Het geheimzinnige teeken. No. Ié5 Donderdag 9 December 1909 Vijfde Jaargang. Verschijnt eiken MAANDAG WOENSDAG- en VRIJDAGAVOND. JrËUlLLETOM. De Moeder des Heeren. BINNENLAND. Abonnementsprijs p. 3 maanden voor Goes f 0.75, daarbuiten 10.95 Afzonderlijke nummers A contant- 0.05 Advertentiën worden ingewacht op Maandag en Woensdag vóór half drie en Vrijdag vóór een uur namiddags. Kantoor v. d. Administratie: Gangepoortstraat C 209. GOES. Reclameberiehten 25 Ct. p. r. Bij abonnement speciale prjjs, Advertentiën van 15 regels f 0.50; iedere regel meer 10 Ct Eenzelfde advertentie 3 X geplaatst, wordt 2 x oereiend. Dienstaanbiedingen 5 regels voor 25 Ct A contant. Heden (Woensdag) viert dé Katholieke Kerk het feest van Maria's Onbevlekte Ontvangenis. Zij erkent en belijdt, dat door een bijzondere beschikking van Gods goed heid aan de Moeder des Heeren het voor recht is geschonken, vrij te blijven, van de smet der erfzonde, die op alle nakome lingen van Adam rust bij hun komst op deze wereld. Met het goddelijk moederschap be schouwt de Katholieke Kerk, de onbevlekte ontvangenis in Maria als het schoonste sieraad en daarom noodigt zij telken jare op den Sen December hare kinderen pit, God te verheerlijken, die aan Zijn mensc-h- geworden Zoon eene moeder schonk, met de heerlijkste voorrechten naar de ziel toe gerust, De Mariavereering in de Katholieke Kerk is velen onzer afgescheiden broeders een doorn in het oog. Evenwel ten on rechte. Want hunne voormannen, de her vormers, hebben in hunne geschriften over de maagdelijke moeder des Heeren gespro ken op eene wijze ,die niet weinige Protes tanten ten hoogste moet verbazen en in hen zeiven doen koeren. Zoo spreekt de eerste (Protestantsche) geloofsbelijdenis van Bazel uit liet jaar 1534 van d« reine, eeuwig onbe vlekte maagd, de Augsburgsohe Con fessie duidt Maria aan hls lofwaardig ste maagd (lau|datissima virgo), aller- w aardigs tdeuitst kendsteee r- b e w ij ze n te on tv an gen. (dignissima amplissimiis honoribus). Zoowel Maartien Luther als Zwinglius prijzen, in overeenstemming met geheel de W.estersche en Oostersche Keek, Maria za lig, wijl zij de danige persoon is geweest uit geheel het menschelijkj geslacht, die, om Luther's woorden te gebruiken, „m e t den Heme Is c h en Vader een Zoon en zulk een Zoon bezit!"1) De Engelsche protestant P'usey schryft van Maria „God heeft van eeuwigheid af diegenie uitverkoren, die Gods moeder zijn zou, en haar met alle eigenschappen toegerust, die de vrouw moest bezitten, waarvan de oude lofzang spreekt: „Gij (Christus) hebt, mensch wijlende worden; om ons te verlossen,, den schoot eeoer maagd niet versmaad!"2) Deze enkele aanhalingen zijn, dunkt ons, reeds geschikt om den christen tot na denken te stemmen en hem te doen af vragen, of niet een groot deel dergenen:, die gelooven in Jezus' zoendood, eenia lakenswaardige onverschilligheid aan den dag leggen jegens haar, die door God den Vader als „vol van genade" werd begroet, door God den Zoon op' Golgotha met zeldzame liefde werd bejegend en aan wie door God den Heiligen Geest de vereering van het nageslacht werd toe gezegd. 3) De door-en-door Protestantsche roman schrijfster Mevr. Boshaom-Xaussaint heeft dli blijkbaar ingezien. Zij toch roept pit: „Wat 'heeft de Protestantsche 20. Hamilton en Cevanci verlieten het huis. Buiten was het stikdonkere nacht; door een zijlaantje kwamen ze weer in de straat terecht, waaT Hamilton's huis stond, doch minstens honderd meter verder dan de plaats, waar ongetwijfeld de spionl des dokters woning 'nog stond te be loeren. Bijl de eerstvolgende standplaats voor rijtuigen nam hij oen c,ab naar het station Sint Pancras. Het nemen van een plaatskaartje was het werk van een oogenblik. Hoe zal ik u toch danken?" vroeg' Cevainci nog toen hij reeds in den trein zat. Ik hoop 'dat ge nu eindelijk ijn| veiligheid zult zijh", zei Hamilton ontwij kend. „Lees mapr goed mijn brief over, doe precies wat daar in staat, naam den naam aan dien ik u |daarin geef en zeg niemand uw waren naam, ook' niet aan mijn broeder, tot ik hem later uitvoerig alles heb geschreven." De coupé-deuren werden dichtgewor- pen, een sehrille fluit en weg ging Christenheid gedaan voor de vrouw, die het gewijde middel heeft mogen zijn van al het eeu wig heil, dat zij hoopt en ver wacht?" 4) Ook de Protestantsche schrijver en bij- belvorscher Dietlein voelde dit verwijt, toen hij schreef: ,,'tls b'ij olns een stel selmatig ontwijken van de moeder Gods, een voortdurende angst haar ook maar een onkel huldigend woord foe te stu ren, waarmede nochtans de Eeuwige Vader haar bejegendeIeder ander meinsohen- kjind, dat ons naar het hemelsche Vader land voorgaat, durven wij Oen: „Ave pia anima" (wees gegroet, o vrokne ziel) toe te roepen, alleen Maria niet, dut is te Roamsch!" 5) Wat nu den „angst" der Protestanten betreft, als zou de vereering van Maria afbreuk doen aan de eer dien wij Jezus, onzen ©enigen Middelaar en Heiland ver schuldigd zijn, hiervoor is absoluut geen grond. Of lezen wij niet in de Schrift, dat de Heiland te Kana door tussohen- k om s t Zijner moieder den bruiloftsgasten op wonderbare wijze wijn verschafte? En zal Hij dan in den hemel weigeren, wat Hij op aarde toestond, en thans het inroe pen van de bemiddeling Zijner moeder misbillijken, waar Hij die eertijds goed keurde? Terecht zegt de E-hgelsche Pro testant W. Perceval Ward in een zijner werken: „Men heeft met allen (jver ons volk er toegebracht Maria met o n ver sc hi 1 lig heid t e behandelen. Het is echter voor ieder mensch moreel anmogc- lijkdenZoante aa'tibidden, zon der d a a r b ij zonder eerbied, aan de moeder_te denklein of oiver haar t es prekenDiie verach ting (wffn M'A ri a) is een oinover- kom e lij kie hi nderpjaal v oor eene war e aanbidding vanChris tus". De Katholieke Kerk heeft sibeeds aan Maria de eer gegeven, die haar toekomt, Ernaar oók niet meer dan dat. De beschul diging, als zou zij Maria als eene „godin" aanbidden, wijst zij met de meeste be slistheid van de hand. Heeds in de Mid deleeuwen vertolkte de beroemde predi ker Berthold van Regenshurg zeer juist den zin der Katholieke Mariavereering, door te zeggen: „Zoo klein als het deeltje zonneglans is, dat door het oog van een naald gaat, in vergel ij king metden glans, dien de zon over de g éh e e lë'wer eld uitstra alt, zoo klein is de hei ligheidvan geheel het' hemel se h e heir en die van 0 u z. e L i o v V r ou w daar bij, v er geleken bij de h-e i li g heid God s". Wat niet belet, dat de Katholieke Kerk, tredend in het voetspoor vaih het gan- sche voorgeslacht, Maria blijft vereeren als de bij uitstek'heilige moeder des Hee ren, als d,e gezegende öufder de vrouwen, 'Als dgfOiibevlekt ontvangen© maagd, haar opeen- dagals deze toeroepende met de woorden van het Hooglied„Gij zijt geheel scihoon en er is geen vlek in UI"6) de trein. Op Ide g'rooté stationsklok stond het kwart over negenen. „Vrijdagavond, kwart over negenen, dat is de tijd voor .het geheimzinnige pen- dez-vous!" sprak hiji in zichzelf. Dan hield hijK-ónwille'keurig zijn schlre- Iden in, om dadelijk daaropwéér' snel voort te gaan/want,hij: scheen een besluit te heb&n genomen.' „Ja, voor dq& 'koekkoek, ik wil einde lijk meer weten I Ik trotseer alle gevaren;!" Daarop riep hij' een voorbijrijdende cab nain en liet zich rijden naar dien kant van de Oxford-stiréet. Twaalfde Hoofdstuk. Hamilton overdacht zijn plan tot in kleinigheden. Vrijdagnacht immers riep de geheim zinnige bode steeds de leden der samen), zwering naar den geheimzinnigen tuin in Soho, dus nu of pooit kon hijl dei zaak nader onderzoeken. Want hijl moest feiten hebben, wilde hijl zich tot de po litie (kunnen wenden om deze op het spoor te brengen van den moord op Gar cia. Hij' vreesde namelijk minder dat de politie hem 'niet zou gelooven dan wel dat zij, door dadelijk in te grijpen, jien heeleji boel in duigen zou gooien. Ook zouden de samenzweerders, nu Macro- En tereciht: „W a.nt dat is in waar heid gebenedijd", zegt Luther, over Maria sprekende, „wat met godde lijke g e n a d e b e g i f t i g d, d,w.z. wat zond er zonde j s". Mogen deze weinige regelen er toe bij dragen de veorwdeelen weg te nemen, die de waarheid der Katholieke belijdenis voor andersdenkenden mp, dichL om sluierd houden, opdat het woiord van den ZoiOn der Maagd in vervulling ga: „Het moge zijn één schaapstal en één her der I,,7) 4) In zijn uitleg van het „Magnificat", d.w.z. Maria's lofzang, voorkomende bij Luc, I, 46—56. 2) Tu ad liberandum suscapturus ho minem, non horruisti virginis uterum woorden uit den Ambrosiaamsehen lofzang „Té Deum". G Zie Luc. I, 48. 4) Romantische Werken. Arnhem 1870. Deel I, blz. 100 en 101. 5) Evangel. Ave Maria (Halle 1863). 6) Hoogl. IV, 7. 7) Joann. X, 16. UIT DE PE11S. Wijk-bij-Duurstede. Het R. K. Dagblad „H -e t H u i s g e zin" schrijft Dat de anli-revolutionairan, schoon bo ven hun getal in de 'Tweede Kamer ver tegenwoordigd, niet graag een, district, hoe wel dezen er minstens eens zoo sterk zijn, aan de katholieken afstaan, is men- schelijk. Niet groot-menscbelijk doch klein-men- schelijk, in ieder geval menschelijk. a Maar dat zij met de katholieken geen overleg willen plegen, opzettelijk alle over leg afsnijden door hen, voor een voldongen feit te stellen, is min goede tactiek. Wie overleg afsnijdt bewijst daardoor dat hij voor de rechtbank der redelijkheid en billijkheid zwak staat. Dit bewijs is door de centrale anti-revo lutionaire kiesyereeniging in het district- Wijk bij Duurstede geleverd, Idie besloten heeft met een eigen candidaat uit te ko men, met op-zij-sehuiving van het voor stel der katholieke, 'centrale om oyer die ,zaak van gedachten te wisselen. Er wordt wel eens gezegd, wanneer die -opmerking gëmaskl wordt d'aiï de anti revolutionairen zoo moeilijk tot hét stem men op een katholiek zijn te brengén, dat de leiders heel anders en bieter zijn. De groot© leiders misschien, maar toch niet the van lageren rang, want dezen geven als thans weer te Wijk bij Duur stede aan tie gewooii-soïdatën egn slecht voorbeeld. Wat de anti-revolutionairen in Wijk ge daan hebben is nit politiek oogpunt bet slechlst denkbare een samensprefcing Wei geren met den bondgenoot, aan wién de partij heel het land door een aantal zetels dankt. Hun spreekwoordelijke steilheid en on- polo en zijn vrouwelijke hulp eenmaal het oog op hem gericht hielden, tijde lijk niet bijeen kunnen komen,' en dat zou hun dan dezen avond zeker worden ge zegd. Bovendiè'h zoo overdacht hij die vrouw scheen hem ongemerkt töt het hospitaal te.zijn-gevolgd: dat toewees het feit, fdgi heb-juist Maciropolo was die zijin woning bèspiomieerde. Zou 'dus Carlatta ook |niet wonden bewaakt? Het trijlfüig vain ide barones Van Ravendale was onge twijfeld -gevolgd. Jammei', 'dat hij juist ook dit aidres had opgegeven om er de- bij Macxopolo gekochte buste te bezorgen Alles wat hijl dus had gedaan om niet de aandacht te trekken was m'islukt. En dam hoe 'zouden de samenzweerders! het uitleggen, 'dat hij' toevallig huis aan huis woonde met een hunner broeders, Monsieur Felix? Deze gedachten gingen hom door Jiet hoofd en maakten hem onrustig. Zou hij zijn ontdekkingen nog verder kunnen ver volgen; zou 'er niet Ireeds -een ander uur, een andere vergaderplaats zjjln gekozen? Elke 'minuut werd nu kostbaarder, want1 (dien. bewusten avond had de bode zijln geheimzinnig signaal om even vóór tie nen 's avonds gegeven Maar daar was hjj' bij het huis; een straat verder stapte hij uit en liep nu tot bijl den geheimzinnigen tuin. Bra- handelbaarheid wenschen ze blijkbaar on verzwakt te handhaven. Hèlpe -evenredige vertegenwoordiging ons spoedig ,ran deze wijze valn samen werking, die ,geen samenwerking meel is, af. II Jt L U 1 Tot burgemeester van Brussel als op volger van De Mot is benoemd Adotlph Max, thans schepen van onderwijs. 1TUAHKUU. Noodlottige vergissing. Me vrouw Genertine, -echtgenoote van een lid van de handelsrechtbank te Clermont-Fer rand, heeft bij da bereiding van een oho- coladepudding, bij vergissing arsenicum, dat gekocht was om ralten te verdelgen, in plaats van suiker gebruikt. Zij zelf, haar echtgenoot en de oudste dochter, zijn, kort na' van de pudding gegeten te hebben, gestorven. De 'Toebtandvan 'de andere, 19-jarige dochter van'mevrÓluw Gen]©rtane en ,van de twee kledin-kinderèh, is hopeloos, lïAlilË. De minister-crisis. .Koning Victor Emmanuel heeft Zaterdag verschillende- piolitiei in audiëntie ontvangen zoq o.a. Te- desa, Rubini Fantono, Salandra, Guiccdar- dini Luzzatti, Capeili en Finocharo. Allen hebben den koning geadviseerd .om Soin- nino tot opvolger van Giolitti te benoemen. Doch om een minis leive met levensvat baarheid te vormen, zegt de „Tribune", is het in de eerste plaats noodzakelijk dat Sohnina zich met de partijgenoioten van Giolitti verstaat. De „Corriere d'Italia" gaat nog verder en beweert dat de formatie van een ka- tonei-Sonniina m.slukt is, wijl admiraal Beitolo zijn s-eun geweigerd heeft. Vandaag zal üe koning een definitieve beshssing némen1. SI'A VJU. Een generaal gekwetst. Naai; de „Imparcial" medfedeelt, is generaal Sotto Mayor, aanvoerde^ van een der lègendivi- sies te SFellilla, van zijn paard gevaden en zeer ernstig gewernd- Koning Alfons ernstig ziek? De Farijsche „Gil Bias" blijft volhouden, ondanks alle offioieele tegenspraak, dat de Spaansc.be monarch ernstig ziek zou zijn. Fohepen in den neus en vereltering in het oor maakten ©en operatie nood- zakelijk. F-rofessor Moure uit Bordeaux zou geconsulteerd zijn en had den toe- taal weg stapte hij naar binnenWare hij door een verdekt opgestelde schild wacht tegengehouden, dan zou, hij: pen) excuus hebben gevonden; maar er was niemand, bet,.scheen uitgestorven. Dood stil naderde', hij: het huis toit bij de mu ren. Het bleef' stil. Geen licht, gpen stem, geen schrede. Toch bleef de jónge arts volhouden. Bui ten sloeg 'het"tien uur. Maar., nog kwam er niemand. Plotseling schrikte hiji op: iemand met vasten tred, die goed den weg scheen te kennen, naderde en bleef voor den ingang v,an het huis staan. Hij gaf drie korte slagen op de idem-, alsof hij er- met den 'kant van een geldstuk op sloeg doch hijl 'kreeg geen geftoor. Daarna tikte hiji vijfmaal, nog kwam er niemand. Toen één forsche slag, daarna gin]g de (deur open. Hamilton hoorde' den gren del verschuiven en een ketting rinkelen. Daarop zag hij eein zwakke lichtstreep. De man gaf een teeken, fluisterde een enkel 'woord en werd toen binnengelaten. Hamilton zag duidelijk, dat hij een zwart masker droeg, dat zijn gansche gelaat be- jdé'kte. Maai- welk teek-en was het dat hiji gegeven had, welk woord had hij ge spróken Terwijl hij daarover stond te peinzen, hoorde hij opnieuw iemand naderen. En stand als ernstig gekenschetst; echter wil de hij -een operatie alleen in zijn kliniek uitvoeren, en kon den tijd, die voor de ge nezing noodig zou zijn, evenmin bepalen. De Madridsch© geneeskundige autoriteiten waren het volkomen met den Franschen professor eens. In het koninklijk paleis te Madrid heerschte -een zeer onrustige geest, want men waagde het niet langer de waarheid te verbloemen, zoodat een regentschap reeds in .zicht kwam. De Carlfsten en Re publikein-en waren echter op: alle gebeur lijkheden voorbereid. Zoo luiden de berichten van het Parij- sohe orgaan, hetwelk wij gaarne de verant woordelijkheid ervoor overlaten. In de Parijsche politieke kringen wordt het bericht wél is waar overdreven ge noemd, maar toch druk besproken. 1'O KIL'Li AI,, Koning Manuel te Lissabon. Zaterdagmiddag om bij tweeën is koning Manuel na zijn eerste groate huitenland- sche reis wederom te Lissabon terugge keerd. Een plechtige ontvangst werd hem op het station bereid, door alle leden dei- koninklijke familie, de ministers-,, de leden van het corps diplomatique, verschillen de hoog© autoriteiten en talrijke delega ties uit de provincie gekomen. Het publiek juichte den jongen koning geestdriftig toe op' zijn weg naar het pa leis -en in heel Lissabon heerschte een vroolijke, opgewekte .stemming. DtlTSCHLAA'II. De Rijksdag. In antwoord op de interpellatie betreffende de toestand-en op de Ki-elerwerf erkende de staatssecreta ris ïirpitz in de zitting van Maandag, dat in het bestuur der afd. oud-materiaal onregelmatigheden voorgekomen waren. Het was vastgesteld, dat een grondige ver andering was ingetreden. -Zoo nadrukkelijk mogelijk wees de minister de bewering af, dat alleenstaande -gevallen gegenera liseerd mochten worden. Eni wel in 't be lang van ondergeschikte ambtenaren, die hij i» elk opzicht dank .en erkentelijkheid schuldig was; in het belang van de keizer lijke marine; in 't belang van de in on rust gebrachte gemoederen van het Duit- sche land. De minister wees op. de g-e^ stadig stijgende, Schitterende technische prestaties, die -een vergelijking met die aller werven der geheele wereld konden doorstaan. De zuinige wijze van werken was door het eerste Engelsche vakblad erkend. Een koopman aan het hoofd der •werven zou evénwel onmogelijk zijn. De bewering, dat schepen met behulp van het geld uit overschottein op stapel gezet waren, vóór de gelden'waren toege staan, verklaarde dé staatssecretaris voor volkamen onwaar. Met algemeen© stemmen besloot de Rijksdag tot bespreking der interpellatie. toen deze main bijt de deur was geko men, ging het weer op dezelfde manier: weer drie tikken .op de deur, dan een pauze; dan vijf tikken, daarop nieuwe pauze; vervolgens één harde slag, en de deur ging open. Wéér zag Hamilton nu, dat ook deze man een zwart masker droeg. En nu hoorde hiji (duidelijk het woori „Omikron" uitspreken Ha," zei hij' in zichzelf, „heb ik het niet gedacht?! Zijl gebruikende let ters va'n het Grieksche alfabet." Daarop luisterde hij' met ingehouden adem Na vijf minuten verscheen er een derde m(an op het tooneel. En bij' deze gele genheid ontdekte Hamilton twee nieuwe feiten. De man stond namelijk, toen de deur openging, zóó voor het licht, dat hiji kon zien dat er een kleine lamp op een con sole stond, die tegen den muur hing. Toen de deur open was, stak de man zijn arm uit. Zijn mouw hield hij terug, zoodat zijn arm bloot kwam. Het gezicht idat er op keek, was |d<it van de vrouw, die Hamilton dienselfden middag in den win'k'el van Macropolo had gezien. fWordt vervolgd.) J L L i j

Krantenbank Zeeland

Nieuwe Zeeuwsche Courant | 1909 | | pagina 1