BINNENLAND.
Landbouw dn Veeteelt
ten deele naar de gasthuizen van de na
burige steden overgebracht, ten deele thuis
verzorgd. Men voelt in deze Velvarende
gemeente zeer sterk hel gemis van een
dokter. De dichtstbijzijnde dokter woont. 26
K.M. ver weg.
Behalve de 122 do iden, die niet herkend
zijn, zijn 94 ingezetenen van de gemeente
Oekoerito en 45 uit den omtrek herkend.
Van do 60 zwaar gewonden zijn totnntae
30 aan hun kwetsuren overleden.
Spoorwegongeluk. De trein, van
Triest vertrokken met bestemming naar
Parenzo, is Donderdag dooi1 den Oosten
wind in de nabijheid van het station Mug-
gui in eon ravijn geworpen, waarbij 3 per
sonen worden gedood en 15 gewond, waar
van 3 ernstig.
IT.ililË
Over het bezoek, dat de Duitsche Rijks
kanselier de vorige week aan Z. H. den
paus bracht, schrijft de Romeinsche cor
respondent aldus: Bij het bezoek aan den
paus door von Bethmann Hollweg zijn,
naar ik vernam, geen staatkundige aan
gelegenheden ter sprake gekomen. Maar
het onderhoud, dat ruim een half uur heeft
geduurd, droeg een alleszins particulier
en zoo des te gemakkelijker karakter. De
IJ. Vader sprak ltaliaansch, wat de Rijks
kanselier heel goed verstaat, maar niet
spreekt, en deze F ranse h, zoadat een tolk
noodig was.
Na afloip der audiëntie begaf zich de
Rijkskanselier, met zijn gevolg, naar kar
dinaal Merry del Val, welk bezoek niet
anders dan een gebruikelijke beleefdheid
ten doel had, zonder dat politieke vraag
stukken werden aangeroerd. Te voren niet
aangekondigd en huiten de étiquette om,
dus wel zeer verrassend, ging op zijn
terugweg van het Vaticaan de Rijkskan
selier ook een bezoek brengen bij kar
dinaal Rampolla, die in het nabijgelegen
paleis van St. Marta woont. Maar de
voormalige Staatssecretaris was, jammer
genoeg, kort te voren uitgereden, zoodat
Von Bethmann Hollweg, zijn secretaris
Von Flotow en de Pruisische gezant Von
Miihlberg, hun naamkaartjes bij den lakei
achterlieten. .Deze buitengewone hoffelijk
heid mag wel als een bewijs gelden, welk
een hoogo achting kardinaal Rampolla,
na zich reeds gedurende zeven jaar uit do
pauselijke staatssecretarie te hebben te
ruggetrokken, nog altijd te Berlijn geniet,
ofschoon hij daar niet zelden werd zwart
gemaakt als de eenzijdige vriend van
Frankrijk en de hardnekkige tegenstander
van het Drievoudig Verbond.
De uitbarsting van den Etna.
De Etna blijft voortdurend onder donde
rend geraas groote massa's gloeiende lava
uitwerpen, en daarbij voegt zich een regen
van asch en steenen, die in Catania bij
wijlen zoo dicht is, dat de winkels wor
den gesloten en de inwoners iu hunne
huizen vluchten moeten.
De met bloeiende alijvenaanplantingen,
wijnstokken en honderden boerenwoningen
overdekte helling van San Leo is geheel
onder do lava bedekt. Borello en Belbasso
zijn door de lava ingesloten en San Fi-
lippo is verwoest.
De geologen van het Etna-observatorium
verzekeren /lat de snelheid van den lava
stroom steeds toeneemt en de duur der
eruptie in gceri geval korl zal zijn. De
toestand is voor het Etnagebied gevaar
lijker (ban in 1886.
De nieuwe kraters van de Etna blijven
groote lavamassa's uitwerpen, die over de
vorige reeds verkoelde lavamassa's als
vloeibaar vuur voortrollen. Drie stroomen
van verschillende grootte en woede zijn in
aantocht. De west-arm is 300 M. breed,
15 M. hoog en beweegt zich voort met
eene snelheid van 10 M. in hel uur. De
midden-arm heeft 'n breedte van 250 M.,
'n hoogte van M„ doc-li vloeit, langza
mer. Dok de oost-arm beweegt zich slechts
langzaam en is onschadelijk, daar hij zijn
weg over vroegere lavavelden neemt.
Duizenden en duizenden nieuwsgierigen
uit Italië en geheel Europa zijn aange
komen. De geleerden weten niet hoe de
zijds werd hij op hel oogenblik te zeer
in beslag genomen door zijn genegenheid
en van den anderen kant gevoelde hij
zich, ondanks het gevaar, waarin hij' ver
keerde, zoo weinig verontrust, dat hij er
niet eens aan dacht. Zijn geweten was
zuiver, zijn hart bezield met echten rid
dermoed en vandaar dat hij1 geen vrees
gevoelde voor een strijd, dien hij niet
had uitgelokt, ja zelfs nooil harl bevor
derd.
Na zich in zijn langen brief te heb
ben onderhouden mei zijn goede groot
moeder, vergat hij ook zijn geliefdon ra
der in den hemel niet. Hij had vuriger
en inniger dan ooit: ook beval hij zich
aan de bescherming der allerheiligste
Maagd .Maria, die hij van kindsbeen af
dagelijks vereerd had en eerst laat in
den nacht ging hij' ter ruste.
In alle vroegte werd hij gewekt door
een zacht, gekloji op de deur van zijn
vertrek. Verschrikt sprong hij Oj>, kleedde
zich vlug aan en riep: „Wie is daar?"
„Graaf Bialcwski."
Met bevende hand opende hij de dein
en stond sprakeloos en onbeweeglijk te
genover den vader van Rosa.
verschijnselen zich verder zullen ontwik
kelen en of een spoedig einde der uitbar
sting tc verwachten is.
De directeur van het Observatorium van
de Etna seint uit Nicolosi, dat de hoeveel
heid en de, snelheid der lava toeneemt,
vooral van den stroom van Fra Diavolo.
Deze bevindt zich nu op 3 K.M. van
Nicolosi en op 4 van Beljiasso.
B E I. I E
V oor de n 1' a u s. Ieder jaar wordt in
do Belgische bladen een inschrijving ge
opend voor „nieuwjaarsgiften aan den
Paus", waarvoor de inteekoning enkele
weken blijft opengesteld. Dit jaar is de
inschrijving gisteren gesloten. Het totaal
van de gelden door de Katholieken, arm
en rijk, dit jaar bijeengebracht, bedraagt
niet minder dan 106.690.74 francs.
Een dergelijk cijfer legt oen prachtige
getuigenis af van de aanhankelijkheid en
de liefde der Belgische Katholieken ten
opzichte van den vader der geloovige.n en
van hun daadkrachtige offervaardigheid
en onuitputtelijken offerzin.
KINLAÜ' l>.
Ernstig ongeluk op een m e e r.
Op een afstand van twintig kilometer
.van do stad Luga in het gouvernement
St. Petersburg ligt het klooster van den
II. Johannes aan het Tsjermenmeer. In de
nabijheid van dit klooster heefl ill den
nacht van den 28 en op den 29en Maart,
zo.) wordt aan het „Bel. Tagebl." gemeld,
een ontzettende ramp plaats gehad, die
ijl'tig menschen het leven kostte
Over het meer bewogen zich zeven zi-
geniier-kibitken (een kibitke is een geslo
ten slede, waarvoor twee paarden gespan
nen zijn), 0|> weg naar de paardenmarkt
te Luga.
Ofschoon de zigeuners wisten, dat het
ijs van hel meer niet meer te vertrouwen
was, en dat er iu het meer bovendien
warme bronnen zijn, kozen zij den weg
over het ijs, om geen omweg te hoeven te
maken.
Midden op het meer gekomen, zakte toen
de eerste kibitke door het ijs. Daardoor
ontstond, daar het zeer donker was, een
paniek in den heelen stoet. De zigeuners
geloofden, dat het hulpgeroep in de eerste
kibitke zijn aanleiding vond in een over
val door roovers en zij zetten de paarden
aan, om sneller voort te gaan.
Zon vonden zij allen hun graf in het
water van het meer. Slechts vier zigeu
ners gelukte het, zich Ie redden. Zij brach
ten de tijding van het ongeluk naar Luga
over. Behalve de mannen, vrouwen en
kinderen zijn ook ongeveer vijftig paarden
omgekomen.
I) II I TS( II I, 4 II.
M e t, een nat pak eraf! Minder ern
stig dan de ramp in Hongarije, liep een
paniek at, die op don tweeden l'aasch-
dag te Keuten ontstond voor een cir
cus, vanwege het gedrang der menigte,
lie het paardenspel wilde verlaten en
van een andere, die haar den weg ver
sperde, daar zij kaarten wilde nemen
voor de avondvoorstelling. Het gedrang
werd ten slotte zoo erg, dat vrouwen
en kinderen onder den voet kwamen. Moe-
Iers hielden bewustelooze kinderen om
hoog. Politieagenten en circus-beambten
stonden hulpeloos in het menschenkhi-
wen. tol ten laatste de brandweer mot
een dikken waterstraal de menigte bui
ten den circus verdreel. Maar toen de
menschen in den circus de brandweer
aan het werk zagen, beving hen een nieu
we paniek. daar zij'meenden, dat er brand
was. Een sterke politieafdeeling, die met
de brandweer samen het plein schoon-
veegde, wist eindelijk do orde te her
stellen. Honderden circusgangers, die hun
nieuwe Paaschplunje aan hadden, dro
pen, na door de brandweer bespoten te
zijn, niet wanhopige gezichten af.
Gasontploffing. In een huis in
de Einbaiimstrassc te Breslau heeft
Woensdagavond te acht uur een ernstige
gasontploffing jdaats gehad. De huisdeur
stortte naar buiten en verpletterde een
„Wat deert u, beste Raphael?" sprak
de graaf vriendelijk„ik ben immers uw
vader en gij zijt mijn zoon! Geef mij
uwe hand."
„Hoe? Is het mogelijk?" riep de jonge
man, den graaf in de armen vallen le.
„Ja, hel is beslist", antwoordde deze
en drukte hem aan z'n hart; „tiet is
beslist ten1 uwen gunsteMijn dochtei- heefl
mij verklaard, dat zij u reeds sinds lang
de grootste achting en genegenheid toe
draagt, en laat u het antwoord geven
dat gjj verlangt."
hoe gelukkig, hoe gelukkig ben ik!"
herhaalde Raphael, nauwelijks in staal om
zjjn vreugde te temperen.
,,lk ben nu gekomen", antwoordde te
graaf, „om u uit te noodigon met mij'
mee te gaan naar Rosa, opdat ik u aan
haar voorstelle."
Met buitengewone blijdschap gal Ra
phael aan deze uitnoodiging gehoor en
in de eerste aandoening van zijn ge
moed zou hij er niet aan gedacht hebben
zijn kleeding en zijn uiterlijk zoo te ver
zorgen, als het voor zulk een bezoek
passend was, indien niet le graaf zelf
hem daarop opmerkzaam had gemaakt.
heer, die langs het huis ging, liet hoofd.
Het huis stortte in. De brandweer is druk
bezig met de redding der ibedolvenen. Tot
tien uur waren acht doodon en zwaar
gewonden geborgen.
Het s p o o r w e g o n g e I u k b ij
M ii 11 h e i m. Omtrent het ontzettende
spoorwegongeluk hij Miillheim laten wij
hier in aansluiting met hetgeen wif
reeds in ons vorig nummer meedeelden
nog eenige bijzonderheden volgen.
Op ongeveer 1000 passen van het sta
tion Miillheim (Rhein), is de Lhoyd-ex-
press Altona Genua op een specialen
trein geloopen, die verlofgangers van
Wanne, Boehtin), Dortmund. Witten), Duis
burg en Diisseldorf, naar hunne garni
zoenen in den Elzas terugvoerde. Niet
tegenstaande de machinist van den D-
trein op het laatste oogenblik nog rem
de, en de vaart van hel aansnellende
monster daardoor aanzienlijk vertraagd
werd. was de botsing zoo geweldig, dat
de 4 laatste wagens van den militairen
trein geheel vernield werden. De machine
van den sneltrein ontspoorde, en de rui
ten der luxewagens werden loi brijlzels
geslagen, maar gelukkig hieven de rei
zigers van laatstgenoemden trein nage
noeg ongedeerd.
Erger was hel met den soldatentrein
gesteldzooals we boven reeds zeiden,
werden de 4 laatste wagens bijna geheel
vernield en daar was het dat de ca
tastrophe tiaar slachtoffers eischte. De
plaats «les onheils bood een afgrijselijk
beeld van vernieling. Daar lagen stukken
van unitormen, ingedrukte helmen, gebro
ken sabels, brokstukken van wagens
en kermende slachtoffers dooreen. Voor
«le toegesnelde redders was het hartver
scheurend te zien hoe verscheidene sol
daten met vreeselijke wonden overdekt
onder de verwrongen en versplinterde wa
gens lagen, hoe anderen bekneld tusschen
«1e puinen schreiden 0111 hulp en de ake
ligste noodkreten uilstieten. Maar de red
ders lieten den moed niet zinken en hiel
pen waar te helpen viel, hoewel dikwijls
harde maatregelen moesten genomen wor
den. Zoo moest een infanterist het beeu
geamputeerd worden, alvorens de onge
lukkige jongen uit de brokstukken van
banken en wanden kon gered worden.
Het bergen van doodon en gewonden
volgens de laatste berichten werden
19 soldaten gedood en 39 anderen min
of meer ernstig gekwetst was een
zwaar en moeilijk werk, zoo vertelden
Ie mannen, die aan dien arbeid hadden
meegeholpen. Bijl en zaag moesten aan
gewend worden om hij de slachtoffers
te geraken. Kreten en noodgeschrei en ge
huil. die ieder hart moesten treffen, klon
ken van uit de puinen. Tusschen de ver
brijzelde wagens zaten de arme solda
ten, dooden en zwaargewonden, bekneld.
Daar hing een lijk boven aan een dor
gespleten zijwanden en een blik in den
puinhoop gat vreeselijke tooneelen le
zien. In een der hoeken zag men -een
lijk met ingedrukte borstkas en pijnlijk
verwrongen gelaat. Een andere zat met
zijn heenen tusschen de opgeschoven ban
ken bekneld. Hij leeft nog, na een half
uur was de soldaat gered, maar hij scheen
gek te zijn, want onophoudelijk deed hij
een luid lachen hooien. Dat lachen klonk
ontzettend over het veld waar de dood
zooveel slachtoffers had gei-ischt.
\Ot»
Een eigenaardig geschenk.
Koning Haakon heeft aan het koninklijk
museum te Kopenhagen een eigenaardig
geschenk gegeven, eenvensterruit,
waarin de meeste Europeesche vorsten
hun namen hebben gegrift. Het was een
ruit uil een coupé van den koninklijken
salonwagen, die eens aan koning ('hrisfi-
aan van Denemarken behoorde.
Tsaar Alexander UI had er eens tijdens
een reis met den diamant van zijn ring
zijn naam in gekrast eu zijn voorbeeld
was later gevolgd door tsaar Nieolaas 11,
die eenvoudig Nicky in dc ruit grifte.
Toen hadden ook dc keizerin van Rusland,
koning Christiaan van Denemarken, ko
ning Edward, koningin Alexandra, koning
llaakon, koning George van Griekenland,
koningin Victoria van Spanje en nog ver-
Hij' was echter spoedig gereed en volgde
«Ion graaf met onvasten tred en met lui I
kloppend hart. Rosa was niet minder aan
gedaan, want haar vader had haar van
«lit bezoek kort te voren verwittigd. Kaar
vreugde was groot, doch haar verlegen
heid en angst waren nog grooter.
Zij nam een boek. ging bij den schoor
steen zitten en trachtte te lezen. Doch
dit gelukte haar niet. Zij stond we
derom op en ging naar het ven
ster om pan haar gevoelens door een blik
in de vrije natuur een weinig afleiding
to schenken. Vervolgens schreed zij zacht
jes en langzaam naar dc deur en bij
het hooren 'van verre schreden op den cor
ridor, snelde zij naar le tegenovergestel
de zijde van de kamer en vluchtte daar
onder de bescherming eener in een nis
met bloemen versierde Madonna., Toen
de deur openging vatte zij inoe I en ging
hare bezoekers verwelkomen.
„Kindlief!" zeide Ie vader, haar bij
le hand vattende, „ik stel u hier mijn
zoon Raphael voor: onder dezen naam
moogt gij hem van nu af aan naast mij
de eerste plaats inruimen in uw hart."
„Ik acht mij bovenmate gelukkig", voeg-
schillende andere gekroonde hoofden hun
namen in de ruit „vereeuwigd".
Dezer dagen moest de salomvagen ge
restaureerd worden. En daar er daarbij
kans bestond, dal de eigenaardige ruit
gebroken worden zou, liet koning Haakon
ze voor zekerheid uitnemen, om in het
museum Ie doen bewaren.
I I' IC I K 4.
De dood van Keizer M e n e 1 i k.
De dood van keizer Menelik komt niet
onverwacht. Men weet, dat reeds eenige
dagen geleden werd gemeld, dat hij' ster
vende was, terwijl reeds maanden lang
geruchten elkander afwisselden van zijn
achteruitgaanden toestand en tijdelijke
beterschap. Het telegram toont dat hel
met de macht der keizerin inderdaad ge
daan is en de troonopvolger Ledzj Dsje.s
soe erkend wordt.
.Menelik werd in 1840 geboren en «as
de negus van Ailoe Malakat, koning van
t'hoa. Toen hij een kind was, drong koning
Theodorus het rijk binnen en versloeg
Menelik's vader, die sneuvelde. Menelik
vluchtte eerst, maar teerde later terug
naar 't hot van Theodorus, die hem deed
huwen met een van zijn dochters. Menelik
verbond zich echter niet 'den gouverneur
van t'hoa, Betsabee, en bewerkte een op
stand. De stam der Yolla Galla's steunde
hem en met hen overwon hij Theodorus
en later ook Betsabee. In 1868 riep men
hem uil lol koning van Choa. Hij zeg"
vierde ook over andere stammen en werd
zoo keizer va.u Ethiopië'. Hij zorgde voor
een krachtig leger en voerde vele hervor
mingen in.
Bakkers-nachtarbeid
Iemand, die zich „Medicus" teekent had
dezer dagen in de N e d e r 1 een stnksken
uit zijn praktjjk verteld, dat waarlijk wel
gelezen mag worden
Hij schrijft aaD de Redactie van dat blad
Door dezen ben ik zoo vrij nogmaals de
aaDdacbt onzer machthebbers te vestigen
op den treurigen socialen toestand van
vele hakkers knechten. Nog dezer dagen
werd door mij zoo'n stumperd behandeld,
die tengevolge van (of zeker verergerd
door) zijn slavenarbeid in hevige mate aan
asthma ljjdt. 's Nachts werken, overdag
achter de kar loopen en zjjn huisgenooten
nauwelijks ontmoeten, behalve des Zondags,
maar dan afgetobd, zie daar het leven van
dien jongman van 25 jaar 1
Bovendien eiken nacht gekweld door
hevige hoestbuien, en, als zjjn vrouw aan
den patroon vraagt om een paar dagen
rust, zóó dat de patroon dan zjjn nacht
werk verrichten zou, onbarmhartig afge-
wi zen met de woorden „i k werk 's nachts
niet 1"
Mjj dunkt Minister Ta lira zal zich zeer
verdienstelijk maken als hjj zijn „bakkers
wet" spoedig aangenomen en in uitvoering
weet te krijgen. Duizenden zullen Z Exc.
er voor dankbaar zijn. Zeker de sociale
vrijheid wordt ook door deze wet beperkt,
maar het dunkt mjj toch ook een schoone
taak van de overheid, als zjj n i t b u i-
t i n g van den eenen burger ten gerieve
van den ander kan voorkomen of opheft'en.
Hulde aan Mr. T. M. C. Asser.
Zjjne Kxellentie Mr. T. M. O. Asser,
minister van Staat, hoopt op 19 April 1910
den dag te mogen herdenken van zijn
promotie vóór EO .jaar.
Een commissie wenscht Mr T. M. C
Asser op 19 April te 'süiavenhage te
huldigen, en te danken voor zjjn machtig
initiatief, zjjn rusteloozen en vruchtharen
arbeid, zijn even geteerde als practische
raadgevingen zoowel de staatszaken als
waar het bijzondere belangen gold.
Zij meent dit niet beter te kunuen doen
dan door een fonds hijeen te brengen tot
bekostiging van een zooveel mogelijk vol
ledige verzameling van alle eenigszins
belangrijke boekwerken en tijdschriften op
het gebied van het Internationaal Privaat
recht in de verschillende landen versche
nen, welke verzameling deel zal uitmaken
van de Bibliotheek vau het Vredespaleis
de Raphael erbij op oen toon van roe
rende innigheid, lat gij mij van nu af
wilt beschouwen als broeder: ik weet
inderdaad niet, waardoor ik het vertrou
well en de liefde verdiend hel), die «le
zen zoeten naam omringen."
„O, hoer!" antwoordde Rosa schuchter,
„dat hebl gij reeds lang verdiend, en
hel was voor mij een onbeschrijfelijke
vreugde u te kunnen zeggen
Zij bleef steken en zag met een blik
van liefelijke verwardheid haren vadei
aan, als wilde zij dezen vragen of zij
niet te veel gezegd had.
„Alles", viel Raphael haar in de re
de, „alles zal ik doen, om aan uw goed
heid te beantwoorden", en hij' vatte Itosa
hij de hand en Irukte die aan zijn lippen.
„Belooft elkaar nu", ging de graaf met
ontroering in de stem voort, „elkaar van
dit oogenblik af trouw te zullen blijven
lol op hel gelukkige oogenblik, waarop
gij voor het altaar elkaar de hand zult
reiken en mei een heiligen, onverbnvk
baren bami aan elkaar verbonden zult
worden. Mijn vurigste wensch is vervuld;
u, lieve dochter stel ik onder de bescher
ming van een der edelste zonen van ons
en met toestemming van het bestuur der
Carnegie-Stichting, in een afzonderlijk ge
deelte van dat Paleis geplaatst zal worden.
De „Etoile Beige" meldt:
lïeDige bladen melden dat Koningin Wilhel-
mina tijdens de tentoonstelling Brussel zal
liezoeken. Dit bericht is echter ontijdig.
Wij rneenen te weten, dat er tusschen de
hoven van Don Haag en Brussel nog geen
besprekingen zijn gehouden omtrent eene
reis van de Koningin der Nederlanden naar
België. Het schijnt echter zeker, dat Prins
Hendrik de Brusschelsche tentoonstelling
zal bezoeken.
Tijdelijke wethouder.
De raad van Rotterdam benoemde heden
tot tijdelijk werhuudar den heor Gerretson,
nadat bij een eerste stemming de heer De
Jong was gekozen, die echter voor deze
benoeming bedankte.
De Grondwetscommissie.
Wij vernemen, naar aanleiding van
enkele in de pers dienaangaande gemaakte
opmerkiDge i, dat prof. mr, D. P. D. Fabius
wel uitgenoodigd is om deel uit te maken
van de Staatscommissie tot Grondwetsherzie
ning, doch gemeend heeft daarvoor te moeten
bedanken. (Ned)
Mr. K.. Baron Mackay.
Het bestuur van den Bond van anti
revolutionaire propagandaclubs heeit het
intitatief genomen tot de samenstelling van
een levensgeschi«denis van wijlen baron JE.
Mackay. Het ondervond onmiddellijk veel
bijval en heeft nu ds Van der Voort van
Zijp, lid der Tweede Kamer, verzocht zich
aan dien arbeid te willen wijden. We
kunnen thans melden, dat ds. Van der
Voort van Zijp beloofd heeft zich zoo spoedig
mogelijk aan 't schrjjven te zullen zetten.
Zijn schetsen zullen artikelsgewijze worden
opgenomen in het „Correspondentieblad",
orgaan van den bond van anti revolutionnaire
propa;andaclubs in Nederland.
Mr. Giovannini.
Naar wij thans vernemen, beeft uigr.
Giovannini, om reden van zwakken gezond
heidstoestand, als zaakgelastigde van den
H. Stoel bij ons hof zijn ontslag gevraagd
en verkregen. („Centr.")
In Oostelijk Zeeuwsch Vlaanderen zijn
in de laatste jaren de biggen niet zoo duur
geweest als tegenwoordig.
Zoo vernamen we o. a. van een land
bouwer, die een nest 6-wekers voor gemid
deld f 12,50 verkocht, terwijl ze bij normale
prijzen maar f 6 a f 7 opbrengen
Deze ongehoorde duurte en de hooge
prijs der vette varkens staat in verband
met de duurte van het Amerikaanse!) spek,
dat in de winkels 46 tot 50 ct. per pond
kost.
Voedererwten.
Onze boeren moeten een groot deel
hunner inkomsten haten uil den stal. en
daarom is het winnen van «goed en krach
tig veevoeder voor hen van het grootste
gewicht. Door een doelmatige bemesting
welen zjy tegenwoordig een groote massa
ruw voer ook aan een schralen bodem te
ontwringen, maar voor liet krachtvoer
moeten zij nog steeds heet diep in den
buidel tasten. Daarom heeft het ons steeds
verwonderd, dat onze landbouwers zich
ook op het zand niet meer toeleggen op
de teelt van erwten. Deze bevatten toch
20.1 jjt't. eiwit, 49.5 pC-t. zetmeeLachtige
stoffen, 3.5 jiCt. ruwe vetstof en 1.4 pt'l.
vet, zoodat de voederverhouding hierin
zeer eng is en zij met alle recht als
eïii puik krachtvoer kunnen aangetee
kend worden. Als we nu met onze land
bouwers hierover zoo eens praten, dan
willen zjf heel graag gelooven, dat erw
ten een uitmuntend voeder vormen, zij
koo|X'n er ook wel, maar ze zelf ver
houwen. neen. dat gaat niet op hel zand,
vaderland, hij zal volgens eer en geweten
hij u mijn plaats bekleeden! Aan u, ge
liefde Raphael, vertrouw ik toe het dier
baarste dat ik op aarde bezit; gij weet
de hooge waarde mijner !oehter te schat
ten; zij zal voor u ieen trouwe schutsengel
zij'n op den weg van ridderlijke eer en
plicht."
Intusschen waren Rosa en Raphael oj«
de knieën gezonken: de graal zelf tot
tranen toe ontroerd, gat' hun zijn vader
lijken zegen en drukte hen vervolgens
liefdevol aan zijn hart.
In de slotkapel wachtte hen reeds Ie
pastoor, die bij de me.leleeling van hei
geen er met Rosa zou gebeuren, aan
alles zij'n volkomen goedkeuring had ge
hecht. Daarheen geleidde de graaf, trouw
aan de zede zijner vrome voorvaderen,
«te beide jongelieden. Voor het altaar her
nieuwden zij hun belofte, wisselden «te
ringen en ontvingen den zegen des pries
ters. Daarna droeg de pastoor de H. Mis
op, waarbij van de gasten niemand an
ders tegenwoordig was «'an de overgeluk
kige Raphael als Rosa's bruidegom.
(Wordt vervolgd.)
