II
en Veeteelt.
No. 124
Dinsdag 20 October 1908.
Vierde Jaargang.
BUITENLAND.
|s c h e r ij
noen, Aanbestedingen enz.
(zo.
KATHOLIEK ORGAAN VOOR DE ZEEUWSCHE EILANDEN.
Schending van
internationaal recht.
boven komende was
Lij had het kind afge-
pj-e omgedaan om de
pt halsje te bedekken.
In rechtercommissaris
|t kindje opgehangen te
„fondscentem" te kor
Is in twee fondsen ver-
itouw had beklaagde:
I zij op een voordeeltje
|pte. Getuige had bekl.
je daarvoor een van
missen?" Bekl. had]
|Dat kan me niks sche
et kerkhof moet ook
|gde voorts, dat bekl.
kinderen hield.
I., buiten eede gehoord,
In vrouw niet van de
I had haar n.l. eens ge-
Ivoor de kinderen was.
(was bij het overlijden
lhet geheel f 40 uitbe-
legrafenis f 16 had ge-
II overschoot.
Jischte schuldigvKsrkla.-
en veroordeeling van,
gevangenisstraf.
veer komt den landbou-
Izaamheden op het land
ot belang is het, wanneer
pogte geploegd en geëgd
het zaaien zou bet ge-
ïneer er eens wat regen
I het gezaaide beter zuu
pebereide aarde. Wanneer
eenigen tijd aanhoudt,
genoodzaakt zijn om
aan te voeren voor het
Ie meeste slooten staan
lerputten zijn bijna ledig,
at er gebrek aan regen-
Ijaren is er in dezen tijd
Er, maar nu iserschaarsch-
an ook tot de hooge uit-
let najaar den zomer over
bid van weer en warmte.
isch Paardenstamboek.
rergadering van het Sta -
uwsch-Belgisch trekpaar 1,
bgd, konden de voornaam-
besproken worden, daar
ber Vorsterman van Oyen
(stukken niet was gekomen,
jverd een voorstel tot statu
in geval van fusie met
stamboek makkelijker te
tot ontbinding van het
koek.
;uten voor een op te ri .hten
-udbloed stamboek zullen
pdeu gezonden,
tal een nieuwe vergaderiug
lesterhandel.
au het warme weer der laat-
1 naar men uit Texel aan het
in den oesterhandel eene
gekomen. De opkoopers
porraad meer in te slaan,
leten waar verder do oosters
lren.
die sedert 1 Octhet tijd-
oesterkassen vrij mocht
lovervloedige vaDgst hebben
lu groote schade, omdat zij
|en artikel geen uitweg meer
die naar België ter markt
n, kunnen ook niet werden
ids 't warme weer. Een deel
tulken wordt onder de kust
in met netwerk afgeperkte
G. Gedurende het tijdvak
)8 tot en met 31 Mei 1909
ïinister van Oorlog de le-
.rdappeten, ten behoeve der
j van het 2e bat. 2e reg.
en alhier, gegund aan J.
man alhier, tegen een prijs
H.L.
AND. De alhier geveilde
iet timmermansaffaire en
dhr. A. Hubregfse zijn we
id bod onverkocht gebleven.
notaris F. van Cleef werd
te 's Heer Arends-
de erven F. van Bneda,
dubbel woonhuis, koopei'
trate, voor f 1350 plus 81/2
oor A. Hubregtse werd inge-
alles te samen f8450.
lMME. Woensdag had ten
notaris H. W. Neervoort te
*r, voor dhr. L. Willems te
n publieke verkooping plaats
De prijzen die werden be-
hoog en de kooplust zieer
iping bij: wijze van proef ge-
vegens de goede resultaten,
loor een tweede worden ge
ide voor" kalfkoeien van f 194
kalfvaarzen en ossen van
jaar f 104 tot f 120. Fokstie-
op f 45 tot f 55. Alles onver-
pet, onkosten.
NIEUWE ZEEUWSCHE COUP
Abonnementsprijs p. 3 maanden voor Goes f 0.75, daarbuiten f 0.95
Afzonderlijke nummers k contant-0.05
Advertentiën worden ingewacht op Maandag en Woensdag vóór
lialf drie en Vrijdag vóór een uur 's namiddags.
Advertentiën van 1—5 regels f 0.50iedere regel meer 10 Ct.
Eenzelfde advertentie 3 X geplaatst, wordt 2 X berekend.
Dienstaanbiedingen 5 regels voor 25 Ct. k contant.
Reclarneberichten 25 Ct. p. r. Bij abonnement speoiale prijs.
De lezer beeft kennis genomen van de
ernstige gebeurtenissen, die de laatste
dagen in de Balkanstateu hebben plaats
gegrepen; gebeurtenissen die heel Europa
in beroering hebben gebracht, nog steeds
den diplomaten handen vol werk geven
en hoofden vol zorg, en welker verloop
nog met geen zekerheid te bepalen valt.
Van drie zijden tegelijk moest de Turk
het ontgelden.
Bulgarije, aan Turkije leenroerig, verhief
zich eigenmachtig tot koninkrijk.
Oostenrijk lijfde Bosnië en Herzego-
wina in.
Kreta scheurde zich van het Turksche
rijk los, om zich hij Griekenland te voegen.
Niet zonder verbazing zal men zich heb
ben afgevraagd, hoe dit alles zoo maar
mogelijk was.
Want er bestaat een zgn. „tractaat vaji
Berlijn", waarbij door de verschillende
mogendheden de rechten, die Turkije op
bovengenoemde landen kon laten gelden,
waren geregeld en vastgesteld.
En nu?
Dat tractaat, dit internationaal contract,
wordt doodgewoon door Bulgarije en Oos-
lenrjjï wat men in de wandeling noemt:
aan den laars gelapt.
Men annexeert, men lijft in, men roept
zich uit tot so-uverein rijk, alsof het be
staand© tractaat was een plakkaat, dat
men zoo- maar eventjes van z'n muur kan
scheuren.
Uit tractaten vloeien verbintenissen
voort, die te houden zijn.
Dat is klaar als de dag.
En wanneer éénzijdig een tractaat ver
broken kan ivorden, dan wordt de
stormram gezet tegen een der hoofdzuilen,
die den internationalen vrede stutten.
Dan wordt alle zekerheid weggenomen
voor het vredelievende voortbestaan, en
de pacificeerend© ontwikkeling der toch
reeds zoo' teere internationale verhoudin
gen.
Want de verhoudingen der mogendheden
tot elkaar worden dan niet slechts gezet
op losse schroeven, maar komen op haar
kop te staan.
Wat doen nu de mogendheden?
De bladen melden het: er wordt druk
beraadslaagd; er worden besprekingen ge-
honden staatslieden zoteken elkaar op,
enz.
Zooals men terecht mieenien zal, ongetwij
feld om te zorgen voor die handhaving
van het tractaat?
Neen, dat fameuze tractaat schijnt naar
zolder of kelder te zijn verhuisd.
En de gedachte zit voor om dooreen
conferentie de zakerf in 't reine te brengen.
In 't reine te brengen wel te verstaan
zóó, dat Turkije eenige douceurtjes zal
ontvangen, n paar pleistertjes op de
wonden, maar ten slotte toch op de ma
nier, da,t de ziek© Man het weer zal af
leggen en een liTactaat. tie mieer ge
schonden wordt.
Is het dani te verwonderen, dat de voor
stelling ingang vindt, dat de Mogendheden
in do Oostelijke wateren der Middelland-
sche zee ieder voor zich zitten te visschen
naar een fikschen buit?
En dat de waarde van „conferenties"
al meer en meer daalt?
Do jongste gebeurtenissen op den Bal
kan hebben een leelijk© wondeplek in het
internationale recht blootgelegd.
Het is zelfs reeds, zoo-ver, da.t teen hoog
leeraar in het Staats- en volkenrecht, prof.
dr. Von Martitz te Berlijn, die Izijn
meening uitspreekt over de Balkancrisis,
van een standpunt van internationaal recht
beschouwd, de volgend© leer verkondigd:
„Het volkenrecht is ©en wetenschap,
die de feiten niet vooruitloopt, maar
ze volgt, die! het gebeurde registreert en
uit hetgeen geschied is algemeen© wet
ten afleidt. Wetenschappelijk gesproken
kan men dus hetgeen geschied is niet
noemen -een schending van het volken
recht; men kan slechts spreken van de
eenzijdige wijziging van tractaten, die
naar het schijnt de formeel© goedkeuring
verkrijgen zal van do mogendheden, die
deze tractaten onderteekenden. Daar
mede is dan het volkenrecht gehand
haafd. Want naaide beginselen
van het volkenrecht is iedere
gebeurt-e nis necht, die do-oir de
mogendheden wordt erkend".
De laatst© zin is door ons gespatieerd:
het is slechts deze, waar het op aankomt.
Deze hoogleeraar zegt dus met oven zoo
veel woorden, dat naar de beginse
len van het volkenrecht, ieder©
gebeurtenis RECHT is, diedemo-
gendheden gelieven goed te
vinden te erkennen.
Die uitspraak is verbijsterend.
Want: „erkennen" nu de Mogendheden
en het heeft er allen schijn van da.t
ze het zullen doen „de gebeurtenis"
op den 'Balkan, dan is diezelfde gebeur
tenis re c h 11
Maar naar die) opvatting bestaat er geen
v a s t s t a a rid internationaal recht meier.
Dan treedt de Macht in d-e plaats van
het Recht.
Waar gaan we dim heen?
TAquidateurs.
Hoe de menschen, die in Frankrijk wa
ren belast met de liquidatie der kerkelijk©
goederen met het geld der Republiek om
sprongen, is door ons meermalen in het
licht gesteld.
Sommigen zullen de feiten wellicht nog
beter g-elooven, indien ze gemeld worden
in een liberaal orgaan.
Welnu, het Handelsblad schrijft:
„Men zal zich herinneren, dat de com
missie uit den Senaat, belast met een
onderzoek naar het verloop van de
liquidatie der congregatie-eigendommen,
den senator R-egismanset opgedragen
heeft -een rapport uit te brengen oveij
de verkoopingen, in 1906 beëindigd, ten
getale van 115(
Eergisteren is dit rapport bekend ge
maakt. De rapporteur wijst er in op
een aantal ernstige; onregelmatigheden in
de handelingen van sommige liquida-
teurs.
Wat de honoraria der advocaten be
treft, die de verschillende processen,
voortvloeiende uit de liquidaties, voer
den, hierover is de rapporteur ook niet
goed te spreken. Om ©en staaltje aan te
haleneen advocaat, die slechts één
keer gepleit had, had ©en salaris van
fr. 10.000 opgestreken!"
Alzoo: ©en aantal ernstige on
regelmatigheden en ©en advocaat,
die één keer pleitte voor f r. 10.0 0 01
En dat alles ten koste van de armen,
invaliden en zieken van Frankrijk.
Want uit het „milliard", dat door de
liquidatie der congregaties in de Staats
kas zou vloeien, zou de Staat flink pen
sioen ge-ven aan de arbeiders-, esn voor de
min-bedeeld-en van alles en nog wat doen.
Intusschen: de arbeiders hebben hun
pensioen nog altijd niet.
Men wacht nog steeds; en het zal een
wachten blijven tot St. Jutmis, dauk zij
do regeering, die over Frankrijk het be
wind voert.
Niet geheel accoord.
De (a.-r.) Bevelander, instemming
betuigend met ons artikel over „Tooneel-
gevaar", maakt de volgende o-pmerkingen:
„We zouden zeggenGij hebt de kwaal
zoo juist omschreven. Ga nu nog één stap
je verder. Als inderdaad, (-en wie zal
het betwijfelen?) de goede tooneelstuk-
ken in verhouding tot het soort, hier
boven gesignaleerd, zóó gering in aan
tal jijn en bovendien in deze imateri©
het kaf zóó moeilijk van het koren is
te onderscheiden, ko-m da,n tot dezelfde
conclusie als wij en zeg kort en bondig
Bezoek het tooneel nooit, want het
verkeert in ieen staat van verwording;
het is een instrument in satans hand om
de zinnen en d-e geesten te verleiden.
En het kleine beetje opvoedende kracht,
dat er nog in zit, gaf ik dan maar, ter
wille der Christelijke moraal, aan de
liefhebbeis cadeau".
Voo,r dezen go-eden raad valt inderdaad
veel te zeggen.
Maar naast al het verderfelijk©, al het
zedenkw-etsfende, wat het moderne, hedetn-
daagsche tooneel te „genieten" levert, be
staan er toch no-g altijd tooneetetukfoep
en „tooneelvoordraehtien, „van smetten
vrij", die inderdaad den hoorder doen ge
nieten aan ware kunst.
Zou de redactie van de Bevela nder
willen ontkennen, dat b.v. Sophocles'
Oedipus, of Shakespeare's S h y 1 o- c k
(nit diens drama) tot de too-neelwerken
behooren, dfe moeten worden gemeden?
B IJ.liAV .Vl iTi:\
'De toestand blijft nog steeds ernstig.
Blijft de conferentie een lichtpunt, toch
zijn de laatste berichten van den Balkan
weer minder geruststellend; nog dreigt er
gevaar, 'tls waar, Turkije verlangt geen
strijd met Bulgarije en dit land beweert
dat het alles- doet o-m .een botsing te voor
komen. Maai" desniettegenstaande is- het
derde Turksche legercorps gemobiliseerd
en van de Bulgaarsche grenzen komen
berichten, dat zich daar de troepen opeen-
hoopen. Zelfs wordt gemeld, dat aan d©
Bulgaarsch-Turksche grens soldaten van
beide legea's slaags zijn geraakt en dat
er bloed is gevloeid.
Maar vooral levért het oorlogszuchtige
Servië een groot gevooir voor den vrede.
Het vooruitzicht is weer ernstiger gewor
den, zoo wordt uit Belgrado- geseind. Er
loopen geruchten, dat de Serviërs in Bos
nië in opstand zullen komen, daarin, ge
steund door gewapend© bendien uit Cet-
tinje, en die geruchten houden de burgerij
in spanning. Aan de rege-ering, dl© tot nu
toe den grooten hoop in toom had weten
te houden, is de macht ontglipt, wordt
aan de „Berl. Lok. Anz." geseind. En de
kans op een oorlog stijgt zeker, wanneer,
een bericht uit Weenien waarheid bevat,
dat Koning Peter! die zich tegenover zijn
inti-eme vrienden met groo-te bezorgdheid
voor zijn leven heeft uitgelaten afstand
wil doen van de regeering of althans zijn
regeering zou schorten e.n het regent
schap dan opdragen aan zijn zoon, den
onbezonnen Kroonprins, die zich aan het
hoofd van de oorlogspartij heeft gesteld.
Zaterdag waren de berichten al erg on
rustbarend. Doordat de Bulga-arsche re
geering naar gemeld werd - geweigerd
had het tribuut voor Oost-Rumelië te be
talen, zou Turkije! zijn troep-en hebben ge
mobiliseerd. En de bladen gaven beel-e
beschouwingen ov-erieen oorlog, die nu Met
meer te vermijden, viel, totdat Zondagoch
tend een telegram kwam, dat bet bericht
bevatte, dat de mobilisatie van ile Turk
sche troepen o(p geen enkelen grond be
rustte.
Maar uit de tegenstrijdigheid der be
richten is toch wel af te leiden, dat de
toestand nog immer hoogst ernstig is.
De correspondent van d-e Berliner Lokal-
Anzeiger te Belgrado meldde- eergister
avond
De crisis nadert. De gebeurtenissen drin
gen snel in de richting van, een beslissing'.
Aan de Servische regeering, die tot nu toe
den giooten hoop in toom had weten te hou
den, is de macht ontglipt. De slraatbietoo-
gingen, die zich Woensdag onder den in
druk van de berichten uit Londen en Pa
rijs, dat Servië van de Balkan-conferentie
niets te verwachten had, met verdubbelde
kracht herhaalden, hebben nu een be
paald doel en' ©en richting gekregen. Ter
wijl zij de vorige dagen niet jna<atf een
bepaald p-lan werden gehouden, wordeln
zij' nu stelselmatig ingericht en geleid.
Daarom zijn zij gevaarlijker en indrukwek
kender geworden. Het volk, dat door d-e
pers en door dweepziek© drijvers wordt
opgezweept, komt gaandeweg in een stem
ming van woedende vertwijfeling, die elk
oogenblik den vulkaan tot uitbarsting kan
brengen.
Wie de menigte door de straten beeft
zien tieren, moet alle hoop laten varen,
dat de crisis nog tot een vreedzaam eind©
gebracht kan worden. De oorlogspartij1,
achter welke de Kroonprins en zijn aan
hang staan, heeft nu de bovenhand, /en
wanneer zich ook de officieren, die tegen
de samenzweerders gekant waren, met
deze laatsten verzoend zullen hebben, zal
ook het leger eenparig voor den porlog
zijn. Aan de betooging van gister hebben
nog meer officieren en soldaten in uniform
deelgenomen dan -eergisteren. Oo-k ©enige
Montenegrijnsche o-ffic-eren zag men onder
hen.
De optocht, waarin ongeveer 10,000
menschen meeliepen, bego-n op het
Schouwburgplein en trok van daar naar
den konak, waar zivio-'s op den Koning
uitgebracht werden; hij vertoonde zich
echter .niet. Van daar trok de menigte
naar het ministerie van buitenlandsche
zaken. Maar minister Milovanowits bet
zich ook niet zien. Voor het paleis van
den Kroonprins had-den de menschen meer
succes. De Kroonprins verscheen aa:n teen
venster -en bedankte voo-r de ovaties, die
men bem bracht, met die- volgende woor
den: „Waarde broeders 1 Ik dank u van
harte voor uwe ovaties. Wieest verzekerd,
dat het ook mij moeielijk valt, den toe
stand van onze broeders in Bosnië 'te
moeten aanzien. Ik' alleen kan echter niets
ondernemen, daar ik ondier de hooge
overheid van ons land sta,. Indien echter
het hachelijk oogenblik komt, kunt gij ver
zekerd zijn, dat ik als uw aanvoerder
bereid zal zijn en met u samen mijn bloed
voor ons vaderland vergieten zal".
Op deze woorden volgden stormachtige
juichkreten op den Kroonprins en dreige
menten tegen Oostenrijk.
De aanvoerd-er van de menigte sprak
den Kroonprins toe. Hij zeide: „Wij kun
nen dezen toestand niet langer verdragen.
Maakt er een einde aan, anders /uilen
wij gedwongen zijn, ons uit eigen beweging
op den vijand te werpen".
Onder voortdurende kreten van; Weg
met Oostenrijk! Oorlog tegen Oostenrijk!
trok de menigte vervolgens naar bet hotel
Roseia, waar de Fransche zaakgelaistigde
woont. Deze vertoonde zich niet.
Op straat hoorde men, nog lang inada,t
de optocht ontbonden was, roepen: „Op,
naar de D-rina! Laten wij sterven!"
Koning Peter van Servië.
Boedapestsc.be couranten va.n eergiste
ren die waarschijnlijk nit een en dezelfde
bron putten berichten eenstemmig dat ko
ning Peter afstand zal doen van. d© re
geering. Zijn zoon George zou. met jbet
regentschap belast worden en zelf zon
-hij in groote geheimzinnigheid bet land
verlaten. In den Konak moeten geheim
zinnige voorbereidselen getroffen worden.
Opvallend is, dat koning Peter uitbeta
ling heeft verzocht van no-g niet versche
nen termijnen van de civiele lijst. Hij
moet aan vrienden verklaard hebben dat
hij de krijgszuchtige adspiraties van zijn
volk niet beteugelen kan en beangst js
door fanatici vermoord te- worden.
FKANIiBIJH
De Confédération Generale du Travail
en Clemenceau.
Toen verleden jaar deze oproerige socia-
listenbende te Vigneux en later te Parijs
staking en opstand verwekte, was burger
Clemenceau nog zoo onbevreesd, zij het
met een zuurzoet gezicht de muitende
volkshoop doo-r militair machtsvertoon en
gerechtelijke vervolging in bedwang te
houden.
Nu begint het er met recht bedroevend
nit te zien.
In allerlei brochures, d-o wereld inge-
schopt door de Imprimerie Economique
van de Association Ouvrière wordt de
groote werkstaking (Grêve Generale Refor-
misle et Revolutionnaiie) den volke ge
predikt.
Men treft er aan, waar met heftigheid,
schijnbare bloeddorst en tyranni-ek© woede
de toestanden van 1792 en 1832 woaden
opgehaald en uitgespind, de bloedige too-
neel-en van het bruut p-liebeïsch© machts
vertoon worden afgeschilderd, dan volgt
ironisch de conclusie: dat is voor de G.
G. T. slechts kinderepel, niets kan halen
bij de groote zuivering die de alles-ber-
nieuwende staking zal aanbrengen.
Zoo speculeert men op dierlijk© lusten
van het volk.
In andere tien-oehtimes-boekjes toont
men aan hoe een gewapende opstand de
Fransche kapitalisten (waartoe- d-e C. G. F.
o-, a. ook Jaures rekent) zoiu kunnen ver
pletteren, maar om ook het a-ntimilitarisme
te propageeren, voegt men er aan toe hoe
do moderne steden, met haar- ruime bou
levards en breed© straten te go-ede ge
legenheid zouden geven aan het soldaten-
gebroed om de onnooaele C. G. Teërs te
treffen.
Neen, de Algemeen© Werkstaking is veel
rus tiger.
Een staatsgreep, waardoor het huidige
bestuur moet ruimen, daar heeft de C. G.
T. wel macht toe, want hoog geeft zij 'op
van de krachtsontwikkeling der syndicaten
en den panischen schrik die deze der re
geering aanjaagt, maar oo-k dit lijkt haar
niet: dan zou een klein© minderheid met
haar pluimen getooid' gaan en dat is haar
doel geenszins.
Neen zeggen zij: wij zullen dien staat niet
omwerpen, maar wij zijn de aangewezen
menschen om hem te hervormen.
Wat is eenvoudiger voor die tyranniek©
sarrende bende, dan door niet te werken
en het toepassen! der gehate sabotage den
kapitalist en den grooten Uitzuiger den
staat over den kop te helpen?
Alle energie moet worden stilgelegd,
deze regeeringsvorm moet ruimen, en uit
haar assche zal de phenix der C. G. T.
„Bien Etre et Liberté herrijzen.
Zoo zweept men ©en gemakkelijk te be
werken volksmassa op, zulke lectuur wordt
thans in menigte onder h-et volk verspreid,
zoo zelfs dat de geest der menschen ge
vaarlijk wordt, en burger Clemenceau zich
gedwongen achtte ter geruststelling zijn
meening te uiten.
En wat zou hij zeggen?
„Geen gewapend optreden tegen de me
nigte, geen gerechtelijke vervolging meer,
geen verbod van colportage, neen de feiten
hebben Clemenceau uitgewiezen, dat de
Confederation -er eerder door versterkt
wordt dan verzwakt, men zon zich gaan
voordoen als de verdrukte onschuld, hij
acht dan de gevolgen niet te overzien"-.
Zoo- houdt die staatsgevaarlijke menigte
rustig haar groote bijeenkomst in Mar
seille, en alles stroomt daarheen, leden
der plaatselijke syndicaten, afgevaardigden
van de Bourses du Travail sinds 1902 de
heetste steun der Confederation, een me
nigte socialistische-anarchistischo onder
wijzers, zelfs heulen1 de bonden van staats
ambtenaren openlijk met die anti-nationale
troep.
Zoo slecht Frankrijk zich zelf, de op-
roerigen beginnen zich met den dag ster
ker te gevoelen, de gematigde socialisten
laten hun vroegere protesten achterwege,
in het ministerie mocht Viviani, een vroe
ger lid der C. G. T. zijn zetel vinden,
geen bloed en opstand zal d© opgezweepte
volksmassa weerhouden, om aan de Fe
deratie der national-e syndicaten, het hoog
ste arbeidsparlement, de overwinning te
verzekeren.
Voor deze tyrannieke anarchisten blijkt
ook Clemenceau te rillen. (Msb.)
oosm.viiiJK.
Het Katholieke Bohemen.
Het is wel zeer opmerkelijk, dat in Bo
hemen, waar driei kwart van de bevolking
Katholiek is, de nijverheid zich beter en
vlugger ontwikkeld heeft dan in bijna ieder
ander land van Europa België uitgezon
derd, dat echter eveneens grootendeels Ka
tholiek is. Dit mogen vooral zij goed in
hun geheugen prenten, die zooi gaarne op
smalenden toon spreken van achterlijkheid
bp industrieel gebied bij1 de Katholieken
en die er altijd d-en mond van vo-1 heb
ben, dat de Katholieke kerk don stoffel ij
ken vooruitgang belemmert.
Hoe vaak wordt er niet in allerlei on
katholieke bladen en blaadjes beweerd,
dat alleen de liberalen, de manuien ,van
de verlichte eeuw, die het best zonder
God en godsdienst kunnen stellen, den
handel en de nijverheid weten aan te moe
digen en te bevorderen.
Nu zien wij het Katholieke Bohemen
alle andere naburige, grootendeels onka
tholieke landen viel' vooruit streven in han
del en nijverheidhet laat alle ander© sta
ten in het Zuidoosten van Europa achter
zich en neemt die voornaamst© plaats in
onder de Slavische volk-en, die nu ook
ontwaken uit den slaap der eeuwten.
De anti-katholieke pers, die haar oogen
niet langer gesloten kaai houden voor de
zen materieelen vooruitgang der Slaven,
wacht zich echter wel ©en woord te zeg
gen over de Katholieke elementen, die bij
dezen vooruitgang hun machtigen invloed
doen gevoelen. Sinds jaar en dag bewaart
zij een plechtig stilzwijgen tegenover de
Katholieke nijverh-eid in België, zij zal dit
nu ook wel doen tegenover het (nijvere
Katholieke Bohemen.
BELGIË.
De Socialist v. d. Velde, die den Congo
bereist en met eigen oogen het werk ziet
der Katholieke missionarissen, herroept de
lasteringen tegen dezen en zegt, dat „de
meest gewone eerlijkheid het hem een
plicht maakt hun toewijding en zelfverloo
chening te huldigen".
ENGELAND.
De positie der Katholieken in
Engeland.
Onmiddellijk na het bekende processie
verbod ter gelegenheid van het Eucharis
tische Congres te Londen verklaarde lord
Edmund Talbot, dat hij in het Parlement
do gehcele „katholieke quaestie" ter sprake
zon brengen. Aan dit voornemen beeft hij
gevolg gegeven en den eersten dag dei-
parlementaire zitting gebruikt' om de vraag
i
