No. 97 Dinsdag 18 Augustus 1908 Vierde Jaargang. Mijnt eiken MAANDAG-, WOENSDAG- mi VRIJDAGAVOND. BUITENLAND BINNENLAND. KATHOLIEK ORGAAN VOOR DE ZEEUWSCHE EILANDEN. De Ongevallenwet in de praktijk Abonnementsprijs p. 3 maanden voor Goes f 0.75, daarbuiten f 0.95 Afzonderlijke nummers a contant - 0.05 Advertentiën worden ingewacht op Maandag en Woensdag vóór half drie en Vrijdag vóór een uur 's namiddags. Bureau LANGE VORSTSTRAAT, GOES. Advertentiën van 1—5 regels f 0.50; iedere regel meer 10 Ct. Eenzelfde advertentie 3 X geplaatst, wordt 2 X berekend. Dienstaanbiedingen 5 regels voor 25 Ct. a contant. Reclameberichten 25 Ct. p. r. Bij abonnement speciale prijs. Dr. Bijleveld, controleerend geneeskun dige bjj de Rijksverzekeringsbank, heeft een artikel geschreven, waarin hij wees op den slechten invloed van de Ongeval lenwet op de volksziel Op grond van zijn er varing als medicus betoogde hg dat simulatie (veinzerij) veelvuldig voorkwam, door de wet en haar toepassing bevorderd werd, door de geneeskundigen niet voldoende werd ei. kon worden tegengegaan en aan arbeidskracht zoowel als aan (onnutte) uitkeeriugen schatten deed verloren gaan. Bij een publiekrechtelijke regeling zoo eindigde h(j staan wij tegenover de simulatie volkomen machteloosnutteloos is het daartegen te strijden. Hem viel zijn collega dr. E W. de Fiines te Leiderdorp bij, die als praktizee- rend arts die nogal eens ongevalleupatiënten behandelt, op grond van eigen waarneming de ervaring van dr. Bijleveld volkomen kwam bevestigen. Hij -bepleitte een alge- geheele vervanging van Ie bestaande Ongevallenwet door een regeling in den geest van het Engelsche stelselverplich ting van den patroon om de bij hem in dienst zjjnde werklieden te verzekeren; toezicht van den Staatopheffing van de Rijksverzekeringsbankenz. Hij gaf de hoop te kennen, dat nog andere medici van hun ervaring zouden verhalen, want schreef hij „dit is een waarheid, die mij dagelijks duidelijker wordtde niet gewilde gevolgen der Ongevallenwet, simulatie, neurose enz. zjjn zóó teleurstellend, dat ze de vraag doen rijzen of de wel gewilde gevolgen der O. W. niet op betere wijze te bereiken zijn." Thans heeft dr. G. C. Bolten te 's-Gra- venhage het vooi beeld zijner collega's ge volgd en in een viertal artikelen in „Het Vaderland" „een en ander uit de praktjjk onzer Ong6vallenwotgeving" neergeschre ven, dat de mededeelingen der vorenge noemde heeren volkomen bevestigt, al legt hij meer den nadruk op „neurose" dan op „simulatie" en al schijnt hjj hun practische conclusies nopens de noodzakelijkheid eener algeheele herziening onzer Ongevallenwet niet te deelen Van de zeer belangwekkende bijzonder heden van dr. Bolten's mededeelingeD willen wjj den hoofdinhoud hier in 'tkort weer geven. Voor dr. Bolten staat het „als een paal boven water," dat de Ongevallenwet „hoe goed haar bedoelingen en hoe liberaal ook haar uitvoering moge zgn, in de praktijk tot enkele niet verwachte gevolgen leidt en zelfs in verschillende opzichten schade lgke bijwerkingen heeft." In de eerste plaats oefent de wet „een zeer remmende werking op de genezing van n a g e n o e g alle organische aandoening der verzekerden, Elke chirurg van voldoende practische ervaring zal u met cjjfers duidelijk bewijzen, dat het bij mogelijke organische afwijkingen na onge vallen (de talrijke vormen van beenbreuken, ontwrichtingen enz.) bij werklieden in verzekerplichtige bedrjjven per se veel langer duurt eer er weer arbeidsge schiktheid is ingetreden dan bij de werk lieden in de niet verzekerplichtige bedrij ven" Schr. beroept zich hier op den chirurg van het Haagsche ziekenhuis, dr. Schoemaker en op de belangrijke rede van prof. Korteweg over „De invloed van de Ongevallenwet op de genezing van trau matische beleedigingen", opgenomen in het „Nederl. Tijdschr. voor Geneesk. van 23 Mei, waaruit hjj verscheidene gegevens, ook ontleend aan de Duitsche ervaring, vermeldt. Dr. Bolten maakt een vergelijking tus- schen den invaliditeitsduur van werklieden die in de uitoefening van niet verzekering- plichtige bedrijven door ernstige ongevallen getroffen worden, met de verzekerden en komt daarbjj tot waarlijk bedroevende resultaten. „Elk medicus schrijft hij en toont dit met voorbeelden aan kent werklieden, die vroGger opgeruimd waren en met lust hun werk deden, en na een ongeval, dat genezen is, voor zooverre zulks objectief met de meest uitvoerige en uit- eenloopende onderzoekingen te constateeren is, of een blijvende afwijking heeft achter gelaten, waarmede we in analoge gevallen niet-verzekerde werklieden ongestoord hun werk zien doen, die steeds blijven klagen en mopperen zij zijn ontevreden op iede reen, zij achten zich verongelijkt en ten achtergezet en in plaats van de flinke werklieden van voorheen zijn zij sukkels, mopperaars en gewoonteklagers gewor den „Natuurljjk zijn er „u i t- zonderingen", voegt hij er veelbe- teekenend aan toe Dr. Bolten spreekt daarna over den invloed van de wet op het verloop van ongevallen die zenuwstoornissen na zich sleepen en wel met name van de zgn. functioneele stoornissen, d w z.,die waarbij indien zelfs de meest nauwkeurige sectie werd verricht en allerlei deelen van het zenuwstelsel nauwkeurig microscopisch onderzocht werden, er niet de minste afwijking zou gevonden worden. Van de verzekerde ljjders aan traumati sche neurose wordt ongeveer zeventig pro cent blijvend invalide, met al de ongun stige karaktergevolgen van dien. Wanneer 't niet gelukt voor den patient weer werk te krijgen, geneest hij eenvoudig nooiten dit gelukt uiterst zelden het Bankbestuur toch neemt wel degelijk geheele of gedeel telijke invaliditeit aan op grond van sub jectieve klachten, anders dan particuliere maatschappijen, die stellige, objectief waar neembare afwijkingen eisehen. Bij de zenuwzieken werkt de wet dus als een buitengewoon sterke rem waren zg niet verzekerd dan zouden zij door den zuren appel heen bijten en het werk hervatten, tengevolge waarvan een zeer aanzienlijk gedeelte van hen stellig zou genezen. Uitvoerig schetst dr. Bolton dan in hoe sterke mate ook de groote rompslomp, die het voldoen aan alle wettelijke bepalingen met zich brengt, de genezing verhindert. De patiënt wordt onderzocht en nog- eens onderzocht door verschillende medici en specialiteiten hij pleegt overleg met plaat selijke commissies, krijgt aangeteekende brieven, ligt in proces, heeft een advocaat, gaat na afwijzing door den Raad van Beroep in appèl. „En van al dezen omhaal en drukte is onze patiënt, die van tevoren een eenvoudig werkman en in zijn vak wellicht weinig in tel was, het centrum. Zal hjj nu gemakkelijk al die belangwek kendheid van zich af kunnen schudden en zich beter gaan gevoelen?" Dr. Bolten meent dat van het laten meiebetalen van den werkman in de proceskosten „waar schijnlijk wel iets" ter verbetering te ver wachten zou zjjn. Eigenlijke simulatie houdt dr. B voor zeldzaam; hij beperkt echter dit begrip zeer nauw tot „het voorwenden van een ziekte door een geheel gezond mensch Aggravatie is een zeer gewoon verschijnsel by zenuwzieken en komt ook bij ongeval patiënten veel vooreen controleerend geneeskundige van den B. V. B. heeft eens tot schr. gezegd„Sinds de Ongeval lenwet bestaat is er voor mij niemand meer absoluut betrouwbaar." Het antwoord op de vraag of het mogelijk is de wet zoodanig te veranderen of anders toe te passen, dat de genoemde schadelyke bijwerkingen uitblijven, acht dr. B. zeer moeilijk te geven. Een Duitsche arts wil inrichtingen stichten, waar de patiënten tegen behoorlijk loon, lichten, allengs te verzwaren arbeid verrichten In enkele groote nijverheidscentra in Saksen worden de werklieden „direct weer aan 't werk gezet", met goede resultateniets dergel gks geschiedde vroeger ook hier te lande aan eenige groote ondernemingen Maar hoe dit resultaat met de geldende wette bereiken? „Thans is de gedaehtengang van den min derwaardigen, tot zenuwziekte voorbeschik ten werkman heel anders: hij heelt zijn ongeval gehad, de wet is er nu eenmaal voor gemaakt en dus moet hij uitkeering hebben, liefst natnuriyk naar 70 pCt. in validiteit; of het ook mogeiyk en zelfs wenschelijk zou zijn de bezigheden te hervatten, is een quaestie waarmede hij zich liefst zoo min mogelijk bemoeit. Het aanstellen vanwege de B V. B. van vaste specialiteiten ter behandeling der ongevalspatiënten, zou meent dr. B. den thans bedenkelijk gestegen behande lingsduur van de organische ziekten ver moedelijk weer wat bekorten, doch de traumatische neurose zou men er niet mee bestrijden. Om deze uit te roeien zou men den werkman moeten kunnen dwingen het werk te hervatten of nog beter hem tegen loon weer arVeid van lichten aard laten verrichten; doch hiertoe zou ruime mede werking van de patroons noodig zijn en deze zijn daartoe in den regel niet bereid, omdat zy meenen (ziedaar óók een der gevolgen van de tegenwoordige regeling^ dat zij voor de ongevalspatienten niet te zorgen hebben: dat doet immers de wet! En dr. Bolten eindigt met de nietszeggende uitspraak „Zooveel is zeker, over de trau matische neurose zoowel als over haar be strijding in de practijk is het laatste woord nog lang niet gezegd." Den indruk dien wij van deze merk waardige artikelen behouden, is dat de schrijver op de meest treffende wijze, rijk gedocumenteerd, een der gevolgen van de ten onzent (en in Duitscbland) geldende ongevallenverzekering in het licht heeft gesteld, die een onberekenbare schade toe brengen aan de volkskracht, het volkska rakter en de schatkist. Dr. Bolten betuigt niettemin herhaaldelijk zyn groote ingeno menheid met de wet, .een van de aller nuttigste voortbrengselen onzer sociale wetgeving der laatste 25 jaren", omdat zij tal van personen of gezinnen die vroeger ten gevolge van een ongeval ten laste van de openbare weldadigheid kwamen, thans voor financieelen ondergang behoedt. Of dit zegenrijke resultaat niet bereikt zou kunnen worden zonder de zeer onaangename schadelgke bewerkingen van de wet", door dr. Bolten zoo sterk gevoeld en zoo treffend uiteenzet „bewerkingen welke de vraag doen rijzen of, uit een algemeen nationaal oogpunt beschouwd, de goede gevolgen daardoor niet worden ge neutraliseerd daarover laat de schr. zich slechts zeer aarzelend uit. Maar dat neemt niet weg, dat heel zyn artikelenreeksfeitelijk één pleidooi is tegen de publiekrechtelijke regeling, gelijk die ten onzent geld"-. De werkman zoo zegt en herhaalt hij denkt: ik heb mgn ongeval en de Staat is er goed voor waarom zou ik niet zoolang rente trekken als ik maar eenigszius kan De werkgever zoo betoogt hy deukt: de wet is er en ik heb met de ongevallen verzekering niet anders te maken dan dat ik betalen moet; daarmee ben ik er af. Zoo hebben by herstel van den getroffene noch de werkgever noch deze zelf belaug integendeel, zooals dr. Boltert schrijftd es werkmans e i g e n b e 1 a n g b r e n g t mede om niet de herstellen. De opmerking zy len slotte gemaakt, dat aan de door dr. Bolten zoo levendig geschetste euvelen in geenen deele tegemoet zou gekomen worden door de „oplossing", welke de heer Regout in de eerste-Kamer- vergadering van 21 Juli aanbeval om te geraken uit „den noodlottigen toestand waarin onze ongevallenverzekering ver keert". De invoering van een algemeenen wachttijd van zes weken, gedurende welken de werkgever persoonlijk aansprakelijk zou zgn (waartegen hij zich dan by een parti culiere maatschappy zou verzekeren) zou hier geen baat brengen, aangezien het hier bedoelde verschynsel juist voornamelijk betreft de ongevallen met gevolgen van langoren duur. Gelgk men weet, meent Minister Talma „tot een oplossing te zijn gekomen en een plan te zullen kunnen aanbieden dat inder daad aan de gerezen moeilijkheden een einde zal kunnen maken". (Hand. Eerste Kamer biz. 341). Hoe die zal luiden, is nog niet bekend. ËSGIXAND. De Engelsche Protestantenbond heeft een schrijven gericht tot sir E. Grey, den minister van Buitenlandsche Zaken, naar aanleiding van de receptie, welke Koning Eduard verleende aan Kardinaal Vanu- telli, den Pauselijken giezant naar het Eucharistisch Congres te Londen. De stellers van het schrijven drukken hun spijt uit, dat de koning hij deze ge legenheid is afgeweken van de he p al in ge q der Protcstanlsche wet door een vertegen woordiger van het Pausschap ie ontvan gen. Het antwoord op dit schrijven wasi kort maar teekenend: „De onder-secretaris van Buitenland sche Zaken groet den secretaris van het Protestantenverbond en bericht de ontvangst van zijn schrijven dd. 31 Juli' Punt DliriSCHI.AÏJ». Alcoholiseering van kinde ren. In de „Paedag. Zeitung" verhaalt'een onderwijzer uit Pommeren bijna, ongeloof lijke dingen over de alcoholiseering van kinderen bij den veldarbeid. „De Wegwij zer" geeft er een en ander uit. Evenals bij ons, is het ook in Pruisen geoorloofd om schoolkinderen te bezigen hij den veldarbeid. Weer of geen weer, de kinderen moeten mee naar den. aard appeloogst. Tegen de kou heeft men een uitnemend middel's morgens 9 uur komt de opzichter met een groote kan met sterken drank en schenkt allen ar beiders, groot en klein, mannen en vrou wen, jongens en meisjes, een borrel, voor de volwassenen een groote, voor de kin deren een kleine. Dit geschiedt 3 maal daags! Aan het einde der week wordt het loon verminderd met de „waarde" van den drank. Gebruikt ,of niet, het geld wordt er voor ingehouden en dus wordt gedronken, vooral door de kinderen. De edele landheeren hebben aldus een gedwongen kroegnering, waarbij het mes dubbel snijdt: voor hoogen prijs zetten ze op die wijze den brandewijn van de hand/die in hun eigen branderij gefabriceerd isHet geld heeft im mers geur noch kleur, o,p welke wijze ook „verdiend"! Deze periode, die ieder jaar terugkeert, duurt telkens ongeveer 5 weken. Is het te verwonderen, dat de kinde ren opgroeien tot liederlijke mannen en vrouwen, die straks hun eigen kinderen, op gelijke wijze den drankmoloch of feren Dat van schoolarbeid bij zulke onge- lukkigen weinig terecht komt, zal geen betoog behoeven. UliSLASD In een bericht uit St. Petersburg lezen wie, dat er in de eerste helft van dit jaar weder een aanzienlijk aantal doodvonnis sen uitgesproken js in het gansche Rijk. De meeste vonnissen werden geveld in Polen, n.l. 203, waarvan 150 in Warschau en 53 in Lodz. Dan komen de Oostzee- provincies met 128, waarvan 83 in Riga en 45 in Reval. In Kief werden 91 en in Odessa 50 doodvonnissen uitgesproken. De terechtstellingen vormen een niet ge ring percentage; om eenige cijfers te noe men, in Warschau 46, Lodz 36, Kiëf 30, Odessa 27. In de meeste streken van Rusland heerscht nog steeds de staat van beleg of de zoogenaamde staat van versterkte bescherming. Onder die omstandigheden wordt strenger recht gesproken dan an ders en wordt ook meermalen voor min dere vergrijpen, waarop in den regel ge vangenisstraf staat de doodstraf uitge sproken. AMERIKA Lynchpartij in Illinois. Te Springfield heeft een hoogst ernstig op roer van blanken en negers plaats gehad. Een neger had ©en blanke vrouw aangerand. De blanken legden het grootste gedeelte van de negerwijk in asch Twee negeis zijn gelyncht en vijf en zeventig gewond. De dagbladen melden dat het later op den dag te Springfield opnieuw tot onge regeldheden kwam. Zes negers werden ge lyncht, de brand brak weer uit. Het jan hagel voert den boventoon in de stad. Alle beschikbare militairen van den Staat zijn ontboden. roi.ni. Naar aanleiding van het feit, dat de moordenaar- van den katholieken Graaf Potocki, stadhouder van Galicië, dezer dagen ter dood veroordeeld werd, wor den in Polen de omstandigheden van Po tocki's dood in herinnering gebracht. Ze zijn de beschouwing waard. Het was den 12den April, dat de stad houder na het einde der H. Mis, gelijk hij gewoon was, verschillende personen in audiëntie ontving. Onder hen meldde zich ook een jong Rutheensch student aan, die voorgaf een studiebeurs te wil len vragen. Nauwelijks toegelaten trok hij een repeteerpistool en loste vijf schoten een der kogels drong door het oor den schedel binnen. Op het knallen, der scho ten snelden bedienden toe, die den graaf staande aantroffen, leunend tegen het venster. „Ik heb een kogel in het hoofd", zei hij kalm, „ga een priester roepen". De bedienden wilden nog niet gelooven, dat hij zoo ernstig getroffen was. „Doe wat ik u zeg; ik ben katholiek, ik vrees den dood niet. Roep mijn vrouw, zeg, dat ze eerst voor mij, bidt en dart hier komt". En ziende dat zijn secretaris bebloede handen had gekregen, zei hij„wasch eerst uw handen, anders zal zij. schrikken". Toen zijn vrouw kwam, zei de graaf „gij zijt het zonlicht, van mijn leven ge- geweest". Hij moest worden neergelegd en zoo zegende hij zijn negen kinderen. De priester kwam en graaf Potocki ont ving de H. Sacramenten der Stervenden. Toen liet hij den Keizer telegrafeeren, dat hij stierf in dienst van zijn souverein. Hij benoemde voogden voor zijn kinde ren, nam afscheid van allen en stierf in vrede 54 jaren oud. Zoo stierf een man, die Roomsch was en den dood niet vreesde. Hij had een vrouw, zijner waardig. Toen haar echtgenoot zijn oogen had gesloten, deed zij al hare kinderen nederknielen, om te bidden voor de bekeering van deal moordenaar, en zelve heeft zij voor de zen den Keizer gratie gevraagd. OOST-AZIË Het schijnt wel dat eer Europa Azië als een reus die zich verheft, vóór zich zal zien verrijzen, nog een duel! zal worden uitgevochten tusschen China en Japan wie in de nieuwe beweging der volkeren van het grootste werelddeel de leiding hebben zal. We moeten China doen ontwaken, het moet ons helpen in dezen groóten strijd, dat is de leus van Jong-Japan, maar er is ook een Jong-China, dat grooter is' en met minachting neerziet op de eilandjes aan de kust, waar men waant oppermachtig te zijn. De strijd om de hegemonie wordt met nijdige kracht gevoerd. K i n g-W i n g, de commandant van den Chineeschen kruiser „Popik", die uit zijn rang ontzet was als straf voor zijne inbe slagneming van het Japansche smokke laarsschip „Tatsoe Maroe", heeft, naar 'de correspondent van de „New York Herald" uit Hong-Kong seint, nu een herrie bevor dering gemaakt, door zijne benoeming tot bevelhebber ovier het marine-station van Tsjikkai. Ook de boycot tegen Japansche goede ren gaat kalm voort, ondanks alle pogin gen, om haai- te stuiten. Te Hoi-ho, waar de boycott zich tegen Charles Kleine, een ambtenhar van het tolwezen, richt, is alle scheepvaart tot stilstand gebracht. Vier stoomschepen moesten vertrekken zonder hun lading ge lost te hebben. De overheid trachtte met behulp van soldaten de sjouwerlui aan' het, werk te zetten, maar moestde poging opgeven, toen er gevaar voor een oproer dreigde. De Chineesche regeering wijkt dus nu voor de wenschen van haaf eigen volk, en wijkt niet meer voor de wenschen van Japan. Wie weet hoe spoedig nü een ernstig conflict uitbreekt. Het kruit voor de ontploffing ligt er al de „Evening Standard" verneemt uit Hon- kong dat 10.000 geweren en 2.000.000 pa tronen door de Chineesche autoriteiten in beslag genomen Zijn. In dë haven van Tsjin Tsjau protesteerden Japansche koop lieden en eiscliten de hun toebehoorende lading op. Waarschijnlijk zal een ernstig internationaal geschil rijzen voegt Reuter daairbij Sociale week te Rotterdam 6—13 Sept. De Sociale Week, dit jaar te Rotterdam te houden, begint steeds dichter te na deren. Reeds werd een flink aantal week kaarten besteld. Met het oog echter op de prachtige groote zaal die van de Kath. Gezellenvereeniging kan het. aan tal bezoekers nog veel grooter worden, eer dat we kunnen zeggen't is vol Steeds meer blijkt, er omtrent deze So ciale Week een misverstand te bestaan, dat waarschijnlijk veroorzaakt is door het noemen van het. algemeene onderwerp „de Gemeente en de Sociale Questie". Velen schijnen van meening te zijn, dat deze Sociale Week alleen bestemd is voor Gemeenteraadsleden. Dit is echter vol strekt niet de bedoeling. Deze Sociale Week is, evenals hare beide voorgang sters, weer bestemd voor iedereen, die in welke qualiteit of om welke reden ook, wat meer van de sociale vraagstukken van onzen tijd wil weten. Zeker, 'tzal bij uitstek een mooie gele genheid zijn voor onze Katholieke Ge meenteraadsleden, een éénige gelegen heid, zoo als hun medeleden van andere gezindheid nog nooit gehad hebben, om

Krantenbank Zeeland

Nieuwe Zeeuwsche Courant | 1908 | | pagina 1