Het geheimzinnige teeken.
Dinsdag 7 December 1909
Vijfde Jaargang.
FKUILLETOH.
BUITENLAND.
No. 1 te
„Onze Pers deugt niet",
zeggen sommige Katholie
ken en inmiddels besteden
zij hun geld en hun invloed
aan de verbetering van
de neutrale en liberale Pers
WOORDEN EN DADEN.
UIT DE PERS,
Abonnementsprijs p. 3 (maanden voor Goes f 0.75, daarbuiten f 0.95
Afzonderlijke nummers h contant -0.05
Advertentiën worden ingewacht op Maandag en Woensdag vóór
half drie en Vrjjdag vóór een uur 's namiddags.
Reciameberiehten 25 Ct. p. r. Bjj abonnement spéciale prjjs,
Advertentiën van 15 regels f 0.50; iedere regel meer 10 Ct.
Eenzelfde advertentie 3 X geplaatst, wordt 2 x Berekend.
Dienstaanbiedingen 5 regels voor 25 Ct, contant
De Socialisten 't is overbekend zijn
erg bjj de hand met hun mond. Over alles
en nog wat praten zjj mede, zonder zich
af te vragen, of zij verstand van de zaak
hebben, getuige o.a. het nieuwe Socialis
tische Kamerlid Dujjs, dat tjjdens de be-
grootingsdebatten, vorige week, ging gras
duinen in de justitieele vraagstukken en
daarbij een jammerlijk fiasco maakte, zooals
zelfs de „Nieuwe Rotterdamsche Courant"
moest bekennen. Kortom 't is met de be
lijders van het roode evangelie, zooals Baron
Van Wijnbergen Donderdag j.l. in de
Tweede Kamer zeide„Zjj doen niets dan
praten". Want, wannneer zij het wagen
hunne theorieën in practische daden om te
zetten, dan blijken zij zóó eindeloos ver
af te zakken van het ideaal, dat zij den
onnoozelen arbeider voorhouden, dat de
„kapitalistischemaatschappij" een „Dorado"
is, vergeleken bij het brokje socialistische
toekomststaat, dat lij ons dan te zien
geven.
Doch haasten wij ons de daad bij het
woord te voegen en den lezer in kennis te
Btellen met een boekje„De Sociaal-
Democratie als werkgeefster"
geschreven door Dr, F. S. Neumann to
Berlijn.
Mr. Tydeman, zeker geen „clericaal"
bracht het voorverleden week in de Tweede
Kamer te pas als wapen tegen de socia
listen en inderdaad een wapen is het, want
het bevat heel wat uitlatingen, die alles
behalve aangenaam voor de roode broeders
zijn.
De schrijver vangt aan met een reeks mis
standen in socialistische Verbruiksvereeni-
gingen. Gelijk bekend, vorderen de socia
listische vakvereenigingen o.m achturigen
werkdag, afschaffing van Zondagsarbeid,
gelijke loonberekening voor mannen en
vrouwen, minimumloonen enz. Van dit alles
is in de sscialistische verbruiksvereenigin-
geu nagenoeg geen spoor te vinden.
We halen hier enkele sprekende ge-
Vallen aan.
In een samenkomst, in 1901 gehouden
door de winkelhouders der Verbruiksver-
eenigingen in de provincie Brandenburg,
werd door een hunner gezegd't Is helaas
een feit dat, wanneer arbeiders optreden
als werkgevers, zj) het personeel even on
waardig ja nog onwaardiger behan
delen als de particuliere ondernemers doen.
Het bleek, dat het aantal arbeidsuren
per week van 70 tot 92, gemiddeld 81
19)
„Neen. Zelfs boven den president
staan weer hoogere: geen drie man in Lon
den weten precies hoe de vork in den steel
zit! Ik maak me nu eigenlijk aan meineed
schuldig door u dit alles te vertellen, en
volgens de wet van mijn genootschap ben
ik des doods."
„En ge vertrouwt mij
.Ja, volkomen. Want men bedreigt
mij tóch reeds. En ik heb nergens schuld
aan! integendeel. Toen Garcia in mijn huis
kwam had ik een voorgevoel dat hij ver
moord zou worden. Hoe de moordenaar bij
mij in huis kwam, wie hij was ik weet
het eerlijk niet. Maar Garcia is ver
moord op bevel, dat weet ik zeker!"
„Hoe weet ge dat?"
,„Op de deur van Garcia's kamertje
z&t een stuk papier geplakt, waarop een
teeken was geschilderd datwij allen kennen."
„En hoe zag dat teeken er uit?„
„Neen, ik heb al veel te veel gezegd."
„Alles zeggen, of niets zeggen,
Want
bedroeg, dus 13.5 uur daags, tegen een
gemiddeld uurloen van 1823 ptennige,
dus van 11 tot 14 cent.
Zeventig procent der vereenigingen ver
langden ook mede arbeid van de vrouwen
der winkelhouders, meermaals zonder aparte
belooning. In een zesde der vereenigingen
werd eveneens kinderarbeid gevorderd, ter-
wjjl ook in slechts één op de zes vereeni
gingen verlof werd toegekend. SakseD,
Leipzig en aDdere streken klaagden des-
tjjds al even hard.
Na te hebben meegedeeld hoe de be
heerder van een Socialistische Verbruiks-
vereeniging te Leipzig veroordeeld werd
wegens balans-vervalsching, gaat het arti
kel aldus voort:
De Dresdener Verbruiksvereeniging wei
gerde haar personeel een pensioenregeling,
hoewel 6 millioen Mark werd omgezet en
8 pCt. dividend werd uitgekeerd.
Kottbus, 1906, Het loon der winkel
houdsters werd teruggebracht van 75 op
60 Mark maandelijks.
Sociaal-democratisch Volkshuis te Leipzig,
1908. Het bestuur ontsloeg een stoker,
die verzocht om eenige regeling van zjjn
arbeidstijd en wat Zondagsrust.
Dozijnen sterksprekende feiten slaan we
maar over om te besluiten met een greep
uit de statistiek der loon- en arbeidsver
houdingen in de sociaal-democratische arbei-
dersvereenigingen, voorkomende in het
„Reischsarbeiterblatt" 1908, dus van zeer
recenten datum. De statistiek omvat 744
Verbruiksvereenigingen met 8611 man
personeel.
Daar staat te lezenVan de sociaal
democratische eiscben, als achturendag, Zon
dagsrust, gelijke behandeling van mannen
en vrouwen, enz., is in deze sociaal-demo
cratische bedrijven, steeds nog geen enkele
in vervulling gegaan. Slechts het kantoor
personeel heeft in doorsnee negen arbeids
uren daags voor beide geslachten. Maar
86.5 pCt. der vrouwen verdient minder dan
100 Mark 's maands, tegen 57.4 pCt. der
mannen, die meer dan 200 Mark trekken.
Slechts éón vrouwelijk lid van het kantoor
personeel heeft 150 Mark loon. Zeer ongun
stig echter zjjn de toestanden bij het andere
personeel, vooral bij de winkelhouders, voor
wie de dagelijksche arbeidsduur tot 16 uur
stijgt. 91.3 pCt. hunner verdienen minder
dan 150 Mark, meer dan een vierde hunner
zelfs minder dan 100 Mark. De winkel
houdsters zijn er nog aanzienlijk slechter
aan toe de verkoopsters nog weer slechter.
In 331 vereenigingen waren de winkel
houders, in 189 vereenigingen de winkel
houdsters tot Zondagarbeid verplicht In 636
vereenigingen bestonden geen verloftijden.
Vóór van dit deel af te stappen, herinnert
de schrijver aan een uitspraak van de
„Vorwarts" van 12 Mei 1909, „dat de
soGiaal-demacratie niet in 't minste had
getoond in staat te zjjn de schandalige
behandeling der arbeiders in bedrjjveD,
waarin ze zelf werkgeefster is, ook maar
eenigszins te verbeteren."
Dan spreekt de schrjjver over de soci
alistische bladen „Vorwarts" en „Leipziger
Volkszeitung".
„Welnu. Het was de letter S, met
een kruis, dat er als een dolk uitziet, er
achter."
„En wat beteekend dit teeken?,,
„Het diepste stilzwijgen, op straffe van
zelf vermoord te worden!"
„Hal daarom hebt gij bij de behan
deling voor het gerecht niet alles verteld
„Ja. Het achterlaten v an dien groenen
zak was slechts een truuk. Zóó scheen het,
alsof een inbreker den moord had be
gaan
„Maar hoe kunt ge nu gevaar loopen,
terwijl ge toch niets hebt verteld? En wie
bedreigt u?"
Ik kan alleen op het laatste antwoor
den: Zanakis bracht mij veertien dagen
geleden het bevel London te verlaten en
naar Napels te gaan."
„Dus daarom moest ge alles ver-
koopen?"
„Juist. Vanmiddag heb ik mijn zaak
aan iemand overgedaan."
-— „En wat gaat ge nu beginnen?,,
„Daarvoor kwam ik nu juist bij n
Ik wil niet naar Napels, want daar ioop
ik zeer zeker gevaar, zoodra er maar een
spoor van de moordenaars wordt ontdekt."
„Dat geloof isc ook stellig en zeker!"
„Dns wat zoudt gij mij dan aanraden,
doctor
Dr. Neumann schetst in dit hoofdstuk
het partijbestuur als een brutale werk
geefster, die meeningsvrjjheid onderdrukt;
die redacteuren zonder het hoor on wedei»
hoor te hebben toegepast „op straat
stampte'', zooals de Vlaming zegt; die
„kadavergehoorzaamheid" vordert; die het
sociaal democratische principe, volgens het
welk het personeel bij de regeling der
arbeidsverhoudingen moet medewerken,
met voeten treedt. Het „Herr im Hause"
beginsel, door de soci's bjj werkgevers
daverend veroordeeld, vierde en viert er
blijkbaar hojgtij Sociaal-democratische
boekdrukkers betitelen het „Vorwarts1-
bedrjjf als „tuchthuis eerste klasse". E»
de schrjjver, met voorbeelden werkend,
doet uitschjjnen, dat loondruk en „kapi
talistische uitbuiting" zich voordoen, dat
er zestienurige arbeidsdagen voorkwamen
en het arbeidsvermogen van 't personeel
werd uitgeperst, ondanks 60 pCt. dividend.
Dat klinkt alles vreemd en haast onge
looflijk, nietwaar? Helaas grondt de schrjjver
zjjn beschuldigingen op legio bewjjzeD,
zoodat voor twjjfel geen plaats meer
overbljjft.
Eén zinnetje slechts halen wjj aan, uit
het sociaal-democratische boekdrukkers
orgaan „Korrespondent". Het behoort tot
een artikel, ingezonden door een stereotypeur
van de Vorwarts"-drukkerjj en het ver
klaart statistisch bewezen, dat de stereoty-
peurs van de „Vorwarts" van alle Ber-
ljjnsche drukkerijen den meesten arbeid
moeten verrichten.
En de „Leipziger Volkszeitung"
„De toestand vu schreien ten hemel". Zoo
werd gezegd in een vergadering, in de
eerste helft van April 1908 gehouden.
„De Standaard", aan wie wjj dit artikel
grootendeels ontleenen, zegt na vermelding
van bovenvermeld boekje dan ook terecht:
„Dit kjjkje in de practjjk is nogal leer
zaam, vooral nu hljjkt dat van socialistische
zjjde wel met grenzelooze minachting op dit
boekje wordt neergezien, maar ook, dat
heel weinig er tegen wordt gezegd."
Wanneer een werkman, na dit alles ge
lezen te hebben, bjj zich zeiven oordeelt
„Mij zullen de socialisten voortaan niet
meer met hun mooie praatjes ljjmen", dan
trekt hjj de juiste conclusie, die feitelijk
het uitvloeisel is van hetgeen, baron Van
Wijnbergen in de Tweede Kamer zeide
(„De Sociaal - demonraten Welke
daden hebben die op sociaal
en economisch gebied ver
richt? Dat vragen wjj steeds
en hooren het nooit; ZIJ DOEN
NIET DAN PRATEN 1
Dr. Kuyper.
De mededeeling van Dr. Kuyper, dat
hij zjjne zaak aan een eereraad wil onder
werpen, is door bjjna alle persorganen met
groote voldoening vermeld.
Enkele liberale en de socialistische bladen
willen den grooten man, die zjjne onvoor
zichtigheid reeds beleed, en het volle licht
wenscht, niet met rust laten tot de eere
raad zal gesproken hebben.
De socialisten zullen een voorstel indienen
tot het houden eener enquête, onder voor-
„Laat mij eenige oogenblikken na
denken."
Hij wandelde door zijn kamer heen en
weer, en bleef plotseling bij een stoel
stilstaan.
„Hebt ge reeds de koopsom ontvangen,
waarvoor gij uw zaak hebt overgedaan?"
„Ja, ik heb het geld bij mij."
„En uw huis hebt gij voor altijd
verlaten
Ja, mijn koffers staan reeds aan het
Charing-Gros-station
Nu, laat ze daar maar voorloopig
blijvendaar staan zij veilig Vooreerst
moet ge ze er niet weg halen. En als ik
u nu veilig en wel uit dit huis breng,
belooft gij mij dan te doen wat ik u zai
raden?"
„Graag, van harte graag I" antwoordde
de oude man
„Zoudt ge naar Schotland willen gaan
Ik weet daar een veilig toevluchtsoord
voor u."
„Overal wil ik heen gaan, als het
maar niet naar Napels is I
„Dan moeten wij ons haasten. Een paar
minuten over negenen gaat er een trein
van Sint Pancras naar Edinburgh. Ik zal
direkt een brief schrijven, die ge moet
meenemen."
Hamilton zette zich aan zijn echrijftafel
wendsel, dat dan alleen getuigen onder
eede kunnen gehoord worden.
Dat van zulke enquête niets komen zal,
kan men veilig voorspellen.
Zeer juist teekent een inzender in den
liberalen „Telegraaf" den toestand als hij
schrjjft:
Misselijk en weerzinwekkend (vergun
mij de uitdrukking) moet, mjjns in
ziens, zijn, voor alle weldenkende lieden
zonder onderscheid van geloofsover
tuiging, de wjjze, waarop dr. Kuyper
heden ten dage wordt uitgemaakt voor
al wat leeljjk isI
Maar desalniettemin vindt ik zjjn
bestrijding eenigszins grappigImmers
zjjn beste en looyaalste vrienden zien
in den grooten en diepzinnigen man
geen godheid Dit schjjnen zjjn tegen
standers in hem wel te zien. Hjj toch
mag geen feilen hebben 1
Kan men wel hoogere eivchen aan
een menscheljjk wezen stellen?! Ik
zou haast zeggen, dat zjjn felste tegen
standers hem nog hosger opvoeren,
dan zjjn beste partjjgenooten en vrien
den 1
Het is ongetwijfeld het verstandigst en
het eerlijkst de uitspraak van den eereraad
af te wachten. („N. Koerier,,)
Accijns op Het gedistilleerd.
De Haagsche correspondent van de „Tel
schrijft
Met het oog op de nu door de beide
Kamers aangenomen verhooging van den
accijns op bet gedistilleerd van i 63 tot
f90 per Hectoliter, welke verhooging op
1 Januari a.s. in werking treeft, mag er
nog even aan herinnerd worden, dat die
accijns niet alleen moet worden betaald
voor gedistilleerd, dat na dien datum wordt
ingevoerd, maar tevens ook
ten eerstevoor alle voorraden gedistil
leerd boven de 25 liter, die den leveranciers
op 1 Januari a.s. is verzonden, doch eerst
daarna wordt ingeslagen.
Wie dus op 1 Januari a.s. minder dan,
of precies 25 liter gedistilleerd in voorraad
heeft, behoeft niet te betalen wie meer
dan 25 liter bezit, betaalt den verhoogden
accijns bij. Hij, dis op I Januari meer dan
25 liter bezit, moet daarvan uiterlijk 3 Jan.
kennis geven ten kantore van den ontvanger
en moet binnen twee maanden het hoogere
aocijnsbedrag bijbetalen. Ook hij, die na
1 Januari gedistilleerd inslaat, dat vóój dien
datum was verzonden, moet daarvan direct
kennis geven en binnen twee maanden
bijbetalen. Men onthoude dit goed, want
wie niet uit eigen beweging aangifte doet,
of wie verkeerd aangeeft, krijgt een cadeau,
in den vorm van een boete van ten hoogste
f 400. En dat is minder prettig 1 Omdat
men echter niet altijd precies den aanwe
zigen voorraad zal kunnen bepalen, heeft
de minister van financiën deze leverantie
een speling gelaten van 5 pet. d w.z. de aan
wezige voorraad mag 5 pet. booger zjjn
de aangegeven voorraad, zonder dat dit
en schreef in vliegende baast een brief.
Toen hij gereed was wendde hij zich tot
Cevanci en zei
„Deze brief is voor mijn broeder te
Edinburgh, Hij is óók dokter en zal u een
woning bezorgen in de buurt waar hij woont.
De envelop is open, zooals ge ziet. Als ge
in den trein zit, kunt ge dus lezen wat ik
geschreven heb. Volg precies op wat er in
staat; om zeven uur morgenochtend komt
ge aan. Ga direkt van het station naar
mijn broeder, het adres staat hier op
de envelop en schrijf mij niet, vóórdat ge
een brief van mij hebt. Ik zal u wel alles
laten weten door tusschenkomst van mijn
broeder."
O, boe kan ik u danken, dokter? Hoe
kan ik u uw goedheid vergelden?" riep
Cevanci diepgeroerd uit.
„öprtek niet van dank, het is niets
meer dan mijn plicht dien ik doe. Hoe zou
ik u, die in zulk 'n gevaar verkeert, alléén
kunnen laten staan. Want ik ben overtuigd
dat uw vijanden in staat zijn u nog van
avond overhoop te steken als ge dit huis
alléén zoudt verlaten. Het zou slechts de
deur toe doen voor al wat ik ben te weten
gekomen in de laatste weken
Cevanci stond plotseling hem als ver
steend aan te te staren.
„Maar als ge er van overtuigd zjjt,
als overtreding zal worden beschouwd. Wjj
herinneren er ten slotte aan, dat overal
waar hier van gedistilleerd sprake is, be
doeld wordt drank.
BELGIË
Koning Leopold on zijn fortuin.
Het „Hbl. van Antwerpen" bevat het
volgende telegram uit Brussel d. d. 4
December
Men houdt zich, volgens óns ten onrechte,
veel te veel bezig met de schikkingen
door den Koning genomen om van heden
af het gebruik van zjjn fortuin na zjjn
dood te regelen.
Het zjjn bier maatregelen van private
orde.
Men mag ook goed aannemen dat de
vorst er vooral op bedacht is, de onafhan-
keljjkheid van het land te waarborgen en
de uitvoering der werken te verzekeren,
waarin hjj steeds belang stelde.
Wat men zegt, dat alles voorwendsel is
om zjjn dochters te onterven, dat is on
nauwkeurig.
In alle geval is er voor de prinsessen
circa 50 millioen voorbehouden.
De meeste reizigers uit Nederland naar
België verkeeren in de meening dat een
getal van 50 stuks sigaren of een open
gebroken kistje van dit artikel, zonder
invoerrechten te betalen, in België mogen
worden ingevoerd. Tot nu toe schjjnt de
douane oogluikend dien geringen invoer
kosteloos te hebben toegelaten.
Het syndicaat van tabak en sigaren te
Brussel heeft zich tot den Belgischen mi
nister van Financiën gewend met de op
merking, dat volgens de wet geen en
kele sigaar vrjj van invoerrecht is en
gevraagd om dit misbruik te doen ophouden.
De minister heeft alstoen geantwoord, dat
thans de douane-beambten waren aange
schreven om de wet stipt toe te passen.
Dit ter waarschuwing onzer landgenooten.
ITALIË.
De crisis in Italië.
Sonnino moet van plan zjjn de uiterste
linkerzjjde uit te sluiten bjj de vorming
van een nieuw kabinet. Hjj zal beproeven
het eens te worden met de oude meerder
heid Giolitti en de grondwetspartjjen. Zelfs
zou hij minister-president en minister van
Financiën worden. De „Messagero" geeft
verder Dog de volgende lijst
Salandra, Binnenlandsche Zaken Finoc-
chiaro, JustitieBacceli, Openbaar Onder-
wjjs Pistola of dal Varme, Oorlog admi
raal Aubry, Marine di San Giuliano, Bui-
tenlandsche Zaken Gnicciardini, Landbouw;
Maggiorino Ferrari, Openbare Werken
Luzzati, Schatkistprins di Scalea, Poste
rijen en Telegrafie.
dat zij mij op straat zullen neersteken, hoe
kan ik dan dit huis verlaten?"
„Ik heb mijn plan reeds gemaakt",
antwoordde Hamilton rustig. „Drink nog
maar eerst een glas wijn, dat zal u moed
geven; ik ga onderwijl mijn jas aandoen
Hij verdween in zijn slaapkamer en kwam
spoedig daarna in een verbazend dikke jas
gestoken terug.
„Ga nu maar mee," zei Hamilton tot
Cevanci, „ik laat het licht hier branden,
dan vermoedt niemand dat wij het huis
veriaten hebbeD."
Cevanci sidderde, maar volgde den dok
ter- op den voet, die naar de keuken
ging om zijn huishoudster, mrs. Hrown den
sleutel te vragen van de achterdeur, die
anders nooit werd gebruikt.
„Ik zal zelf de deur wel sleuten, mrs.
Brown'" zei Hamilton, „want ik kom weer
langs denzelfden weg terug. Laat niemand
in mijn kamer, onder geen voorwendsel,
en laat het gas branden tot ik terug ben.
Mocht er iemand komen, dan zegt ge dat
ik druk bezig ben en dat gij mij niet moogt
storen. Zeg dus niemand dat ik niet thuis
ben. Geed verstaan?"
„Zeker, ik zal voor alles zorgen."
„Goeden nacht!"
(Wordt vervolgd.)
