mmen
liming
'Mendrood,
STOFMANTELS,
No. 95
Zaterdag 14 Augustus 1909
Vijfde Jaargang.
Jpril Markt B 65, Goes.
►E L1GHV,
N SQUASH
>HOFF Jr., Goes,
Verschijnt tb MAAN0AG-. WOIHSDAG en VBUOAGAVOHD.
TWEEDE BLAD.
FEUILLETON,
DE JAGUAR.
GEMENGD NIEUWS.
fraat, 2a.
arnhem.
|?9 serie a,
lotisico.
jensingel 25/26
utrecht.
iaat 69,
[Rotterdam.
f79 serie c,
lotisico.
de namen der
docli alléén die
woordigers wor-
seerd.
10ES.
Kostuums,
en Blouses.
B
•MM
11 Aug. 1909
minuten
|Co.
|279 SERIE B,
LOTISICO.
IRKT 87,
ZWOLLE.
1579 SERIE D.
LOTISICO.
lenstaande blijkt, dat
L Vertegenwoordigers
Nederlandsche Maat-
lekering van Risico in
Ia van Stolbergplein
Tenhage, de Polissen
A, B, C en D onder
tie hebben, waarop
pn f 848.65 verschül-
Dp hetzelfde nummer
lan de thans trekkende
irijs van nominaal 20
fis.
telijk verzoek aan het
IICO, Juliana v. Stol-
^-Gravenhage, worden
bijbehoorende docu-
te proefnummers van
Ir Vennootschap franco
Inden.
Ihtingexi
-Vertegenwoordigers
stende
JEN groote keuze:
n het vorig seizoen
opruiming).
RAAGT
rste citroenen.)
srflesch 60 ets.
citroes persen.
Aanbevelend,
LFFEN, Rotterdam.
ruchtenwijnen en siropen.®
meters op aanvrage. 0
TVANGEN
es van 272 K.G.
Abonnementspri)s p. 3 maanden voor Goes fO.75, daarbuiten f0.9ö
Afzonderlijke nummers i contant-0.05
Advertentiën worden ingewacht op Maandag en Woensdag vóór
half drie en Vrijdag vóór een uur 's namiddags.
Kantoor v. d. Administratie: Ganzepoortstraaf C 209, GOES.
Reclameberiehten 25 Ct. p. r. Bij abonnement speciale prijs.
Advertentiën van 1—5 regels 0.50iedere regel meer 10 Ct.
Eenzelfde advertentie 3 X geplaatst, wordt 2 x oerefcend.
Dienstaanbiedingen 5 regels voor 25 Ct. k contant.
0. L. Vr. van Aardenburg, of
0. L. Vr. met den inktpot.
Misschien herinnert men zich nog, dat,
toen we hier een en ander meedeelden
over O. L. V. van den Polder op Wal
cheren, er ook sprake was van esn Cor
nelia Willemsdr., die op'23 Sept. 1539
bij „vuyterste wille" twee ponden
Vlaamsch aan die beevaartskerk vermaak
te met een halven koralen rozenkrans.
De amldera helft schonk zij aan O. L. V.
van Aardenburg.
Over dit miraculeuze beeld, eveneens
alom bekend, bevat de 10e jaargang van
den „Volksmissionaris" een lezenswaar
dig opstel, waaraan we enkele bizonder-
heden gaan ontleenen.
De H. Eligius bracht in de 7e eeuw
aan de nog heidensche bewoners van
Vlaanderen en Zeeland de Blijde Bood
schap. Zelf een vurig vereerder, wekte
de Bisschop de .nieuw-bekeerden op tot
een groote godsvrucht jegens de H. Maagd.
Daarvan zou Antwerpen blijven getuigen
en te Aardenburg stichtte Hij de eerste
Mariakerk in dit gewest. „De liefde voor
de Moedermaagd zou nog eeuwen daarna
een onderscheidend kmtaeten der Zeeu
wen blijven".
In de 9e eeuw verschenen ook hier de
woeste Noormannen en Aardenburg, ge
makkelijk te bereiken langs bet Zwin, ging
mede in vlammen op. De kerk bleef niet
gespaard, .maar nauwelijks was het on
weer afgedreven, of het heiligdom herrees
weer uit zijn aseb, heerlijker nog dan
voorheen, zoo stralend met haar glanzen
de marineren pilaren en helder geschil
derde glazen, dat het zijns gelijke niet
had onder al de kerken van Vlaanderen,
en Zeeland.
Maar de tijd naderde, dat de Lieve-
Vronweberk van Aardenburg zou genoemd
worden tot in Frankrijk en Engeland, dat
zelfs koningen en prinsen zich derwaarts
zouden begeven, oin de It. Maagd dank en
lntlde te brengen.
Het was in het jaar 1300. Een gruwelijke
moord had Aardenburg's burgerij in bewo
ging gebracht. Als verdachte van de euvel
daad, werd een jonge wolienweversgezel
gevat en op 's Gravensteen in gijzeling
gébracht. Ter vierschaar verschenen, werd
hij, ofschoon hij volhield onschuldig te
zijn, ter dood veroordeeld, daar de om
standigheden tegen hem: pleitten. Daags
vóór de terechtstelling kwam een Priester
den armen gevangene voorbereiden voor
de groote reizc. Natuurlijk klaagde de
jongeling zijn nood, dat hij, hoewel ge
heel onschuldig, op het schavot zou moe
ten verschijnen. Wat nu te doen? De
biechtvader raadde hem, aan, met groote
innigheid zijn toevlucht te nemen tot O. L.
V. en Haar* te beloven, steeds een ge
trouwe zoon van Haar te zullen blijven
zijn leven lang, indien hij gespaard mocht
blijven voor dien ontijdigen mi schawtelij-
kia.nl dcod. Een dienaar van Maria zal niet
vertellen, gaan in (eeuwigheid, had immers
St. Bernard gezegd.
37.
Het scheen bijna hopeloos. Was zij
eigenlijk nog wel in leven? Zij en haar
bewakers waren denkelijk dien morgen
aangekomen en sedert dien tijd kon er
veel gebeurd zijn. En dan, waren zij we!
hier? Was de reis naar het Geóerthal
misschien niet voorgewend? Neen, hoe
ik ex over dacht, ik kwam, tot het besluit,
dat dit wel waar zou zijn en konden
deze geauthoriseerde moordenaars ook
wei een betere plaats voor gevangenis
of executie gewenscht hebbien dan deze?
De geheel© zaak was mij een afschuwe
lijk raadsel, toch was ik besloten te doen,
wat ik kon, om het meisje te helpen.
besloot dus geen tijd te verliezen,
in noodelooze overweging, maar de gracht
over te zwemmen en aan het werk te,
®a?Tn' ')m haar te zoeken.
Nu bemerkte ik iets vreemds. Ik was
begonnen mijn bovenkleding uit te wcr-
onü'i/'-"1 te W-ter te 8aan en lag op
een knie, oir» mijn schoenen los te krijgen
toen mijn oog in één lijn kwam met een
De nacht kwam de laatste 1 en de
Heer zond den zoo bitter beproefden jon
geling een zachtcn slaap over. Thans had
hij een hemelsch visioen. De H. Maagd
daalde neer in zijn kerkercel, mist bet
Kindeken op den arnij en omgeven door
legioenen van Engelen. E,en dezer dienen
de geesten droeg een inktkoker, ee,n ander
een pen en ©en strookje perkament. Een
hemelsch licht straalde in het nog pas
zoo, naargeestig verblijf. Maria wekte den
jonkman en maande hem aan wei te
jnoede te zijn en van goeder harte, want
Verhoord was zijn bede, van Haar godde-
1 ijken Zoon had Zij hulp en onlkomme-
ring voor hem verkregen.
En nu zag onze gezel, ho,e bet Kinde
ken Jezus de pen nam en het perkament
en, terwijl Zijn Moeder den inktkoker vast
hield, iets opschreef. „Neem, sprak de
Heer toeeigen als de schout met zijn
suppoosten komt, om u ter dood te bren
gen, zeg dan, dat ge den baljuw spieken
moet, om hem jets mee te doelen. Geef
hem dit perkament en op hetzelfde oogen-
blik zult ge de barmhartigheid Gods en de
goedertierenheid Zijner Moedor ondervin
den".
Verdwenen was het visioen en het was
weer donker in de naargeestige gevange
nis, maar in des jongelings hart heerschte
groote vreugde. Wat verlangd© hij nu naar
het aanbreken van den dag
Eindelijk hooide hij de mannen naderen,
liet slot omdraaien, de hengsels knarsen,
maar het ijselijk schavot zou hij niet be
klimmen. Ui' hij den Baljuw een woord
mocht toespreken? Dat kon niet gewei
gerd: zou het allicht een betkentenis zijn,
een ontlasting van zijn bezwaard ge
weten Voor den gestrengen heer gevoeld,
overhandigde de gezel het perkament. Wat
er op stond, heeft nooit iemand gezegd,
maar de Baljuw beval aanstonds den ge
vangene de vrijheid terug te gaven. De
dienaars van den schout toefden niet, om
het schavot van vóór 's Gravensteen, waar
te verwijderen en een ieder ging huis
waarts, God lovend en prijzend.
Het ieed niet lang, of de Aardenbur
gers verheugden zich in een schoon uit
steen gehouwen beeld. De voorbijgangers
zouden nooit verzuimen de Moedermaagd
met een hoofdbeweging te groeten ©n te
zeggen
Ik groet U, Maria, die daer staet,
Gij zijt goed ende ik hen kwaed
Wilt Gij mijn arme ziele gedinken,
lk zal U een Ave Maria schinken.
En dan volgde een hartelijk „Wees ge
groet".
Deze „straetou.de", liefelijke legende, die
is voortverteld eeuwen lang, dagteakient
van het jaar 1300, maar reeds veel Vroe
ger heeft God hier op de voorspraak Zijner
Moesder veel wonderen gewrocht volgens
ou.de schrijvers, zeker reeds in 1273. En
iil 1294 verhief Paus Bonifacius VIII, op
verzoek van den Bisschop en den Abt
van de St. Bavo te Gent, Aaidenburg's
heiligdom tot een collegia'.© kerk met zes
tien kanunniken. Deze verheffing geschied
de „ter eera Gods en van do glorierijkste
Maagd en Moeder Gods Maria, tot welker
lof wij en een zeer groot© menigte volks
flauw lichtje.
Ik zat met het gelaat naar het bosch,
van het gebouw afgewend dus. Wanneer
jk in zekere richting keek, zag ik het
licht, maar bij een kleine wending van
het hoofd verdween het. Het scheen zich
op korten afstand te bevinden, ©en paar
honderd pas misschien en laag hij den
grond in het bosch te zijn. Ik sloeg liet
een wijle gade ©n daar ik er mij geien
rekenschap van geven kon, trok ik zeet
jes mijn kleeren weer aan en kroop voor
zichtig naar die plek, om het nauwkeu
rig te onderzoeken. Daar het waarschijn
lijk de tegenwoordigheid van mtenschen
in het bosch aanduidde, was ik tamelijk
verschrikt bij de gedachte, ho© weinig het
gescheeld had, dat. ik ontdekt was.
Naarmate ik dichterbij kwam en minder
hoornen mij het volle gezicht op bet lichtje
beletten, kwam het mij raadselachtig voor.
Want het scheen uit de aarde op te rij
zen en zwakke stralen te werpen op d©
sombere stammen der omringend© hoo
rnen. Voor een oogenblik gingen mij de
spookvertellingen van dit land door het
hoofd, maar deze fantasiën werden ver
dreven door een beweging op d© plek,
van waar de lichtglans uitging.
Hef licht werd pen oogenblik overstelp!
weten, dal. God deze kerk op velerhande
wijze, beroemd heeft gemaakt door menig
vuldige mirakelen".
De Eerw. schrijver in den „Volksmissio
naris" wijst ons er op, dat men in de Mid
deleeuwen niet gewoon was nutteloos©
versieringen aan te brengen, maar dat
alles zijn geheimzinnige beteokenis had
bij de. beeldenhouding, kieeding, attri
bute^. Zij waren het boek der ongelet-
tefden, die boelden en schilderijen. Zoo
had de. Aardenburgsche Lieve Vrouwe de
nienschen voortdurend te herinneren aan
lipt woord van den II. l'aulus, waar hij,
van Jezus sprekende, zegt: „Na den
schuldbrief, die ons vijandig was, te heb-
bep uitgevvischt, heeft Hij dien vernie
tigd". Christus lieeft de pen in d© hand,
en Maria offert Hem den inkt, om het.
vonnis van onzen geestelijken dood, door
de, erfzonde verdiend, be vernietigen.
Wegens de groote gunsten, daar ver
kregen. trokken van alom honderden naai
de bevoorrechte plek, menschen van al
lerlei rang en stand, geestelijken en leis
teen. Koningen van Frankrijk en Engeland
zelf ter beevaart o£ schonken voorrechten
aan de, plaats. Zoo verscheen in 1423
graaf Filips van Bourgondië, die toen
reeds Vlaanderen bezat en weldra ook
over Holland en Zeeland zou heerschon,
aan het hoofd van een luisterrijken stoet
'edellieden, om d© voorspraak in te roe
pen van de barmhartige Moeder des Hoe
ren, hierdoor een plrachtig voorbeeld aan
zijn onde.rhoarigen gevend ©n zijn her
stellingswerk van twee jaar te voren vol
tooiend.
(Slot volgt.)
D1 e nieuwe mei d. Eiken middag,
tusschen tw'aalf en een zag je. .Boi-usj
met een pakje boterhammen onder zijn
arm' langs den Bergweg komen. Ten halve
Heef ie dan staan, klapte logen; het
kelderraam van een deftig heerenhuis,
Hopte zoolang toll 'I venster openging en
fc'n Truitje voor de tralies kwam.
Een praatje.... soimls een handvol kersen,
een' appel of een peek., 't raam ging Weer
dicht en D;ofrus stapte naar z'n winkel'.
Op een van de laatste zomermidda
gen stond ie in de brandende hitte te
wachten.
Al1 drie keer hadden z'n eeltige timmer-,
mansvingers piano, nog eens: piano, dan
forto op het glas getrommeld. r
Waar bleef ze dan tochZou ze
ziek1 zijn? vroeg hij ongeduldig.
Nog eens geprobeerd, maar nu fortissi
mo, zoodat de ramen als bij! kanonge
bulder rammelden.
Met een ruk vliegt het venster open.
1W;at nïoet je, klinkt een. booze stem
uit een even boos gezicht.
Zeg, waar is Truitje? Nou,, nou
Kaik maar niet als een oorwurm, lacht
de ander, ,,'k Kan je wek Agin je plat
neus en je katoogen te zien, ben jij1 tie
nieuwe botverim'eiid niet? Zeg, roep Trui
eens even, gekte ie.
Met boos gewelld1 was 't keukenraam
dichtgeflapt.
door iets, dat er overheen gleed. Er naes
iets van den grond op, alsof het omhoog
geworpen werd. Dit herhaald© zich tame
lijk sne! en ik kon wel ©enigszins gissen,
wat liet beteekende. Ik sloop naderbij; die
dikke laag dennennaalden maakte mijn
voetstappen onhoorbaar. Toen ik zoo nabij
gekomen was, als ik maar durfde, kroop
ik achter een boom en tuurde uil, wat ei-
verder zou gebeuren. .Ik kou nu duidelijk
zien, wat zooeven nog in de schaduw
verborgen was geweest. Er werd aard©
omhoog geworpen. Spoedig hield dit op ©n
verschenen er twee dingen boven do op
pervlakte van den gmnd, omtrent drie
voet van elkander af. Het waren de han
den van een man, die zichzelf opgaf.
Er was daar iemand aan het delven.
Wat? Een graf? Bij deze veronderstel
ling ging mij een rilling door de leden..
Ik had nu zekerheid omtrent het lot dei-
arme Asta Von Winterstein en dit, he
in,elsche gerechtigheid 1 dit zou haar laat
ste rustplaats wordenTerwijl haar
ouders vergeefs op' vijftig mijlen afstands
de rivier lieten afzoeken, om, haar lijk
te vinden, was zij' naar dit huis des doods
gebracht en
Ik werd uit mijn droomerij, die mij
krankzinnig dreigde, te maken door mijn
Doxus ging, wel overtuigd, dat 't mis
was, maar toch vlroolijte.' lachend om de
hqoze bovenmeid.
's Avonds met de laatste post kwam er
een ansicht voor Dorus Klaproos van
Trui! In 't licht van een straatlan
taarn las ie: .„'t Was mefrauw, je hoef
nie meer te klappe, want ik- hen van
middag met 'pak en zak naar huis ver-
trokke."
'tls cibk moeilijk om uit ie maken of
je een meid of een mevrouw voor je
hebt," zuchtte de timmerman.
Nu zie je hem 's middags niet meer.
I> T r a p p i s t n t, Til b u r g. Men
mieldt aan Do Tijd uil Tilburg:
Hoogstwaarschijnlijk komen ld© Trap
pisten, ieinidie dezer week of begin volgend©
week hier terug on zal alles weder her
steld warden.
Die li r a in d te R a a. m s d Oin k Ve e r.
De burgemeester van Raanisdqiikveer
heoft eon telegram oinIvangen van jden
volgenden inhoud
'tLoio, 11 Aug. 1909.
Hare Majesteit de Koningin draagt mij
cip haren dank over te brengen voor hot
idraadbisricht betreffend© |de ramp in
Uwie gemeente, ©:n II te molden dat. 11.
M. ter tegemoetkoming aan jdiau nood der
armlastige gezinnen vierhonderd gulden
beschikbaar stelt.
Hare MajèÉteits particuliere secreta
ris jhr. Van Geen, zal jdeas aangelegen,-'
beid verder met U regelen, (get.) Adju
dant van dienst, DUMONCEAU.
Wij vernemen nog een aardige bijzon
derheid van het Keizerlijk bezoek aan Mid-
'dachten
Nadat de Keizer en de Keizerin Maan
dagmiddag direct na aankomst' zeer ver
moeid naar hu.n particulieré vertrekken
waren gegaan om te rusten, kwain wel
dra ©en der adjudanten heneden vragen
of bet tweejarig dochtertje van graaf en
gravin, zu Casfell 'Rwctenbausien, dat lij-
|dialijk hij dom rentmeester logeerde, een
poosje hoven mocht komen in het salon
bij hunne Majesteiten. Toen bet kindje
daarop binnengebracht werd, met wat
bloemen in fle handjes, nam Wilhelm 11
het al spoedig over uit -do airmen van
d© Keizerin, zotte de klein© Markt op
zijnf knie, kuste haar :an bleef een heelen
tijd ntet hel. meiske spelen. l)en volg,ein
den morgen aan het ontbijt vroegen d»
Keizer en ide Keizerin om het klem-'
dochtertje van den slotvoogd loeh (nog,
©vein te mogen zien. Het kindje. w<e:rdj
gehaald en hartelijk na,men Hunn Majes
teiten afscheid van het. blond© wichtje.
Ook in heel Wiest-Duitschland is het
Maandag noodweer geweest. In bot' dorp
Emsdietten. bij Munster zette leen wolk
breuk tweederde' vam het dorp blank. De
straten stonden op sommige plaatsen an-
derhalven, meter ander' water. Op die wei-
machteloosheid, om het treursptel te stui-"
ten, opgeschrikt, ddor een beweging van
het licht. Het kwam uit een ouderwet
sere lantaarn, die nu opgeheven en op
den rand van het gat gezet weird, waar
uit vervolgens de gestalte van een man
kwam kruipen, gezet van postuur en zoo
klein, dal. hij wel een dwerg geleek.
Hij keek rond, alsof hij iemand ver
wachtte, toen nam hij een pijp uit zijn
zak, stak die aan de lantaarn aan en
ging zitten rooken. Zijn handelwijze over
tuigde mij, dat hij iemand wachtte, mis
schien ik rilde de dragers van het
lijk, dat hier begraven moest worden en
dit maakte mij indachtig, dat ik op mijn
hoede moest zijn. Niettemin besloot ik,
ten einde toe te kijken, om de waarheid,
te zeggen, had ik nu, zelfs al hadd©
ik het gewild, niet kunnen terugkeerei^
zonder de aandacht van den kerel te trek
ken. Ik behoefde niet. lang te wachten.
Achter mij kwam uit de richting der gracht
een eigenaardig geluid, alsof er iets na
derde. De man klopte zijn pijp uit en
begon dennenaalden op een hoop te har
ken. Ik kroop zoo dicht mógelijk tegen
den stam van den boom aan, die mij
verborg. Een man kwam langzaam nadel
en ging mij op tien pas afstands voorbij.
idm .is volei vee verdronken, wat niet
bijtijds naar stal kon gebracht warden.
In die buurt van Keulen telde men in
een uur tijds 250 donderslagen. Men had
goeinl heugenis van zulk zwaar weer. Over
een heel© uitgostrek'tbgid zijn de gewas
sen, die te vleld© stonden vernield- D©
overheid bereisd nu de streken, di,e liet.
inleest geteisterd zijn, om de schade op
te nemen.
I,n Hilter bij Osnahriick zijn aen man,
een! vrouw en die twee paarden voor hun
wagen door den bliksum doodgeslagen.
Z ie 1 d z a a m on geluk. Zaterdag is
ier te Huil bij ©en cricketwedslrijd een.
zieldzaani ongeluk gebeurd. De speler die
aan slag was die directeur va.n Mn,
Hullsche bank kreeg ©en bal,, 'die1
kortbij gebowld was en scherp opsprong
in ,d© hartstreek' tegen de borst. Hij viel
©n was dood toen men hem optilde, i
Eiein, vreeselijk geval van sabotage, ©en,
zeer geméene streak, wordt door het.
„PharmaoeUfisch Weekblad" verteld. Bij
©on patient, aan wien een geneesmiddel,
o.a. Camphora Monobromatn, was toege
diend, deden zich vergiftigimgsverschijh-
sieten,, door strychnine veroorzaakt, voor.
Bij onderzoek bleek de door ©en apothe
ker geleverde CamphMqniobr. niet alleen,,
maar ook die voorraad in verschillende)
apotheken van idit geneesmiddel strych-
nintehoudend. Voortgezet onderzoek leerde
dat icon partij door een Duitsclie fabriek;
aaai leen Russische firma gelevieirdei
Camph. moinobr. strych.n,ineihoudend was
«n 'dat dez© strychnine er in was ge
daan door de stakend© werklieden van
die fabriek in Duitschland.
'in G o k j e. Aan de Niew-Yorkschie ©f-
fectenbeurs liep 't gerucht, trouwens dooi
de New-Yorksche avondbladen overgeno
men, idat koning Edward van Engeland
van dien Amerikaanscben geldfinancier
Morgan, ongavoeir een kwartaal,- geladen,
ean' „tip" zou hebben ontvangen om Sha
nes StaoitTust te koopen,. .De koning liet
dadelijk 50.000 stuks Common Shares
50 pCt. koopien.
Z. M. zou sedert dieü aan deze specp-
latiie'ieen mil li een gulden verdiend hebben.
Hetzelfde beursgerucht wilde, dat look1
leiemi Duitsch -Vorst .aan, dien jangsten
„boom" met succes gecoöpereerd had.
Wanneer het Beursbericht waar is
an waarom zou het niet dan blijkt
hier alweer uit. dat die graotan dar aar
de, oif zij Geldkoiningien. zijn of Souvie-
Tieine koningen, elkaar (den bal nog wel
©eins toakaatsen. (Handelsblad.)
'Niet i ii jeugdigen ,a vie r moed.
Deze week is te Wlajdiwastok, Rusland,
©en grijsaard van 124 ja,ar wegens moord
ter dood veroordeeld
E ui I e v -e n d ie t o r p e d o. Een prach
tig verhaal koont. uit Amerika. De marime-
kadet Whittling, die op de duikboot „Por
poise" dient, wilde eens proefondervdn-
Halt slepend, half dragend bracht hij een
of ander zwaar ding mee., dat ik in de
duisternis niet thuis kon brengen én dat
ik vreesde te zien.
Terwijl hij den afstand tusschen mij
en het licht doorliep kon ik opstaan en
beter kijken. De man was gekleed in ©an
lang overkleed met een kap, als ©en mon-
nikspij en tot mijn'geruststelling zag ik,'
dat hij slechts een grooten teienen hor
droeg. De andere liep hem een paar stap
pen tegemoet ©11 met hun b?iden legden
zij' tien hur over gat. Toen gingen zij
heen in de richting der gracht met ach
terlating van het licht gelukkig, daar zij
mij anders misschien zouden gezien heb
ben. Nu was de duisternis zoo ondoor
dringbaar, dat ik weinig vreesde ontdfakt
te worden, als zij mij maar niet juist
tegen het lijf liepen.
Binnen weinige minuten keerden zij tier
rug met nog twee horren. Deze legden
zij' ook over het graf, als het dit was,
zoodat ik meende, dat het nu wel geheel
bedekt zou zijn. Toen wierp de tweediq
man zijn langen pij uit en beiden be
gonnen zij aarde over de harren te sc,hof-
ielen. Hier over spreidden zij een laag
dennennaalden. Voor zoover ik bij het
zwakke licht zien kon, waren hunne g«-
