Menie,
zwakte.
Toniek
Be Goeseke Oorlog.
kenbiels
No. 51.
Donderdag 30 Aj)ril 1908
Vierde Jaargang.
FEU1LLÊT0K
ts TONIEK.
Verfkwast"
Verfkwast"
Verfkwast"
Zuid-Beveland".
>ek en Reuzel-
Utrecht.
KATHOLIEK ORGAAN VOOR DE ZEEUWSCHE EILANDEN.
De onbevoegdverklaring der
R. K. Kiesvereenigingen.
Waar werk te vinden is.
BUITENLAND
I artijliggende op de
I)0st42, Voorstad.
|id, zelf.-, 's morgens
droefgeestig, ont
wilskracht, onder-
i-lei zenuwstoringen,
in de ooren, zenuw-
bpingen, draaiingen,
fcumatische pijnen,
lest, maagpijn, moei-
Tm het water, vroeg-
lendepijn, steken
listige slaap vol droo-
eenen bol in de keel,
Brtraagde maandston-
pn influenza, vallende
enz. Ziedaar de ge-
pwzwakte.
van al deze kwalen
uen worden door het
flacon f 1.25;
icons f6.90.
loor Holland bij firma
fCie te Middelburg;
lebr. Mulder; te
J. de Roos; te
Luitwieler en
Ovezand bij R a e s
De G o f f a ute
Potter; te Krab-
I e Cock
Ie bussen a 30 cent.
la C. A SCHULT Co.,
Kieuwendijk.
lijksche dienst.
tterdam-Gouda-Amsterdam
alle tuitchenliggendB plaatsin.
gek van (jüES
imiddag 12 uur.
hn AMSTERDAM
imorgen 5 uur.
jan ROTTERDAM
Pg avond 8 uur.
Amsterdam bij W. DE
fERSCHURE, Kloveniers-
prdam bij de Directie J. en
|JT, te Dordrecht by S.
Ion te Goes bij den Agext
If O 62, by 10 Kilo af 0.60,
Blo a f 0 67 per Kilo.
lf 0.72, bjj 10 Kilo a f 0.70,
1 Kilo f 67 per Kilo.
.EÜZEL Tmn
f n veer a f 6 25 per bus, bij
pmbours.
Tel. Inferc. 209-
toegestaan.
Hi raw» ooü™
Abonnementsprijs p. 3 maanden voor Goes f 0.75, daarbuiten f 0.95
Afzonderlijke nummers a contant- 0.05
Advertentiën van 15 regels f 0.50; iedere regel meer 10 Ct.
Eenzelfde advertentie 3 X geplaatst, wordt 2 X berekend.
Dienstaanbiedingen 5 regels voor 25 Ct. A contant.
Reclameberichten 25 GL p. r. Bij abonnement speciale prijs.
Wij hebben als onze meening uitgespro
ken, dat „de Tij d", die onze kiesvereeni
gingen in zake de kiesrechtregeling tot
ooï'deelen onbevoegd verklaarde zich zelf
tegensprak, waar het blad do hoop uit
sprak, dat het Katholieke volk verstandig
genoeg zou zijn zich tegen algemeen,
kiesrecht te verklaren.
„De Tijd" verweert zich nu als volgt:
„Na te hebben aangetoond, dat. de
beantwoording van de bekende 15 vra
gen, welke aan de R. K. Kiesvereeni
gingen zijn voorgelegd, in het algemeen
uitmunt, door „oppervlakkigheid" en
daarom geringe „gezagswaa.rde" heeft,
schreven wij:
„Wij hebben evenwel afgezien van
het al of niet wetenschappelijk
gehalte dei" Kiesrechtvergaderingen be
treffende de ingewikkelde en technische
d t a i 1-qnaesties nog genoeg ver
trouwen in den gezonden, kal mem, ve-r-
standigen zin van het katholieke volk
om te verwachten, dat de toekomstige
uitspraak van den Bond het gevaar, aan
de gesignaleerde extravagantie verbon
den, zal weten af te weren.
Een flink votum tegeu algemeen
kiesrecht, het zou het optreden van
den Bond in zekere mate tot een zegen
maken".
Wij veronderstelden derhalve, dat „dei
gezonde, kalme verstandige zin van het
katholieke volk", welke op zich zelf nog
niet in staat is om „ingewikkelde en
technische détail quaesties" deugdelijk
op te lossen, in verzet zal komen tegen
den door sommigen gestelden, extrava
ganten, easch van algemeen kiesrecht. En
juist, omdat het beoordeelen dier moei
lijke vraagstukken, waarvan de oplos
sing veel positieve kennis e,n rijp beraad
vordert, niet op één lijn kan gesteld wor
den met de veroordeeling van een kies
stelsel, welks „extravagantie" tot dus
verre de meeste Nederlandscbe Katho
lieken als bij intuïtie gevoeld heb
ben, konden wij aa,n het eerste oordeel
veilig minder waarde hechten dan aan
het tweede".
VV'iji nemen eerlijkheidshalve dit verweer
op, maar het blijft voor ons vaststaan', dat
„de Tijd" zich zelf heeft weersproken;
De waarde van intuïtieve gevoel-
lens in deze is voor ons gering.
En of deze intuïtieve gevoelens ten op
zichte van algemeen kiesrecht bestaan,
dient nog bewezen.
De vraag is alleen: is het Katholieke
volk, zijn onze kiesvereenigingen, is de
Bond genoegzaam op de hoogte van het
kiesrecht-vraagst.uk om uit verschillende,
stelsels een keuze te doen.
„De Tijd" nu verklaart de kiesvereemi-
giugen onbevoegd.
Welnu, dan kan zonder inconsequent
te zijn „de Tijd" niet vergen: „een
flink votum tegen algemeen kiesrecht"
i door diezelfde onbevoegd verklaard© kies
vereenigingen.
Daar komt nog bij, dat op da Bonds
vergadering in Mei niet een votum t gen,
maar een votum voor de een of andera
Al bleven de „stronkelsteenen" ,.-u
-steentjes niet ontbreken op het pad der
Katholieken, het ging redelijk wel in stad
en land. In het be,gin van 1734 waren met
de herderlijke zorg beiast de Eenv. heareu
Jacobus Ki s tem aker en Joanne:
van de Velde. Van 7 Nov. 1694 t0
11 Sept. 1699 was hier ook een Pastoo
geweest met name Joannes van de.
Veld e, van wien w© vinden aangetee-
kend, dat hij. de eerste Pastoor gei
weest is, die openbaar bij schijnende!
zonne de geloovigen beeft bezocht en be
diend, niet zonder lastig gevallen te wor
den natuurlijk, in het begin; maar hij
wist aan het schelden en heleedigien Mn
einde te maken door telkens een hand
vol duiten bij zich t© steken en de lieve,
jeugd te laten grabbelen. Typisch is het,
dat vooral de weeskinderen uitmuntten
in het naroepen van den Priester. Tw-ee-
en twintig jaar, nadat deze Pastoor hier
kiesrechtregeling vallen moet.
N\i kan men meenen, dat indien daar
eert votum valt ten gunste van een ander
kiesrechtstelsel dan algemeen kiesrecht,
zulks een votum is tegen dit laatsl»
stelsel.
Maar dan „meent" men, o. i. toch ver
keerd.
Immershet bestuur van den Bond heeft
in zijn rondschrijven meer dan duidelijk
te verstaan gegeven, dat een uitspraak
vóór algemeen kiesrecht de coalitie der
Rechtsche partijen in gevaar zou kunnen
brengen.
E11 het is dus niet onmogelijk, het is
zelfs zeel" waarschijnlijk, dat er kiesvein
eenigingen zijn, voor welke deze waar
schuwing aanleiding is geweest om
zich uit te spreken tegen een kiesrecht-
stelsel, waaraan zij anders adhaesi© zou
den hebben betuigd.
Wij willen niet verder op deze quaes lie
en' wat er mede in verband slaat, ingaan.
Het bewuste artikel van „d e T ij d" heeft
verder in verschillende Katholieke bladen
bestrijding gevonden.
We troffen nog geen blad aam, dat het
voor de onbevoegdverklaring opnam.
Wel heeft de ons vijandige peirs het
artikel „uitgebuit", en het doen voorko
men, of de beweringen daarin vervat, de
meening inhielden der Katholieke
Pari ij.
„Het Volk" was zoo vriendelijk er
zelfs de Bisschoppen bij te halen.
Naar aanleiding daarvan schrijft de
Limburger Koerier":
„Ook het Volk valt op het artikel
van de T ij d uit. Natuurlijk I zoo iets
is koren op den sociaJistischen molen
en er zeker zoo welkom als de meer
vooruitstrevende artikelen van katho
liek© bladen, waartegen de T ij d onlangs
zoo uitdrukkelijk waarschuwde, als te
gen ©en spel in de rood© kaarten. Het
soc.-dem. orgaan buit, gelijk vanzelf
spreekt, de in hot regcntan-tijdperkl
terugbehoorende volkswaardeieiing van
de T ij d naar hartelust uit. We zullen
er niel veel van zeggen; wie zich te
veld© bloot geeft moet de kans loopen
dat er op hem geschoten wordt. Maar
tegen! ééne uiting van het Vo 1 k moeten
we opkomen: die nl. waarin van de
T ij d in dit verband gesproken wordt
als van „het bisschoppelijk orgaan".
De socialistische redacteur-partij-
voorzitter weet stellig evien goed als
elk katholiek kan 't althans uit vroe
ger dagen weten (dhr. Vliegen is afval
lig Katholiek. Red. N. Z. C.) dat
de T ij d iu staatkundige- qua-eslies niet
is een bisschoppelijk orgaan, maar het
orgaan van een bekend katholiek Eerste-
Kameriid, wiens soms zeer persoon
lijke zienswijzen het vooral in de
laatste jaren met meer volhardendheid
da,11 ooit tot overwicht tracht te brengen.
Een Kamerlid, dat groote bekwaamhe
den, veel talent, maar van de massa
zijner partij sterk afwijkende begrippen
heeft, ,en aan wiens erkende verdiensten,
men niets te kort doet, als men zegt,
dat men hem tot zekere hoogte zou
kunnen noemen den F a b i u s der ka
tholiek© partij". (Dhr. Fabius is de
nicest „conservatieve" in de anti-rev.
ter rust© was gebracht, zond de Aposto
lische Vicaris 14 Sopt. 1721 her
waarts een -andere Joannes van de Velde,
van St. Truien geboortig. Van dezen
Pastoor wordt verhaald, dat hij een lief
hebber was van bloemen, waarom do
kerkmeesters hem ©en grooten tuin ge
geven hebben. Beide Pastoors woonden
nu in de stad, naast elkaar. Pastoor Van
de Veld© mocht zich verheugen in vete
„begaaflheden" en was een goed predi
kant. Vooral zijn onderwijs in de Chris
telijk© teer wordt zeer gieroemd. Pastoor
Kistemaker is later Landdeken ge
worden.
En nu nog ©en enkel woord over som
mig© verbeleringen in -de kerk aange
bracht, en ik ga 11 verhaten, wat ik eigen
lijk vertellen wou. Moesten de geloovigen,
di© hun biecht wenschten te spreken, tot
nog toe gaan nederknielen achter ieen
schutsel bij d© k-erkekamer, in het begin
van het gedenkwaardige jaar 1734 wer
den two© „bigthuiskens" geplaatst. Ook
een nieuw altaar werd aangeschaft, dat
voel gold had gekost, maar waarvan ove
rigens^ gezegd moest worden, dat het
„lomp was van vorm en „zonder eenig
ciraet Aan weerszijden van, het altaar-
partij, die o. a. het standpunt inneemt,
naar het oude liberale stelsel, dat hij
van Staatsinmenging bij de sociale wet
geving ni-els wil weten. lied. N, Z. C.).
Halen we nog „h e t H u i s ge z i n" aan,
dat o.a. opmerkt:
„De besten onder ons volk, de ont
wikkelden, de mannen van studie en
diep- inzicht de- T ij d geeft het dui
delijk te veï-staan zijn tegen uitbrei
ding van het kiesrecht.
Hoe komt het nu, dat desniettegen
staande nagenoeg alle kiesvereenigingen,
de kieswet-Van Houten veroordoelen en
veruit de meeste zich verklaren óf voor
algemeen kiesrecht, óf voor ge-zins,hoof-
denkiesrecht met toevoegingen, in ieder
geval dns voor ©en zeer ruime
ui thread i n g.
Dit komt zegt d© T ij d omdat
degenen, die over den tegejnwoordigen
toestand niet bijzonder ontevreden zijn,
meestal wegblijven, zoodat eien gehedt
valsch beeld van de eigenlijke gezind
heid des volks verkregen wordt.
Aan wie dus de schuld, ais het mis
loopt?
Aan de thuisblijvers natuurlijk,
'die, indien ze hun plicht deden, indien
ze zich d© geringe moeite getroostten,
welk© de goede zaak van hen ©ischt en
mag eiscben, indien ze op de vergade
ringen der kiesvereenigingen versche
nen en daar hun inzichten tevens de
inzichten van de T ij d uiteenzetten
en verdedigden, een heel andere uit-
spTaak zouden bewerken.
Elf zou dan niet, zooals naar de T ij d
beweert thans geschiedt, gedachteloos
nagepraat en in het honderdweg gepro
clameerd en gedecreteerd worden.
Een ding verwondert ons: dat de
T ij d, die zoo scherp afgeeft op de ge
dachteloosheid, de onkunde, de opper
vlakkigheid, de stelselloosheid van de
kiezers, die aan de beslissingen der
kiesvereenigingen meewerken, geen
woord van blaam over beeft voor de
„goedgezinde" thuisblijvers, die oorzaak
zijn van het „geheel valsche beeld",
dat door hun thuisblijven verkregen
wordt. Zelfs de scherpste alkenring ware
niet misplaatst geweest met bet oog op
het weinig minder dan ergerlijke plichts
verzuim, waaraan zij schuldig slaan".
Vóór ©enige weken vertrokken, door ,tus-
schenkomst der Haagsche Arbeidsbeurs,
eenig© gezinnen naar Zuid-Limburg, waar
de kostwinners arbeid zouden hekomen
bij d© mijnen.
Een -dier kostwinners zond nu aan ©en
katholiek Raadslid, dat zijn medewerking
aan -de gezinnen had verleend, |eien uit
voerig verhaal van zijn wedervaren, waar
aan in 1) Residentiebode open
baarheid werd gegeven. Het verhuizen
van Den Haag naar de Staatsmijnen „Wil-
helmina" 1© Winster was zoo gemakke
lijk mogelijk gemaakt. 25 gulden was voor
geschoten en kon later worden afbetaald.
Afgehaald door den baas van de Staats
mijn, ging men van den trein naar 'Wins
ter en daar, ontvangen in ©en goed ver
warmd© keet, voorzien van koffie ©n
bracht men een schuifraam aan.
We kunnen ons nu ©enig denkbeeld
ma-ken van den toestand der Katholieken
in di© dagen.
Het gemengd© huwelijk, di© groote
kwaal waardoor zooveel onheil gesticht
wordt, was ook toen niet geheel onbe
kend en de ervaring had al geteerd, „dat
uit houwelijken van verschillende reli
giën zeer dikmaels groot© moyelijkheden
voordkomen". Toch stond toen Roomsch
en Onroomsch scherp tegenover elkaar,
blijkend reeds uit het verschil in kteeder-
dracht.
Op een hoeve Ie D ij k w e 1, onder
Kapel le, ik zou er kunnen bijvoe
gen ,,-daer heden L a -m b r e g t Nieuw-
kamer woont",, maar ge zoudt er niet
veel wijzer door worden, want ook deze
man is misschien al meer dan een ©euw
te ruste gegaan I hoerde Frans
Leyns, diaken bij de Protestantsche ge
meente te Kapielte. Die man was gehuwd
met Catharina H e k e b e k e, van de
„Roomsch© Religie". Den 14©n Maart
werden de ouders verheugd door de ge
boorte van ©an zoon en toen een paar
dagen later de haas afwezig was, - al-
brood, werden hem zelfs bedden ver
strekt, totdat zijn huisraad zou zijn aan
gekomen, wat den volgenden dag ge
beurde. Twee paarden en karren wierdan
gegeven om te lossen en te .vervosren,1
en hij kreeg 4 mud steenkolen om geen,
kou te lijden. Aan den straatweg naar
Kerkrad© beeft hij ©en flinke woning, met
2 kamers, groo-ten kelder, twee slaap
kamertjes, grooten zolder, een schuurtje
en een lap grond van 100 M2. voor eigen
gebruik en dat voor zes gulden 50 cent
in de maand.
Do kerk ©n de school sta,an te Kerk
rad©, twintig minuten gaans: hij kan dus
zijn plichten waarnemen.
Het werk, dat wij eerst moesten ver
richten, zoo schrijft hij, toen wij des
Vrijdags te werk gingen, was jjovengronds,
want wij moesten eerst ©en. idag pf zes
bovengronds werken voor het worm-on
derzoek. Nu werken wij pndergronds in
de mijn, acht uur daags, verdeeld in drie
ploegen. De eerae week das, morgens van
zes tot twee uur, 'de andere week van
tien uur 's avonds tot zes uur 's morgeus,
met een schaftijd van ©en half uur. Het
werk wat wij doen is niet zwaar, het is
sleepen, dat is de geladen en teege wa
gens op en neer rijden. Het is wel altijd
donker, maar daar went men wel aan.
Ongezond is heit er niet, want ter wordt
goed gezorgd voor ventilatie. En bang
voor instorten behoeft men ook niet te
zijn, want er wordt goed gebouwd en ge
schoord. Het loon, dat wij verdienen, is
een gulden zeventig daags. Nu met den;
len April zou het een gulden tachtig wor
den, maar ik weet nog niet zeker of dat
zoo is, want men ontvangt het loon den
3en werkdag na den 15©n van de maand
Dan komt er ook nog aecoord-gdd hij:
hoe meer koten er boven komen, hop. meer
of er verdiend wordt.
Het vooruitzicht is goed, men. krijgt er
jaarlijks verhoogüig, totdat mieai twee gul
den tachtig cents per dag verdient. Dat
kan men binnen drie jaar verdienen, dan
is men houwer. Mij bevalt het lar goed
en do vrouw en de kinderen ook. We heb
ben een goede, gezonde streek en de vrij
heid. De omgang der mienschen is er vrij
good; men kan ze wel niet al ta best
verstaan, maar dat went wel; alles moet
ITALIË.
Onze Paus.
Voor enkele maanden kwam in Europa
de aartsbisschop van Quebec in Canada en
reisde naar Rome. Z. D. H. is weer in zijn
diocees teruggekeerd en het door hem
gestichte blad de „Action Sociale" vertelt
nu van zijn terugkeer en van de toespraak
te dier gelegenheid door den Kerkvorst
gehouden.
„Verschillende malen heb ik het geluk
gehad onzen H. Vader Paus Pius X te
aanschouwen en heel vertrouwelijk als het
ware van hart tot hart met hem te spreken.
Hoe vaak heeft Uy onder tranen aangeroerd
de rampen van Frankrijk, zonder evenwel
ooit zijn vertrouwen te verliezen in een
betere toekomst wanneer het geloof tot deze
edele natie terugkeeren zal.
licht, naar ©en of anderen koopdag
werd het kind zorgvuldig ingepakt en
door de dienstmaagd naar d© stad ge
bracht, naar Pastoor Kistemaker, om ge
doopt te worden. Het jongetje ontving
inderdaad, onder den naam vain Jacobus,
het H. Doopsel. Maar of nu baas Leyns
vroeger huiswaarts kwam, dan verwacht
was, of dat d© meid onderweg wat lang
getoefd had, de afwezigheid van den
klein© werd door het hoofd des gpzins
opgemerkt en hij vroeg, liet. is te hegrij
pen, om opheldering. „Groot misbaer".
De diaken klaagde den Pastoor aan bij
„do wel" van Kapelle, hot collegia van
schout en schepenenmet het gevolg,
dat deze streng© beteren pan hoela op
legden van maar eventjes honderd pond,
door voorspraak van eenig© goede vrien-i
den later verminderd lol 200 gulden.
Nu hoort dit geval wel niet rechtstreeks
tot di© gebeurtenissen, waaraan men la
ter den naam heeft gegeven van den
Go©se,hen Oorlog, maar het droeg
or (och veel toe bij, om de gemoederen:
nog meer legen elkaar op I© zetten.
liet ongeluk wilde, dal (loos in die
dagen binnen zijn poorten huisvestte, een
mule kleerkonpsler mei een boosaardige
.Hoe vaak heeft Hy mij gesproken van
zijn dierbaar Italië, dat Hij tracht te bewaren
voor den anti-christelijken invloed der
vrijmetselarij.
„Hoe vaak ook heeft Hij mij onderhouden
over die dwaling of liever die samenvatting
van alle dwalingen die men het modernisme
heeft genoemd en die in werkelijkheid niets
anders is dan rationalisme met een dun
vernisje van katholioisme.
„De laatste Encycliek van den H. Vader
heeft zeker aan deze verderfelijke dwaling
den doodsteek toegebracht.
„Hoe vaak ook heeft Hy mij gesproken
over de organisatie der christelijke krachten,
van de Katholieke Sociale Actie die Hij
wenscht ingesteld te zien in alle landen.
„Het is op aansporen van den H. Vader
dat do bisschoppen van Sicilië en die in
het land van Napels voorbereidingen treffen
om groote katholieke dagbladen te stichten.
„Hoe verheugd was Hij te zien dat wij
hier in Canada reeds bezig zijn met deze
beweging
„Hij heeft mij dikwijls geluk gewenscht
dat ik mocht leven in een land zoo vol
van geloof en christelijken geest.
„Hij heeft mij aangemoedigd om nooit
den arbeid te staken tot het bewaren by
ons volk van de gevoelens van godsvrucht
en trouw aan de Kerk die onze kracht in
het verleden hebben uitgemaakt en die
ongetwijfeld ook in de toekomst onze kracht
zullen blyven".
Tel- gelegenheid van 's Pausen J 11-
b i 1 komen er natuurlijk een massa pel
grims te Rome. Haast elk woord, dat Z. H.
tot zijne verschillende bezoekers zegt, is
het vertalen waard. Al maar zorg voor
de zielen spreekt uit zijn toespraken, en
al maar verlangen om de menschen heter
te maken door de practijk van den katho
lieken godsdienst.
Zoo sprak Z. H. tot ©en, groep Fran-
sche studenten:
„Wilt ge uw geloof bewaren, weest dan
deugdzaam, en om de deugd te kunnen,
beoefenen, moet ge u losmaken van elk
menschelijk -opzicht. Bemint God en bemint
de zielen. Strekt, uw© werkzaamheid uit
tot ver buiten d© muren van uw Instituut
en werk vooral onder hen, die vier van u
schijnen te staan. Het heimwee naar deugd
leeft dikwijls in het binnenste van hen,
die do deugd schijnen te verachten. Er is
niets glorievoller dan de overwinning van
een ziel".
De vorige week Donderdag ontving de
Paus 1500 boeren uit don omtrek van
Rome. Hij verheugde zich te midden dezer
eenvoudige kinderen en hij vermaande hen
haar tradilioneele deugden te bewaren en
een vasten steun te blijven voor den gods
dienst. De boeren waren opgetogen over
de eenvoudig hartelijke- wijze, waarop de
Paus met hen omging.
Waarschijnlijk 6 Mei a. s. zal de Va.ti-
caansche tentoonstelling van paramenten
en kerksieraden, di© bij gelegenheid van
's Pausen gouden priesterfeest ten bate
der behoeftige kerken is georganiseerd^
door den H. Vader zelf plechtig worden
geopend. Vooral uit Duitschland is zeer
veel ingebonden. Eenige dames zijn dagei-
lijks bezig in d© zaal der Kandelabers
en de zaal der Landkaarten (dei tweede!
verdieping boven de lange galerij der Va-
tong, die nog vrij wat meer beroering
wist te weeg te brengen, dan dat Dijk-
welsch© „misbaer". Om zaakjes te doen,
was zij naar den Overkant gevaren, naar
do Meische kermis te Hulst. Op
de terugreis kwam zij in gezelschap van
een stadgenoot, heer Jacobus San-
d ij k, goud- en zilversmid naast de Beurs.
Al pratende over gedane zaken toondle;
Sandijk aan de vrouw een nieuw testa
ment, zeer schoon gebonden i;n schild
padden-band, met zilveren leden en slot.
Daar de man toch Roomsch was, ver
zocht de oude-kleerkoop dit Protestant
sche bijbel Ij© aan haar over te laten,
maar daar kwam hij niet van in.
Thuis gekomen, haastte het vrouw-
mensc-h zich, om wraak te nemen over
dez© weigering. Aan al wie het hooren
wilde, vertelde zij, dat, Sandijk te Hulst
onderscheidene bladen uit het boekje
had gescheurd. Met di© bladen had hij!
hier niet nader aan le duiden onwelvoe^
gelijkheden bedreven, om zijn verachting
van het „Woord Gods" t© kennen te ge
ven, en hij had gespol, bitter gespot en
de bedreiging geuit: „Wagt maier, op St.-
Jansdag zal het wel anders ga-en!"
(Wordt vervolgd).
