CiAZIJN No. 30, Dinsdag 10 Maart 1908. Vierde Jaargang. 0 cent. GOES. HEHMCIIS VAH DE WETERING FEUILLETON, BUITENLAND. tel e c M es. ROKKEN. E-STOFFEN ouses. skleeding. he Orgels BURG. KATHOLIEK ORGAAN VOOR DE ZEEUWSCHE EILANDEN. Het Geheim van het Paleis. I Bordeauxsche en van schade- |llen en hokken prospectus is Ellewoudsdijk- Driewegen* i H. Abtskerke* iren, Middelb* pan, Domburg- Oostkapelle Iberg, brman, 't Zand. r, Koudekerke n., Biggekerke. Serooskerke. Ga pin ge. prman, i St. Joosland. omerman, Oost-Souburg, perman, Rilland Bath. 'KUD.IH [Al JU. fijne afwerking, laanbevelend. >euses verzekerd. anten TIE. ISRliaES. WE HEME COURMfT Abonnementsprijs p. 3 'maanden voor Goes f 0.75, daarbuiten f 0.95 Afzonderlijke- trammers ii contant-0.05 Advertentiën van 15 regels f0.50; iedere regel meer 10 Gt. Eenzelfde advertentie 3 X geplaatst, wordt 2 X berekend. Dienstaanbiedingen 5 regels voor 25 Ct. a contant. Reclameberichten 25 Ct. p. r. Bij abonnement speciale prijs. door de genade Gods en de gunst van den Apostolischen Stoel AARTSBISSCHOP VAN UTRECHT, Huisprelaat van Z. H. Paus Pius X, Assistent-Bisschop b(j den Pauselijken Troon aan de Geestelijkheid en de Geloovigen van ons Bisdom. ZALIGHEID IN DEN HEER. In dö latere jaren openbaart zich overal een streven om de maatschappelijke ver houdingen te verbeteren en misstanden weg te nemen uit de maatschappij. Niet alleen dat de enkele personen zich daar voor beijveren' maar, wetend, dat een dracht macht maakt, zie» wij de verschil lende personen zich in vereenigingen aan eensluiten om zoodoende het doel des te zekerder en spoediger te bereiken. Uit dit streven nu blijkt, dat men wenscht de menscben zooveel mogelijk tevreden te slïdlen, daar tevredenheid de eerste en noodzakelijkste voorwaarde is van een ge lukkig leven. Welnu, B. G., bij het gadeslaan dezer beweging dringt zich als van zelt de vraag aan onsi op: Zullen de menschen tevreden gesteld worden? of m. a. w. Wi© of wat zal de menschen tevreden en gelukkig maken? Op deze vraag aarzelen Wij geen oogen- blik het antwoord te geven: die zoo ge- wenschte en noodzakelijke tevredenheid kan en zal alleen de godsdienst brengen. Van verreweg de meeste menschen toch is het. leven met zooveel moeilijkheden, te leurstellingen, onaangenaamheden als be zaaid, dat zij bij dit alles onmogelijk te vreden kunnen blijven, wanneer zij niet gelooven in «ene goddelijke Voorzienig heid en niet hopen op een beter leven. Vandaar dal men altijd ziet, dat de on tevredenheid toeneemt, naarmate de men schen ongodsdienstiger worden. Het is ook zoo natuurlijk mogelijk dat iemand, die aan geien leven na dit leven gelooft, zooveel maar ©enigszins mogelijk is van dit leven wil genieten. Wie zal zoo iemand overtuigen, dat hij geen hooger eischen aan het levien stellen mag? Als men geen godsdienst heeft, met welk recht wil men) dan tegenover den minderen man beweren, dat hij tevreden moet zijn met zijn lot en dat hij niet op meer genot in dit leven aanspraak mag maken? Iemand zonder geloof beschouwt dit leven als het ©enig© leven en zal ontevreden zijn en blijven, wanneer dit hem niet volop te genieten geeft. Hoe geheel anders daarentegen denkt en oordeelt de| oprecht geloovige christen over dit leven, llij woel, dat het slechts ieen doortocht is naar ©en ander en eeuwig leven, waarin alles wat hier gedaan en ge leden wordt zijn vergelding zal ontvangen. Hij is: overtuigd, dat het doel van dit teven niet is zooveel mogelijk maar genieten, doch dat zich beperken in het genot en zich onthouden van genietingen niet zei 'den plicht is voor den menseh. Wat meer is, hij gelooft, dat lijden en wederwaardig heden den menseh dikwijls dienstiger zijn dan voorspoed en rijkdom. Immers de eenig geboren Zoon Gods, zijn Verlosser, op de wereld gekomen om hem door woord en voorbeeld te leeren, wat de inensch doen moet om zalig te worden, heeft vrij willig armoede, vernedering, lijden gezocht en noodigt zijn volgelingen uit daarin Zijn voorbeeld te volgen, zeggendeindien iemand Mij volgen wil, hij ver loochen© zich 7.elven, en hij neme zijn kruis op en volge Mij na. Die Verlosser heelt het verlagende en onteerende van de armoede weggeno men door zelf arm te willen zijn en Hij heeft del armen verheven als Zijnsgelijken. En aan ben, die aardsche goederen be zitten, heeft Hij geleerd, dat zij maar rent meesters zijn van hunne bezittingen, die hun gegeven zijn om daarmee wel te doen en zich verdiensten voor de eeuwigheid te vergaderen. Bij dien Verlosser is het bezit van aardsche goederen zoo weinig in tel, dat Hij aan hen, die Hem van meer nabij en volmaakter willen volgen, als voorwaarde stelt, dat zij van alle tijdelijk bezit afstand doen. Wiltg ij volmaakt z ij n, sprak Hij tot den jongeling van het i-vangelie, ga, verkoop wat gij hebt en geef het den armen en gij zult een schat in den hemel hebben, En kom. volg Mij! Die leer is zoo diep doorgedrongen, in het hart zijner voor treffelijkste volgelingen, dat wij een H. Franciscus van Assisië, wanneer hij van allo lijdelijk bezit afstand gedaan heeft, als ware hij uit knellend© banden ont slagen, in vervoering over zijn volslageira armoede, jubelend hooren uitroepen: nu mag ik met meer recht bidden, Onze vader, die in dan hemel zijt. En niet alleen deze groote dienaar Gods, maar door alle eeuwen been tot op den huidigen dag hebben duizenden ©n duizenden der Katholieke Kerk, aan die uilnoodiging van den Goddelijken Mieester gehoor gevend, uit eigen beweging afstand gedaan van alle tijdelijk goed en beloofd arm te zullen leven om vrij van alle tijdielijk© beslom meringen, zich volmaakter aan den dienst van God -en den evenmiensch te kunnen wijden. Dat is B. G., het werk van Gods genade. Daarin openbaart zich de- mach tige invloed van den godsdienst op he-t hart des menschen. Daarin zien we de wonderbare kracht van ons H. Katholiek geloof. Die duizenden prediken door hun voorbeeld en hun levien, onophoudelijk aa,n de wereld de twee deugden, die alleen een gewenschte oplossing van het sociale vraagstuk kunnen geven, t. w. onthechting aan het aardsche en liefde- tot den ev-en- mensch. Daarom, Wij herhalen het, aar zelen Wij geen oogenblik onze besliste overtuiging uit te spreken, dat bij de eischen naar betere levensvoorwaarden, die in onze dagen steeds met meeir aan drang gesteld worden, alleen de godsdienst ten slo-lte bevrediging en redding zal kun nen brengen. Om diezelfde reden heeft Z. H. Paus Leo XIII z.g., die genoemd wordt de Paus der werklieden, en ook de thans regee-rend-e Paus Pius X er tel kens en telkens weer op aangedrongen, dat in de sociale vereenigingen steeds de godsdienst op den voorgrond zou staan. Daarom vermanen Wij opnieuw de leden onzer Katholiek© vereenigingen ,dat. zij 29 „Wel, laat ik dan morgen onder het een of ander voorwendsel d© kamer rui men en een andere betrekken. „En twee uur later weet wederom heel Venetië dat de Duitsche Signorina niet tegenstaande dapperen tegenstand door de geesten van het huis Spada verdre ven is i En daar gij zoo- moedig volgehou den 'hebt, zou ik u daaraan niet gaarne bLootst-ellen maar ik zie geen ander, mogelijkheid. „Jawel", viel ik hem in de rede, „ik wel. Ongewone toestanden eischen onge wone dingen. Ik zal vanavond niet gaan Slapen aan slaap is na het gehoorde toch niet te denken, en als in het palazzo alles is ter ruste gegaan, zal de Stanza d'Ora vrij voor u zijn. Onder bescher ming van den nacht -kunt gij dan uwe •onderzoekingen instellen". „O, ja," voegde ik er levendig bij, „o, ja, doet u het als 'tu belieft. Denk eens, voor die arme ziel, die zoo- lang reeds dwalende is en tevergeefs om een© Christelijk© begra fenis smeekt, is iedere 'dag, di-e haar na der tot de vervulling harcr wenschen br-engt, ook een dag van lang gewensch te rust'" „Nu", antwoordde de doctor glim lachend, „al ben i-k bet nog altijd niet geheel met deze opvatting eens, er zijn nog andere red-enen waarom ik in de waarheid van Jacopo Nani's mededeelin- gen wil onderzo-eken. Ik neem dus uw aan bod aan. Doch wanneer gij toch te moe mocht worden -en zoudt willen gaan rus ten, dan neem ik na bescheiden aanklop pen: ook gaarne weer den terugtocht, aan". Alsof ik na al het gehoorde had kunnen slapen I Toen ik na een ©enigszins langer oponthoud in het salon na het door inner lijke ontroering nauwelijks genoten diner mij naar mijn kamers begeven had en na dat ik Formosa had laten gaan, in de Stanza dells Dogaressa met mijn boek aan de tafel had plaats genomen, zat ik, zon der het kunnen lezen, met kloppende slapen over het gehoorde -en ongelooflijke en on gehoorde na te denken. Ongehoord ten- minst© voor onzen tijd in die lang ver vlogen dagen waren dergelijke gebeurte nissen waarschijnlijk meer aan de orde van den dag. Terwijl ik daar zat verwachtte ik eigen-lijk voortdurend Jacopo Nani's gei toch trachten in die vereenigingen meer en meer het katholiek leven te bevorderen en de leden te doordringen van de waar heden en beginselen van onzen heiligen godsdienst. Dan, maar ook dan alleen, wanneer zij dit behartigen, zullen de ver eenigingen op den duur een zegen zijn voor ons volk. Vooral ook, B. G. in de huisgezinnen moet meer en meer het gods dienstig leven worden bevorderd. In het huiselijk l-even moet een godsdienstige toon heerschen. In üe-n huiselijken kring immehs worden de degelijke, diep overtuigde Ka tholieken gevormd. Zonder twijfel, de school en de christelijke leering kunnen en moeten veel bijdragen om het kind te doordringen van de waarheden van onzen heiligen godsdienst en te vormen tot een degelijk Katholiekmaar wanneer het kind thuis geen katholiek teven meemaakt wan neer bet nooit over godsdienst hoort spre ken, wanneer vader en moeder nooit vra gen aan het kind of het de waarheden, van onzen heiligen godsdienst wel kent en begrijpt, dan kan het niet anders of het kind zal een oppervlakkig katholiek wor den. Daarentegen, wanneer het kind op groeit in een echt katholiek huisgezin, waarin dikwijls over godsdienst wordt ge sproken. vader en moe der steeds toimen op de eerste- plaats te hechten aan het trouw vervullen van de godsdienstplichten, waar het steeds vermaand wordt om vóór alles God trouw te dienen; da.n, B. G., zal zonder' ©enigen twijfel het kind wor den -een degelijk en diep overtuigd ka tholiek, dat hij al zijn doen en laten zich zal afvragen, wat plicht en geweten ge bieden en dat zal weten weerstand te bieden aan de taal der verleiders die, in het vooruitzicht van tijdelijk gewin, het van God en godsdienst trachten te vervreemden. Nog rest. Ons, B. G., onder uwe aandacht te brengen, dat Z. H. Paus Pius X den 18den December van dit jaar zijn gouden Priesterfeest hoopt te vieren. Voor ons, die in den Paus den plaatsbekleeder van Jesus Christus, ons aller Opperherder er kennen en eerbiedigen, zou dit alleen reeds genoeg zijn om dien dag voor ons alten to-t ©en. feestdag te stempelen. Dan er zijn meer redenen waarom wij dien dag met groote vreugde en dankbaarheid zulten herdenken. Wie toch bewondert en huldigt niet in dezen Paus dien man van de Goddelijke Voorzienigheid, die alleen ver trouwend op- God, die hem hoeft gezonden, en, zonder acht te slaan op menschelijk© berekeningen, de Kerk van Christus in dezen moeilijken tijd bestuurt met ©en mo-ed ©n kracht, die bewondering afdwin gen. Op den Paus-elijkien Stoel verheven, heeft dezw H. Vader in zijn eerste herderlijk rondschrijven aan de wereld verkondigd, dat hij als Paus geen and-er doet ,geen ander streven kencje, dan alles her stellen in Christus, opdat Christus alles eu in allen zou zijn. Aan dat woord getrouw hebben Wij den Pans in Frankrijk de rechten der Kerk zien verdedigen en ten slotte elke ver krachting dier rechten met beslistheid zien afwijzen, al wist Hij ook te voren, dat die verdediging van' 't recht Gods zware offers aan dei Kerk zou kosten. Eu in zijn jongste stalt© te zien maar ik zag haar niet, ©n heb haar nooit weer gezien! Had dus d-t geleerde schrijv-er van dat boek over Oc culfisme toch gelijk; had Jacopo Nani, nu zijn manuscript gevonden was de rust gevonden, die het berouw over zijne on vervulde belofte aan tte stervende hem geroofd had? Over dit alles nadenkend zat ik een paar uur op -een en dezelfde plaats, en middernacht had reeds lang van alle torens van Venetië geslagen, toen er zacht aan mijn deur geklopt werd, die ik echter voorzichtig eerst opende, toen doctor Marino mij bevestigde dat hij bet was. Hij trad binnen met een brandende acy teleenlanlaarn in de hand, welker hel wit licht dadelijk brutaal tot in de donkerste hoeken drong het schitterende, alles doordringende licht der twintigste eeuw, geroep-en, de duistere geheimen van het grijs verleden tie onthullen. Hij groette mij kort, maar op zijne vol maakte wijze en zieide lachend„Eigenlijk behoort, dit nachtelijke- avontuur gehetel bij het karakter van de plaats en het is bijzonder geschikt iemand te leeren grie zelen, als hem dat tot nu toe in de Ca,Spada nog niet geleerd is. Ik maak u mijn compliment over uw moed, mejuf Enc-ycliek hooren wij den Paus de onge reptheid der Katholieke leer tegenover de modernen verdedigen en de dwaling van het modernisme veroordeelen, al weet Hij, dat door di© veroordeeling zonen der Kerk worden getroffen, die mannen van invloed heeten te zijn en naam hebben in de wetenschappelijke wereld. Wij hebben dan ook alle reden, B. G., den Paus dankbaar te zijn voor de laatste Encycliek, waardoor Hij de in de- Kerk voortsluipende dwaling van h-et modernis me heeft ontmaskerd. Welnu, dit vragen Wij u, wilt Z. H. den Paus dit jaar bizonder in uw gebed gedenken. Maar ook wilt Hem dankbare blijken van uwe kinderlijke toe genegenheid geven door Hem te steunen uj zijn verheven en moeilijke zending. Daartoe zal u de gelegenheid gegeven worden door dat, zooals Wij bij dezen be palen, den 4de® Zondag van de Vasten in alle kerben en openbare kapellen van ons aartsbisdom onder alle H.H. Diensten ©ene collecte met open schaal voor Z. H. den Paus zal worden gehouden. Na Paschen hopen Wij dan persoonlijk het bedrag dezer collecten aan Z. H. den Paus te mogen aanbieden, en Hem dan, met recht matige fierheid op de trouw van Neeriands Katholieken aan den H. Stoel wijzend, te mogen zeggen: ziehier, H. Vader, de jubel- gave uwer trouwe kinderen in Nederland, als blijk hunner dankbare liefde en als bewijs dat zij naar vermogen U wenschen te steunen bij uwen zwaren en moeielijk-en arbeid. Oorlog? Het spant tusschen China en Jayan. Japan heeft 'themelsche Rijk een ulti matum doen toekomen, waarbij het ver schillend© eischen stelt, waarvan 'tnog on zeker is ojf China bereid zal gevonden worden die in te willigen. De oorzaak van dit alles? Een luttele. Do „Tatsoe Maroe", e-ene stoomboot van 3000 ton, met passagiers en ©en© volle lading, waaronder 30 kisten ge-weren en 40 kisten wapenvoorraad, door ©en Japan- schen fabrikant te Hongkong aan een koop man te Macao gezonden, kwam op 5 Fe bruari Ie Macao aan en bleef er op de reed© liggen, in den namiddag verschenen; plotseling 4 Chineesche kanonnoerbooten, overweldigden het schip, haalden do Ja- pansche vlag neer en hescben de Chi neesche. De Chineesche zeelieden mis handelden de bemanning en voerden ten slotte het schip naar Canton, waar het nu nog ligt. Het Chineesche gouvernement verklaart dat de „Tatsoe Maroe" wapens wilde binnensmokkelen. Japan daarente gen zegt, dat de wapens o-p h-et sch-eaps- manifesc voorkwamen en dat alle tolfo-r- maliteilcn waren vervuld voor het vervoer van wapens naai- Macao-. Japan e-ischt nu, dat het schip terstond zal worden vrij gelaten; dat ook verontschuldigingen zul len worden aangeboden en China weigert nog- Dat is in 't kort d© geschiedenis. China heeft aangeboden, om het geschil door een Japansch-Chineesche commissi© te doen beskchten. Een billijk voorstel alzoo, wat echter Japan weigert te- aanvaarden. frouw I Er zullen niet veel jonge meisjes zijn die u nadoen hetgeen gij hier gedaan en uitgehouden hebt. Nul echter vooruit, want de tijd en meer nog uw slaap is kostbaar!" „O, die haal ik wel weer in", verze kerde ik ijverig. „Maar het is de tijd, die ons drijft. Laat ons gaan!" „Ons?" herhaalde doctor Marino met eigenaardige nadruk. „Ik ben alleen „Toch niet ik zal u begeleiden", viel ik hem in de rede. „Mejuffrouw „Ja, gelooft gij dan, dat ik het hier boven uit zou houden, terwijl gij ©en gang onderneemt die alterlei mogelijk© en on bekende gevaren met zich brengen kan?" antwoordde ik. „Weten wij dan, of Jacopo Nani's geschrift niet een valstrik is voor een of ander van zijn vijanden? Kan niet verval of bedorven lucht of iets anders u in den verborgen gang treffen; weten wij, of de trap werkelijk daarheen voert, zooals het plan het. aangeeft? En ik, die h-et werktuig was tot het vinden van deze aanteek-eningen, ik die u in zekere mat: aangezet heb to-t dezen avontuurlijken, nachtelijken tocht, ik zou hier hoven blij ven, de handen -in de schoot leggen, ter wijl ik, u volgend, met mijne zwakke Dei vlag van het land der Rijzende Zon is neergehaald en dat feit'belet(l) Japan met een scheids rechtelijke oplossing ge noegen te nemen. Het rvil van geen arbitrage weten. Toch kon men gedurende de jongst© Haagsche Vredesconferentie drie Japanners ini de Ridderzaal zien, om... ja waaiom? Misschien om innerlijk den draak t© stek-en mje-t de pogingen om den wereld vrede te- bestendigen en tot arbitrage te komen. Intusschen zal Japan zich nog wel twee maal bedenken, alvorens tqt het uiterste, den oorlog, over te- gaan. De Japansch© financiën staan er slecht voor, en China is in militaire aangelegen heden meer gemoderniseerd dan men zoo oppervlakkig zou meenen. Japan zou zich aan het groote China leelijk de vingers kunnen branden. Troonopvolging. Toen het vorig ministerie met plannen tot herziening der Grondwet voor den dag kwam, hebben wij gepleit voor een goede regeling onzer troonopvolging voor het geval d© Koningin kinderloos kwam t© overlijden. En we wezen op het minder prettig© voor het Nederlandsche volk, dat een on bekende luitenant von Heuss met het bre vet van koning hier plotseling zijn intrede zou doen. Nu heeft men dezer dagen kunnen lezen, overt ©en prins von Heuss -XXXlil (jongere linie) die van uit Parijs, waar hij militair attaché is, ons land heeft bezocht, bij de Koningin heeft gelogeerd, enz. Deze prins von Iteuss nu is de man, die vermoedelijk gerechtigd is tot den Ne- derlaridschen troon. Hij kwam mogelijk eens kennis maken met zijn aanstaand land en volk. Treffend wel is, dat dit prinselijk bezoek plaats had in dezelfde dagen, dat onze Koningin, hij het bekende rijtuigongeval, ais door ©en wonder aan den dood ont kwam. Mocht ©en grondwetsherziening aan d© prd© worden giesteld, dan zouden wij wie herhalen he-t in de a. 11-er-eer s tis plaats wenschen (te regeling der troon opvolging. IKlXhlilIK. Dei Parijsche Corr. van „de Tijd" schrijft in den aanvang van «en brief: „Onlangs zeido de bekend© bestrijder der onzedelijkheid in Frankrijk, Béranger: „Frankrijk is voor ©en groot de-el v-eralf cohiliseerd en verprostitueerd". D-ez-e uit lating is niet die van ©en hopeloos en, machteloos verbitterd© in don strijd tegen de volkszonden, welke onze natie uitmer gelen. Die statistiek van het aicoholver- bruik, de hand over hand toenemend© ont aarding der zeden, de verontreiniging dei- openbare straat door hetgeen men ten uwent noemt den „vuilhandel", de achter uitgang der geboorten, het elk jaar aan groeiend© „leger der ondeugd", dat de trottoirs onveilig maakt, de volte hospi talen die de verrotting der lichamen, en krachten u helpen kan e,n tenminste toch het middel kan zijn tusschen u en de buitenwereld, wanneer u iets mocht over komen?" Ik' had mij zelf in vuur gepraat en doctor Marino antwoordde niet dadelijk. Toen echter zeide hij: „Het gaa.t niet ik kan en mag niet toegeven dat gij aan mogelijke gevaren blootgesteld wordt, die u evengoed kunnen treffen als mij „En ik", viel ik in, mij voor de deur der Stanza d' Oro plaatsend. „En ik zal niet toegeven dat gij alleen naar ben-eden gaat, -en als gij dus bij uw voornemen blijft dan weiger ik u den toe-gang tot mijne- kamer - dat is mijn goed recht, zoolang ik haar bewoon; ik wensch u goeden nacht, heer doctor!" terwijl ik sprak trok er ©en vroolijk licht over ziju schoon gelaat, en toen ik geëindigd had, lachte hij, waarachtig hij lachte, maar het was een vroolijk geluk kig lachen. Toen trad hij vlak voor mij. „Is dat nu alleen christelijke naasten liefde, of is dat Ja, ja, de blauw© Germaansche oog-en ae-ggien, wat de anders zoo vlngg© mond no-oit uit zo.u spre ken Rulh, ik ben de gelukkigste menseh ter wore-ld!" (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Nieuwe Zeeuwsche Courant | 1908 | | pagina 1