urdes.
Piano
NiEUWE ZEEUWSCKE COURANT
Jekker, - goes.
[ESMELK,
fig van toon -
van meubel
oop van prijs.
uikerziekte,
NG's
>PELS
BIJVOEGSEL
UIT DE PERS.
f L LE TON
Haar Oom.
BUITENLAND.
worden verzocht eene
en met 83 JMaart. Mea
op den feestdag of' in het
op iederen dag der Novene,
zen hoedje in een Kerk
|uden in de Basiliek voor
ferk van de II. Hntharina.
CEULEN, Boekhandelaar,
|baat te Goes, C. BOON-
:enskerke, Mej. EMMA
bn SERAPHINA PATEER
JAN SMOLDERS (Koster)
pi 4Ï! Amsterdam.
381
moet zijn:
In tot bezoek aan onze ma*
eneinde aan te toonen dat
leze eigenschappen bezitten
veel verkocht worden.
IIKTE PIANO'S voorradig.
LD IN HILLESLUIS.
kwade kansen door het ver-
aambeien. De kwaal heeft
onisch te worden, en dik-
mdige operatie noodzake-
'et tot fistel. Het veiligste
.'oor aambeien, hetzij jeu
kende-, of bloedende, is
3 ij het gebruik daarvan be-
dagelijksche bezigheden te
ile genezingen, ermede ver-
i haar in alle doelen der
id gemaakt.
P. J. Nuijens, Beverstraat
is, zegt ons„Na mijn beval-
m aan d en geleden, onder-
d last van bloedende aam-
in mij geen oogenblik met
•zaakten hevige jeuk. Veel
is tegen aangewend, doch
ij de gewenschtie blijvende
ging ik evenwel over tot
an Foster's Zalf, waarvan
ile genezingen gehoord had.
niet in den steek. Reeds
de ik beterschap en na
igeld gebruik, was ik yol-
nijn lastige kwaal bevrijd,
jen genoegen zijn Foster's
kan, aan te bevelen".
Ie verklaring werd ons 5
bevestigd en zeide Mejuf-
„Toen ik u indertijd een
van mijn uitstekende gene-
jler's Zalf, kon ik niet we
an blijvenden aard zou bljj-
111 ik u echter verzekeren,
'et meer den minsten last
mijn kwaal, waarvoor ik
:iekenhuis gelegen had. Ik
nkbaar genoeg zijn voor uw
eesmiddel". (w. g.) Mej. P. J.
juisten naam: Foster's Zalf
namaak. Zé is te Goes ver-
e Firma Nathan Emanuël;
urg bij den heer Joh. de
kt K 157. Toezending ge-
na ontvangst van postwis-
or één- of f 10.voor zes
20
hgsziekte te 's Gravenhage.
elllng te Weenen 1906.
CIA" te ZOETERMEER
Bleekzucht, Malaria
voortdurende Hoofdpijn
an Dr. DE VRIJ
Nannirig buiteD op de roode
Prijs f 0.75.
iche Fabriek, Den Haag.
Co.;
in GEBRs. MELDER
behoorende I jj de
van Zaterdag 13 Maart 1909.
Troelstra Kabinetsformateur
„De Standaard' schrjjft
Steeds goldt het als regel, dat na een
stembus-beslissing als formateur van bet Ka
binet optrad re man die de divisiën ter
overwinning had geleid.
Viel das in Juni de uitslag zoo, dat Links
overwon, dan is er geen twjjfel of Troelstra
zou de man van het oogenblik zjjn.
Niet hjj volgt de anJeren, maar de an
deren volgen hom. Hij is, lang voor de an
deren, met den dubbelen eisch van Alge
meen kiesrecht eu Staatspen-
sionneering aan de markt Eerst stond
hjj alleen zelfs met den eersten eisch Toen
vielen in zake kiesrecht de Vrijzinnig-
democraten hem bij. Eu nu ook de Unie
liberalen En de Staatspensionneeriug is
nog wei minder graag door de Vrijzinnig-
democraten dan door de Unie -liberalen
geslikt, maar toch is ook op dit puut
genoegzaam eenheid verkregen, om saam
werking bjj de stembus, en, na de stembus,
saamwerking in het bewind mogeljjk te
maken.
Nu kunnen, staat men voor dien uitslag,
zeer wel mannen uit elk der drie groepen
in het Kabinet zitting nemen. Voor negen
portefeuilles zou aan alle de drie een drietal
kunnen worden tuegewezeu Den Vrij
liberalen zal het dan later wel bereuwen,
dat ze niet van de partij waren. Maar dit
kon bjj den huldigen staod var zaken niet
anders. Ook zij zullen tenslotte wel uit
komen, waar nu de drie elkander trouw
zwoeren, maar langzaam verder!
blijft bjj hen regel.
Doch al krijgen de Sociaal-democraten,
de Vrijzinnig democraten, eu de Unie libe
raleu dau elk drie portefeuilles, ééu der
drie groepen moet dan toch deu man leveren,
die het Kabinet zal formeeren en de ver
antwoorde ijkheid van het geheel op zich
nemen.
En dit zal in Juni alleen de Sociaal
democratische groep kuuuen doen. omdat
het haar idééën zjjn, die in het gemeen
schappelijk program voorop staan.
Zegge dus niemand Dat kan toch niet!
Verbeeld u, Troelstra President-Minister
flet zou niet alleeu 200 kunnen, maar het
zou zoo moeten, naar aloude usantie en regel
van billjjkhaid. Troeistra en niemand anders
zou de aangewezen man zijn.
En ook hierbij zou zjjn breken met de
Marxisten heul te stade komen Hjj was
vroeger zoo heel rood. Nu reeds veel minder
rood. Bjjna al revisionist in bet donker
bruin sverloopend. Zro juist de man dien
men zou moeten hebben.
Zij men daarom van recht» gewaarschuwd,
en zegge niemand van achteren, dat het
ons overvalt.
Als Links wint, wordt Troelstra Minister.
En daarom, een ieder, voor wien dit
toch wat al te kras z >u ziju, stemme rechts.
De T jj d teekent bierbjj aan:
„Als Links wint,wordtTroelstra Minister!"
Ware deze driestar niet bedoeld ala
charge, dr. Kuyper haf vermoedelijk ge
schreven moest volgens usantie en regel
van billijkheid Troelstra Minister worden.
Maar wjj moeten erkennen, dan is het
pakkende eu schrikwekkende grootendeels
van de voorstelling af'.
Niet heelemaal evenwel. Of is bet niet
teekenend voor de tegenwoordige macht en
invloed van den sociaal-democratischen
hoofdleider, dat een consequente politiek
tot dit uiterste zou voeren.
Maar de Liukerzjjie zou uatuurljjk die
consequentie niet aanvaarden, schier geheel
de natie in opstand komen, de gezonde en
bezadigde Nederlandsche volksaard er tegen
protesteeren
In deze inconsequentie, in dit verzet en
(Slot).
Hij lag in 'L bod te suffen, toen geram
mel van buiten aankondigde, dat onder
hem de avondmaaltijd werd gereed ge
maakt. Hij hoorde juffrouw Muiter haar
oom uit den tuin roepen e;n druk met hem
praten. In de pauzen lachtfe Doppman
lang en luid.
Do maaltijd was afgeioopen, on d-e lange
avond sleepte voort. Oom en nicht schonen
in den tnin te zitten; maar later kwamen
zo binnen, en de prikkelende rook van
Doppman's pijp drong naar boven.
Tegen tien uur hoorde Garbers schreden
op de trap, en dooi' half gesloten oog
leden zag hij, dat de heer des huizes in de
kamer kwam met een kaars.
't Wordt lijd, dat de arme kerel zijn
water krijgt, sprak oom tot zijn nichtje,
dat op den overloop bleef slaan.
1 Als hij tenminste niet meer bewuste
loos is, was het antwoord.
Garbers, die zoowel honger als dorst
voelde, openjde langzaam de oogen en
staaTde Doppman strak aa.11.
Waar ben ik? vroeg hij mei zwakke
stem.
dit protest ligt evenwel een krasse veroor
deeling van de vrjjzinnige staatkunde, welke
ze uitlokt.
Of de heer Troelstra zelf eventueel uiet
met zijne positie verlegen zou zjjn? Ver
moedelijk "wel.
Te oordeelen althans naar zjjn jong-ite
brochure en de afkeuring, door de sociaal
democratische organen ten onzent geveld
over die Franscho socialisten, die het oppor
tunisme zóóver dreven, dat zjj ineen„hur-
gerljjk" Ministerie zitting namen.
Maar wie waarborgt ons, dat de gesta
dige revolutie van het kameleontische „re.
visionisme" den hoofdleider er niet toe
brengen zal om eers zelf te doen, wat in
de anderen scherp werd afgekeurd?''
Ons komt het voor, dat de opinie van
de Standaard in zoover onjuist is,
dat, a! wint Links ook, Troelstra geeo
ministers-portefeuille zal aanvaarden.
De tijd, dat Sociaal demokraten hier te
lande achter de Regeeringstafel zouden
zitting nemen, (kan nog niet gekomen zjjn.
Een Soc-dem. minister, die qualitate
qui concessies zou moeten verleenen aan
de „bourgeoisie", zou niet slechts op den
dui.r zjjn eigen doodvonnis teeltenen, maar
tevens de verwarring in de S. D. A P.
tot een bopelooze maken
Hoe eerzuchtig van aard hij motie zjjn,
daartoe zal ..Iwau de Verschrikkelijke.',
anders gezegd Troelstra, zich niet lee
nen.
Intusschen big ft teekenend voor den
invloed der Sociaal-demoltratie, dat het
gros van allerlei vrijzinnigen op het huidige
oogenblik voorstaat verschillende eischen,
waarvan den Sociaal democraten niet slechts
het vaderschap toekomt, maar welker eischen
dezelfde vrijzinnigen vroeger niet tot de
hunne durfden maken!
ITALIË
Een Kardinaal over" de aardbeving.
Die 11. vastenbrief van den kardinaal
aartsbisschop van Turijn, Agoslino Ri-
chelmiy beval mrige diepargaande be
schouwingen omtrent de rampen, die Italië
getroffen hebben. 7. Eminentie prijst
vooreerst de algemeen beloond.' hulp
vaardigheid en inildadigheid„niet enkel
van den kant der ijverige katholieken!,
maar de liefde die Jezus Christus op aarde
kwam brengen, bewoog ook den geest en
hart van hen, die na eeuwen de verheven
heid der Evangelieleer nog niet volkomen
begrepen hebben." Dan komt de vraag
naar het laatste „waarom", de hoogste
oorzaak.
„Niemand duide het zijn Bisschop euvel,
dat hij bij openbare rampen, hij verschrik
kelijke natuurverschijnselen, die de hoog
ste menschelijke menschheid te boven
gaan en verbijsteren, zijn geloovigen op
wekt om ,in geest van nederigheid en rouw
die grenzelooze macht ein hel oppergezag
te erkennen van den goddelijk sn Maker
der natuur. Dat de geleerden in het ont
zaglijk ongeluk aanleiding vinden om hun
onderzoekingen uit te breiden en vorming
en wisseling der aardkorst met nog grooter
ijver na te gaan ligt voor de hand en is
lofwaardig maar spotten met de ern
stige gedachte van den wijsgeer, die jfe
eindoorzaak naspeurt, veroordeeten den
vromen katholiek, die geleid door rede en
geloof samen alle gebeurtenissen wil be
schouwen in velband met beschikking en
toelating van Gods Voorzienigheid zou
hoogst afkeurenswaardig en verkoeld zijn.."
„Ik weet en beken, dal hot antwoord
moeilijk is, juist, omdat hel niet gaat over
een onschuldig natuurverschijnsel maar
over een onheil, dat op verschrikkelijke
wijze ontelbare menschen trof: wij staan
voor teen probleem, dat. in alle tijden de
groolsto verstanden bezighield; 'I bestaan
van bet kwaad, het waarom van rampen,
waaronder de menschheid zucht. Vermetel
zou het zjjn hier geheel den sluier willen
opheffen, apodictisch ieder feit willen uit
leggen. Wellicht is juist in het donker van
dat probleem een der redenen, waarom in
I11 't kasteel van den koning, ant
woordde Doppman zander naizelen.
Garbers knarsetandde.
Hoe ben ik hier gekomen? vroeg hij
eindelijk.
De feeën, hebben je hier gebracht, zei
Doppman.
Een verdacht geluid liet zich hooren van
do zijde der trap en trof onaangenaam de
horen van den patiënt. Hij sloot de oogen
en probeerde te denken.
De goede luim verdween uil Doppman's
gezicht en maakte plaats voor èen nijdigen
blik.
Waar is het. avondeten van de,n ar
men kerel? vroeg hij. Ik geloof niet,
dat. hij eten kan, maar hij kan 'I tenminste
probeeren.
Hij ging naar de deur en een fluisterend
gesprek volgde. Lang en breed werd gedis
cussieerd over de voorkeur tusschan koude
kip en vleesch als ziekenkosl. Eindelijk
besliste de stem van juffrouw Muller voor
kip en een glas port.
Ik zal hem dus zeggen, dat 't kip en
portwijn is, zei Doppman, weer 111 de ka
mer tredend met een waterkaraf en een
glas, die hij op een tafeltje bij het bed
schoof.
Laat hem niet te veel eten, vermaan
de angstig de stem op de gang.
Doppman zei, dat hij daarvoor wel zou
zorgen. De jonge man staarde hem op be-
onze eeuw openbare ramjwn Zoo talrijk
waren. Menschenlrots, die in opgeblazen
wetenschap niet wil erkennen de grenzen
eigen aan ieder geschapen wezen, heeft
den Heer bijna verplicht Zijn stem luid
Ie verheffen en duidelijk te toornen' de
macht van Zijn arm. Buigen we eerbiedig
het hoofd en keere-n wij met. vernederd
hart en in eenvoud terug tot de gevoelens
onzer vaderen. Roepen wij ons voor den
geest de talrijke lessen van tijden die voor
afgingen."
DVITSCIILAA I».
Omtrent Hackel
en de zware beschuldiging van weten
schappelijke vervalschingen legen hem
uitgebracht, deelden ivo onzen lezers in
dertijd het een en ander mee.
„Niet alleen schreef dr. Brass
heeft prof. Hacekl op volkomen on
juiste wijze verschillende ontwikkelings
stadiën van menscli, aap en andere zoog
dieren afgebeeld, maar hij heeft ook uit
een werk van een natuurkundige de af
beelding van een macaco genomen, het
beestje den staart afgesneden enen er
een gibbon van gemaakt!"
Men was benieuwd, wal do beroemde
geteerde antwoorden zou.
Welnu:
„Een klein aantal misschien li of
8 pCl. mijner talrijke teekeningen
van embryo's zijn werkelijk ver-
valscht, d. w. z., die teakeningen, voor
welk© hel materiaal, waarover wij be
schikken, zóó onvolledig en zóó on
voldoende is dat wij, wanneer we
een onafgebroken kelen van ontwik
kelingsstadiën willen opstellen, ge
noodzaakt zijn, de ontbrekend;: scha
kels aan te vullen met hypothesen,
orit door vergelijkende syntheses de
onvolledige kelen Ie voltooien. Na
deze bekentenis zal men mij mis
schien toevoegen, dat ik mijzeiven
.daardoor om hals breng. Ik heb ech
ter cte voldoening, dat ik op bel bankje
der beschuldigden honderd© anderen
mijner collega's aan mijn zijde zie,
waarvan er verscheidenen lol de ach
tenswaardigste biologen behooreu.
D-e meeste morphologische, anato
mische, histologiscfce en embryologi
sch© teekeningen, die in omloop zijn
en gereproduceerd worden in hand
boeken, tijdschriften en andere bio
logisch© werken, verdienen in gelijke
male liet verwijt, dal zij vervalseht
zijn. Geen van alle is juist, maar alle
zijn min of meer aangepast, gesche
matiseerd, en voor liet doel pasklaar
gemaakt."
Ziedaar de wetenschap, die 't christe
lijk geloof wil omverwerpen en hij welke
zoowelen zweren, waaraan ze hun geluk
voor tijd ©n eeuwigheid toevertrouwen.
Ze kan alleen bestaan, wanneet] ze het
„rec-hl" heeft, vervalschingen te begaan.
li 1.1.Gif'.
Den vastenbrief
van Z.Em. kardinaal Mercter, waaruit
wij reeds vroeger enkele alinea's gaven,
ontving de „L. K." in zijn 'geheel in den
Vlaamse hen tekst.
We ontteenen daaraan nog hel vol
gende
Is ©t' iels schooner ter wereld, iets dal
meer opbeurt en al onzen eerbied waar
diger js, dan een dier huishoudens, go-
lukkiglijk nog talrijk in den schoot onzer
kloeke bevolking, vooral in den werkmans
stand, dan een dier huishoudens, zeg
ik, in hetwelk zes, acht, tien en nog meer
kinderen opwassen, zich ontwikkelen, zich
aan 'I. leven gewennen in de school van
den arbeid, en zelfs, laten wij den moed
hebben het te zeggen, in de nog man
nelijker school van ontbering
en zelfopoffering!
D a I z ij n do echte wo r k h 11 i ze n,
waar do sterke zielen gesmeed
worden e 11 do karakters ge
staald!
Wanneer ik ze beschouw, hen, die de
leedigende wijze aan en praktiseerde, hoe
hij 'I gemakkelijkst zou ontsnappen.
Ik voel me beter, sprak hij langzaam.
Wilt 11 mijn kleeren halen? Dan kan ik
gaan.
Kleeren? zei Doppman verbaasd.
Die heeft 11 niet.
Garbers richtte zich plotseling in het
lied op.
Hoor eens... begon hij met verstikte
stem.
De feeën brachten u, zooals 11 is, zei
grijnzend de heer Doppman.
Een gesmoord lachen werd gehoord in
den corridor, de (rap kraakte en beneden
werd een deur driftig toegesmakt.
Geef mij mijn kleeren, riep den nu
woedenden Garbers, uit het bed springend.
Doppman nam den terugtocht aan.
Ik zal zo u halen, zei hij haastig.
Hij snelde naar beneden, en de jonge
man bleef, op den rand van 't bed zittend,
wachten. Tien minuten verliepen; hij hoor
de Doppman met zijn nicht terugkomen.
Vlug kroop hij weer onder de dekens.
Hij maalt weer, hoorde hij Doppman
op den zalvenden loon, dien deze voor der
gelijke gelegenheden in voorraad schoen le
hebben. - Nu wil hij zijn kleeren hebben,
straks weer wat anders. Nu, d-e dokter
heeft gezegd, dat we hem zijn zin moeten
geven.
Hij duwde de deur open, beschouwde den
maatschappelijke ladder op- of afgaan, zoo
spreekt ergens een huishoudkundige van
onbetwistbaar gezag, de heer Leroy-
Beaulieu, dan zie ik, dat zij die naar
boven k 1 i 111 m n, k 1 o m p 0 11 a a n -
h e 1) b e n, en z ij (li ie n a a r o 11 d o r
dalen, verlakte schoenen.
0! ik weet het wel, beminde werklieden,
al uwe zonen zullen niet naar boven stij
gen, en men .moei zelfs niet wenscheii,
dat allen zich gaan ter groot© stede ver
rijken. Verscheiden© zullen 'rondom u blij
ven, op het geboortedorp. Alleen de veel-
heid zelve van uwe kinderen zal er ten
minste ieenige noodzaken naar die volk
rijke steden en vlekkieh uit te zwermen,
welke de bedrijvigheid van handel >11 nij
verheid lot werkoorden heeft verkozen.
Daar ter plaats1*, naarmate de concur
rentie drukker wordt, woidt de geest van
ontdekking gescherpt, de werktuigen wor
den verbeterd, de opbrengsten van don
grond worden op wetenschappelijker en
volmaaktere wijze ten nutte gemaakt, de
uitwegen worden driftiger opgezocht en
alzoo neemt de vooruitgang van koop
handel en nijverheid immer \o>" om reden
zelve der talrijk© bevolking. Do zonen van
kinderrijke families zijn het beste gesteld
om uit zulken ©conomischan strijd voor
deel Ie trekken. Trouwen», van hunne
jonge jaren af werden zij aan een werk
zaam leven gewoon gemaakt, gewoon ook
aan lijdzaamheid: zij bezitten «ren in
borst, die, in den dagelijkschen omgang
met broeders en zusters, voor teederheid
vatbaar werd, daarbij ee-r.en wil, d'.e ster
ker en wijzer afgericht is, en alzoo
beschikken z ij over d e best e
kansen voor de toekomst.
En wanneer de christen© geest werk
dadig eene familie beïnvloedt, dan wor
den da oudste kinderen de waakzame be
schermers der jongste; zij die naar het
lichaam de sterkste zijn, maken het voor
hen, die meer verstande!ijken aanleg heb
ben, gemakkelijker, zich toe le wijden aan
©enig honger vrij beroep; allen gevoelen,
dat zij verplicht zijn zich onderling te
helpen, en in die onderlinge hulp worden
de banden der w^Jerzijdsc-he liefde
vaster toegehaald, terwijl ondertusschen
de ouders met fierheid de eerste vruchten
van hun lastig zwoegen aanschouwen, en
de hoop koesteren, dal. een eervoll" «1
gerust© ouderdom hun loon en troost zal
zijn.
0Ik weet. wel wat men al tegen zulk
innemend schoon tafereel kan aanvoeren,
en ik heb het inzicht niet, voor hen die
het beschouwen, de donkere schaduwen
der wezenlijkheid te Verbergen.
Eene talrijke familie opbrengen, dat is
juist niet zonder stool of slag geluk en
voorspoed bereikenhet is ze voorbe
reiden dat werk valt lastig, doch bet is
vruchtbaar. Zoolang de kinderen jong en
zwak zijn en dicht op elkander volgen,
hebben de ouders hel druk en zwaar,
en komt dan ©ven de werkstaking hen
van bet dagelijkscli arbeidsloon hevooven,
of tast eenige ziekte dé kleinen aan, dan
kunnen ontbering en gebrek voor dat ge
zin bitter worden en de smarten uiterst
pijnlijk.
Niemand loochent dit: doch ook nie
mand, bij mijne weet, heeft bet middel
ontdekt om het lijden te 'kunnen afschaf
fen. Maar terwijl het voor den werkman
die slechts één of twee zonen heeft, zeer
wel gebeuren kan, dat hij ze alras hot
ouderlijk huis ziet verlaten, hun dagloon
in herberg of elders ziet verteren, en ze
op schandige wijze aan hunne kranke of
versleten ouders de behulpzaamheid ziet
weigeren, waar zedenleer en staatswet hen
toe verplichten, terwijl zulk werkman
daaraan blootstaat, bezitten vader en
moeder ©ene talrijk© familie, die christelijk
opgevoed is, bezitten zij in de armen van
ieder hunner kinderen ©en kapitaal, en,
met zie allen in de heilzame noodzake
lijkheid le plaatsen hunne werkkrachten
I© gebruiken, vermeerderen zij terzelfder
tijd de hulpmiddelen der familie, en ver
plichten zij hen, die er leden van zijn,
zich met meer krachtdadigheid, met meter
geduld en mei meer liefde te. ontwik
kelen.
patiënt met een welwillend lachje en wierp
triomfantelijk een boord en das op het bed.
Dan verdween hij haastig, sloot, de deur
achter zich en draaide den sleutel om.
De verschrikte gevangene hoorde hem
weer naar beneden gaan, dronk wat Water
en ging aan het venster zitten om na te
denken.
Na een poos stond hij op en ratelde
aan de deur, doch na een heftigeti strijd
viel hij bijna achterover en Meld hij de
kruk van de deur in zijn hand.
Uitgeput ging hij eindelijk weer in het
bed en sliep gelukkig lot den volgenden
morgen.
Na 't ontbijt bracht Doppman hem weer
een bezoek, doch -stak voorzichtigheids
halve slechts 't hoofd naar binnen, terwijl
juffrouw Muller huilen bleef, voor geval
van nood.
De geur van 't middageten prikkelde
hem kwellend, doch in 't huis heerschip
stilte.
Eindelijk werd er geklopt, de deur ging
open, en hij zag met verbazing, dat zijn
kleeren naar binnen werden geworpen. De
honger was verdwenen, en hij lachte bijna,
terwijl hij zich snel kleedde.
Dan ging hij de trap af. Het vriendelijke
gezicht van juffrouw Muller verscheen in
de deur der huiskamer.
- Beter? vroeg zij.
Garbers bloosde en gaf geen antwoord.
KISLAND
Tegen het einde van deze maand zat te
St. Petersburg een opzien wekkend proces
begonnen worden tegen den gewezen com
mandant van Moskou, generaal Reinbott.
Zooals men zich misschien herinneren zal
heeft deze generaal zich tijdens zijn be
stuur aan de schromelijks te vervalschin
gen en onregelmatigheden schuldig ge
maakt,
De aki© van beschuldiging, door senator
Garin opgemaakt, omvat niet minder dan
700 bladzijden. Zoo wordt, hij o. a. beschul
digd, dat hij de stad Moskou 21/1 niillioen
roebels heeft laten betalen voor politie
ambtenaren, die er niet. watten en nooit
geweest zijn. Op het. papier told 1 Moskou
nl. 851 vrij goed bezoldigde agenten, ter
wijl er feitelijk slechts 215 waren. Op
deze wijze wist de generaal zich een „bij
verdienste" van 250.000 roebels per jaar
te verzekeren. En hij spekte zijn zak niet
allteen met gelden voor de polit e bestemd,
maar ook met andera fondsen, daar het
zijn vaste gewoonte was, zich het drie
voudige I© laten uitbetalen van hetgeen
hij werkelijk uitgaf.
Meneer is op het oogenblik. aan de Ri
viera. Het is de vraag, of hij voor bet
begin van zijn proces wel vrijwillig naar
St. Petersburg zal zijn teruggekeerd!
FHlMiltLlh.
Van de Kultur-Kampf.
Caillatix heeft aan den president der
republiek het rapport gezonden van de
werkzaamheden welke door het bestuur
der regis ratte, der domeinen eu van het
zegel verricht zijn in zijne hoedanigheid
van beheerder der voormalige kerkelijke,
goederen en als uitvoerder van de ver
schillend© wetten op de scheiding tus
schan Kerk en Staat.
Wij ontleienen er de volgende teekeneindrs
cijfers aan:
In beslag genomen zijn 65.775 fcerkalyke
gebouwen.
Hat gesequestreerd© erfgoed is geschat
op 411 millioen 540.154 frank, mot een
passief van 30 millioen 500.000 frank.
Door dé donateurs of hunne erfgenamen
zijn 16.502 rechtsvorderingen tot tenigge-
ving ingastekl.
Tengevolge van de ntel-ontvankelijk-
heids-verklaring van den 13den April 1P08,
bleven er op den 31sten Januari niet meer
dan 2.545 eischen over van donateurs
en 5.881 van hunne erfgenamen.
I)© „officieel© lijsten' 'zullen omstreeks
Juli verschijnen.
D© minister klaagt in zijn rapport over
d© moeilijkheden, welke da uitvoerders
der „liquidatie" ontmoetten. Maat- 't zul
ten wel vooral de slachtoffers zijn, die
kunnen klagen over deze herooving-op-
groote-schaal.
De gebouwen vroeger door de Jezuïeten
in de rue de la Madrid te Parijs bewoond,
zijn Zaterdagmiddag publiek verkocht. Het
'eerste bod op de goederen, welk© onder
den hamer werden gebracht onder da num
mers 5 en 7 werd ingezet met 1 millioen
500.000 franks en voor 1.780.000 frank
toegewezen aan madame Delarue. Het
tweede bod, op de goederen genummerd
mei 10 en 14, werd ingezet mei 1.600.000
franks en voor 1.600.050 franks toege
wezen, eveneens aan madam© Da-larue.
„De gasten kunnen komen
Zóó sprak weltevreden de chef van 't
bstel Continental, almee .je" eorste
inrichting van dien aard te Parijs.
't Zuu een drukke avond zjjn!
Twee officiëele 1>b1s, wahrvan het eene
vereerd zou worden met de tegenwoordig
heid van den Minister van Handel. En
daarbjj een groot en grootsch souper.
't Had heel wat hoofdbrekens gekost
Maar nu mocht alles gezien worden.
De zalen, rijk versierd, de bloemen- en
plantenweelie, in 'ihattj van den winter
het kristal en tafelzilverhet smettelooze
linnen; de overvloed van licht; overal
licht, helder schitterend electrisch licht....
De hef glimlacht weltevreden.
O, dat is beleefd. Zeker uit dank, dat
u uw kleeren terug heeft!
Garbers mompelde een excuus.
Ik heb me gek aangesteld, voegde hij
er bij.
Juffrouw Muller knikte vergenoegd.
Heeft u honger? Er is nog een kalfs-
cotelet.
Garbers volgde haar in de kamer, en
spoedig behoorde de cotetet tof het verte-
eten. De jonge man luisterde geduldig naar
«en sermoon, in de scherpste bewoordin
gen die zijn gastvrouw kon vinden. Zij
besloot
Ieder in '1 Horp zal u uitlachen.
Ik ga weg, antwoordde hij somber.
Dat zou ik niet doen, laat er kalm
gras over groeien.
Ik laat me aanmonsteren voor een
lange reis.
Dal is dom, sprak zij. 't Zou mis
schien minder belachelijk schijnen, als....
Garbers beefde van ontroering. Haar
blozen gaf hem ©en stoute gedachte.
Als we trouwden, fluisterde hij.
Trouwen? riep juffrouw Muller terug
deinzend. Goede hemel, de man is wer
kelijk gek!
Maar hij bleef, en toen meneer Dopp
man een uur later thuis kwam, was zijn
hittere en luid uitgesproken meening
Jullie bent allebei gek!