gewoonlijk samengesteld uit per
sonen van allerlei richting en ieder weet,
hoe ver sommige vrijzinnigen gaan in
hun oordeel omtrent de geschiktheid van
sommige boeken voor de jeugd
Aangenomen zelfs, dal hol bestuur uit
volkomen vertrouwbare personen be
staat, dan nog kan het niet voortdurend
in de leeszaal aanwezig zijn om toezicht
te houden. Alles komt ten slotte lieer
op een ut meer loontrekkende bedienden,
die de bezoekers moeien heijien.
De Tijd.
Graag op baantjes.
Iu haar nummer van Donderdag j.l.
komt het hoofdorgaan der liberalen de
„N. B. Ct," eindelijk met een artikel,
dat moet goed praten de jarenlange, we
zouden haast zeggen, eeuwenlange ach
terstelling der Katholieken op het ge
bied van staats- en andere openbare amb
ten, die in gansoh Nederland bijna voor
meer dan 93 p('t. bekleed woeden door
niet-Katholieken en zelfs in streken icn
plaatsen, waar de bevolking bijna geheel
of grootendeels Katholiek is, de anders
denkenden aan hel hoofd geplaatst zijn
van openbare lichamen, bestuurders zijn
met hooge bezoldiging en gejirononceerde
liberale beginselen, die langzamerhand als
de beste waarborg en de eerste aanbe
veling voor goed ambtenaar gingen gel
den. Vllee.il een liberaal kon een geschikt
ambenaar zijn. Hel land werd dus over
stroomd met liberale burgemeesters, no
tarissen, rechters enz enz., en de go(-
niecnten volgden liet groote voorbeeld.
In alle takken van dienst werden de li
beralen naar boven geduwd, royaal be
taald met de centen ook van 'de Katho
lieken, die mochten dokken en zwij
gen. En mocht hier ol' daar en nu of
dan eens gemopperd worden, vie liberale
hoeren lachten ftoe.d-minachlend en zet
ten de affaire kalm op don ouden voet
voort. De Katholieken lieten zich voor
minderwaardigen, ja voor onbotrouwba-
ren uitmaken, voor ulti'imonlanen schel
den, en stelden zich tevreden met een
haantje heel in de laagte op oeil on
dergeschikten j:ost, vanwaar ze nederig
mochten opblikken naar de liberale auto
riteiten, die de wijsheid en hel orga
niseer (Mul talent 111 jiaeht hadden.
Het hoofdorgaan uier Katholieken „De
l ijd" heeft een goed werk gedaan, door
weken achtereen, dag aan dag, staatjes
te publireercn, dorre opsommingen, die
luid spreken en roepen om verbetering.
Veten Katholieken gingen de oogou open
en de lieer De Stoers, :1c achterstelling
der Katholeiken in de Tweede. Kamer
onlangs besprekend, werd aangeboord ook
door de liberale kopstukken en door ex-
ministers, wier geweten op bot punt van
benoemingen allerminst zuiver is, en de
pogingen, om dal recht goed Ie praten,
mislukten deerlijk allo. Ook de „N. R. Ct."
is er niet in geslaagd, het tot nu toe
gevolgde liberale systeem met succes te
verdedigen. Zij glijdt behendig over de
critieke punten heen, en komt aandragen
met wat .algemeenheden, die de kern der
zaak niet raken. Dat de Katholieken zich
nu niet in slaap sussen en van den rech
ten weg laten afbrengen door drogrede
nen, ais de „N. B. Ct." thans aan dein
man zoekt te brengen; maar laten ze
niet. rusten, voopdat ze niet alleen oji
papier, maar ook in werkelijkheid in
alles als gelijkberechtigde burgers be
schouwd en behandeld worden.
,N. I). Ct.)
„Gragg op baantjes
Men schrijft aan De Tijd:
Utrecht, het werd reeds eerxjer opge
merkt, teil 39 gemeenteraadsleden, van
welke er "24 liberaal zijn, 3 vrijzinnig-de
mocraten, 1 sociaal-democraat, 0
Roomsch-Katholieken, 4 Antirevolutionai
ren en 1 Christelijk Historische. Alzoo 28
links en 11 rechts.
En zegge (1 van de 39 Katholieken.
Dit, terwijl l'trecht 118.877 inwoners
telt van welke 40.786 Katholiek, dus
meer dan i/3.
Nu treden in Juni van hel Raadsle
dental 13 stuks af, zijnde 10 liberalen
(onder welke twee .wethouders), 1 vrij
zinnig-democraat on '2 Katholieken. Met
andere woorden van de 13 maar liefst
elf linksche leden I
Wordt hel nu niet langzamerhand tijd
om do statistiek „Graag op haantjes"
voor zoover den l'trecht se hen Gemeente
raad betreft eens wat meer in evenwicht
te brengen naar rechts? Met name de
Katholieken zijn nog lang niet aan ,de
minstens 13 zetels, waarop zij krachtens
hun aantal recht hebben
„De Konilio Ie" van Amersfoort schrijft:
Volgens het officieel© verslag van den
toestand der gemeente Amersfoort over
het jaar 1909, verschenen Augustus 1.1.,
bestond de bevolking op 1 Januari 1919
uit 24608 personen, waaronder 8929 Ka
tholieken, De voornaamste stedelijke be-
ambten zijn verdeeld als volgt: 65 niet-
Katholieken tegen 4 Katholieken, te we
ten 1 gemeentegeneesheer, 1 klerk op
do gasfabriek, 1 leeraar aan bet. gym
nasium en 1 leeraar aan de gemeente
lijke hoogere burgerschool.
De Katholieken tellen dus ©en d erde
in do bevolking en een. zeventiiem-
d c in de ambten
Is het wonder, «lal wij bij bet hoos
ren roemen op de zegeningen van bet
liberalisme een nngoloovig gezicht trek
ken
Het St Willibrordus-college.
De Haagsche correspondent, van „De
Tijd" meldt, dat zijn eerste bericht in
zake de latere bestemming van de ge
houwen van het R(. Willibrorrlus-Col-
lege Ie Katwijk eenige verbetering en aan
vulling behoeft. Hot staat n.l. nog niet
vast, dal naar Katwijk zal worden ver
plaatst het opleidingsgesticht Mariëndaal.
Wel is >1 iI denkbeeld O|>gcworpen, even
als andere, zooals b.v. om van Katwijk
een soort rustoord te maken voor op
hoogen leeftijd zijnde Jezuïeten. Er een
11. K. Academie te stichten, zooa.ls „Het.
Vaderland" zeidc vernomen te hebben,
is in betrokken kringen nooit overwogen,
eenvoudig, omdat de Orde daaromtrent
niets te beslissen heeft. Inlusschon staat
omtrent do latere bestemming nog ab
soluut niets vast. Eventueel® beslissin
gen zullen zeker niet genomen worden
vóór de terugkomst van don Hoog-
eerw. Baler Provinciaal dor Jezuïeten, (lie
sinds eeiiigen lijd voor een inspectiereis
in Ned. Oost-Indië vertoeft en wiens te
rugkomst te bevoegder plaatse niet vóór
Mei verwacht wordt.
Colle;e voor da reelasseering
Hij Kon. besluit zijn benoemd in het
centraal college voor de reelasseering
lot lid, tevens voorzitter:
mi'. A. I'. L. Nelissen, oud-minister
van justitie te 's Gravenhago
tot loden
nir. 11. C. Dresselhuijs, directeur-gene
raal van het gevangenis-, Rijkstucht- en
opvoedingswezen, te 's Gravenhago;
mr. H. P. Marcha.nl, lid van de Tweede
Kamer der Staten Generaal, te 's Graven
hago;
mr. V. II. Rutgers, advocaat en pro
cureur te Hilversum;
jhr. mr. Ch. .1. M. Ruijs de Beeren-
hrouck, lid van de Tweede Kamer der
Stoten-Generaal, te Maastricht;
jhr. mr. H. Smissaert, secretaris van
de Vereeniging van Nederland soli e werk
gevers, Ie 's Gravenhago
J. II. Snoeck Henkemans, lid van de
Tweede Kamer der Slaten-Geneiaal, te
's G ra ven h age
mr. A. Feiilener van Vlissingen, raads
heer in den Hoogen Raad der Nederlan
den (e 's Gr.avenhage;
W. de Vlugt, lid van de Tweede Ka
mer dor Sfaien-Gcnomal, te Amster
dam
is aan het centraal college voor ile
reelasseering toegevoegd a,ls secretaris;
mr. W. J. Berger, adjuncLconiinics aan
het departement van justitie, fa 's Gra
ven liage.
Mr. H Goemans Borgesius.
De ongesteldheid van den heer Goe
man Borgesius draagt naar „Het Vad."
verneemt geen verontrustend karak
ter. Re zieke moet ecliler zijne kamer
en voorloopig het bed houden.
Kilometerboekjes bij dienstreizen.
Nu op 1 Januari do nieuwe tarieven
op de lijnen van een viertal spoorweg
maatschappijen in werking zijn getreden,
zal voor heil, wier werkkring medebrengt
vaak te moeten reizen, het gebruik van
kilometerboekjes een aanzienlijke hespa
ring geven.
In verband hioriTjedp heeft (je pjinis-
ter vail Riimeiil-ipdsehe Zaken aan de
commissarissen der Koningin in de .on
derscheidene provinciën verzocht hij het
doen van dienstreizen van een kilometer-
boekje gebruik te maken, tenzij de aan
schaffing van goedkoopere speciale bil
jetten mogelijk is, onder opmerking, dat
't eventueel onder hun bevelen dienend
personen eenzelfde handelwijze zal mop-
Ion volgen. (N. C'j.)
Waarom zij zitting hebben?
Waarom de socialistische kamerleden
zitting hebben?
Om propaganda te maken, en daar
voor alleen. Niet dus voor hol Nedor-
landsche volk, maar voor „de" partij.
Niet wij beweren dat.
Wie zou dat wagen?
Neen, het staat duidelijk in het „Week
blad", bijvoegsel van bet „Volk":
„Het is mogelijk, dat de burgerlijke
kamerleden den agitatorischen toon voor
minder „degelijk" verklaren. Daarom kan
onze fractie veilig lachen. Voor haar kan
alleen van waarde zijn, dat wat zij zegt
gelezen wordt door de arbeiders, dat
deze mei veplangen grijpen paar hun krant
of hun analystisch verslag, dat zij mee
leven met en warn) worden bij het le-
