urdes. Piano NiEUWE ZEEUWSCKE COURANT Jekker, - goes. [ESMELK, fig van toon - van meubel oop van prijs. uikerziekte, NG's >PELS BIJVOEGSEL UIT DE PERS. f L LE TON Haar Oom. BUITENLAND. worden verzocht eene en met 83 JMaart. Mea op den feestdag of' in het op iederen dag der Novene, zen hoedje in een Kerk |uden in de Basiliek voor ferk van de II. Hntharina. CEULEN, Boekhandelaar, |baat te Goes, C. BOON- :enskerke, Mej. EMMA bn SERAPHINA PATEER JAN SMOLDERS (Koster) pi 4Ï! Amsterdam. 381 moet zijn: In tot bezoek aan onze ma* eneinde aan te toonen dat leze eigenschappen bezitten veel verkocht worden. IIKTE PIANO'S voorradig. LD IN HILLESLUIS. kwade kansen door het ver- aambeien. De kwaal heeft onisch te worden, en dik- mdige operatie noodzake- 'et tot fistel. Het veiligste .'oor aambeien, hetzij jeu kende-, of bloedende, is 3 ij het gebruik daarvan be- dagelijksche bezigheden te ile genezingen, ermede ver- i haar in alle doelen der id gemaakt. P. J. Nuijens, Beverstraat is, zegt ons„Na mijn beval- m aan d en geleden, onder- d last van bloedende aam- in mij geen oogenblik met •zaakten hevige jeuk. Veel is tegen aangewend, doch ij de gewenschtie blijvende ging ik evenwel over tot an Foster's Zalf, waarvan ile genezingen gehoord had. niet in den steek. Reeds de ik beterschap en na igeld gebruik, was ik yol- nijn lastige kwaal bevrijd, jen genoegen zijn Foster's kan, aan te bevelen". Ie verklaring werd ons 5 bevestigd en zeide Mejuf- „Toen ik u indertijd een van mijn uitstekende gene- jler's Zalf, kon ik niet we an blijvenden aard zou bljj- 111 ik u echter verzekeren, 'et meer den minsten last mijn kwaal, waarvoor ik :iekenhuis gelegen had. Ik nkbaar genoeg zijn voor uw eesmiddel". (w. g.) Mej. P. J. juisten naam: Foster's Zalf namaak. Zé is te Goes ver- e Firma Nathan Emanuël; urg bij den heer Joh. de kt K 157. Toezending ge- na ontvangst van postwis- or één- of f 10.voor zes 20 hgsziekte te 's Gravenhage. elllng te Weenen 1906. CIA" te ZOETERMEER Bleekzucht, Malaria voortdurende Hoofdpijn an Dr. DE VRIJ Nannirig buiteD op de roode Prijs f 0.75. iche Fabriek, Den Haag. Co.; in GEBRs. MELDER behoorende I jj de van Zaterdag 13 Maart 1909. Troelstra Kabinetsformateur „De Standaard' schrjjft Steeds goldt het als regel, dat na een stembus-beslissing als formateur van bet Ka binet optrad re man die de divisiën ter overwinning had geleid. Viel das in Juni de uitslag zoo, dat Links overwon, dan is er geen twjjfel of Troelstra zou de man van het oogenblik zjjn. Niet hjj volgt de anJeren, maar de an deren volgen hom. Hij is, lang voor de an deren, met den dubbelen eisch van Alge meen kiesrecht eu Staatspen- sionneering aan de markt Eerst stond hjj alleen zelfs met den eersten eisch Toen vielen in zake kiesrecht de Vrijzinnig- democraten hem bij. Eu nu ook de Unie liberalen En de Staatspensionneeriug is nog wei minder graag door de Vrijzinnig- democraten dan door de Unie -liberalen geslikt, maar toch is ook op dit puut genoegzaam eenheid verkregen, om saam werking bjj de stembus, en, na de stembus, saamwerking in het bewind mogeljjk te maken. Nu kunnen, staat men voor dien uitslag, zeer wel mannen uit elk der drie groepen in het Kabinet zitting nemen. Voor negen portefeuilles zou aan alle de drie een drietal kunnen worden tuegewezeu Den Vrij liberalen zal het dan later wel bereuwen, dat ze niet van de partij waren. Maar dit kon bjj den huldigen staod var zaken niet anders. Ook zij zullen tenslotte wel uit komen, waar nu de drie elkander trouw zwoeren, maar langzaam verder! blijft bjj hen regel. Doch al krijgen de Sociaal-democraten, de Vrijzinnig democraten, eu de Unie libe raleu dau elk drie portefeuilles, ééu der drie groepen moet dan toch deu man leveren, die het Kabinet zal formeeren en de ver antwoorde ijkheid van het geheel op zich nemen. En dit zal in Juni alleen de Sociaal democratische groep kuuuen doen. omdat het haar idééën zjjn, die in het gemeen schappelijk program voorop staan. Zegge dus niemand Dat kan toch niet! Verbeeld u, Troelstra President-Minister flet zou niet alleeu 200 kunnen, maar het zou zoo moeten, naar aloude usantie en regel van billjjkhaid. Troeistra en niemand anders zou de aangewezen man zijn. En ook hierbij zou zjjn breken met de Marxisten heul te stade komen Hjj was vroeger zoo heel rood. Nu reeds veel minder rood. Bjjna al revisionist in bet donker bruin sverloopend. Zro juist de man dien men zou moeten hebben. Zij men daarom van recht» gewaarschuwd, en zegge niemand van achteren, dat het ons overvalt. Als Links wint, wordt Troelstra Minister. En daarom, een ieder, voor wien dit toch wat al te kras z >u ziju, stemme rechts. De T jj d teekent bierbjj aan: „Als Links wint,wordtTroelstra Minister!" Ware deze driestar niet bedoeld ala charge, dr. Kuyper haf vermoedelijk ge schreven moest volgens usantie en regel van billijkheid Troelstra Minister worden. Maar wjj moeten erkennen, dan is het pakkende eu schrikwekkende grootendeels van de voorstelling af'. Niet heelemaal evenwel. Of is bet niet teekenend voor de tegenwoordige macht en invloed van den sociaal-democratischen hoofdleider, dat een consequente politiek tot dit uiterste zou voeren. Maar de Liukerzjjie zou uatuurljjk die consequentie niet aanvaarden, schier geheel de natie in opstand komen, de gezonde en bezadigde Nederlandsche volksaard er tegen protesteeren In deze inconsequentie, in dit verzet en (Slot). Hij lag in 'L bod te suffen, toen geram mel van buiten aankondigde, dat onder hem de avondmaaltijd werd gereed ge maakt. Hij hoorde juffrouw Muiter haar oom uit den tuin roepen e;n druk met hem praten. In de pauzen lachtfe Doppman lang en luid. Do maaltijd was afgeioopen, on d-e lange avond sleepte voort. Oom en nicht schonen in den tnin te zitten; maar later kwamen zo binnen, en de prikkelende rook van Doppman's pijp drong naar boven. Tegen tien uur hoorde Garbers schreden op de trap, en dooi' half gesloten oog leden zag hij, dat de heer des huizes in de kamer kwam met een kaars. 't Wordt lijd, dat de arme kerel zijn water krijgt, sprak oom tot zijn nichtje, dat op den overloop bleef slaan. 1 Als hij tenminste niet meer bewuste loos is, was het antwoord. Garbers, die zoowel honger als dorst voelde, openjde langzaam de oogen en staaTde Doppman strak aa.11. Waar ben ik? vroeg hij mei zwakke stem. dit protest ligt evenwel een krasse veroor deeling van de vrjjzinnige staatkunde, welke ze uitlokt. Of de heer Troelstra zelf eventueel uiet met zijne positie verlegen zou zjjn? Ver moedelijk "wel. Te oordeelen althans naar zjjn jong-ite brochure en de afkeuring, door de sociaal democratische organen ten onzent geveld over die Franscho socialisten, die het oppor tunisme zóóver dreven, dat zjj ineen„hur- gerljjk" Ministerie zitting namen. Maar wie waarborgt ons, dat de gesta dige revolutie van het kameleontische „re. visionisme" den hoofdleider er niet toe brengen zal om eers zelf te doen, wat in de anderen scherp werd afgekeurd?'' Ons komt het voor, dat de opinie van de Standaard in zoover onjuist is, dat, a! wint Links ook, Troelstra geeo ministers-portefeuille zal aanvaarden. De tijd, dat Sociaal demokraten hier te lande achter de Regeeringstafel zouden zitting nemen, (kan nog niet gekomen zjjn. Een Soc-dem. minister, die qualitate qui concessies zou moeten verleenen aan de „bourgeoisie", zou niet slechts op den dui.r zjjn eigen doodvonnis teeltenen, maar tevens de verwarring in de S. D. A P. tot een bopelooze maken Hoe eerzuchtig van aard hij motie zjjn, daartoe zal ..Iwau de Verschrikkelijke.', anders gezegd Troelstra, zich niet lee nen. Intusschen big ft teekenend voor den invloed der Sociaal-demoltratie, dat het gros van allerlei vrijzinnigen op het huidige oogenblik voorstaat verschillende eischen, waarvan den Sociaal democraten niet slechts het vaderschap toekomt, maar welker eischen dezelfde vrijzinnigen vroeger niet tot de hunne durfden maken! ITALIË Een Kardinaal over" de aardbeving. Die 11. vastenbrief van den kardinaal aartsbisschop van Turijn, Agoslino Ri- chelmiy beval mrige diepargaande be schouwingen omtrent de rampen, die Italië getroffen hebben. 7. Eminentie prijst vooreerst de algemeen beloond.' hulp vaardigheid en inildadigheid„niet enkel van den kant der ijverige katholieken!, maar de liefde die Jezus Christus op aarde kwam brengen, bewoog ook den geest en hart van hen, die na eeuwen de verheven heid der Evangelieleer nog niet volkomen begrepen hebben." Dan komt de vraag naar het laatste „waarom", de hoogste oorzaak. „Niemand duide het zijn Bisschop euvel, dat hij bij openbare rampen, hij verschrik kelijke natuurverschijnselen, die de hoog ste menschelijke menschheid te boven gaan en verbijsteren, zijn geloovigen op wekt om ,in geest van nederigheid en rouw die grenzelooze macht ein hel oppergezag te erkennen van den goddelijk sn Maker der natuur. Dat de geleerden in het ont zaglijk ongeluk aanleiding vinden om hun onderzoekingen uit te breiden en vorming en wisseling der aardkorst met nog grooter ijver na te gaan ligt voor de hand en is lofwaardig maar spotten met de ern stige gedachte van den wijsgeer, die jfe eindoorzaak naspeurt, veroordeeten den vromen katholiek, die geleid door rede en geloof samen alle gebeurtenissen wil be schouwen in velband met beschikking en toelating van Gods Voorzienigheid zou hoogst afkeurenswaardig en verkoeld zijn.." „Ik weet en beken, dal hot antwoord moeilijk is, juist, omdat hel niet gaat over een onschuldig natuurverschijnsel maar over een onheil, dat op verschrikkelijke wijze ontelbare menschen trof: wij staan voor teen probleem, dat. in alle tijden de groolsto verstanden bezighield; 'I bestaan van bet kwaad, het waarom van rampen, waaronder de menschheid zucht. Vermetel zou het zjjn hier geheel den sluier willen opheffen, apodictisch ieder feit willen uit leggen. Wellicht is juist in het donker van dat probleem een der redenen, waarom in I11 't kasteel van den koning, ant woordde Doppman zander naizelen. Garbers knarsetandde. Hoe ben ik hier gekomen? vroeg hij eindelijk. De feeën, hebben je hier gebracht, zei Doppman. Een verdacht geluid liet zich hooren van do zijde der trap en trof onaangenaam de horen van den patiënt. Hij sloot de oogen en probeerde te denken. De goede luim verdween uil Doppman's gezicht en maakte plaats voor èen nijdigen blik. Waar is het. avondeten van de,n ar men kerel? vroeg hij. Ik geloof niet, dat. hij eten kan, maar hij kan 'I tenminste probeeren. Hij ging naar de deur en een fluisterend gesprek volgde. Lang en breed werd gedis cussieerd over de voorkeur tusschan koude kip en vleesch als ziekenkosl. Eindelijk besliste de stem van juffrouw Muller voor kip en een glas port. Ik zal hem dus zeggen, dat 't kip en portwijn is, zei Doppman, weer 111 de ka mer tredend met een waterkaraf en een glas, die hij op een tafeltje bij het bed schoof. Laat hem niet te veel eten, vermaan de angstig de stem op de gang. Doppman zei, dat hij daarvoor wel zou zorgen. De jonge man staarde hem op be- onze eeuw openbare ramjwn Zoo talrijk waren. Menschenlrots, die in opgeblazen wetenschap niet wil erkennen de grenzen eigen aan ieder geschapen wezen, heeft den Heer bijna verplicht Zijn stem luid Ie verheffen en duidelijk te toornen' de macht van Zijn arm. Buigen we eerbiedig het hoofd en keere-n wij met. vernederd hart en in eenvoud terug tot de gevoelens onzer vaderen. Roepen wij ons voor den geest de talrijke lessen van tijden die voor afgingen." DVITSCIILAA I». Omtrent Hackel en de zware beschuldiging van weten schappelijke vervalschingen legen hem uitgebracht, deelden ivo onzen lezers in dertijd het een en ander mee. „Niet alleen schreef dr. Brass heeft prof. Hacekl op volkomen on juiste wijze verschillende ontwikkelings stadiën van menscli, aap en andere zoog dieren afgebeeld, maar hij heeft ook uit een werk van een natuurkundige de af beelding van een macaco genomen, het beestje den staart afgesneden enen er een gibbon van gemaakt!" Men was benieuwd, wal do beroemde geteerde antwoorden zou. Welnu: „Een klein aantal misschien li of 8 pCl. mijner talrijke teekeningen van embryo's zijn werkelijk ver- valscht, d. w. z., die teakeningen, voor welk© hel materiaal, waarover wij be schikken, zóó onvolledig en zóó on voldoende is dat wij, wanneer we een onafgebroken kelen van ontwik kelingsstadiën willen opstellen, ge noodzaakt zijn, de ontbrekend;: scha kels aan te vullen met hypothesen, orit door vergelijkende syntheses de onvolledige kelen Ie voltooien. Na deze bekentenis zal men mij mis schien toevoegen, dat ik mijzeiven .daardoor om hals breng. Ik heb ech ter cte voldoening, dat ik op bel bankje der beschuldigden honderd© anderen mijner collega's aan mijn zijde zie, waarvan er verscheidenen lol de ach tenswaardigste biologen behooreu. D-e meeste morphologische, anato mische, histologiscfce en embryologi sch© teekeningen, die in omloop zijn en gereproduceerd worden in hand boeken, tijdschriften en andere bio logisch© werken, verdienen in gelijke male liet verwijt, dal zij vervalseht zijn. Geen van alle is juist, maar alle zijn min of meer aangepast, gesche matiseerd, en voor liet doel pasklaar gemaakt." Ziedaar de wetenschap, die 't christe lijk geloof wil omverwerpen en hij welke zoowelen zweren, waaraan ze hun geluk voor tijd ©n eeuwigheid toevertrouwen. Ze kan alleen bestaan, wanneet] ze het „rec-hl" heeft, vervalschingen te begaan. li 1.1.Gif'. Den vastenbrief van Z.Em. kardinaal Mercter, waaruit wij reeds vroeger enkele alinea's gaven, ontving de „L. K." in zijn 'geheel in den Vlaamse hen tekst. We ontteenen daaraan nog hel vol gende Is ©t' iels schooner ter wereld, iets dal meer opbeurt en al onzen eerbied waar diger js, dan een dier huishoudens, go- lukkiglijk nog talrijk in den schoot onzer kloeke bevolking, vooral in den werkmans stand, dan een dier huishoudens, zeg ik, in hetwelk zes, acht, tien en nog meer kinderen opwassen, zich ontwikkelen, zich aan 'I. leven gewennen in de school van den arbeid, en zelfs, laten wij den moed hebben het te zeggen, in de nog man nelijker school van ontbering en zelfopoffering! D a I z ij n do echte wo r k h 11 i ze n, waar do sterke zielen gesmeed worden e 11 do karakters ge staald! Wanneer ik ze beschouw, hen, die de leedigende wijze aan en praktiseerde, hoe hij 'I gemakkelijkst zou ontsnappen. Ik voel me beter, sprak hij langzaam. Wilt 11 mijn kleeren halen? Dan kan ik gaan. Kleeren? zei Doppman verbaasd. Die heeft 11 niet. Garbers richtte zich plotseling in het lied op. Hoor eens... begon hij met verstikte stem. De feeën brachten u, zooals 11 is, zei grijnzend de heer Doppman. Een gesmoord lachen werd gehoord in den corridor, de (rap kraakte en beneden werd een deur driftig toegesmakt. Geef mij mijn kleeren, riep den nu woedenden Garbers, uit het bed springend. Doppman nam den terugtocht aan. Ik zal zo u halen, zei hij haastig. Hij snelde naar beneden, en de jonge man bleef, op den rand van 't bed zittend, wachten. Tien minuten verliepen; hij hoor de Doppman met zijn nicht terugkomen. Vlug kroop hij weer onder de dekens. Hij maalt weer, hoorde hij Doppman op den zalvenden loon, dien deze voor der gelijke gelegenheden in voorraad schoen le hebben. - Nu wil hij zijn kleeren hebben, straks weer wat anders. Nu, d-e dokter heeft gezegd, dat we hem zijn zin moeten geven. Hij duwde de deur open, beschouwde den maatschappelijke ladder op- of afgaan, zoo spreekt ergens een huishoudkundige van onbetwistbaar gezag, de heer Leroy- Beaulieu, dan zie ik, dat zij die naar boven k 1 i 111 m n, k 1 o m p 0 11 a a n - h e 1) b e n, en z ij (li ie n a a r o 11 d o r dalen, verlakte schoenen. 0! ik weet het wel, beminde werklieden, al uwe zonen zullen niet naar boven stij gen, en men .moei zelfs niet wenscheii, dat allen zich gaan ter groot© stede ver rijken. Verscheiden© zullen 'rondom u blij ven, op het geboortedorp. Alleen de veel- heid zelve van uwe kinderen zal er ten minste ieenige noodzaken naar die volk rijke steden en vlekkieh uit te zwermen, welke de bedrijvigheid van handel >11 nij verheid lot werkoorden heeft verkozen. Daar ter plaats1*, naarmate de concur rentie drukker wordt, woidt de geest van ontdekking gescherpt, de werktuigen wor den verbeterd, de opbrengsten van don grond worden op wetenschappelijker en volmaaktere wijze ten nutte gemaakt, de uitwegen worden driftiger opgezocht en alzoo neemt de vooruitgang van koop handel en nijverheid immer \o>" om reden zelve der talrijk© bevolking. Do zonen van kinderrijke families zijn het beste gesteld om uit zulken ©conomischan strijd voor deel Ie trekken. Trouwen», van hunne jonge jaren af werden zij aan een werk zaam leven gewoon gemaakt, gewoon ook aan lijdzaamheid: zij bezitten «ren in borst, die, in den dagelijkschen omgang met broeders en zusters, voor teederheid vatbaar werd, daarbij ee-r.en wil, d'.e ster ker en wijzer afgericht is, en alzoo beschikken z ij over d e best e kansen voor de toekomst. En wanneer de christen© geest werk dadig eene familie beïnvloedt, dan wor den da oudste kinderen de waakzame be schermers der jongste; zij die naar het lichaam de sterkste zijn, maken het voor hen, die meer verstande!ijken aanleg heb ben, gemakkelijker, zich toe le wijden aan ©enig honger vrij beroep; allen gevoelen, dat zij verplicht zijn zich onderling te helpen, en in die onderlinge hulp worden de banden der w^Jerzijdsc-he liefde vaster toegehaald, terwijl ondertusschen de ouders met fierheid de eerste vruchten van hun lastig zwoegen aanschouwen, en de hoop koesteren, dal. een eervoll" «1 gerust© ouderdom hun loon en troost zal zijn. 0Ik weet. wel wat men al tegen zulk innemend schoon tafereel kan aanvoeren, en ik heb het inzicht niet, voor hen die het beschouwen, de donkere schaduwen der wezenlijkheid te Verbergen. Eene talrijke familie opbrengen, dat is juist niet zonder stool of slag geluk en voorspoed bereikenhet is ze voorbe reiden dat werk valt lastig, doch bet is vruchtbaar. Zoolang de kinderen jong en zwak zijn en dicht op elkander volgen, hebben de ouders hel druk en zwaar, en komt dan ©ven de werkstaking hen van bet dagelijkscli arbeidsloon hevooven, of tast eenige ziekte dé kleinen aan, dan kunnen ontbering en gebrek voor dat ge zin bitter worden en de smarten uiterst pijnlijk. Niemand loochent dit: doch ook nie mand, bij mijne weet, heeft bet middel ontdekt om het lijden te 'kunnen afschaf fen. Maar terwijl het voor den werkman die slechts één of twee zonen heeft, zeer wel gebeuren kan, dat hij ze alras hot ouderlijk huis ziet verlaten, hun dagloon in herberg of elders ziet verteren, en ze op schandige wijze aan hunne kranke of versleten ouders de behulpzaamheid ziet weigeren, waar zedenleer en staatswet hen toe verplichten, terwijl zulk werkman daaraan blootstaat, bezitten vader en moeder ©ene talrijk© familie, die christelijk opgevoed is, bezitten zij in de armen van ieder hunner kinderen ©en kapitaal, en, met zie allen in de heilzame noodzake lijkheid le plaatsen hunne werkkrachten I© gebruiken, vermeerderen zij terzelfder tijd de hulpmiddelen der familie, en ver plichten zij hen, die er leden van zijn, zich met meer krachtdadigheid, met meter geduld en mei meer liefde te. ontwik kelen. patiënt met een welwillend lachje en wierp triomfantelijk een boord en das op het bed. Dan verdween hij haastig, sloot, de deur achter zich en draaide den sleutel om. De verschrikte gevangene hoorde hem weer naar beneden gaan, dronk wat Water en ging aan het venster zitten om na te denken. Na een poos stond hij op en ratelde aan de deur, doch na een heftigeti strijd viel hij bijna achterover en Meld hij de kruk van de deur in zijn hand. Uitgeput ging hij eindelijk weer in het bed en sliep gelukkig lot den volgenden morgen. Na 't ontbijt bracht Doppman hem weer een bezoek, doch -stak voorzichtigheids halve slechts 't hoofd naar binnen, terwijl juffrouw Muller huilen bleef, voor geval van nood. De geur van 't middageten prikkelde hem kwellend, doch in 't huis heerschip stilte. Eindelijk werd er geklopt, de deur ging open, en hij zag met verbazing, dat zijn kleeren naar binnen werden geworpen. De honger was verdwenen, en hij lachte bijna, terwijl hij zich snel kleedde. Dan ging hij de trap af. Het vriendelijke gezicht van juffrouw Muller verscheen in de deur der huiskamer. - Beter? vroeg zij. Garbers bloosde en gaf geen antwoord. KISLAND Tegen het einde van deze maand zat te St. Petersburg een opzien wekkend proces begonnen worden tegen den gewezen com mandant van Moskou, generaal Reinbott. Zooals men zich misschien herinneren zal heeft deze generaal zich tijdens zijn be stuur aan de schromelijks te vervalschin gen en onregelmatigheden schuldig ge maakt, De aki© van beschuldiging, door senator Garin opgemaakt, omvat niet minder dan 700 bladzijden. Zoo wordt, hij o. a. beschul digd, dat hij de stad Moskou 21/1 niillioen roebels heeft laten betalen voor politie ambtenaren, die er niet. watten en nooit geweest zijn. Op het. papier told 1 Moskou nl. 851 vrij goed bezoldigde agenten, ter wijl er feitelijk slechts 215 waren. Op deze wijze wist de generaal zich een „bij verdienste" van 250.000 roebels per jaar te verzekeren. En hij spekte zijn zak niet allteen met gelden voor de polit e bestemd, maar ook met andera fondsen, daar het zijn vaste gewoonte was, zich het drie voudige I© laten uitbetalen van hetgeen hij werkelijk uitgaf. Meneer is op het oogenblik. aan de Ri viera. Het is de vraag, of hij voor bet begin van zijn proces wel vrijwillig naar St. Petersburg zal zijn teruggekeerd! FHlMiltLlh. Van de Kultur-Kampf. Caillatix heeft aan den president der republiek het rapport gezonden van de werkzaamheden welke door het bestuur der regis ratte, der domeinen eu van het zegel verricht zijn in zijne hoedanigheid van beheerder der voormalige kerkelijke, goederen en als uitvoerder van de ver schillend© wetten op de scheiding tus schan Kerk en Staat. Wij ontleienen er de volgende teekeneindrs cijfers aan: In beslag genomen zijn 65.775 fcerkalyke gebouwen. Hat gesequestreerd© erfgoed is geschat op 411 millioen 540.154 frank, mot een passief van 30 millioen 500.000 frank. Door dé donateurs of hunne erfgenamen zijn 16.502 rechtsvorderingen tot tenigge- ving ingastekl. Tengevolge van de ntel-ontvankelijk- heids-verklaring van den 13den April 1P08, bleven er op den 31sten Januari niet meer dan 2.545 eischen over van donateurs en 5.881 van hunne erfgenamen. I)© „officieel© lijsten' 'zullen omstreeks Juli verschijnen. D© minister klaagt in zijn rapport over d© moeilijkheden, welke da uitvoerders der „liquidatie" ontmoetten. Maat- 't zul ten wel vooral de slachtoffers zijn, die kunnen klagen over deze herooving-op- groote-schaal. De gebouwen vroeger door de Jezuïeten in de rue de la Madrid te Parijs bewoond, zijn Zaterdagmiddag publiek verkocht. Het 'eerste bod op de goederen, welk© onder den hamer werden gebracht onder da num mers 5 en 7 werd ingezet met 1 millioen 500.000 franks en voor 1.780.000 frank toegewezen aan madame Delarue. Het tweede bod, op de goederen genummerd mei 10 en 14, werd ingezet mei 1.600.000 franks en voor 1.600.050 franks toege wezen, eveneens aan madam© Da-larue. „De gasten kunnen komen Zóó sprak weltevreden de chef van 't bstel Continental, almee .je" eorste inrichting van dien aard te Parijs. 't Zuu een drukke avond zjjn! Twee officiëele 1>b1s, wahrvan het eene vereerd zou worden met de tegenwoordig heid van den Minister van Handel. En daarbjj een groot en grootsch souper. 't Had heel wat hoofdbrekens gekost Maar nu mocht alles gezien worden. De zalen, rijk versierd, de bloemen- en plantenweelie, in 'ihattj van den winter het kristal en tafelzilverhet smettelooze linnen; de overvloed van licht; overal licht, helder schitterend electrisch licht.... De hef glimlacht weltevreden. O, dat is beleefd. Zeker uit dank, dat u uw kleeren terug heeft! Garbers mompelde een excuus. Ik heb me gek aangesteld, voegde hij er bij. Juffrouw Muller knikte vergenoegd. Heeft u honger? Er is nog een kalfs- cotelet. Garbers volgde haar in de kamer, en spoedig behoorde de cotetet tof het verte- eten. De jonge man luisterde geduldig naar «en sermoon, in de scherpste bewoordin gen die zijn gastvrouw kon vinden. Zij besloot Ieder in '1 Horp zal u uitlachen. Ik ga weg, antwoordde hij somber. Dat zou ik niet doen, laat er kalm gras over groeien. Ik laat me aanmonsteren voor een lange reis. Dal is dom, sprak zij. 't Zou mis schien minder belachelijk schijnen, als.... Garbers beefde van ontroering. Haar blozen gaf hem ©en stoute gedachte. Als we trouwden, fluisterde hij. Trouwen? riep juffrouw Muller terug deinzend. Goede hemel, de man is wer kelijk gek! Maar hij bleef, en toen meneer Dopp man een uur later thuis kwam, was zijn hittere en luid uitgesproken meening Jullie bent allebei gek!

Krantenbank Zeeland

Nieuwe Zeeuwsche Courant | 1909 | | pagina 5