12 Mei,
De Boesehe Oorlog.
No. 57
Donderdag 14 Mei 1^08.
Vierde Jaargang.
J f 0.62, bjj 10 Kilo a f 0.60,
l f 0 67, bij 500 Kilo f O oo.
I f 0.72, bij 10 Kilo i f O 70'
|o a f Q 67.
N, Utrecht.
FEUILLETON.
BUITENLAND.
iuitenlieden.
uid-Beveland".
It
's purgeer en
ïrende pillen,
pek en Reuzel.
KATHOLIEK ORGAAN VOOR DE ZEEUWSCHE EILANDEN.
Vtrsdiijnl eiken MUIll JKUUI- en VRIIDAGAVOND.
Geen werk, Seen brood.
Voor onze Katholieke jongelui.
ITlf DE Pt Rb.
oien Hoed als nieuw
;je 121 2 ceut.
Vlasm., Middelburg.
fiche dienst.
Jam-Gouda-Amsterdam
tussehenligganda pliihin.
vau WOES
i d d a g 12 uur.
AMSTERDAM
orgen 5 uur.
i ROTTERDAM
avond 8 uur.
Amsterdam bij W. DE
LRSCHURE, Kloveniers-
llam b(j de Directie J. ea
f, te Dordrecht bij S.
a te Goes bij den Agext
>te hitte is het raad-
wie Ijjdt aan Ver-
Moeielijke Stoelgang,
1ijnHoofddraaiïngen,
lag en Velziekten, een
ruik te maken van
te zuiveren en te
iij verfrisschen het
teven de gezondheid.
teer
Ivreden u te kunnen
Idat ik van uwe won-
IIpillen voldaan ben ge
len uitmuntend genees-
J verstoptheid, van ge-
pruik veroorzaken deze
Iagemak noch buikpjjn.
pal kenbaar maken,
mijnheer, de erkente-
r beste gevoelens,
g.) Zuster J. Overste.
Lambrecht Woluwe.
cent per doos van
10 pillen.
voor Holland Firma
I» Co., te Middelburg;
oes bij Gebr. Mulder;
•g bjj DE ROOS; te
ij LUITWIELER; te
RAAS; te Rilland bij
Jte Tbolen bij W. POT-
abbcndijke bij DE GOK.
ïtEUZEL
pén veer k f 6.25 per bus, bjj
Is de prjjs f 0.57.
NDVET. IK
l 25 Kilo, prjjs per Kilo f 0.56.
staat en franco huis, voor
I rembours.
Tel. Inferc. 209-
ag toegestaan.
Abonnementsprijs p. 3 maanden voor Goies f 0.75, daarbuiten f 0.95
Afzonderlijke nummers a contant-0.05
Bureau: LAHGE VORSTSTRAAT, GOES.
Advertentiën van 15 regels f0.50; iedere regel meer 10 Ct.
Eenzelfde advertentie 3 X geplaatst, wordt 2 X berekend.
Dienstaanbiedingen 5 regels voor 25 Ct. a contant.
Reclameberichten 25 Ct. p. r. Bij abonnement speciale prijs.
V Geld aftraggelen.
Op het jongste socialisten-congres is
door den heer Schaper, naar men weet,
het geval ter sprake gebracht van oen
Haagsch „partijgenoot", die een gift van
f 25 van H. M. de Koningin had weten te
krijgen, welk geld zou dienen om den man
voor gezondheid naar buiten te doen.
De man, die 'nog wet door de socialisten
candidaat werd gesteld voor den Haag-
schen Raad, heeft allerlei uitvluchten ge
zocht pm zijn daad goed te praten, en over
het ge,val wordt nog al gesproken in ver
schillende ingezonden stukken in „Het
Volk". In een van die stukken deelt ze
kere Siebolts miede
Ie, Volgens den medicus, die De Visser
behandelde, was van een zenuwziekte,
zooals De Visser het op het congres voor
stelde, absoluut geen sprake, hoogstens
was hij wat overspannen. Hij was echter
in een toestand, dat hij uitstekend wist
wat hij deed I
2e. Was het in 'tgeheel piet. noodig
bij de Koningin te gaan bedelen, wijl hiet
personeel van „De Volharding" geld voor
hem bad bijeen gebracht, wat door De
Visser is geweigerd, omdat onder dat per
soneel anarchisten waren. Ook werd door
De Visser geweigerd geld dat bijeen was
gebracht door personeel van het zieken
fonds „De Volharding", waaronder geen
anarchisten waren, terwijl de Visser tevens
vergat dat hij zelf nog geld in bewaring
had gegeven bij den directeur der Vol
harding.
3e. Heeft De Visser nadrukkelijk ver
klaard, toen hij weer hersteld was, telkens
weer bij de Koninign te zullen aankloppen,
indien de arbeidersbeweging hem niet
steunde als hij in dienst daarvan onge
steld werd. Tevens werd die aanvraag door
Do Visser en zijn vrienden verdedigd met
het argument, dat het precies in de lijn
van het zuivere Marxisme en van ons
beginsel lag, om iedere vijf-en-twintig gul
den van de bezittende klasse af te trogge
len en in dienst der beweging te gebruiken.
De Nieuwe Crt. is over dit laatste
vooral verontwaardigd en zegt:
Deze sociaal-democraat, die in de partij
te 's Gravenhage zekeren rang schijnt te
bekleeden, is dus „principieel" genoeg om
geld te weigeren waaraan de anarchisten
hebben bijgedragen, maar zijn beginsel
verbiedt hem niet om het te vragen aan
do Koningin. Integendeel, ook die bedei
komt uit oen „beginsel" voort, hetwelk
voorschrijft zooveel mogelijk „van de be
zittende klasse af tie troggelen en i n
dienst der beweging te gebrui
ken". M.a. w. baal wat ge krijgen kunt;
zoo go maar socialist zijt, wordt al wat
ge ten uwe bate weet af te troggelen „in
dienst der beweging" besteed. En wanneet;
ge met uw partijgenooton over tets der
gelijks last krijgt, kunt ge n nog altijd
met een leugen redden!
Als epn staaltje van „de .nieuwe zede-
leer" is het geval De Visser uiterst leer
zaam.
Wij meeaten, dat de heer Schaper, op
het Congres van het geval melding ma
kend, zei, dat men iemand, die zich aan
zulk soort handelingen schuldig maakte,
vroeger de partij zou hebben .uitgetrapt.]
Als dit nu dan niet gebeurt, pieit. dit al
lerminst voor de partij van heden.
8).
Hier op de dorpen was er overigens
veel minder afwisseling dan in de stad.
Ginds rijk afwisselende tableaux vivants,
die de menscben kippevel deden krijgen,
hier een enkele armelijk» vertooning.,
Eigenlijk waren het saaie dagen over het
algemeen en het is te vreezen, dat do
boerenwachten zich deerlijk verveeld zul
len hebben op hun eenzame postien.
Een enkel oogenblik was men opge
schrikt, toen o:p een nacht hooggaande;
vlammen zich scherp afteekenden tegen
den donkeren Oostelijken hemel. Kon sein
voor do bewoners van de zandige stre
ken, aan gene zijde van het Krekerak, dat
het heuglijk tijdstip daagde, om de han
den uit de mouw te steken. Maar zij zul
len er bekaaid afkomen, wij waken!
Al spoedig was in den wijden omtrek be
kend, dat een hoeve in den Mairepolder
De „G.oesche Courant" schrijft in
haar jongste nummer, dat „de coalitie
wankelt".
Ze bedoelt nog wel de Rechtsche coa
litie, en ter oorzafce van ©enigie perspole
mieken in Rechtsche bladen.
We gunnen het blad haar opiniën.
Ook hier is haar meening overeenkom
stig haar wensch.
En de bedoeling is natuurlijkhet m a-
ken van stemming.
Bij do eerstkomende verkiezingen zul
len wo zien hoe „de coalitie wankelt", en
wie bedrogen uit zal komen.
En dan vreezen we, dat het Linkschq
monsterverbond leelijk op zijn neus zal
kijken.
Godsdienst en Sociaal-democratie.
De „Vrije Socialist" haalt uit de „Vor-
warts" van 5 Mei 1905 de navolgende
woorden van Berstein aan:
„De onmisbare voorwaarden voor
allo redelijke economische en politieke
ontwikkeling is het prijsgeven van iedern
godsdienstige gedachte. Wil men met
den vooruitgang mee, dan pioet men
zich van den godsdienst emancipeeroH.
Wij kunnen den mensch niet geleiden
naar de politieke emancipatie, zoolang
wij hem niet zullen hebben bevrijd van
alle godsdienstige ideën. Zij, die, toe
tredend tot de socialistische partij,
godsdienstige ideën bewaren, worden
noodzakelijk hinderpalen voor onze be
weging. Het kan dus absoluut niet wor
den toegelaten, dat wij den godsdienst
zouden beschouwen als privaatzaak.
En stelling nemende tegen den gods
dienst moeten wij stelling nemen tegen)
de kerk, omdat de een© niet te scheiden,
is van de andere.
„Dit is het beginsel, dat alle kopstuk
ken van het socialisme leidde van hun
eerste optreden afallen wanen vrijden
kers, volkomen van kerk en staat ge
ëmancipeerd. Eerst toen de socialisti
sche partij talrijker werd, nam men zijn
toevlucht tot de valsche leuze: de
„godsdienst is privaatzaak", o,mdat
men het noodzakelijk vond de
kleine lui, en vooral de lande-
lijke bevolking niet af tie
schrikken. Met andere woorden
h e t is o m redenen van t a k t i e k
en propaganda, vooral om
stemmen te winnien bij gele
genheid van de verkiezingen,
dat deze leuze in het partij
program werd opgenomen
in den grond der zaak was het niet al
leen een inkonsek wen tie maai' h u i c h e-
lar j".
Om te onthouden
(V.)
Men schrijft aan „het C e n t r u m"
Van welingelichte zijde verneem ik, dat
in Duitschland meer en meer stemmen
opgaan tegen de minder gewenschte con
currentie, die de Nederlandsche arbeiders
in) Duitschland hunnen Duitschen collega'a
aandoen.
Het is bekend, dat de trek van Neder
landsche arbeiders naar Duitschland in
de laatste jaren buitengewoon groot is
door de vlammen verteerd was, de hoeve,
van een Roomschen boer, wat de onder
stelling zoo goed als tot zekerheid maakte.
Boer Veirdegem's gereform. dienstbode
verhuisde, na dit ongeval, naai' een ge
loofsgenoot en ook daar liep weldra da
roodc liaan over het dak. Daar ze thans
het eiland ontvluchtte, heeft men haar
nadien voor de schuldige gehouden aan
bei do branden.
Behalve misschien enkele, geringe op
stootjes, door onzen geschiedschrijver der
vermelding niet waard geacht, kregen onze
boeien nog twee zaken te behandelen,,
twee gevallen, die er waarlijk verdacht ge
noeg uitzagen. Een waar fortuintje! Wat
weerga, waar staat men anders voor op
wacht met geladen geweer en strakke
tronie?
Uitgelokt door het prachtige zomerweer,
hadden drie Middelburgsche advo-
katen een reisje gemaakt door het schoonie
Vlaanderen. Op den terugkeer naar huil
haardsteden te Hulst vertoevende, kwa
men zij op de gedachte de gelegenheid te
haat te nemen en aan Zui d-Be vel andi
een bezoek te brengen, waar zij. hetzij als
geworden, en nu is 't gevaar niet denkbeel
dig, dat er vroeg of laat van Duitsche zijde
.een, maatregel kan verwacht worden, waar-
dool' die trek van Hollandsche arbeiders
Zoo, diet geheel zal worden opgeheven, dun
toch voor ee!n groot deel zal; beperkt
worden-
lk verneem, dat er piet alleen, onder
de socialisten of „neutrale" maai' ook
onder de Christelijke arbeiderspartijen in
Duitschland vele voormannen gevonden
worden, die den trek van Nederlandsche
arbeiders naar Duitschland in 't belang der
Duitsche arbeidersklasse liefst zoo spoe
dig mogelijk zouden verminderd willen,
zien.
Wanneer men zich plaatst op 't stand
punt dezer voormantien, dan kan men
niet ontkennen, dat zij recht hebben.
Leiders uit Rijnland, die dagelijks met
de arbeidende klasse op en afgaan, weten
nu mede te deeien, dat o[p 't oogenblik
tal van Hollanders in Duitschland zooge
naamde onderkruipersdiensten verrichten.
Vooral bij stakingen nemen vele pa
troons hunne toevlucht tot deze Holland
sche arbeiders. Zij plaatsen zelfs adver-
tentie's in Nederlandsche bladen, waarin
zij de Hollandsche arbeiders voor onder
kruipersdiensten oproepen. En ze hebben
meestal succes.
De Hollandsche arbeiders in Duitsch
land drukken de loonan der goed betaalde!
Duitsche industrie-arbeiders naar hene
den. In, Holland niet aan hoog loon ge
woon, zijn de Hollandsche arbeiders in
Duitschland met een minder loon tevreden
dan hunne Duitsche collega's. Verdiend]
bijvoorbeeld een Duitscher 35 of 40 pfejiig
per; uur, dan doet een Hollander hot voor
30 a 35 en dan heeft hij tegenover de lage
loonen voor landbouwers e. d. in Holland
nog een mooi loon in Duitschland. Maai
de Duitsche eotlega ziet hem met leado
oogen aan. Er wordt in de verschillend©
Gewerkschaften op 'toogenblik dan
ook steen en been geklaagd over de con
currentie der „vreemde elementen" en, ik
geloof, dat als een en ander aan de Be
geering! te Berlijn wordt medegedeeld, deze
niet talmen zal, maatregelen te nemen,
die wel eens noodlottig voor onze naar
Duitschland tirekkendo arbeiders konden
uitkomen.
Het „grosse Vateriand" is gastvrij. Maar
ziet het, dat daarmede hst belang zijner
eigen onderdanen geschaad wordt, dan
kon het met die gastvrijheid wel' |©e;ns
spoedig uit zijn.
Nu geloof ik, dat wij de gevolgen van
zulk een maatregel wel eens ernstig mogen
nagaan. Want inderdaad, wij staan hier
voor een hoogst ernstig feit.
Mocht Duitschland andere maatregelen
nemen, waar zuilen wij dan metl onze
van 't„grosse Vateriand" terugkeerende;
arbeiders heen?
Zullen wij hen inlijven bij dat treurige
reserve-leger van duizenden en duizend©)^
werkloozen onzer groote steden? Nu, dan,
zijn de gevolgen voor Amsterdam, Den
Haag] etc. niet te overzien.
Zullen wij hun dan werk geven,?
Zeker, maar dan moet er eerst werk zijn.
De Nederlandsche staat heeft immers
geen arbeid voor al zijn onderdanen. De
industrie, die arbeid brengen moest ©n
't ook brengen kon, is hier steeds door eenei
dwaze politiek, door redevoeringen van
eigenaar' of als rentmeester, belang had
den bij eenige hoeven. Zoo geziegd, zoo
gedaan. Waren de heeren dan onbekend,
met onzen oorlogstoestand? Of dachten
zij geen gevaar te zullen loopen, zij, die
rechtstreeks kwamen uit luet vijandelijk
land Hoe het zij, do reizigers lieten zich
naar Hans weert overzetten en pen
pachter zou hen den eigen avond nog over
Kapelle naar Goes brengen, waar zij
wilden logee ren. Maar te Biezeling©
liop het fout. Zij stielen daar op ©en bop-
renwachtpost en moesten afstappen. Het
gerucht was hun al vooruit gesneld, dat
zij uit het Land van Hulst kwamen en dit
te weten was voldoende: de rest viel toch
gemakkelijk genoeg te gissen. Hun aan
vankelijke verwondering werd voor vein
zerij gehouden, op hun protestearen ver
volgens in het minst geen acht geslagen..
Voort ging het naar Kapelle, waar de
„krijgsraad" zetelde. Als eerlijk geschied
schrijver durf ik niet met zekerheid ver
klaren, dat het geroffel op een koperen
ketel de stoet voorafging, maar ge loo veil,
doe ik het stellig: het was zoo'n schoone
vangst!
hooggeleerd© heeren professoren en door
verkeerd begrepen eigen belangen tegen
gewerkt.
De kathedeir-geleerdeu, ze hebben in
Tweede Kamer en Senaat, in vergadering
en geschrift, honderdmaal gezegd en ge
schreven, dat de bescherming ons land
schaadt, maar ze hebben met al hunne
geleerdheid de arme broodeloozen nog niet
aan brood geholpen.
En wat 't onbegrijpelijkste is, ook thans
nog wordt de ontwikkeling onzer indu
strie tegengewerkt.
In de Nieuwe Koerier liezen .wij
de volgende behartigenswaardige opmer
kingen
Met den dag neenrt in otns land de zui
velindustrie toe. Niet het minst in de ka
tholieke provinciën Limburg en Noord-
Brabant.
Telkens leest men, dat kleine hand-
krachtfabriekjies vervangen worden door
flinke stoomfabrieken.
Het directeurschap eenier dergelijke
stoomfabriek levert een goed bestaan op,
vooral als de directeur geheel pn al op
do hoogte is van het vak.
Maar het vak moet geleerd worden; ook
hier geldt het, dat men enkel door studie;
op de hoogte komt. Eu daarom is door
de Regeering te Bolsward een© zuivel-
school opgericht, waar jongelingen wor
den opgeleid in hst zuivelvak.
Nu doet zich echter het geval voor, dat
de school in Bolsward, wijl zij in Fries
land is gelegen, zoo goed als geen katho
lieke studenten telt.
Het gevolg is, dat men in onze streken
zoo moeielijk katholieke en tevens goed
onderlegde directeuren kan krijgen, jan
zich daarom behelpt met hen, clie vroe
ger de handkiachtfabriekjes bedienden.
En al zijn er onder diezen uitstekende]
krachten, die spoedig op de hoogte kwa.-
men, toch gebeurt het meermalen, da,t,
onze stoomfabrieken de ware mannen piet
vinden kunnen.
Daarom zou het, ten zeerste te jwien-
scben zijn, dat ontwikkeld© on .degelijk©
jongelingen onzer dorpen gingen gtudeie-
ren te Bolsward, om later in onzie stre
ken als directeur ©ener grootere fabriek
t© kunnen optreden.
Zij, die hiervoor lust gevoelen, zullen]
goed doen zich aan te melden bij de be
sturen van de Zuivelbonden, die ongetwij
feld gaarne hen inet raad en daad zullen
bijstaan.
Torenwachters.
De Midd. Ct., of liever haar „Torenwach
ter" deelt een verhaal mee van hetgeen
zou zijn voorgevallen bjj gelegenheid van
de jongste Kabinetsformatie, dat blijkbaar
geheel „uit den duim gezogen is. Nieinaud
die ook maar eeuigermate bekend is met de
peisoonlijke verhoudingen der anti-revolu
tionaire leiders onder elkander en met dr.
Kuyper kan ook maar een oogenblik geloof
slaan aan het bestaan van zóó misselijke
intriges als de „Torenwachter" die
misschien in nachtelijk duister op den uitkqk
heeft gestaan - heeft uitgebazuind. Wij
achten het niet de moeite waard zijn fabel
tjes over te vertellen.
De KapeLsche heeren. lieten volstrekt
niet met zich spotten. Onze advokaten
werden streng ondervraagd, doch, helaas!
maar al te spoedig bleek het, dat men
zich blij gemaakt had met een .doodej
musch. Wel verre van booze bedoelingen
te hebben, verklaarden de Middelburgers
den Hervormden godsdienst toegedaan te
zijn. Dit deed natuurlijk de deur toe,
maar werd niet zoo grif aangenomen. Op
verzoek verscheen de Dominee in ,d©
„rechtszaal" en de advokaten legden open
lijk belijdenis af van hun geloof. Niets
belette hen nu nog den huifwagen weer
te bestijgen en de onderbroken reis voort
te zetten. Niet ieder, die (enkel© dagen]
van huis gaat, treft het zoo- gelukkig, dat
hij hij terugkeer de zijnen kan verhalen/
van onverzonnen, heuschelijk avontuur.
Het zou bezijden de waarheid zijn, te
beweren, dat de 's G r a v e n p o 1 d e r-
s c h e wakers een beslist sucoes hadden,
toen zij een mede van den Overkant ko
mend heer gevangen hamen, maar stellig
is het, dat dit geval bizonder ernstig leek
en dat ervaren speurders van onze dagen
er in geloopen zouden zijn.
Maar wat ons toch verbaast, is, dat een
anti revolutionair blad, de „N. Prov. Gron.
Ct.*, er toch nog eenige waarde aan schjjnt
toe te kennen. Het meent dat zulke praatjes
uit den koker afkomstig van vinnige
tegenstanders, die bij het opwekken van
den zoogenaamde!:broedertwist" het groot
ste belang hebben „het vertrouwen ook
in het anti-rev. kamp ondermijnen" Het
blad „zegt niet er aan te gelooven maar
ieder zal toch toestemmen, dat het halfdonker
dat nu beerscht, aan allerlei verdachtmaking
ruim baan geeft". Dat laatste is natuurlijk
waar, vooral omdat men weet dat dit half
donker niet kkn verdwijnen. De onderhan
delingen en besprekingen met de Koningin
behooren niet tot het publiek domein.
Daarom kunnen „torenwachters en dierg.
er veilig op losblazen en brand roepen al
is er geen vonk te zien. Maar wij verbazen
ons er over, dat een anders zoo nuchter
blad als onze Noordsche collega zich ver
schalken iaat, en dat in het anti-revoluti
onaire kamp de broeders elkaar toch eigenlijk
zoo weinig schijnen te vertrouwen. (Ned.)
ITALIË.
In de Via Sistina te Rome, staat een
nieuw klooster, zeer smaakvol gebouwd
naai) den stijl van ©en Florentijnsch paleis.
Alleen de gesloten vensters zeggen u, dat
gij een klooster voor u hebt. Fransche
Zusters der Eeuwigdurende aanbidding;
die uit hun eigen vaderland waren ver
jaagd en zich daarna te Home vestigden,
lieten het pas houwen. Zij hadden, van
een hoogbejaalrde dame te Rijsseil twee
millioen Italics geërfd om met behulp
hiej^van zich een passend woonhuis in te
jrjehten en in hun onderhoud te voorzien.
Aan de geldigheid van het testament,
scheen twijfel niet mogelijk. De zusters be
taalden dus grjf de van hen gevorderde
successierechten, ongeveer' 30Ü.U00 francs.
Wat hunnerzijds onvoorzichtig was. daar
zij de nalatenschap nog niet eens binnen
hadden. Maat de enkele formaliteiten, die
ontbraken, zouden spoedig zijn vervuld.
Daajcjom heten zij ook maar alvast hun
nieuw klooster in de Via Sistina bouwen.
Wat geheurtle echter? Op het laatste mo
ment kwam van de bloedverwanten der
ejriflaatster een eisch om nietigverklaring;
van hét testament, en na een proces, dat
langen tijd duu'rde, sprak de rechtbank
inderdaad de ongeldigheid uit. De arme
Zusteirtjes krijgen dus hunne erfenis niet.
Maai) ook hun 300.000 francs aani den
fiscus, zijn ze kwijt, daar de Staat halsstar
rig weigert de reeds gestorte som. terug
te geven 1
In het gewone leven noemt men, dat
eenvoudig flesschientirekkerij. Maar d©
„Etat laïque" zal voor zulk een hoeven-
streek wel een fiaaien rechtsterm klaar
hebben. De Zusters zijn nu gedwongen hun
woonhuis grootendeels 1e verhuren en
zich bitter te behelpen.
M»AKJK
Giften voor den Paus. Koningin
Victoria en de koningin-moeder hebben
den Paus, bjj gelegenheid van zijn jubilé,
eene bezending kaauifels ten geschenke
gegeven Koningin Victoria heeft persoonlijk
voor een som van 10 000 francs deelgenomen
in dit geschenk aan den peet van haar zoon.
Onder de oudste en aanzienlijkste
Zeeuwsche geslachten, mogen ook die
Oostdijken gerekend worden. Om
streeks het jaar 1500 was Jan Janse
Oostdijck, die een pelgrimstocht naar
het H. Land heeft gemaakt, burgemeester
van Goes. Heer Joan Oostdijk, die een
huis in de Lang© Kerkstraat be
woonde <en 's zomers met zijn familie on
der 's Gr a venp ol d er van de frissche
buitenlucht en d© schoon© jnatuur ging
genieten, was ©en voornaam persoon in,
deze streek, al zoekt men tevergeefs zijn
naam onder de regeeringsmannen dier
dagen. Jarenlang was hij kerkmeester en
verzorger van de geldmiddelen. Tevons
was hij rentmeester voor verschillende
buitenlandse he grondeigenaars. In 1761 is
Hij naar Mechelen vertrokken, om daar
op te treden als Advokaat van den Hoo-
gen Raad. ledereen kende dezen man van
positie. Op zijn handel en wandel moest
in deze bewogen dagen noodwendig luet
oog vallen.
(Slot volgt)