030, Bobs.
No. 3.
Donderdag 5 Januari 1911.
Zevende Jaargang.
lüT
I*.
LEKETEE,
FEUILLETON
BUITENLAND.
Iging in liet jX
e Provinciale
tn
nkenszand,
k DRIES Pz. T
so) Secretaris. 5
iedel tegen
EfSTAL
Imsterdam.
fcWTENÜ!
Een Terugblik.
Langs verborgen paden.
Welk weder zullen wij hebben?
EE,
(A
O
3
Bi
3
iq
to, e
esdistrict GOES heeft
e Mr. 0. Lucassi) dhr-
E w
H
Jdie plaats met eere zal
vordt aanbevolen,
voornoemd,
W. B. A. MULDER.
J. DE JAGER.
BUIJSE.
W1LLEMSE, Secr.
NIEUWE ZEEIMCHE COURAHI
Abonn«m«ntsprijs p. 3 maanden voor Goes fO. 75, daarbuiten 0.95.
Afzonderlijke nummers 5 cent, dubbele bladen 10 o»nt.
Advert entiën worden ingewacht op Maandag en Woensdag vóór
half drie en Vrijdag vóór een uur 's namiddags.
Reclameberichten 25 Ct. p. r. Bij abonnement speciale prijs.
Adrertentiën van 15 regels f 0.50iedere regel meer 10 Ct
Eenzelfde advertentie 3 X geplaatst, wordt 2 X berekend.
Dienstaanbiedingen 5 regels voor 25 Gt. b contant
r. Bijz. Onderwijs in het
|eekscbool op 1 Mei a. s.
bebooren en voor 1 April
17 jaar oud is, wordt
den 13ieu Maart en op
i.Eerw. Heer J. B. J. M.
iDiiehtingen te geven.
(>and staande werkeloosheid,
baden aan te bevelen. Zie
prtegenwoordigor
Unie beveelt bij de stemming
pciale Staten op Woensdag
eerste aan, den heer
[gemeester van Helnkenszand.
J. PLAZIER.
A. L. VAN MELLE.
Toererwten f6,50 per 80 kilo.
Voererwten f6,00 per 80 kilo.
LIJN GROENENDRAAK.
iele. Middelburg
ievig. „ik geloof, dat vader
i worden, als hij hoorde, dat
dooster wil gaan."
t lief kind, kan daar geen
Fijn", zeide de moeder gerust-
pat Johan maar eerst op zijn.
zijn. Later, als vaders ge-
wat bedaard is, wagen wij
fcve wenscheu te openbaren.
Ikomt raad. Nu kunnen wij
dan al onze zorgen op den
rpen. Kom nu, wij willen de
kerksieraden zoeken, die wij
van Bergen beloofd hebben",
liet ten volle getroost, maar
.het vertrouwen der moeder
pe Elisabeth haar arm in dien
en beiden verdwenen in het
an bet huis.
RDE HOOFDSTUK.
g van het drukste gedeelte der
derd, lag de straat, waarin
Bergen woonde. Hare woning
«scheiden en bestond slechts uit
ken op e derde verdieping van
Wat haar echter aan grootte j
int brak, werd rijkelijk vergoed,
prin heerschende vertrouwelijk-
loedelijkheid. (Wordt vervolgd.)
Het jaar 1910 ging in de wereldgeschie
denis zonder al te groote schokken voorbij
-egt „Het Centrum". Een aitzondering
erd gemaakt door Portugal, waar een
ng voorbereide revolutie tot uitbarsting
vam, welke de monaichie ten val bracht.
Het anti-clericalisme toonde zich daarbjj
weer in zijn ware gedaante: niet slechts
stond men met groote vermetelheid op
tegen het wettig gezag, maar onmiddellijk
ook koelde men zijn woede aan weerlooze
priesters en religieuzen, schond men de
plichten der gastvrijheid, tastte men den
eigendom aaD en bleek zelfs het leven der
aangevallenen niet veilig te zijn.
Daarbij werd aan de Natie gewoonweg
de gelegenheid onthouden, zich uit te
spreken. En zonder het minste recht va.r
digt thans een met brutaal geweld aan de
regeering gekomen kliek besluiten en
vererdeningen uit, verandert zij de Consti
tutie en de wet, regeert zij met dictatoriale
macht, zonder eenige andere esntróle dan
die van haar handlangers onder hitLissa-
bonsche gepeupel. De schade, welke het
land onder dit alles lijdt is onberekenbaar,
en de toekomst laat zich donker aanzien,
tenzij, wat te hopen valt, spoedig een
ommekeer redding brengt. Het wanbedrijf,
der Revolutie is reeds bezig zich zelf te
wreken.
Over het algemeen geschiedt in Frankrijk
hetzelfde. Ook in dat land breidt de anarchie
zich uit onder het sinds jaren heerschend
anti clericaal stelsel, dat alle gezagabegrip
principieel verwierp. De tyrannie kwam
daardoor in de plaats van het recht. De
maatschappeijjke verhoudingen worden
gaandeweg mier uit hun voegen gebracht.
Het zedelijk verval is schrikbarend, en
daaraan paart zich onvermijdelijk gevolg
een gestadige teruggang op stoffelijk
gebied. Het plichtsbesef wordt steeds meer
uitgedoofd. En in leger en vloot, in handel
en industrie, in school en huis verslapt
de geest dermate, ontstaat een zoodanige
onverschilligheid eenerzjjds, verwildering
anderzjjds, dat Frankrjk al sneller zijn
weleer overwegende plaats verliest in het
wereldverkeer.
Een lichtbeeld daarnaast biedt de toene
mende bloei van België, dat nu reeds meer
dan een kwarteeuw het voorrecht geniet
eener katholieke regeering. De maatschap
pelijke welvaart gaat daar hand met de
geestelijke ontwikkeling, en jaar op jaar
wordt de bewering te schande gemaakt,
dat een modernen Staat geen grooter
ramp kan treffen, dan bestuurd te worden
door het zoogenaamde „clericalisme".
De tegenstelling, welke Frankrijk en
België onder dit opzicht vormen, is inder
daad treffend, en men kan er wel zeker
van zjn, dat ook tal van niet katholieken
ondanks al hun getheoretiseer over het
„ultramontanisme", veel liever onder een
regeering als de Belgische, dan under bet
gouvernement der Fransche republiek
zouden leven.
Toch vierde het anti-clericalisme, behalve
in Frankrijk en Portugal ook in verschil
de andere landen weer hoogtjj gedurende
het nu verstreken jaar. In Spanje trachtte
Johan Kersten, de zoon van het rijke
huis, noemde het huis van de Vun Bergens
het gemoedelijkst» van de heele wereld. En
zoo was het ook. De ouderwetsche meubelen,
die nog van de ouders van mevrouw v,
Bergen afstamden, de schoone koperetsen
aan de muren, de heerlijke kamerplanten,
die overal de kamers versierden gaven aan
de vertrekken een tint, zoowel van sierlijk
heid als van geriefelijkheid, die bij de
moderne inrichtingen der kamers, ondanks
aangewende moeite, niet bereikt wordt. In
het be'ang harer kinderen had roevrouw
v. Bergen een grootere en ruimere woning
gewenscht, doch ze moest met hare middelen
maar al te zeer rekening houden en daarom
was zij blij, dit tehuis gevonden te hebben,
dat overigens met hare wenschen strookte.
Als weduwe van een raadsheer trok zij
een bescheiden pensioen, daar haar echt
genoot gestorven was, vóór eene verbetering
'an het weduwenpens oen in werkiDg vvas
getreden. Jammer genoeg verloor zij bij het
Canalejas zich naam te verschaffen door
zijne maatregelen tegen de Kerk in Italië
was het de burgemeester van Rome, die
op smadelijke en uittartende wjjze het
Pausdom besprak. Voeg daarbij het anti
papistisch bedrijf in de niet katholieke
landen en het, gelukkig reeds voor een
goed deel beteugelde modernisme in de
Kerk zelve, en er is zeker reden tot ergernis
en zorg. Vooral wanneer men dan nog denkt
aan de geschillen, welke zich soms vrij
scherp in den boezem der Duitsche Centrum
partij hebben geopenbaard.
Maar van den anderen kant gat het
katholiek leven, gaven de sociale beweging
en de wetenschappelijke vooruitgang onder
ons zoovele bewijzen van kraehtigen apbloei
dat wij met blij optimisme de toekomst
tegemoet gaan En dit geldt ook onder elk
opzicht mede voor het eigen land. Want
al bleef meer dan één verwachting onver
vuld, de irissche stroom van jong katholiek
leven deed zich ook in 1910 gevoelen, en»
de fakkel der geestdrift vlamde telkens
weer op.
Voor Roomsch Nederland was daarbij
nog in het bijzonder verheugend de toe
nadering van ons broedervolk in België.
Een rijke oogst staat aan gene zijde der
grens te velde. En wij gevoelen, dat die
oogst ook ons ten goede kan komen,
misschien ook ten deele door onzen
arbeid in het Noorden zoo krachtig heeft
kunnen opschieten. De nauwere banden,
welke ia hot vervlogen jaar tusschen België
en Nederland werden gelegd, vormden in
elk geval een der heugljjkste verschijnselen^
welke 1910 ons bracht."
Ons Katholieke hoofdorgaan „De Tijd"
besluit zijn jaaroverzicht met de volgende
hai tverheffende passage, waarmede ieder
onzer zeker gaarne instemt
„Als een helder lichtende baak en een
machtige heraut des vredes tevens staat,
hoog op de kruin der eeuwige steenrots
van Petrus, te midden der wisseling der
tjjden en gebeurtenissen, de majestueuze
figuur des Pausen, wiens woord zelfs
wanneer het zaken geldt van zuiver
kerkelijke tueht de aandacht trekt ook
der met-katholieke wereld, ja haar meer
malen als het ware schijnt op te schrikten,
hetzjj hjj, bij zjjn streven om de geheele
wereldorde „in Christus te herstellen", de
dwaling ontmaskerd en brandmerkt, ofwel
de katholieke Christenheid, door de aan
sporing tot een nauwere en veelvuldigere
vereeniging met den Schepper aller
dingen en den Bruidegom der zielen het
„Sursum Coraa" de harten omhoog
toeroept. Ook dit jaar heeft Fins X.zich
wederom getoond de onvermoeibare strijder
bij het nastreven van zijn verheven doel,
gekarakteriseerd in zjjn bekende kernspreuk.
Door de stormen op de donkere wereldzee
dringt zijn woord door als een vriendelijk
licüt en als de bemoedigende stem van
'den redder. In het luisteren daarnaar en
in het leven volgens den bekenden geest
van den Opperherder der Christenheid ligt
voor ons katholieken voorzeker de beste
waarborg om èn voor ons zeiven èn voor
onze omgeving het aanstaande jaar te
maken tot een in alle opzichten gelukkig
jaar.
bankroet eener bank de rest van haar
vermogen, dat trouwens door de langdurige
ziekte van haar echtgenoot zeer verminderd
was. Andere vrouwen zouden bij zulke
tegenslagen den moed verloren hebben
mevrouw v. Bergen echter niet. Zij, eene
door en door godsdienstige vrouw, stelde
te vaster haar vertrouwen op God, vermin
derde de uitgaven voor haar huisgezin tot
op bet noodzakelijkste en maakte nu \an
een goede, christelijke opvoeding harer
kinderen haar hoofdzaak. Tot hare vreugde
werd het streven der moeder met den besten
uitslag bekroond Nu, na tien jaren weduwe
te zijn geweest, mocht zij zeggen, dat de
goede God haar in hare kinderen gezegend
had. De achttienjarige George had, zowals
wij reeds hoorden, zijn eindexamen met het
beste gevolg afgelegd en Lucia, hare
zestienjarige dochter was pas uil een kloos-
pensionaat teruggekeerd Het was een friseh,
vrooiijk en werkzaam meisje, dat aanstonds
de bedrevenheid harer vingers gebruikte
om wat te verdienen, daar zij bezield was
met een energie, die zij van hare moeder
geërfd had. Van de kloosterlingen had zij
de iraaie handwerken geleerd, vooral wist
zij wonderschoon borduurwerk op zijde en
fluweel uit te voeren. Zij trad met een
paramentenvereeniging in verbinding en
DIIIÏNCHLAN».
De z a a k-p rins Max van Sak
sen. Aan de „Kölnische Volkszeitung"
wordt uit Rome gêmeld, dat, volgens een
gerucht, Z.H. de Paus tot den katholieken
patriarch van den Oosterschen Ritus een
schrijven heeft gericht, waarin hjj zijn
meening uitspreekt over de wjjze waarop
een vereenigiDg der Oostersehe en der
Westersehe Kerk zou kunnen tot stand
komen,
De „Osservatore Romano" publiceert de
volgende mededeeling
„Wij weten, dat prins Max vanSaksen,
die Maandag onze stad heeft verlaten, een
uitvoerige verklaring heeft onderteekend,
waarin hij, uiterlijk de dwalingen beken
nende, die het door hem op ondoordachte
wijze' geschreven en in het nieuwe tijd
schrift „Roma e l'Oriente" gepubliceerde
artikel bevat, den Heiligen Vader de
gevoelens betuigt van zjjn volledige en
onvoorwaardelijke aanhankelijkheid aan de
leerstellingen, welke de Katholieke Kerk
verkondigt en belijdt."
HHGËLANU.
De moordenaars van Hounds-
ditch Dinsdagmorgen hoorde de City-
politie, dal een zeker huis in de Sydney-
straat, Whitechapel, moordenaars van
Houndsditch borg Gewapende agenten, die
poogden het pand oinDen ie dringen, werden
met revolvtrschoten ontvangen. De politie
ontbood hulp en het huis werd omsingeld,
zoodat ontsnapping onmogeljjk was. Er
ontstond een vuurgevecht tussehen bele
gerden en belegeraars, dat vele uren duurde.
De belegeraars ontboden troepen uit den
Tower. De minister van binnenlandsche
zaken, die omstreeks li uur ter plaatse
verscheen, sloeg de operatiën van politie
en troepen geruimen tjjd gade.
Om 3 uur zijn drie stukken van de Royal
Horse Artillery ter plaatse gekomen.
De belegerden ontvingen bljjkbaar minu-
tie uit de belendende panden, waarmede
zjj het geweervuur geruimen tjjd konden
onderhouden. De belegeraars antwoordden
bij tusschenpoozen en kregen ten slotte
versterking van een mitrailleuse, waarmede
zjj het huis der anarchisten konden plat
schieten.
Maar omstreeks 1 uur begon het huis
te branden, vermoedelijk hebben de ver
dedigers het zelf aangestoken. De brand
weer liet het perceel rustig branden, doch
toen het een rookende puinhoop was
geworden, drongen politie en troepen er
binnen en vonden twee verkoolde lijken,
niet zes, zooals abusieveljjk is beweerd.
De politie gelooft, dat de beide ijjken
die van de moordenaars van Houndsditch
zijn.
Het is nog niet vastgesteld of zij zelf
moord hebben gepleegd, doodgeschoten ot
levend verbrand zjjn.
Het beleg van het huis in de Sydneystraat,
waaraan op een gegeven oogenblik ruim
was spoedig de gezochtste en bekwaamste
borduurster. Doch mevrouw v Bergen stond
er daarbij streng op, dat Lucia ouder hare
leiding zien tut een. bekwame huisvrouw
vormde. Zij achtte dit ook volstrekt nood
zakelijk voor de gezondheid harer dochter.
De moeder stemde volgaarne toe in het
besluit van haar zoon, toen hij haar in de
laatste maanden verklaarde, dat hij, na
rijp beraad, besloten had, voor priester te
willen studeeren. Was het ook steeds de
stille hoop bij de moeder geweest, toch had
zij nooit de minste pressie op baar zoon
uitgeoefend. Nu echter stroomde haar hart
over van vreugde, nu hij haar zijn wenschen
openbaarde, waarmede zij ten volle instem
de. Gaarne wiide zij verder sparen en zich
bekrimpen, om haar zoon den weg te banen,
die tot het hooge doel leiden kon.
Mevrouw v. Bergen had vroeger geen
omgang gehad caet de familie Kersten
eerst in den loop der jaren bad men kennis
met elkt.ar gekregen, sinds George en Johan
te zamen op de schoolbank zaten en zich
een hartelijke vriendschap tusschen de twee
kameraden vormde, niettegenstaande hunne
karakeets veel verschilden. In het begin
had mevrouw v. Bergen gevreesd, dat Johau
Kersten een verkeerden invloed op haar
zoon zou krijgendoch, toen zij erkende,
duizend man politieagenten en soldaten
deelnamen, trok duizenden toeschouwers,
die overal vandaan kwamen.
De politie twijfelt er niet aan, of een der
lijken is dat van Fritz; of het andere dat
van Peter is, staat niet vast. Spoedig
nadat de Ijjken gevonden zjjn, is de vloer
ingezakt, waardoor vier brandweermannen
ernstig gewond zjjn. Twee politieagenten
en een soliaat zjjn gewond.
TIUKI.IIL
De gezondheid van Abdoel
H a m i d. Zg is in het afgeloopen jaar een
dankbaar onderwerp geweest voor allerlei
persverhalenzjj zal zulks vermoedelijk
ook wel weer zjjn in het nieuwe jaar.
Ondanks alle alarmeereude en soms akelig-
melodramatische berichten betreffende zjjn
toestand, schjjnt de afgezette Sultan het
vrij goed te maken. Hij Ijjdt van tjjd tot
tjjd alleen een weinig aan de nieren. Hij
is, volgens den berichtgever van de „Temps"
te Salanika, ook opgewekter en minder
zenuwachtig dan vroeger, nu hem gebleken
is, dat er geen aanslag op zjjn leven zal
worden gedaan. Hjj slurpt den geheelen
dag door en vaak ook 's nachts een groot
aantal kopjes koffie en rookt daarbjj uit
stekende sigaretten. Zjjn omgeving heeft
hem echter nog niet kunnen bewegen zjjn
memoires samen te stellen. Hjj gevoelt
daarvoor zeer weinig; de politiek boezemt
hem immers nog niet het minste belang in
(hij heeft er vroeger ook weinig pieizier
van gehad \j, hoewel hem thans is toegestaan
de bladen te lezen.
De villa Allatina wordt nog steeds scherp
bewaakt, ofschoon men weet, dat de ex-
sultais geen pogingen zal doen om te
ontvluchten.
Abdoel Hamid heeft de gelden, die hjj
op Duitsche banken gedeponeerd had, zonder
eenig voorbehoud afgestaan aan den Otto-
maanschen staat. Die gelden moeten, volgens
zgn wensch besteed worden voor het leger
en meer bepaaldeljjk voor het derde leger
eer ps.
De akte van afstand is opgemaakt door
een notaris uit Saloniki iu tegenwoordigheid
van twee civiele ambtenaren en drie offi
cieren. Nadat Abdoel Hamid deze akte
had onderteekend, riep hjj uit„Als mjjn
wil niet stipt wordt uitgevoerd zal ik, AlLah,
wanneer ik bjj hem ben gekomen, verzoeken
de schuldigen te straffen. Ik heb alles aan
mijn vaderland gegeven, ik heb niets meer.
De geschiedenis zal mjj daarvoor dank
weten," Als Abdoel Hamid dit misschien
niet gezegd heeft, heeft hjj het toch zeker
kunnen zeggen
POKTDGAL.
De toestand. In Portugal wordt de
ontevredenheid met den dag erger, zoo
zelfs dat het moeiljjk te gissen valt wat
in de naaste toekomst voor revolutionairs
kan gebeuren.
De nieuwe minister van PubliekeWerken,
Breto Comachro, heeft 'een decreet uitge
vaardigd, waardour hg zich de woede van
de werklieden op den hals heeft gehaald.
dat George de leidende hand iu dezen
vriendschapsband behield, liet zij den
omgang toe en veroorloofde zjj het gaarne,
dat Johan bijna dagelijkB bij haar in huis
kwam. Ook was zij er niet tegen, dat haar
George in zijn kinderjaren op de binnen
plaats en in den tuin van de villa Kersten
speelde. Met mevronw Kersten kwam
mevrouw van Bergen dikwijls in aanraking
op de St.' Elisabeth vereeniging, waarvan
zij beiden lid waren. En toen Lucia in het
kloosterpensionaat kwam, waar Elisabeth
Kersten zich ook bevond, werd haar hart
aanstonds tot het stille, verstandige meisje
aangetrokken, hoewel beiden veel in ouder
dom verschilden. Zoo was er tusschen de
de beide families een innig verkeer ontstaan,
dat zich nochtans meer tot het huis der
Van-Bergens bepaalde. Met scherpen blik
had mevrouw van Bergen bemerkt, dat bij
mijnheer Kersten een eigenaardige aan den
godsdienst vjjandige toon begon te heer-
schen. Zij hield het voor haar plicht, hare
kindereu voor deze slechte invloeden te
bewaren en daarom deed het haar een
genoegen, dat de Kerstens meestal hare
woning opzochten, waar zij steeds de
bewaakster was en alles wat niet betaamde
streng zou afgewezen hebben.
Ook bij de van-Bergens was het avond-
Verwachting tot aan den avond van 5Jan.:
Matige tot kraehtigen, oostelijke tot
noordoostelijken wind. Meest betrokken iuoht.
Weinig of geen neerslag Temperatuur om
het vriespunt
Het decreet erkent het recht der werk
lieden om te staken. Maar zg kunnen
daarvan geen gebruik maken, wanneer zij
niet te voren hun patroons in kennis
stellen Indien zjj in dienst zjjn van de
publieke werken moet de opzegging 12
dagen, en wanneer zij behooren tot den
spoorwegdienst minstens 8 dagen te voren
plaats hebben. Als protest tegen dit decreet
heeft de werklieden bond te Lissabon een
groote meeting gehouden, waar zeer heftige
redevoeringen tegen de regeering werden
uitgesproken. „Minister Maura aldus
een der sprekers, heeft onze Spaansche
broeders inderdaad onrecht gedaan, maar
dit is ronduit tirannie."
De regeering bevindt zich thans tusschen
twee vuren. Van de eene zjjde komen de
revolutionairen, van de andere de royalisten
opdringen. Toch gaat zij voort, de oogen
te sluiten voor den ernst van den toestand.
Met een optimisme zonder weerga over
schat zij haar kracht, en aan de vertegen
woordigers des volks legt zjj maar steeds
geruststellende verklaringen af.
Ook aan de vertegenwoordigers der bui-
tenlandsche bladen heeft ie regeering
verklaard, dat de rust is teruggekeerd,
de fiuancieele toestand beter wordt, de
discipline onder de troepen niet te wenschen
overlaat en dat de directeuren der telegraaf
kantoren alleen censuur uitoefenen op
tendentieuze berichten. (Natuurlijk is alles
tendentieus wat ongunstige getuigenissen
over de regeering en den algemeenen
toestand geeft). Daarentegen verklaarde
de Portugeesche gezant te Parjjs, dat zjjn
regeering nog lang niet de binnenlandsche
moeieljjkheaen te boven is. De republi-
keinsche partij, zeide bjj, is door tweespalt
verdeeld en in het land heerscht overal
ontevredenheid.
Inmiddels heeft de Portugeesche regeering
doen verluiden, dat zjj lijsten heeft laten
aanleggen van de kloostergoederen der
congregaties, die opgeheven of verbannen
zijn. Er zal den eigenaars een tjjd van
zes maanden worden gelaten om hun goed
reeht voor de rechtbanken te bewjjzen.
Vóór de procedure moeten "zjj echter een
voorschot storten tot bestrjjding der ge
rechtelijke onkosten. Het geval Franco
heeft bewezen, hoe deze nieuwe maatregelen
wederom voorwendsels zullen leveren aan
de kloostervervolgers om naar hartelust de
kloostergoederen te confisqueeren.
Het Staatsblad publiceert een decreet,
waarii gemeld wordt, dat door Portugal
en Italië een contract gesloten is over een
uitkeering aan koningin Maria Pia, die
verstrekt zal worden totdat de volksver
tegenwoordiging bjjeen is.
maal afgeloopen en Lucia had zich op het
kleine balkon nedergezet, om de laatste
h«nd te leggen aan een prachtig kleedje
voor een mislezenaar, dat morgen moest
atgeleverd worden. George leunde tegenover
haar en zag naar beneden in den tuin, die
langzamerhand zijn herfsttooi begon aan te
trekken.
„Kjjk", zeide hij opeens, daar komt Johan
aan. Het ia toch wonderlijk, dat deze
mensch altijd tot ons aangetrokken wordt,
ofschoon ik zoo dikwijls zijn zin, die jammer
genoeg immer onwilliger wordt, heb ge
dwarsboomd.
Spoedig belde het ook buiten en Johan
stond weldra op den drempel der deur.
Nadat hij mevrouw van Bergen in de kamer
beleefd gegroet had, kwam hij op het
balkon en zeide aanstonds „Maar, juffrouw
Lucia, hoe kunt gij in den schemer nog
borduren? George, hoe kunt ge dat toestaan
Veroorloof mij, dat ik het wegneemmor
gen is er ook nog een dag".
„Ja, dan moet het kleedje reeds weg
gestuurd worden, mijnheer Kersten", lachte
Lucia, „daarom zult ge het aanzien, dat ik
het afmaak. Overigens wil ik u niet lang
meer op de proef stellen, nog een paar
steken en ik ben klaar.
(Woijdt vervolgd.)
