ïagazijn
TTARD,
No. 71
Donderdag 18 Juni 1908.
Vierde Jaargang.
iD REISARTIKELEN.
INDER
UU MS.
Ieuzel
Utrecht.
Müit eiken MAANDAG-, WIENS8AG- tn IRIJDAGATSNO.
FEUILLETON
BUITENLAND
18.
Kade D 30, Goes.
A. SCHRIJVER.
IE CRANE,
Oude Haven.
IERING
RMINDERING.
J f 0.72, bij 10 Kilo 5 f 0.70,
|o a f 0 67.
id vet.
IC
gaat naar
KATHOLIEK ORGAAN VOOR DE ZEEUWSCHE EILANDEN.
Invloed van alcohol.
De dubbele moord.
UIT DE PER*
-r y
i 6 42; terugreis 25 Junj
les s p o o r t ij d.)
P. APPELS te Zierik.
en Mej L. VAN KALMT-
j den Heer Ti. C. ADRI.
te Nederhorst den Berg
President.
e Ankeveen,
Secretaris.
MEUBELMAGAZIJN
IS GEPRIJSD.
Aanbevelend,
n leen in Schouwen en
In onderpand van Effecten
pp billijke voorwaarden.
J f 0.60, bij 10 Kilo h f 0.58,
Kilo a f 0.55.
lén veer a f 6.25 per luis, bij
de prijs 0.57.
|25 Kilo, prijs per Kilo f 0.56.
staat en franco huis, voor
embours.
Tel. Inferc. 209.
toegestaan.
TONIC,
kkte,
Ie.
befgeestig, ontmoedigd,
ken. zooals: ruischen in
hoofdzeer, reumathische
In het water, vroegtijdige
vol droomen, gevoel van
^istonden, gevolgen van
van zenuwzwakte,
hen door het gebruik van
ons f 0,90.
Middelburg; en verder
flELER en BENIEST;
RAAS: te Rilland bij
endijke bij DE COCK
Abonnementsprijs p. 3 maanden voor Goes £0.75, daarbuiten £0.95
Afzonderlijke nummers k contant- 0.05
BureauLANGE VORSTSTRAAT, GOES.
Advertentien van 15 regels f 0.50; iedere regel meer 10 Ct.
Eenzelfde advertentie 3 X geplaatst, vv-ordt 2 X berekend.
Dienstaanbiedingen 5 regels voor 25 Ct. a contant.
Reclameb-erichten 25 Gt. p. r. Bij abonnement speciale prijs.
ZIJ, die zich met 1 Juli a.s. op ons
blad abonneeren, ontvangen het tot
aan dien datum GRATIS.
Reëds de natuur zegt, dat eeD moeder
haar kind zelf moet voeden.
En behoudens do gevallen, waarin dit
absoluut onmogelijk is, is het dan ook voor
elke moeder dure plicht haar kind zelf te
voeden.
Wie uit gemakzucht dit nalaat loopt kans
zijn kind eerder te verliezen of het kind
minder gezond te zien opgroeien.
Dit wijzen de statistieken uit.
Behalve de kunstmatige voeding is er
nog een ander kwaad, en wel het gebruik
van alcohol door vrouwen, die moeder
worden, en zelf hun kinderen voeden.
Men heeft er vermoedelijk nooit aan ge
dacht, hoe nadeelig het is voor het kind,
dat de moeder in zekere periode alcohol
gebruikt.
Over het nadeel, daardoor veroorzaakt,
vinden wij in een geneeskundig tijdschrift
het volgende, dat de aandacht ten volle
waard is:
„Het is voldoende aangetoond, dat door
het gebruik van alcoholhoudende dranken,
de alcohol in ons bloed wordt opgenomen, zij
't ook voor korten duur. 't Bloed van de
moeder voedt het nog ongeboren kind, dat
daarvan groeien moet. Bevat het bloed van
de moeder dus alcohol, dan zal ook het
bloed van het nog niet geboren kind alcohol
bevatten en een percentage, dat de moeder
in vroolijke stemming brengt moet ip staat
zijn haar kind stom-dronken te maken.
„Dat het niet bevorderlijk voor iemands
wellievinden kan zijn, als bij reeds vóór
dat hij geboren is in kennelijken staat
verkeerd heeft, behoeft geen nader betoog
Een regelmatig, zij het ook spaarzaam,
gebruik van bier of wijn van de moeder
brengt het kind in een toestand van chvo
nische alcohohergiftiging. Hoewel wij nu
van meening zijn, dat het gebruik van
alcoholhoudende dranken binnen zekere
grenzen, voor gezonde volwassen personen
onschadelijk of wel eens nuttig kan zijn,
kunnen wij bet gebruik dier dranken door
trouwendie moeder wordenslechts ten ste> k-
ste ontraden. Bij het ziekbed van een kind
is der moeder geen middel te duur, geen
offer te groot om haar kind te genezen of
te verbeteren. Vaak echter is geen middel
in staat om zwakke kinderen te sterken
vaak is men machteloos zijn kind te geven,
hetgeen men het zoo gaarne geven zou,
gezondheid. Men moet dus doen, wat men
doen kan, als het daarvoor nog tijd is
„De kans zijn kind blijvend te schaden,
door het zwak van aanleg te maken, door
(Slot.)
De matroos was deels verheugd, deels
bezorgd. Aan den eenen kant zou hij nu
hopen het dier, dat waarschijnlijk geen
anderen uitweg had dan de gaspijp, weer
te vangen; aan den anderen kant was
het te vreezen, dat het daar boven on
heil zou stichten. Deze omstandigheid
deed den matroos het besluit nemen den
vluchteling te volgen. Êen matroos kan
het niet moeilijk vallen langs-eene gaspijp
te klimmen. Bij het venster gekomen kon
hij niet verder; het eenige wat hij kon
dóen, was, zoo te buigen dat hij in de
kamer kon zien. Wat hij daar zag was zoo
verschrikkelijk, dat hij bijna naar beneden
gevallen was. Het was op het oogenblik
dat het vreeselijk geschreeuw begon, dat
de buren uit. hunnen -slaap opschrikte.
Moeder en dochter waren in nachtkleeding
bezig papieren in een ijzeren brandkast
te leggen, die zooals: vroeger is opge
merkt, midden in de kamer stond. Zij
stond open en een deel van den inhoud
alcoholgebruik van de moeder, is zeer groot.
„De vrouw, die ook maar iets voor haar
kinderen voelt, en die liefde begint leeds
vóór de geboorte, gebruike geen alcohol
houdende dranken."
De politieke toestand.
Over de geschillen tusschen o u d-1 i b e-
ralen en andere vrijzinnigen)
schrijft mr. Aalberste in „D e Voor
hoede":
Is dit alles nu slechts een stroo-
vuurtje? Veel, héél veel rook, maar
ten slotte een schijntje vuur?
Voorloopig zijn we wel geneigd dit
te gelooven.
Tenzijvan rechts eenige toeschie
telijkheid tegenover de oud-liberalen
mocht worden betoond.
Gebeurde dat ja, dan zouden ver
moedelijk de oud-liberalen zich wel tot
een onderhandscb overeenkomstje laten-
vinden.
Of dat dan onzerzijds niet „politiek"
zou zijn? Op die wijze kregen we dan
toch zeker in 1909 een flinke meerder
heid I En de breuk in de linkerzijde ware
tot een klove dóórgespleten!
Wij willen op dit punt zoo duidelijk
en -precies- mogelijk onze meening zeg
gen.
Naar onze meening zou een dergelijk
openlijk of bedekt samengaan met de
oud-liberalen niets anders zijn dan het
begin van het einde, niet enkel van de
linker-concentratie, maar ook van de
rechtsche coalitie.
'tls toch duidelijk, dat een dergelijk
samengaan, waaraan elke principieele
grondslag ten eenen male ontbreekt en
dat dus 'slechts op een bepaald prac-
tisch akkoord zou kunnen besloten wor
den, een groot deel der anti-revolutio
naire en katholieke kiezers tegen de
borst zou stuiten.
De voortzetting en aanvulling der
zoo hoog noodige sociale wetgeving, zou
het kind van de rekening worden.
Dat hiervoor arbeiders- en midden
stand niet te vinden zouden zijn, spreekt
van zelf.
Wij zouden dus, om wille van een
kortstondig politiek succes de blij
vende eenheid der rechterzijde, ook van
onze eigen partij, op 'tspel zetten.
Niemand, gelooven we, die niet door
radicalisten-vxees verblind is, zal dit
anders kunnen inzien.
Daarom staat het vast, dat zeker
noch de anti-revolutionaire, noch de
katholieke partjj ooit voor een dergelijk
samengaan met de oud-liberalen zal te
vinden zijn. En de christelijk-historische
hoewel dan het dichtst bij de oud-libe
ralen staande, zal zich ook nog wel
eens driemaal bedenken.
Staan, de zaken zóó, en blijft dus- de
eenheid dér rechterzijde bewaard, dan
kan men er zeker van zijn, dat in 4909
oud-liberaal en sociaal-democraat weêr
tegen ons hand in hand zullen gaan.
lag er naast. De vrouwen hadden zeker
met hun rug naar het raam gezeten, en
naar den tijd te zeggen, die tusschen het
inspringen en het gegil verliep, het eerste
niet dadelijk opgemerkt. De beweging van
het luik hadden zij misschien aan den
wind toegeschreven.
Toen de matroos naar binnen keek, had
de aap de vrouw bij de loshangende haren
gegrepen en ging, een barbier nadoend,
met het. scheermes over haar gezicht op
en neer. De dochter lag in zwijm op den
grond. Het hulpgeroep der vrouw en hare
pogingen zich te bevrijden waarhij haar
de haren uitgetrokken werden maakte
den, aanvankelijk waarschijnlijk zeer
vreedzaam gestemden aap wild. Met een
zwaai van zijn kïachtigen ^rm scheidde
hij haar hoofd bijna geheel van' den romp.
Het gezicht van bloed maakte hem nog
wilder. Tandenknarsend, met fonkelende
oogen, greep hij het meisje vast en worg
de het. Toen viel zijn blik op het venster
bij het be<J, waar hij het verschrikte ge
laat van zijn meester zag. De woede van
den aap, die waarschijnlijk aan den! zweep
dacht, veranderde nu in vree». Zich het
btrafbare zijner daad bewust, wilde hij de
sporen er va,n uitwisschen. Hij holde in
1KA.\HK1JK.
De Paus over Frankrijk. De vo
rige week Woensdag verleende de H. Va
der een audiëntie aan het Fransche Se
minarie. Nadat Z. H. de voorlezing had
aangehoord van een Latijnsch adres, nam
de Paus het woord en zeide o. a.
Gij betreurt met mij de droefheden der
Kerk en gij zegt mij in het hijzonder, dat
de grootste droefheden mij komen uit
Fraiikrjjk.
Gij vergist u.
Het is niet waar, dat het grootste ver
driet voor mij uit Frankrijk komt. Ik lijd
onder de zware offers, die ik me genood
zaakt heb gezien aan de bisschoppen,
priesters en geloovigen van 'Frankrijk op
te leggen.
Ik zou de eerste willen zijn om deze
offers met hen te deel-en en het voorbeeld
te geven in de onderwerping aan de droef
heid en het kruis.
Maar te midden der smarten en offers
komen uit Frankrijk de zoetste vertroos
tingen tot mij. De volmaakte eensgezind
heid zijner bisschoppen heeft de bewon
dering van heel de wereld afgedwongen.
Zijn uitstekende priesters en geloovigen
gehoorzamen in .alles aan den Stoel van
Petrus. Ik koester de beste wenschen voor
de natie, die zich zoo waakzaam toont.
Het is weinig voor Frankrijk, altijd
de eerste te zijn geweest in het beoefenen
der liefdadige werken. Het is weinig voor
die jratie, het licht van het Evangelie te
hebben gebracht aan talrijke volkeren.
Door haar eenheid en standvastigheid hl
't geloof heeft zij een schouwspel gele
verd, dat de oudste Dochter der Kerk niet
minder waardig is. Ik gevoel een heilige
vreugde in deze eenheid van bisschoppen
en priesters van Frankrijk met den plaats-
bekleeder van Christus op aarde.
Laten wij, biddend voor Frankrijk, ook
bidden voor hen, die het geloof verwer
pen, voor de verdoolden, die hun oogen
sluiten voor het licht der zon. Wellicht
is het uur hunner bekeering niet ver meer.
De bescherming der H. Maagd, die alle
volkeren noodigt tot bewondering van het
bovennatuurlijke te Lourdes, en de ge
beden der vromen zullen genade verwer
ven voor allen, die nog in de duisternis
sen wandelen.
De vervolging. In alle kerken van
Parijs is Zondag 1.1. een brief van aarts
bisschop Amette over de verboden „mu-
tualités approuvêes" voorgelezen. De
aartsbisschop wijst er op, dat overal aan
't. woord des Pausen wordt gehoor gegeven
en dat het episcopaat en de clerus van
Frankrijk ook in de toekomst bereid zijn,
alle offers te brengen, om de goddelijke in
richting en de eenheid der kerk te bewa
ren. De aartsbisschop bespreekt dan den
roof der fundaties voor zielemissen en de
beperking van het recht der erfgenamen
om deze fundaties terug te vorderen. Hij
noodigt de erfgenamen, zoover zij het
recht tot terugvordering bezitten, uit, on
verwijld van hun recht gebruik te maken
en zich met de kerkelijke overheid in ver
binding te stellen om na te gaan, wat ver
der betreffende deze fundaties kan ge
daan worden. De Paus zal maandelijks
de kamer rond, waarbij hij meubels om
wierp en gedeeltelijk brak; hij haalde de
bedden over den grond. Eindelijk schoof
Jiij het lijk der dochter in den schoor
steen, en wierp dat der moeder uil. het
venster.
Toen hij met het laatste het venster
naderde, week de matroos ontzet terug. Hij
gleed langs de gaspijp en snelde toen,
zonder zich verder om den aap te bekom
meren, ook uit vrees yoor de gevolgen
van dezen dubbelen moord, naar huis. Wat
de buren op de trap hoorden, waren zijn
uitroepen van schrik en ischeldwoorden,
vermengd met het krijschend geschreeuw
van den Orang-Oetang. Deze was waar
schijnlijk koTt voor het aanbreken van den
dag langs den gaspijp ontvlucht, waarbij
hij het venster achter zich dichtgeslagen,
had. Later werd 'hij door den matroos opge
vangen, die van den Jardin des Plantes
eene aanzienlijke som voor hem ontving.
Deze verklaring herhaalde de matroos
voor den prefect, die er niet weinig ver
baasd over was. Dupin gaf de noodige
ophelderingen en le Bom kreeg spoedig
zijne vrijheid terug.
voor de door de „Ioi de dévolution" be
roofde dooden eene H. Mis lezen en heeft
verder tweeduizend H. Missen voor zijne
rekening genomen. De aartsbisschop zal
eveneens iedere maand voor de stichters
der fundaties eene H. Mis lezen. De geeste
lijken moeten ieder jaar eene H. Mis voor
de stichters lezen. Buitendien zullen nog
in alle parochies op iederen Zondag allen,
die in de pasbegonnen week recht zou
den hebben op zielemissen, in de gebeden)
der geloovigen aanbevolen worden.
Kardinaal Coullié, aartsbisschop van
Lyon richt, eveneens een brief aan üe
pastoors van zijn diocees, waarin hij de
sluiting van 32 scholen in het Rhóne-
et-Loire departement bespreekt. Hij maant
aan tot de vorming van parochiale co-
mi té's, om zorg te dragen voor het be
houd en de ontwikkeling van het. Katho
liek leven.
Volgens de scheidingswet moet het gods
dienstonderwijs aan kinderen van 6 tot
13 jaar, die openbare scholen bezoeken,
buiten de uren voor het onderwijs in de
klasse bestemd, worden verstrekt. Geeste
lijken, zullen volgens de wet van 1882
worden gestraft. In de hierop betrekking
hebbende artikelen der wet van 1882
wordt echter slechts gesproken van straf
bij herhaling van het misdrijf en de 'recht
banken hebben op dezen grond dikwijls
geestelijken vrijgesproken. Het hof van
cassatie heeft nn echter verklaard, dat
het beroep op de wet van 1882 slechts
slaat op de wijze van straf. De herhaling
der bij de scheidingswet vastgestelde
nieuwe wetsovertredingen is niet noodig
om strafbaar te zijn.
Tegen de religieuzen gaat de strijd Sn
Frankrijk voort. Uit een klooster in Antony
zijn nu weer met geweld de Redemptoris
ten, die het bewoonden, uitgedreven. Pater
Leplat protesteerde en deed een beroep
op de beginselen van vrijheid, gelijkheid
en broederschap die de regeering zegt te
belijden.
Natuurlijk vergeefs.
Toch blijkt, dat er een weg is om de
anti-clericalen met de religeuzen te ver
zoenen. Een rijke dame, mevrouw de Pro-
vigny, heeft aan het burgerlijk armbe
stuur van Parijs tien mülioen franks ver
maakt, om een hospitaal te stichten; maar
onder de formeele voorwaarde dat het
ziekenhuis zou, bediend worden door kloos
terzusters. En de heer Mesureur heeft tot
aller verwondering met stalen voorhoofd
de volgende verklaring afgelegd
„Ik hecht, er aan nog heden te verkla
ren, dat er niets is, in de voorwaarden
van de erflaatster, dat onbestaanbaar is
met de huidige wetten, en dat in strijd
zou zijn met de traditiën va;n hot Burger
lijk Armbestuur, dat de verlangens der do
nateurs altijd scrupuleus geëerbiedigd
heeft".
I 1
Vervolging van een Bisschop.
De minister van justitie heeft eene ver
volging ingesteld tegen Mgr. Marty, bis
schop van Montauhan, daar deze de Ka
tholieken gewezen heeft op de kanonieke
straffen, die zij beioopen, die de geconfis-
ceerde kerkelijke goederen 'aankoopen.
Zouden de heeren bang zijn voor het
doen van slechte zaken?
Niet alles kan men zeggen, maar toch
ook niet alles kan worden verzwegen. En
als bewijs, voldingend bewijs, dat het
anti-clericalisme Frankrijk paar den af
grond voert, moeten een paar feiten wor
den medegedeeld.
Te Parijs sterven jaarlijks 4000 kinde
ren aan syphilis.
Te Lyon is door dr. Lacassague een
onderzoek ingesteld, waaruit bleek, dat er
jaarlijks 9000 geboorten plaats hebben en
10000 abortus
Over den moord op de familie Stemheil
niets nieuws. Over den moord op den ouden
heer Réroy, niets nieuws Wel nieuwe
moordberichten.TeLyon hebben werklieden,
die Zaterdagmorgen heel vroeg naar hun
werk gingen, een zak op straat gevonden
met het in tweeën gevouwen lijk eener
jonge vrouw. Het lijk was ongekleed, droeg
sporen van slagen en was ontdaan van het
haar. Ze blijkt de echtgenoote te zijn van een
werkman, Sauvageon genaamd. Het echtpaar
stond zeer gunstig bekend. Sedert den vo-
rigen middag was de vrouw niet thuis ge
weest.
Zulke gruwelstukken zijn wel in staat
het gevoel van onveiligheid te versterken,
dat zich tegenwoordig van de Franschen
meester maakt. In de Kamer en in den
Senaat zijn dezer dagen stemmen opgegaan,
om aan te dringen op behandeling van het
wetsontwerp betreffende de doodstraf. De
Temps van Zondag wijst er op, dat een
inbreker, bij den tegen woord i gen stand van
het strafrecht, verstandiger doet, de men-
schen, die hij bij de uitoefening van zijn
bedrijf ontmoet, om het leven te breDgen,
dan ze te sparen. Yooreeist is de kansom
niet ontdekt te worden vrijwat gunstiger
als de getuigen van de inbraak niet meer
leven. Maar als de inbrekers, door een
toeval en buiten verwachting, toch eens
gevonden mochten worden, dan komt de
begane moord hun ten goede. Een diefstal
met braak wordt met de cel gestraft, ter
wijl de moord het vooruitzicht opent op
een verblijf in Guyana of Nieuw-Kaledonië.
De meeste misdadigers gaan liever naar een
buitenplaats, waar zï in de open lucht
werken en waar zjj een stukje grond kunnen
krijgen en een gezin stichten dan naar de
cel in het vaderland. Niets is meer over
tuigend ten aanzien hiervan dan de onder
vinding, die men de laatste jaren heeft
opgedaan in de gevangenissen. Herhaaldelijk
kwaaien er gevallen voor van moordaan
slagen, door gevangenen op bewakers ge
pleegd. Men heelt aan de gevangenen be
kend gemaakt, dat deze moordaanslagen
voortaan niet meer gestraft zouden worden
met dwangarbeid in de koloniën, maar met
dwangarbeid in het gevangenisgebouw zelf.
Deze mededeling was een afdoend middel
tegen de moordaanslagen op de bewakers.
Do Temps zegt, dat de ervaring hier zoo
duideljjk spreekt als maar mogeljjk is.
Wil men de doodstraf afschaffen, dan stelle
men er een straf voor in de plaats, streng
genoeg am de lieden, die zich aangetrokken
voelen tot het wel wat overvoerde, maar
toch zoo voordeelige beroep van inbreker,
tot nadenken te stemmen.
De volksvertegenwoordigers en de pers
geven vertoogenhet volk gaat over tot
daden, waaruit het gevoel spreekt, dat de
strafwet de maatschappij onvoldoende be
schermt. Binnen enkele dagen geven de
Fransche bladen twee berichten van pogingen
tot lynchen op plegers van misdrijven, die
we niet kunnen noemen.
PBBZIË.
Vreemde geruchten. Een Moa-
kou'sch blad deelt een telegram uit Oermia
mee, meldend de aanhouding, op last van
den Turkschen generaal Oephy pasja, van:
consul baron Tsjerkassof, kolonel Komansky,
5 kozakken en een tolk.
De redenen van deze aanhouding zijn
onbekend.
Uit Teheran wordt door Reuter gemeld
dat daar Zaterdag opstootjes plaats hadden.
Een groote, gedeeltelijk uit gewapende
personen bestaande menigte, stond voor het
parlement, nabij de moskee, waar de and-
joemans den toestand bespraken.
Toen men ze wilde ontwapenen door
soldaten werden enkelen gewond en het
scheen dat er ernstige onlusten zouden
komen, toen een brief van den Sjah aan
het parlement werd gebracht, zeggende dat,
zoo te 5 uur het volk niet uiteengegaan
was, de troepen het volk zouden uiteenjagen.
Die brief werd voorgelezen in de moskee
door Saïde Abdoellah, die het volk over
tuigen kon. rustig naar huis te gaan. Za
terdag was alles rustig in de stad.
OOSTJEXRIJK.
Treffend gebruik. De leden van
de keizerlijke familie in Oostenrijk moe
ten allen begraven worden in de kapel
der Capucijnen te Weenen.
Als een keizer van Oostenrijk naari zijii
laatste rustplaats wordt gedragen, klopt
de ceremoniemeester, die aan het hoofd
van den lijkstoet staat, met zijn stok op
de deur der kapel.
„Wie is daar?" vraagt de bewaarder,
zonder open te doen.
„Zijne Majesteit, onze zeer genadige
souverein, de keizer van Oostenrijk, ko
ning van Hongarije, enz.".
„Ik ken hem niet", antwoordt de stem
binnen de kapel.
De ceremoniemeester klopt voor de
tweede maal.
„Wie is daar?" vraagt de bewaker.
„De keizer van Oostenrijk".
„Ik ken hem niet".
De ceremoniemeester klopt ten derden
male.
„Wie is daar?" roept de bewaker op
luiden toon.
„Onze broeder Frans", antwoordt, de
ceremoniemeester zacht.
