EE
KA".
e Leven".
landen
Ilddelbnrg.
•Hek,
OE ROOS,
Magazijn „BITTER" Boes.
No. 26.
Zaterdag 29 Februari 1908.
Vierde Jaargang.
FEUILLETON,
GEMENGD NIEUWS»
Maart 1908,
g der Toonkunst,
land
ïndamme.
>us.
geld
van Effecten.
jorgtocht.
HENDRIKSE.
1199
fiedste fabrieken.
f85.00.
Banden f 50.00.
jorradig.
KATHOLIEK ORGAAN VOOR DE ZEEUWSCHE EILANDEN.
Uitschijnt eiken MAANDAG-. WOINSDAB- in VRUMUVNH.
Bü flit mier Lelioort een BjjvoepL
Het Geheim van het Paleis.
RECLAMES.
half 8,
t „V. O. V.'
nde leden der
„GOES"
^eer OTTO LIES.
worden
|tasie.)
bedrijven,
(SCHUIL,
an door
|én bedrjjf,
1BST.
|r aan de Sociëteit
zaal.
der uitvoering van
precies.
IEPETITIE
(Februari 1908,
p. Entrée f0,50.
<!R, KOPER en
tONZEN.
n! lang van duur.
|OHAN 1)E ROOS,
Vlasin. Middelburg.
Ihet hotel de Kinderen
L veriuime niet in eigen
I wordt zoo ruim mogelijk
ame der Cliëntèle.
soowel droge als natte,
in bussen en ook eigen-
naar verlangen. VER-
ledkoopere als duurdere
n af 10 cent per ons.
kwaliteit KUNST-
i )geint
ro-edkoope Verfbereidin-
s duurzaam.
sin. Middelburg.
HUE EEEUWSCHE COUP
Abonnementsprijs per 3 maanden voor Hoes 10.75. daarbuiten f 0.96
Afzonderlijke nummers k contant „0.06
BureauLANGE VORSTSTRAAT, GOES.
Ad verte ntiftn ran 1—5 regels f 0.50; iedere rogri meer 10 Ct
Eenzelfde adrerteniw 3 X geplaatst, wordt 2 X öerdkend
Dienelaanbiodingeti 6 regeli roor 25 Ct. k -.«"tarnt.
Reclameberichteu 25 Ct. p. r. Bij abonnement speciale prijs.
Woningwet.
Het maken van Sociale wetgeving is
inderdaad geen kinderwerk.
Zeer lastig is het een voor de practijk
nuttige en goed uitvoerbare sociale wet
te maken.
Dat is o.a. gebleken bij de ongevallen
en bij de woningwet.
En toch behooren die wetten, zeker
niet 't minst de woningwet, bij het com
plex sociale wetten, die noodig zijn.
Na een rede van het Eerste Kamerlid
van den Biesen, die op verschillende
Leemten en zeer moeielijk uitvoerbare, be
zwarende bepalingen in de Woningwet
wees, heeft deze wet nu juist niet aan
sympathie gewonnen.
Nu is er niets tegen, integendeel, 't is
uitnemend werk op fouten en leemten,
in een wet te wijzen.
Mits men maar zorge, dat de boomen
niet beletten bet bosch te blijven zien,
of, zooals we het ergens vonden uitge
drukt, dat men met het badwater niet
tevens het kind wegwerpe.
M. a. w. dat men eon Woningwet op
zich zelf noodig blijve achten.
Een goede woning is noodig niet al
leen voor het s t o f f e 1 ij k, maar ook
voor het zedelijk welzijn,
En dan is het, naar Katholieke opvat
ting, wenschelijk, dat 'die Staat dwingend
optrede.
Dat kan mogelijk op een onbillijke en
onpraktische manier geschieden. En zoo
is het b.v. onbillijk, als men tot onteige
ning of onbewoonbaarverklaring over
gaat, alvorens er voor de arbeiders
wel bewoonbare huizen zijn, want 'tis
toch altijd nog beter een slecht huis, dan
geen huis; en zoo is het b.v. onpraktisch,
als een woningwet aan arbeiderswonin
gen zulke hoogs eischen stelt, dat de ar
beiders de huur van zulke woningen toch
niet kunnen opbrengen.
Wij zouden dan ook een herziening on
zer Woningwet wenschelijk achten.
Maar wie, om hare gebreken, met een
Woningwet als zoodanig den spot
zou drijven, hij zou o. i. verzeild zijn in
de liberale loer van non interventie,
in het systeem van „menschen help je
zelf maar".
Bij een vraagstuk als dat der woningen
eischt het algemeen belang de tusschen-
komst van den Staat.
26
„Als je mij genoeg bewonderd hebt,
Jacopo, mijn vriend, sta dan op en volg
mij", ze.ide hij hoonend, mijnen op hem
gerichten blik ontmoetend. „Of", voegde
hij er plotseling dreigend bij, „of ik zal
je beenen loeren maken!"
Toen kroeg ik mijn spraak terug. „Doe
met mij wat je wilt", riep ik, „dood mij,
klaag mij aan bij den Raad van Drie
maar laat mij niet zien hoe gij dit lam
wurgt, je hand met het bloed van dit
reine kind bevlekt!"
„Jacopo* je wordt, poëtisch", spotte
Michele.
„En maak nu dat je mij volgt, ik raad
het je. Of denk je dat ik mij door iemand
een hymne op mijne vrouw laat voorzin
gen, zooals jij dat van morgen vroeg goed
vond te doen, zonder dat ik den brutalen
lummel daarvoor straf! Een ander had ik
met mijn degen kennis laten maken, maar
omdat jij het bent, die mij daarop ge-
tracteerd hebt zal je haar zien afrei
zen".
Ik kreunde van lichamelijke en moreel©
ellende en was vast besloten, mij liever
in stnkkcn te laten scheuren dan hem te
volgen, toen echter de gedachte in mij'
Vacature in den Hoogen Baad.
Door de benoeming van mr. Nelissen
tot minister van Justitie is er een vaca
ture in den Hoogen Raad ontstaan.
De Hooge Raad zelf maakt een voor
dracht op van zes candidaten.
Deze voordracht, is nu bij de Tweede
Kamer ingekomen.
Zij is geen alfabetische, en degene, die
als no, 1 op de lijst staat, wordt in den
regel benoemd, althans acht de Hoog©
Raad dezen den meest aanbevelenswaar
dige.
No. 1 op de voordracht staat nu mr.
Nijpels, ©en ni e t-Katholiek.
Wc zijn benieuwd, of weer zal blijken,
dat juist onder de niet-Katholieken, in
deze Katholieke vacature, de meest be
kwame en geschikte gevonden zal worden.
Groote voorraad Stroomatrassen vanaf f2.75.
Zeegras Matrassen vanaf f4 50.
Springmatrassen, 2-persoons, vanaf f 15.
Kapok Bedsteden f 15, f 16, f 18, f20 en
hooger.
Veeren Bedsteden, compleet f25.
Veeren Bedsteden, compleet met overtrek,
f30, f35, f40 en hooger.
Bedtljken voor Kapok en Veeren Bedden,
zeer lage prijzen.
AlvoreDS elders te koopen vergelijk onze
prijzen en kwaliteiten, wij zijn beslist voor-
deelig.
Alles wordt onder garantie verkocht.
Het Koninklijk rijtuig aangereden.
Woensdagmiddag na half twee, het ge
wone uur van uitrijden van de Koningin
inet den Prins, is de open brik, waarin
het Koninklijk echtpaar was gezeten en
die bestuurd werd door Prins Hendrik,
bij het nemen van den hoek Parkstraat en
Oranjestraat te 's Gravenhage, aangere
den door een uit de richting Schevenin-
gen aankomend electrisch tramrijtuig. De
botsing was vrij hevig, maar als door een
wonder is alles goed afgeloopen.
De phaëton, waarmede het Koninklijke
echtpaar dagelijks gewoonlijk na het dé
jeuner uitrijdt, werd door den Prins, ge
zeten naast II. M., zelf bestuurd. Op bet
punt van overgang dei' Oranjestraat in de
Parkstraat scheen het eerst, of het rijtuig
do richting naar de Mauritskade wilde
nemen, maar op ditzelfde oogenblik werd
opkwam: Misschien kan je haar nog red
den, al was het ten koste van je eigen
leven i Of door eerue daad van geweld
tegen Michele zelf! Of, als alles mislukt
kan je haar bijstaan en steunen!
„Ik lees al je gedachten op je gezicht
als in een boek", zei(lc Michele langzaam.
„Laat die dolk achter je op tafel liggen
en laat je degen hier! Je moogt geen wa
pen meenemen en je doet beter geen aan
val op mij te wagen, want ik ben goed
gewapend, en ook sterker dan jij, zooals
je weet! "Kom!"
En ik volgde hem, gehoorzamend aan
de geheimzinnige macht, die hij van kind
af op mij uitgeoefend had, eene macht, die
zijn invloed alleen dan miste, wanneer
ik mij niet onder zijn kouden, fascinee-
renden blik bevond.
In het palazzo was alles lang in rust,,
wij ontmoetten geen sterveling, toen wij
onhoorbaar en zwijgend den vreeselijksten
tocht ondernamen, dien ik ooit in mijn
leven gedaan heb. Michele voerde mij,
zonder dat ik het bemerkte langs een bij-
zonderen weg, namelijk in het archief,
waar hij een geheime deur, die ik nooit
gekend had opende en daardoor toegang
gaf tot een trap die zoowel naar boven
als naar beneden ging. Hij beval mij naar
boven te gaan en de kaars te dragen die
ons tot nu toe bijgelicht had. Niet zon
der verbazing besteeg ik den trap, die
juist breed genoeg was, dat men zonder
zich te stooten tusschen de wanden door
met het rijtuig de draai rechts genomen in
de richting van het Voorhout.
Ten gevolge van dien kort genomen
draai kwam het rijtuig zeer dicht bij de
tramrails, ja moet zich op de trambaan
hebben bevonden. Een komende tram
greep bet achterwiel van de Koninklijke
brik en wierp het hooge koetsje vierkant
op zijde. De voorwielen werden stuk ge
slagen en een der achterwielen mede be
schadigd.
Als door een wonder bleven Koningin
en Prins ongedeerd. Hare Majesteit was
zelfs niet van haar plaats geweken en
bleef ziften. Alleen de Prins viel door
den schok op zijn knieën, doch richtte
zich weldra op en hielp II. M. uit bet
rijtuig.
Omstanders hoorden toen uit den mond
van onze Vorstin verklaren, dat zij hoe
genaamd niet geschrokken was en H. M.
leverde daarvan dadelijk liet bewijs door
met Z. K. H. te voet naar het Paleis terug
te gaan, ja, kort na haar terugkeer even
eens naar het Paleis van de Koningin-
Moeder te wandelen, blijkbaar met het
voornemen om hare Moeder niet het ge
beurde persoonlijk in kennis te brengen
en gerust te stellen.
De Prins verklaarde ter plaatse van
het ongeval, dat d? wagenbestuurder der
tram geen schuld aan do botsing had.
De gelukkige uitkomst van deze vrij ern
stige aanrijding is zeker, dat onze Koningin
en haar Gemaal als door ©en wonder
ongedeerd zijin gebleven en dit te meier,
daar het tramrijtuig een vrij snelle vaart
had, ofschoon de bestuurder ten spoe
digste den wagen tot stilstand bracht.
Uit nadere inlichtingen blijkt, dat de
aanrijding van het Koninklijk rijtuig on
middellijk tot oorzaak had het in de rails
vastraken van ©en der wielen van de koets.
Verder werd de Koningin uit het. rijtuig
geholpen door den heer Heijtink, bewo
ner der Parkstraat, bijgestaan door twee
rechercheurs van politie. Immers, de Prins
kon niet dadelijk het rijtuig verlaten, daar
Z. K. H. zich in dit oogenblik, na zich
overtuigd te hebben, dat der Koningin,
niets deerde, verplicht rekende, de paar
den (de bekende witte schimmels) aan
den teugel vast te houden om te voorko
men, dat het span, zoolang H. M. nog
in het rijtuig zat, zou kunnen weghollen.
Dit was een der grootste bewijzen van
koelbloedigheid en vastberadenheid waar
van Z. K. H. in dit moeilijk oogenblik
blijk gaf.
Toen H. M. uitstapte, lag het rijtuig
reeds overgeheld naar de slraat.
Kort nadat H. M. met den Prins naar
het Paleis waren geloopen vervoegde zich
de burgemeester, die even na het ge
beurde ter plaatse van hst ongeluk ver
scheen, bij H. M„ ten einde belangstellend
te informeeren of voor de Koningin en
den Prins het ongeval geen ongunstig©
gevolgen had gehad. II. M. gaf toen aan
baron Sweerts ©en omstandig verhaal van
het voorgevallene, en stelde er prijs op
kon gaan. Na ettelijke treden mondde de
trap in een kleinen gang, en doze eindigde
op eene smalle houten deur, waaraan
een mechanisch werk zichtbaar was, en
daarom aan den anderen kant zeker ©en"
verborgen geheimdeur was. Michele liet.
het mechanisme werken en de deur schoot
geluidloos in den wand terug.
Hoe schrok ik echter, toen ik, door Mi
chele vooruitgeduwd, mij met hem in
Donna Yolanla's slaapkamer bevond! Zij
zelf lag sluimerend in haar met goud
kleurige zijden stof omhangen bed, in de
rechter hand, di© naar beneden gevallen
was hield zij een kleinen spiegel van ge
polijst zilver, waarin zij zeker gekeken
had om de kostbare haarspangen van
smaragd en diamant te bewonderen, die
de koningin van Cyprus haar gisteren
als verjaarsgeschenk gezonden had. Zich
als een kind over haar nieuw sieraad
verheugend, had zij het, nadat zij reeds
naar bed gegaan was, nog eens in haar
gouden haar gestoken en bij dit onschul
dige spel was zij waarschijnlijk ingesla
pen. Toen ik, door Michele geduwd, als
een beschonken© dit heiligdom binnen-
strompelde, werd zij wakker.
„Wat is er gebeurd?" riep zij zich op
richtend. „Jij Michele? Gij, Jacopo?
Droom ik?"
Michele stak zonder te antwoorden de
kaarsen aan, die in de armluchters op den
schoorsteenmantel stonden, en ging toen
naar Yolanfa's bed.
te doen weten, dat noch de Prins, noch
H. M. ©enig letsel hadden bekomen.
H. M. zeide nagenoeg letterlijk: „Het
is goed afgeloopen en wij gaan dadelijk
het aan Moeder vertellen, die, wanneer
Zij het hoort, wel ongerust zal zijn". Ook
II. M. verzekerde uitdrukkelijk aan den
burgemeester, dat. „de menschen van de
tram geen schuld aan de aanrijding had
den".
Ieder, die van het incident ooggetuige
was, bewondert de kordaatheid, die H. M.
in de gevaarlijke positie, waarin zij zich
bij de botsing bevond, aan den dag legde.
Zoodra de eerste berichten van het. on
geval in de stad hekend werden, open-
haarde zich allerwege onder het publiek
groote blijdschap over het feit, dat onze
Koningin en Prins zoo gelukkig aan ©en
groot gevaar ontsnapt zijn.
Het blijkt nu uit de nadere bijzonder
heden, dat de juiste toedracht van het ge
beurde in de Parkstraat hierop neerkomt,
dat, nadat 't gevaar van een botsing den
Prins was gebleken, deze met groote be
kwaamheid en kloekheid een zoodanige
wending aan het stuur over de paarden
wist te geven, dat het. Koninklijk rijtuig
althans met de, richting van de tram mee
liep, zoodat daardoor de aanrijding tot
een schade beperkt bleef, die het rijtuig
op geweldige wijze voorwaarts schoof.
Volgehouden kan worden, dat ook geen
der beambten van het Kon. rijtuig ge
deerd werd.
In verband met het ongeval ontving,
naar de „N. C." meldt, de directeur van
do Haagsche Tramweg-Maatschappij het
volgende schrijven
WeledelGeboren Heer,
Naar aanleiding van het ongeluk heden-
namiddag gebeurd, waarbij het rijtuig
waarin gezeten was H. M. de Koningin
en dat bestuurd werd door Z. K. H. den
Prins der Nederlanden, in de Parkstraat
in botsing is gekomen met een wagen,
van de H. T. M., heb ik 'de eer UwelEdGeb.,
ingevolge de bevelen van Z. K. H., t©
berichten, dat de schuld van dit. onge
luk geheel is aan de zijde.van den Prins.
Z. K. H. is er zeer op gesteld, dat de
directie kennis krijgt van deze verkla,-
ring, opdat de oorzaak van bedoelde hot
sing di u wagenvoerder van het tramrij
tuig niet worde aangerekend.
De adjudant van dienst van H. M. de
Koningin, F. Du Monoeau.
Op het station Roermond is Woensdag
ochtend ©en werkman onder een trein
geraakt, waardoor zijn rechterbeen en arm
werden afgereden. In zorgwekkenden toe
stand is hij naar het ziekenhuis gebracht.
- - Te Winschoten kwam Woensdagmorgen
©en werkster uit ©an steegje en liep vlak
voor de stoomtram, welk© onmogelijk
meer kon stoppen. De vrouw kwam on
der de tram, di© haar ©en voet afreed.
In ©en mandenmakerij te Vlijmen hing
een geladen geweer aan den zolder. Een
der zoons zou een rist manden er uit
„Sta op", beval hij, „want je zult nog
in dit uur een groote reis aanvaarden".
„Ik?" vroeg zij verwonderd. „Mijn God,
het is nog diepe nacht! Waar moet ik
dan heen reizen?"
„Waar je velen ontmoeten zult, als je
er aan gelooft. Je moet sterven 1"
Yolanta vouwde de handen samen als
tot een gebed. „Ik ben in Gods hand",
zeide zij eenvoudig. „Je moet met zoo
wreed schertsen, Michele".
„Het is mij bitteren ernst", zeide hij
op een toon die haar verschrikt deed op
kijken. „Sta op en volg mij en dien daar,
dien ik uitgenoodigd heb om je te zien
sterven. Heb je nog iets te zeggen, iets
te vragen, doe het dan spoedig.
Zij hief het bekoorlijke, bleek© gelaat op
en wierp hare prachtige gouden lokken
trotsch naar achter. „Ik ben weerloos
tegenover je", zeide zij zacht maar vast,
„maar ik ben eene Tiepolo en zal niet
om mijn leven smeeken, wanneer het je
plan is mij te dooden. Is mijn dood het
©enige waarmee ik je tevreden stellen
kan, neem dan dat leven, dat. tie arm was,
om je iets te kunnen bieden, wat mij ©ene
plaats in je hart had kunnen verschaffen.
Het was mij niet gegund die plaats te ver
overen, hoewel dat het streven van mijn
leven was. Maar ik heb toch het recht,
te weten, waarom je mij dooden wilt".
Michele wendde zich half af had hij
deze grootheid niet verwacht, in dit fee
der? schepsel, niet d"W trotsch" en toch
dragen, hjj stiet hij ongeluk tegen '(.ge
weer, dat op den grond viel, zoodat het
schot afging. De andere zoon, die zat
te werken, kreeg het schot in de zij, zoo
dat hij levensgevaarlijk gewond werd.
Woensdagavond is schipper Heeres van
Hindeloopen met zijn tjalk op de Zuider
zee. tusschen „de Vin en „de Hofsteden"
op een onbekend voorwerp gestooten. Het
schip kroeg ©en lek en is gezonken. De.
bemanning heeft zich kunnen redden. Het
schip was op weg naar Kampen en met
zand geladen. Het was verzekerd. Dins
dagavond heeft de heer F., leeraar aan
de Berlitz-school te Arnhem, zijn echt
genoot© op schandelijke wijze mishandeld.
De vrouw, die een kind op den arm had,
moet door hem tegen dien grond zijn ge
slagen en hevig getrapt. Op haar ge
schreeuw, dat buiten hoorbaar was, be
proefde de politie toegang tot het huis
te krijgen, doch de hoer F. wilde haar
niet binnenlaten. Een paar agenten zijn
daarop door den winkel naast het huis
in den tuin gekomen en vandaar in het
huis, waar zij den heer F. arresteerden.
Een paar uur later is hij echter weer op
vrije voeten gelaten. Woensdag zijn
twee jongelieden uit Oss en één uit Rer-
chem naar het gehucht Haren gegaan,
om daar feest te vieren. Daar werd ge
dronken en reeds ruzie gemaakt. Toen zij
naar huis gingen, werden zij gevolgd door
eenige personen uit Haren. Naar verluidt
bleef d© Berchemsche jongen, 21 jaar
oud, v. d. W„ staan. Toen ©en zekere
Lambertus van Coolwijk, die met de on
geregeldheden niets had uit te staan, te
genover hem kwam, zou v. d. W. op hem
zijn toegesprongen, waarbij hij hem met
een hard voorwerp zulk ©en slag op het
hoofd toebracht, dat v. C. aan de gevol
gen is overleden, na v. d. W. als dader
te hebben genoemd. Deze laatste werd
gevankelijk naar 's Hertogenbosch gevoerd.
Even voor dezen moord werd nog een ze
kere de G. door verschillende messteken
gewond. Twee schooljongens te Apel
doorn kregen Dinsdag bij 't huiswaarts fcee-
ren twist. De oudste, 11 j., sloeg zijn 10-j.
kameraadje zoodanig met een klomp op
het hoofd, dat deze, hevig bloedend, bij
een geneesheer moest worden binnenge
bracht, die opnemen in het Ziekenhuis
noodzakelijk achtte. De jongen is daar
echter Woensdag aan de gevolgen der
mishandeling bezweken. Onder Wouw
(N.-B.) kreeg Woensdagmiddag de knecht
van den landbouwer L. uit Nieuw-Vos-
meer, die met ©en hengst bij dan land
bouwer S. was, van het paard van dezen
laatste ©en slag tegen het hoofd, waar
door, volgens geneeskundige verklaring,
©en levensgevaarlijke verwonding ont
stond. Te- Oude Rekela is een 18-jarig
persoon, werkzaam in de cartonfabriek, de
rechterhand bij- den pols in de stroosnij-
machine geheel afgesneden. Door de
laatste tram van de lijn ZutphenDoe-
tinchem wierd eergisteravond een 12-jarig
meisje overreden en onmiddellijk gedood.
zoo roerend zachte overgave? „Waarom
zeggen wat mijn beweegreden is!" ant
woordde hij ruw. „Het is mijn wil zoo,
dat zij je genoeg!"
„En is u dat ook genoeg, Jacopo Nani?"
vroeg Yolanta met dezelfde kalmte en
zachtheid. „Michele mag zich gelukkig re
kenen, een vriend te hebben, di© hem
zoo toegedaan is, dat hij ook deze daad
met hem deeltI"
„Donna Yolanta! Donna Yolanta'" riep
ik uit en zonk op mijne knieën en verborg
mijn gelaat in mijne handen, alleen om
den hoonenden glimlach van Michele, den
verwijtenden blik dezer kinderoogen niet
te moeten zien.
„Ah!" zeide zij zacht. „Ik begrijp! Hoe
staat het echter met je geweten, Michele
zal het je met rust laten, wanneer je
hel met mijn bloed belast? Hoe zal je op
den Dag des Oordeels staan, belast met
bloedschuld
.Zwijgbeval Michele snijdend. „Ik ben
niet gekomen om predicaties van je aan
te hooren, en geloof dat het passender is,
wanneer je je eigen geweten raadpleegt,
voor j© di© verre reis naar het onbekend©
land aanvaardt". f
Donna Yolanta bekruiste zich. „Mijta ge-
welen is rein", antwoordde zij. „Pas
gisteren biechtte ik nog, gedreven door
een onweerstaanbaren drang".
„Des te beter voor je. Sta op en volg
mij
Zij gleed uit haar fcorl en stond nu voor
