Het geheimzinnige teeken.
I
Dinsdag 4 Januari 1910
Zesde Jaargang.
i
lissingen.
leerenhoek.
leinkenszand
Ovezande.
Rilland-Bath.
Diversen.
No. 2
Verscfiijnt eiken UIHAt-JNEKOU- tn VRIJDAGAVOND.
De Toeleg verijdeld
FEUILLETON.
UIT DE PERS.
BUITENLAND.
I
iJNCK, Opticien,
Haringplaats
OW, Hooihanidelaar, Seis-
singel.
in Bodden, L, Delft B 148.
1, Spekslager, Langeviele.
iE, Limonadefaibriek,
Vlasmarkt.
ïS, St. .Janstraat.
POEL, in Vischwaren,
's Gravenstraat.
CKE, in Manufacturen,
Vlasmarkt.
tl), Zadelmaker, Vlasmarkt.
OOS, Drogist, Vlasmarkt.
JCKE, Stalhouderij,
Vlissingschestraat.
D, Rijwielhandel, 's Graven
straat.
Rijwielhandel, Varkensm.
ners, Modiste, Turfkaai.
n Galanterieën, 's Gravenstr.
STAAL, Noordpoortstraat.
Behanger en Stoffeerder*
Langeviele.
|zn., Sigarenwinkel, ,K. Delft
IJVER, Rijwielhandel, Seisw.
,EN, Leerloioierssingel.
R. K. Koster, Lombardstr.
IKKE NS, in Goud en Zilver,
's Gravenstraat.
ISPESLAGH, Schoenmakerij,
Droogdok 2.
|N DALSUM ZOON, Goud
smid, Walstraat.
[blERENDONCK, Kleermaker,
Walstraat.
JjIERENDONCK, Kleermaker,
Kasteelstraat.
|E, Schoenmaker, Betje Wolff-
plein.
llJER, Café, Walstraat.
POORTER—VAN DE PAS,
.Winkelierster, Kerkstraat.
I" El JENS, Manufacturen,
Walstraat.
JENS, Horloger, Bella,mypark.
Winkelier.
J.BER en familie, Winkelier.
[JIJ, Mr. Timmerman.
(VIULEAU, Mr. Timmerman.
ERS, Mr. Bakker en Winkelier.
I Vrachtrijder.
(Vrachtrijder.
IE, Wagenmaker.
pND, Mr. Schilder en Blikslager.
IN, Mr. Smid en Rijwielhandel.
|ARÉE, Zadelmaker.
Mr. Schoenmaker, Handel in
fruit.
IET, Schoenmaker,
j Koopman.
[,IER, Mr. Bakker en Winkelier.
tVEER, Slager.
fiHAGE, Orgeltrapper B. K.
Zangkoor.
/OS, Koopman in Klompen.
IN ZUNDEREN, Slager en
Mandenmaker.
^UFOBT, Brievengaarder.
100BN, Slager.
EGTSE en Echtgenoote,
Timmerman.
N GESSEL, Kleermaker.
ESSEL, Commissionair.
ESTEGER, Kleermaker en
Barbier.
1, Winkelier.
DORP, Commissionair.
en gezin.
,E Jr., Agent N. Z. Ct.
1ERMAN en gezin, Spoorweg
beambte.
RWEI en gezin.
ERWEI en gezin.
E SCHIPPER, Kleermaker en
Barbier, Nisse.
RAVEN, Smidsknecht.
Kwadendamme.
{EGT, Commissionair, Borsele.
KALLE, Facteur, Haarlem.
J
NIH ZEEIM COURANT
Abonnementsprijs p. 3 maanden voor Goes f0.75, daarbuiten f 0.95
Afzonderlijke nummers A contant -0.06
Advertentiën worden ingewacht op Maandag en Woensdag vóór
half drie en Vrijdag vóór een uur 's namiddags.
Kantoor:v. d. Administratie: Gangepoortstraat C 209, GOES.
Reclameberichten 25 CL p. r. Bij abonnement speciale prijs,
Advertentiën van 15 regels f 0.50; iedere regel meer 10 Ct.
Eenzelfde advertentie 3 X geplaatst, wordt 2 x Gerekend.
Dienstaanbiedingen 6 regels voor 25 Ct, A contant.
Het groote werk door Dr. Schaepman
en Dr. Kuyper op politiek gebied gewrocht,
is, zooals wij weten, de coalitie, d. w. z.
het samengaan van allo partijen, die de
regeering des lands willen zien beïnvloed
door en gevoerd volgens de Christelijke
beginselen.
Aan dit werk werd tijdens de jongste
parlementaire verkiezing de kroon opgezet
door het verkrijgen eener Christelijke
meerderheid in de Tweede Kamer van
twintig stemmen, waardoor aan de coali
tiepartijen de toekomst verzekerd schijnt,
indien zij althans de onderlinge eenheid
bewaren en van de verworven macht een
nuttig gebruik maken tot heil van het
gansche vaderland.
Dat echter die coalitie den liberalen een
doorn in het oog was, spreekt van zelf.
Niet alleen dat deze hen dwong af te
treden van het gestoelte der eere, waarop
zij bij voortduring en schier oppermach-
tigd hadden getroond, maar ook noopte die
coalitie hen tot prijsgeven van den in
vloed, dien zij gedurende tal van jaren
op het openbaai' leven en de volks
consciëntie uitoefenden met behulp van
tal van bondgenooten, waaronder een
machtige, wijdvertakte pers op de eerste
plaats te vermelden valt.
Die coalitie te breken, of althans ern
stig te schaden, ziedaar waarop de libera
len aanstuurden, en daaromi grepen zij
het vacant worden van den Kamerzetel in
het district,Wijk-hij-Duurstede aan als een
welkom middel ter bereiking van hun doel.
Reeds had de stembusstrijd in het
district Breukelen ontstemming gewekt bij
de coalitiegenooten. Die ontstemming te
doen aangroeien tot verbittering, wrevel,
afkeer, het kon niet beter geschieden, zoo
meenden de liberalen, dan door met alle
macht de keuze van den liberalen candi-
daat door te drijven. Daarom werd ge
steld de heer Dresselhuijs, een in het Wijk-
sche district zeer bekend man en eene
krachtige campagne te zijnen gunste onder
nomen.
Ware het nu, hierbij gebleven, liet zou
niemand'in het hoofd zijn gekomen, aan
merking te maken op deze alleszins eer-
ljjke tactiek der tegenpartij.
Docher geschiedde meer en erger,
Het smeulende vuurtje van den papen-
haat werd opgerakeld en door middel van
infame strooibiljetten aangeblazen tot een
laaien gloed. Heel de 10e eeuwsche histo
rie werd onderst-boven gehaald, om de
anti-revolutionaire en christelijfc-histori-
sche kiezers toch maar af te honden van
het stemmen op den „Roomschen" can-
didaat. „Jan de Bakker", „Loyola", „Wil
lem III, de redder van het Protestantisme",
„de Inquisitie", „de Ultramontanen", al
die oude kleppers werden van stal ge
haald, opnieuw opgetuigd en bereden door
de liberale Romebestormers, onder het
hoorngeschal van de „Evangelische maat
schappij", die hare beruchte vliegende
blaadjes rondstrooide en met een extra
rantsoen hun door „Vaderland en „Nieuwe
Courant" verstrekt in den vorm van eenige
31.
„Dus voor elk lid der bende", zei de
jonge doctor, „hebben zij een afzonder
lijken bode. Al die boden zijn elkander
vreemd, en niets dan werktuigen; zij heb
ben geen vermoeden van het werken en
drijven van het geheime genootschap. Hebt
u ooit van zulke sluwe en scherpzinnige
voorzorgsmaatregelen gehoord of gele
zen?"
„Neen. Wel weet ik heel wat van der
gelijke organisaties, maar zool iets als hiei,
om de identiteit der leden te verbergen,
was mij vreemd. Volgens uw verhaal, doc
tor, kennen de leden elkander zelf niet.
Zij ontmoeten .elkaar in geheime bijeen
komsten, dragen maskers, worden alleen
binnengelaten na 't noemen van een
wachtwoord en .hebben een teeken geta-
touëerd op den arm".
„Daar herinnert u mij' aan iets", viel
Hamilton in. „Heeft u den arm van den
Spanjaard onderzocht?"
„Ja zeker I Hij heeft zoo'n teeken niet,
op zijn arm, noch' op zijn heele lichaam".
artikelen, vol ernstige I) waarschuwin
gen voor „den toenemenden invloed van
Rome" enz.
Inderdaad, de hoogste troeven werden
uitgespeeld I Want, als het der vrijzinnig
heid had mogen gelukken de niet-katho-
lieke coalitiegenooten in het IVijksche te
overrompelen, dan zou. inderdaad aan de
samenwerking der Christelijke partijen
eene onberekenbare schade zijd toege
bracht en het ministerie gevoelig zijn ver
zwakt. Daarom ging de beteekenis van den
Wijkschen stembusstrijd .verre buiten de
grenzen van dat district, lag zij1 ons allen
na aan het harte.
Gelukkig, die toeleg vau het liberalisme
is verijdeldDank zij de voorlichting van
hoogstaande, edeldenkende en onbevoor
oordeelde mannen onder onze bondgenoo
ten bleef de zetel van Wijk-bij-IJuurstede
voor rechts behouden en wat van on
eindig grooter beteekenis isl de coalitie
voor tweespalt en verzwakking gevrij
waard.
Toch geven de stembuscjjfers te den
ken. De W ij ck e r s 1 o o t h kreeg 3 68 3
stemmen, de liberaal Dresselhuys
3005 stemmen, alzoo een verschil van 6 7 8
stemmen. In Juni j.l. kreeg Mr. De Ridder
(anti-revol.) 4049 stemmen, do heer Mr.
P. Tideman 1328, de socialist Dekkers 227
stemmen. Toen alzoo een verschil van
2 7 21 stemmen ten gunste van den coali-
tie-candidaat
Rekening houdende met de meerdere po
pulariteit van den heer! Dresselhuys, moet
nochtans en met pjjnlijke verrassing
worden geconstateerd, dat een aanzien
lijk deel der niet-Katholieke kiezers zich
heeft laten vangen in de netten van het
anti-papisme, door de liberalen uitgezet.
Dat deze heeren ons nu voortaan niet
meer aan boord komen met hunne zal
vende predikatie over „de zoo heillooze
vermenging van godsdienst en politiek"!
Indien ooit do godsdienst op stootende, ja,
ergerlijke wijze is misbruikt voor de po
litiek, dan is het wel geweest bij! deze
Wijksche Kamerverkiezing en wel door
dezelfde liberalen, die bijl andere gelegen
heden tranen met tuiten huilen, omdat wij
(zoaals zij zeggen) de natie verdeelen.
En zoo zij in hooghartige verwaandheid
meenen zich van deze onze bemerking
niets te moeten aantrekken, zij zullen al
licht gevoeliger zijn voor de opmerkingen
van hunne geestverwanten, de vrjj'zinnig-
democraten, wier orgaan („Land en Volk")
zeer oprecht aldus oordeelt:
De Katholieke candidaat is gekozen,
zij het met een betrekkelijk geringen
voorsprong op den liberaal. Laten wij
hopen, dat met den heer De Wijker-
slooth het democratisch element in
de Katholieke Kamergroep moge zijn
versterkt.
Wij hebben ons met deze verkie
zing niet .bemoeid en het berou,wt ons
niet
Wij hadden geen reden om partij te
kiezen. Eenerzijds een conservatief
van de linkerzijde, die bij de laatste
algemeene verkiezingen zijn uiterste
best deed om democratische elemen
ten uit de linkerzijde te weren. Die
„En herinnert Rij zich de wachtwoorden
nog?"
„Niet vele. Ik noemde hem verschillen
de Grieksche letters. Delta, Ypsilon en
Theta herinnert hij zich heel goed, de
andere niet .zeker, 't Laatste was 't parool
van gisteren".
„En hoe heeft u den man gesnapt?"
„Ik heb u nog niet gezegd, dat ik giste
ren twee agenten als wachters in uwe
straat heb gepost. Een hunner volgde mon
sieur Felix, de ander hield den bode in
'toog, dien hij' eerst volgde naar het res
taurant en vervolgens naar diens woning,
waar hij hem arresteerde. Het is eeuwig
jammer, dat wij monsieur Felix niet in
gerekend hebben", vervolgde de politie
chef op grimmigen toon. „Als ik er ook
maar het flauwste vermoeden van had
gehad, dat er zoo'n geheime uitgang was,
zou ik hem niet eens bij1 Macropolo hebben
laten komen, maar zou ik hem dadelijk
hebben laten arresteeren".
„En mijnheer Felix heeft zich in zijne
woning niet meer laten Zien?"
„Hij? Daar zal hij wel voor oppassen!
Hij was ,op alles voorbereid. Hijl heeft
niets achtergelaten dan een kleinen kof
fer, een oud pak en wat waschgoed. Ik
heb zijne kamer goed doorzocht. Geen
stukje papier, geen snippertje van een
daartoe zelfs den titel, aan zijn staats
ambt ontleend, .liet misbruiken.
Anderzijds een Katholiek, wiens1 be
ginsel en onafhankelijkheid niet den
waarborg gaven, dat hij tegen het
partijverband in aan de zittende regee-
ring met ons in den weg zou gaan
staan, waar zij naar den conserva
tieven hoek zou afzakken. Dien wij
daarom alleen konden steunen als
tegen-candidaat van een antirevolutio
nair, die dit afzakken zou bevorderen.
Maar het berouwt ons evenmin, nu
deze verkiezingsstrijd een karakter
heeft aangenomen, dat ons met weer
zin vervult. De „liberale" candidaat
werd vlot gemaakt op het antipapis
me. Op den papenhaat der kiezers
werd gespeculeerd; het politiek be
ginsel werd gesmoord en de gods
diensthaat aangeblazen.
Daaraan werd meegedaan door hen,
die wanneer het in hun kraam te pas
komt, de voordeelen ontwikkelen, van
een andere groepeering van partijen.
Die daarmede zich zelf hunne argu
menten uit de hand sloegen. Die ons
op den goeden weg een eind hebben
teruggezet.
Het berouwt ons niet, dat wij ons
er buiten hielden. Moge zoo iets niet
worden herhaald 1
Wij lezen in „De Standaard" 't volgende:
Eendrachtige actie: Daarover
schrijft het „Frieseh Dagblad" Op politiek
gebied gaan de Christenen in den lande
samen. Roomschen en niet-Roomschen, al
zijn ze ook kerkelijk gescheiden. Dat brengt
geen schade aan een van die groepen, die
elk hun eigen standpunt innemen.
Wjj wenschen allen een Christelijk Neder
land een Christelijke Regeering, wetgeving,
maatschappij enz
Maar dit is weer het onderscheidDe
Roomscbe verstaat dit Christelijk in pause
lijken en de niet-Roomsche in Protestant-
schenvelen beslist in calvinistisehen zir.
Dat is zoa en 't is geen schande.
Ja, een schande zou 'tzijn als iemand,
hij zij Roomsch of Gereformeerd niet poogde
den stempel zjjner belijdenis te zetten op
het gemeenschappelijk Christendom
Daarvoor is nu eenmaal de een Roomsch
en de ander Gereformeerd. En met het
oog -'aarop herhalen we, dat de Roomschen
in hun eenheid en organisatie veel vóór
hebben op de Protestanten, die gedeeld
staan en samenhaxg missen.
In de politiek ziet go 't zoo niet.
Tenminste nü nog niet.
En dit komt hier van daan, dat daar de
anti-revol. partij de oudste brieven heeft,
een stevige organisatie bezit en door
'n eminenten leider wordt aangevoerd, ter
wijl de Cbr. Historischen zich steeds beter
organiseert n waartegenover staat, dat
de Roomsche politieke organisatie nog maar
pas is opgebeuwd en nog lang niet afge-
voegd is! Op politiek gobied bestaat er
brief was ,er te vinden. Stellig heeft die
man nog eene andere woning in Londen,
daar kunt ge op rekenen. Die naast de
uwe gebruikte .hij1 alleen; voor den omgang
met het geheime genootschap".
„En zijn Macropolo en „de engel" ook
verdwenen?"
„Als twee .zandkorrels in de zee", zei
St. John somber.
„Dus is elk spoor uitgewischt?" ging
Hamilton voort.
„Hm, dat wil ik! nog niet zeggen", ant
woordde St. John. „Wij hebben een juiste
beschrijving van den, Griek en zijne gezel
lin, zoaals ook vin monsieur Felix. Elk
groot station, iedere haven wordt be
waakt. Bovendien is er, iemand naar Parijs
gezonjden, om1 informatiën in te winnen
omtrent Henri Poiteau, juffrouw Garcia's
aanbidder".
„Die, zooals .een stellig voorgevoel mij
zegt, niemand .anders zal blijken te zijn,
dan monsieur Felix", viel Hamilton
snel in.
„Dat moeten we eerst afwachten. Ik
hoop daaromtrent vandaag nog een tele
gram te ontvangen. Ik wacht 't eigenlijk
ieder «ogenblik. En dan, doctor, die Ce-
vanci moet zoo spoedig mogelijk naar Lon
den terugkeeren, en gedwongen worden
om alles te zeggen, wat hij weet. Wees
onder de Roomschen in ons land een
kerkelijke eenheidmeer niet.
Daarom is hier weinig gevaar.
Doch nu komt het blad op een ander
terrein, en wel op dat van h?t sociale
leven. Daar is Rome één, eD zijn de Protes-
tantsche Christenen gedeeld. Als die ge-
deeldheid bljjft bestaan, zal er onzerzijds
slechts weinig kracht worden ontwikkeld.
Die 't best georganiseerd is, zal op dit
gehied de banie, draagster zijn. Nu nemen
we, zegt het blad, het den Roomschen vol
strekt niet kwalijk, als zjj naar die eer
staan
Maar wel stemt het ons droef, als de
Protestantseh-Christelijke vakbeweging zich
zoo gemoedelijk overvleugelen laat.
Al het schetteren tegeu Rome baat niet
Evenmin als het nü veel geeft, of we de
geschiedenissen der 16e eeuw nog eens
gaan napluizen.
We leven thans in de 20e eeuw.
De Roomsche actie op sociaal terrein
eeren en eerbiedigen we. Maar onze eere
als Protestanten en Calvinisten moest het
zjjn, om een gemeenschappelijke, eendrach
tige actie, niot daartegen, maar daarnaast
te stellen.
Daar ontbreekt, zegt het blad, nu nog
bjjna alles aan, en het wil, dat alle kracht
zal worden ingespannen opdat de Protes-
tantsche Christenen tot flinke organisatie
op sociaal gebied zullen komen.
Om te onthouden.
De sociaal democraten hebben Woensdag
j 1. in de Tweede Kamer weer een staaltje
gegeven van hun anti-religieuzen hartstocht.
Voor zoover zij aanwezig waren, stemden
zij eenparig tegen het artikel der Suri-
naamste begrooting op de subsidieering
der godsdienstprediking betrekking heb
bende.
De beer Troelstra ging deze stemming
opzettelijk aanvragen.
Daarbij bestaat dan gelegenheid, zeide
hij, door tegen te stemmen te kennen te
geven, dat men behoort tot diegenen, die
in het algemeen tegen subsidies van derge-
lrjken aard zijn gekant.
Dit is duidelijk.
De Fransehe anti-clericalen meenden ten
minste nog, dat hun anti cleriealisme geen
artikel van uitvoer naar de koloniën was.
Onze socialisten zijn van een tegenover
gesteld gevoelen en breiden hun haat tegen
den godsdienst ook tot de koloniën uit.
Om te onthouden! („Centrum")
FKA.MittïJIt.
Bjj de vier reeds vroeger ingediende
interpellaties in verband met de onrust
in het neutrale onderwjjs zjjn
er twee b(j gekomen, die de Kamer in
Januari tegelijk met de begrooting van
opsnbaar ouderwjjs behandelen zal. De
socialistische afgevaardigde Blanc vraagt
hoe de regeering de neutraliteit op de
neutrale scholen denkt toe te passen Ramel,
koLingsgezind afgevaardigde, vraagt in-
zoo goed, mij het adres van uw broeder te
geven, opdat ik ten, minste weet, waar ik
dien Italiaan kan vinden".
„Ik hoop toch, dat u voldoende maat
regelen neemt voor de veiligheid van den
ouden man?" vroeg Hamilton, terwijl hij;
het adres opschreef.
„Natuurlijk. Wees daaromtrent gerust.
Zoolang hij onder mijne bescherming
staat, zal hem geen kwaaid overkomen.
Wat dien Gomez betreft, al hebben wij
geen reden om hem langer in hechtenis
te houden, zoo verliezen wij hem toch
niet uit 't oog. Het was stellig Macropo
lo's gezellin, die hein engageerde, en hij
zal misschien eenmaal noodig zijn, om
hare identiteit te bewijzen".
„Engelen zijn niet zoo gemakkelijk te
vangen", meende Hamilton mismoedig.
„Nu ja", antwoordde St. John, die zich
een weinig ergerde aan deze woorden,
„ik geef toe, dat de slechte afkoop eene
bittere ontgoocheling is geweest, vooral
voor u, .doctor, omdat u zoo zeker meen
de te zijn van uwe zaak. Maar troost u,
wij zullen het nest toch uithalen. Wij
hebben nu meer aanknoopingspunten; zij
zullen zich niet zoo lang verborgen hou
den".
Hamilton lachte twijfelend. Hij: was in
dit opzicht niet zoo optimistisch gestemd
lichtingen omtrent den inbreuk, die er
in de school op de vrjjheid der kinderen
gemaakt wordt.
De schoolstrijd.
De pastoor van Ambert, de Eerw. heer
Tixier, is door het gerechtshof aldaar (dep.
Puy de DömeJ, tot 200 francs geldboete
veroordeeld, omdat hij van den kansel ver
klaard had dat hij de schoolkinderen, die
voortgingen ds door de bisschoppen veroor
deelde leerboeken te gebruiken, niet tot het
H. Vormsel mocht leelaten.
Requiem voor koning Leopold in de
Nitre Dame.
Vrijdagmorgt n werd in de Nótre Dame
te Parijs een plechtige H. Mis opgedragen
voor de zielerust van wijlen koning Leopold
van België. In het midden van de kerk
was een prachtige katafalk, geplaatst waar
op de koninklijke kroon, gedrapeerd met
Belgische vlaggen, gelegd was. De aarts
bisschop van Parijs, Mgr. Amette, verrichtte
zelve de plechtigheden, bijgestaan door de
gebeele geestelijkheid der Parijsche hoofd
kerk.
Na afloop van den H. Dienst gaf Mgr.
Amette de absolutie en den zegen. Gedurende
de H. Mis zong het koor, onder begeleiding
der twee prachtige orgels het Kyrie en
Agnus Dei van Wildor, het Ego Sum en
den Sanctus van Gounod, terwijl de beroem
de bariton der Fransehe Opera, A. Noté,
na afloop het beroemde Pie Jesu van Gou
nod zong.
De hertog en hertogin van Vendóme die
de Belgische koninklijke familie vertegen
woordigde, zaten in de eerste rij rechts van
de katafalk. Achter hen had de Belgische
gezant met zijn legatieraden en secretaris
sen in groot tenne plaats genomen.
Ter linkerzijde van de katafalk zat gene.
raai Griache, die president Fallières verte
genwoordigde, benevens de beide ministers
Pichon en Barthou, die in persoon ver
schenen waren. Briand en de overige
ministers lieten zich door generaals of chefs
hunner departemeuten vertegenwoordigen.
Bijna het geheele korps diplomatique was
in groot gala aanwezig, benevens al de leden
der Fransehe missie die de Fransehe re
geering in Brussel bij het overlijden van
den koning vertegenwoordigde.
Verder waren aanwezig de prefect van
het departement der Seine, de hoofdcom
missaris van politiede president en de
leden der Belgische Handelskamer en het
bestuur der Vlaamsuhe Unie.
Van de Parijsche aristocratie waren aan
wezig Prins Henri de Ligue, baron en
barones de Rothschild, de prins van Decca,
de prinses d'Isenbourg en graaf d'Avrioourt.
Na afloop van den H. Dienst defileerden
de aanwezigen langs de katafalk en voorbij
den Belgischen gezant die daartoe op een
aparten zetel aan den hoofduitgang had
plaats genomen.
De plechtigheid maakte op allen die er
bij aanwezig waren een hoogst ernstigen
en diepen indruk, waartoe de sobere doch
smaakvolle rouw versiering der grootsche
kathedraal niet weinig bijdroeg.
als St. John.
„Ha, daar is een telegram voor mij!"
riep de laatste opspringend uit, toen een
bode binnenkwam. „Uit Parijs", voegde hij
er bij, na het haastig geopend te hebben:
„Een o-ogenblikje ik; moet dadelijk even
den inhoud ontcijferen".
Hij ging naar een schrijfbureau, ont
sloot het en nam er een manuscript in
boekvorm uit, waarin hij ©enigen tijd bla
derde, terwijl hij eenige woorden op
schreef.
„Dat zegt niet veel", bromde hij' ein
delijk-, terwijl hij het papier aan Hamil
ton reikte. Deze las de overzetting van
het in geheimschrift gezonden; telegram:
„Henri Poiteau's adres gevonden is
sedert vier weken niet in Parijs gezien
verliet woning liet niets meer van zich
hooren zijn verleden aan de Fransehe
politie totaal .onbekend".
„Dat komt dus toch geheel met mijn
vermoeden overeen", zei Hamilton, het
blad teruggevend. „Omi Henri Poiteau te
vinden, moeten wij! naar monsieur Felix
zoeken".
(Wordt vervolgd.)
1
