esten of naboenen.
Oe gevangenen van den Czaai.
No. 57. TWEEDE BLAD.
NIEUWE ZEEUW SC HE COURANT.
Zaterdag 14 Mei 1910.
PP1J
i- GOES.
Co.,
(URG.
iftelijkc garantie,
open.
Lange Burg C 89-
ouranf aan
£ESS
VING, Zwolle
h
St.".
gt bladmetaal,
r glanzend,
ndhondend
in heele ver-
irpakking
OEN.
iMtlUri
Het lot van Finland.
FEUlUETQrt
UIT DE PERS
mes
in het Filiaal.
je machines behoeven
^eene aanprijzing,
jj verzoeken slechts
op te letten, dat ze
^in het juiste adres
gekocht worden.
N-
beloond.
NG RIJWIELEN
ÜTHANDEL.
Het is onzen lezers bekend, dat Finland
gedurende den Rusaiseh-Japanaehen oorlog
een schijnbaar welgeslaagde poging deed,
om het zware Russische juk af teschuiden.
Eens hebben zij daarna hunnen genei aal
gouverneur per schip naar Rusland terug
gezonden en Scheumaun, de moordenaar
van den generaal-gouverneur Badrikoff,
werd een afgod vaD het Finsche volk.
Finnen waren het, die het grootsche plan
der revolutionairen ondersteunden, om den
Tsaar aller Russen met één slag zijne drie
krachtigste militaire steunpunten te ontne
men Sepastopol, Kroonstad en Sweaborg.
Dan wilden zij, door 'e overblijfselen der
vloot ondersteund, St Petersburg omsin
gelen, de kanonnen op Peterhof, het paleis
van den Tsaar, richten, om zoo de heer
schappij te verkrijgen over het geheele land.
Het plan mislukte omdat, het oproer in
Sweaborg, het „Gibraltar van bet Noorden",
te vroeg ui brak, wat de Finnen gebruikten
om tegen Rusland op te staan Ook dat
beeft den revolutionairen geschaad.
Toen concentreerde men van St. Peters
burg uit de geheele kracht tegen Sweaborg
en de muiters waren gedwongen zich over
te geven.
Dat werkte weder verlammend op de
oproerige beweging in de andere deelen
van het uitgestrekte rgfe.
Naderhand kreeg de Russische regeering
nog een andere onaangename boodschap
uit Finland en wel den 23 Juli 1906 uit
Wiborg.
Zooals bekend, was den 30 October 1905
bet beroemde manifest van deD Tsaar ver
schenen, waariD de invoering van een
Russisch parlement en de bewilliging van
eene grondwet beloofd werden.
Nu zou in Rusland de dag der vrgheid
aanbreken, nu zou de willekeur der auto
cratie gebroken en aan de stelselmatige
onderdrukking van het volk een einde
worden gemankt,
Do moesjik boer zelfs de verarmde
hoofdfactor van het Russische reuzerrgk,
droomde van verlossing, van een eigen akker
en een schuldvrjj dak boven zjjn hoofd.
Op de slagvelden van Mandsjoerge en in
de Japansche Zee was het bankroet van
het oude regime voleind.
Nu wilde het volk meewerken aan de
voltooiïug van zijn eigen lot en bestaan
Overal werd de geest van vrijheid wakker;
bjj scheen zijn hooge burcht te willen op
slaan op het spreekgestoelte der eerste
Doema.
In het geheel 73 dagen duurde deze
heerlijkheidtoen werd de Doema uit
elkander gejaagd.
Eerst scheen het toen, alsof in Rusland
eene groote revolutie werd voorbereid en
hare vlammen laaiden sok reeds op de
tribune in bet Taurische paleis waar de
Dcema samenkwam.
Maar zg likten niet alleen aan de wanke
lende wanden van het oude verrotte auto
cratische en bureaucratische regeeringssy-
steem, maar zjj bedreigden ook de grondla
gen, waarop een nieuw gebouw gesticht
had kunnen worden.
De tweede Doema was niet van veel
langer duur; na 102 dagen moest zjj het
lot der eerste deelen zij werd ontbonden
en door middel van een staatsgreep eene
nieuwe kieswet ingevoerd met een dusdanige
verknipping der kiesdietricten, met zulke
verschuiving van den steminvioed en eene
bjjna algeheele vernietiging van het manifest
van October 1905, datdegrondbezitters
meer zetels in de derde Doema moesten
krggen, dan de steden, werklieden en boeren
te zamen.
De kadetten, de socialisten enz in het
algemeen de linkerzgde der Doema, wilde
tegen dit brutale stuk der Regeering
protesteeren. Maar zoo iets durfde men in
Rusland niet wagen, en Finland bood de
Doema te Wiborg gastvrijheid.
Onder de bescherming der regeering
van Finland werden oproerige redevoeringen
tegen het nieuwe regime te St. Petersburg
en ten slotte de door warme geestdrift
voor de vrgheid ingegeven „oproep van de
Historische Novelle van
ARHINIUS ARCHIE R.
30.
Te midden van de laatste toebereidselen
tot den stijd, pleegden de graaf'en Raphael
ernstig overleg over de toekomst van Rosa.
Indien Warschau, zooals te voorzien was
door de Russen ingenomen werd, wat moest
er dan van baar worden onder het schrik
bewind van de plundering? Wie zou dan
over haar waken en haar beschermen, wan
neer de Russen met hun gewone streng
heid de zegepraal ten einde toe doorzetten
Toen de graaf zijn ongerustheid op dat punt
aan Raphael had medegeieeld, verklaarde
deze, na eenige oogenblikken van ernstig
nadenken, dat hg, ondanks den treurigen
toestand, waarin men zich bevond, ten zeer
ste wenschte reeds nu met Rosa door den
heiligen huwelijksband vereenigd te warden.
„Wanneer", voegde hij er bij. „uijjn lot
eenmaal met het hare verbonden is, zal
ik mij geheel kunnen wijden aan Rosa's
bescherming en alles kunnen doen om haar
Regeering aan Finland aan het volk van
Rusland", het „Wiborger manifest" den
23 Juli 1906 openbaar gemaakt
Den uit Finland thuis gekomen afgevaar
digden is het slecht gegaan gevangenis,
tuchthuis en „Siberië" is hun loon gewor
den voor hetgeen zjj in den dienst der
vrijheid hadden gedaan.
Toen reeds werd in de hooge Regeerings
kringen van Rusland het woord gesprokeD
dat dit feit der Finnen goed zou „genoteerd"
worden.
Het was te voorzien, dat de Russische
reactie, zoodra zij weder eenigszins tot
krachten kwam, de Finnen bg den kraag
zou vatten.
Nu is de rekening uitgeschreven. De
Russische Regeering heeft hare plannen
openbaar gemaakt, volgens welke Finland
weinig meer zal bljjven dan eene Rus
sische provincie, zonder zelfbestuur, eigen
wetten of iets van wat de Finnen in hun
vrijheidswaan hadden durven droomen
Nu klagen en jammeren de onder
drukte Finnen, en ontmoedigd roepen
zij uit: „Finis Finlandiae!"
Dit is zeker eeue sombere voorstelling,
maar in ieder geval wil men te St Peters
burg de Finuen van nu af aan in alge
heele onderworpenheid houden.
N. Koerier. H.
Ergernis.
Tot weik uiterste de „Maasbjde" thans
met haar po'einiek gekomen is, moge blijken
uit 't volgende stukje,dat zij hedenjW oensdag)
in haar ochtend-editie den lezer opdiscbt
In de officieele liturgische boekeu
der H Kerk komt voor, zooals bekend
is de litanie van alle" Heiligen.
Een der smeekbeden, die in deze
Litanie door de H. Kerk en door de
geloovigen tot God gericht worden,
luidt aldus:
Utinimicossanctae Eccle
siae humiliare digneris, Te
regamus audi nos.
D. w. z Opdat Gij (God) de vijanden
van de H. Kerk gelieve te vernederen,
wij bidden U, verhoor ons.
Deze litanie is b.v. te vinden in het
Romeinsche Missaal (Paanch-Zaterdag).
De context van de aangehaalde
smeekbede doet aan den zin niets af.
Nu verluidt, dat eenige journalisten
plus eenige naainlooze schrijvers in
verband met deze smeekbede de volgen
de inotie bij de kerkelijke autoriteiten
hebben ingediend.
Motie.
Ondergeteekenden, journalisten, ano-
nyme en pseudonyme schrijvers, in
vergadering bijeen met de^edactie van
do „Nieuwe Cour." en het „Volk" als
hospitanten, geven eerbiedig en hoffe
lijk als hun meening te kennen, dat
de bekende smeekbede in de Litanie
van alle Heiligen, waar sprake is van
het „vernederen" der vijanden der
H. Kerk, niet meer conform is met de
huffelijkheidsbegrippon van dezen tijd
en deswege dient to worden g eschrapt
Gaan over tot de orde van den dag
Hetwelk doende, etc.
(Volgen eenige handteekeningen).
Slechts een enkel woord als kantteekening
bij dit stukje, waarvan wij de innerlijke
dwaasheid wel niet behoeven aan te toonen.
Tweeërlei valt daarbij echter op te mer
ken lo. dat het op deze manier mengen
van een gebed der H. Kerk in een dagblad
polemiek de grenzen der profanatie
zeer dicht nadert, zoo niet ergerlijk
overschrijdt; 2o. dat andere katholieke
journalisten op ongehoorde wijze worden
verdacht gemaakt en op de kaak gesteld,
als strijdeude mét liberale en socialistische
schrijvers tegen den zin en den inhoud van
dat gebed 1
Een dergelijk staaltje van polemiek
hebben wij nog nimmer in een katholiek
blad aangetroffen, ook in de „Maasbode" niet.
Het wordt inderdaad bedenkelijk, en met
te redden."
De graai', die aan dit voorstel van Raphael
zijn volle goedkeuring schonk, deelde aan
stonds aan Rosa mede, wat vader en bruide
gom omtrent haar wareu overeengekomen.
Rosa scheen bij het vernemen van Raphael's
edele bedoelingen diep geroerd, en veroor
loofde hem de toebereidselen tot het kerke
lijk huwelijk te bespoedigen, zooveel hij
wilde. Oischoon de plicht hem bijna elk uur
vasthield in de nabijheid zijner strijdgenoo-
ten, liet hij tovh geen oagenblik verloren
gaan om een zaak te regelen, die, boe ver
schillend ook van zijn dagelijkschen arbeid,
hem toch zoo na aan het harte lag. Den
6en September, den dag voor het huwelijk,
hetwelk in alle stilte zou worden gevierd
zette het Russische leger, verdeeld in ver
schillende korpsen, zich des morgens om 5
uur in beweging en opende over de geheele
linie een verschrikkelijk vuur tegen de ves
ting. Een der hoofdaanvallen was gericht
tegen het bolwerk, waarbinnen zich Raphael
bevond met zijn Lithauers. De schok was
ontzettend60 kanonnen donderden onop
houdelijk los op hetzelfde punt, vele uren
achtereen, en er behoorde een bovenmensche
lijke moed toe om onder den hagel van ko
gels en kartetsen toch nog op den post te
blijven standhouden. Vastberaden en onbe
weeglijk wachtten de Polen de vijandelijke
eenige bezorgdheid kan men zich afvragen,
waarop dit alles moet uitlor.pen
Niet slechts de goede manieren en de
goede trouw jegens den tegenstander staan
thans op 't spel, maar het gaat nu ook, en
vooral, cm den geest van eenheid en
broederzin tusscheu de Katholieken onderling
en, last not least, oui den eerbied,
welken wij verschuldigd zijn aan de gebeden
van onze Moeder de H. Kerk.
„Centrum
Niet heel duidelijk.
Zooals bekend is, lieeit het Bestuur der
Liberale Unie eergisteren een hervormings-
prograsu, of liever bet ontwerp daarvan
gepubliceerd. Het is schrikkelijk lang
ademig en bestaat verscheidene kolommen
druks. En het is hier en daar niet heel
duidelijk. Als er sprake is van de openbare
school, heet het
De Libeiaie Unie beschouwt de open
bare school, leidend tot Christelijke en
maatschappelijke deugden, paedagogisch
to verkiezen boven sectescholen en
tevens als het beste middel om de
eenheid in het volk aan te kweeken.
Na het lezen van deze uitspraak, die
„Het Centrum" „hatelijk" en „achterlik"
noemt, rees bij „Het Huisgezin" de vraag
of de formuleering van dezen zin opzettelijk
of ongewild voor tweeërlei uitleg vatbaar is_
Met „de Liberale Unie beschouwt
de openbare school, leidend tot Cbristt-
lijke en maatschappelijke deugden,
enz. kan bedoeld zijn dat de Unie van
de openbare schooi aanneemt dat ze
tot christelijke en maatscb ppelijke
deugden leidt, maar kan ook bedoeld
zijn dat de Unie de openbare school
op het oog heeft voor zoover zij
tot Christelijke en maatschappelijke
deugden leidt.
Bedoeld de Liberale Unie het tweede,
dan mocht de formuleering wel wat
duidelijker zijn
Bedoeld zij het eerste, dan mag men
toch vragen of zij van de Osseudurp-
historie en wat daaraan vastzit, nooit
iets vernomen heefthoe zij het thans
nog zonder eenge beperking voor de
openbare school durft opnemenen of
zij niet beseft dat het niet hetzelfde
is te deereteeren dat de openbare school
tot Christelijke en maatschappelijke
deugden leidt, en dit ook te verwachten
van onderwijzers welke die deugden
aan hun laars lappen.
De toelichting, die bovenstaande uitspraak
noodzakelijk behoeft, kan wel interessant
worden, (Standaard.)
Groote woorden.
Tegen de Reohtsehe coalitie en haar
politiek toornt het „Utrechtsch Dagblad
in een lang artikel, waarvan het slot
luidt
Is het wonder dat die politiek nu
staat in het teeken van onmacht en
mislukking? Het is een tijdperk van
politieke misère, het is een crisis van
impotentie en de onmacht van bet
ministerie Heemskerk zou geen greintje
minder zijn, ook al had de rechter
zijde alle zetels in alle vertegenwoordi
gende lichamen bezet.
Die onmacht moet er wezen. On
vermijdelijkomdat het geheele gebouw
der rechtsehe politiek en der rechtsche
Regeering is opgetrokken op den vici-
euzen grondslag oer onwaarheid.
Geen malsch oordeel voorwaar
Is het „U tr. Dbl.echter niet wat erg
voorbarig? En vooral: is haar critiek niet
wat erg eenzijdig
Er zijn twee groote vraagstukken, die
om oplossing vragen: de verzekering der
invaliden en ouden van dagen, en de her
ziening der Grondwet, speciaal wat het
kiesrecht betreft;
Beide vraagstukken worden door de Re
geering ter hand genomen, zijn door haar
zonder aarzelen op den voorgrond gesteld.
massaas af, die eindelijk in stormpas nader
den. Een ve.-schrikkelgke strjjd ontwikkelt
zich op de puinen der platgeschoten muren,
twintig staan er tegeu éénde Russen ko
men met nieuwe kolouues aanstormen; de Po
len laten zich in de bres heldhaftig dooden,
zonder een stap achterwaarts te doen. Hoo-
peu van lgken aan de zijden van den vgand
vormen een nieuwen wal voor hen. Doch
helaas! De munitie voorraad is uitgeputzij
zgn genoodzaakt zich terug te trekken en
laten aan de Russen het verwoeBte bolwerk
over. Het is twee uur in den namiddageen
andere vesting, zoo pas door de RusseD
genomen, vliegt, met een geweldigen slag
in de lucht, want een Poolsche officier had
den kruittoren in brand gestoken, te einde
onder de puinen daarvan de overwinnaars
te begraven. Des niettegenstaande weten de
Russeu van het behaalde voordeel met onge-
loofelgke voortvarendheid gebruik te rnakeD
en reeds bereiken zjj de hoogten, die de voor
stad Zistze beheerschen, toen plotseling de
Poolsche artillerie, onder bevel van een
bekwamen commaudant, hen overstelpt met
een moorddadig vuur De Moscovitische ko-
lonnes uiteeugescheord door de kogels, sta
ken het voortdriugen, eu door twee Poolsche
bataljons met kracht aangevallen, wgkeu
terug eu big ven staan in de eerste liuie.
De beide legers, verzwakt en uitgeput,
Bovendien werd reeds meer dan één
belangrijk wetsontwerp do„r haar bij de
Kamer ingediend.
En nu kan men wel beweren, dat d t
alles niets is, dat wij een tijdperk van
politieke misère zijn ingetreden en dat
die misère te wijten is aan het bestaan
der Rechtsche coalitie, maar zulke groote
woorden zeggen toch werkelijk bitter
weinig, en worden zelfs potsierlijk
in een orgaan der volslagen verbrokkelde
en met onmacht geslagen Linkerzijde, tot
geen ernstig opbouwenden arbeid in staat.
(„Centrum").
];xii;i,A\ii
Nog eens: de ziekte van ko
ning ishwa, r d.
in het „rsruisch Medical Jourqai" een
Jang artikel over de ziekte van koning
Ltluard, dat hierop neerkomt: De Koning
had een raoK.erss.eei en zijne longen haa
tten metterajd hun eiasticneit yenoren,
zoodat het zeer moeilijk voor hem was
zijn horst vrij te houuen, De belemme
ring, die de bloedsomloop in de longen
ten gevolge van de ophooping van snjta
in ue luchtpijpen ondervond, paste het
hart zwaar aan, zoouat het op den duur
aan den. recntersant uitzeue. De recht-
streeksche oorzaas van den dood is hart
verlamming gewegst. liet is een geval,
zoo,ais bij duizenden bejaarde mensehen
voorkomt. ue aoodsoorzaas is in zuise
gevallen zuiver mechanisch. De wer-
sing van het overspannen hart wordt
gaandeweg door den toenemenden tegen
stand in de longen tot staan genracnt.
indien de ivonmg zich meer had ,wii-.
len ontzien, dan had hijl vermoedelijk
nog veie jaren Sunrien leven. Zijde majes
teit had aan giycosurio (een toestand,
die op suikerziek ie geiijkt) geieden, maai'
deze aandoening heeft vermoeueiijk zijn
leven niet verhort, hen ander ongemak,
dat hem soms zeer hinderde, was een
zekere zwakte van den buikwand op de
plaats, waar hiji in 1ÜU2 wegens biin-
dendarmontstekmg geopereerd was,.
Nader meldt het luad nog, dat de Ko
ning zich sedert zijne troonsbestijging
nooit een dag van werkelijke rust en
ontspanning had geguiid. hen jaar ge
leden begon hij zich al ziek te gevoe
len. Hijl was ook ziek, toen hg verleden
jaar naar Berlijn ging. Dok in het na
jaar was hij ongesteld en bij de ope
ning van het pariement zag hij er slecht
uit.
Op reis door Frankrijk vatte liij op
nieuw koude en te Biarritz maakte men
zich reeds ongerust over zijn toestand,
indien hij1 daar langer, gebleven was, had
hij uit kunnen zieken, maar hij wilde
weer op zijn post zijn. De snelle te
rugreis had te veel van hem gevergd.
En het verraderlijke Engeische vftorjaar
met zijn guren wind heeft hem den ge
nadeslag gegeven.
Toen hij buiten kennis was, is hij nog
eens of twee keer bijgekomen en heeft
hij de Koningin herkend. Maar ten slotte
viel hij1 in een diepe sluimering, waarin
hij vreedzaam zonder te lijden ontsliep.
De begrafenisplechtigheden
v a n koning Edward.
in alle kringen van' de bevolking wordt
het zeer op prijs gesteld, dat de konink
lijke familie erm heeft toegestemd, het
lijk van den koning ter bezichtiging te
stellen. Speciale treinen zullen duizen
den menschen uit alle deelen van En
geland, Schotland en Ierland, waar de
overleden vorst zeer geliefd was, naar
Londen brengen en men verwacht, dat
twee millioen personen voorhij! het stof
felijk overblijfsel van den koning zullen
defileeren.
Dit zal daartoe in de Westminster-Hall
op een hooge catafalk geplaatst worden,
op dezelfde plaats, waar het lichaam
van Gladstone werd tentoongesteld.
staken voor dezen dag den bloedigen strijd
zog dien eigen avond worden onderhande
lingen aangeknoopt en den geheelen nacht
voortgezet, doch zonder te leiden tot een
definitief resultaat, wgl de meeste leden
der regeering verklaarden, met de wapenen
in de hand te willen sterven.
Gedurende dezen korten wapenstilstand
vond Raphael gelegenheid, zich eenige
oogenblikken terug te trekken om zich
naar den graat en naar Rosa te begeven.
De verloofden spoedden zich naar de treden
van het altaar en in stilte werd het huwelijk
kerkelijk ingezegend. Slechts korten tijd
was het aan het jeugdige paar vergund
samen te zgn; weer riepen trompetten en
trommels op tot de wapenen. Raphael
omhelsde Rosa en sprak tot haar bij het
scheiden
„Thans heb ik het recht gekregen om
voor u te sterveno kon ik u redden voor
den prgs van mgn bloed."
„En ik", antwoordde Rosa, „heb het
recht gekregen aan uwe zijde te big ven
en met u de avonturen van den oorlog te
deelen. Van dit oagenblik af verlaat ik u
niet meer."
Na een laatste hartelijk vaarwel spoedde
Raphael zich weer heen naar zijn strijd
makkers, terwijl de graaf terugkeerde naar
de vergadering, waarin over het lot van
slechts een enkele lichtstraal zal kunnen
binnendringen door een klein venster in
het eikenhouten daje.
De stoet zal in de naburige straten
worden opgesteld en langs de catafalk
defileeren.
Het lijk zal den 18en en den 19en
Mei van 's morgens 6 uur tot 's avonds
10 uur, en in den avond van den 17en,
eenige uren ter bezichtiging worden ge
steld.
Gedurende 150 jaar is dit in Lan
den niet geschied. Omtrent den weg, dien
de lijkstoet van Westminster naar het
Paddington-station zal nemen, vanwaar
het verder wordt vervoerd naar Wind
sor, is nog niets bepaald.
lltl.VKKI.IK.
Anarchistische „vrijheid."
In een huis in het (Juartier Montmartre
te Parijs, had Zondag een geregeld revol
vergevecht plaats tusschen een aantal
anarchisten, hen zekere Dubois had zich
n.l. afgescheiden van de partij van den
anarchistisc'iien redenaar faral Juval.
Woedend over zgin afval drong nu ecu
aantal zijner voormalige vrienden onder
leiding van Parat Juval zelf, zijn .woning
binnen oin zijn huisraad te vernielen.
'Poen Dubois de deur opende, schoten de
anarchisten hunne revolvers in de gang
af, waardoor -Dubois aan den schouder
werd gewond. Lenige vrienden van Du
bois, die zich in zijne woning bevonden,
beantwoordden het vuur van uit de wo
ning en dreven de aanvallers op de
vlucht. De poiitie heeft verschillende per
sonen gearresteerd.
l'OltTIJUAli,
Groot financieel schandaal,
in Lissabon is een groot financieel
schandaal aan het iicht gekomen, waarbij
verschillende politieke personen betrokken
zijn. De hypoiheekuank Credito Predical,
in welker bestuur in vloedrijfce politici
zitting hebben, had reeds gerumien tijd
een ongunstigen naam. in de laatste al-
gemeene vergadering is hij het onderzoek
der boeken l schandaal aan 't licht ge
komen. De boekhouder schijnt omstreeks
twee-en-een-haive ton (gulden; verduisterd
te hebben en ér moeien door bednegeiijke
handelingen voor ongeveer twee-en-een-
half millioen woardeiooze obligaties in,
omloop gebracht zijn. De directeur van
het Urediio Predical is Luciano de Castro,
de minister-president, minister van justi
tie en leider der progressieve partij'.
Luciano de Castro heeft zijn ontslag
als minister ingediend.
KUüLiüU.
Een buitengewoon kostbaar
pand is tegenwoordig in de Rijksbank
van leening te St. Petersburg. Het is een
parelsnoer, dat daar voor f 660.000 is
heleend. De verpander betaalde er on
langs f 16.200 rente voor.
Verdrukking der Joden. Uit
Petrikau, in Russisch Polen, wordt aan
de Kattowitzer Zeitung bericht, dat bin
nenkort weder 12000 Joden verbannen
zullen worden.
Op verzoekschriften aan de autoritei
ten, om dien harden maatregel niet toe
te passen, kregen de bedreigden ten ant
woord, da,t het eens genomen besluit slipt
zal worden ten uitvoer gelegd.
ÏUlt KIJK.
Het sp io n nage-s t el sel onder
A b d o e 1 H a m i d.
In de Turksche Kamer hebben Maan
dag heftige discussies plaats gehad over
de spionnage-berichten, de zoogenaamde
„djoernals" voor den afgezetten Sultan
Abdoel Hamid.
In de „Tanin" was n.l. de Arabische
afgevaardigde, Sjeftik el Moeajat, beschul-
Warschau besloten werd.
Ue bewoners der stad waren opgewonden
en vol angst te zamen gestroomd op de
openbare pleinen en deelden elkander met
toenemende ontsteltenis mede wat al ver
schrikkelijks er in de stad voorviel.
Al wat nog maar eenigszins in staat was
de wapenen te dragen, snelde bezield met
den moed der wanhoop naar de poort en
naar de voorsteden. Vrouwen en kinderen
arbeidden aan de barricaden of vervaar
digden patronen voor de soldaten en
pluksel en windselen voor de ambu
lancen. Elk uur werdeu lange rgen ge
wonden de stad binnen gedragen en daar
onder gejammer en geween opgenomen.
Hier herkende een moeder haren zoon,
ginds een vrouw haren mandc kinderen
barstten in snikken uit bg het zien van
hun verminkten stervenden vader. Toen de
tgd van den wapenstilstand voorbg was,
zonder dat men het eens was kuDnen
worden over de capitulatie, begonnen de
kanonnen opnieuw te donderen en de
artillerie zond uit 350 vuurmonden haar
moorddadige granaten, zoodat de aarde tot
in wijden omtrek scheen te sidderen.
(Wordt vervolgd.)
