BUITENLAND
BINNENLAND
GEMENGD NIEUWS.
BELGIË,
Koning Albert moet een goed en ge
makkelijk spreker zijn.
fiiji hel „Te Ileum" in de St. tludula-
kerk te Brussel, bevond de koning -
zoo meldt de Nieuwe Gazet dat hij'
het papier vergeten had, waarop hij' het
antwoord geschreven had dat hij tot kar
dinaal Merrier spreken 'moest na dezes
aanspraak. De koning sprak dan, zooals
men gewoonlijk zegt, voor de vuist, en
zijn antwoord was zeer goed. .Va de plech
tigheid werd den secretaris des konings
door een afgevaardigde van het Staats
blad de tekst van het antwoord gevraagd,
om het in dat officieel blad te druk
ken. Men zocht naar het geschreven ant
woord; het was niet meer te vinden. Op
de hoogte gebracht van de verlegenheid
waarin de secretaris verkeerde, schreef
de Vorst eenvoudig met eigen hand te
woorden die hij uitgesproken had, en het
was deze kopy, die naar het Staatsblad
gebracht werd. De letterzetters hebben
dit koninklijk handschrift laten inlijsten;
bet prijkt nu in hun werkhuis.
De Liberté van Gent heeft een artikel
openbaar gemaakl waarin gezegd wordt,
dat het huwelijk van prins Albert had
moeten worden goedgekeurd hij' Koninklijk
besluit, hetwelk echter nooit verschenen
is; het artikel voegt hieraan toe, dat,
wanneer dit goedkeurings-besluit bestaat,
het onmiddellijk moet worden gepubli
ceerd; zoo niet, dan behoort het minis
terie ten spoedigste alsnog de goedkeuring
der beide Kamers te vragen ten einde
voor den Koning geworden prins een ver
vallenverklaring te voorkomen.
■De Soir bevestigt, dat het besluit niet
bestaat en dat de toestemming van de
Kamers noodzakelijk is.
Nu, dan moet die maar zoo spoedig
mogelijk worden gegeven.
Maar koning Leopold was indertijd zelf
hij het huwelijk van zijn neef tegen
woordig I
Zegt dat niets
1>1) I 'I' S O II I. V l>.
I)e Spaanscho schatgravers, tegen wie
al zoo dikwijls gewaarschuwd is en die
al honderden, misschien duizenden men
sehen tot hun slachtoffers gemaakt heb
ben, hebben weer een paar te goeder
trouw zij'nde llaimoveranen opgelicht. In
don bekenden brief uit Spanje was hun
een som van 98,000 beloofd, en, om
die in handen te krijgen, hadden zij gaarne
do gevraagde kosten, 2000 frs., vooruit-
gez.omlen. Daarop' gingen zij zeiven naar
Madrid om den schat in ontvangst te ne
men. Zij waren op het punt om nog 3500
frs. aan de lasthebbers van de schatgra
vers uit to betalen, toen zij nog net bijtijds
gewaarschuwd werden.
Er schijnen nog' altijd mensehen te zijn,
dio geen kranten lezen.
Te Geinsheim, oen dorp tusschen Darm
stadt en Mainz, verscheen deze week tegen
den avond een man van tusschen de 20 en
25 jaren hij den gemeente-ontvanger, stel
de zich voor als ambtenaar van de reken
kamer te Darmstadt en verklaarde, in
gevolge een hij die kamer ontvangen
naamloozen brief, de kas te moeten op
nemen. Hij1 trad zoo handig en oordeel
kundig op, dat de goede ontvanger het
wedervaren van zijn Köpenickschen ambt
genoot; niet indachtig was. De bezoeker
nam do kas geheel naar den eisch op en
ging toen heen, kwansuis om een tweeden
ambtenaar tegemoet te. gaan, die met een
automobiel zou komen. Er kwam echter
niemand terug, én toen de- ontvanger zijne
kas nog eens natelde, bleken hem 500
nik. ontfutseld te zijn.
Nieuwjaarbal ten Hove.
Het Nieuwjaarsgalabal ten Hove ver
schilde weinig van vroegere dergelijke Hof
feesten; het was echter zeer druk bezocht.
H. M. de Koningin deed met H. M. de
Ivoningin-Mooder (de Prins vertoefde in
het buitenland) ten 9 uur Haar intrede
in de grooto balzaal, te midden van het
aldaar reeds geformeerde oercle van hoog-
waandigheidsbekleeders van het Hof, de
diplomatie, de Ministers, de generaals enz.
De Belgische gezant en Baronesse Guil-
laumo en do verdere leden der Belgische
legatie, verlieten onmiddellijk na. de be
groeiing, wegens den rouw van het Hof
te Brussel, het Paleis.
Tot de genoodigden behoorden de leden
der Eerste Kamer, die thans bijeen is
en de generaal Woodford, terwijl voorts
werden opgemerkt onze gezanten te AVee-
nen en to St. Petersburg, thans met ver
lof in de residentie.
De Koningin onderhield zich in den loop
van den avond met de burgemeesters van
's Gravenhage, Amsterdam en Rotterdam
en, zittende op een canapé in de kleine
balzaal, met vele (andere genoodigden. Van
de Ministers van Staat zag men o. a. dr.
Kuyper, jhr. rar. Lobman en jhr. mr. van
Karnebeek.
De Koningin droeg een wit satijnen
kleed, geborduurd met zilveren bloemen,
in het kapsel een diadeem van briljanten
en robijnen en over het corsage liet breetle
lint mot liet. Grootkruis der Militaire Wil
lemsorde.
If. M. do Koningin-Moeder, die zich dooi
de verschillende zalen bewoog en ver
schillende genoodigden aansprak, droeg
een parelgrijs satijnen kleed en hel groot
kruis van den Nederlandschen Leeuw als
sjerp.
la de groote zaal werd, met begeleiding
der verschillende muziekkorpsen, druk ge
danst. Er waren verschillende buffetten
aangericht; op dei tafel in de blauwe anti
chambre prijkte een massief zilveren mid
denstuk in den vorm van een schelp, ge
schenk uil Zeeland.
Even halt Lwaalf; verlieten de leden der
Koninklijke familie het hal dal kort daarna
eindigde.
H. M. do Koningin gaf Donderdag een
diner ter oero van generaal Woodford en
mevrouw Woodford, zijne echtgenoote.
.Met deze beide gasten waren aan de Ko
ninklijke tafel genoo.ligd de lieer Beaupré,
gezant der Amerikaanscho Staten en me
vrouw; de minister van buitenlandsehe
zaken en mevrouw de Marees van Swin-
derendouairière baronesse van Harilen-
broek, groot-meesteressebaron Sirtema
van Grovestins, grootmeester en baron
van Pallandt, opporceremoniemeester hij
Ilr. Ms. Huis.
Naar aanleiding der verhooging van den
drankaccijns.
Wij vernemen, dat naar aanleiding van.
den verhoogden accijns op het gedistil
leerd een besluit in de maak, is tot ver
hooging van de belasting op van liet bui
tenland komende stoffen, als chloralhv-
dnaat, chlorofornic, aethers en dergelijke.
Ook zal, als wij goed zijn ingelicht, eer
lang een besluit wonden uitgevaardigd,
waanbij de restitutie van accijns hij uit
voer van likeuren op andere wijze wordt
geregeld, in dier voege, dat o. a. de thans
voor de zoogenaamde fijne likeuren ge
bruikelijke berekening der restitutie voor
de suiker wordt vervangen door eene be
rekening, die gegrond is op de werkelijk
in de likeuren voorhandene hoeveelheid
suiker. (N. R. Crt.)
Z. K. H. de Prins is Donderdagochtend
per Staatsspoor te 10.17 uit Duitschlaud
in de residentie teruggekeerd.
Door de verkiezing van baron De AV ijker-
sloot li is het aantal Katholieke leden dei-
Tweede Kamer tot, 26 gestegen een cij
fer dat we ook bij de verkiezingen in
1888 verkregen, maait sindsdien niet meer
haalden. Evenwel niet precies dezelfde
districten van 1888 zijn thans door Katho
lieken vertegenwoordigd. Er zijn enkele af
wijkingen. Katholieke afgevaardigden had
den in 1888 en hebben ook nu: de 11
districten in Noord-Brabant, de 6 in Lim
burg, verder Nijmegen, Drillen, Rheden,
Almelo, Hontenisse, Haarlemmermeer en
Wijk hij Duurstede, Katholieke afgevaar
digden hadden in 1888 en hebben thans
niet Loosduinen en Doetinehein, terwijl
de districten Beverwijk en Eist nu wel,
in 1888 niet door de Katholieken werden,
vertegen woonligd.
STERFTECIJFER 1909.
Kerkelijke autoriteiten en geestelijke personen.
9 Jan. .1. A, M. Harte SS. R,,
's Bosch.
16 Jan. Pater Arn. Janssen, missie
huis Steijl.
27 Jan. P. Stallenherg S. J., 's Gra
venhage.
3 Febr. Kardinaal Crotoni, Rome.
5 Febr. Mgr. A. J. F. J. de Bonter,
pastoor, Amsterdam.
11 Febr. J. H. L. Dubbelman, ourl-
deken van Arnhem.
25 Febr. Kardinaal Sanr.hn, Toledo.
19 Maart. G. J. Schlüter, pastoor, As-
sendelft.
30 Maart. A. H. F. Wennen, (leken
van Purmerend, Hijsenburg.
8 April. A. W. Scholte, oud-pastoor,
Den Haag.
9 April. 1'. C. M. Verhoeven, deken
van Aardenburg, pastoor van IJsendijke.
22 Mei. W. 11. J. Willeman, rector,
Amsterdam.
24 Mei. Mgr. II. L. Spoonnan, deken,
Delft.
2 Juni. Zoetmulder, pastoor, te
Utrecht.
4 Juni. C. F. .1. v. d. Deijl, pastoor,
Gastricum.
7 Aug. M. .1. Verkuvlen, pastoor te
Utrecht.
9 Aug. Pater Bonaventura, directeur
van het St. Hermanus-gesticht te Ois-
terwijk.
13 Aug. B. A. Batenburg, plebaan te
Utrecht.
22 Aug. J. H. Wijnen, pastoor, Eijsden.
25 Aug. Mgr. dr. M. R. H. Gorten,
directeur van Rolduc, Maastricht.
10 Sept. .Mag. F. J. P. G. van Etten,
regent Utrecht.
18 Oct. Mgr. Servonnot, aartsbisschop
van Bourges.
26 Oct. P. J. Hunting, pastoor te Ylis-
singen,
14 Nov. Pater fr. G. v. (1. Boezem,
Botterdam.
2 Dec. G. F. G. Baede, pastoor te
Bergschenhock.
16 Dec. Mgr. 1'. Th. Maling ré, oud
deken, Gouda,
19 Dec. Rector A. .1. F. J. Harm, te
Amsterdam.
26 Dec. B. van Slraelen, rustend
pastoor, Katwijk.
Burgemeester van Amsterdam.
liet „Volk" verneemt, dat de onderhan
delingen tusschen de regeering en mr.
Kappeijne v. de Copello nog voortduren.
Men is tot overeenstemming gekomen op
alle punten, behalve de bezolding. Mr.
Kappeijne zou niet minder dan een som
van f 30.000 a 1' 40.000 's jaars oischen,
terwijl mr. Van Leeuwen f8000 genoot.
In den gemeenteraad schijnt, een meer
derheid te vinden te zijn om de bezol
diging tot f15.000 te verhoogen.
Aan het „Vad." wordt de juistheid van
dit bericht uit goede bron nevestigd.
De heer Van Vorst heeft, naar „Het
Volk" meldt, zijn ontslag als bezoldigd,
te Maastricht gevestigd sociaal-democra
tisch propagandist gevraagd.
De reden van de ontslagaanvrage schijnt
hierin te liggen, dat het Partijbestuur aan
v. Vorst heeft medegedeeld hel optreden
als redacteur van het aangekondigde
blaadje „De Kruisspin" onvereenigbaar te
achten met zijn propagandistschap.
De Maastriehtsehe Bestuurdersbond
heeft het gevraagde ontslag verleend.
Van Vorst was vroeger Minderbroeder-
Gapucijn en droeg den naam van Pater
Goelestinus.
Wel een verre afdwaling
Naar men aan de „X. Limb. Koer.'
meldt, werd door een gemeenteveldwach
ter proces-verbaal opgemaakt tegen It. Al.,
oud 23 jaar, mijnwerker, wonende te Kcrk-
radc, die bij de stemming voor een lid
der Provinciale Stalen van Limburg voor
het district Heerlen, een stem uitbracht,
zonder stemrecht to hebben. M. zeide niet
te weten, dat hij zulks niet mocht doen,
doch dat het stembiljet van zijn vader
was, die ziek thuis lag.
11e Belgische justitie heeft te Esschen
aan de marechaussee uit Rozendaal uit
geleverd de gebroeders M„ uit Bergen-
op-Zoom, beklaagd van een jioging tot
doodslag op do Heerlesche heide en van
verschillende inbraken met geweldpleging.
Zwaar geboeid werden zij naar Breda ge
bracht.
V a ii een wi n k o 1 bed i e n d e" er.
een bakvischje. Oudejaarsdag. Een
ongewone drukte in één van onze Itotter
danische ai.sichten-w ii.kels. Te midden van
de talrijke bezoekers en koopsters, die
elkaar verdringen en met d'er handen in
de paklieu nieuwjaarskaarten snuffelen,
dribbelt een bakvischje, dat heel weinig
kooplust touLt
Ze vindt het „dor leuk" om de oude
mevrouw uit te lachen, die zenuwachtig
pogingen doet om d'er bril op den neus
te houden en schatert om de scheele dienst
meid, die geweldig veel last heeft om de
Duitsche nieuwjaarswenschen te lezen en
tegen den meneer star volhoudt dat er
alles tweemaal opstaat
De jongste bediende een kerelje met
laDge haren, een deciuieterboord en een
tiental doushaarjes onder z'n neus heeft
het guitige meisje met belangstelling ge
volgd. Telkens heeft hij haar al willen
aanspreken, maar hij is baug voor dat
spotterje - Eindelijk waagt hij het en
vraagt iets met een lichte buiging en een
innemend glimlachje.
Als op geschrikt staren de blauwe oogen
hem aan, ze is overrompeld en met ietwat
verlegen stem vraagt de bakvisch
Meneer, hebt u een vrouwonhoold
O, neen, zooals u ziet, lacht het kerelje,
terwijl hij onder algemeen geschater langs
de tien haartjes van zijn komende snor
strijkt.
Bakvischje start een oogenblik be
schaamd. Doch plots flikkert het in haar
oogen een kuchje en nogmaals klinkt
de vraag
..Dus u hebt er geen
„Neen" lacht de ander.
„Nu heef'me dan maar die apenkop
Onbedaarlijk gelach onder de oudejaars-
klanten.
Beschaamd druipt de winkelbediende
afen het bakvischje triomfeert.
(Msbode.)
Men Weet het misschien al, dat ei-
nieuwe Fransche bankbiljetten van 100
frs. in loiïlloop zijn gebracht. Een Pa
rijsche journalist, clie er in geslaagd was
een der eerste bezitters van zoo'n „han
kie" te worden, geeft een smakelijk ver
haal van zijn wederwaardigheden bij zijn
pogingen om het in betaling te geven.
„Omstreeks 10 uur 's morgens ver
telt hij' kwam ik uit de Bank en 0111
half een was ik er nog niet in geslaagd
mijn „hankie" hij de kooplieden der bou
levards te verzilveren.
„Die is nog al „goed" als reclame voor
een kleermaker!"riep een tabak -
verkooper uil. hij1 wien ik wat gekocht
had.
„Schaam je je niet meneer", protes
teerde zeer waardig de houdster van een
huisje, waar men voor 10 centimes toe
gang heeft, „schaam je je niet een arme
vrouw als ik le willen „bedriegen"? Uw
biljetik wil liet nog niet hebben
voor dat
En toen ik een beetje later het bonte
biljet op de glimmende mahoniehouten
toonbank van een bar neerlegde, grin
nikte de bediende
„0! O! Hebben ze in Parijs tl dit bil
jet in de. handen gestopt meneer?"
„Ju. zekerI"
„Ja? Nou het is valseli. Kijk hier is
.een echt. Het verschil is goed te zien!"
„O jé! deed ik spijtig. „Hier heb je
ander geld!"
Heel waardig stapte ik naar huiten en
hoorde den kellner tegen een klant zeg-
gen
„Je moet wel uit Chicago komen om
je zoo te baten beetnemen I"
liet was het uur waarop de mannelijke
eu vrouwelijke bedienden de eetgelegen-
heden bestormen. Hel gezicht van al die
hongerige lieden gaf mij ook eetlust.
Ik ging ook aan hel zoeken.
Het was zacht weer, en een den eet
lust opwekkende, zelfs wat lange wan
deling, schrikte mij' niet af. Het toeval
bracht mij in een eetgelegenheid in de
wijk van de Salpetrière.
Toen liet kwartiertje van Rabelais
kwam, bood ik niijli biljet aan en zei:
„Wilt u daar afhouden, juffrouw?"
Het biljet verdween in de richting van
de toonbank, waar hoffelijk en warm, de
patroon, glas in de hand, de rondjes van
de klanten aanvaardde. „Wat is dat?"
Mijn waard kwam naar voren, in zijn
hand zwaaide hij het biljet.
„Nouantwoordde ik onnoozel
„dat niet u weldat is een biljet
van 100 frs
„Niet slecht nagemaakt.... Maar u
wilt toch niet dat ik daar geld op geef?
„Dat spijt me, dan kan ik u niet be
talen ik heb maar 4 sous op
zaken dat biljet komt frisch en
wel uil de Banque de France."
„Marie, ga eens naar het tabaksdepot
en vraag het te wisselen."
Marie af, komt terug met (le mededce-
ling, dat de bureaulist een staatsamb
tenaar nog wel mijn biljet had ge
weigerd. „Dat is vast en zeker valsch",
had hij gezegd.
De. restauranthouder keek mij' met niet
onduidelijk wantrouwen aan, maar hij
probeerde, eveneens te vergeefs, het nieu
we bankbiljet hij een hulppostkantoor en
een tabaksdepot te wisselen."
Toen hij terugkwam eisehte hij beta
ling of hij zou politie roepen De be
taling bleef uit hij gebrek aan specie;
een politieagent verscheen en nam den
onderzoekenden persman meer naar het
bureau, waar het hem eenige moeite
kostte om spoedig te worden vrijgelaten.
N. Rott. Crt.
Een Pr ot e s t a n t s oh e Paus. An
na de Savornin Loliman schrijft in haar
correspondentie in het jongste nummer
van „de Höllandsche Lelie" over het denk
beeld een jirotestantschen Paus le creëo-
ren:
„Ik geloof dat het denkbeeld van een
protestanlschen „paus", zooals gij U dat
denkt, indien het Pruisische voorstel van
een „Algemeene Kerk" werd aangenomen,
toch niet te verwezenlijken is. De B. K.
Kerk is eene instelling, die de eeuwen
getrotseerd heeft, gegrond op martelaren-
bloed; maar nu, nadat het protestantisme
is uiteengespat in duizenderlei scheurin
gen, nu is hel te Iaat ide geheel van elkaar
afgedwaalde godsdienstrichtingcn weer te
willen vereenigen on dei' welken vorm dan
ook. Want de hoofdzaak, de onfeilbaar
heid van het dogma, ontbreekt.
In die hoofdzaak is tot zulk een vcr-
eenigiug vóór alles noodig, een dogma
waarvoor elk zich zonder rodeneeren
buigt".
Dat is weer heel flink van jonkvrouw
Anna gezegd, maar toch als zij eens een
Katholieke dogmatiek wil inzien, dan zal
zij tot do ontdekking komen, dat er rondom
zoo'n dogma nog heel wat te redeneeren
valt.
Pit de Raadzaal.
„Mijnheeren, wij moeten de ziekte in
haar ziel aantasten.
Repliek: „De geachte spreker vergeet
dat het een: sinds eeuwen onopgelost pro
bleem is, waar de ziel zich eigenlijk
bevindt. Hoe zullen wij haar dan kun
nen aantasten?
Nog alt ij d het „Lint] e". Naar wij
vernemen is de heer H. van der Man-
dere, journalist, letterkundige en redac
teur van het tijdschrift „Mannen en Vrou
wen van Beteekenis" door den koning
van Portugal benoemd tot Ridder in de
Orde van „Onzei Vrouwe der Ontvangenis
van Villa Vicosa".
Dat is toch wat anders dan zoo'n
simpel lintje van Kuyper. (Msbode).
Sic transit...!
Bilderdijk zong eens
Neen, waarlijk roem was nooit de moeite
[waard van 't leven,
En ook van '1 sterven niet, al schikt
[men het nog zoo op.
Ik ken 't allooi (lier munt, zoo rijklijk
uitgegeven
Ze is 't halve zand niet waard van
[éénen kerkhofschop.
Dat ondervind t te New York de „ijs-
koning" Morse, die eens over een kapi
taal van 22 miljoen dollar beschikte, en
nu overgebracht is naar de gevangenis
te Atlanïa (Georgië, N.-Aiu.) waar hij 15
jaar zal hebben te zitten. Hij' was daar
toe veroordeeld wegens verduistering van
gelden en vervaJsching der boeken in
zijn hoedanigheid van bankdirecteur.
Alaar dat ondervindt in nog veel erger
mate thans een 80-jarige vrouw, die in
oen krot in een aehtepafstraatje te Vin-
cennes ziek ligt. Zijl heet Julia Mouton
en wordt door de buren „de vriendin
van den keizer" genoemd. Als paardrijd-
ster in den circus was zij ruim een
halve eeuw geleden do lieveling van Kei
zer Napoleon III, wegens haar gratie en
schoonheid. Omgeven door een talrijk be-
diendenpersoneel woonde zij in een prach
tig huis en iedereen groette haar zeer
die]), want men wist dat zij macht be
zat. Doch al die roem is weg en nu
loeft zij al sinds mensclienheugenis van
een bescheiden jaargeld, dat zij' van een
gralelijken vriend des keizers kreeg.
Thans ligt zij krank, en moest de politie
haar vervuild vertrek openbreken, dat
slechts door twee honden bewaakt werd.
Een der dieren wierp zich woedend op
een agent en beet hem in den arm. Hel
kostte heel wat moeite de honden op
een afstand te houden toen de zieke
vrouw naar het ziekenhuis gebracht
werd. (Zeeuw.)
Het speelhol a a a d e Wees p e r
z ijlde te Amsterdam. Naar wij ver
nemen, wordt de speelaffaire in het per
ceel Ruvschstraat op den hoek der Wecs-
perzijlde gedreven dooi- de heeren E. de la
Cuvellerie en J. Pirlet uit Charleroi, Bel
gië.
Enkele weken geleden, kwamen beide
genoemde personen in gezelschap van een
Duitscher uit Zandvoort het bewuste per
ceel, dat leeg stond, bezichtigen. Des
anderen daags kwamen zij terug en ver
klaarden den eigenaar het huis dadelijk
te willen huren, om er den zetel te vesti
gen van een .Hollandsch-Belgische reis-
Vcreeniging".
Wat bedoelt u hiermee? vroeg de eige
naar. „Wel zoo iets als Lissone", logen
de heeren. De Duitscher verzekerde boven
dien, dat alles keurig in orde was, en
dat de heeren de la Cuvellerie en Pirlet
„heelo nette mensehen" waren, die in zijn
pension te Zandvoort tot de jaarlijksche
zomergasten behoorden.
Het perceel is hun daarop met ingang
van 2 December j.l. voor twee en een hall
jaar verhuurd tegen f1600 's jaars, hij
vooruitbetaling telkens van een half jaar
huur. Dadelijk werden dan ook de huur
penningen voor een half jaar, f800, ge
stort. En in het contract bedongen de
heeren de lal Cuvellerie en Pirlet het recht
in het perceel Ruyschstraat hoek AVees-
perzijldte den zetel te vestigen „van een
op te richten Hollandsch-Belgische Reis-
vereeniging".
Do politie scheen intusschen met de
plannen der heeren goed op de hoogte te
zijn. Want toen j.l. Donderdag nadat,
een bekende Arasterdamsche firma voor
de inrichting van het huis gezorgd had
twee groote verhuiswagens ontladen
weiden, werd de inhoud nauwkeurig dooi
de politie gadegeslagen.
En men geneerde zich bij1 het ontladen
van biljarts, speeltafels en buffetten hoe
genaamd niet. Uit inlichtingen was voorts
gebleken, dat men hier te doen had met
leiders van verschillende speelholen in
het buitenland. En des anderen daags,
des Vrijdags reeds, stond het huis onder
politiebewaking.
Sinds wordt het dag en nacht bewaakt
en van Zondag af surveilleeren er (wee
politie-agenten, die den gaanden en ko
menden man nauwkeurig opnemen.
Tot nu zijn er nog niet veel bezoekers
geweest, een veertiental was het hoogste
op een avond. Meestal zijn het Fransch
sprekende vreemdelingen, die binnengaan,
en er dan tot laat in den nacht vertoeven..
Maar de politiepost een der agenten
plaatst zich vlak naast de deur bijl het
binnentreden van een bezoeker weer
houdt natuurlijk velen, zoodat, grijpt po
litie en justitie niet straffer in, het speel
hol, wegens gebrek aan klandizie, allicht
na, eenigen tijd ontruimd zal warden.
(Hand.)
Lombroso en de wetenschap.
Het „Berliner Tageblatt,, ontdekte onlangs
in het wetenschappelijk leven van den
bekenden, pas gestorven criminalist Lom
broso de volgende interessante gebeurtenis,
welke wel een eigenaardig licht werpt op
de door hen zoo sterk gepropageerde we
tenschap In bet jaar 1888 wendde zich
Lombroso tot Goron, den toemaligen chef
der Parijzer veiligheidspolitie om photogra-
fieën van Parijsche misdadigsters ten he
hoeve van zijn boek „de vrouw ais misda
digster".
De politiechef voldeed gaarne aan het
vereerend verzoek van den Italia nscben
geleerde, maar zond hem bij vergissing in
plaats van vijft'g photo's van misdadigsters
vijftig portretten van eerzame Parijsche
koopvrouwen, welke ter verkrijgen van
een concessie voor de uieoefening van haar
bedrijf baar portretten bij de politie moes
ten deponeeren.
Op deze serie on-ebuldige poitretten
heeft de fameuze g-leerde toen zijn eer
biedwekkende misdadigers - theorie opge
bouwd.
Een intelligente spin. 11e heer
\Y. G. Ten lloute de Lange te Singapore,
verhaalt in „Do Levende Natuur" het vol
gende
Bij mijn laatste verblijf in Rangoon,
Br.-Indië, was ik in de gelegenheid oen
kunstig werk der natuur te zien. Het is
woer een bewijs voor ile intelligentie van
sommige dieren die, hoe klein en onbe
duidend schijnend, een groot vernuft aan
den dag leggen.
