No. 59. TWEEDE BLAD. NIEÜWE ZEEUWSCHE COURANT. Zaterdag 21 Mei 1910.
BUITENLAND.
SJNNËNLAND.
HEERZOON.
En zoudt ge nu wezenlijk denken,
dat ik heel mijn leven hard gewerkt heb
om jou met een arm meisje te zien
trouwen? Neen Frans, dat gebeurt niet,
sprak de lorsche boerin. En haar zoon
wist wel, dat, als ze eenmaal neen gezegd
had, er ook niets meer aan te veranderen
was Ja, leefde zijn vader nog maarHij
was de eenige, die invloed had op moeder.
Maar zich laten bepraten door haar kin
deren, dat had de oude vrouw, wier gehecht
heid aan het zuur verdiende geld welhaast
haar eenige ondeugd was, nog nooit gedaan.
Wat moest hij beginnen?
Van zijn lieve Marie afzien? Dat nooit.
Trouwen tegen den zin en zonder de toe
stemming zijner moeder? Maar al had hij
dat willen doen en Marie ging hem
boven zijn moeder, hoe lief hij de oude
vrouw ook had het jonge meisje had
hem al meer dan eens met grooten nadruk
verklaard, heel graag met hem te willen
trouwen maar alleen als zijn moeder
haar volle goedkeuring hiertoe gaf.
„De tijd baart rozen", maar Frans
had al lang geduldig gewacht, zonder dat
de rozen kwamen. Zijn liel meisje begon
er al bleeker en bleeker uit te zien, en
Frans wist maar al te goed, dat ze onder
den tegenstand zijner moeder diep gebukt
ging-
Maar toch hield het goede kind vol
„Als uw moeder haar toestemming geeft,
dan heel graag, anders nooit
Zouden ze moeten wachten tot de onver
biddelijke dood aan de oude boerin de
macht over haar kinderen ontnomen hid?
Het was in de eerste dagen van Augustus.
Op de boerderij was alles in de weer
voor de feestdagen, die aanstaande waren.
En met frots en fierheid verkondigde de
boerin aan allen die het hooren wilden,
dat haar heerzoon Anton binnen eeDige
dagen tot priester gewijd zou worden en
Zondag daarop in de dorpskerk zijn eerste
H. Mis zou opdragen.
Allen verkeerden in blijde stemming, en
zelfs Frans voelde zijne gewone neerslach
tigheid voor een oogenblik verdwijnen en
verheugde zich in het geluk, dat zijn broeder,
in de eer, die de familie te beurt ging
vallen.
„En zijt ge nu niet heel gelukkig, mijn
jongen," vroeg de boerin, toen ze den
aanstaanden priester eenige dagen voor de
wijding bezocht.
„Heel gelukkig niet, moeder," was het
antwoord, dat op zonderling beslisten toon
gegeven werd.
„Hé, en waarom niet," vroeg de boerin
verbaasd.
„Moeder", sprak de jeugdige leviet hoog
ernstig, „ge zijt zeer onbillijk geweest. Mij
hebt ge met zware geldelijke offers gebracht
tot het hoogste geluk, dat mjj op aarde
te beurt kon vallen maar als ge straks
uw kind als Gods plaatsbekleeder aan het
altaar zult zien staan, uit de handen van
uw eigen zoon het Brood der engelen ont
vangen en dan eenigszins beseften zult,
hoe groot het geluk is dat gjj naast God
mjj geschonken hebt zal uw geweten u
dan niet zeggen „Dat alles hebt ge gedaan
voor tweede kind, wat deedt ge voor het
geluk van uw oudsten zoon?"
De boerin stond een oogenblik verslagen.
„Maar ADton", begon ze terstond weer,
allerminst bereid zich zoe gemakkelijk ge
wonnen te geven.
„Stil moeder, ik wil u allerminst over
rompelen", antwoordde de aanstaande
priester, „denk maar eens na over hetgeen
ik u gezegd heb."
Daar stond hij nu aan het altaar, haar
zoon, die thans de plechtige woorden uit
sprak, waarbij ze anders altjjd maar nu
niet het hoof 1 diep gebogen had. Mocht
ze dan op dit oogenblik haar kind niet
even zien, terwijl hjj daar stond, den God
van hemel en aarde in zijn handen hou
dende 1
Even later had zij de H. Communie uit
zjjne handen ontvangen, en sidderend van
ontroering keerde ze naar haar plaats terug.
Lang duurde het, eer haar innig gebed
geëindigd was en toen ze opkeek het
eerste wat ze zag, was het bleek gelaat
van haar Frans, dat haar verwijtend scheen
te vragen „Is dan voor mjj geen geluk
weggelegd?"
En nu sprak inderdaad haar geweten
„Wat hebt ge voor zjjn geluk gedaan?
De jonge priester had overwonnen. Was
het omdat ze zjjn geluk op dien dag vol
komen wilde doen zjjn of begreep ze
inderdaad ten volle dat de armoede van
de brave Marie geen reden voor haar mocht
zjjn om het geluk der jongelieden in den
weg te staan?
Misschien wist ze het zelf niet, maar
toen de jonge priester dien middag het
huis zijner moeder betrad, werd hij terstond
getroffen door het van blijdschap stralende
gelaat zijns broeders. Frans snelde op hem
toe en met tranen in de oogen dankte hjj
hem voor zjjne tusschenkomst, die de krach
tige natuur der oude boerin eindeljjk had
doen toegeven.
En toen de jonggewijdde priester de
verloofden tegenover zich aan tafel zag
zitten, zoo iBnig en blij in eikaars onge
stoord bezit toen drukte hjj ongemerkt
zjjns moeders hand en fluisterde haar toe
„Nu, moederlief, nu kan ik ook mijn geluk
eerst volkomen genieten."
„Kindlief", sprak de oude vrouw dien
avond, toen Marie heen zou gaan, „kunt
ge mij vergeven, dat ik je geluk zoolang
heb tegengehouden
Met een kus sloot Marie haar de lippen.
Maar vóór Frans haar thuis bracht, nam
ze toch nog de belofte mede:
„Voortaan zal ik ook voor jou (en voor
Frans, dacht ze er voor zichzelf bij) een
ware moeder zijn hoor kind
Dat was de eerste zegen, dien de priester
wijding des zoons in huis bracht, en met
een zucht van verlichting erkende de boerin
voor zichzelf voluit, dat het zóó toch eigen
lijk verreweg het best was.
IKVMvKl.I li.
Geheimzinnige mopr.d, Een ge
heimzinnige moord is 'Dinsdag ontdekt in
het slot Efos Giot in Majtmsvnst bij1 Cher,
b,o,urg, wnn£ de ,tw;ee en zeventig jarige
baron de Montpand. yermpord in bed
werd gevonden. Door een slag op het
hoofd was hij! bewusteloos geworden en
werd toen onder de kussens gestikt.
Omtrent de aanleiding .tof deze mis
daad verkeert men nog in het duister.
Op de schrijftafel lag een portereuille met
vijfhonderd francs, in een kast bevond
zich ook een aanzienlijk bedrag aan gelds
waardige papieren, Niets wordt vermist.
Alleen een gouden horloge en de sleu
tels yan den barpn zijn verdwenen.
Men meent een spppr te kunnen vinden,,
doordat men in de kamer, van den ba
ron een schoon batisthemd heeft gevon
den, zooais de arüeiders uit die streek
des. Zondags veel dragen. De baron was
in den omtrek zeer bekend en bemind,
een rijk man met eigenaardige gewoon
ten. Onder het keizerrijk was bij onder
prefect v;an het Departement waar zijd
slot ligt. Hiji w.as vpor de tweede maal
gehuwd, met een vrouw, die twintig jaar
jonger, was dan bijl. Op bet oogenblik
van den moord bevond zijl zich met baai'
beide zoons te Parijs. De baron zelf kwam
zelden te Parijs. Hij woonde op zijn slot
alleen met een vijftienjarige bediende
August Liais. Verder waren er slechts
weinige bedienden.
Eenige dagen geleden, bad de baron
nog gezegd, dat bijt vreesde, dat dieven
in het slot zouden binnendringen. Vooral
daar in de laatste dagen reeds vele kleine
diefstallen in den stal waren ontdekt. In
den nacht van den moord beeft geen
enkele bewoner van bet slot iets ver
dachts geboord. De zaak is in onder
zoek.
Frankrijk en de H. Stoel. De con
servatieve afgevaardigde Denis Cochin,
die pas uit Rome is teruggekeerd, waai'
hij door den paus werd ontvangen en
eenige malen een onderhoud had met de
kardinalen Merry del Val en Rompolla,
verklaarde aan een medewerker van den
„Figaro"„Iedere ware staatsman moet
inzien, dat de herstelling der officieel©
betrekkingen tusschen Frankrijk en den
Heiligen Stoel niet heel lang meer uitge
steld kan worden.
En al zou men mijl voor een onver-
beterlijken optimist houden, ik geloof, da,t
het gezonde menschenverstand in deze
kwestie het laatste woord zal hebben."
1» birNdULAK 1».
Paniek in een stoomboot. Op
een stoomboot, die Maandagavond op de
Havel, te Spandau, voer, ontstond on
der de passagiers een paniek, die ern
stige gevolgen had kunnen hebben.
De oorzaak van de paniek was deze:
Toen de boot voor de spoorbrug kwam,
dacht de kapitein, dat de brug geopend
was, daar de seinlichten ontbraken. Deze
waren echter waarschijblijk tijdens een
hevig© onweersbui uitgewaaiden de hing
was gesloten.
Toen nu de stoomboot onder de brug
doorvoer, sloeg de schoorsteen er tegen
aan. De stoompijp .werd tengevolge hier
van beschadigd en daardoor stroomde
voortdurend stoom uit deze pijp.
Wegens den slag, dien ze gehoord had
den en den stoom, dien ze zagen ont
snappen, dachten de passagiers aan een
ketelontploffing. Daardoor ontstond ©en
paniek; de menschen verdrongen elkaar
om van het schip te komen en wier
pen in het gedrang de zonnetent om.
De kapitein deed echter alle mogelijke
moeite om het publiek gerust te stel
len, en hiji Het de passagiers op sleep-
booten, die in de nabijheid waren, toen
het ongeluk gebeurde, aan wal brengen,
Intusschen hadden anderen over de spoor
brug veilig het land weten te bereiken.
Wonder boven wonder viel er geen
enkel persoonlijk ongeluk te betreuren.
Alleen .kregen enkele vrou,wen een ze
nuwtoeval.
Kl'SI.W 1).
Zeven en veertig menschen
verdronken. Te Alexandravsk in liet
gouvernement Jekaterinoslav had een
ontzettend ongeluk plaats.
Een boot \vaarmede negen en Veertig
werklieden zich na hun arbeid naar huis
begaven, stootte in de Dnieper op een
rots en zonk onmiddellijk. Slechts twee
personen konden worden gered.
Een groote brand. In de Narsa-
wijk zijn 20 arbeiderswoningen afgebrand,
500 menschen zijn zonder onderdak.
BEUL1Ë.
Majoor Albrecht, die in Antwerpen een
strooien hoed door midden heeft gehakt,
waaronder een man, die hem toeriep, de
jagers in het Vlaamsch te bevelen, werd
'indertijd door de correctioneele rechtbank
veroordeeld toit 25 frs. boete of 3 dagen
gevangenisstraf, voorwaardelijk veroor
deeld alsmede tot betaling van 1 fr.
schadevergoeding. Het beroepshof te Brus
sel heeft hem thans tot 26 fr. boete on
voorwaardelijk veroordeeld, met verbeurd-
klaring van den degen.
EHG£LAJ«1>
De Engelsche kroningseed.
De Katholieken, geholpen door talrijke
niet-katholieke partij-groepen, \venden po
gingen aan om den eetl, dien Koning
ueorge hij zijn kroning moet afleggen,
gewijzigd te Krijgen. De Daily Chronicle
zegt in een hooldartikel dat ook het ka
binet voor zulk een wijziging zou gevoe
len, maar vóór de kroning is er natuur
lijk geen gelegenheid een .wetsontwerp iu
dezen zin uit te werxen, en in het par
lement te laten behandelen. De Chronicle
betoogt voorts, dat de kroningseed zijn
protestantscli karakter moet bewaren,
maar dat overbodige uitspraken in den
eed, zoo deze beleedigenü zijd voor de
katholieken,daarin niet gehandhaafd be-
hooren te worden.
De Morning Post zegt, dat het gouver
nement waarschijnlijk in den eed des ko»
nings de woorden „bijgeloof en afgoderij
tegen den katholieken eeredienst genent,
zal veranderen in de woorden „in strijid
met mijn geloof."
De Koningin. De populariteit, jyaar-
in Koningin Mary van Engeland zich thans
reeds onder haar vpik verbeugen mag,
is vo,or een niet gering deel toe te schrij
ven aan de omstandigheid, dat zij sinds
eeuwen de eerste gemalin van den En-
gelschen Koning is,, die in Engeland ge
boren en opgevoed, kortom een Engel
sche is.
Wijl vinden in de Daily News een ar
tikel over Koningin Mary, waaraan wij
een en ander ontleenen.
Toen Koningin Mary nog een klein kind
was, schreef zij van zichzelf dat zij was
„heel ondeugend, heel gelukkig en heel
onbelangrijk". Nu a-dps de schrijfster
in do Daily News de prinses was ge
zond genoeg om ondeugend te wezen, de
omstandigheden waren er ook wel naar
om haai' gelukkig te maken, maar dat
ze onbelangrijk was, js bijna niet te ge-
looyen.
Ze werd geboren in 1867, in dezelfde
kamer die eenmaal de kinderspeelkamer,
van Koningin Victoria was geweest in het
Kensingtonpaleis. Zij droeg ook denzelfden
'naam als die groote Koningin, want ze
yyerd gedoopt Victoria Mary, maar wer.d
altijd genoemd prinses Mary, Tijdens haar
jeugd was zo vooral bekend wegens haar
groote liefdadigheid, waarin ze trouwens
door haai: moeder jyerd voorgegaan en er
doen veel verhalen de rpnde over de
tallooze malen, dat het goede hart dezep
prinses uitkwam bij bezoeken aan ai*1
men en zieken. De eigenschap heeft ze
behouden ais Prinses van W ales en er
is bijna geen vereeniging, die zich ver
betering van bet leven des volks tot doel
stelt, of de Koningin is er bescherm
vrouw; of lid van.
Koningin Mary is het ideaal van een
echtgenoote en moeder zoo besluit de
schrijfster het artikel. Zij heeft, in sa
menwerking met ha,ar gemaal, haar kin
deren zelf opgevoed en dat op geheel
modernen grondslag. Tot op den leeftijd
van vijf jaar heeft zij de kinderen uit
sluitend zelf geleid; daarna moesten er
gouverneurs en gouvernanten hij te pas
komen. Nog steeds is het gewoonte in
iet huis van den Koning dat heel het
igezin zich op bet theeuurtje verzamelt.
Dat is altijd zoo geweest: waarmee de
kinderen ook bezig waren; 's middags op
de thee kwamen zij beneden; was er een
baby, dan werd pok die van hoven ge
baald en in de wieg beneden gelegd, om
heel de familie compleet te doen zijn.
De begrafenis van Koning Eduard VII.
In de Sint George-kapel van het kas
teel te Windsor, waar heden het lijk van
koning' Eduard woidt bijgezet, zijn om
vangrijke werkzaamheden verricht. De
ieele vloer is bedekt met een tapijt, en
«de treden die na<ar het koor leiden met
zwart laken. Een speciale lift is gebouwd
in het koor, om de kist omlaag te bren
gen naar bet gewelf.
Een onophoudelijke rij van rijtuigen en
auto's brengt kransen en bloemen naar
de kapel. Er zijn onder die kransen en
kele van reusachtige grootte.
De meeste vorstelijke personen uit het
buitenland zijn nu, ook aangekomen. Prins
Hendrik der Nederlanden arriveerde met
de Heemskerck Wpensdag te half vier
te Sheerness, met saluutschoten begroet.
Aan het Victoria-station te Londen werd
hij opgewacht door prins, Arthur van Con-
naught, prins Christiaan, den hertog van
Teek en diens zoon,
's Avonds te zes uur kwam de Hoben-
zollern met keizer Wilhelm te Sheerness;
hij bleef 's nachts aan boord van het
.vaartuig, 'in den loop van den avpn|d
arriveerden te Londen pok koning Al-
bert van België en koning Manuël van
Portugal.
Met denzelfden trein die koning Ma
nuel van Parijs naar Calais voerde, reis
den ook de kroonprinsen van Turkije en
Servië, prins Max van Baden, het Fran-
sche gezantschap, het Chineesche ge
zantschap, en de afvaardiging van de
stad Parijs.
Van de gelegenheid om het stoffelijk
overschot van den overleden heerscher
op zijn praalbed te kunnen zien, hebben
duizenden en nogmaals duizenden gebruik
gemaakt.
Toen Woensdagavond te tien uur de
deur van den Westminster Hall gesloten
werd, stelden zich al dadelijk een hon
derdtal personen er voor op. Voortdu
rend kwamen er meer bijt, en bij het
aanbreken van den dag voerden trams
en omnibussen bij honderden arbeiders
aan, die een laatste hulde wilden bren
gen aan den overleden vorst.
Onder indrukwekkende stilte plaatsten
allen zich achter de wachtenden, een file
vormend, die snel aangroeide. Te 6 uur
's ochtends, toen de deuren op-en gingen,
stonden er naar schatting reeds 10.000
personen voor de Hall, En van dat oogen
blik af groeide de stoet nog veel sneller
aan dan hij afnam door het langzaam
voorwaarts dringen. Om acht uur 's och
tends stonden zeker honderdduizend per
sonen te wachten; de meesten Londe-
naars maap toch ook velen uit de pro
vincie en vreemdelingen.
's Middags te 12 uur strekte de staart
van wachtende menschen, in rijen van
vier tot acht, zich uit tot voorbij het
Tate-Museum rond een deel van de Vaux-
ha.ll bridge road en terug door Mill-
bank Gardens tot dat het laatste deel
weer de Margaretskerk bereikte.
De lengte van den staart was toen
ongeveer 5 K.M. I De menschen die aan
de Westminster Hall kwamen, moesten
een klein uur langs den staart van wach
tenden loopen om zich er achter bijl aan
te sluiten.
Vier aan vier werden de menschen bin
nen gelaten om dan laRgs de katafalk
te loopen, bedekt door kroon, wereldbol
en scepter, met stemmingsvolle drape
rieën aan de zoldering en de wanden.
Aan de vier hoeken van de katafalk staan
de wachthebbende guards, het geweer
bij den voet, met diep gebogen hoofd
en volkomen roerloos. Zij worden ieder
half uur afgelost. I
De menigte gaat langzaam en eerbie
dig voorbij, velen met teekenen van diepe
ontroering. De politie jaagt hen niet, maar
als iemand te lang blijft staan, wordt hij
met vriendelijke woorden herinnerd aan
de duizenden die nog staan te wachten.
Men vreesde trouwens toch dat
's avonds de toeloop nog zou toenemen en
dat men onmogelijk vóór tienen allen kon
hebben toegelaten. Er zouden er dus nog
veel meer teleurgesteld moeten worden
dan Woesdagavond. Gemiddeld passeer
den ongeveer 7500 personen per uur de
katafalk. I
Kamerverkiezing Helmond.
Wij lezen in de Limb. Koer.
Naar ons wordt medegedeeld, zal de
ZeerEerw. Ilooggel. heer professor Poels,
candidaat worden gesteld als lid der
Tweede Kamer voor 't district Helmond,
ter vervanging van minister R. Regout.
Ds voorzitter van de Tweede Kamer.
De heer Van Bylandt machtigde den
hoefijzercorr. van het Hbl., het bericht
in het Nieuwsblad van het Noorden, om
trent zijn voornemen tot aftreden na dit
zittingsjaar, .tegen te spreken.
Hij heeft terstond bij zijn aanvankelijke
bereidverklaring tot aanvaarding van het
presidium zich voorbehouden om tus-
schentijds af te treden, als hij zou zien
dat de taak hem te zwaar was, en het
is ook waar, dat zijn gezondheidstoestand
soms wat te wenschen laat. Maar in den
laatsten tijd hebben zich geen nieuwe om
standigheden voorgedaan, die op zijn aan
blijven van invloed zouden kunnen zijta,
zoodat er geen reden is om thans meer
dan vroeger over de mogelijkheid van een
presidentswisseling te spreken.
Dit ter aanvulling van ons laatste be
richt in ons vorig nummer.
Hollandsch-Belgische overeenkomst.
Reuter seint dd. 17 Mei uit Brussel:
In een voorloopige bijeenkomst der rap
porteurs van de derde Hollandsch-Belgi
sche conferentie verklaarde de oud-minis
ter Beernaert, dat de beide regeeringen,
vertrouwende in de voordeelen, voort
vloeiend uit een toenadering der beide
rijken, bereid zullen zijln de ontwerpen,
die te 's Hage worden aangenomen, te
bekrachtigen.
Woensdagochtend werd doior een zes
honderdtal leden der Vereeniging van
Christelijke Onderwijzers en Onderwijzer
essen in Nederland en de Overzeesche
Bezittingen, welke te Apeldoorn vergader
den op 17 en 18 Mei, een ovatie gebracht
aan H. M. de Koningin. De leden der ver
eeniging defileerden voor Hare Majesteit
in het Koninklijk Park nabij' het Paleis
«n zongen Hare Majesteit vervolgens h-et
„Wilhelmus" en Psalm 121 toe.
H. K. H. Prinses Juliana was bij deze
huldebetuiging tegenwoordig.
De voordracht voor directeur der ge
meente-gasfabriek te Meppol bevat de na
men der heeren J. Bolt te Zierikzee, D.
de Koning te Franeker en A. van Noay,
te Aalsund (Noorwegen).
Brusselsche tentoonstelling.
Het Hollandsch paviljoen werd Woens
dagmiddag te drie uur geopend in den
grootste® eenvoud. Daar de gezant van
Nederland zich wegens ziekte had laten
verontschuldigen, was besloten geen toe
spraken te houden.
Baron Janssen, president der expositie,
nam echter het woord om hulde te bren
gen aan Nederland en de overtuiging uit
te drukken, dat de schitterende medewer
king der Hollanders aan deze tentoonstel
ling den besten invloed uitoefenen zal op
de betrekkingen tusschen beide landen.
Spreker feliciteerde verder den regeerings-
commissaris mr. Regout met zijn benoe
ming als minister en verzekerde, dat hij
te Brussel met spijt gemist zal worden.
De heer Regout sprak enkele woorden
van dank uit in het Fransch en bracht
dan in het Nederlandsch een gloedvolle
hulde aan de exposanten. In 't bijzonder
complimenteerde hij1 de architecten Krom
hout en Cuypers.
Namens de exposanten antwoordden de
heeren De Vos van Steenwijk en Tutein
Nolthenius. Zij brachten hulde aan mr.
Regout, wien zij kransen aanboden. Me
vrouw Regout werd met bloemen gehul
digd.
Dan begon een wandeling door het pa
viljoen. Alles is volkomen klaar en geeft
een luchtigen, prettigen indruk. De be
wondering was algemeen. Onder de aan
wezigen werden opgemerkt de heeren pro
fessor Treub, monseigneur Nolens, Van
Asch van Wijek, Van Herwij'nen, die van
de vergadering der Hollandsch-Belgische
commissie kwamen, en Belgische autori
teiten als staatsminister Beernaert, de heer
Max, burgemeester van Brussel, de oud-
ministeT Franeotte, de heer Corty, voor
zitter van de Handelskamer van Antwer
pen, de heer Franck, Kamerlid enz.
Bij het publiek was zeer veel belang
stelling.
Omtrent de nieuwe foto's, waarover we
in ons vorig nummer reeds berichtten,
schrijft het „N. v. d. D." nog:
Na de verschillende fantazieën, die in
den vorm van prentbriefkaarten in den
handel zijn gebracht, waarbij' er waren
zoo onbeholpen uitgevoerd, dat men zich
afvraagt, hoe ze nog verkocht konden wor
den, doet het aangenaam aan om eens
een goede, authentieke fotografische op
name van het Koninklijke gezin te ont
moeten.
De eerste indruk is die van groote vol
doening ,en blijdschap, zoo heerlijk voor
spoedig .als ons Koningskind is ontwik
keld en opgegroeid.
Allerliefst is het portret van de Prinses,
zooals zij, wonder en blij, met een paar
heldere oogen de wereld inkijkt, zit ach
ter een tafeltje beladen met speelgoed,
poppen en ruige miniatuur-beertjes en wat
er verder het hart van een kindje van
één jaar bekoort.
Uitnemend van uitvoering en groepee
ring is verder het portret van H. M. de
Koningin, gezeten op een stoel, zorgzaam
het vóór haar staande kindje steunenjd
■en Prins Hendrik staande achter Iden stoel.
Het derde portret is dat van den Prins,
met de Koninklijke baby op de knie. Dit
vooral is èen lief portret van Prinses
Juliana.
Het guitige, verstandige gezichtje en die
levendige houding met het opgeheven vin
gertje zijn van een onweerstaanbare inne
mendheid.
Een aangename verrassing deze nieu
we portretten bij het aanstaand Koninklijk
bezoek aan Amsterdam en een hand te
meer tusschen ons volk en het gelukkige
Vorstelijk gezin. (Prov. 'sH. Cour.)
Bezoek koninklijke familie.
De commissarissen der Koningin in de
onderscheidene provinciën des lands zij'n
tegen 28 Mei genoodigd op een door H.
M. de Koningin ten Paleize te geven dilner.
De Nederlandsche bond van gemeente
ambtenaren heeft tegen Zaterdag 28 Mei
a. s. te 's Gravenhage eene propaganda-ver-
gadering uitgeschreven voor eene Rijks
regeling van de pensionneerihg van ge
meente-ambtenaren en van hunne wedu
wen en weezen.
