IF'S ettenl EEKMAN GOES, en De gevangenen van den Cm. Donderdag 2é Maart 1910 Zesde Jaargang. AT. No. 30 cerij „Pomona", [RSANT SNOEp. zijn GA NT, ËNISCH, ERK. den buik weg, ijl de maag rij blijft. IDELBURG. >p bij inschrijving, AFBRAAK, juwschuur, Varkenshok, hok. Mestputheining, HANI) TE KOOP Ivegens ziekte, fiti werking zijnde Landbouwers! p. SERRARENS Verschijnt ilkiit MMNBAG-. WOEKSO/IG- tn VRI1DHGAV0ND. UIT DE PERS. ffcUILLÉTOK |.LE bij GOES, fraaie bloemen. ^tuk 5 cent. -aaie bladplanten, April, per stuk 10 cent. 5EN eene groote in alle nummers. |fd aanbevelend, irdstraat C 32, Baarland, iu bet Westdorp, ende aau dhr. CHR. HUISSEN gsbiljetten in te leveren ten Notaris VAN DISSEL te |>f op 25 Maart 1910, alwaar pre inlichtingen te bekomen D bij den eigenaar-bewoner AN NIEUWENHUIJZE, D 213, Goes. erkrijgbaar Rozendaalsche Klaver, er Lucerne, Groenkraag Suikerwortelen. /eciaal offerte voor üen itweiden. Aanbevelend, el. -s Heeren hoek- Abonnementsprijs p. 3 maanden voor Goes f 0.76, daarbuiten f0.95 Afzonderlijke nummers k contant-0.05 Advertentiën worden ingewacht op Maandag en Woensdag vóór half drie en Vrijdag vóór een uur j Kantoor d. Administratie: Gangepoortstraat C 209, GOES. Reclameberiebtea 25 Ct, p. r. Bq abonnement speciale prqs. Advertentiën van 15 regels f 0.50; iedere regel meer 10 Ct Eenzelfde advertentie 3 X geplaatst, wordt 2 X oerefcend, Dienstaanbiedingen 5 regels voor 25 Ct A contant. Wie zich tegen I April a.s. abonneert, ontvangt tot dien datum ons Blad gratis. Proefnummers worden op aan vrage gaarne toegezonden. DE DIRECTIE. Van geachte zqde merkt men ons op, met bevreemding gelezen te hebben dat wq schreven, dat het door „Zelaodia" (het Hul ster-orgaan) „terecht" dwingelandij ge noemd wordt, wanneer in het bjj absolute meerderheid Katholiek district Huist al de zetels voor de Prov. StateD voor de Katho lieke party worden opgeëischt. Zoo iets hebben wij echter met beweerd. Wq hebben alleen instemming betuigd met dat gedeelte van „Zelaudia's" betoog, waarin het toekennen van een zetel aan eene minderheid bq wjjze van evenredige ver tegenwoordiging alsprincipieeleon- dergroad van te voeren coalitiepolitiek ons eene zaak toeschijnt van vroed beleid. Opdat men onB echter goed versta, wen- schen wq hieraan toe te voegen, dat wij, dit beginsel aanvoerende, spreken in liet algemeen, en abstractie maken van den toestand, de politieke stroomingen en ziens wijzen in het onderhavige district. Daarom lieten wq expresselqk het argument van „Zelandia", dat reeds voor jaren in het Statendistrict Hulst tussehen beide Chris telijke partijen een afspraak zou bestaan, om een der zetels aan de Antirevolutian- nairen over te laten, buiten beschouwing, daar wq niet kunnen beoordeelen, in hoe verre die afspraak eene de katholieken bindende belofte inhoudt. Mocht verder wat wq natuurlijk niet kunnen veronderstellen de bovenaange haalde en door ons ais aannemelijk aange nomen principieele beschouwing de vlag blijken, waaronder men minder nobele verkiezingspraktijken zou trachten te verbergen, daD weDschen wq reeds van te voren te zeggen, dat wq op die wqze en zóó bedoeld entoegep ast „Zelandia" noch kunnen noch mogen bijvallen. De Sociale Verzekeringen. De „Tijd" schrijft Ontijdig om niet te zeggen be denkelijk achten wij hetgeen de laatste maanden in enkele Rechtsche bladen over de sociale verzekeringen geschreven werd. Over de stemmen, welkt opgingen voor siaatspensionneering, zullen we maar zwijgen, dat riekt al te sterk naar socialisme. Met een nog geheel ander idee werden wij in den jongsten tijd, dezen keer alleen van katholieke zijde kamend, verrast 1 Er zijn er onder de onzen, die een gedeeltelijke staatspen- sionneering willen invoeren, door name Historische Novell» van ARM1NIUS A KOHIER. 10) Reeds sinds lang had hij de hoffelijk heid der beide mededingers tegenover zijn dochter bemerkt en van het eerste oogen- blik af aan had hij zijn best gedaan om het karakter der twee jongelieden zooveel mogelijk te doorgronden; zijn waarnemin- van Stanislaus. Indien echter Rosa an- gen waren niet uitgevallen ten gunste ders oordeelde dan hij; wat dan? Zou hij dan aan de wenschen van haar hart weerstand bieden en van haar strenge on derwerping eischen aan het koude, koele verstand van een grijzen vader? Vol van zulke angstige, weifelende gedachten klopte hij aan de deur zijner dochter en trad aanstonds binnen. Rosa knielde op een bidstoel en was verdiept in aan dachtig gebed. De graaf beduidde haar door een tee- lijke de arbeiders, die beneden een zeker minimum van loon blijven, niet te doen meebetalen in de verze kering. Eveneens dienen, volgens dezen opzet, patroon», die te weinig vet die nen, om daarvan nog iets af te zon deren tot bekostiging van de sociale wetten, vrijgesteld te worden. Ook als men van de prineipieele quaestie geheel afziet, begrijpt men, dat deze laatste voorstellen, wijl zij alle gemaakte berekeningen in de war sturen, een ernstigeu hinderpaal vormen voor de totstandkoming van de sociale wetten, welke door de Kamerleden zoo dringend geëischt en door de Regee- ring in uitzicht werden gesteld. Laten de katholieke bladen zich hier eenparig rondom de Katholieke Kaaier- club scharen. Het is wel noodig. Reeds hebben de socialisten het denk beeld der gedeeltelijke staats- pensionneering met onverholen sym pathie begreet, als ten deele tegemoet komend aan hunne eischenen men kan er zeker van zijn, dat zij, in de Kamer voor dit denkbeeld pleitend, bij de meer radicale elementen heel wat steun zullen vinden. Daarom niet in de kaart der socia listen gespeeld 1 „De Gelderlander" schrijft echter Dat alle berekeningen door vrijstel ling der lage loonen in de war gestuurd zouden worden, is zeker erg jammer voor die mooie en betrouwbare bere keningen maar mag op zulk eene overweging beslaten worden door pre mieheffing van loonen, welke niet eens voldoende voeding van een middel matig gezin toelaten, het vo-dingtekort van mannen, die hard moeten werken, van vrouwen, die kinderen voortbren gen en van die kinderen, die groeien moeten, nog wat te verergeren Ten slottede socialisten zijn er voorIs dit een reden voor ons om ertegen te zijn Dat is de slechtste politiek die zich denken laat. Wij voor ons zijn het eens met Lueger die aldus oordeelde „In het negatieve heeft de sou- democratie dikwijls gelijk en ik moet, gelijk ieder Katholiek, haar daarin bijvallen." En we kunnen dan ook onmogelijk ergens tegen zijn, alleen of zelfs mede op dezen grond, dat de sociaal-demo craten er iets voor voelen. Het „Huisgezin" meent Vooreerst is het mogelijk, dat een dergelijke vrijstelling in de plannen der regeering zelf ligtjammer, dat het verzekeringstiebat juist over den inhoud dier plannen geen straaltje licht heeft verspreid 1 En indien het niet in de oorspron kelijke bedoeling der regeering lag de vrijstellingen op te nemen, kon het zqn, dat zq daartoe genoopt werd, indien zij zag dat in de kringen harer medestanders een sterke drang daar naar bestond. Want niet wij alleen hebben voor- vrqstellingen gepleit. Ook de vrijzinnig ken, dat zq zich niet moest laten sto ren, en ging zwijgend bij het haardvuur staan. Hij was blij dat hij nog eonige oogenblikken kon nadenken, want het werd hem steeds meer angstig, en be klemd om het hart, naarmate het oogen- blik naderde, waarop omtrent de toe komst zijner eenige zoozeer geliefde doch ter de beslissing zou vallen. In dit kind had hij hij het verlies zij ner dierbare gemalin oen vergoeding en bij de groote smart, die zich destijds van hem meester maakte, troost en balsem gevonden. Nooit had hij Rosa van zich Laten scheiden, nooit haar overgegeven aan de handen van betaalde oj>voeders; steeds was zij1 omringd geworden door de teederste zorgen en waakzaamheid haars vaders. Toen na den val van Napoleon Polen opnieuw herademde en keizer Alex ander het in eervolle rust liet leven, woon de de graaf vreedzaam op zijn goederen en wijdde zich meer dan ooit aan ide opvoeding zijner dochter, hij welke moei lijke taak hij een uitstekende hulp vond in den pastoor van het biji het kasteel behoorende dorp, den eerwaarden heer Choradzo, een even wetenschappelijk ge- vormden als godvruchtigeu en ijlverigen priester. Het kon niet anders of iets democraten wilden ze, ook mr VaD der Laar is er voor, ook dr. De Visser gaat die „avontuurlijke richting" zooals „De Tijd" het iets t» gering schattend noemt uit. „De Tijd" vermaant de Katholieke bladen zich eenparig rondom de katho lieke Kamerclub te scharen. Wij hopen, dat, als het eenmaal zoo ver komt dat de katholieke Kamer club zich voor gezinshoofdenkiesrecht en evenredige vertegenwoordiging ver klaart, de „Tqd" zich met dezelfde vastberadenheid rondom de Kamerclub zal scharen, als waartoe zij thans de collega's opwekt. Aileen, waaruit is ,.De Tijd" geble ken, dat de Kauierclub zich reeds tegen de vrijstelling heeft uitgesproken Van den socialistischen „boeman" maakt bet blad zich af met de malligheid, dat zijn indruk nog altijd is, dat de socialisten de vrijstellingen liever niet willen, uit vrees dat daardoor de actie voor staats- pensionneering vermoord zou worden. „Ik heb den moe d..." Wij lezen in de „Nederlander": „Ik heb den moed obstructie te voeren", zeide de de heer Schaper Vrijdag. En hij voegdo er bij„Ik hoop dat het niet meer noodig zal zijn, dat deze waarschuwing voldoende zal wezenmaar zij zal dan ook ad rem zijn. Wat er van moge komen in het land, hier sta ik en ik ben bereid mij te verantwoorden. Ik heb oen moed van mijn overtuiging en mijn daden. De heeren zullen stemmen". Op dezen toon spreken de sociaal-demo craten in de Kamer. En wat hebben de liberalen daartegen aan te voeren Durven ook zij een wil te uiten Integendeel, zij zijn bang voor schreeuwers als de sociaal democraten, dat bleek in 1903, en ook nu weder. Alleen tegen de „clericalen" hebben zij vijftig jaar lang „den moed" getoond. Die maakten immers geen obstructie, die schol den niet en bezigden geen geweld. Voor zulke dingen gaat een fatsoenlijk liberaal vanzelf' op zq. En dan bukken zij liever voor hen, die alles durven, zich voor geen enkel middel schamen, onbeschaamd en onbeschoft het gezag en de waardigheid van het Parlement honen, en optreden op een wijze, die in hun eigen vergaderingen al lang de deur voor zulke „amokinakers" zou geopend hebben om ze „er uit te gooitn". De heeren socialisten profiteeren van het gelijk recht voor allen, doch weten ten slotte met de geweldmiddelen, die geen andere partij bezigt, den wil eener zeer kleine groep door te zetten. Daarmee inti mid«eren zij de vreesachtigeidie, inplaats van tegenover hen te gaan staan, met heu meestemmen, en juist aldus e«n partijzaak maken van dingen, die met de politiek niets te maken hebben Vandaar machteloosheid en wantrouwen in de politiek. De rechterzijde kenne daartegenover haren plicht om voet bij stuk te houden en even eens als 't noodig is, te zeggen: Ik heb den moed 1 van het strenge, mannelijik-krachtige we zen van den graai, onder wiens invloed Rosa haar geheele leven lang gestaan had, moest overgaan op haar karakter. Vandaar dat zij; bij alle zachtheid en bevalligheid, die uit haar verschijning spraken, bij allo goedheid en innigheid van haar wezen, ook geestkracht en moed en zich tot het brengen van elk offer bereid betoonde. Zonder vrees o£ tegen zin bezocht zij1 de hutten der armen en zieken en verpleegde hen met eigen hand zij was de onvermoeide begeleidster van haren vader op diens verre en gevaarlijke reizen en bij alle groote jachten kon men haar vinden aan zijn zijde. Ook de va derlandlievende gezindheid van den graaf had zij tot de hare gemaakt en met hem deelde zij alle wenschen en verwach tingen voor de vrijheid van Polen. Doch alle neigingen en .strevingen maakte Zij nederig afhankelijk van de zegevierende macht des geloofs en gaf er richting aan overeenkomstig de Heilige wetten der godsdienstige plichten. Onder dit opzicht volgde z'ij de traditie harer vaderen en zij' bleef daaraan des te meer getrouw, naar gelang haar vaderland meer en meer ondermijnd werd door schismatieke pro paganda en dus aan voorbeelden van ITAhlfe 's Pausen naamdag te Rome. Op zqn naamdag den feestdag van Sint Joseph ontving Z. H. de Paus de kardinalen, die den H. Vader hun geluk- wensnhen kwamen aanbieden. De „Osservatore Romano" geeft ter gelegenheid van 's Pausen naamdag een feestnummer uit met een welgeslaagde fotografische reproductie van de beeltenis des H. Vaders in profiel. Behalve de kardinalen maakten ook deputaties van al de afdeelingen der pau selijke Hofhouding bij Z. H. hunne opwach ting. Uit alle oorden der wereld kwamen van souvereinen, staatshoofden en andere hooggeplaatste kerkelijke en civiele waar digheidsbekleders alsmede van vereeDigin- gen zeer talrijke telegrafische gelukwen- schen. De pauselijke gendarmerie kapel gaf op het Sint-Damasusplein een muziek uitvoering en in de Borgo-wijk prijkten des avonds tal van woningen met illunai natie Omtrent de ontvangst der kardinalen w .Ht nu nog medegedeeld, dat daarbq geen officieele toespraak werd gehouden. Nadat de leden van het H. College tot den handkus waren toegelate i en ieder afzonderlijk den Paus hun gelukwenschen hadden aangeboden, bedankte de H. Vader de kardinalen in het algemeen voor hunne gelukwenschen en voor hun ijverigen mede-arbeid bij het besturen der H Kerk, hun tevens toewenschende, dat de groote schutspatroon der Kerk, Sint Jozef, hun een rqke belooning voor hun werkzaamheid zou verwerven. Vervolgens onderhield de H. Vader zich met de leden van het H. College op vertrouwelijke wijze over een nieuw aangebrachte lift en nieuwe deuren in den St. Pieter, en deed op verzoek van den H. Vader, kardinaal Gotti eenige belangwekkende mededeelingen over de tiestanden in de missie-landen. Ten slotte schonk de Paus aan de kardinalen den zegen HONGARIJE. In de Hongaarsche Kamer is in de zitting van Maandag voorgelezen een brief van den koning, die de ontbinding aan kondigt, welke heden zou worden uitge sproken. Toen de minisUr-president graaf Khuen- Hedervary, na voorlezing van den koninklij ken brief, de afgevaardigden, die de ont binding ongrondwettig hadden genoemd, wilde antwoorden, werd hjj door luid geroep en interrupties van de leden der onaf hanke- Iqkheidspartij onderbroken. De vergadering werd geschorst. Bij de heropening deed de minister president met krachtige stem een beroep op de vrqheii vae het woord en toen hjj zich tot de stenografen wendde, om zqne dsor het lawaai niet verstaanbare rede, te eindigeD, wierp de afgevaardigde Sacherias hem een boek naar het hoofd, welks omslag den president in het gezicht ver wondde. Eenige afgevaardigden der oppo- standvasligheid en opoffering behoefte had. Voor zulk een dochter moest het hart van den vader met buitengewone liefde en warmte kloppen, en was het heel na tuurlijk, dat zulke eigenschappen twee jongelieden als Stanislaus en Raphael voor Rosa, vervulden met bewondering. De graaf stond zwijgend en peinzend bij den schoorsteen; in zijn kloppend hart streden vrees en hoop met elkaar, want thans zou de sluitsteen worden in gevoegd van een moeilijk bouwwerk, waar aan hij vele jaren zijns levens besteed had; hij sloeg een blik op zijn doch ter, die roerloos neergeknield lag en on gestoord haar gebed voleindigde. Daarna stond zij op, naderde haar vader zacht jes en vroeg: „Vader, gij hebt mij nog iets te zeggenis Ka.simir in veilig heid?" „Wees gerust, mijn kind; alles gaat goed. Ik ben slechts hier gekomen om met u een zaak te bespreken, die voorname lijk u-zelve betreft en van het grootste belang is. Gij weet, dat het steeds mijn bedoeling was, u niet uit te huwen voor uw één en twintigste levensjaar. Doch daar thans een bloedige pitrijd voor de deur staat, waarvan de uitslag onzeker sitie liepen op den minister toe, anderen wierpen met boeken en inktkokers. Ook de minister van Landbouw werd door den gooi met een inktkoker licht gewond. De president gelastte daarop de schul digen, zich bekend te maken, waarop de afgevaardigden Zacharias, Beek, Hofmann en Eitner verklaarden naar de ministerstafel met boeken en sehriften geworpen te hebben. Zij verzochten de kamer vergeving voor hun onbehoorlijke houding. De zitting eindigde ouder groote opge wondenheid. HA I. li A X-SIAT KV. Een Turksch voorbeeld! Ten gerieve der niet-Mohammedanen die krachtens het nieuwe militaire regiem in Turkije voortaan persoonlijk hun dienst plicht bij het leger moeten rei vullen heeft het legercommando zich verplicht gezien eenige maatregelen te nemen, die het christenlijken en joodschen soldaten mogelijk maken hunne godsdienstige plichten te vervullen. Zoo is o a, bepaald, dat soldaten, die daartoe het verlangen te kennen geven, gedurende den vastentijd geen deel aan de ménage behoeven te nemen en dan door een tijdelijke verhooging van soldij in staat zullen worden gesteld, buiten de kazerne hunne maaltijden te gebruiken. De Chris tenen zullen des Zondags onder geleide van een officier de kerk bezoeken, de Joden Zaterdags de synagoge. Bij rondschrijven worden de contingenten van verschillende nationaliteiten aange spoord zich verdraagzaam jegens elkander te betoonen. Aan deze regeling van Mah- moed Pasja kan men in menig ministerie van oorlog een lesje nemen 1 (Tijd.) De tsaar der Buigaren in Constantinopel. Tsaar Ferdinand van Bulgarije vergezeld door koningin Eleonora, den premier en de ministers van Buitenlandscbe Zaken en Handel, is naar Constantinopel vertrokken. Dit vertrek van Tsaar Ferdinand naar Constantinopel en het bezoek van koning Peter aan St. Petersburg en daarnaast het bericht, dat er een schikking ontstaan is tussehen Rusland en Oostenrijk-Hongarqe, om een einde te maken aan de gevaarlijke spanning die in hun betrekkingen bestond, dit alles wordt beschouwd als een goed voorteeken voor den vrede in Europa in hel algemeeu en van dien in het Oosten in het bijzonder. RIKHiAJfll, Gered. Een telegram uit St. Petersburg meldt, dat vqttig visschers, die op eene qsschol in zee waren afgedreven, in de golf van Finland opgevischt zqn. Droeve toestanden. Drie jonge meisjes van deftigen stand te St. Petersburg hebben gezamenlijk zelfmoord gepleegd. Twee harer waren zusters en onderschei denlijk 19 en 15 jaar oud, haast kindereu nog. Volgens den St. Petersburgschen corres pondent van de „Journal" kwamen de is, zoodut deze ons nog onheil kan bren gen, zou ik veel geruster zij'n, wanneer ik tot mijzelven kon zeggen, dat gij voor alle omstandigheden een beschermer aan uw zijde hadt, een beschermer, die bij u mijn plaats inneemt. Wees er daarom niet verwonderd over dat ik, te midden van het gevaar, waardoor wij omgeven zijn, de vraag tot u richt, aan wien ik den naam van zoon zal kunnen geven. Deze vraag mioet ik u te stelliger doen, wijl reeds besliste aanzoeken zijn ge daan, die spoedig antwoord noodig ma ken „Wat zegt gij; vader 1 Aanzoeken?" viel Rosa hem in ,de rede, terwijl een zacht glimlachje den lichten blos niet kon ver heimelijken, die zich op haar gelaat ver toonde. „Ja, aanzoeken!" antwoordde de graaf, „en ik verkeer daardoor in niet geringe verlegenheid; maar daar het uw persoon betreft, hoop ik, dat ge mij uit de moei lijkheid zult helpen. Twee uitstekende jon gelieden hebben om uw hand aanzoek gedaan; gij' kent hen beiden zeer goed, Stanislaus en RaphaelWat zegt ge ervan (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Nieuwe Zeeuwsche Courant | 1910 | | pagina 1