12 Mei, De Boesehe Oorlog. No. 57 Donderdag 14 Mei 1^08. Vierde Jaargang. J f 0.62, bjj 10 Kilo a f 0.60, l f 0 67, bij 500 Kilo f O oo. I f 0.72, bij 10 Kilo i f O 70' |o a f Q 67. N, Utrecht. FEUILLETON. BUITENLAND. iuitenlieden. uid-Beveland". It 's purgeer en ïrende pillen, pek en Reuzel. KATHOLIEK ORGAAN VOOR DE ZEEUWSCHE EILANDEN. Vtrsdiijnl eiken MUIll JKUUI- en VRIIDAGAVOND. Geen werk, Seen brood. Voor onze Katholieke jongelui. ITlf DE Pt Rb. oien Hoed als nieuw ;je 121 2 ceut. Vlasm., Middelburg. fiche dienst. Jam-Gouda-Amsterdam tussehenligganda pliihin. vau WOES i d d a g 12 uur. AMSTERDAM orgen 5 uur. i ROTTERDAM avond 8 uur. Amsterdam bij W. DE LRSCHURE, Kloveniers- llam b(j de Directie J. ea f, te Dordrecht bij S. a te Goes bij den Agext >te hitte is het raad- wie Ijjdt aan Ver- Moeielijke Stoelgang, 1ijnHoofddraaiïngen, lag en Velziekten, een ruik te maken van te zuiveren en te iij verfrisschen het teven de gezondheid. teer Ivreden u te kunnen Idat ik van uwe won- IIpillen voldaan ben ge len uitmuntend genees- J verstoptheid, van ge- pruik veroorzaken deze Iagemak noch buikpjjn. pal kenbaar maken, mijnheer, de erkente- r beste gevoelens, g.) Zuster J. Overste. Lambrecht Woluwe. cent per doos van 10 pillen. voor Holland Firma I» Co., te Middelburg; oes bij Gebr. Mulder; •g bjj DE ROOS; te ij LUITWIELER; te RAAS; te Rilland bij Jte Tbolen bij W. POT- abbcndijke bij DE GOK. ïtEUZEL pén veer k f 6.25 per bus, bjj Is de prjjs f 0.57. NDVET. IK l 25 Kilo, prjjs per Kilo f 0.56. staat en franco huis, voor I rembours. Tel. Inferc. 209- ag toegestaan. Abonnementsprijs p. 3 maanden voor Goies f 0.75, daarbuiten f 0.95 Afzonderlijke nummers a contant-0.05 Bureau: LAHGE VORSTSTRAAT, GOES. Advertentiën van 15 regels f0.50; iedere regel meer 10 Ct. Eenzelfde advertentie 3 X geplaatst, wordt 2 X berekend. Dienstaanbiedingen 5 regels voor 25 Ct. a contant. Reclameberichten 25 Ct. p. r. Bij abonnement speciale prijs. V Geld aftraggelen. Op het jongste socialisten-congres is door den heer Schaper, naar men weet, het geval ter sprake gebracht van oen Haagsch „partijgenoot", die een gift van f 25 van H. M. de Koningin had weten te krijgen, welk geld zou dienen om den man voor gezondheid naar buiten te doen. De man, die 'nog wet door de socialisten candidaat werd gesteld voor den Haag- schen Raad, heeft allerlei uitvluchten ge zocht pm zijn daad goed te praten, en over het ge,val wordt nog al gesproken in ver schillende ingezonden stukken in „Het Volk". In een van die stukken deelt ze kere Siebolts miede Ie, Volgens den medicus, die De Visser behandelde, was van een zenuwziekte, zooals De Visser het op het congres voor stelde, absoluut geen sprake, hoogstens was hij wat overspannen. Hij was echter in een toestand, dat hij uitstekend wist wat hij deed I 2e. Was het in 'tgeheel piet. noodig bij de Koningin te gaan bedelen, wijl hiet personeel van „De Volharding" geld voor hem bad bijeen gebracht, wat door De Visser is geweigerd, omdat onder dat per soneel anarchisten waren. Ook werd door De Visser geweigerd geld dat bijeen was gebracht door personeel van het zieken fonds „De Volharding", waaronder geen anarchisten waren, terwijl de Visser tevens vergat dat hij zelf nog geld in bewaring had gegeven bij den directeur der Vol harding. 3e. Heeft De Visser nadrukkelijk ver klaard, toen hij weer hersteld was, telkens weer bij de Koninign te zullen aankloppen, indien de arbeidersbeweging hem niet steunde als hij in dienst daarvan onge steld werd. Tevens werd die aanvraag door Do Visser en zijn vrienden verdedigd met het argument, dat het precies in de lijn van het zuivere Marxisme en van ons beginsel lag, om iedere vijf-en-twintig gul den van de bezittende klasse af te trogge len en in dienst der beweging te gebruiken. De Nieuwe Crt. is over dit laatste vooral verontwaardigd en zegt: Deze sociaal-democraat, die in de partij te 's Gravenhage zekeren rang schijnt te bekleeden, is dus „principieel" genoeg om geld te weigeren waaraan de anarchisten hebben bijgedragen, maar zijn beginsel verbiedt hem niet om het te vragen aan do Koningin. Integendeel, ook die bedei komt uit oen „beginsel" voort, hetwelk voorschrijft zooveel mogelijk „van de be zittende klasse af tie troggelen en i n dienst der beweging te gebrui ken". M.a. w. baal wat ge krijgen kunt; zoo go maar socialist zijt, wordt al wat ge ten uwe bate weet af te troggelen „in dienst der beweging" besteed. En wanneet; ge met uw partijgenooton over tets der gelijks last krijgt, kunt ge n nog altijd met een leugen redden! Als epn staaltje van „de .nieuwe zede- leer" is het geval De Visser uiterst leer zaam. Wij meeaten, dat de heer Schaper, op het Congres van het geval melding ma kend, zei, dat men iemand, die zich aan zulk soort handelingen schuldig maakte, vroeger de partij zou hebben .uitgetrapt.] Als dit nu dan niet gebeurt, pieit. dit al lerminst voor de partij van heden. 8). Hier op de dorpen was er overigens veel minder afwisseling dan in de stad. Ginds rijk afwisselende tableaux vivants, die de menscben kippevel deden krijgen, hier een enkele armelijk» vertooning., Eigenlijk waren het saaie dagen over het algemeen en het is te vreezen, dat do boerenwachten zich deerlijk verveeld zul len hebben op hun eenzame postien. Een enkel oogenblik was men opge schrikt, toen o:p een nacht hooggaande; vlammen zich scherp afteekenden tegen den donkeren Oostelijken hemel. Kon sein voor do bewoners van de zandige stre ken, aan gene zijde van het Krekerak, dat het heuglijk tijdstip daagde, om de han den uit de mouw te steken. Maar zij zul len er bekaaid afkomen, wij waken! Al spoedig was in den wijden omtrek be kend, dat een hoeve in den Mairepolder De „G.oesche Courant" schrijft in haar jongste nummer, dat „de coalitie wankelt". Ze bedoelt nog wel de Rechtsche coa litie, en ter oorzafce van ©enigie perspole mieken in Rechtsche bladen. We gunnen het blad haar opiniën. Ook hier is haar meening overeenkom stig haar wensch. En de bedoeling is natuurlijkhet m a- ken van stemming. Bij do eerstkomende verkiezingen zul len wo zien hoe „de coalitie wankelt", en wie bedrogen uit zal komen. En dan vreezen we, dat het Linkschq monsterverbond leelijk op zijn neus zal kijken. Godsdienst en Sociaal-democratie. De „Vrije Socialist" haalt uit de „Vor- warts" van 5 Mei 1905 de navolgende woorden van Berstein aan: „De onmisbare voorwaarden voor allo redelijke economische en politieke ontwikkeling is het prijsgeven van iedern godsdienstige gedachte. Wil men met den vooruitgang mee, dan pioet men zich van den godsdienst emancipeeroH. Wij kunnen den mensch niet geleiden naar de politieke emancipatie, zoolang wij hem niet zullen hebben bevrijd van alle godsdienstige ideën. Zij, die, toe tredend tot de socialistische partij, godsdienstige ideën bewaren, worden noodzakelijk hinderpalen voor onze be weging. Het kan dus absoluut niet wor den toegelaten, dat wij den godsdienst zouden beschouwen als privaatzaak. En stelling nemende tegen den gods dienst moeten wij stelling nemen tegen) de kerk, omdat de een© niet te scheiden, is van de andere. „Dit is het beginsel, dat alle kopstuk ken van het socialisme leidde van hun eerste optreden afallen wanen vrijden kers, volkomen van kerk en staat ge ëmancipeerd. Eerst toen de socialisti sche partij talrijker werd, nam men zijn toevlucht tot de valsche leuze: de „godsdienst is privaatzaak", o,mdat men het noodzakelijk vond de kleine lui, en vooral de lande- lijke bevolking niet af tie schrikken. Met andere woorden h e t is o m redenen van t a k t i e k en propaganda, vooral om stemmen te winnien bij gele genheid van de verkiezingen, dat deze leuze in het partij program werd opgenomen in den grond der zaak was het niet al leen een inkonsek wen tie maai' h u i c h e- lar j". Om te onthouden (V.) Men schrijft aan „het C e n t r u m" Van welingelichte zijde verneem ik, dat in Duitschland meer en meer stemmen opgaan tegen de minder gewenschte con currentie, die de Nederlandsche arbeiders in) Duitschland hunnen Duitschen collega'a aandoen. Het is bekend, dat de trek van Neder landsche arbeiders naar Duitschland in de laatste jaren buitengewoon groot is door de vlammen verteerd was, de hoeve, van een Roomschen boer, wat de onder stelling zoo goed als tot zekerheid maakte. Boer Veirdegem's gereform. dienstbode verhuisde, na dit ongeval, naai' een ge loofsgenoot en ook daar liep weldra da roodc liaan over het dak. Daar ze thans het eiland ontvluchtte, heeft men haar nadien voor de schuldige gehouden aan bei do branden. Behalve misschien enkele, geringe op stootjes, door onzen geschiedschrijver der vermelding niet waard geacht, kregen onze boeien nog twee zaken te behandelen,, twee gevallen, die er waarlijk verdacht ge noeg uitzagen. Een waar fortuintje! Wat weerga, waar staat men anders voor op wacht met geladen geweer en strakke tronie? Uitgelokt door het prachtige zomerweer, hadden drie Middelburgsche advo- katen een reisje gemaakt door het schoonie Vlaanderen. Op den terugkeer naar huil haardsteden te Hulst vertoevende, kwa men zij op de gedachte de gelegenheid te haat te nemen en aan Zui d-Be vel andi een bezoek te brengen, waar zij. hetzij als geworden, en nu is 't gevaar niet denkbeel dig, dat er vroeg of laat van Duitsche zijde .een, maatregel kan verwacht worden, waar- dool' die trek van Hollandsche arbeiders Zoo, diet geheel zal worden opgeheven, dun toch voor ee!n groot deel zal; beperkt worden- lk verneem, dat er piet alleen, onder de socialisten of „neutrale" maai' ook onder de Christelijke arbeiderspartijen in Duitschland vele voormannen gevonden worden, die den trek van Nederlandsche arbeiders naar Duitschland in 't belang der Duitsche arbeidersklasse liefst zoo spoe dig mogelijk zouden verminderd willen, zien. Wanneer men zich plaatst op 't stand punt dezer voormantien, dan kan men niet ontkennen, dat zij recht hebben. Leiders uit Rijnland, die dagelijks met de arbeidende klasse op en afgaan, weten nu mede te deeien, dat o[p 't oogenblik tal van Hollanders in Duitschland zooge naamde onderkruipersdiensten verrichten. Vooral bij stakingen nemen vele pa troons hunne toevlucht tot deze Holland sche arbeiders. Zij plaatsen zelfs adver- tentie's in Nederlandsche bladen, waarin zij de Hollandsche arbeiders voor onder kruipersdiensten oproepen. En ze hebben meestal succes. De Hollandsche arbeiders in Duitsch land drukken de loonan der goed betaalde! Duitsche industrie-arbeiders naar hene den. In, Holland niet aan hoog loon ge woon, zijn de Hollandsche arbeiders in Duitschland met een minder loon tevreden dan hunne Duitsche collega's. Verdiend] bijvoorbeeld een Duitscher 35 of 40 pfejiig per; uur, dan doet een Hollander hot voor 30 a 35 en dan heeft hij tegenover de lage loonen voor landbouwers e. d. in Holland nog een mooi loon in Duitschland. Maai de Duitsche eotlega ziet hem met leado oogen aan. Er wordt in de verschillend© Gewerkschaften op 'toogenblik dan ook steen en been geklaagd over de con currentie der „vreemde elementen" en, ik geloof, dat als een en ander aan de Be geering! te Berlijn wordt medegedeeld, deze niet talmen zal, maatregelen te nemen, die wel eens noodlottig voor onze naar Duitschland tirekkendo arbeiders konden uitkomen. Het „grosse Vateriand" is gastvrij. Maar ziet het, dat daarmede hst belang zijner eigen onderdanen geschaad wordt, dan kon het met die gastvrijheid wel' |©e;ns spoedig uit zijn. Nu geloof ik, dat wij de gevolgen van zulk een maatregel wel eens ernstig mogen nagaan. Want inderdaad, wij staan hier voor een hoogst ernstig feit. Mocht Duitschland andere maatregelen nemen, waar zuilen wij dan metl onze van 't„grosse Vateriand" terugkeerende; arbeiders heen? Zullen wij hen inlijven bij dat treurige reserve-leger van duizenden en duizend©)^ werkloozen onzer groote steden? Nu, dan, zijn de gevolgen voor Amsterdam, Den Haag] etc. niet te overzien. Zullen wij hun dan werk geven,? Zeker, maar dan moet er eerst werk zijn. De Nederlandsche staat heeft immers geen arbeid voor al zijn onderdanen. De industrie, die arbeid brengen moest ©n 't ook brengen kon, is hier steeds door eenei dwaze politiek, door redevoeringen van eigenaar' of als rentmeester, belang had den bij eenige hoeven. Zoo geziegd, zoo gedaan. Waren de heeren dan onbekend, met onzen oorlogstoestand? Of dachten zij geen gevaar te zullen loopen, zij, die rechtstreeks kwamen uit luet vijandelijk land Hoe het zij, do reizigers lieten zich naar Hans weert overzetten en pen pachter zou hen den eigen avond nog over Kapelle naar Goes brengen, waar zij wilden logee ren. Maar te Biezeling© liop het fout. Zij stielen daar op ©en bop- renwachtpost en moesten afstappen. Het gerucht was hun al vooruit gesneld, dat zij uit het Land van Hulst kwamen en dit te weten was voldoende: de rest viel toch gemakkelijk genoeg te gissen. Hun aan vankelijke verwondering werd voor vein zerij gehouden, op hun protestearen ver volgens in het minst geen acht geslagen.. Voort ging het naar Kapelle, waar de „krijgsraad" zetelde. Als eerlijk geschied schrijver durf ik niet met zekerheid ver klaren, dat het geroffel op een koperen ketel de stoet voorafging, maar ge loo veil, doe ik het stellig: het was zoo'n schoone vangst! hooggeleerd© heeren professoren en door verkeerd begrepen eigen belangen tegen gewerkt. De kathedeir-geleerdeu, ze hebben in Tweede Kamer en Senaat, in vergadering en geschrift, honderdmaal gezegd en ge schreven, dat de bescherming ons land schaadt, maar ze hebben met al hunne geleerdheid de arme broodeloozen nog niet aan brood geholpen. En wat 't onbegrijpelijkste is, ook thans nog wordt de ontwikkeling onzer indu strie tegengewerkt. In de Nieuwe Koerier liezen .wij de volgende behartigenswaardige opmer kingen Met den dag neenrt in otns land de zui velindustrie toe. Niet het minst in de ka tholieke provinciën Limburg en Noord- Brabant. Telkens leest men, dat kleine hand- krachtfabriekjies vervangen worden door flinke stoomfabrieken. Het directeurschap eenier dergelijke stoomfabriek levert een goed bestaan op, vooral als de directeur geheel pn al op do hoogte is van het vak. Maar het vak moet geleerd worden; ook hier geldt het, dat men enkel door studie; op de hoogte komt. Eu daarom is door de Regeering te Bolsward een© zuivel- school opgericht, waar jongelingen wor den opgeleid in hst zuivelvak. Nu doet zich echter het geval voor, dat de school in Bolsward, wijl zij in Fries land is gelegen, zoo goed als geen katho lieke studenten telt. Het gevolg is, dat men in onze streken zoo moeielijk katholieke en tevens goed onderlegde directeuren kan krijgen, jan zich daarom behelpt met hen, clie vroe ger de handkiachtfabriekjes bedienden. En al zijn er onder diezen uitstekende] krachten, die spoedig op de hoogte kwa.- men, toch gebeurt het meermalen, da,t, onze stoomfabrieken de ware mannen piet vinden kunnen. Daarom zou het, ten zeerste te jwien- scben zijn, dat ontwikkeld© on .degelijk© jongelingen onzer dorpen gingen gtudeie- ren te Bolsward, om later in onzie stre ken als directeur ©ener grootere fabriek t© kunnen optreden. Zij, die hiervoor lust gevoelen, zullen] goed doen zich aan te melden bij de be sturen van de Zuivelbonden, die ongetwij feld gaarne hen inet raad en daad zullen bijstaan. Torenwachters. De Midd. Ct., of liever haar „Torenwach ter" deelt een verhaal mee van hetgeen zou zijn voorgevallen bjj gelegenheid van de jongste Kabinetsformatie, dat blijkbaar geheel „uit den duim gezogen is. Nieinaud die ook maar eeuigermate bekend is met de peisoonlijke verhoudingen der anti-revolu tionaire leiders onder elkander en met dr. Kuyper kan ook maar een oogenblik geloof slaan aan het bestaan van zóó misselijke intriges als de „Torenwachter" die misschien in nachtelijk duister op den uitkqk heeft gestaan - heeft uitgebazuind. Wij achten het niet de moeite waard zijn fabel tjes over te vertellen. De KapeLsche heeren. lieten volstrekt niet met zich spotten. Onze advokaten werden streng ondervraagd, doch, helaas! maar al te spoedig bleek het, dat men zich blij gemaakt had met een .doodej musch. Wel verre van booze bedoelingen te hebben, verklaarden de Middelburgers den Hervormden godsdienst toegedaan te zijn. Dit deed natuurlijk de deur toe, maar werd niet zoo grif aangenomen. Op verzoek verscheen de Dominee in ,d© „rechtszaal" en de advokaten legden open lijk belijdenis af van hun geloof. Niets belette hen nu nog den huifwagen weer te bestijgen en de onderbroken reis voort te zetten. Niet ieder, die (enkel© dagen] van huis gaat, treft het zoo- gelukkig, dat hij hij terugkeer de zijnen kan verhalen/ van onverzonnen, heuschelijk avontuur. Het zou bezijden de waarheid zijn, te beweren, dat de 's G r a v e n p o 1 d e r- s c h e wakers een beslist sucoes hadden, toen zij een mede van den Overkant ko mend heer gevangen hamen, maar stellig is het, dat dit geval bizonder ernstig leek en dat ervaren speurders van onze dagen er in geloopen zouden zijn. Maar wat ons toch verbaast, is, dat een anti revolutionair blad, de „N. Prov. Gron. Ct.*, er toch nog eenige waarde aan schjjnt toe te kennen. Het meent dat zulke praatjes uit den koker afkomstig van vinnige tegenstanders, die bij het opwekken van den zoogenaamde!:broedertwist" het groot ste belang hebben „het vertrouwen ook in het anti-rev. kamp ondermijnen" Het blad „zegt niet er aan te gelooven maar ieder zal toch toestemmen, dat het halfdonker dat nu beerscht, aan allerlei verdachtmaking ruim baan geeft". Dat laatste is natuurlijk waar, vooral omdat men weet dat dit half donker niet kkn verdwijnen. De onderhan delingen en besprekingen met de Koningin behooren niet tot het publiek domein. Daarom kunnen „torenwachters en dierg. er veilig op losblazen en brand roepen al is er geen vonk te zien. Maar wij verbazen ons er over, dat een anders zoo nuchter blad als onze Noordsche collega zich ver schalken iaat, en dat in het anti-revoluti onaire kamp de broeders elkaar toch eigenlijk zoo weinig schijnen te vertrouwen. (Ned.) ITALIË. In de Via Sistina te Rome, staat een nieuw klooster, zeer smaakvol gebouwd naai) den stijl van ©en Florentijnsch paleis. Alleen de gesloten vensters zeggen u, dat gij een klooster voor u hebt. Fransche Zusters der Eeuwigdurende aanbidding; die uit hun eigen vaderland waren ver jaagd en zich daarna te Home vestigden, lieten het pas houwen. Zij hadden, van een hoogbejaalrde dame te Rijsseil twee millioen Italics geërfd om met behulp hiej^van zich een passend woonhuis in te jrjehten en in hun onderhoud te voorzien. Aan de geldigheid van het testament, scheen twijfel niet mogelijk. De zusters be taalden dus grjf de van hen gevorderde successierechten, ongeveer' 30Ü.U00 francs. Wat hunnerzijds onvoorzichtig was. daar zij de nalatenschap nog niet eens binnen hadden. Maat de enkele formaliteiten, die ontbraken, zouden spoedig zijn vervuld. Daajcjom heten zij ook maar alvast hun nieuw klooster in de Via Sistina bouwen. Wat geheurtle echter? Op het laatste mo ment kwam van de bloedverwanten der ejriflaatster een eisch om nietigverklaring; van hét testament, en na een proces, dat langen tijd duu'rde, sprak de rechtbank inderdaad de ongeldigheid uit. De arme Zusteirtjes krijgen dus hunne erfenis niet. Maai) ook hun 300.000 francs aani den fiscus, zijn ze kwijt, daar de Staat halsstar rig weigert de reeds gestorte som. terug te geven 1 In het gewone leven noemt men, dat eenvoudig flesschientirekkerij. Maar d© „Etat laïque" zal voor zulk een hoeven- streek wel een fiaaien rechtsterm klaar hebben. De Zusters zijn nu gedwongen hun woonhuis grootendeels 1e verhuren en zich bitter te behelpen. M»AKJK Giften voor den Paus. Koningin Victoria en de koningin-moeder hebben den Paus, bjj gelegenheid van zijn jubilé, eene bezending kaauifels ten geschenke gegeven Koningin Victoria heeft persoonlijk voor een som van 10 000 francs deelgenomen in dit geschenk aan den peet van haar zoon. Onder de oudste en aanzienlijkste Zeeuwsche geslachten, mogen ook die Oostdijken gerekend worden. Om streeks het jaar 1500 was Jan Janse Oostdijck, die een pelgrimstocht naar het H. Land heeft gemaakt, burgemeester van Goes. Heer Joan Oostdijk, die een huis in de Lang© Kerkstraat be woonde <en 's zomers met zijn familie on der 's Gr a venp ol d er van de frissche buitenlucht en d© schoon© jnatuur ging genieten, was ©en voornaam persoon in, deze streek, al zoekt men tevergeefs zijn naam onder de regeeringsmannen dier dagen. Jarenlang was hij kerkmeester en verzorger van de geldmiddelen. Tevons was hij rentmeester voor verschillende buitenlandse he grondeigenaars. In 1761 is Hij naar Mechelen vertrokken, om daar op te treden als Advokaat van den Hoo- gen Raad. ledereen kende dezen man van positie. Op zijn handel en wandel moest in deze bewogen dagen noodwendig luet oog vallen. (Slot volgt)

Krantenbank Zeeland

Nieuwe Zeeuwsche Courant | 1908 | | pagina 1