-J
AN STRIEN
No. 98
Zaterdag 21 Augustus 1909
Vijfde Jaargang.
ÏÏTHAHDSL
iel, Stoofflzagerü en Schaverü.
sectenpoeder
Verschijnt eiken MAAN0AG-. WOENSDAG- tn HMD.
FEUILLETON,
BUITENLAND.
ÏHULTE Co.,
:hen quelle,
ERMIST
artbonte VAARS,
pr Hordijk's Bank,
GOES,
geld h Déposito.
thans 3 °/o.
idsche HARING
BOKKING
■Hendrikskinderen
bonwt
dJNSTEENEN
goedkoop en solide.
mmmm,
SCHULTE Co.,
TWEEDE BLAD.
Katholiekendag te 's-Hage.
DE JAGUAR.
fernafthaline, Tarrine-
afthaline in schubben,
Is en blokken.
„Het Roode Kruis",
H 2, MIDDELBURG.
KKELIJKE VERKLARING
VLISSINGEN.
moieer nadrukkelijk».' verkla-
persoonlijke ondervinding
|J. Weijermans, Westraat
meldde ctns: „Gaarne vsr-
|e<le, dat mijn zoon geheel
hevig stekende rugpijn,
jznakte liet bed te houden.
Ionmogelijk zich tie bukken,
"tijds was hij volkomen hqr-
i gebruik van Foster's Rug-
pen. Ik zal dit geneesmiddel
aan lijders aan rugpijn
ndan nadien zegt mejuf-
„De genezing van mijn
ide. jN'a zijn herstel heeft
Ijn meer gehad." (w.g.) J.
It nimmer oen pijn in den
dat het spit is en van, zelf
taan. Al schijnt het echter
ot kamt vteel ernstiger- terug.
rug duidt vaak nierziekte
luur waarschuwt u op deze
Inieriem hun plicht niet doen
■rhieden van het blood iniet
(4-)
den vollen naam Foster's
Pillen. Deze alleen zullen
bals zij dien hoer Weijermans
|e,n. Zij zijin te Gass verkrijg-
ma Nathan Emanuelen te
bij den hoer Joh. de Roos,
157. Toezending geschiedt
Intvangst van postwissel a
of f.10.voor zes doozen.
IKT
fijnste Tefelwater.
OLFFEN, Rotterdam.
ERARL AGENT.
terdam. I
|eveer twee jaar oud.
bezorgen bjj JAC. BOONMAN,
Ovezande.
CEVEEGOEDING
en jaar vast 4 °/9.
»EN ONTVANGEN:
puike nieuwe
JZEE, Voorstad, GOES.
leek verstrekken tot de volle
ien deugdelijke waarborg gesteld
snlidn I
enfabrikant - WOERDEN- 1
n ll.BEHTM I.E. Co.
XIDDELBURG.
oikokers, busjes, strooicartons
en bjj het gewicht.
sterij „Het Roode Kruis",
MIDDELBURG.
Abonnementsprijs p. 3 maanden voor Goes f 0.75, daarbuiten f 0.95
Afzonderlijke nummers h contant - 0.05
Advertentiën worden ingewacht op Maandag en Woensdag vóór
half drie en Vrijdag vóór een uur 's namiddags.
Kanfoor v. d. Administratie: Ganzepoortsfraat C 209, GOES.
Reelameberiehten 25 Ct. p. r. Bij abonnement speciale prjjs,
Advertentiën van 1—5 regels f 0.50; iedere regel meer 10 Ct
Eenzelfde advertentie 3 X geplaatst, wordt 2 x oerefcend.
Dienstaanbiedingen 5 regels voor 25 Ct A contant.
27 September 1909
Het Hoofdbestuur voor de Katholieken
dagen in het Bisdom Haarlem, maakt be
kend, dat voor den a.s. Katholiekendag,
op 27 September a.s. te 's-Hage te houden,
door de inleiders de volgende eonclusiën
gesteld zijn
Afdeeling I.
Patronaten.
Conclusies van Rector A. J. Clarijs.
I. De opvoeding van den jongen, door
de Kerk in het Christelijk huisgezin en de
Christelijke school begonnen, moet na de
schooljaren onder leiding der Kerk worden
voortgezet en voltooid, wat door de ouders
in den tegenwourdigen tijd in 't algemeen
gesproken, zonder de hulp van afzonderlijke
inrichtingen niet kan geschieden.
II. Deze iDrichtiDgen van opvoeding,
patronaten of hoe ook genaamd, m.eten
dus als middelen gebruiken
a. herhalings- en voortgezet onderwjjs
op godsdienstig en maatschappelijk gebied
en voor zoover noodig opleiding in het vak
b. het aankweeken van godsdienstzin en
de beoefening der Christelijke deugden,
ook die van het maatschappelijk leven
c. ontspanning (daarbjj inbegrepen
lichaamsontwikkelirg) slechts in zooverre
die naodzakelijk of nuttig en mogeljjk is.
III. Om de vruchten dezer opvoeding
duurzaam te maken is noodig, dat de jongen
na het voltooien der opvoeding in een
R. K. Jongelingenvereeniging en de vakver-
eeniging overga.
IV. Wat van de jongens is gezegd, geldt
mutatis mutandis ook van de meisjes.
Daarom spreekt de Katholiekendag den
weflsch uit
lo. dat overal, in dorpen zoowel als
stoden, dergelijke inrichtingen als bedoeld
sub II volgens plaatselijke behoeften wor
den in het leven geroepen
2a. dat zij zich tot krachtig werken aan
sluiten aan een diocesanen bond.
Afdeeling II.
V a k o n d e r w ij s.
Conclusies van Jos. Th. J. Cuypers, c.b.-i.
De Kerk als instelling van de hoogste
intellectueel® orde, wijdt hare krachten
aan 't onderwijs in 't algemeen.
Deze taak wordt van zeer dringenden
aard als de maatschappij te kort schiet in
haar zorg voor het onderwjjs.
Ten einde de ouders te steunen bij de
opvoeding der kinderen, waar hunne krach
ten te kort schietenten einde de aigemeene
beschaving in Christelijke geest te bevor
deren, moet de actie van ons, Nederland-
sche Katholieken, zich ook richten op het
vakonderwijs.
Vakcurcussen kunnen de j banden van
gemeenschappelijk gemoeds- en geestes
leven, die in de lagere school en in hot
gezin belegd zijn, gedurende de overgangs
jaren aantrekken en versterken, zoodat
40.
Hij antwoordde dadelijk van ja, ver
wonderd,' naar het scheed, -dat iemand
zijn hulp kqn noodig hebben.
„Beste jangen, natuurlijk >vil ik. Wak
is ter aan de nand?"
J(a geeft er je wqord op, dat je het
niet zult lOwiervertellen?"
Hij knikte en ik gevoel ie, dat ik hem
vertrouwen kan. „Onze vriend Van Lind
heim is |i|'n gevaar. Zij zitten hem pa
om politieke redenen. Hij kent teen ge
vaarlijk geheim zite je, en zijn leven is
gteen twaalf uur veilig."
Strodje floot. „Is het zoo erg?"
„Ja. J»^ wieiet niet, wat voor haatdra
gende duivels die lui vau het gouver
nement zijn. Wieltap, als hij zijn levenl
mlden wil, dan zal hij het land uit
mqeben."
„Dat denk ik ook. Ik ben je man dat
is nog ©eïisl een avontuur. Wat kan ik
ktqan?"
„In hebt een paspoort?"
„Ja. O, ik begrijp al."
deze in het daaropvolgende verenigings
leven nog sterker op den voorgrond kunnen
treden.
De vakcurcussen welke georganiseerd
worden door vereenigingen met verschil
lende beginselen, zullen op den geest der
leerlingen, ook buiten de onderwerpen van
de onmiddellijk behandelde stof, zeer ver
schillenden invloed uitoefenen.
Zal de opleiding plaats hebben metdui-
deljk begrip van de harmonische verhou
dingen, die het Christendom aar. de maat
schappij en aan allen eerljken arbeid ten
grond legt, dan zal het vakonderwjs in dien
geest moeten worden bestuurd en geleid.
Onze R.-K. Volksbond, St. Josepbsge-
zélienvereenigingen, R -K Patronaten, Vak
verenigingen enz. zijn instellingen, die
de boven aangeduide taak, ter harte moeten
nemen.
Het is de plicht van de Katholieken dit
werk in 't algemeen, van de patroons om
het ook intellectueel te steunen.
Afdeeling III.
Middelbaar Onderwijs.
Conclusies van Dr R. van Oppenraaij S. J.
I. Naast het Bijzonder L. O. moet het
meer uitgebreid bijzonder ouderwijs in al
zijn vertakkingen een voorwerp van edel
moedige zorgen blijven voor geheel het
katholieke volk.
III. Middelbaar onderwijs voor
allen en gemengde scholen zijn
ook hierom te veroordeelen, omdat de
geestelijke vorming èn volgens waarschijn-
lijken werkkring èn volgens sekse geheel
verschillend moet zijn.
III. Niet alle begaafde, maar wèl de
stekende leerlingen van de lagere volks
klassen, moeten tot volle wetenschappelijke
ontwikkeling kunnen komen, mits ook hoo-
gere sociale aanleg hun niet ontbreke.
IV. Het godsdienstig onderwijs moet
minstens geëvenredigd zijn aan de profane
ontwikkeling en aan de gevaren, die de
geloofsovertuiging waarschijnlijk, te door
staan zal hebben.
Wijzigingen dezer eonclusiën (amende
menten), mits gesteld door Katholieken uit
het Bisdom Haarlem, kunnen schriftelijk
worden ingediend vóór den 5en Sept. a.s.
bij den Voorzitter van het Hoofdbestuur.
Mr. J. N. J. E. T h ij s s e n te Haarlem,
Wilsonsplein 15.
0. L. Vr. van Aardenburg, of
0. L. Vr. met den inktpot.
(Slot.)
Er bestond een keur teen wiet of ben
verordening zouden wij zeggen op het
dragen van wapenen. Menschen, die naar
Aardenburg kwamen, om daar een zeke
ren tijd te vertoeven, moesten de wapens
in de voorstad afleggen op een boe-te van
60 stuivers of gevangenisstraf, indien zij
tot betalen niet in staat waren. Alleen
aan doorreizende kooplieden, dienaren
van -den gerechte of burgers, die terstond
hun reis vervolgden, was het toegestaan
zich gewapend ter plaatse te vertoornen.
„IK denk, dat als hij- onder jouw naam-
reisde, hij (de bloedhonden vain het slpoor
zou 'kunnen brengen. Hij spreekt het En-
gielsch uitstekend zaoaJs je gehoord hebt.
Het is maar een kansv maar ik kan toch
leen braven kerel als hij niet koelbloedig
ziien vermoorden, zo;nder ©en poging om
hom te redden. Hij zou zich zoo gauw
mogelijk uit de voeten, moeten maken."
„Ja", antwoordde- hij dralend, maar ik
Kon zien, dat hij- over de zaak nadacht.
„Wij moesten mijn nest maar op-zoeken,
Onderweg natuurlijk schietend, zooveel
wij' kunnen. Ik geloof dat er tusscbea
vieren ieni vijven eein VI wagen op ongeveer
tien minuten afstand8 van mijn waning
voorbij gaat. Dat zou iets goeds- zijn. Wij
kunn-en; ander het rijden verder af
spreken."
Daarop! riepen Wijl V-on Lindheim en
deelden hem het plan mede. Onder het
1 aapten bespraken Wjj: dien toestand m
zij'n kansen, (de bijzonderheden van zijn
vlucht len iden veiligsten wieg. H-et huis-je,
leen echt jagersnetst, Was spoedig bereikt;
het bevatte slechts |d»e allernoodzakelijk-
pte meubels-, zonder ©enige weelde
uitgezonderd dan misschien één onkelen
armstoel.
Hier zette Strode ons een lunch voor,
De baljuw, die, bijgestaan door schepenen,
met de rechtsspraak belast was, genoot
een zeker gedeelte van de geïnde boetan,
en nu, was gaandeweg een misbruik inge
slopen. De dienaren van den baljuw wa
ren al te nauw gaan letten, op 't geen de
pelgrims bij zich hadden. Voerden zij een
stok mede of een zweep, om zich kwade
honden van het lijf te houden of ook wel
om zich te verdedigen tegen gespuis, dat
nog maar al te dikwijls de wegen onveilig
maakten, dan waren dat aanstonds „ver
boden wapenen", en het was: „Betalen
of in gijzeling I" Ook zij, die hun slaap
plaatsen in de voorstad hadden, en ©enigs
zins te lang ter stede vertoefden, zonder
daarom iets onbehoorlijks te doen, werden
met boeten lastig gevallen. Het natuur
lijk gevolg daarvan was, dat men Aar
denburg begon te vermijden. Den nering
doenden en den houders van spijshui
zen en taveernen, zooals mten feteeüls in
dergelijke plaatsen zeer veten aantreft,
kwam des baljuws gestrengheid bizonder
ongelegen. Zij beklaagden zich herhaal
delijk bij de stedelijk» regeering, maar het
bestuur stond machteloos tegenover den
grafelijken ambtenaar. Eindelijk wendde
de wet van Aardenburg zich uit naam
van «de ingezetenen met „teen nederige
smeekinge" tot den Landsheer. Het ant
woord liet zich niet wachten. Den 30en
Mei 1421, toen hij te Gent vertoefde-, dic
teerde Filips de Goede een schrijven aan
den huidigen en den toekomstigen baljuw
en hun plaatsvervangers, dat aldus be
sloot: „zoo willen, bepalen en gebieden
wij uitdrukkelijk en schrijven voor, zoo
lang daarover door ons niet anders zal
beslist worden: dat geen kooplui, pel
grims, burgers of anderen, die tot gezegd»
pelgrimagie komen, (zoowel als zij op
gaan naar of verblijven in genoemde stad
Aardenburg, koopende zij aldaar hun eet
waren en gaande zrj ten avondmaal in
herbergen en tapperijen van déze stad,
-met hun..huren of anderszins, gelijk ook
wanneer zij daarvan naar hun slaapplaat
sen terugkeeren) noch door u, noch door
iemand onzer wachters of ander» beamb
ten van uw baljuwschap- gevangen ge
nomen mogen worden, zoomin als die bu
ren. die hen vergezellen; noch in ©eniger
lei boete, groot of klein, mogen geslagen
worden, onder voorwendsel, dat zij open
lijk stokken of andere verklaarbare wapen
tuigen gedragen hebben, of wat later en
over den gewonen tijd naar hun slaap
plaatsen zijn teruggegaan; onder boding
nochtans, -dat zij niemand onrecht aan
doen. Want het behaagt ons, dat het al
dus geschiede, niettegenstaande- bepalin
gen, verordeningen en verbodsbevelen
daartegen".
In de Middeleeuwen werden zij, die met
de rechters in aanraking kwamien en
schuldig bevonden werden, dikwijls ver
oordeeld tot het doen van een beevaart
en het offeren van een kaars of kaarsen.
Jhr. Filips van Gemert had zich zoover
te 'buiten gegaan, dat hij den kerkdijken,
ban had beloopen. Omj daarvan ontheven
te worden, werd hem, 28 Nóv. 1370, op
gelegd o. a. met twee personen een bee
vaart te doen naar O. L. V. „in Erden-
burgh". Een Aardenburger, Adriaan Hu-
idi» zijin hulpbronnen in aanmerking ge
nomen, uitstekend: mocht heetea visch,
wild en ham, met ©enige delicatessen en
een flesch uitstekenden .wijn. Toen rust
ten wij Lindheim uit v.opr zijn reis. Wij
maakten dat hiji zooveel mogelijk op een
reizend Engelschman' geleek, waartoe een
oud pak van Strodie veel bijbracht.
iWat maar kon, ward verwisseld, tot
het ondergoed toe, dat mu de letters van
dan Engelschman idroeg hetgeen hot beste
bewijs moest zijn va nzijn indanditeit on
Vervolgens gewapend met oen belangrijk
paspoort, ©en ireistasch, een. velidftesch,
Ien boterhammen ging hij'mat ons mod-ej
naar iden Y1 wagen, die spoedig door hot
dal zou komien.
Wij waren beiden afgetrokken bij de
gedachte aan -het vertrek en ik ben er-
zeker van (dat wij meer dojn,kere voor
gevoelens hadden, idain wij zouden willen
bekennen; maar Stroda's prettige stem
ming ien zijn -Opgeruimdheid deden ons
vroolijk zijn, Iniiet om zichzelf geven is
aanstekelijk, zooals doder soldaat weet
Wij bereikten de plaats waar de Yb
wagen zou voorbij gaan en na ongeveer
twintig minuten, gewacht te hebben, kwam-
hij in het gezicht. Daarop- wenschtien wij
Van Lindhiedm geluk' met zijn onderneming
ken, die geweigerd had ten belasting te
betalen, moest (1477) een kaars van 3
pond was aan O. L. V. offeren, terwijl
een Rijsselaar in 1524 tot het doen van
een beevaart veroordeeld werd. Nog vin
den we een geval meegedeeld uit Veere.
Wat de man uitgericht had, bleef onver
meld, maar een „sleper" veroordeelde de
Veersche vierschaar in den jare 1539, 15
Jdni ,om stad en heerlijkheid te „rui
men" en ter beevaart te gaan naar O. L.
V. van Aardenburg. Tevens zou hij daar
offeren „een kaersse van oen half pond
was en-de hooren de naaste hoochmissa".
De Woensdag na Pinksteren was een
bizonder drukke dag voor het stedeke.
Het was de dag der „knikprocessie". Dö
spraakmakende gemeente- weet dikwijls
teekenende. namen te geven, zoo ook hier.
De menschen waren gewoon, gelijk reeds
is opgemerkt, de H. Maagd te groeten
door het hoofd te buigen of te knikken
in het voorbijgaan, vandaar de naam.
Maar hoe gemeenzaam de n.jam ook
klinke, het was een luisterrijk» processie,
die elk jaar uit Brugge herwaarts kwam;.
De geheel» geestelijkheid nam er aan deel
de kanunniken van Sint Salvator, van
Sint Donatus, van 0. L. V. en de kapittel-
heeren der abdij van den Eokhout. Door
Brugge trok men processiesgewijze, maar
bij de Kruisp-oort stonden een aantal rij
tuigen te wachten, die de deelnemers tot
dicht bij Aardenburg brachten. Afgestapt,
trok men verder in geregelde orde de
bevoorrechte plaats binnen. Aanstonds
werd nu, een plechtigs II. Mis opgedra
gen en daarna schaarden alten zich 'rond
de Lieve Vrouwe, omi het Salvia Rlo
gin a te zingen.
Toen kwam de verschrikkelijk» Beoldenr
stonn de rustige burgerij in haar edelste
gevoelens kwetsen, ten do losbandige
Bosch- en Watergeuzen voltooiden wel
dra het werk der verwoesting.
Wanneer nu echter de scherpzinnige
lezer—meent, dat. d© schrgwOr hier een
punt heeft moeten zotten, dan heeft hij
toch gelukkig I misgeraden.
Niet dat Aardenburg ongerept bfelef, vol
strekt nietl Reeds in 1604 preekte ©en
dominee in de schoone Lieve-Vrouwekerk.
Het deerlijk geschonden gedenkteeken, van
de godsvrucht der vaderen word slecht
onderhouden, gedeeltelijk afgebroken, zoo
als op tal van plaatsen, om-dat men geen
raad wist met die groote gebouwen, ten
verdween einde-lijk geheel en al in 1625.
Maar het beeld van de Moeder dier barm
hartigheid had men met ander» kostbaar
heden in veiligheid kunnen brangem,
natuurlijk te Brugge. Het werd daar ge
plaatst aan den voorgevel van het stad
huis, op den hoek bij' het begin van d©
Blindezelstraat in een glazen lantaren of
nis, en jaarlijks werd, ouder gewoonte,
de processie gehouden op don vierden
Pinksterdag jloor de drie hoofdkerken en
het stedelijk bestuur.
Op het laatst der 18e eeuw kwam er
echter weer stoornis. Bij besluit van 13
Mei 1787 verbood keizer Jozef II België
stond toen bekend als de Oostanrijkschte
Nedjerlanden, de openbars ommegan
gen. Maar ook toen nog bleef elk kapittel
in zijn eigen kerk op den vastgest/alden
en verlieten wij' hem, omdat wij het beter
vonden, dat hij alleen zou zijn, Door de
bcischrijkheidi van de streek, waren wij
in staat hem' tot het laatst toa te zien
en wij (zagen met yoOjdoeniing, dat die- eiefnig»
meidereizigster was ,©ein oude vrouw, die
onophoudelijk met dan voerman praatte1.
Nog even, zonder dat do and-eren het za
gen, wuifde hij' met de hand tot afscheid,
tqen onttrok' een bocht vap- den weg hein
aan ons gezicht.
Ik mqet bekennen, dat ik verlicht was,
loan! ik' Van Linidbeiïn zoo veilig zag
vertrekken. Ik had getwijfeld aan de mot
gelijkheid van oen vertrek, te meer, daar
ik zijn zienuwlen niet vertrouwde, als het
kritiek© aogenblik gekomen zou zijin. Toch
mqest er iets g-ndaan wiordien, hij1 had
dit gelukkig© vertrek in zijn voordeel en
ik had afgesproken, dat als Fraulein Van
Winterstein geen hulp m-eer naodig had,
ik hietm -nareizen zou, al' was het |d©n
volgenden dag al. Maar idat zou niet ge
beuren.
Ik wist niet, ,of ik eir goed aan zou
dcieln, Strode id© ware reden van mijn
Verblijf in 'de herberg te vertellen, Zijn
mcojd, zijn -onverschrokkenheid imi het ge,
vaar, ien hulpvaardigheid waren zoo groot
als ik ven se hen kon, ©ml ik wist zeker.
dag de Mis van de H. Maagd en het S a 1 v©
R e g i n a zingen.
Vijf jaar later verschenen andermaal
vrijheidshelden t-en tooneel-o, die met de
Watergeuzen gemeen hadden, dat zij' da
Priesters ©n Kloosterlingen vervolgd-en en
doodden en de kerken ontheiligden, maar
ovlerigens voorgaven pev-ens de vrijheid
ook jdie gelijkheid en de broederschap te,
kamen brengen. Die brave- Sansculot
ten verbrijzelden, 30 D»c. 1792, htet
Lieve-VrouwtebeeM op -d© straatsteenen,
maar burgers verzamelden de stukken ®H
lieten er beeldjes van mlafcen van gelij
ken vorm, Idie zij in hun huizen plaatsten,
ien in ho ©ere hielden.
Omstreeks het midden der vqrige eeuw-
Was ld» iijld van eerherstel aangebroken,
van openbaar eerherstel. Ifet stadsbestuur
deed een beeld vervaardigen van witten
steen; naar het oorspronkelijke. Op 31
Aug. 1853, toen koning Leopold 1 toet
zijn zoon, den. t-egonw-oordigen vorst, en
diens gemalin, te Brugge vertoefde, werd
het beeld plechtig gewijd door Mgr. Ma-
lau, den Bisschop, etn in de nis aan den
stadhuisgjevfel geplaatst. H-et houten beeld,
dat als model had gedi-epd, ontving oen
plaats in «te kathedraal.
En Aardenburg? Toen het aloude Brug
ge weer verheven, zag üpl de vroegere plek
ide Lieve Vrouwe, diie de voorvaderen on
der alle omstandigheden getrouw gobleï
ven waren eeuwenlang, toen v-e'rheugden
de katholieken! van dit stedeke zich sinds
leén jaar in een nieuw» k-e'rk, die de
oude schuurkerk van 1804 vervangen had.
In een nis aan dan voorgevel prijkt ©en
sfoelnen, in de k-erk op een schoonen ge-
heeldhauwden troon een houten beeld van
O. L. V. van A a rden b u rg ,of, zoo
als rnlan to Brugge ge-wjOon is to zeggen,
van O. L. V. met den inktpot.
L. -
DUITSCHI.A XI>.
Roofaanval in jdéP trein Ba-
rijsFrankfort. Nadat nog
slechts een paar weken geleden -een van-
Wiiasbaiden waar Frankfort reizende dame,
dia alleen in de coupé zat, door -een ver
momden roover in 'n tweede klasse coupé
qvervalten en beroofd werd, heeft in den
nacht van Zaterdag op Zondag op do
lijln van Mainz naar Frankfort iaën tw-eed©
Overval plaats gehad, en wel ond-er om
standigheden, zoo gelijk aan die, wrar-
Ondei) de eiersto aanranding .werd ge
pleegd, dat met recht kan warden aan
genomen, dat in beide govallen diézelfdje
dader aan 't .Work is geweest.
In een coupé eerste klasse had een
juffrouw Havanstein uit Stargard plaats
genanten. Haar ©enige reisgezellin ivas
ieen dame, die in Mainz de coupé verliet'.
Van die stad af reisde juffrouw Haven-
stedn alleen en ging zij- bij het venster
van d© coupé zitten. Even voorbij' het
station, Rüsselsltefcn werd plotseling de
idieur van het kabinet, dat ook mat do vol
gend© coupé in verbinding stond, open
dat hij- ta vertrouwen, was, maar toch
aarzelde ik on ofschoon ik meer dan eens
,o(p[ het putot was er over te spreken^
zieide ik dien dag niets van het meisje,
dat miejn -gevangen hield. Wij hadden el
kaar ojpi -onzlen terugweg genoeg te ver
tellen -over de methoden van dan Kan
selier, om( zijne gehieimetn bewaard te hou-
Idian. Toch verteld© ik Strod>e niet, welke
zaak 'het was, die 'die-zen mannein hun dood
had daan vin-den. Wij spraken af morgen
te gaan jagen en ik ging altoan naar het
Geierthal terug.
Taan ik Ide herberg bereikt had, vond
ik' in dja gelagkamer ©en jopgan man,
diq er zcio vreemd uitzag, dat ik ham
nog eens aankeek. Hij' was armoadig ge-
kleeid, had een zieer dqnfceira gelaatskleur,
ran zjjln' boivanlip Hi-.oeg »an. dun kneveltje,
terwijl veel zwart haar- over zijn kraag
viel <sn over zij'n voorhoofd, haast zijn
qogien verbergend. Naast zijn bord stond
leen saort harmonica. Een reizend, muzi
kant dacht ik, irtaar tqan ik uit gei-
Wcpnte nog ©ens koek, werd ik achter-
Aachtig. Hoe het ook zij, hij had even
veel recht hier te zijin als ik, zqoi bestelde
ik mijn middagmaal pn legde den waard
uit, 'dat mijn vriend dien nacht in de hut
van -den Engelschman doorbracht, om tij-
