No. 114
Dinsdag 28 September 1909
Vijfde Jaargang.
Verschijnt ellen MAANDAG-, WOENSBAG- en VBIIOMND.
politiek Overzicht.
"ÏHN T E N L AND!
FEUILLETON
DE JAGUAR.
BINNENLAND.
Staren-Generaal.
NIEUWE ZEEUWSS COURANT
Abonnementsprijs p. 3 maanden voor Goes f 0.75, daarbuiten f 0.95
Afzonderlijke nummers A contant- 0.06
Advertentiën worden ingewacht op Maandag en Woensdag vóór
lialf drie en Vrijdag vóór een uur 's namiddags.
Kanfoor v. d. Administratie: Ganzepoorfsfraaf C 209, GOES.
Reelameberiehten 25 Ct. p. r. Bij abonnement speciale prjjs.
Advertentiën van 15 regels f 0.50iedere regel meer 10 Cl
Eenzelfde advertentie 3 X geplaatst, wordt 2 x nerekend.
Dienstaanbiedingen 5 regels voor 25 Cl A contant.
In de Russische pers gaan geruchten,
over eene beweging onder de Japanners
in het uiterste Oosten, die op eene toe
komstige oorlog met Rusland zouden
doelen.
Goed ingelichte correspondenten van
andere Europeesche bladen beschouwen
echter deze geruchten als beslist onwaar.
In Italiaansche diplomatieke kringen
liep het gerucht, dat Ferdinand van Bul
garije zon overgaan van den Katholieken
tot den Schismatieken godsdienst, naar
men zeide, om Rusland's gunst te win
nen.
Dit gerucht is echter officieel tegenge
sproken.
Zoaals del lezer .wellicht weet, laat deze
vorst zijn zoontje Boris in den Schisma
tieken godsdienst opvoeden.
In Marokko schijnen de Spanjaarden
thans werkelijk; voordeelen .te behalen, of
schoon niet zonder vrij gevoelige verlie
zen aan hnne zijde. De divisie van gene
raal Tovar is een heel eind naar het
Westen kunnen voortellingen, .waardoor
hij heeft belet, dat de Spaansche troepen
in hun rechtervleugel kunnen worden be
stookt.
Te Madrid is men over deze operatie
der troepen zeer tevreden.
Volgens berichten pit Fez zou de Rhogi
nitet zijn doodgemarteld maar nog leven.
E'en Luiksch blad weet mede te doelen,
dat Koning Leopold spoedig afstand zal
doen van den troon ten behoeve van
Prins Albert. De verkoop van schilderijen,
meubelen en andere kostbaarheden, in
den laatsten tijd op Leopold's bevel ver
richt, zou de voorbereiding zijn tot die
daad. t
Volgens het Berl. Tageblatt, zou het niet
onwaarschijnlijk zijn, dat keizer Wilhelm
en keizer Frans Jozef dit jaar een' derde
ontmoeting zullen hebben, jïr zou sprake
vun zijn, dat de Duitsche Keizer einde
October aan Frans Jozef een jachtbezoek
in Stiermarken zal brengen.
t'BAA liltl.ru.
De „R épu bl i qu e" verong e 1 uk t.
Zaterdag is het bestuurbare luchtschip
„La République" tusschen Tréval en Vil-
leneuve, acht K.M. ten noorden van Mou-
ldns, uiteengesprongen en met bliksem
snelheid gevallen. Het schuitje is, op deu
weg vallend, verpletterd en de vier lucht-
schippers zijn omgekomen.
Het ongeluk met „La République" is
veroorzaakt, doordien er iets is gebro
ken aan de schroef. Ean vallend stuk
van de schroef heeft het doek van de
ballon doen scheuren. De ballon was op
200 M. hoogte.
56.
De personen in het schuitje zijn on
middellijk gedood, behalve luitenant
Phaure, die nog tien minuten geleefd heeft
EAOKLiM)
De hongerstaaksters onder
de kniel De kiesrechtdames, die te
Birmingham voor een tijdje in de doos
zijn gestopt, .wendden al 'tzoo dikwijls
met suecès jdoor hare zusters gebruikte
middeltje aan, .om het eten te staken,
t Ministerie van binnenlandsche zaken
kwam er bij te pas, een deskundige van
dit departement had een onderhoud met
den gevangenisdokter, wien hij volmacht
gaf mtet de dames te doen wat hij wilde.
De dokter verscheen toen met de maag
pomp in de cellen en dat bracht de dames
tot i'ede, die dan toch maar liever het
v.cfedsel op natuurlijke manier tot zich
namlen. Dat beteekent dus een tijdje
brommien
Intusschen worden ze door hare „col
lega's" buiten vermaakt door aubades en
serenades van trompet- en fluitsoio's!
Hset schip der Zuidp o al-e xp e-
ditite. Voor de Schotsche Zuidpool
expeditie is de oude walvischvaarder
„Terra Nova", die de hulpexpeditie voor
dte „Discovery" naai' het Zuidpool-gebiod
voerde, bestemd geworden. De bemanning
is reeds aangeworven, maar, merkt de
„Daily Chronicle" op,het schip is nog
niet betaald I
AJILKlhV
P te a r y en Cook. Naar' luid van de
laatste telegrammen uit de Vereenigdie
Staten laat Peary zich toch fêteeren, on
danks zijn plechtstatige verzekering, dat
hij gteen openbaar huldebetoon meer zou
willen aanvaarden, vóór dat de zaak met
Good finaal tot een oplossing zou zijn ge
bracht. De ontvangst, welke Peary hij
aankomst te Portland, in den staat Maine,
Woensdag bereid werd was groot-
sch'eepsch en geestdriftig.
De staatsgouverneur Fernland woonde
een feestmaal bij des avonds ter eene
van Peary gegeven. Het gedrang om toe
gang krijgen tot de feestzaal was zóó
groot, dat Peary ternauwernood kon bin
nenkomen. De gouverneur hield een ta
felrede, waarin hij Peary lof toezwaaide.
Deze sprak een woord van dank, hui ar
roerde de Cook-polemiek niet aan. De
betoogingen van het publiek ter eere van
Peary waren zoo geestdriftig, dat Peary
er geheel van onder den indruk kwain.
AlltlKV.
Dte slaapziekte. De slaapziekte
richt verschrikkelijke verwoestingen aan,
zoowel onder de blanken als onder de
zwarten aan het Tanganika-meer in
Duitsch Oost-Afrika en vooral in het
district Ujiji. Dr. Speissner heeft er zich
heen begeven om te onderzoeken welke
maatregelen kunnen genomen worden.
„Is alles veilig?" waren mijn eerste
woorden.
„Ja, antwoordde zij. „Ik denk niet dat
Telka zal terugkomen en de Graaf'
zij huiverde even „is weg. O, wat ben ik
hang geweest!"
„En ik ook. Maar daar zullen we straks
over spreken, als u in veiligheid bent.
Vlug nu. Breng een stoel. Zoo. Laat mij
u nu er door tilien".
Zjj sloeg haar armen om mijn hals en
ik had weinig moeite haar door het open
venster te halen. „Goed zoo", sprak ik.
„Laat mij de stangen nu weer op hun
plaats brengen, om de luitjes van het
spoor te brengen".
Dit oponthoud was gevaarlijk, maar ik
vond het noodig, om te voorkomen, dat
de wyze, waarop de gevangene ontsnapt
was, to veel in het oog liep. Wij zouden
zeker wel vervolgd worden en hierdoor
konden wij misschien tijd winnen.
Die ijzers waren spoedig weer vast.
„Kom Fraulein, vlug nu. Laat mij u bij
den arm vasthouden en u geleiden. De
weg is niet gemakkelijk".
Ik bracht haar door de donkere gang
en zoc| tot het luik. „Als we hier eenmaal
door zijn, hoop ik, dat we gered zijn";
sprak ik het oplichtend. Het meisje aar
zelde een oogenblik het neerdalen was
niet uitlokkend toen kroop zij naar
beneden, mij bij de hand vasthoudend. Ik
nam mijn lantaarn op en ging vooruit,
want er was geen plaats, om naast el
kander te loapen. Het meisje moet de
donkere, natte, vunzige gang verschrik
kelijk gevonden hebben, maar zij bleef mij
dapper volgen, terwijl ik haar' geleidde
en aanmoedigde, zoo goed ik kon, de
snelheid in aanmerking genomen, waar
mee wij gaan moesten.
„Nu zijn wij er bijna", kon ik eindelijk
zeggen. En toen begonnen wij de hel
ling op te klimmen, die ons naar den
uitgang bracht.
Ik verzocht haai- hier even te wach
ten, terwijl ik poolshoogte nam, kroop
vervolgens voorzichtig omhoog tot mijn
hoofd even boven den grond kwam en
keek rond. Daar alles veilig scheen,
heesoh ik! mijzelf uit het gat, tilde mijn
gezellin er uit en voort ging het naar
de plaats, waar het rijtuig stond te
wachten.
Toen wij Strode in het gezicht kregen,
wuifde hij vroolijk met de hand.
„Dat is beter dan ik had duiven lio-
ABGEATIKIE.
EenkabelvanArgentiniënaar
Europa. De Aigentijnsche Kamer nam
teen reeds door den Senaat goedgekeurd
wetsontwerp aan om een kabel te leg
den, die de Argentijnsche republiek recht
streeks verbiuden zal met Europa, via
Ascension.
Eerste Kamer.
Zitting van 23 September.
Achterstandsontwerpen.
Mededeeling werd gedaan van het in
gekomen koninklijk besluit, houdende de
benoeming van Graaf Van Bylandt tot
Voorzitter van de Tweede Kamer.
Voortgezet werd het debat over de Ach
terstandsontwerpen.
Het lid Vcrheijen motiveerde zijn stem
vóór de ontwerpen, al voldoet het voor
stel hem niet geheel, maar 's ministers
tegemoetkomende houding dient op prijs
gesteld.
Door de ontwerpen aan te nemen wordt
volstrekt niet de eer van de Kamer aan
getast.
Door 's Ministers toeschietelijkheid heeft
het ontwerp eene verandering] ondergaan,
waardoor het hoofdbezwaar is weggeno
men. De pensionneering nl. is thans zoo
danig geregeld, dat er geen gevaar- meer
bestaat voor ontvolking van de rechts
colleges, in 't bijzonder van den Hoogen
Raad.
Spreker huldigde ten slotte den Minister
als een eenvoudig, bekwaam man, die zich
jlit zjjn rustigen wetenschappelijken werk
kring in den politieken maalstroom wierp,
niet voor zijn persoon, maar om werk
zaam te zijn in het belang van zijn land.
De Minister van Justitie, Mr. Nelissen,
ontkende, dat de regeering is te kort ge
schoten in deferentie voor de Kamer, in
tegendeel, door de verandering in de ont
werpen aangebracht, heeft de regeering
getoond gemeen overleg te willen.
Echter ook hieraan is natuurlijk een
grens.
Daarom kan de regeering niet voldoen
aan den aandrang om de ontwerpen te
splitsen.
Zij vormen één geheel, bestemd om den
achterstand in te halen en in het vervolg
te voorkomen.
Mocht de proef met den alleenrecht-
sprekenden rechter mislukken, dan, maar
dan ook alleen, zal uitbreiding van per
soneel worden voorgesteld.
Wanneer 't zich echter laat aanzien, dat
het klein ontwerp 2 eerst over geruiinen
tijd tot stand komt, zal reeds thans ver
sterking van het Amsterdamsche Hof
worden voorgesteld.
Voorts trad de minister in eene uit
voerige weerlegging van do geopperd» be
denkingen.
pan!" riep hij ons opgewonden toe.
Het meisje gaf hem een dankbaar knikje
en een glimlach, zonder tijd te hebben
voor een woord haastten wij ons in het
rijtuig te komen, de goede jongen sprong
op den bok en zette zijn paarden aan,
zooveel hij durfde op het hobbelige pad.
Na tien minuten hield echter het hotsen
op, wij hadden den grooten weg bereikt en
nu snelde het rijtuig voort, zoo hard de
paarden loapen konden.
Ik had nu tijd op te merken, dat mijn
gezellin blijkbaar onder den invloed was
van do overspanning ,en opwinding, die
zij zooeven; ondergaan had. Zij1 leunde half
bezwijmd achterover. Zk opende haastig
eeu flesch wijn, waardoor zij weer wat
opknapte. Zij was »en moedig meisje en
binnen eenige minuten had zij zich zoo
ver hersteld, dat zij kon lachen over haar
zwakheid en begon te babbelen.
„Ik ben gisteren avond weer in het
klooster geweest", sprak ik.
„Zoo, enj wat kwam u doen?" vroeg ze.
„ik kon niet wegblijven. Het gevoel,
dat u in zulk gevaar verkeerde, was mij
te sterk en ik wilde ook Strode den weg
wijzen vaar het geval, dat er iets gebeu
ren mocht".
Misschien gevoelde zij wel, dat er een
dringender reden achter de andere ver
borgen was. Althans haar blik was meer
De Minister ontkende, dat het instituut
van den Judex Unicu^ in strijd is met de1
grondwet.
In tegenstelling van de bestrijders van
dit instituut verwachtte de minister, dat
er wel degelijk een goed gebruik van dat
instituut zal worden gemaakt.
Hij beriep zich in dit verband op het
■request van de Rotterdamsche balie, waar
in destijds vreugde over de instelling van
dat instituut weid. geuit.
Wat de pensioenregeling aangaat, ver
trouwde de Minister, dat de rechterlijke
ambtenaren, die zich nog krachtig genoeg
gevoelen, uit hoog plichtsbesef, al hebben
zij de gestelde leeftijdsgrens bereikt, niet
zullen heengaan, doch alleen zij zullen
heengaan, die den druk der jaren ge
voelen.
Vrees voor vervanging alsdan dooi- min
der bekwame, personen behoeft niet te
bestaan.
De thans voorgestelde pensioenregeling
loopt in geen enkel opzicht op een latere
definitieve regeling voor.
De Minister hoopte, dat de Kamer de
ontwerpen zon aannemen, opdat een
einde kome aan het treurig sleepen bij
de overladen rechtscolleges.
Mocht de Kamer echter de ontwerpen
afstemmen, dan zal voor spreker daaruit
blijken een verschil van gevoelen tusschen
hem en de Kamer, welke hem moet doen
afzien van verdere pogingen om een einde
te maken aan den achterstand, niettegen
staande dit zoozeer in 's lands belang
noodzakelijk is.
Tot welke conclusie dit voor spreker
leiden moet, ligt voor de hand, aldus
eindigde minister zijn rede.
Daarna vingen de replieken aan.
Het lid Van den Biesen oordeelde, dat
afstemming der ontwerpen voor den mi
nister geen reden is om heen te gaan.
Het lid 't Hooft zag, aangezien de mi
nister reeds in eerste termijn zonder de
replieken af te wachten, de portefeuiliie-
kwestie had gesteld en het debat daardoor
heeft gedood, van repliek af.
Hoewel hij voornemens was geweest
uitvoerig te repliceeren om zijn bezwa
ren nader uiteen te zetten.
Na nadere verdediging door den mi-
minister werden de ontwerpen aange
nomen met 28 tegen 15 stem
men.
Nationale Tentoonstelling voor Huisvlijt.
Vanwege den Volksbond tegen Drank
misbruik zal in de zomermaanden van
1910 te Den Haag, onder eere-presidium
van Z. K. H. Prins Hendrik der Neder
landen, eene Nationale Tentoonstelling
voor Huisvlijt worden gehouden/welke uit
twaalf afdeeiingen zal bestaan en zeer be
langrijk belooft te worden. Iedere Neder
lander zal kunnen inzenden en de in
zendingen ter mededinging moeten door
den inzender zeiven gedurende die laat
ste 5 jaren zijn vervaardigd.
In het geheele land zijn een 300-tal
dames en heeren benoemd als corres
pondenten, die zich bereid verklaarden
dan dankbaar toen zij zeide: „Het was
roekeloos van u, dat te wagen. Als ik
dat geweten had, zon ik verschrikkelijk
in angst gezeten hebben, want zij' had
den mij geheel naar den anderen kant
van het gebouw gebracht".
„En weet u waarom?"
„Rallenstein was onverwachts geko
men".
„Ja, ik wist het".
„Wist u hetl" riep zij verbaasd.
„Ja ik! heb hem gezien".
„Heer Tyrrell, wat een verschrikkelijk
gevaar hebt u geloapen".
„Ik geef toe, Fraulein, dat het onver
standig was, maar ik heb ten minste in
teressant nieuws gehoord".
„Vertel mij dat dan eens".
„Dat Prins Theodoor niet met de Prin
ses kan trouwen".
„Kan hij niet?"
„Neen, want hij is al in het geheim
gehuwd. Daaruit volgt dus, dat al die
politieke moorden onnoodig geweest zijn.
Er is dus alle reden, dat u in leven zult
blijven.
„Ah!"
„Maar ongelukkigerwijze bent u drie
dagen geleden gestorven".
„Ik drie dagen geleden 1"
„Dat heeft Graaf Furello aan zijne Ex
cellentie verteld".
aa!n dit nuttige werk hunne krachten te
verleenen.
Correspondenten voor Zeeland zijn:
Aardenburg, G. A. Varsterman v. Oyen;
Domburg, P. H. Labrijn; Hansweert, W. A.
De Blaeij; Hulst, D. L. M. De Boer; Krab-
bendijke, J. A. Elenbaas; Middelburg, Mr.
C. L. Gratemu, J. Vreekeu (Hoofdonderwij
zer) Oostburg, Mevr. A. M. Prey-Kruimel
Terneuzen, Jhr. J. W. Poinpe van Meer-
dervoort; Tholen, D. Kwaak; Vlissingen,
Mej. M. .C. Schuurkamp; Zierikzee, A.
Timmerman Cz.
Breukelen.
Door verschillende bladen wordt een
woord aan den eersten uitslag gewijd.
De Gelderlander zegt o. m.
De stemmencijfers maken het niet mo
gelijk iets te profeteeren. Alles hangt af
van da houding der C.-H. en kier liberalen.
Het is nog niet zof> heel zeker, dat alle
dezen eensgezind op den A.-R. canididaat
zullen overloopen.
Het D a g b 1. v. N.-B rabant consta
teert na vermelding der cijfers:
Met ziet het! de katholieken hebben
recht op dezen zetel.
De uitslag der stemming heeft de voor
standers eener katholieke candidatuur vol
doende in het gelijk gesteld.
De Residentiebod© schrijft:
Telt men deze cijfers van christelijk-
historischen en) anti-rev. samen, dan kamt
men tot 2725, terwijl de Katholieken al
leen er 2625 uitbrachten, wat meer is
dan bij de herstemming in 1901 door hen
behaald werd. Hadden de onzen dus wel
zoo groot ongelijk, eens met een eigen
man uit te komen? We weten nu weer
ter dege hoe de zaken staan.
Bij de herstemming zal 'ter spannen,
'tls duidelijk, dat de liberalen nu óp do
wip zitten.
Het V ad. acht het intusschen „in aan
merking genomen de toestanden in 'het
district niet zeer waarschijnlijk", dat „een
belangrijk contingent liberale kiezers" op
den anti-revolutionair zal overgaan.
De Maasbode oordeelt
Daar zal, beziet men de cijfers goed,
voor den' katholieken candidaat een zware
wijs opl gaan.
Wel heeft de katholiek een beduidenden
voorsprong, zoodat, wilden de anti's bil
lijk zijn, zij dienden te erkennen, dat Breu
kelen aan ons hoort.
Maar' veilig kan men zeggen, dat 't
grootste gedeelte der chr.-hist. stemmen
op den anti zal gaan, terwijl een andeij
gedeelte der partij eenvoudig thuis blijft.
Van de liberale kiezers geldt hetzelfde.
Zelfs mag men, dunkt ons beweren,
dat verreweg het grootste deel hunner
zich onthouden zal, terwijl een klein deel'
slechts den anti stemmen zal.
Het geval van den kommies H. V., te Boxmeer
Dezer dagen deelden wij het geval van
den kommies der directe belastingen, H.
V., t© Boxmeer, mede. Van geachte zijde
wordt daaromtrent aan „De Telegraaf"
nader het volgende meegedeeld:
H. V. had niet zichzelf willen verrijken,
Zij zat een oogenblik in gedachten. „Ja
ik begrijp dat wel", sprak zij toen.
„Het komt mij dus voor, Fraulein, dat
u nu alleen den Graaf te vreezen hebt".
Zij huiverde even. „En dat is teig ge
noeg, maar ik heb ten minste duizendmaal
liever zijn haat, dan zijn liefde. 0, ik
kan er niet aan denken, maar ik moet het
u toch vertellen. Ongeveer een half uur
nadat u gisteren weg was, kwam de Graaf
in mijn kamer. Hij vertelde mij, dat hij
door mij te laten leven, zijn eigen leven
op het spel zette. Het gevaar, dat hij
liep, wast zoo groot, dat hij er zich slechts
op één conditie aan bloot wilde stellen.
U kunt natuurlijk wel begrijpen, wat die
voorwaarde was: dat ik met hem zou
trouwen. Anders zou die dag mijn laat
ste zijn. „Denk er om", sprak hij met
akelige, vleiende stem, „dat u in theorie
al reeds dood ben. Het graf is voor u
gedolven, buiten in het basch. Tien mi
nuten nadat ik het beveel, zult u daar
jn liggen. Het doet mij leed u dit te moe
ten vertellen, maar mijn leven is ook'
kostbaar. 'Ik kan het niet wagen zonder!
een pand te hebben, waar ik om speel".
(Wordt vervolgd.)
