No. 97
Dinsdag 18 Augustus 1908
Vierde Jaargang.
Mijnt eiken MAANDAG-, WOENSDAG- mi VRIJDAGAVOND.
BUITENLAND
BINNENLAND.
KATHOLIEK ORGAAN VOOR DE ZEEUWSCHE EILANDEN.
De Ongevallenwet
in de praktijk
Abonnementsprijs p. 3 maanden voor Goes f 0.75, daarbuiten f 0.95
Afzonderlijke nummers a contant - 0.05
Advertentiën worden ingewacht op Maandag en Woensdag vóór
half drie en Vrijdag vóór een uur 's namiddags.
Bureau LANGE VORSTSTRAAT, GOES.
Advertentiën van 1—5 regels f 0.50; iedere regel meer 10 Ct.
Eenzelfde advertentie 3 X geplaatst, wordt 2 X berekend.
Dienstaanbiedingen 5 regels voor 25 Ct. a contant.
Reclameberichten 25 Ct. p. r. Bij abonnement speciale prijs.
Dr. Bijleveld, controleerend geneeskun
dige bjj de Rijksverzekeringsbank, heeft
een artikel geschreven, waarin hij wees
op den slechten invloed van de Ongeval
lenwet op de volksziel Op grond van zijn er
varing als medicus betoogde hg dat simulatie
(veinzerij) veelvuldig voorkwam, door de
wet en haar toepassing bevorderd werd,
door de geneeskundigen niet voldoende
werd ei. kon worden tegengegaan en aan
arbeidskracht zoowel als aan (onnutte)
uitkeeriugen schatten deed verloren gaan.
Bij een publiekrechtelijke regeling zoo
eindigde h(j staan wij tegenover de
simulatie volkomen machteloosnutteloos
is het daartegen te strijden.
Hem viel zijn collega dr. E W. de
Fiines te Leiderdorp bij, die als praktizee-
rend arts die nogal eens ongevalleupatiënten
behandelt, op grond van eigen waarneming
de ervaring van dr. Bijleveld volkomen
kwam bevestigen. Hij -bepleitte een alge-
geheele vervanging van Ie bestaande
Ongevallenwet door een regeling in den
geest van het Engelsche stelselverplich
ting van den patroon om de bij hem in
dienst zjjnde werklieden te verzekeren;
toezicht van den Staatopheffing van de
Rijksverzekeringsbankenz. Hij gaf de
hoop te kennen, dat nog andere medici
van hun ervaring zouden verhalen, want
schreef hij „dit is een waarheid, die mij
dagelijks duidelijker wordtde niet gewilde
gevolgen der Ongevallenwet, simulatie,
neurose enz. zjjn zóó teleurstellend, dat ze
de vraag doen rijzen of de wel gewilde
gevolgen der O. W. niet op betere wijze
te bereiken zijn."
Thans heeft dr. G. C. Bolten te 's-Gra-
venhage het vooi beeld zijner collega's ge
volgd en in een viertal artikelen in „Het
Vaderland" „een en ander uit de praktjjk
onzer Ong6vallenwotgeving" neergeschre
ven, dat de mededeelingen der vorenge
noemde heeren volkomen bevestigt, al legt
hij meer den nadruk op „neurose" dan op
„simulatie" en al schijnt hjj hun practische
conclusies nopens de noodzakelijkheid eener
algeheele herziening onzer Ongevallenwet
niet te deelen
Van de zeer belangwekkende bijzonder
heden van dr. Bolten's mededeelingeD willen
wjj den hoofdinhoud hier in 'tkort weer
geven.
Voor dr. Bolten staat het „als een paal
boven water," dat de Ongevallenwet „hoe
goed haar bedoelingen en hoe liberaal ook
haar uitvoering moge zgn, in de praktijk
tot enkele niet verwachte gevolgen leidt
en zelfs in verschillende opzichten schade
lgke bijwerkingen heeft."
In de eerste plaats oefent de wet „een
zeer remmende werking op de
genezing van n a g e n o e g alle organische
aandoening der verzekerden, Elke chirurg
van voldoende practische ervaring zal u
met cjjfers duidelijk bewijzen, dat het bij
mogelijke organische afwijkingen na onge
vallen (de talrijke vormen van beenbreuken,
ontwrichtingen enz.) bij werklieden in
verzekerplichtige bedrjjven per se veel
langer duurt eer er weer arbeidsge
schiktheid is ingetreden dan bij de werk
lieden in de niet verzekerplichtige bedrij
ven" Schr. beroept zich hier op den
chirurg van het Haagsche ziekenhuis, dr.
Schoemaker en op de belangrijke rede van
prof. Korteweg over „De invloed van de
Ongevallenwet op de genezing van trau
matische beleedigingen", opgenomen in het
„Nederl. Tijdschr. voor Geneesk. van 23
Mei, waaruit hjj verscheidene gegevens,
ook ontleend aan de Duitsche ervaring,
vermeldt.
Dr. Bolten maakt een vergelijking tus-
schen den invaliditeitsduur van werklieden
die in de uitoefening van niet verzekering-
plichtige bedrijven door ernstige ongevallen
getroffen worden, met de verzekerden en
komt daarbjj tot waarlijk bedroevende
resultaten. „Elk medicus schrijft hij en
toont dit met voorbeelden aan kent
werklieden, die vroGger opgeruimd waren
en met lust hun werk deden, en na een
ongeval, dat genezen is, voor zooverre zulks
objectief met de meest uitvoerige en uit-
eenloopende onderzoekingen te constateeren
is, of een blijvende afwijking heeft achter
gelaten, waarmede we in analoge gevallen
niet-verzekerde werklieden ongestoord hun
werk zien doen, die steeds blijven klagen
en mopperen zij zijn ontevreden op iede
reen, zij achten zich verongelijkt en ten
achtergezet en in plaats van de flinke
werklieden van voorheen zijn zij sukkels,
mopperaars en gewoonteklagers gewor
den „Natuurljjk zijn er „u i t-
zonderingen", voegt hij er veelbe-
teekenend aan toe
Dr. Bolten spreekt daarna over den
invloed van de wet op het verloop van
ongevallen die zenuwstoornissen na zich
sleepen en wel met name van de zgn.
functioneele stoornissen, d w z.,die waarbij
indien zelfs de meest nauwkeurige sectie
werd verricht en allerlei deelen van het
zenuwstelsel nauwkeurig microscopisch
onderzocht werden, er niet de minste
afwijking zou gevonden worden.
Van de verzekerde ljjders aan traumati
sche neurose wordt ongeveer zeventig pro
cent blijvend invalide, met al de ongun
stige karaktergevolgen van dien. Wanneer
't niet gelukt voor den patient weer werk te
krijgen, geneest hij eenvoudig nooiten
dit gelukt uiterst zelden het Bankbestuur
toch neemt wel degelijk geheele of gedeel
telijke invaliditeit aan op grond van sub
jectieve klachten, anders dan particuliere
maatschappijen, die stellige, objectief waar
neembare afwijkingen eisehen. Bij de
zenuwzieken werkt de wet dus als een
buitengewoon sterke rem waren zg niet
verzekerd dan zouden zij door den zuren
appel heen bijten en het werk hervatten,
tengevolge waarvan een zeer aanzienlijk
gedeelte van hen stellig zou genezen.
Uitvoerig schetst dr. Bolton dan in hoe
sterke mate ook de groote rompslomp, die
het voldoen aan alle wettelijke bepalingen
met zich brengt, de genezing verhindert.
De patiënt wordt onderzocht en nog- eens
onderzocht door verschillende medici en
specialiteiten hij pleegt overleg met plaat
selijke commissies, krijgt aangeteekende
brieven, ligt in proces, heeft een advocaat,
gaat na afwijzing door den Raad van
Beroep in appèl. „En van al dezen omhaal
en drukte is onze patiënt, die van tevoren
een eenvoudig werkman en in zijn vak
wellicht weinig in tel was, het centrum.
Zal hjj nu gemakkelijk al die belangwek
kendheid van zich af kunnen schudden en
zich beter gaan gevoelen?" Dr. Bolten
meent dat van het laten meiebetalen van
den werkman in de proceskosten „waar
schijnlijk wel iets" ter verbetering te ver
wachten zou zjjn.
Eigenlijke simulatie houdt dr. B voor
zeldzaam; hij beperkt echter dit begrip
zeer nauw tot „het voorwenden van een
ziekte door een geheel gezond mensch
Aggravatie is een zeer gewoon verschijnsel
by zenuwzieken en komt ook bij ongeval
patiënten veel vooreen controleerend
geneeskundige van den B. V. B. heeft
eens tot schr. gezegd„Sinds de Ongeval
lenwet bestaat is er voor mij niemand meer
absoluut betrouwbaar."
Het antwoord op de vraag of het mogelijk
is de wet zoodanig te veranderen of anders
toe te passen, dat de genoemde schadelyke
bijwerkingen uitblijven, acht dr. B. zeer
moeilijk te geven. Een Duitsche arts wil
inrichtingen stichten, waar de patiënten
tegen behoorlijk loon, lichten, allengs te
verzwaren arbeid verrichten In enkele
groote nijverheidscentra in Saksen worden
de werklieden „direct weer aan 't werk
gezet", met goede resultateniets dergel gks
geschiedde vroeger ook hier te lande aan
eenige groote ondernemingen Maar hoe
dit resultaat met de geldende wette bereiken?
„Thans is de gedaehtengang van den min
derwaardigen, tot zenuwziekte voorbeschik
ten werkman heel anders: hij heelt zijn
ongeval gehad, de wet is er nu eenmaal
voor gemaakt en dus moet hij uitkeering
hebben, liefst natnuriyk naar 70 pCt. in
validiteit; of het ook mogeiyk en zelfs
wenschelijk zou zijn de bezigheden te
hervatten, is een quaestie waarmede hij
zich liefst zoo min mogelijk bemoeit.
Het aanstellen vanwege de B V. B. van
vaste specialiteiten ter behandeling der
ongevalspatiënten, zou meent dr. B.
den thans bedenkelijk gestegen behande
lingsduur van de organische ziekten ver
moedelijk weer wat bekorten, doch de
traumatische neurose zou men er niet mee
bestrijden. Om deze uit te roeien zou men
den werkman moeten kunnen dwingen het
werk te hervatten of nog beter hem tegen
loon weer arVeid van lichten aard laten
verrichten; doch hiertoe zou ruime mede
werking van de patroons noodig zijn en
deze zijn daartoe in den regel niet bereid,
omdat zy meenen (ziedaar óók een der
gevolgen van de tegenwoordige regeling^
dat zij voor de ongevalspatienten niet te
zorgen hebben: dat doet immers de wet!
En dr. Bolten eindigt met de nietszeggende
uitspraak „Zooveel is zeker, over de trau
matische neurose zoowel als over haar be
strijding in de practijk is het laatste woord
nog lang niet gezegd."
Den indruk dien wij van deze merk
waardige artikelen behouden, is dat de
schrijver op de meest treffende wijze, rijk
gedocumenteerd, een der gevolgen van de
ten onzent (en in Duitscbland) geldende
ongevallenverzekering in het licht heeft
gesteld, die een onberekenbare schade toe
brengen aan de volkskracht, het volkska
rakter en de schatkist. Dr. Bolten betuigt
niettemin herhaaldelijk zyn groote ingeno
menheid met de wet, .een van de aller
nuttigste voortbrengselen onzer sociale
wetgeving der laatste 25 jaren", omdat zij
tal van personen of gezinnen die vroeger
ten gevolge van een ongeval ten laste van
de openbare weldadigheid kwamen, thans
voor financieelen ondergang behoedt.
Of dit zegenrijke resultaat niet bereikt
zou kunnen worden zonder de zeer
onaangename schadelgke bewerkingen van
de wet", door dr. Bolten zoo sterk gevoeld
en zoo treffend uiteenzet „bewerkingen
welke de vraag doen rijzen of, uit een
algemeen nationaal oogpunt beschouwd, de
goede gevolgen daardoor niet worden ge
neutraliseerd daarover laat de schr. zich
slechts zeer aarzelend uit. Maar dat neemt
niet weg, dat heel zyn artikelenreeksfeitelijk
één pleidooi is tegen de publiekrechtelijke
regeling, gelijk die ten onzent geld"-. De
werkman zoo zegt en herhaalt hij
denkt: ik heb mgn ongeval en de Staat
is er goed voor waarom zou ik niet zoolang
rente trekken als ik maar eenigszius kan
De werkgever zoo betoogt hy deukt:
de wet is er en ik heb met de ongevallen
verzekering niet anders te maken dan dat
ik betalen moet; daarmee ben ik er af.
Zoo hebben by herstel van den getroffene
noch de werkgever noch deze zelf belaug
integendeel, zooals dr. Boltert schrijftd es
werkmans e i g e n b e 1 a n g b r e n g t
mede om niet de herstellen.
De opmerking zy len slotte gemaakt,
dat aan de door dr. Bolten zoo levendig
geschetste euvelen in geenen deele tegemoet
zou gekomen worden door de „oplossing",
welke de heer Regout in de eerste-Kamer-
vergadering van 21 Juli aanbeval om te
geraken uit „den noodlottigen toestand
waarin onze ongevallenverzekering ver
keert". De invoering van een algemeenen
wachttijd van zes weken, gedurende welken
de werkgever persoonlijk aansprakelijk zou
zgn (waartegen hij zich dan by een parti
culiere maatschappy zou verzekeren) zou
hier geen baat brengen, aangezien het hier
bedoelde verschynsel juist voornamelijk
betreft de ongevallen met gevolgen van
langoren duur.
Gelgk men weet, meent Minister Talma
„tot een oplossing te zijn gekomen en een
plan te zullen kunnen aanbieden dat inder
daad aan de gerezen moeilijkheden een
einde zal kunnen maken". (Hand. Eerste
Kamer biz. 341).
Hoe die zal luiden, is nog niet bekend.
ËSGIXAND.
De Engelsche Protestantenbond heeft
een schrijven gericht tot sir E. Grey, den
minister van Buitenlandsche Zaken, naar
aanleiding van de receptie, welke Koning
Eduard verleende aan Kardinaal Vanu-
telli, den Pauselijken giezant naar het
Eucharistisch Congres te Londen.
De stellers van het schrijven drukken
hun spijt uit, dat de koning hij deze ge
legenheid is afgeweken van de he p al in ge q
der Protcstanlsche wet door een vertegen
woordiger van het Pausschap ie ontvan
gen.
Het antwoord op dit schrijven wasi kort
maar teekenend:
„De onder-secretaris van Buitenland
sche Zaken groet den secretaris van
het Protestantenverbond en bericht de
ontvangst van zijn schrijven dd. 31 Juli'
Punt
DliriSCHI.AÏJ».
Alcoholiseering van kinde
ren. In de „Paedag. Zeitung" verhaalt'een
onderwijzer uit Pommeren bijna, ongeloof
lijke dingen over de alcoholiseering van
kinderen bij den veldarbeid. „De Wegwij
zer" geeft er een en ander uit.
Evenals bij ons, is het ook in Pruisen
geoorloofd om schoolkinderen te bezigen
hij den veldarbeid. Weer of geen weer,
de kinderen moeten mee naar den. aard
appeloogst. Tegen de kou heeft men een
uitnemend middel's morgens 9 uur
komt de opzichter met een groote kan
met sterken drank en schenkt allen ar
beiders, groot en klein, mannen en vrou
wen, jongens en meisjes, een borrel, voor
de volwassenen een groote, voor de kin
deren een kleine. Dit geschiedt 3 maal
daags! Aan het einde der week wordt
het loon verminderd met de „waarde"
van den drank. Gebruikt ,of niet, het
geld wordt er voor ingehouden en
dus wordt gedronken, vooral door de
kinderen. De edele landheeren hebben
aldus een gedwongen kroegnering, waarbij
het mes dubbel snijdt: voor hoogen prijs
zetten ze op die wijze den brandewijn
van de hand/die in hun eigen branderij
gefabriceerd isHet geld heeft im
mers geur noch kleur, o,p welke wijze
ook „verdiend"!
Deze periode, die ieder jaar terugkeert,
duurt telkens ongeveer 5 weken.
Is het te verwonderen, dat de kinde
ren opgroeien tot liederlijke mannen en
vrouwen, die straks hun eigen kinderen,
op gelijke wijze den drankmoloch of
feren
Dat van schoolarbeid bij zulke onge-
lukkigen weinig terecht komt, zal geen
betoog behoeven.
UliSLASD
In een bericht uit St. Petersburg lezen
wie, dat er in de eerste helft van dit jaar
weder een aanzienlijk aantal doodvonnis
sen uitgesproken js in het gansche Rijk.
De meeste vonnissen werden geveld in
Polen, n.l. 203, waarvan 150 in Warschau
en 53 in Lodz. Dan komen de Oostzee-
provincies met 128, waarvan 83 in Riga
en 45 in Reval. In Kief werden 91 en in
Odessa 50 doodvonnissen uitgesproken.
De terechtstellingen vormen een niet ge
ring percentage; om eenige cijfers te noe
men, in Warschau 46, Lodz 36, Kiëf 30,
Odessa 27.
In de meeste streken van Rusland
heerscht nog steeds de staat van beleg
of de zoogenaamde staat van versterkte
bescherming. Onder die omstandigheden
wordt strenger recht gesproken dan an
ders en wordt ook meermalen voor min
dere vergrijpen, waarop in den regel ge
vangenisstraf staat de doodstraf uitge
sproken.
AMERIKA
Lynchpartij in Illinois. Te
Springfield heeft een hoogst ernstig op
roer van blanken en negers plaats
gehad. Een neger had ©en blanke
vrouw aangerand. De blanken legden het
grootste gedeelte van de negerwijk in asch
Twee negeis zijn gelyncht en vijf en
zeventig gewond.
De dagbladen melden dat het later op
den dag te Springfield opnieuw tot onge
regeldheden kwam. Zes negers werden ge
lyncht, de brand brak weer uit. Het jan
hagel voert den boventoon in de stad.
Alle beschikbare militairen van den Staat
zijn ontboden.
roi.ni.
Naar aanleiding van het feit, dat de
moordenaar- van den katholieken Graaf
Potocki, stadhouder van Galicië, dezer
dagen ter dood veroordeeld werd, wor
den in Polen de omstandigheden van Po
tocki's dood in herinnering gebracht. Ze
zijn de beschouwing waard.
Het was den 12den April, dat de stad
houder na het einde der H. Mis, gelijk
hij gewoon was, verschillende personen
in audiëntie ontving. Onder hen meldde
zich ook een jong Rutheensch student
aan, die voorgaf een studiebeurs te wil
len vragen. Nauwelijks toegelaten trok hij
een repeteerpistool en loste vijf schoten
een der kogels drong door het oor den
schedel binnen. Op het knallen, der scho
ten snelden bedienden toe, die den graaf
staande aantroffen, leunend tegen het
venster.
„Ik heb een kogel in het hoofd", zei hij
kalm, „ga een priester roepen".
De bedienden wilden nog niet gelooven,
dat hij zoo ernstig getroffen was.
„Doe wat ik u zeg; ik ben katholiek,
ik vrees den dood niet. Roep mijn vrouw,
zeg, dat ze eerst voor mij, bidt en dart
hier komt".
En ziende dat zijn secretaris bebloede
handen had gekregen, zei hij„wasch eerst
uw handen, anders zal zij. schrikken".
Toen zijn vrouw kwam, zei de graaf
„gij zijt het zonlicht, van mijn leven ge-
geweest".
Hij moest worden neergelegd en zoo
zegende hij zijn negen kinderen.
De priester kwam en graaf Potocki ont
ving de H. Sacramenten der Stervenden.
Toen liet hij den Keizer telegrafeeren,
dat hij stierf in dienst van zijn souverein.
Hij benoemde voogden voor zijn kinde
ren, nam afscheid van allen en stierf
in vrede 54 jaren oud.
Zoo stierf een man, die Roomsch was
en den dood niet vreesde.
Hij had een vrouw, zijner waardig. Toen
haar echtgenoot zijn oogen had gesloten,
deed zij al hare kinderen nederknielen,
om te bidden voor de bekeering van deal
moordenaar, en zelve heeft zij voor de
zen den Keizer gratie gevraagd.
OOST-AZIË
Het schijnt wel dat eer Europa Azië
als een reus die zich verheft, vóór zich
zal zien verrijzen, nog een duel! zal worden
uitgevochten tusschen China en Japan wie
in de nieuwe beweging der volkeren van
het grootste werelddeel de leiding hebben
zal.
We moeten China doen ontwaken, het
moet ons helpen in dezen groóten strijd,
dat is de leus van Jong-Japan, maar er is
ook een Jong-China, dat grooter is' en met
minachting neerziet op de eilandjes aan
de kust, waar men waant oppermachtig
te zijn.
De strijd om de hegemonie wordt met
nijdige kracht gevoerd.
K i n g-W i n g, de commandant van den
Chineeschen kruiser „Popik", die uit zijn
rang ontzet was als straf voor zijne inbe
slagneming van het Japansche smokke
laarsschip „Tatsoe Maroe", heeft, naar 'de
correspondent van de „New York Herald"
uit Hong-Kong seint, nu een herrie bevor
dering gemaakt, door zijne benoeming tot
bevelhebber ovier het marine-station van
Tsjikkai.
Ook de boycot tegen Japansche goede
ren gaat kalm voort, ondanks alle pogin
gen, om haai- te stuiten.
Te Hoi-ho, waar de boycott zich tegen
Charles Kleine, een ambtenhar van
het tolwezen, richt, is alle scheepvaart
tot stilstand gebracht. Vier stoomschepen
moesten vertrekken zonder hun lading ge
lost te hebben. De overheid trachtte met
behulp van soldaten de sjouwerlui aan' het,
werk te zetten, maar moestde poging
opgeven, toen er gevaar voor een oproer
dreigde.
De Chineesche regeering wijkt dus nu
voor de wenschen van haaf eigen volk, en
wijkt niet meer voor de wenschen van
Japan.
Wie weet hoe spoedig nü een ernstig
conflict uitbreekt.
Het kruit voor de ontploffing ligt er al
de „Evening Standard" verneemt uit Hon-
kong dat 10.000 geweren en 2.000.000 pa
tronen door de Chineesche autoriteiten in
beslag genomen Zijn. In dë haven van
Tsjin Tsjau protesteerden Japansche koop
lieden en eiscliten de hun toebehoorende
lading op. Waarschijnlijk zal een ernstig
internationaal geschil rijzen voegt Reuter
daairbij
Sociale week te Rotterdam 6—13 Sept.
De Sociale Week, dit jaar te Rotterdam
te houden, begint steeds dichter te na
deren. Reeds werd een flink aantal week
kaarten besteld. Met het oog echter op
de prachtige groote zaal die van de
Kath. Gezellenvereeniging kan het. aan
tal bezoekers nog veel grooter worden,
eer dat we kunnen zeggen't is vol
Steeds meer blijkt, er omtrent deze So
ciale Week een misverstand te bestaan,
dat waarschijnlijk veroorzaakt is door het
noemen van het. algemeene onderwerp
„de Gemeente en de Sociale Questie".
Velen schijnen van meening te zijn, dat
deze Sociale Week alleen bestemd is voor
Gemeenteraadsleden. Dit is echter vol
strekt niet de bedoeling. Deze Sociale
Week is, evenals hare beide voorgang
sters, weer bestemd voor iedereen, die in
welke qualiteit of om welke reden ook,
wat meer van de sociale vraagstukken
van onzen tijd wil weten.
Zeker, 'tzal bij uitstek een mooie gele
genheid zijn voor onze Katholieke Ge
meenteraadsleden, een éénige gelegen
heid, zoo als hun medeleden van andere
gezindheid nog nooit gehad hebben, om