No. 105 Dinsdag 7 September 1909 Vijfde Jaargang. FEUILLETON, DE JAGUAR. politiek Overzicht. BUITENLAND. Verschijnt eiken MAANDAG-, WOENSDAG- en VRIJDAGAVOND. Abonnementsprijs p. 3 maanden voor Goes f 0.75, daarbuiten f 0.95 Afzonderlijke nummers A contant- 0.05 Advertentiën worden ingewacht op Maandag en Woensdag vóór half drie en Vrijdag vóór een uur 'a namiddags. Kantoor v. d. Administratie: Ganzepoorfstraat C 209, GOES. Hedameberiehten 25 Ct. p. r. Bij abonnement speciale prjjs, Advertentiën van 15 regels f 0.60iedere regel meer 10 Ct. Eenzelfde advertentie 3 X geplaatst, wordt 2 x nerekend. Dienstaanbiedingen 6 regels voor 25 Ct, A contant. Een vonnis. In no. 104 van een zeker hier tor stede verschijnend vrijzinnig blad komt een zon derling artikel voor, getiteld „Cholera" en met de onderteekening S. C. Ribent, blijk baar een schuilnaam. Voegt men de voor letters S. C. bij den naam Ribent, dan krijgt men tezamen het woord „Scribent", dat beteekentveelschrijver, iemand die er maar op los schrijft, „raakt 't niet, dan botst 't niet", zou de volksmond zeggen. Nu, na lezing van het stukje, getiteld „Cholera" mag men den schrijver de eer niet onthouden, dat hij zjjn schuilnaam wel heeft weten te kiezen. Waarom het bewuste artikel nu zonder ling is? Wel, omdat mijnheer S. C. Ribent temidden zijner zeer gezonde beschouwingen over de cholera opeens op zeer ongezonde manier uitvalt tegen de „fijne" kranten en hun „dom en godslasterlijk gefemel", waar mede zjj aanraden om „niets te doen en den wil des Hoeren te laten geschieden". „De Zeeuw", het in deze streken wel bekende dagblad, wordt met naam en toe naam geaoemd en zijn „bot-dwepend ge schrijf" °P d® kaak gesteld. Nu weten wjj allen, dat het eene ge woonte is van wat mijnheer S. C. Ribent „fijne" kranten noemt, om in hunne be- toogen en artikelen schriftuurplaatsen in te vlechten en veelvuldig zieh te bedienen van bgbelsche uitdrukkingeneen onder werp als „de cholera" leende zich daartoe bijzonder, wijl van Christelijk standpunt bezien en daarin stemmen de katholieken geheel overeen met de geloovige protestan ten deze gevreesde ziekte niet slechts als een pbysisch kwaad moet beschouwd worden, maar ook als eene beproeving, die Gods hand om redenen Zijner Wijsheid alleen l ekend het menschdom gelieft over te zenden. Niet anders oordeelt het katholieke hoofdorgaan „De Tijd" waar het in het nummer van Zaterdag 4 September in een hoofdartikel de cholera bespreekt. Nu kan men over het drukke gebruik van bijbelteksten, dat de „fijne" kranten maken, verschillend oordeelen of echter de de uitdrukkingen „dom, godslasterlijk ge femel, „bot dwepend geschrijf" ook daar, waar die „fijne" kranten het over de cho lera hebben, gewettigd is, ziedaar, wat op zijn zachtst genomen, sterk te betwijfelen valt. Wij vonden o.a. in „De Zeeuw", het uitgezochte voorwerp van 's heeren S. C. Ribents toorn, de volgende passage En zoo zal ook deze „gevreesde duivel" niet wijken dan in den weg van groote, algemeene verootmoediging voor 's Heeren heilig aangezicht, ge paard aan een biddend ge bruik van de aanbevolen voorbehoedmiddelen, als daar zijn: meerdere, reini ging van lichaam en klee ding; vermijding van koude en sterke dranken; mati ng ing van 't gebruik van tabak; dag en nacht luch ten der woningen enz. Wie dit naliet, zou zich verliezen in goddeloos fata- 47. Ik stapte nu in de kleerkast en waagde het een lucifer aan te steken. Bij dat licht zag ik een schuifdeur gevormd door een der paneelen van den achterwand, waar door dus deze onnoodige versiering ver klaard werd. Ik ging er door en bevond, mij in eeni nauwe gang. De kap- over het hoofd trekkend, stak ik nog een lucifer aan, om te zien welken kant ik uit moest. Rechts liep een houten trap naar boven. Dewijl ei' daar geen deur of eenige andere uitgang was, diende deze trap blijkbaar alleen, oai| het kijkgat in de kroonlijst te bereiken. Ik liep door, eenigen tijd mijn weg op den tast zoekend, waarna ik op nieuw een, licht maakte, om te zien, wat ik voor mijl had. Ik had thans een dubbel doel, zoo mo gelijk de gevangenis van Asta Von Winter- stein te ontdekken en uit dat moordhol te ontsnappen geen van beide scheen] gemakkelijk. Na omzichtig een vrij grooten afstand 1 i s m e en bljjk geven van zijn Bjjbel, vooral in zijn Oude Testament met de vele reinigingswetten en voor behoedmiddelen in Israel niet te kennen. Nu kunnen wjj met den besten wil ter wereld maar niet begrijpen, hoe hieruit vol gen moet, dat die „fijne" krant zou aan raden „niets te doen en den wil des Heeren te laten geschieden". Edoch, ware dit het eenige, waarom mjjnkeer S. C. Ribent de fiolen zijner ver ontwaardigd had uitgestort, wjj zouden er het zwjjgen toe hebben gedaan. Maar er is meer In het artikel van mijnheer S. C. Ribent komt ook nog de volgende zinsnede voor „De overheid moest zulke g e - vaarljjke individuen (Wie, de cou rant, of de redacteuren in ernstige t ij den kunnen onschadelijk maken, want met hun van grove onwetendheid getuigend ge schrijf verwarren zij de een voudige leze rs". Zie, mijnheer S. C. Rubens, dat is eene formeele executie, die gij hier voorschrijft. Om zoo bout en beslist te kunnen spreken, moet gij en de courant, waarin ge schrijft, al zeer zuiver in uwe schoenen staan. Maar waar wjj in het vrijzinnig blad, dat uw doodvonnissen afdrukt, keer op keer pornografische advertentiën aantreffen over „de geheimen van het huwelijk", „de ge slachtsziekten", „anatomische albums van het menscheljjk lichaam", etc en o.a. in het zelfde nummer 104, waarin U, mijnheer S. C. Ribent den rechter speelt over de „fijne" couranten, eene dergelijke annonce prijkt (1), daar ontzeggen wjj u het recht tot het nitspreken van een vonnis als hier boven, maar achten wjj ons gerechtigd in naam der openbare moraal dat vonnis terug te werpen vanwaar het ons werd toegestierd, aldus gewjjzigd „De overheid moest zulke ge vaarlijke individuen in ern stige tjjden kunnen onschade lijk maken, want met hun gewetenloos opnemen van der gel ij ke advertentiën, bederven zjj de eenvoudige lezers en zijn in stede van een gids, een erger nis voor wie hen raadpleegt'. Wjj spatieeren. (Red.) Ongetwijfeld om in deze gure dagen de menschen aangenaam bezig te houden, wordt in de couranten thans verteld dat Von Bulow niet met Ferid Pacha over de Egyp tische kwestie heeft gesproken. (Zie ons overzicht vorige week.) De Servische minister-crisis is opgelost, wijl de heer Nibaratz zjjn ontslagaanvrage heeft ingetrokken. Europa kan dus gerust zijn. Ofschoon het in Griekenland thans kalm is, zien velen de toekomst duister in. Zjj beschouwen het wjjken der regeering voor voortgegaan te zijn, kwam ik aan een. deur, waar de geheime gang blijkbaar ein digde. Daarvoor hing het tapijtwerk, waar mee Idg gang waarop zij uitkwam, bekleed, was. Gelukkig was de gang, waarom was duidelijk genoeg, met een zeer zachten ljodper bedekt, die het geluid der voet stappen verdoofde. Achter de deur hoorde ik mannestemmen. Ik sloop voorzichtig voorwaarts en, gluurde tusschen de tapij ten door. Aan de overzijde van den cor ridor bevond,' zich een kamer waarvan de deur op een kier stond en waaruit de stemmen kwamen. Nu viel mij een plan in. Ik nanf de gelegenheid waar, dat er een kerel met een harde stem aan het praten was, sloop naar den overkant en verborg mij daar achter de behangsels. Ik bevond mij nu dicht hij de deur der kamer, waar in de mannen waren eu kom duidelijk hooren, wat zij zeiden. Zij praatten over den hond. De bonbon had blijkbaar zijn uitwerking gedaan en zij schenen er niet veel van, te begrijpen. De stem van deu Graaf (want hij was er bij) klonk hoos en kijvend. Hij gaf den anderen een. standje voor hun onvoorzichtigheid, dat zij het vergif in het bereik van het dier gelaten hadden. Dit ontkenden zij heftig en de ware oplossing scheen niemand te de militaire muiterij als eene verzwakking van het machtsprestige. De Grootmeester der Italiaansehe Vrij metselarij heeft de broeders van het schoots vel uit andere landen geïnviteerd voor de Septemberfeesten te Rome. Wel een bewjjs aan wie voornamelijk het „eene" Italië zijn wording dankt! In Marokko is het stil, misschien wel een stilte, die den storm voorafgaat. Het Spaansche gouvernement en de militaire autoriteiten gelooven in den loop van Octo ber het verzet der oproerige stammen voor goed te zullen hebben gefnuikt. Berichten uit St. Petersburg gewagen van zeer ernstige pogingen die in Servië met name in de hoofdstad Belgrado worden aangewend, om de dynastie van Koning Peter omver te werj en en een ander Euro- peesch vorst op den troon te helpen. Men rekent op den steun van Engeland, dat bjjzonder handig schijnt in hetopknappen van dergelyke karweitjes. In ons land vormt de kwestie Breukelen den hoofdschotel van de politieke nieuwsjj tafel. De coalitiepartijen zullen gescheiden ter stembus opmarcheereu om zich b(j de herstemming op den sterksten candidaat te vereenigen. Dat de coalitie door Breukelen zou afbrokkelen is een praatje. Iutegendel, dit kleine onweder zal de politieke atmos feer der onzen zuiveren. FRANKRIJK. De diefstal vande mitrail leuse. Donderdag is te Toul een caié- zangeres aangehouden, een vroegere vriendin van den korporaal Deschamps, verdacht pleger te zjjn van den diefstal der mitrail leuse te Chalons Men beschuldigt haar de plannon van haren vriend te hebben gekend, en zijn vlucht te hebben begunstigd. Toen zij aangehouden werd maakte zij zich ge reed over de grenzen te trekken, om Deschamps te Straatsburg te ontmoeten. Uit hare briefwi.-seling heeft men het bewijs geput, dat zjj bestendig correspondeerde met een Duitsch officier. Een langdurig duel, dat Jubbel dwaas en ergerlijk was, omdat het geschiedde naar aanleiding eener beleediging van vijf maan den her, is le Beauvais gehouden tusschen twee olficieren. In April 1.1. kregen die officieren, kapitein Gérard en kapitein Angé vrienden van jongs-af-aan verschil naar aanleiding van een stakersoproer, waarbij kapitein Angé strenge maatregelen wenschte en kapitein Gérard het opnam voor de arbeiders: De twist liep zóó hoog, dat kapitein Angé eindeljjk zjjn vriend een slag in 't aange zicht gaf. En nu moest, naar Fransche begrippen, „aan de eer worden voldaan" door een tweegevecht. Door omstandigheden moest he: duel echter worden uitgesteld eu kon het thans eerst geschieden toen kunnen vinden. Onder minder kritieke omstandigheden zou ik mij geamuseerd hebben, zoo eens het ware karakter van. den Graaf te zien, als zijn, vernis van overdreven beleefdheid verdwenen was. De toorn, welken hij nu aansloeg was in bespottelijk contrast met dien, waarvan hij zich. in gezelschap; be diende. Om een eind aan het standje te ma ken, merkte een van hen op, dat Paulus lang weg bleef. Mijn lieve gastheer lachte. „Er is| veel toe nocxlig omi een aal en een Engelschman te dooiden", zeide hij. Niet temin daar de minuten voorbij gingen zon der dat hun kameraad terugkwam, stel den zij voor, gezamenlijk te gaan zien, wat er gebeurd was. Hierop had ik gerekend. Zij kwamen met hun vieren ot vijven de kamer uit, de gang over en verdwenen in het ge- heimie gangetje. Ik wachtte tot zij een. goed eind weg waren, kwam toen uit mijn schuilplaats, liep snel naar de ge heime deur en sloot die. Baar ik ook den sleutel der kamer van den abt in mijn, zak 'had, hoopte ik, dat zij netjes in den val zaten, ofschoon, ik toch geen tijd te verliezen had, om te doen, wat er 'te doen viel, daar het hun niet veel tijd de toorn der gewezen vrienden, naar men denken zou, allang bekoeld moest zijn. De twee officieren vochten met den degen, dien zjj beiden meesterlijk handteerden. Zjj vochten met vuurmaar geen van beiden kon zijn tegenstander anders ver wonden dan aan den arm of de hand. Tot zevenmaal toe vielen zij elkander aan. Kapitein Angé werd driemaal gekwetst en kapitein Gérard tweemaalmaar de wonden werden onmiddellijk door een aanwezigen arts verbonden en dan begon het gevecht opDieuw. Eindelijk drong de puDt van Gérard's degen door het verband van Angé's rechterhand waardoor deze buiten gevecht werd gesteld. Er volge geen verzoening na het duel, dat 42 minuten had geduurd. ENGELAND. Een oude predikant. Een zeldzaam voorrecht viel Zondag den predi kant van Blurton te beurt. Hij mocht, in het volle bezit van zjjn vermogens, zijn lOOen geboortedag vieren. Vele honderden uit de plaats en haar omgeving waren samengestroomd, om den grijzen priester te hooren. De zoon van den konderdjarige leidde de godsdienstoefening, daarna be steeg de jubilaris zonder eenige hulp den kansel, om een improvisatie van een kwar tier lang te houden. Ia eenvoudige taal sprak hjj over de noodzakelijkheid, zich op het toekomstige leven voor te bereiden. Verdacht. Voor de derde maal is er in het kolenruim van een Engelsch oorlogsschip dynamiet in de steenkool ge vonden of liever detonators, geljjk zij in de kolen van de Duke of Edinburgh zijn aangetroffen. Nu is het met de Forward, een verkenner, gebeurd. Het schip was op zee, toen het gemerkt werd. Het keerde dadeljjk naar een haven terug en ontscheepte zjjn steenkool. SERVIË. Het Servische Kabinet. Riba- rats, de minister van justitie, heeft zijn ontslagaanvrage teruggetrokken. Het ka- binet-Nowakowits blijtt aan. TURKIJE. De Sultan van T u r k jj e te Broessa. De Sultan is eergisteren- middag te Moedalia aangekomen. Na eenige oogenblikken rust genomen te hebben, ver trok kij per extra-trein naar Broessa. De inwoners juichten den Sultan toe. Bjj zjjn aankomst te Broessa werd de Sultan ontvangen door de heoge dignita rissen en het consulaire corpsvervolgens reeJ hjj per rjjtuig naar het paleis, waar hij tijdens zjjn verblijf zal vertoeven. In den loop van den dag maakte hij een rjjtoer door de verschillende wjjken der staa. De meeste huizen waren versierd en 's avonds was de geheele stad geïllu mineerd. Gister bezocht de Sultan de mausoleums van de Sultans Bayozid, Yildorim Tehelobi en Mehmed. Na de notabelen der stad ont- zou kosten de deur open te trappen, die ik zool juist gesloten had. Mijn kaars aan- stekenü, vond] ik zonder moeite den weg naar de groote trap, waar de gang op uit kwam en van daar naai- heneden op de vestibule. De voordeur was gegren deld en gesloten, maar ik had nog iets anders te doen voor ik aan ontsnappen kon denken. En daarom haastte ik mij voort, het licht met de hand tegen den tocht beschuttend, kijkende in iedere ka mer, iedere deur openend, om Asta Von Winterstein's gevangenis te vinden. Te vergeefs. Alle kamers, die ik vinden kon, waren verlaten en geen spoor was er van haai' verblijf te ontdekken. Gedurende mijn onderzoek! kwam ik bij den grooten hond, die levenloos, of althans bijna dood op do steenen van een achtergang lag. „Een gelukkige gedachte van mij", mom pelde ik, „als dat heer hier roodgesnuf- feld had, zon hij mijn spel bedorven, heb ben on mij waarschijnlijk het leven gekost hebben". Naarmate Ide tijd verliep, vermeerderde mijn wanhoop, om de gevangene te vinden, Her en derwaarts loopend, begaf ik mij in iodero opening en gang, die zich voor deed, maar in het groote, onregelmatige gebouw scheen ik hoe langer hoe verder I l j vangen te hebben, zal de Sultan de ten toonstelling van plaatselijke nijverheid be zoeken en zieh vervolgens per rijtuig naar den Mont Olympus begeven. Het boycot van Grieksche schepen is te Salonika opnieuw begonnen. ZWEDEN. De Zweedsche regeering heeft zich blijk baar nog eens bedacht en is toch opge treden als onderhandelaarster tusschen de twistende partjjen, wier geschil nu reeds sinds eenige weken den geregelden gang van het groote raderwerk van den arbeid in Zweden belemmert. Aanvankeljjk was zij pessimistisch gestemd en liet zij bekend maken dat alle pogingen om bemiddelend op te treden door haar, met het oog op den opgewonden toestand der geesten en de taaiheid waarmede van weerszijden aan de eischen werd vastgehouden, als vruchteloos werden beschouwd. Doch een verzoenend optreden van haren gevolmachtigde Ceder- borg heeft, naar uit Stockholm gemeld wordt, een onverwacht gunstig resultaat gehad en geleid tot verklaringen, die de beëidiging van den geheelen arbeidsstrijd in Zweden doen voorzien. MAROKKO. Moelai Hafii heeft geluisterd naar de protesten, door Frankrijk uitgebracht tegen de schandelijke wreedheden, waaraan de naar de Fez overgebrachte krijgsgevangenen tot vóór eenigen tjjd waren blootgesteld. Hij heeft aan het diplomatieke korps te Tanger de verzekering laten geven dat de tuchtigingen waarvan sprake was, niet meer zullen plaats hebben. Als eerste gevolg van deze door ernstige waarschuwing af geperste belofte wordt thans de invrijbeids- stelling gemeld van al de gevangen sol daten van den „roghi", die eenvoudig ingeljjfd zjjn prachtige betrouwbare elementen! bjj de verschillende troepen van den Sultan. Wat Boe Hamara betreft, deze wordt naar verluidt goed be handeld, nu hij erin berust dat Moelai Hafii het geld laat opvragen, hetwelk hij, de „roghi", bjj verschillende banken had ge deponeerd. Over de operaties van generaal Marinas heerseht volslagen gebrek aan nieuws. KRETA. £e kruisers der mogendheden zijn uit Kanea naar de Suda-baai vertrokken. De Kretenzische regeering toont zich daarover zeer bevredigd. De vesting van Kanea is onmiddeljjk na het vertrek der internationale macht door Kretenzische gendarmerie bezet. PERZIË In Perzië is een amnestie afgekondigd voor ieder die zich tegen de nieuwe re geering verzet heeft, uitgezonderd de men schen, die in de vreemde gezantschapsge bouwen gevlucht zjjn. Ook deze zullen af te dwalen. Bevindende, dat mijn onder zoek iiï die richting hopeloos was, kwam ik terug in de groote vestibule en be sloot, al leek het nog zoo dwaas, eens hoven te gaan kijken. Ik heb mij sedert van de dolzinnigheid: van dit besluit alleen rekenschap kunnen geven dooi' het feit, dat de opwinding van het avontuur mij geheel beheerschte. Ik gevoelde, dat mijn eer er bij op het spel stond, de redding van het meisje door- alles heen te beproeven en had daarbij de overtuiging, (lat er zich nooit meet zulk een kans zou opdoen. Zoo snelde ik dan de trap op. ik was nauwelijks boven, toen ik een geschreeuw hoorde, toen een gekraak, daarna weer een roep en het geluid van haastige voetstappen. Ik blies mijn licht uit. Het was nu te iaat. Da mannen hadden de geheime deur opengebroken en waren nu naar mij aan het zoeken. Ik liep den dood in de armen, als ik niet gebruik maakte van de kleine kans tot ontsnapping, die mij nu n.og overig was. Asta voui Winterstein dien nacht te redden, daar kon geen sprake van zijn, zelfs als ik geweten had, waar zij was. Ik klemde woedend van teleur stelling de tanden op elkaar en holde de trap weer af. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Nieuwe Zeeuwsche Courant | 1909 | | pagina 1