i
abrikanf
Aalbessen
10ES.
No 90
Dinsdag 2 Augustus 1910
Zesde Jaargang.
1858 2 AUGUSTUS 1910.
BINNENLAND,
)EL.
ft
tooit lover,
jrdam,
:R, Kade GOES.
1RE1H TE KOOP,
lOFf Jr. - GOES.
iihelmiiia
el der Belgen
.MINA-BILJART
a r I - F a bk
L H E L MIH A"
Verschijnt (ta MAANDAG-, WOENSDAG- en VRIIDAGAVOND.
LANG LEVE KONINGIN EMMA!
BUITENLAND
f EÜILLETON.
inden en Pijn in
£a Benauwdheid
ingen, koortsige
lg, blaren op de
ptige en beverige
ng geven Dit is
■111 één doos van
een goud Tientje
prift ingenomen,
Zij verwijde-
gestel voor een
lm wonderen doen
png verloren ge-
st terugbrengend
iht van het men-
koortsen in heete
j duizenden gecon-
beste waarborgen
|iet ruimste debiet
los volledige aan-
Ielans, Engeland,
len van f0.75 (66
f4.25 en f 10
terdam, Overtoom
W
Verzekert u dus bij de
neemt. De verzekering
JOPMANSGOEDEREN,
n vrage
i Kloetingtchen straatweg.
A. LOÜS,
Kloetinge.
|T V A N G E N
en per flesch.
kubevelend,
ig gedeponeerd,
trmalen bekroond.
Biljart-Concours te Roozendaal
over het
lit een verslag in het „Nieuws
van Donderdag S4 Maart
verdient vermelding, dat de
Wilhelminabiljartfabriek te
voor dezen Internationalen
d drie nieuwe biljarten bed
esteld, welke zelfs door de
jische spelers werden geroemd
fabrikaat, dat zij tot nu toe
en".
P* alléén
skade 127, Amsterdam,
„Paleis voor Volksvlijt''
9. Telefoon 6479.
HIEUHE ZEEUWS® COUM
Abonnementsprijs p. 3 taanden voor Goes 0.75, daarbuiten f 0.95
Afzonderlijke nummers 5 cent, dubbele bladen 10 cent.
Advertentiën worden ingewacht op Maandag en Woensdag vóór
alf drie en Vrijdag vóór een uur 's namiddags.
Kantoor v. d. Administratie: Gangepoorfstraat C 209, GOES.
Reclameberiehten 25 Ct, p. r. Bjj abonnement speciale prijs,
Advertentiën van 15 regels f 0.50iedere regel meer 10 Ct.
Eenzelfde advertentie 3 X geplaatst, wordt 2 x Berekend,
Dienstaanbiedingen 6 regels voor 26 Ct| A contant.
In het hart van ieder rechtgeaard Nederlander heeft
Hare Majesteit Koningin Emma eene eereplaats veroverd
door de uitmuntende wijze waarop zij hare plichten van
gade, moeder en regentesse heeft vervuld.
Het moge der Koninklijke Vrouwe, der gelukkige
Moeder onzer beminde Koningin Wilhelmina gegeven
zijn nog tal van jaren getuige te wezen van den bloei
van ons Koninklijk Huis en van de welvaart van het
Nederlandsche Volk, dat haar eert als de landsmoeder
hij uitnemendheid.
Uit volle borst klinke daarom op dit, haar ge
boortefeest de kreet:
ITALIË.
De levensverzekering van Z. H.
den Paus. In een Katholiek Belgisch
blad lezen we iets wat nog niet bekend
was dat de patriarch van Venetië,
Giusseppe Sarto, nu Paus, Z. H. Pius X,
zijn leven verzekerd heeft ten voordeele van
zijn broers en zusters, die hij in zijn
geboorteplaats nagelaten heeft in een vere
van rooskleurigen toestandzijn edelmoedig
hart dreef hem er toe om ben te onder
steunen maar 't gebeurde wel eens dat
zijne bronnen uitgeput waren.
Dikwijls zeide hij, dat, kwam hij eens te
sterven, zijne naaste bloedverwanten in een
zeer moeilijken toestand zouden zijn.
Daarom heeft hij zich in een levens
verzekering laten schrijven, bij de „Levens-
verzekeriDg-maatscbappij" van Triest, eerst
was het cijfer klein, maar hij bracht 't op
50,000 lires, toen hij Paus werd.
Dat stelt Z. H. in staat, om aan zijne
edelmoedigheid te voldoen en stelt hem
gerust omtrent het lot van zijn familieleden
na zijn overlijden.
Het veroorloofde hem zelf, wat verschil
lende malen gebeurde, als hij gegeven had,
alles wat hij had, dat de maatschappij hem
verschillende sommen leende, die hem uit
zijn moeilijkheden redden En nu hij op
den Petrusstoel gezeten is, vertelt hij nog
soms, terwijl een lachje om zijn gelaat
speelt, van de dagen, waarop hij niet
geweten had wat aan te vangen zonder de
tusschenkomst van de Triester Maat
schappij.
ELSA.
21.)
„Denkt gij er dan in 't geheel niet aan,
mijn waarde, dat ge grootelijks misdoet,
door alleen te leven voor zoo onbeduidende
zaken als genoegen, toilet, theater, geklets
en intriges
„Wat zou ik anders doen antwoordde
Erich lusteloos. „Alles wordt voor me ge
daan mij bljjft werkelgk geen andere
bezigheid over, dan myn inkomen te verteren,
wat eigenlijk reeds zware arbeid is"
„Wat zegeningen kondt ge rond u ver
spreiden," sprak Victor ernstig.
„Ik teeken op alle Ij sten voor weldadige
doeleinden, en ben minder schriel dan vele
rijkere"
„Maar je zelf geeft ge nietuwe werk
kracht uwe maatschappelijke gevoelens
liggen braak daarom vindt ge nergens
bevrediging. En zonder deze, zonder te doen,
wat we doen moeten, als geschiedt het ook
dikwjls met zwakheid en al heeft ons streven
niet altijd succes, is alles wezenlijk jdel,
zooals gj de de wereld vindt.
Met in genomenheid beschouwde Nordheim
Victor, als deze zoo in vuur geraakte.
FRANKRIJK
F a 11 i r e s' gratie. Onder den titel
van „Pourquoi?" zegt de „Figaro" over
de gratie, door president Fallières verleend
aan den soldaat-moordenaar Graby o a. het
volgende:
„Liabeufï moordde om zich te wreken,
en de vijand, op wien zijn haat de keus
gevestigd had, was een man, een moedig
maD, gewend om te vechten, tegenover
wien de moordenaar wist dat hij zelf
ernstig gevaar liep. Graby daarentegen
doodde om te stelen. En zyn slachtoffer
was een oude vrouw die hij, daarvan
was de wreedaard tevoren verzekerd
zonder moeite klein zou krijgen."
„Was het dan misschien overmaat van
ellende, die dit jongemensch dreef een
moordenaar te worden om zich van een
ring of een beurs meester te maken?
Volstrekt niet Graby was soldaat. Evenals
zijn armste kameraden, kon hy in zyn
regiment, vrij van nooddruft, het zorgelooze
bestaan leiden van een milicien van twintig
jaar, voor wien het wekelijksche voorschot
voldoende is. Zijn misdaad was afschuwelijk
en niet te verontschuldigen. De omstandig
heden zelfs, waaronder zij gebeurde des
avonds, de overvalling in den wagon, het
placMoffer onder de hakken vertrapt, uit
den voortsnellenden trein geworpen
verhoogen er het ontzettende van. Het was
alles even weerzinwekkend als tragisch.
Een mensch kan geen lager, geen vuiler
misdaa>l begaan."
„Maar men heeft gemeend, dat het leven
van dit gemeene wezen waard was gespaard
te biy'ven. Gelukkig voor Graby! Maar
het past ons dan aan de schim van Liabeufï
Hy beloofde, gedurende zyn afwezigheid
als het verlangd werd, by den ritmeester
of by de gravin te komen spelen over
Victors verstandige redeneeringen ingespan
nen na te denken en een mogelijke inwen
dige verandering niet te weerstreven.
„Daarin hebt ge volkomen geljjk, dat myn
leven dien naam niet verdient," gaf hij met
zekere treurigheid toe, die afstak by zijn
vroegere spotternyen.
's Avonds voor de reis, die den anderen
morgen in de vroegte zou ondernomen
worden, verzocht Erich „Victor, beloof me
dadelijk te schrijven, als ge ook maar het
geringste spoor ontdekt hebt."
„Ik beloof het, maar hoe weinig kans
bestaat er toe 1"
„Ik geloof het stelligDat ik my de
vrouw, die ik zou kunnen liefhebben, juist
zoo voorstelde, als Gisela's portret kan niet
zonder beteekenis zyn."
Victor vond die steeds wederkeerende
gedachte te zonderling om ze anders dan
schertsend op te nemen.
„Gy, een man van hooge ontwikkeling,
houdt je op met zulke voorstellingen
vroeg hij.
Derde Hoofdstuk.
„Goddank, dat de tyd voorbjjgaat," sprak
Elsa, terwjjl ze weer een blad van den
onze nederige verontschuldiging aan te
bieden." Inderdaad, inzake gratie kan het
hart van Frankrijk blijkbaar redenen hebben,
waarvan het verstand niets begrijpt!
Een gewichtige beslissing
van kardinaal Andrieu. Zijne
Eminentie kardinaal-aartsbisschop van
Bordeaux heeft aan de geestelijken van
zijn diocees verboden nog langer te houden
of hun medewerking eraan te verleenen
onderwijsinrichtingen, waarvan de leer
lingen de cursussen volgen der openbare
scholen voor middelbaar onderwijs. Op deze
onderwijsinrichtingen „externats lycéens"
geheeten, lieten tot dusverre^ vele ouders
hun kinderen godsdienstonderwijs genieten,
terwijl zij hen voor het gewone onderwijs
zonden naar de openbare middelbare scholen.
De kardinaal wenscht aan dezen tweeslach-
tigen toestand een einde te zien gemaakt
en stelt de ouders thans voor de keuze:
volkomen godsdienstig middelbaar onder
wijs of geen godsdienstig onderwijs.
De abdy van Solosmes is Vrijdagmiddag
voor de som van 323.400 francs overgegaan
in eigendom van den markies De Juigné,
burgemeester van Juigné. Een groote
voldoening is het, merkt de „Croix" op,
deze prachtige abdij het eigendom te zien
worden van een echt christelijke familie".
De abdij behoorde vroeger [aan de Bene-
diktijnen.
BELGIË
De wandelende toren van
B o c h o 11. Zooals men meldde gaat men
den kerktoren van Bocholt verplaatsen.
Men is er reeds mee bezig en het „H. v.
A." schryft o. a.
Plotseling ziet iedereen verrast omhoog
Uit den groen bemosten toren,
Klinkt een helderen klokkenkiank.
Helder, ja, als het lieve zonneke, dat
Onze Lieve Heer, voor die gelegenheid
heeft uitgehangen en het is, alsof ieder
een schietgebedeke prevelt om het by het
klokkengelui te voegen en dit samen naar
Sint-Laurentius, den schutspatroon van
Bocholt, op te sturen.
Weldra zwijgen de klokken weer.
De ingenieurs, zegt de pastoor, be
loven het werk te voltooien zonder zelfs
het uurwerk te doen stil vallen.
Een kort fluitsignaal wordt gehoord,
dit wil zegden „mannen, houdt u gereed!
En de acht mannen, die met het draaien
der schroeven belast zijn, steken de groote
hefboomen in de gaten.
Nog een fluitsignaal en de eerste ruk
wordt gegeven.
Elk heeft het oog op de naalden, daar
beneden, die op de vouwmeters den afstand
aanwijzen, welke den toren aflegt.
't Is of ieders hart harder klopt. Men
spreekt geon woord, alsof men vreesde, de
aandacht der ingenieurs af te leiden.
Hij beweegt 1 roept een werkman.
Zie, de naald is een millimeter vooruit
Hier ookklinkt het op drie andere
plaatsen te gelijk.
kalender trok. „Ik wou, dat ik ze alle
ineens afscheuren kon en daarmede ook de
dagen voorbij waren, die my van het geluk
scheiden."
Ze zuchtte, streek haar blonde krullen
glad en keek naar buiten.
In dit stadsgedeelte staan de huizen
nog schots en scheef dooreen. Zeor oude
vindt men eronder, met dikke muren, zware
trappen, kleine ruiten, lange donkere gan
gen, die somber staren en schynen te
zeggen„Als we eens praten konden 1"
En dat zouden ze kunnen van bloedigen
kamp en van dappere strijders voor de
vrijheid van terechtstellingen en van ge
vangenen, die die ze naar de akelige kerkers
zagen voeren. Veel lief en leed uit het
verleden zouden ze kunnen verhalen, waar
van toen zoowel als nu de wereld getuige is.
Aan iets dergelijks moest Elsa nu wel
denken, want ze tuurde de straat op, die
ze met Carlo begaan had, toen ze ter
schole gingen of naar 't meer of de rivier
hunne schreden richtten; ze sprak in zich
zelve van de liefde, die de tyd niet verzwakt,
al wachtten haar nog zoo bittere beproe
vingen.
In dezen tijd beschouwde ze zich nu eens
als een slachtoffer, dan weer eens als eene
lijdende heldin.
Nu weer rekende ze de dagen na met
gefronsd voorhoofd en bezorgde blikken.
En inderdaad de naald wijst den eersten
millimeter aan.
En men draait voort.
Nog een millimeter!Nog eenen
een paar minuten later klinken opnieuw
de klokken de eerste centimeter is bereikt
Ingenieur Weiss komt onder den toren
tusschen de oude fondamenten uitgekropen
om zich te overtuigen, maar men geeft
hem den tijd niet. Zes paar sterke armen
hebben hem vastgegrepen en op de schou
ders van meestergasten en werklui wordt
hy, onder handgeklap en hoerageroep, het
terrein rond gedragen.
Daarop gaat men opnieuw aan 't werk,
tot de naalden den derden centimeter
aanwijzen. En, mits alle goeie dingen in
drieën bestaan, geeft men de werklui
eenige oogenblikken rust om hunnen boter
ham op te eten en door eene pint het
goede begin te bezegelen.
Dat doet overigens iedereen en het Bo-
choltseh bier zal den bewoners stellg nooit
zoo heerlijk gesmaakt hebben.
Korts nadien wordt het werk hervat en,
wanneer er eindelijk alles bijeen goed een
uur gearbeid is, kan men waarnemen dat
de Bocholtenaars reeds met recht en reden
den naam van „Torenkruiers" veroverd
hebbenhet gebouw heeft namelijk tien
centimeters weg afgelegd.
De vooruitzichten zullen zich dus ver
moedelijk verwezenlijken: hij zal een meter
per dag verschuiven en, wie het werk
zien wil, zal dus hot reisje binnen de tien
dagen moeten verrichten. Want de af te
leggen weg is tien meters, juist de dikte
van den toren.
De provincieraad, de bestendige deputatie
en de volksvertegenwoordigers en senateurs,
met minister Helleputte, en misschien
ook nog andere overheden, zullen heden,
Maandag het werk komen in oogenschouw
nemen
DIHTNCHLAND.
De postdiefstal te Berlijn.
De Berlijnsche brievenbesteller Bergmann,
die volgens een telegram met een bedrag
50 000 Mark op den loop ging, had zyn
diefstal blijkbaar al lang voorbereid. Toen
hij het geld in het kantoor van het eene
lokaal naar het andere moe=t brengen in
twee zakken, is hij eenvoudig door een
zijdeur naar buiten gegaan. Hij is toen
direct naar zijn huis geloopen om zijn
uniform tegen een gewoon pak te ver
wisselen en is toen spoorloos verdwenen.
Vermoedelijk heeft hij Berlijn per spoor
verlaten, misschien wel naar Hanover, waar
hij thuis behoort iu het dorpje Ilten. Hij
is 37 jaar oud. Eerst was hij boerenarbeider,
toen koetsier, daarna diende hij drie jaar
bij de cavalerie. Hij is ook in China ge
weest bij de veldpost en kent wat Engelsch.
Toen kwam hy by de posterijen in Berljjn.
Hij is klein en heeft een goed uiterlijk.
Het is uitgekomen dat Bergmann voor een
eenvoudig brievenbesteller erg groot leefde.
Hij was altijd aan het wedden op wedrennen
en had veel vriendinnen. Door een en ander
zat hij diep in de schulden en dat moest
„Nog niet aan den helft van den tijd
hij vergaat, maar hoe langzaam. O Carlo,
Carlo
Dan dacht ze weer„Kon ik vliegen
gelijk een vogel, slechts ééns maar neen,
het zou treurig zijn, als ik wegreizen wilde;
myn hart, wees sterk
Ze was alleen en had den tyd zich aan
haar gepeins over te geven.
Rugiero had een boodschap moeten doen
Louisa was in de keuken bezig om het
avondmaal te bereidenElsa zou op den
winkel passen.
Ze beweerde, dat ze dikwijls betere
zaken deed dan vader die te eerlyk en te
edel was.
Leverde zij het door haar ontvangen geld
af, dan rekende ze ook op bizondere goed.
keuring ze betreurde het gewoonlijk, dat
haar bruidegom zoo noemde ze Carlo
nu het liefst haar aanleg voor zaken
niet dulde.
Nog altijd zou ze met pleizier haar
gansche leven in het oude huis doorgebracht
hebben, studeerende en verkoopende gelijk
vader en grootvader, nu en dan Carlo
begeleidend op reizen, die voor de zaak
noodig waren.
Maar het had niet mogen zijn 1 Nu zocht
ze met Ruggiero naar een schoone, moji
gelegen villa en vormde met kennersblik
uit de schoonste stukben van het magazyn
Welk weder zullen wij hebben
Verwachting tot aan den avond van 2 Aug:
Zwakke tot matigen Zuid-Oostelijke, later
veranderlijke wind. Meest zwaar bewolkte
lucht, Waarschijnlijk onweer, aanvankelijk
warmer.
op den duur misloopen. Men denkt aan de
mogelijkheid dat hij over de grens is gegaan.
De posterijen hebben een belooning van
1000 Mark uitgeloofd. De politie heeft
geseind in alle richtingen. Van het geheele
bedrag was meer dan dan de helft in bil
jetten van 100 Mark, maar 20,000 Mark
in stukken van 20 Mark, 3200 Mark in
zilver en 100 Mark in nikkelen 10-Pfenning-
stukken.
Inmiddels wordt gemeld dat de dief te
Berlijn zelf is gevat.
Van der Zwaag.
Door den heer Van der Zwaag, lid van
Gedeputeerde Staten van Friesland, is be
dankt voor het lidmaatschap der socialisti
sche fractie van de Provinciale Staten in
dat gewest.
Statenverkiezingen Friesland.
Tengevolge van de verkiezing in het dis
trict Schoterlaud van den heer O. M. Meek,
liberaal, tot lid van de Provinciale Staten
van Friesland, zijn de Staten dier provincie
thans samengesteld uit18 liberalen en vrijz.-
democraten, 8 soc.-democraten, 1 socialist
(Van dor Zwaag), 10 anti-revolutionairen,
10 chr.-historischen en 3 r.-katholieken
tezamen 27 zete's links en 23 rechts.
Van de oude Staten waren 30 leden links
en 20 rechts.
Schuttevaer.
Het hoofdbestuur der schippersvereeni-
ging Schuttevaer heeft de volgende adressen
verzonden
Aan den minister van waterstaat, met
verzoek wel te willen bevorderen dat het
onder den spoorweg van Vlake doorvaren
liefst spoedig worde toegelaten.
Aan den minister van marine met verzoek
wel bij den eerstvolgenden uitleg van
lichtboeien ook de punt van Dwars in den
Weg bij Brouwershaven in aanmerking te
willen doen bomen.
Aan bevoegde autoriteit, met verzoek
het wel daarheen te willen leiden, dat
eerlang een licht op de Oostkeetshaven te
Zwijndrecht worde aangebracht.
Prof. dr. M. Treub.
Door het Algemeen Syndicaat van suiker
fabrikanten in Ned.-Indië is een medaille
ingesteld in goud, zilver en brons, uit te
keeren aan hen, die zich verdienstelijk
hebben gemaakt jegens den landbouw in
Ned.-Indië in het algemeen en jegens de
suikerindustrie in het bijzonder.
Zaterdagmiddag te 12 uur werd vanwege
eene verzameling om het nieuwe tehuis te
versieren, schreef haar dagboek, zocht de
plaatsen op, waaraan herinneringen ver
bonden waren en dacht hij dit alles aan
hem.
Als ze zóóver droomde, dat ze hem naast
zich waande, dan was er natuurlijk steeds
iets, dat die zoete gepeinzen stoorde. Ze
hield dat voor grillen van het lot, zooals
de scheiding zelve haar ook voorkwam.
Luide ging de winkelbel. Ze moest gaan
en weer eens door hare overreding, die
ze zich toeschreef, een voordeeligen handel
zien te sluiten.
Zy ging de huiskamer uit, terwijl juist
twee heeren door de voordeur, die naar de
straat gekeerd was, binnentraden.
Elsa's gestalte was in zonneglans gehuld,
die door de opengebleven deur der kamer
drongde winkel was donker een spaarzaam
licht viel er binnen door het volstaande
uitstalraam.
„Wat verlangen de heeren?" vroeg ze
vriendelijk, terwijl ze het hoofd boog.
Een gil was het antwoord. Bewusteloos
zonk de oude heer op een stoel. De jonge
stond hem bij, terwijl hij haar nu en dan
den hlikken toewierp, die haar verward en
wezenloos schenen.
(Wordt vervolgd,.)
