'aswinkel
AMpEN,
No. 118
Dinsdag 6 October 1908.
Vierde Jaargang.
/alifeif gegarandeerd.
BRANDER,
|LAT D 5 en 6.
IZIIH JTTEIT GOES.!
ïroot succes.
briek van Springmatrassen ::2
Si ZOON ie Goes.
TROOSNIJDERS
3RTELSNIJDERS
lappelsorfeermachines
ifoiÉi" Aardappelrooimachines.
alen Kruiwagens
)OMERS
briek
ansche Orgels
DDELBURG.
KATHOLIEK ORGAAN VOOR DE ZEEUWSCHE EILANDEN.
Verschijnt elten MAANDAG-, JVQENSDIG- en VRUflAGAVDND.
Het groote Katholieke Dagblad.
Het Ontwerp-Bakkerswet.
BUITENLAND
oote zending
soorten,
Majolika.
IZEN en KATOEN.
ECHT GEVEND.
zwakken van Kracht.
De Vrij, kost f0,54 p. flacon.
AAL kost f0,90 per flacon.
ALPILLEN kosten f0,90
ALPILLFN kosten f0.45.
ALPILLEN kosten f0.30.
PINKPILLEN en FOSTERS
NIERPILLEN.
Lies door de BON."TW
EGTSE, Drogist, Middelburg.
BAARLEMMEROLIE, vanaf 10
flacon, uitnemend voor Beestiaal.
seling Veeren Bedden. -]
Bed, Peluw en 2 Kussens met j
f deken. Prijs f 25. J
Bed, Peluw en 2 Kussens met j
voor Bed en Peluw f30, 35,
50 en 60. 1
iME VEEREN BEDSTELLEN. 5
ide uit: Bed, Peluw en 2 Kus-2
net overtrek voor Bed en Peluw,
Deken, Sitsen Deken en Molton
dit alles tezamen in de prijzen
35, f 40, f 45, f 50,
en f 60.
Wij garandeeren af onze Veeren
voor NIET DOORSTUIVEN.2
leeling Kapok Bedden, -J
leluw en 2 Kussens in de prijzen g
14, f 16, f 20, f 23 en -f 25. g
leeling Wollen Bedden. -2
'eluw en 2 Kussens in de prijzen g
13, f 16 en f 20 g
|ijsopjave van al onze Bed-
Is voor TWEE persoons. g
ÉÉN persoons zi|n de
|n 20 procent lager. g
te klasse Fabrikaat, waar-
tan gegarandeerd worden,
adig in groote verscheidenheid:
hand- en paardenkracht.
de bekende S. A. Vingerstukken-
(fabrikaat Hunt) als Moesmakers,
nijders en Schijvensnijders in alle
NIEUW MODEL
model i908.
al voor Pulpvervoer geschikt.
1, lichtloopend, scherp ontroomend
'rijscouranten
GARANTIE.
tHUREN INRUILEN.
NIEIME ZEEUWS» COUMNT
Abonnementsprijs p. 3 maanden voor Goes 0.-75, daarbuiten f 0.95
Afzonderlijke nummers k contant-0.05
Advertentiën worden ingewacht op Maandag en Woensdag vóór
half drie en Vrijdag vóór een uur 's namiddags.
Bureau LANGE VORSTSTRAAT, GOES.
Advertentiën van 1—5 regels f 0.50; iedere regel meer 10 Ct.
Eenzelfde advertentie 3 X geplaatst, wordt 2 X berekend.
Dienstaanbiedingen 5 regels voor 25 Ct a contant.
Reclameberichten 25 Ct. p. r. Bij abonnement speciale prijs.
Voor jaren reeds zijn er stemmen opge
gaan zoo o. a. was het 't ideaal van den
Washingtonschen hoogleeraar dr. P'oels
die pleitten voor de oprichting van het
groote Katholieke Dagblad met Ochtend
en Avond-editie.
De moeielijkheden en de kosten aan de
oprichting daarvan verbonden, hebben tot.
heden belet, dat het groote Kath. Dag
blad verscheen.
Wèl schijnt het in dichtbijzijnd verschiet
te zullen komen; het is reeds van 't laatste
station afgebeld in een reclamie-nummer
van' „de Maasbode", waarbij dit'blad
zijn vroeger reeds gedane mededeeling, dat
het met 1 Deoember a. s. zou overgaan
tot de uitgave «ener Ochtend-éditie be
vestigt en de plannen daaromtrent nader
ontvouwt.
Nu was het ons reeds lang bekend, dat
er van andere zijdie serieuze plannen aan
hangig waren voor de oprichting van een
Katholiek Ochtendblad, 1 o> s van elk
ander Kath. dagblad, met afzonder
lijke, zelfstandige redactie en aparte ad
ministratie.
En we hoorden mede de redenen, welke
pleitten voor de voorziening juist op dèz©
wijze in dit tekort der Kath. Dagbladpers.
Totdat we nu dezen morgen een bro-
churetje ontvangen van tien bladzijden,
getiteld: ÉÉN algemeen Katholiek
Och tend b 1 ad.
Dit vlugschriftje is kerkelijk goedgekeurd
en draagt de evulgetursignatuur van Dr.
H. van Aarsen.
Het schriftje verzet zich tegen de plan
nen van „de Maas b ode", die „een heil-
loo-ze verwarring en ontsteltenis zullen
stichten en dus voor de Katholieke zaak
efen besliste fout blijken te zijn".
Ziehier het besluit der brochure:
„Dooi" de oprichting van een Och
tendblad „de Maasbode", verbon
den aan een Avondblad „de Maas
bode", zal geboren worden een toestand,
waarin door „de Maasbode" een pngie-
wenschte concurrentie geschapen wordt te
gen de R. K. locale Dagbladen. De locale
bladen zullen kracht verliezen tierwille vajx
het Ochtendblad „de Maasbode", maar dat
Ochtendblad „de Maasbode' 'zal eveneens
zelf veel noodige kracht moeten missen
door het Avondblad, dat er aan is verbon
den en dat zijn ontwikkeling als Ochtend
blad belemmert zooi niet verhindert. Er zal
ook een concurrentie in het leven worden
geroepen, welke gevaarlijk is voor kfe
krachtsontplooiing van heel onze Room-
sche pers. Er zal geboren worden een toe
stand, waarin het Katholieke Nederland-
sche volk, wil het een, zoo vurig gewenscht
Ochtendblad lezen, zich zal moeten
abonneeren op een Avondblad, dat niet
hun lijfblad is, ©n dat zij dikwerf ook
niet tot lijfblad willen hebben. Schaffen
zij hun blad af dan gaat het ten koste
van de R. K. locale Dagbladpers. Schaffen
zij hun blad niét af dan zal het in de
meeste gevallen wezen niet omdat zij
géén Ochtendblad willen, maar omdat
zij mèt het Ochtendblad niet „de Maas
bode" als Avondblad verlangen, zoodat
„de Maasbode" haar eigen Ochtendblad
in de engte drijft, en een doodetndol
concurrentie met resultaat „prullenboel"
zal het einde wiezen.
En daarom zouden wij', den opzet van
„De Maasbode" wijzigende, willen komen
tot één gromt Katholiek Och
tendblad,
„HET OCHTENDBLAD",
dat met geen enkel Katholiek
Avondblad in special© verbin
ding staat!"
Het b'rochuretje, na betoogd te hebben,
dat in ons land geen degelijk, in allé
opzichten aan de eischien beantwoordend
Katholiek Ochtendblad bestaanbaar- is,
wanneer aan dat Ochtendblad eenzelf
de Avondblad is verbonden, schrijft: „En
toch moet er een Katholiek© morgen-
éditie komen".
Over de wijze, hoe daartoe volgens
de brochure te geraken in leen volgend;
nummer.
Door deze wet dus trad de wetgever be
perkend op ten aanzien van bet particu
liere recht van' den arbeid.
Waar het vaststaat, dat overmatige len.
gevaarlijke arbeid door jeugdige piarsonten
en vrouwen ten zeerste met het alge
meen welzijn in strijd is, daar had
de wetgever volkomen recht tot ingrij
pen, daar was het zijn plicht.
Minister Talma heeft nu een ontwierp
van wet gereed, betreffende den arbeid
van volwassen personen, een ontwerp- tot
de afschaffing van den nacht
arbeid voor bakkers, zoo gezellen
als patroons.
Daar is al heel wat over tie doen ge
weest.
Men heeft reeds op lenkele plaatsen, met
onderling goedvinden getracht, den bak-
kersnachtarbeid af te schaffen.
'tGing niet.
Want zoolang er één bakker is, die
's morgens versch brood levert, moeten
wel alle anderen, van wege de concurren
tie volgen, omdat er nu eenmaal altijd
menschen zullen blijven, voor wie leien
versch morgen-cadetje meer gewicht heeft,
dan de nachtarbeid des bakkers.
Het particulier initiatief haalt in deze
niets uit.
Dat. heeft nog onlangs Bodegraven be
wezen.
Wil men den èn voor de gezondheid
én voor het familieleven schadelijken
nachtarbeid afschaffen, dan dient de wet
gever dwingend tusschien beide te treden.
Dat die nachtarbeid voor gezondheid en
familieleven nadeelig is, zal wal niet nader
behoeven aangetoond.
In de steden zijn er bakkersgezellen,
di© enk-el thuis komen om te slapen ©n
hun kinderen zelden maar dan Zondags
zienl
Daar komt nog bij; dat voor niemand
'smorgens versch brood noodzake-
1 ij k is.
En wanneer nu zooals het geval is
vier vijfde gedeelte der patroons en ruim
twintigduizend bakkersgezellen in den
lande den wensch hebben geuit om den
nachtarbeid geheel afgieschaft te krijgen,
dan is o. i. de wetgever niet alliee-n b e -
voegd dezen nachtarbeid af te schaffen,
maar voor het welzijn van zooveel duizen
den menschen is hij daartoe verplicht.
Op 1 Januari 1890 trad een wet in wer-
king, welker bepalingen golden tot bet
tegengaan van overmatig,en en gevaarlijken
arbeid van jeugdige personen en van
vrouwen:
Ret was de A r b -e i d s- w |e t.
Mr. Aalberse om inlichting gevraagd
omtrent het recht van den wetgever om
hoofden en bestuurders van bedrijven te
verbieden gedurende een deel van (den
dag (nacht) in hun werkplaats te arbeiden,
gaf ten antwoord, dat de wetgever in bet
algemeen dat recht bezit, „indien alles
wikkend© en wegende, de voordeelen voor
het algemeen welzijn groo-tier zijn dan de
nadoelen".
In zake afschaffing van bakkersnacht-
arbeid is het nadeel van zelf geringer dan
het voordeel.
En zoo er al nadeel is, dan bestaat dit
in het gemis van onno-odig -en, naar be
weerd wordt, minder gezond versch brood
aan 't ontbijt.
Nog iets over Jiet ontwierp z-elf.
Als aanvulling van het desbetreffende
ontwerp-Kuyper zal wordt dit ontwerp
wet het ook den patroons verboden
zijn 's nachts te bakken.
En uitzonderingen zijn voorzien.
Door buitengewone omstandigheden zou
het noodig kunnen zijn, dat er 's nachts-
eens zou moeten gewerkt worden.
Bv. tegen Sinterklaas of Kerstmis-,
Maar als regel stelt de minister voor,
dat er van 's avonds 9 tot 's morgens 5
uur in de bakkerij niet gewierkt wordt.
Voor de uitzonderingsgevallen zal men
dus ontheffing van het verbod van nacht
arbeid kunnen aanvragen.
En nu is juist 't mooie in het ontwerp-
Talma, dat die ontheffing moet gevraagd
worden bij -maar laten w-e dit eens doen
vertell-en door „Onze Courant" (a.-r.), die
dat heel aardig als volgt do-et:
Waar zal nu een bakker die ontheffing
aanvragen
Wel, zegt men: Bij1 dien burgemeester.
Of bij de politie, of bij Heeuen Gedeputeer
den, of bij den kantonrechter.
Ja, dat zit er bij ons inl
Voor zoo iets moet men' zijn bij die offi-
cmele personen; dat moet gevraagd aan
ambtenaren en diergelijke menschen, die
hebben overal verstand van; als van bak
ken, van exoerceeren, van school's teen ve
gen, van alles:
Van bakken niet, zegt minister Tal-
m a kalm.
Ja, 'tis mal, maar minister Talma
meent, dat d-e bakkers zélf mèèr verstand
van bakken hebben dan een burgemeester,
een commissaris van politie of ©enig der
gelijk „openbaar" man!
En daarom wil hij de vraag inzake o- n t-
heffing dezer nachtbepalingen lalien be
antwoorden doordebakkers zelf.
Niet door de patroons alleend i e zou
den allicht te vrijgevig zijn.
Niet door de gezellen alleen: die zon
den allicht te schriel zijn met hun verlof.
Maar doo-r patroons en gezellen, di© hij
wil bijeenbrengen in elke provincie, tot
een arbeidsraad. Niet d-e buitenslaan-
ders dus, maar de mannen van het vak
zélf zullen over de belangen van het vak
oordeelen.
Dat is een mooi idee
Een all-eréérst-e begin van de |echte
organisatie van den arbeid. Zo-o heel iets
anders dan onze Kamers van arbeid, die,
plat gezegd, wel blaffen maar niet bijten
kunnen.
De Arbeidsraad van minister T a 1-
m a krijgt macht, om o-ver ©en bepaalde
vakkwestie einduitspraak te doen,
zonder verder beroep op burgemeester,
Koningin of wie dan ook.
Dat is 't mooiste- in' deze zaak.
Een eerst© stap op den goeden weg.
Dien di' .K u y p e r ons al zooveel jaren
gewezen heeft.
Als men nu maar niet dien Arbeidsraad
door ambtenaren laat in elkaar zetten!
Als 't even kan, laat dan uit het Bedrijf
zélf den Arbeidsraad opkomen en laat dien
niet van bovenaf aan het Bedrijf worden
De bakkers meesters en gezellen
zijn mans genoeg om zélf aan te wijzen,
wie over hun belangen oordeelen kunnen.
Anarchie.
De „lichtstad" Parijs begint al meer en
meer het beschavingsoo-rd te worden,
waarde anarchie kwarti-er zoekt.
Hebben we herhaaldelijk gelegenheid ge
had melding te maken van gevallen, dat
de beruchte „Apachen", de P'arijsch©
straatboe-ven, er niet voor terugdeinsden
weerloo-ze burgei's. op klaarlichten dag, in
volkrijke buurten, met schrikaanjagende
onverschilligheid overhoop te steken en
hun slachtoffers- te berooven, nu beeft zich
in „het Babel onzer dagen" iels voorge
daan, wat aantoont, dat het inderdaad de
oorlog is, de oorlog met het mes, welke de
anarchie openlijk verklaart aan elke macht,
die de gemeenschap zal beveiligen.
Wat er nu Vrijdag in een „faubourg"
van Parijs is voorgevallen, is uit dit oog
punt van droeve beteekenis.
Ziehier de feiten.
In de Rue des Haies was ee-n hevige
brand uitgebroken in een winkel. De
brandweer rukte aan om het reddingswerk
te verrichten1.
Toen de brandweerlied-en waren aange
komen, vonden zij de straat bij het bran
dende gebouw afgezet.
Afgezet niet door politieagenten, zooals
men meenen zou, maar door een dreigende
troep van een dertigtal individuen.
De pompiers werden beleedigd, omsin
geld en met steenen geworpen.
Kreten: Weg met het lieger! weerklon
ken.
En terwijl het gebouw in laaie stond,
hadden de ellendelingen zich meester ge
maakt van de slangen en beletten elke
poging tot blusschen.
De politie, die ten slotte op- hfet terrein!
verscheen kon slechts ©en der bandieten
arresteeren, die een agent een bajonetsteek
in de borst had toegebracht.
Is het niet ontzettend te zien, dat d6
aanzwellende anarchie in Frankrijks hoofd
stad een bevolking van vandalen heeft
gekweekt, lot zulke gruwelen in staat?
FRANKRIJK
„Het gebeurde een vijf en-twintig jaar
geleden in het Zuiden van Frankrijk. Het
feit had plaats in een dier d.rpen, zooals
er, helaas, maar al te veel in Frankrijk
worden gevonden, waar het geloof zich
schijnt terug te trekken, evenals eertijds
uit het Christelijk Afrika, uit Carthago en
Hippo, na aan de Kerk Heiligen en
Martelaren te hebben geschonken. Het
kleine kerkje stond daar zoo goed als ver
laten, hetgeeE den goeden pastoor innig
griefde.
Alle middelen had hij aangewend, alles
beproefd, te vergeefs. Hij had de welspre
kendheid te hulp geroependan, het
Wootd Gods was op de rots gevallen. Nu
stelde hij zich tevreden met tot God te
bidden en het leven van een heilige te
leiden. De bewoners der plaats waren hem
niet vijandig gezind, zij waren echter on
verschillig.
Ik geloof dat hij aan een beetje afkee-
righeid de voorkeur zou gegeven hebben
boven deze dorheid, waarmede deze zielen
waren geslagen Waar de haat ontkiemt,
ontkiemt althans iets; doch hier was de
grond onvruchtbaar, zoo voor het goede
als voor het slechte zaad.
Zoo stonden de zaken, toen in zijne
parochie eensklaps eene vreeselijke, aan
stekelijke ziekte zich vertoonde, de cholera.
Het huis, waar deze haar intrek had ge
nomen, werd op den index geplaatst door
de bevolking. Zelfs de schaduw van zijn
dak scheen gevaarlijk. Niemand waagde
zich in den omtrek van het gevreesde
verblijf. Daar bevonden zich vier menschen
ten prooi aan de ziekte en daardoor van
de samenleving hunner medemenschen af-
gesneden. De bakker bracht daar geen
brood, de slachter geen vleesch, noch de
melkvrouw melk.
Toen de pastoor dit vernam, nam hij
zijn steek en begaf zich naar het verwaar
loosd gezin. Hij klopte aan, doch niemand
opende; het huis scheen uitgestorven, geen
kreet, geen zucht, geen geluid deed zich
hooren. De pastoor ging naar de gemeen
telijke overheden. De burgemeester vroeg
hem, waarmede hij zich bemoeide, de
veldwachter gat hem onbeschaamd ten
antwoord, met de pet op het hoofd, de
pijp in den mond, dat dit de zaak was
van den doodgraver. Er was van deze ge-
voellóoze harten niets te verwachten. De
priester gaf derhalve slechts gehoor aan de
inspraak van zijn hart. Hij keert naar de
woning der lijders terug en opent de deur
met geweld Wat ziet hij op den
grond uitgestrekt liggen een halfvergaan lijk
en een stervende; de beide andere zieken
ook waren den dood nabij. Een ontzettende
lucht, een pestwalm, vervulde heel het huis
De dappere pastoor slaat een kruis, verheft
het hart tot God om moed, want waarlijk
een weinig heldenmoed was hier niet over
bodig. Hij wischt het doodszweet van het
gelaat des stervenden, geeft den lijders te
drinken en bedekt met zijn eigen zakdoek
het aangezicht, zoo afzichtelijk, van den
doode.
Ofschoon de zaak hem niet aanging,
zooals de burgemeester daareven gezegd
had, begraaft hij den doode, heft hij de
zieken uit hu ne legerstede vol verrotting,
en verschaft hun uit zijn eigen huis schoon
linnengoed. Toen de eerste doodkist de
woning werd uitgedragen door den priester
en den doodgraver, heerschte er een oogen-
blik van verwondering in het dorp. Den
volgenden dag volgde er een tweedever
bazing greep heel de gemeente aan. De
pastoor verliet het huis slechts om de H.
Mis te lezen Telkenmale hij op straat
versoheen, volgden de dorpsbewoners hem
van achter de vensters met hunne blikken.
Nieuwsgierigheid, een sympathieke nieuws
gierigheid had de plaats ingenomen van
onverschilligheid ten opzichte van dezen
man, die eene daad had gesteld voor welke
allen zouden zijn teruggedeinsd en die hij
had volbracht zonder hoop op belooning
of iankbaarheid zelfs, daar de lieden, die
bij verzorgde, arme menschen waren.
Men begon voor dezen priester bewon
dering te gevoelen, daar hij een moed ge
toond had, waartoe niemand zich bekwaam
achtte Men verstoutte zich hem ter sluiks
te groeten. Enkele weken later verlieten
twee personen het geschuwde huis en be
gaven zieh naar de kerk. Het waren de
beide zieken, door den pastoor aan den
dood ontrukt. Volgens gedane beloften woon
den zij de Mis van dankzegging bij, door hun
nen redder voor hen opgedragen, 's Zon
dags daarop stroomde het volk naar den
tempel.
Het gerucht had geloopen, dat de Herder
op den preekstoel zou verhalen, wat er in
het besmette huis was gebeurd. En zulks
geschiedde.
Van dien dag af vergaten de dorpsbewo
ners den weg naar het Godshuis niet meer.
(C.)
Feitelijk elkien' dag zouden in Frankrijk
de feiten te verzamelen zijn, die zijn ver
val belichten, maat' nu en dan wordt het
geen voor ieder, die zien wil, duid-elijk is,
nog weer eens met bizondere ischerpte
klaar.
Welk feit doet zich. thans voor?
Wanneer ©en jonge ma# als soldaat in
het Fransche leger wordt ingelijfd, dan
wordt aan zijn moeder, zijn zusters, zijn
vrouw en zijn kinderen, wanneer hij di©
had voordat hij dienst moest nemen, van
staatswege een uitk-eering toegekend als
vergoeding voor het loon, dat zij door zijn
vertrék naar de kazerne moeten derven.
Dat is een instelling, waarvoor zaer veel
te zeggen valt en di© dan ook in vele
landen bestaat.
Maar het is alleen Frankrijk, dat ook
dezen maatregel wieet dienstbaar te maken
aan verslapping en bedierf der zeden.
Thans namelijk is door het militair op
perbestuur voorgesteld, ett het lijdt geen
twijfel, of zulk een denkbeeld wordt door
ministers en Kamerleden, als waarop
Frankrijk zich beroemen mag, terstond
aanvaard: Om nl. zulke ondersteuning©^
ook te geven aan vrouwen, waarmee de
jonge mannen toen ze in dienst tradien,
ongehuwd samenleefden.
Men denke zich even in, wtelke gevolgen
deze maatregel hebbien moet: practisch,
dat een menigte vrouwen' van slechte ze
den zullen trachten zich aan dienstplich
tige jonge mannen op te dringen, om van,
het door den Staat geboden geldelijk voor
deel t-e kunnen profi toeren, en ,wat de
moraal betreft, wordt nu van overheids
wege niet alleen de ontucht toegelaten,
maar aangemoedigd, gewettigd
ZWEREN.
Een Koninklijk woord, zooals
niet eiken dag wordt vernomen, sprak
koning G u s t a a f van Zweden dezer da
gen, toen hij in een proclamatie tot zijn
volk zeide
Er is een algemeen verbreide onver
schilligheid voor Christuszelfs kan men
lasteringen hooren. Niemand onzer kan
zeggen, dat hij met woord en daad zoo
ernstig tegen den Booze gestreden, voor
waarheid en recht getuigd heeft, dat
hij voor die heersehende zonden geen ver
antwoording draagten zwaar is de ver
antwoording voor een volk dat de red
dende genade Gods verwerpt. Men zoekt
vele veranderingen en verbeteringen de
gewichtigste verandering, denoodwendig-
ste verbetering, zou een algemeene be
keering tot God zijn.
ITALIË.
Een priester vermoord
Daily Chronicle ontvangt een telegram
uit Milaan, dat meldt, dat Mgr. San Paolo
Canessa, aartspriester van Genua, door
een fanatieken anti-clericaal professor
Rizzo vermoord is, toen de priester het
paleis van den aartsbisschop van Milaan
verliet. Het slachtoffer en de moordenaar
kenden elkaar niet. De moordenaar doodde
den priester alleen uit haat tegen den
godsdienst.
BRITSCH-INDIE.
Ovelrstroomingen. De slad Hai-
derahad in Engelsch-Indië is door zware
overstroomingen getroffen. Er moeten hon
derden menschen zijn verdronken. Een be
richt spreekt zelfs van tienduizend flooden,
maar het is door de verbreking der ge
meenschap onmogelijk de waarde van dieze
opgaaf na te gaan.
De stad Haiderabad met zijn; voorste
den en buitenwijken ligt in eien vlakte.
De rivier de Musi loopt langs den stads
muur, scheidt dus de- buitenwijken ten voor
steden van de stad zelf. De beide oevers
waren verbonden door vier bruggen, waar
onder een heel mooie uit de zestiend©
eeuw, van 600 voet lengte ten 33 voet
breedte, op 23 bogen: rustende. Dank zij
dei omringende muur, heeft vermoedelijk
de stad betrekkelijk weinig geleden, |de
voorsteden en buitenwijken zijn echter
grootendeels verwoest. Het dorp Ghauli-
guda aan den rivieroever, duizend huizen
groot, is geheel in den modder wegge
zonken.
Nu het water gedaald is, wordt d© at
mosfeer verontreinigd door schadelijke
dampen, die vrees voor ziekten doen
rijzen.
De van: onderdak en voedingsmiddelen
beroofde bevolking is aan hiet plunderen
van graanpakhuizen en drankwinkels ge
slagen. Het reddingswerk gaat slechts lang
zaam voort, daar niet genoeg handen be
schikbaar zijn en de geteisterde plaatsen
moeilijk zijn te naderen.
