ziende dat er voorloopig nog gean door komen aan is, zet de kar neer ien gaat vwr op het dwarshout zitten. Rechts van de kar passeeren' 2 klein©© meisjes vam hqogstems 8 jaar; ©e|ne van haar heeft ma vies touwtje in da hand, welks an der einde losjes 0111 den kop van een schaap blijkt gebondie'n te zijn, dat] op', deze wijze vqortgeteiil wordt, .luist zijn de meisjes de kar gepasseerd, als het schaap! id,ah zqoflJs mader zal JI ij - Wear, lang 'zotoln schaap iniiet was, ais mie» oppervlakkig zou meenen dien prikkipl van v>rsche hloemkoolhladieinein in zijn neusgaten ondervindt en daarop besluit eens nader tl vet de grqantenman- die.il kennis te maken. iliet blijft derhalve slaan, weifelt een oogenblik tusschen seen mand mei spi nazie en een Iditn bloemkool, besluit dan eensklaps tot de laatste en doel een fer- 11111111 hap in een bloemkoolhlad. Ite meis jes zijn gedwongen ook Ie blijven staan, want geen 5 zulke meisjes zouden zulk een schaap eep pas kunnen idoenj wij ken, wanneer het piet zelf gewillig mee ging. Een 'ïnöment trachtte 'I «ene kind, het schaap mee te krijgen sloor aan hel touwtje l,e rukken het schaap bewoog zich niet maar ida.n ziende, dat ik) Joad met zijn rug naar haar toezil. mi dus niets ziet, verandert ze van takt ink. Bet «en bovennatuurlijk onschuldig ge zicht, waarmee ze met aandacht maain jdia wolken luurt en laai haar; schaap ile. bloemkool heiwerken. Nummer twee heeft zich intussehiein op de stoep der Passage neergezet, en ziel met l.uegeti©- piein, glinsterende oogjes naar de verwoes ting, idje hel schaap aanricht. Een paar omstanders zijn blijven staan, maar blijken het schaap zij.il Lucullus maal tie gunnen., want. niemand waar schuwt iden .lood. Een paar maal heelt het schaap al mts met zijn, linkeroog; naar de andere mand gekeken, en oens- jkln.ps besluit het ter afwisseling ook peil hap spinazie' te- nemen. Derhalve wendt heit zijn kop links, waardoor zijn mees teres gedwongen wordt haar houding Ie veranderen, en nu al haar aandacht aan, dia straatsteen©») I" wijden, en neemt een <nfatsoenlijk grooten, hap spinazie, waarbij zijn kop ten naastenbij in d" mand ver dwijnt. Dit is echter zijn ongeluk, want nu kan een, juffrouw het toch niet lan ger aanzien blqem'koolblareir dat gaat nog, maar dat een schaap al die kos telijke spinazie opeet, dat loopt da spui gaten uit en mei. «en schelle slem roept zij: „Meissie, da mag je niet. doen,, .dal. heest eet al «lie spinazie op." Hel kind schrikt geweldig, wal begrijpelijk is, daar ze niets van de misdaden van hel schaap had bemerkt natuurlijk, geeft hel een Hinken draai om de ooivn, waarvan tot dier 'zicio onthutst is, «lal het weer glriwillig mee gaat. Op hel booren van het woord) „spi nazie" is de Jood opgesprongen, ziet die verwaesl.ing in zijn manden aangericht met een oogopslag, en wil juist den be drijvers van «lie wandaden een hevige philippics naar het hoofd slingeren, als idj tot zijn geluk ziet, dal hij zich daar door onsterfelijk zou blameeren. Ware hel nog een kwajongen geweest •misschien zou het publiek zijn veront waardiging hebben gedoeld, maait' nu ipen schaap en 2 'kleine mqe>sje.sbijl meest, ier zich wel hij neerleggen. Waar schijnlijk' zullcln «Ie klanten van den Jood,) die vandaag spinazie willen eten, onder vinden hce vreesielij'k duur deze toeval lig is! Waint, hij kan toch moeilijk ver tellen, «lat, «en schaap zij'u halve mand) beeft leeggegeten En met. welk «en jubelkreet zullen, de kleine meisjes hun huis binnengevallen zijn„Moeder, ons schaap heeft bloem kool en spinazie gegeten!" (Msb.) Linguïstiek, hl de train, «lie mei een schok stilhoudt voor bot huisje op «te .Munt te Amsterdam, hebben «en aan tal grqemomslmeïde, zongebruinde schreeuwsteiumige Engelse hm gezeten, die nu een voor een uil bet. voertuig kruipen, als 's morgens «Ie kippen uil haar wan. men van het erf klonken voetslappen. Het was de staljongen. Ik- zeide dat. ik diem avond mijln paard niet noodig had «n dat hei mij speel, hem nil bed gehou den te hebben. „O," zei hij, „ik ga vooreerst, nog niet slapen, mijnheer. Om twaalf uur moet er nog ©en rijtuig weg." „0 zooi mlet cl© paarden zeker, «lie ik z «roeven in clan stal zag staan. Mooi© 'dieren. Van wietn zijn zij?" „Van Graaf Furello, mijnheer," ant- iw.oorddiet hij met eten air van gewicht, zoo als zulkie lieden, aannemen, als er een voornam© klant is. Ik verwachtte |da,t antwoord eigenlijk wel. „De Graaf reist laat." „Ja mijnbeer Hij ging naar «ten stal en ik liet tem 1 o,open, inziende, dat er 'niet vloei uil hem 1© krijgen zou zijn. Maar ik besloot to beproeven, «en weinig af I© luisteren hetgeen ander de gegeven omstandighe den wiel verschoonbaar was. Ik deed dus trji ik 'het logement weer binnen ging; «laar- na. sloop ik terug en posteerde mij hij hel stalviemster. De staljongen had blijkbaar den sla- penden koetsier wakker gemaakt en zij maakten nu aardigheden met elkander. „Dat dutje is al de nachtrust, «lte ik van- Op die Munt, midden op den vlucht, heuvel, verzamelen zij zich kakelend en. dringend om ©e.n in blauwe taf gewik kelde da,me, en staren met gebonden Aan dacht en gre'nzielenze verbazing naar den halvpn rent, dien «I© dame tentoonspreid! <ip «te grijze vlakt? van een hegarenlnnd- srhoeinide palm. What is il? limfqrmieterl er «en. It is the fifth of a dollarcent. The devil you are Impossible What ©en queer roan! Enz. enz. Die aandacht groeit, de verwondering stijgt. Als «lie Engielscbem echter zien, dal ze goed op weg zijn, «en volksoploop te ver oorzaken ien hel verteer stivmnrm, gaan zie verder. Ee|n neust in een Bae deker, «Min alndelr duikt weg achter een plattegrond. Nu stevenen ze af op eau agiqnt, die met droomerigen blik staart. 1 sa'y, poliqe-man, can you tel) us the Museum the (met. een; pijnlijke kaakvp.r:rekking) Hikes Museum? Die agent ploft mei stuipachtigen schrik in hiel vijandig© leven terug. Zijn ongeil staren verwilderd naar de karavaan blauw-, gieel- en groen taf zijden Engel- seton. Nu komt hij hij. Bekrabt z'n. neus, z'n oor, z'iiii kin. Aarzelt. Buigt dan be leefd, draait zich om, op z'n hiel, wijst mie.t breed gebaar voor zich uil, en spreekt aldus Ze Museum? Ze. RijksmuseumZei is vlery very eeinvomlig, «'hentelman, lefn dames. Kijk, doe jo© siet zis striet, vlak foor jee? Nou, jou mot ko 'zis strict hieielemaal hoolemaal da.agent wuift nadrukkelijk hoolemaal tol. de «n,d, en «lain joe ko rechts af rijt af, be grijp ii?" Van de taal begrijpt de Engelscho. geen stom woord, maar die gebaren zijn vrij duidelijk. „Anid thien?" „En am", herhaalt «le agent, blij dat-te zoo „hij" is, „en zen jou si© vanzelf from ztelf ©en rodsteemen - een red stoeten gebouw - hous - met torentjes toer «le agent wijst en beduidt hartstochtelijk. Ineens: „Ah! foe pa ar l«e piatetter [ranse? ('he paarl Irè hjeng fransè. „Aöh, moia aussi ché parlee. hong frair- ,zlee aaJteo tonïjours komt nu een spichtig Engel se h mannetje naar voren dringen, „('óm-ent ee la chemin?" „Nou foe seviefee loechoer la rue, allor foe toelmieiq a Idroat, altar fo© femv un mes jong roess. toedavé rocss, av-ec katter loer, allor c mêsjong est le Rijks museum. Mais foe poel'fee prander le (ram, allor oela est plus faaztel, allor cela «dure sjeulema.ng 'ka tier oe zrak minutes, Voela justemang le (ram. La- v.oela. Hij- veegt z'n voorhoofd af. „Che© ivmerrier voe tree beaucoupp", 'ziegt de Engelschman. „Niet dank© seur no zienks il n'y a. ha id© kw'a O no, merci wa magge geen fooitjes ba hourqwaar accepter merci merci z«nk joe voela forte'r tram |)e Engelsch-Pin stijgen in. De agent droomt velrder, voldaan. (.Tel.) Noodlottige sprong. Een liein- jarige knaap uit de Sl. Hrsulasteeg ie Leiden bevond zich Maandagnamiddag op een der twee aan elkaar gekoppeld© wa gens, waarop een gedeelte van den afge broken wordenden stoo indraai molen, welke op het kermisterrein had gestaan, geladen was. Op liet. Noordeindsplein wilde hij van den. oenen wagen op dien anderen springen, maar sprong mis en viel daardoor op den grond, waarna hij een dier wielen ovieir bet lichaam kreeg. Hij wist, nog op te staan, maar viel, na nog een meter ol' vier geloctpen te hebben, neer -e.ii werd toen bnvusteloos ©n uit den mond lievig bloedende, naar pen politiie- waehthuisje gedragen, waarna twee docto ren slechts den dood konden ennstatoeren. Schandelijk. Men schrijft uil Ze- venaar'aan de „N. A. Crt.": nacht krijg", riep de koetsier geeuwend. „Vijf uur hard gereden vandaag zonder een minuut voor een kroes bier. Onze heer Hleisst kan een duivel zijn, als hij verkiest en de heter Graaf ook". „Hij rijdt ten minste op dern duivel z'n lijd", lachte de stalknecht. „Middernacht, en door de bossehemAnnie Carl, ik zal aan je denken als ik lekker in bed lig. Troost je maar, als je morgenochtend te Geiertha! komt, ton je klaar voor hel ontbijt". Zij zeiden verder niets, waar ik ee-nig' belang in kon stollen, maar ik had ge noeg gehoord. Hot was niet moer dan natuurlijk, dat ik de middernachtelijke reis 'in. verhand bracht met do boodschap op den waaier. Een «ting vond ik vooral van veel beteekiems: dien middag hij de Barones had Graaf Furello gezegd, dat .'hij naar zijn huis in hel Geierlhal ging; maar waarom reisde hij in' het hartje van den nacht en niet per spoor?" Naar zijn koetsier verteld had, was zijn rijtuig dien morgen uit het Geierthal hier heen gekomen met zulk een haast, dat er geien tijd geweest was onderweg iets te gebruikten. Deze omstandigheid, in ver band gebracht, niet hetgeen ik van «ten Graaf wist, stelde mij in staaf, mij een vrij duidelijk denkbeeld le vormen vain Verleden jaar werd hier de kaartclub „De Dageraad" opgericht. Dit op zichzelf is een gewoon verschijnsel, doch iets on gewoons 'is wel de manier om van die club lid te wonden. Heeft iemand uitge laten, «lal hij lid wenseht. te worden, dan moet op de eerste plants zijn karakter hij alle leden in den smaak vallen. Is dit zoo, dan wordt hij gedurende een proef tijd van drie maanden tot de club toege laten, om op de speelavonden blijken te kunnen geven van do volgende vereischte punten: Algeheel© verslaafdheid aan den drank; totale onthechtheid van geld en goederen; hij moet iedere week éénmaal blijven doorspelen tot aan den dageraad. Heeft de candidaat aan deze ten nog meier punten voldaan, dan wordt, hij als lid aangenomen, op voorwaarde, dat hij zijn. elubgenooten een gezellig avond jas bezorgt. Als 'I waar is, is 'I schande. Verkiezingsvaria. Men schrjjft uit Limburg aan de „Maas bode" Hoe het in sommige kleinere gemeenten maar niet in het zuiden alleen bij de candidaatstelling voor den gemeenteraad kan toegaaD, blijkt uit het volgende feiten relaas, dat zonder eenige opsmukking hier wordt neergeschreven. In het dorp B. waren ook de verkiezingen voor den gemeenteraa 1 aanstaande, en zelfs onder de meer eenvoudigen begon het po litieke vuur te gloeien. Zoo gebeurde het, dat op een Zondag morgen een achttal boeien uit de kerk kwam en een heilig huisje binnen gingen Al heel spoedig ware.-, hun gemeenschap pelijke gesprekken op één punt uitgeloo- pen de a. s. candidaatstelling. Zich zeker voelend in zijn waardigheid van kiezer, kwam toen opeens een der acht met het voorstel: „Wanneer wo één van ons achten eens candidaat stellen lieten." Dat was een grap, die instemming vond algemeene instemming 't Was nu alleen maar de vraag, wie «ie „gelukkige" wezen zou l)e een keek zijn buurman eens aan, en die z'n anderen buurman, maar zoo was het niet mt te maken Een heel snuggere stelde toen voor om er om te loten. Wie 't langste houtje trekken zou, die zou het wezen. Neen zeide toen een nog snuggere, we zullen er om kaarten, wie hartenaas trekt die is 't Dat werd goedgevonden. Men bestelde de kaarten, die 't lot van ééu beslissen moesten. Men trok en trok, totdat een 'u kaart kreeg, die hij niet omkeerde wilde. 't Was hartenaas 't Lot had beslist en dus moest de boer die hartenaas getrokken had, maar die baar niet wilde laten zien, omdat hij mis schien toch nog zoo wijs was, te begrijpen, dat hij, als candidaat voor den gemeente raad, een dwaas figuur maken zou. Maar het lot had beslist en dus de boer moest tegen wil en dank candidaat gesteld worden, als slachtoffer van de mooie aardigheid zijner vrienden! De man is ook candidaat gesteld en is bij herstemming gekozen. Of met hun aardigheid ook de belangen van de gemeente, de stoffelijke zoowel als de zedelijke, door den hartenaas- candidaat, gebaat zullen zijn, och daar vragen de boerenvrienden, cie „hun" man stelden, niet naar. Hun mop heeft succes gehad Domheid of ondoordachtheid, of soms ondoordachte domheid H o m o t «en g a. s g 1 o e 1 i c h 1- b r a n (1 e r b li a n d e lil w o r <1 e n V Wij1 nemen hierbij aan «lat de keuze vam den blander en de kous reeds giesrhfed is. Voorde bevestiging van den brander late ntein liefst een gasfitter of ©en beambte van de gasfabriek kamen. Het opzetten vam die gloeikous is «chter zoo eenvoudig, «laf di© huisvrouw «lil. best zelve kan doen. Neem hij' ©eln opstaan den brander de gloeikous met ©en haakje van ijzerdmad uit het doosje èn hang ze op hel staafje. Steek het kousje dan aan de spits aan, tan] eind© «le haiidimgsop'lossimg af te bran den. Is dit gedaan, dan draait men do hetgeen er gebeuren ging. ik. ging het ho tel in, gehruikt© iels, en om half twaalf was ik terug in de sombere straat, die Nerkarstraat heette. Jlet huis was nog even donkier en slil als straks. Ik stak een. sigaar aan en wandelde op en moer om het middernachtelijk uur af I? wach ten, waim«er er zeker het een of ander gebeuren, zou. Hierin vergiste ik mij niet. Hel was nog maar enkele minuten vootr twaalven, toen ik stilstaande) om te luiste ren, op ©enigen afstand het geratel vernam van een stapvoets gaand rijtuig. In het eerst 'dacht ik, «lat. het iets anders molest zijn, dan wat ik verwachtte, doch toen het de straat in kwam zag ik dat mijn onderstelling juist geweest was. Het was het rijtuig, dat ik op de plaats voor hot hotel gezien had. Het zag er haast uit als een lijkkoets, zooals het. daar stapvoets aan kwam rollen, met. zijn groot© zwarte paarden. Die langzame gang had hel voor deel, heel weinig giedruisch te maken, als liet rijtuig in vaart gereden had, zou waar schijnlijk de halve straat wakker geworden zijn. Toen het mij voorbij' ging viel het licht van de lantaarn, op het schitterende wapenschild, doch ik had «lil kentecken niet. noo-dig, om zeker van mijn zaak 1e zijn. Het rijtuig stond stil voor de deur van liet huis, waar de waaier uitgevallen gaskraan open iegi steekt he-t gas; aan. Nieem het bovengenoemd© haakje, hef daarmede de gloeikous voorzichtig eien, ©indj© oip ©n z'waai ze behoedzaam| in, de vlam heem en weer. Door deze be handeling wordt het ondereind dor kous gehard ©m zal deze niet zoo! spoedig rondom dien brander afbrokkelen. Laat nu die gloieikous weer langzaam op het staafje zakken, draai het gas uil en zet er een schoion glas op. Houd ©en lucifer aan den. rand; van het glas en draai de kraan, geleidelijk open, tot een maximum lichtsterkte ver kregen is. Komt «li? vlam hoven hei kousje uit, dan is «lil een bewijs, «lat le gastaevoer te groot ;is en dan moei. «te kraan een eindje «licht gedraaid wonden. liet ;is wen schel ijk, den brander ge regeld te reinigen. Daartoe wordt het lainpeglas verwijdend en liet kousje door middel van ©en breipen voorzichtig afge nomen en tijdelijk in een melkkan gehan gen. Dit is een zeer practiscbe en veilig© wijze, van bewaren. Neem daarna het hoviemgtedeeltei van den. brander af, zoodat alteen -de buis .overblijft. Het ijzergaas van dien brandei* wo|rdt doorgeprikt of doorgeblazen en ook de luchtgaten wor den met «en gomelastiek© spuit of met een geïmproviseerd© papieren blaaspijp, doorgeblazen. De besta glqeikous zal op den, duur het goedkoopste blijken, daar zij beter licht geeft ©n duurzamer is dan de in ferieure soorten. Een belangrijk punt, waarop men vooral dient te letten, is, dat de koiub precies op (dear brander moet passetn, nadat de hardingsstof is afge brand. D© moening, «lal de grootst© kous ook het meeste licht, moet gleven, be rust op leen, dwaling. Bovendien zal ds kous, die te wijd is, trillen en dus aan dien qnderkaml stuk gaan. Hierdoor wordl haar levensduur verkort. Volgt mien deze' kleine wenken op wat hij «enig© proefneming hieel ge makkelijk gaat 'dan zal mem een prachtig licht verkrijgen! en .hot leven, van idie gloeikous aanmerkelijk verlengen. Met een behoorlijk© verzorging moet een gcöd kousje minstens zes tot. acht maan den duren. Wij zeggen „minstens", want ons zijn viel© gevallen bekend van kous jes, di© 12 ©In zelfs 18 maanden ge bruikt wouden, zonder ;da,t hun lichtge vend vermogen merk'baar verminderde. Het bovenstaand© loont genoegzaam aan, «Lat «Ie glqeikous bij de eerste aanschaf fing reeds zqoveel billijker is dan, de, riiectrisch© gloeilamp, ook haar lichtge vend vermogen veel langer behoudt, dan «le laatste. (Gas- ien Waterfitter.) Van JPrlfts Hendrik wordt de volgen de aardige anecdote verhaald. Die Prins staat gewoonlijk mei ide kippetjes op. Woont hij op het lustslot Hel Loo, dan zwerft hij, nneest alteen, op jachtpaden «loior «le hosschen. Op ziekeren morgein .ontmoette hij bij zulk ie©n gelegenheid «dn armoedig ge kleed© vrouiw, die hakhout sprokkelde, wat in «Ie. Koninklijke bosscheu niet ge oorloofd is. IJ© Prins, diie door de vrouw niet her kend werd, k,noopte ©en gesprek met haar aan. „Wiel vrouwtje, zwaar werk." „Ja, ja, mijnheer, maar het ergste er van is, dat ik '1 nog niet eens doen mag. Maar ik heb niets misör in huis, meneer, 'I is armoede, bittere armoede." „En als de jager je .1111 betrapt, wal da:n „Och voor ide jagers ben ik niet bang, die slapen tin ol' loeren op die strooper». Maar de Prins, dat moet ©e;n lastige baas zijn, die loopt, als de Wilde Jager al om middernacht in de hosschen rond." De Prins, bijzonder in zijn schik, ov«r «len invloed van de krantenschrijvers op dd fantasie van eenvoudige ine.nschen uil het. i iiiik vroeg de vrouw waar zij woonde m gaf haar den raad langs de velri- padiem naar den straatweg huiswaarts te gaan. Zie volgde dezen .raad en toe.n zij uil w.as, ik was het op «len voet gevolgd en toen hel stil hield, sloop ik ongemerkt onder het portiek van het naaste huis, een gevaarlijke post, zeker, maar ik was besloten, het kostte wat het. wikte, I© zien, wie er met dit rijtuig 111e© moesten. De koetster deed geen moeite zijn aan komst hekend te maken, maar bleef onbe wegelijk op den bok zitten en ik bleef on bewegelijk in de schaduw staan. Spoedig, 11a. een minuut of tien mis schien, wendde de koetster het hoofd plot seling naar «Ie deur, ik hoorde het slot opengaan en «1© man, die mij de deur geopend had, kwam naar buiten en keek onderzoekend de straat langs. Blijkbaar voldaan sprak hij zacht een paar woor den tot den koetsier en liep vlug weer naar binnen. Na een poosje kwam hij weer terug met iets, dat «en mand geleek en eten reistnseh. Bez© dingen plaatste hij in het rijtuig. Toen bracht hij een va lies, dat hij met den koetsier onder den hok bergde. Daarna ging hij bij het por tier staan en wachtte. Ik kon menschen hooren loopen en zacht, spreken. Toen «le man hel. portier open deed, kwam ik naar voren, achter do pilaar staande en mij over «Ie leuning buigende, 0111 zoo goed mogelijk te zien. Er kwamen twee mannen de stoep af, die tnssehen hen in hiet gezicht verdwenen was, schreef ide Prins haar adres ,ap -en de arme vrouw kon haar geluk niet beseffen, toen ze 's avonds ©en voer turf voor haar huis zag stil houden, waarvan de brenger haar i:n in aam van den „Wilden Jager om mid diemaeht aanried in het vervolg geen hak hout meer te hra;n|d©n. Gipld terug. Men schrijft uil Ulreohi aan „D© Tijd": Na een geweldige ren bereikte iemand het Centraalstation te Utrecht zóó laat, dat tiij n«^g juist «en. kaartje naar Enschede kqn 'pakken, den portier haast len onderst boven kon holten en een nog juist open staand™ coupé van «len reeds in beweging zijnden trein kon himnenspringem. Toen hij vqljdoeinde was ui (gehijgd, keek hij eens n.u hoeveel gelid |d« nog immer dichtge knepen hand had omklemd gehouden. Hij telde, hertelde en herhertelde, .maar er was en bleef f 1 l,p weinig. Zijn medereizigers werden nu vergast c.|p' ip«n uitvoerig verhaal dezer tragedie en rarremd was meur 't eir over «eins, dat de kans op tot terugkrijg©», van idem gulden vrijwel gelijk nihil was, E©n. poging in de richting van terugvragen, was evenwel altijd tie doe'n, oordeelde, men. Te Enschede aangekomen doel de reiziger aldus en schrijft aan dein statiopchef. .1' kon im mers nooit weten. En jawyl, «len volgen «tan dag te Utrecht weergekeerd, vindt Irij thuis als antwoord©«n postwissel groot fl. Hulde den accuraten station chef e.n den dito loketbeambte vooral! Een gevaarlijk varken. Maan dagmorgen viel ©en schrikkelijk loonieel voor op oen hoeve, gelegen op het grond gebied van Arancy, Franschip grens van Luxemburg, en toebchoorend aan de ©cht- genooten Jeanty. Dezen, «venals hun dienstboden, waren op 't veld. Tehuis wa ren slechts twee kinderen van 4 ii 6 jaar, spetend onder de. ooigen van hun groot vader, een 82-jarige grijsaard, verlamd en -die zij 11 zetel niet. kan verlaten. Op zeker oogenblik drong, een zeug, uit den stal ontsnapt, langs do geopende deur binnen ©11 viel de beide kinderen aan, zonder dat de grootvader hen «eni gerwijze kon helpen. Een dier kleinen werd een oor verslonden en werd. ©rg gebeten aan armen en beenen. Van het andere, kind verslond de zeug de linkerbil tol op het gebeente. Op 't geroep van den grootvader, snelden gehuren toe en kon ilen «1e beide kinderen verlossen, maar hun toestand is zoo erg, dat men voor hun leven vreest. 1 2 6.0 0 0 kilo poëzie. Een en der tig spoorwagons zulten binnenkort een schat uit Brussel voeren, die 126,000 kilo gram weegt. Dit presentabele gewicht wordt vertegenwoordigd door '11 ontelbaar aantal peniievruchteir van Fransche schrij vers. Gelijk men weet, was de Belgisch© graaf Spoelberg de Lovenijl ©en groot vier- vereerder van Fransche Letterkunde, en kocht hij steeds gaarne oorspronkelijke manuscripten. Juist de vruchtbaarsten en onuitputtelijksten onder de helden van de pon prikkelden zijn verzamelwoede. Bal zac, George San«l, Theophilo Gautier, Die Musset, behoorden lot zijn lievelings auteurs, en geld noch mtoeite werden ge spaard om hunne manuscripten machtig te yvorden. Dat «1© Maecenas door zuiver artistieke bedoelingen gedreven werd, bleek 11a zijn dood. Jn zijn testament ver maakte hij n.l. heel den schat aan „het land dat hij toekwam", 11.I. Frankrijk. De manuscripten zullen op last van het Fran sche gouvernement bewaard worden in een slot te Ohantilly, dat van historische herinneringen even vol is, als <le papieren zelf. Di© „Tel." maakt melding van een twee tal belangrijke, ho-ogst brutale diefstal- ten aan twee. groot© bankinstellingen, Ie Amsterdam gevestigd gppl.eegd. Een ver duistering van f 3300 aan effecten wordt gaticentd en ©ein. diefstal vain een pakket diamant©», ter waard© van f3000 a (4000 een danne meevoerden, zoo gesluierd, dal ik haar gezicht niet had kunnen zien, al had ik korter bijgestaan. Zij werden ge volgirl door een jonge vrouw in wie ik het meisje meende t© herkennen, dat zich Miss Seemarsh genoemd had, maar door ito duisternis wist ik dat niet zeker. In don man die het vorst, van mij af was, her kende ik terstond Graaf Furello. Zijn ge laat kon men niet vergeten. Hij stapte het eerst in het rijtuig, toen die gesluierde da,me, geholpen door den anderen man, daarna de tweede dame. De man slool het portier en sprong op den bok naast den koetsier. Deze liet. tot rijtuig keensn en reed langzaam weg in de richting van waar hij1 gekomen was. D» knecht bleef hen na staan kijken, tot zij de straat uit waren en ging toen naaT binnen, waar na. ik mijn schuilhoek kon verlaten. „Zij brengen dat meisje naar haar graf", mompelde ik, hen snel achterna stappend „en ik kan niets doen, 0111 haar te red den. Maar al is het hopeloos, ik wil haar (och niet aan die, duivels overlaten, zon der een. poging om, haar te helpan. Ik weet Goddank, waar zij heen gaan. Als gij ster ven moet, arme Asta, dan zal er teil minste een vriend in uw nabijheid zijn".

Krantenbank Zeeland

Nieuwe Zeeuwsche Courant | 1909 | | pagina 6