ziende dat er voorloopig nog gean door
komen aan is, zet de kar neer ien gaat
vwr op het dwarshout zitten. Rechts van
de kar passeeren' 2 klein©© meisjes vam
hqogstems 8 jaar; ©e|ne van haar heeft
ma vies touwtje in da hand, welks an
der einde losjes 0111 den kop van een
schaap blijkt gebondie'n te zijn, dat] op',
deze wijze vqortgeteiil wordt, .luist zijn
de meisjes de kar gepasseerd, als het
schaap! id,ah zqoflJs mader zal JI ij -
Wear, lang 'zotoln schaap iniiet was, ais
mie» oppervlakkig zou meenen dien
prikkipl van v>rsche hloemkoolhladieinein
in zijn neusgaten ondervindt en daarop
besluit eens nader tl vet de grqantenman-
die.il kennis te maken.
iliet blijft derhalve slaan, weifelt een
oogenblik tusschen seen mand mei spi
nazie en een Iditn bloemkool, besluit dan
eensklaps tot de laatste en doel een fer-
11111111 hap in een bloemkoolhlad. Ite meis
jes zijn gedwongen ook Ie blijven staan,
want geen 5 zulke meisjes zouden zulk
een schaap eep pas kunnen idoenj wij
ken, wanneer het piet zelf gewillig mee
ging. Een 'ïnöment trachtte 'I «ene kind,
het schaap mee te krijgen sloor aan hel
touwtje l,e rukken het schaap bewoog
zich niet maar ida.n ziende, dat ik)
Joad met zijn rug naar haar toezil. mi
dus niets ziet, verandert ze van takt ink.
Bet «en bovennatuurlijk onschuldig ge
zicht, waarmee ze met aandacht maain
jdia wolken luurt en laai haar; schaap
ile. bloemkool heiwerken. Nummer twee
heeft zich intussehiein op de stoep der
Passage neergezet, en ziel met l.uegeti©-
piein, glinsterende oogjes naar de verwoes
ting, idje hel schaap aanricht.
Een paar omstanders zijn blijven staan,
maar blijken het schaap zij.il Lucullus
maal tie gunnen., want. niemand waar
schuwt iden .lood. Een paar maal heelt
het schaap al mts met zijn, linkeroog;
naar de andere mand gekeken, en oens-
jkln.ps besluit het ter afwisseling ook peil
hap spinazie' te- nemen. Derhalve wendt
heit zijn kop links, waardoor zijn mees
teres gedwongen wordt haar houding Ie
veranderen, en nu al haar aandacht aan,
dia straatsteen©») I" wijden, en neemt een
<nfatsoenlijk grooten, hap spinazie, waarbij
zijn kop ten naastenbij in d" mand ver
dwijnt. Dit is echter zijn ongeluk, want
nu kan een, juffrouw het toch niet lan
ger aanzien blqem'koolblareir dat gaat
nog, maar dat een schaap al die kos
telijke spinazie opeet, dat loopt da spui
gaten uit en mei. «en schelle slem
roept zij: „Meissie, da mag je niet. doen,,
.dal. heest eet al «lie spinazie op." Hel
kind schrikt geweldig, wal begrijpelijk is,
daar ze niets van de misdaden van hel
schaap had bemerkt natuurlijk, geeft hel
een Hinken draai om de ooivn, waarvan
tot dier 'zicio onthutst is, «lal het weer
glriwillig mee gaat.
Op hel booren van het woord) „spi
nazie" is de Jood opgesprongen, ziet die
verwaesl.ing in zijn manden aangericht
met een oogopslag, en wil juist den be
drijvers van «lie wandaden een hevige
philippics naar het hoofd slingeren, als
idj tot zijn geluk ziet, dal hij zich daar
door onsterfelijk zou blameeren.
Ware hel nog een kwajongen geweest
•misschien zou het publiek zijn veront
waardiging hebben gedoeld, maait' nu
ipen schaap en 2 'kleine mqe>sje.sbijl
meest, ier zich wel hij neerleggen. Waar
schijnlijk' zullcln «Ie klanten van den Jood,)
die vandaag spinazie willen eten, onder
vinden hce vreesielij'k duur deze toeval
lig is! Waint, hij kan toch moeilijk ver
tellen, «lat, «en schaap zij'u halve mand)
beeft leeggegeten
En met. welk «en jubelkreet zullen, de
kleine meisjes hun huis binnengevallen
zijn„Moeder, ons schaap heeft bloem
kool en spinazie gegeten!" (Msb.)
Linguïstiek, hl de train, «lie mei
een schok stilhoudt voor bot huisje op
«te .Munt te Amsterdam, hebben «en aan
tal grqemomslmeïde, zongebruinde
schreeuwsteiumige Engelse hm gezeten,
die nu een voor een uil bet. voertuig
kruipen, als 's morgens «Ie kippen uil
haar wan.
men van het erf klonken voetslappen.
Het was de staljongen. Ik- zeide dat. ik
diem avond mijln paard niet noodig had
«n dat hei mij speel, hem nil bed gehou
den te hebben.
„O," zei hij, „ik ga vooreerst, nog
niet slapen, mijnheer. Om twaalf uur moet
er nog ©en rijtuig weg."
„0 zooi mlet cl© paarden zeker, «lie
ik z «roeven in clan stal zag staan. Mooi©
'dieren. Van wietn zijn zij?"
„Van Graaf Furello, mijnheer," ant-
iw.oorddiet hij met eten air van gewicht, zoo
als zulkie lieden, aannemen, als er een
voornam© klant is. Ik verwachtte |da,t
antwoord eigenlijk wel.
„De Graaf reist laat."
„Ja mijnbeer
Hij ging naar «ten stal en ik liet tem
1 o,open, inziende, dat er 'niet vloei uil hem
1© krijgen zou zijn. Maar ik besloot to
beproeven, «en weinig af I© luisteren
hetgeen ander de gegeven omstandighe
den wiel verschoonbaar was. Ik deed dus
trji ik 'het logement weer binnen ging; «laar-
na. sloop ik terug en posteerde mij hij hel
stalviemster.
De staljongen had blijkbaar den sla-
penden koetsier wakker gemaakt en zij
maakten nu aardigheden met elkander.
„Dat dutje is al de nachtrust, «lte ik van-
Op die Munt, midden op den vlucht,
heuvel, verzamelen zij zich kakelend en.
dringend om ©e.n in blauwe taf gewik
kelde da,me, en staren met gebonden Aan
dacht en gre'nzielenze verbazing naar den
halvpn rent, dien «I© dame tentoonspreid!
<ip «te grijze vlakt? van een hegarenlnnd-
srhoeinide palm.
What is il? limfqrmieterl er «en.
It is the fifth of a dollarcent.
The devil you are
Impossible
What ©en queer roan! Enz. enz.
Die aandacht groeit, de verwondering
stijgt.
Als «lie Engielscbem echter zien, dal ze
goed op weg zijn, «en volksoploop te ver
oorzaken ien hel verteer stivmnrm,
gaan zie verder. Ee|n neust in een Bae
deker, «Min alndelr duikt weg achter een
plattegrond. Nu stevenen ze af op eau
agiqnt, die met droomerigen blik staart.
1 sa'y, poliqe-man, can you tel) us
the Museum the (met. een; pijnlijke
kaakvp.r:rekking) Hikes Museum?
Die agent ploft mei stuipachtigen schrik
in hiel vijandig© leven terug. Zijn ongeil
staren verwilderd naar de karavaan
blauw-, gieel- en groen taf zijden Engel-
seton. Nu komt hij hij. Bekrabt z'n. neus,
z'n oor, z'iiii kin. Aarzelt. Buigt dan be
leefd, draait zich om, op z'n hiel, wijst
mie.t breed gebaar voor zich uil, en spreekt
aldus
Ze Museum? Ze. RijksmuseumZei
is vlery very eeinvomlig, «'hentelman,
lefn dames. Kijk, doe jo© siet zis striet,
vlak foor jee? Nou, jou mot ko 'zis strict
hieielemaal hoolemaal da.agent wuift
nadrukkelijk hoolemaal tol. de «n,d,
en «lain joe ko rechts af rijt af, be
grijp ii?"
Van de taal begrijpt de Engelscho. geen
stom woord, maar die gebaren zijn vrij
duidelijk.
„Anid thien?"
„En am", herhaalt «le agent, blij dat-te
zoo „hij" is, „en zen jou si© vanzelf
from ztelf ©en rodsteemen - een red
stoeten gebouw - hous - met torentjes
toer «le agent wijst en beduidt
hartstochtelijk. Ineens: „Ah! foe pa ar l«e
piatetter [ranse? ('he paarl Irè hjeng
fransè.
„Aöh, moia aussi ché parlee. hong frair-
,zlee aaJteo tonïjours komt nu
een spichtig Engel se h mannetje naar
voren dringen, „('óm-ent ee la chemin?"
„Nou foe seviefee loechoer la rue,
allor foe toelmieiq a Idroat, altar fo© femv
un mes jong roess. toedavé rocss, av-ec
katter loer, allor c mêsjong est le Rijks
museum. Mais foe poel'fee prander le
(ram, allor oela est plus faaztel, allor
cela «dure sjeulema.ng 'ka tier oe zrak
minutes, Voela justemang le (ram. La-
v.oela. Hij- veegt z'n voorhoofd af.
„Che© ivmerrier voe tree beaucoupp",
'ziegt de Engelschman.
„Niet dank© seur no zienks
il n'y a. ha id© kw'a O no, merci
wa magge geen fooitjes ba hourqwaar
accepter merci merci z«nk joe
voela forte'r tram
|)e Engelsch-Pin stijgen in.
De agent droomt velrder, voldaan.
(.Tel.)
Noodlottige sprong. Een liein-
jarige knaap uit de Sl. Hrsulasteeg ie
Leiden bevond zich Maandagnamiddag op
een der twee aan elkaar gekoppeld© wa
gens, waarop een gedeelte van den afge
broken wordenden stoo indraai molen,
welke op het kermisterrein had gestaan,
geladen was. Op liet. Noordeindsplein
wilde hij van den. oenen wagen op dien
anderen springen, maar sprong mis en
viel daardoor op den grond, waarna hij
een dier wielen ovieir bet lichaam kreeg.
Hij wist, nog op te staan, maar viel, na nog
een meter ol' vier geloctpen te hebben,
neer -e.ii werd toen bnvusteloos ©n uit den
mond lievig bloedende, naar pen politiie-
waehthuisje gedragen, waarna twee docto
ren slechts den dood konden ennstatoeren.
Schandelijk. Men schrijft uil Ze-
venaar'aan de „N. A. Crt.":
nacht krijg", riep de koetsier geeuwend.
„Vijf uur hard gereden vandaag zonder
een minuut voor een kroes bier. Onze
heer Hleisst kan een duivel zijn, als hij
verkiest en de heter Graaf ook".
„Hij rijdt ten minste op dern duivel z'n
lijd", lachte de stalknecht. „Middernacht,
en door de bossehemAnnie Carl, ik zal
aan je denken als ik lekker in bed lig.
Troost je maar, als je morgenochtend te
Geiertha! komt, ton je klaar voor hel
ontbijt".
Zij zeiden verder niets, waar ik ee-nig'
belang in kon stollen, maar ik had ge
noeg gehoord. Hot was niet moer dan
natuurlijk, dat ik de middernachtelijke
reis 'in. verhand bracht met do boodschap
op den waaier. Een «ting vond ik vooral
van veel beteekiems: dien middag hij de
Barones had Graaf Furello gezegd, dat
.'hij naar zijn huis in hel Geierlhal ging;
maar waarom reisde hij in' het hartje van
den nacht en niet per spoor?"
Naar zijn koetsier verteld had, was zijn
rijtuig dien morgen uit het Geierthal hier
heen gekomen met zulk een haast, dat
er geien tijd geweest was onderweg iets
te gebruikten. Deze omstandigheid, in ver
band gebracht, niet hetgeen ik van «ten
Graaf wist, stelde mij in staaf, mij een
vrij duidelijk denkbeeld le vormen vain
Verleden jaar werd hier de kaartclub
„De Dageraad" opgericht. Dit op zichzelf
is een gewoon verschijnsel, doch iets on
gewoons 'is wel de manier om van die
club lid te wonden. Heeft iemand uitge
laten, «lal hij lid wenseht. te worden, dan
moet op de eerste plants zijn karakter
hij alle leden in den smaak vallen. Is dit
zoo, dan wordt hij gedurende een proef
tijd van drie maanden tot de club toege
laten, om op de speelavonden blijken te
kunnen geven van do volgende vereischte
punten: Algeheel© verslaafdheid aan den
drank; totale onthechtheid van geld en
goederen; hij moet iedere week éénmaal
blijven doorspelen tot aan den dageraad.
Heeft de candidaat aan deze ten nog meier
punten voldaan, dan wordt, hij als lid
aangenomen, op voorwaarde, dat hij zijn.
elubgenooten een gezellig avond jas bezorgt.
Als 'I waar is, is 'I schande.
Verkiezingsvaria.
Men schrjjft uit Limburg aan de „Maas
bode"
Hoe het in sommige kleinere gemeenten
maar niet in het zuiden alleen bij
de candidaatstelling voor den gemeenteraad
kan toegaaD, blijkt uit het volgende feiten
relaas, dat zonder eenige opsmukking hier
wordt neergeschreven.
In het dorp B. waren ook de verkiezingen
voor den gemeenteraa 1 aanstaande, en zelfs
onder de meer eenvoudigen begon het po
litieke vuur te gloeien.
Zoo gebeurde het, dat op een Zondag
morgen een achttal boeien uit de kerk
kwam en een heilig huisje binnen gingen
Al heel spoedig ware.-, hun gemeenschap
pelijke gesprekken op één punt uitgeloo-
pen de a. s. candidaatstelling. Zich zeker
voelend in zijn waardigheid van kiezer,
kwam toen opeens een der acht met het
voorstel: „Wanneer wo één van ons achten
eens candidaat stellen lieten."
Dat was een grap, die instemming vond
algemeene instemming 't Was nu alleen
maar de vraag, wie «ie „gelukkige" wezen
zou l)e een keek zijn buurman eens aan,
en die z'n anderen buurman, maar zoo was
het niet mt te maken
Een heel snuggere stelde toen voor om
er om te loten. Wie 't langste houtje
trekken zou, die zou het wezen.
Neen zeide toen een nog snuggere, we
zullen er om kaarten, wie hartenaas trekt
die is 't
Dat werd goedgevonden. Men bestelde
de kaarten, die 't lot van ééu beslissen
moesten. Men trok en trok, totdat een
'u kaart kreeg, die hij niet omkeerde wilde.
't Was hartenaas
't Lot had beslist en dus moest de boer
die hartenaas getrokken had, maar die
baar niet wilde laten zien, omdat hij mis
schien toch nog zoo wijs was, te begrijpen,
dat hij, als candidaat voor den gemeente
raad, een dwaas figuur maken zou. Maar
het lot had beslist en dus de boer moest
tegen wil en dank candidaat gesteld worden,
als slachtoffer van de mooie aardigheid
zijner vrienden!
De man is ook candidaat gesteld en
is bij herstemming gekozen.
Of met hun aardigheid ook de belangen
van de gemeente, de stoffelijke zoowel
als de zedelijke, door den hartenaas-
candidaat, gebaat zullen zijn, och daar
vragen de boerenvrienden, cie „hun" man
stelden, niet naar. Hun mop heeft succes
gehad
Domheid of ondoordachtheid, of soms
ondoordachte domheid
H o m o t «en g a. s g 1 o e 1 i c h 1-
b r a n (1 e r b li a n d e lil w o r <1 e n V Wij1
nemen hierbij aan «lat de keuze vam den
blander en de kous reeds giesrhfed is.
Voorde bevestiging van den brander late
ntein liefst een gasfitter of ©en beambte
van de gasfabriek kamen. Het opzetten
vam die gloeikous is «chter zoo eenvoudig,
«laf di© huisvrouw «lil. best zelve kan doen.
Neem hij' ©eln opstaan den brander de
gloeikous met ©en haakje van ijzerdmad
uit het doosje èn hang ze op hel staafje.
Steek het kousje dan aan de spits aan,
tan] eind© «le haiidimgsop'lossimg af te bran
den. Is dit gedaan, dan draait men do
hetgeen er gebeuren ging. ik. ging het ho
tel in, gehruikt© iels, en om half twaalf
was ik terug in de sombere straat, die
Nerkarstraat heette. Jlet huis was nog
even donkier en slil als straks. Ik stak
een. sigaar aan en wandelde op en moer
om het middernachtelijk uur af I? wach
ten, waim«er er zeker het een of ander
gebeuren, zou. Hierin vergiste ik mij niet.
Hel was nog maar enkele minuten vootr
twaalven, toen ik stilstaande) om te luiste
ren, op ©enigen afstand het geratel vernam
van een stapvoets gaand rijtuig. In het
eerst 'dacht ik, «lat. het iets anders molest
zijn, dan wat ik verwachtte, doch toen
het de straat in kwam zag ik dat mijn
onderstelling juist geweest was. Het was
het rijtuig, dat ik op de plaats voor hot
hotel gezien had. Het zag er haast uit als
een lijkkoets, zooals het. daar stapvoets
aan kwam rollen, met. zijn groot© zwarte
paarden. Die langzame gang had hel voor
deel, heel weinig giedruisch te maken, als
liet rijtuig in vaart gereden had, zou waar
schijnlijk de halve straat wakker geworden
zijn. Toen het mij voorbij' ging viel het
licht van de lantaarn, op het schitterende
wapenschild, doch ik had «lil kentecken
niet. noo-dig, om zeker van mijn zaak 1e
zijn. Het rijtuig stond stil voor de deur
van liet huis, waar de waaier uitgevallen
gaskraan open iegi steekt he-t gas; aan.
Nieem het bovengenoemd© haakje, hef
daarmede de gloeikous voorzichtig eien,
©indj© oip ©n z'waai ze behoedzaam| in,
de vlam heem en weer. Door deze be
handeling wordt het ondereind dor kous
gehard ©m zal deze niet zoo! spoedig
rondom dien brander afbrokkelen. Laat
nu die gloieikous weer langzaam op het
staafje zakken, draai het gas uil en zet
er een schoion glas op.
Houd ©en lucifer aan den. rand; van
het glas en draai de kraan, geleidelijk
open, tot een maximum lichtsterkte ver
kregen is.
Komt «li? vlam hoven hei kousje uit,
dan is «lil een bewijs, «lat le gastaevoer
te groot ;is en dan moei. «te kraan een
eindje «licht gedraaid wonden.
liet ;is wen schel ijk, den brander ge
regeld te reinigen. Daartoe wordt het
lainpeglas verwijdend en liet kousje door
middel van ©en breipen voorzichtig afge
nomen en tijdelijk in een melkkan gehan
gen. Dit is een zeer practiscbe en veilig©
wijze, van bewaren. Neem daarna het
hoviemgtedeeltei van den. brander af, zoodat
alteen -de buis .overblijft. Het ijzergaas
van dien brandei* wo|rdt doorgeprikt of
doorgeblazen en ook de luchtgaten wor
den met «en gomelastiek© spuit of met
een geïmproviseerd© papieren blaaspijp,
doorgeblazen.
De besta glqeikous zal op den, duur
het goedkoopste blijken, daar zij beter
licht geeft ©n duurzamer is dan de in
ferieure soorten. Een belangrijk punt,
waarop men vooral dient te letten, is,
dat de koiub precies op (dear brander moet
passetn, nadat de hardingsstof is afge
brand. D© moening, «lal de grootst© kous
ook het meeste licht, moet gleven, be
rust op leen, dwaling. Bovendien zal ds
kous, die te wijd is, trillen en dus aan
dien qnderkaml stuk gaan. Hierdoor wordl
haar levensduur verkort.
Volgt mien deze' kleine wenken op
wat hij «enig© proefneming hieel ge
makkelijk gaat 'dan zal mem een
prachtig licht verkrijgen! en .hot leven,
van idie gloeikous aanmerkelijk verlengen.
Met een behoorlijk© verzorging moet een
gcöd kousje minstens zes tot. acht maan
den duren. Wij zeggen „minstens", want
ons zijn viel© gevallen bekend van kous
jes, di© 12 ©In zelfs 18 maanden ge
bruikt wouden, zonder ;da,t hun lichtge
vend vermogen merk'baar verminderde.
Het bovenstaand© loont genoegzaam aan,
«Lat «Ie glqeikous bij de eerste aanschaf
fing reeds zqoveel billijker is dan, de,
riiectrisch© gloeilamp, ook haar lichtge
vend vermogen veel langer behoudt, dan
«le laatste.
(Gas- ien Waterfitter.)
Van JPrlfts Hendrik wordt de volgen
de aardige anecdote verhaald. Die Prins
staat gewoonlijk mei ide kippetjes op.
Woont hij op het lustslot Hel Loo, dan
zwerft hij, nneest alteen, op jachtpaden
«loior «le hosschen.
Op ziekeren morgein .ontmoette hij bij
zulk ie©n gelegenheid «dn armoedig ge
kleed© vrouiw, die hakhout sprokkelde,
wat in «Ie. Koninklijke bosscheu niet ge
oorloofd is.
IJ© Prins, diie door de vrouw niet her
kend werd, k,noopte ©en gesprek met haar
aan.
„Wiel vrouwtje, zwaar werk."
„Ja, ja, mijnheer, maar het ergste er
van is, dat ik '1 nog niet eens doen mag.
Maar ik heb niets misör in huis, meneer,
'I is armoede, bittere armoede."
„En als de jager je .1111 betrapt, wal
da:n
„Och voor ide jagers ben ik niet bang,
die slapen tin ol' loeren op die strooper».
Maar de Prins, dat moet ©e;n lastige baas
zijn, die loopt, als de Wilde Jager al om
middernacht in de hosschen rond."
De Prins, bijzonder in zijn schik, ov«r
«len invloed van de krantenschrijvers op
dd fantasie van eenvoudige ine.nschen uil
het. i iiiik vroeg de vrouw waar zij woonde
m gaf haar den raad langs de velri-
padiem naar den straatweg huiswaarts te
gaan.
Zie volgde dezen .raad en toe.n zij uil
w.as, ik was het op «len voet gevolgd en
toen hel stil hield, sloop ik ongemerkt
onder het portiek van het naaste huis,
een gevaarlijke post, zeker, maar ik was
besloten, het kostte wat het. wikte, I©
zien, wie er met dit rijtuig 111e© moesten.
De koetster deed geen moeite zijn aan
komst hekend te maken, maar bleef onbe
wegelijk op den bok zitten en ik bleef on
bewegelijk in de schaduw staan.
Spoedig, 11a. een minuut of tien mis
schien, wendde de koetster het hoofd plot
seling naar «Ie deur, ik hoorde het slot
opengaan en «1© man, die mij de deur
geopend had, kwam naar buiten en keek
onderzoekend de straat langs. Blijkbaar
voldaan sprak hij zacht een paar woor
den tot den koetsier en liep vlug weer
naar binnen. Na een poosje kwam hij
weer terug met iets, dat «en mand geleek
en eten reistnseh. Bez© dingen plaatste
hij in het rijtuig. Toen bracht hij een va
lies, dat hij met den koetsier onder den
hok bergde. Daarna ging hij bij het por
tier staan en wachtte. Ik kon menschen
hooren loopen en zacht, spreken. Toen
«le man hel. portier open deed, kwam
ik naar voren, achter do pilaar staande
en mij over «Ie leuning buigende, 0111 zoo
goed mogelijk te zien. Er kwamen twee
mannen de stoep af, die tnssehen hen in
hiet gezicht verdwenen was, schreef ide
Prins haar adres ,ap -en de arme vrouw
kon haar geluk niet beseffen, toen ze
's avonds ©en voer turf voor haar huis
zag stil houden, waarvan de brenger haar
i:n in aam van den „Wilden Jager om mid
diemaeht aanried in het vervolg geen hak
hout meer te hra;n|d©n.
Gipld terug. Men schrijft uil Ulreohi
aan „D© Tijd":
Na een geweldige ren bereikte iemand
het Centraalstation te Utrecht zóó laat, dat
tiij n«^g juist «en. kaartje naar Enschede
kqn 'pakken, den portier haast len onderst
boven kon holten en een nog juist open
staand™ coupé van «len reeds in beweging
zijnden trein kon himnenspringem. Toen
hij vqljdoeinde was ui (gehijgd, keek hij eens
n.u hoeveel gelid |d« nog immer dichtge
knepen hand had omklemd gehouden.
Hij telde, hertelde en herhertelde, .maar
er was en bleef f 1 l,p weinig.
Zijn medereizigers werden nu vergast
c.|p' ip«n uitvoerig verhaal dezer tragedie en
rarremd was meur 't eir over «eins, dat de
kans op tot terugkrijg©», van idem gulden
vrijwel gelijk nihil was, E©n. poging in
de richting van terugvragen, was evenwel
altijd tie doe'n, oordeelde, men. Te Enschede
aangekomen doel de reiziger aldus en
schrijft aan dein statiopchef. .1' kon im
mers nooit weten. En jawyl, «len volgen
«tan dag te Utrecht weergekeerd, vindt
Irij thuis als antwoord©«n postwissel
groot fl. Hulde den accuraten station
chef e.n den dito loketbeambte vooral!
Een gevaarlijk varken. Maan
dagmorgen viel ©en schrikkelijk loonieel
voor op oen hoeve, gelegen op het grond
gebied van Arancy, Franschip grens van
Luxemburg, en toebchoorend aan de ©cht-
genooten Jeanty. Dezen, «venals hun
dienstboden, waren op 't veld. Tehuis wa
ren slechts twee kinderen van 4 ii 6 jaar,
spetend onder de. ooigen van hun groot
vader, een 82-jarige grijsaard, verlamd en
-die zij 11 zetel niet. kan verlaten.
Op zeker oogenblik drong, een zeug,
uit den stal ontsnapt, langs do geopende
deur binnen ©11 viel de beide kinderen
aan, zonder dat de grootvader hen «eni
gerwijze kon helpen. Een dier kleinen werd
een oor verslonden en werd. ©rg gebeten
aan armen en beenen. Van het andere,
kind verslond de zeug de linkerbil tol
op het gebeente. Op 't geroep van den
grootvader, snelden gehuren toe en kon
ilen «1e beide kinderen verlossen, maar
hun toestand is zoo erg, dat men voor
hun leven vreest.
1 2 6.0 0 0 kilo poëzie. Een en der
tig spoorwagons zulten binnenkort een
schat uit Brussel voeren, die 126,000 kilo
gram weegt. Dit presentabele gewicht
wordt vertegenwoordigd door '11 ontelbaar
aantal peniievruchteir van Fransche schrij
vers. Gelijk men weet, was de Belgisch©
graaf Spoelberg de Lovenijl ©en groot vier-
vereerder van Fransche Letterkunde, en
kocht hij steeds gaarne oorspronkelijke
manuscripten. Juist de vruchtbaarsten en
onuitputtelijksten onder de helden van de
pon prikkelden zijn verzamelwoede. Bal
zac, George San«l, Theophilo Gautier, Die
Musset, behoorden lot zijn lievelings
auteurs, en geld noch mtoeite werden ge
spaard om hunne manuscripten machtig
te yvorden. Dat «1© Maecenas door zuiver
artistieke bedoelingen gedreven werd,
bleek 11a zijn dood. Jn zijn testament ver
maakte hij n.l. heel den schat aan „het
land dat hij toekwam", 11.I. Frankrijk. De
manuscripten zullen op last van het Fran
sche gouvernement bewaard worden in
een slot te Ohantilly, dat van historische
herinneringen even vol is, als <le papieren
zelf.
Di© „Tel." maakt melding van een twee
tal belangrijke, ho-ogst brutale diefstal-
ten aan twee. groot© bankinstellingen, Ie
Amsterdam gevestigd gppl.eegd. Een ver
duistering van f 3300 aan effecten wordt
gaticentd en ©ein. diefstal vain een pakket
diamant©», ter waard© van f3000 a (4000
een danne meevoerden, zoo gesluierd, dal
ik haar gezicht niet had kunnen zien,
al had ik korter bijgestaan. Zij werden ge
volgirl door een jonge vrouw in wie ik het
meisje meende t© herkennen, dat zich Miss
Seemarsh genoemd had, maar door ito
duisternis wist ik dat niet zeker. In don
man die het vorst, van mij af was, her
kende ik terstond Graaf Furello. Zijn ge
laat kon men niet vergeten. Hij stapte
het eerst in het rijtuig, toen die gesluierde
da,me, geholpen door den anderen man,
daarna de tweede dame. De man slool
het portier en sprong op den bok naast
den koetsier. Deze liet. tot rijtuig keensn
en reed langzaam weg in de richting van
waar hij1 gekomen was. D» knecht bleef
hen na staan kijken, tot zij de straat
uit waren en ging toen naaT binnen, waar
na. ik mijn schuilhoek kon verlaten.
„Zij brengen dat meisje naar haar graf",
mompelde ik, hen snel achterna stappend
„en ik kan niets doen, 0111 haar te red
den. Maar al is het hopeloos, ik wil haar
(och niet aan die, duivels overlaten, zon
der een. poging om, haar te helpan. Ik weet
Goddank, waar zij heen gaan. Als gij ster
ven moet, arme Asta, dan zal er teil
minste een vriend in uw nabijheid zijn".