Tkoop
NO'S
i,Goe»
jlrgels
G.
ofacturen.
WORDEN,
sfsfraat.
IETAIIIVG.
OES.
Dinsdag 28 Januari 1908.
Vierde Jaargang.
Verschijnt eiken MAAMOAfi-, WOERSDkG- en VRIIDkGAVOMD.
FEUILLETON
BUITENLAND
BINNENLAND.
GOES.
r
i 1
jflambards,
edje, Goes.
)r. DE VRIJ
KATHOLIEK ORGAAN VOOR DE ZEEUWSCHE EILANDEN.
Belasting-Kiezers.
Spaar-Kiezers.
De verdediging van Sophocles
toegepast op de Kerk.
Het Geheim van het Paleis.
ÏDEWIJN.
ien
- 6
{EN
ING behooren
r
KCItEK.
f 1.70, f2.—
)emi'a f 2, f 5,
0.75 en 1.
IEN.
In 56,59, 64 et.
Iitonneerd 62 et.
1 Looie Hemden-
In partij Heeren
1 g 10 en 15 p(Jt.
durend stijgen.
n van de
>len.
ASSEN, enz.
ILEI PRIJZEN.
\t garantie.
nmen.
lalaria (Binnenkoorts),
hn Gebrek aan eetlust.
NNING en nevenstaand
verkrijgbaar if0.75.
tegen inzending van
MG, Den Haag.
25 per lllerllesck,
Rs. MULDER;
No. 12,
KIEM ZEEUMSCHE (OOP?
Abonnementsprijs per 3 maanden voor Goes £0.76, daarbuiten f 0.95
Afzonderlijke nummers A contant„0.05
GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD
voor abonné's f0.371/,, voor niet-abonné's„045
Bureau: LANGE VORSTSTRAAT, GOES.
Advertentiën van 1—5 regels 10.50iedere regel meer 10 Ct
Eenzelfde advertentie 3 X geplaatit, wordt 3 X berekend.
Dienstaanbiedingen 5 regel» voor 85 Ct. k wmtant.
Reclamebericbten 25 Ct. p. r. Bij abonnement speciale prjja.
Volgens de statistiek over liet kiesrecht
over 1907" hebben in dat jaar 31000 per
sonen hun kiesrecht verbeurd, omdat zij
niet op tijd hun belasting hadden betaald
over het afgeloopen dienstjaar.
Dat is nog al veel. Van do 800 duizend
kiezers, 31 duizend nalaligen in 'lbetalen
hunner belasting. Dat is ruim 4 procent.
Laten onze Kiesverenigingen er daarom
voor zorgen, dat onder ons dergelijke ver
ge© tachtigen niet worden gevonden.
Vóór 1 Februari moet de belasting be
taald zijn.
Wie verzuimde, krijgt nog een waar
schuwing van den belasting-ontvanger, om
voor 1 Maart te komen offeren.
Maar na 1 Maart is het dan ook onher
roepelijk te laat.
Wanneer men sedert 1 Februari van het
vorige jaar f50.onafgebroken heeft uit
staan hij een erkende Spaarbank, kan men
uit dien hoofde op de kiezerslijst worden
geplaatst.
Volgend jaar, in 1909 dus, hebben de
periodieke Kamer-verkiezingen wederom
plaats.
Wie dan als spaarkiezer aan die verkie
zingen wil deelnemen, moet zorg dragen,
dat hij nog vóór den eersten Februari a. s.
zijn f50 deponeert.
De dichter Sophocles genoot het voor
recht een hoogen ouderdom te mogen be
reiken. Zijn kindemi hadden zich daar
over moeten verheugen en hun grijzen
vader er van ganscher harte mede moeten
gelukwenschen. Doch neen; aangedreven
door hunne begeerlijkheid hadden zij hun
ne zinnen op het ouderlijk erfdeel gezet,
en het duurde hun veel te lang eer zij
zich in het bezit er van gesteld zagen.
Daarom beraamden zij het snood© plan
hun vader uit het beheer zijner goederen
ontzet te krijgen, door hem voor krank
zinnig te doen doorgaan.
Maai' Sophocles verscheen voor de be-
kleeders der burgerlijke macht, en las hun
eenvoudig zijn jongste treurspel voor, pas
vervaardigd, waaruit duidelijk bleek dat
de machtige geest, van den grooten man
den invloed der jaren nog niet had on
dergaan. Getroffen door de pracht van het
gedicht, bekroonde men den edelen grijs
aard met goud, terwijl schande neerkwam
op het hoofd zijner ontaarde kinderen.
Met de Kerk hoeft een gelijk iets plaats
als met den Griekschen Treurspeldichter.
De Kerk wordt uitgekreten als de be
schaving tegenhoudend, do vijandin der
wetenschap de menschen knechtend,
kortom: ais in strijd met al wat verheft
en veredelt.
Zij ook behoeft niet te antwoorden, nog
minder dan Sophocles. Zij ook heeft
18
„la," zeide ik luid, „ik zal zoeken
ik zal mij alle moeite geven om te zoeken."
Juist zooals gisteren legde hij de lia.nd
waarmede hij wees op de borst iels
als een glimlach gleed over zijn onregel
matig gelaat, en hij was uit mijne oogen
verdwenen.
Toen ik besloot deze voorvallen te be
schreven, heb ik mijzelf beloofd alles vol
gens de strikte waarheid te vertellen en
niets te verzwijgen, dus ben ik verplicht
hier te zeggen, dat op dat oogenblik een
bijna waanzinnige schrik zich van mij
meester maakte, want wat met het boven
natuurlijke m betrekking staat zal nu een
maal altijd vrees aanjagen. Waaneer ik
er aan terugdenk hoe moed en lafheid
met elkaar om den voorrang streden hen
ik nog verwonderd over de psychische
tegenstrijdigheid, maar met trotsch kan
ik zeggen dat de moed de bovenhand be
hield al was het no,g niet; dien avond
toen ik uit louter vrees alle gedachten
aan toilet maken liet varen en met mijn
boek in de hand den corridor inholde,
waar ik den goeden Attillo bijna omverliep.
Als een opgejaagd dier kwam ik in de
eetzaal en weid door dokter Marino in
rok en witte das ontvangen. Wat zag hij
slechts met nog meer recht te wij
zen op hare werken.
Wie heeft vroeger de slavernij afge
schaft? De Kerk.
Wie heeft de vrouw in hare waardigheid
hersteld? De Kerk.
Wie heefL den woes ten bodem van Euro
pa ontgonnen en vruchtbaar gemaakt? De
Kerk.
Wie heeft de geschriften der ouden
voor het nageslacht bewaard? De Kerk.
Wie heeft de wereld met ontelbare mees
terstukken van dichtkunst, schilderkunst,
beeldhouwkunst verrijkt? l)e Kerk, die ze
inspireerde.
Wie heeft de menschen God leeren ken
nen, en hun de zegeningen van den gods
dienst, de hoop van een beter leven ge
schonken? Wie sterkt in zwakheid, troost
in droefheid, verlicht in lijden? Wie steunt
de eerste schrede van het kind, beschermt
op verderen leeftijd, staat vertroostend
aan de stervenssponde, strekt de zegenen
de handen uit over het graf?
Ziel van den mensch, wie geeft u, wie
gaf u in alle omstandigheden, wie zal
altijd voor u hebben, al datgene waaraan
gij behoefte hebt het woord, bet. licht,
de kracht, de leiding, den steun en troost
waarnaar gij uitziet ais een hongerige naar
spijs, ais een hulpbehoevende naar een
toegereikte hand?
De Kerk I En zij alleen.
Wie stichtte die ontelbare scholen tot
welzijn ook tot het geestelijke
van het kind? Wie riep al die gast
huizen in het leven waar zooveel on-
gelukkigen een verpleging als door En
gelenhand vinden? Wie deed zooveel toe
vluchtsoorden verrijzen waar de koeste
rende zon van liefde opgaat over zoovele
ouden van dagen, over kinderen van hun
ne ouders beroofd in wier hart het anders
altijd droevige winter zou zijn?
Het antwoord is weer telkens en altijd
de Kerk.
Geen ramp, die het arme menschenkind
bezoekt, of de Kerk kan op zonen en
dochters wijzen, die zich bijzonderlijk toe
wijden aan de hulp voor degenen die er
door bezocht worden. Geen maatschappe
lijke nood of de Kerk snelt toe om te
lenigen.
Nog één punt van gelijkenis moet er
zijn tusschcn Haar en Sophocles.
Ook zij moet onze bewondering, onzen
lof, onzen eerbied ontvangen, en wij
moeten overtuigd zijn, dat hare belich
ters zich met schande bedekken.
FRANKRIJK
'nMooi voorbedd.
Do droeve geschiedenis van Frank
rijk en de aanvallen, waaraan de
Kerk in dat land bloot staat, zijn cn
heel terecht herhaaldelijk aangehaald
als voorbeelden van droeve gevolgen, die
geloofsverzwakking en innerlijke verdeeld
er in dit nuchtere, „smafcelooz© costuum
voornaam uit „als een vorst" om het
bekende, belachlijkie gezegde te gebruiken.
Zag bij er reeds goed, ja, onberispelijk
uit in zijn gewone dracht naar den besten
Eitgelschen snit vervaardigd, de rok zat.
en kleedde hem, alsof hij speciaal voor
hem was uitgevonden.
„Neen maar, wat plechtig!" riep ik uit,
en ik kom in mijn huis- en straattoilet,
in de vaste overtuiging alleen te zijn; ik
zal gauw rechtsomkeert maken en mij in
avondtoilet steken."
„Dat zou ik u toch zeer dringend wil
len afraden, daar Danieli juist de soiep op
doet en ©en soufflé op bet menu staal,
die dan zeker reddeloos verloren zou zijn,"
antwoordde doctor Marino lachend. „Bui
tendien beveel ik mijne zeer normale hon
ger in uw naastenliefde aan. De rok die
u zoo doet schrikken is echter een ver
plicht aanhangsel van het diner, waarop
de marchesa bijzonder gesteld is. Daar
ik niet vermoeden kon of gij ©en minder
plechtig toilet mijnerzijds niet als ©en on
vergeeflijke zonde tegen het offerfeest, di
ner genaamd, zoudt opvatten, volgde ik
met dit kostuum eenvoudig de macht der
gewoonte."
„De rede was bepaald mooi, maar zij
zal uw honger nog vergroot hebben
daarom aan tafel 1" antwoordde ik, legde
mijn boek 'ter zijde en tafelde met mijn
toevalligen metgezel zoo vroolijfc, alsof ik
nooit mijn haz-enhart ontdekt had.
heid na zich sloepen. Waar sprekers, re
denaars of schrijvers, in den laatsten tijd
de Katholieken van ons land tot daad
krachtiger geloofsijver en •eenheid wilden
aansporen, kwam bijna traditioneel de
waarschuwing: „Ziet naar bet volk van
Frankrijk".
Een mooi voorbeeld, door dalzelfde
Franscho volk gegeven, verdient dus zéker
vermelding.
In bet begin van d© vorige week gaf
de „Croix" een artikel van haar direc
teur, Féron Vrau, den energieken indu
strieel uit bet Noorden, die, loon de pa
ters Assumplionnislen uit bet „maison d©
la bonne Press©" verdreven werden, de
leiding ervan op zich genomen had en de
vel© nuttige uitgaven van de „bonne
Presse" tot hoogen bloei wist te brengen.
Er deden zich weer moeilijkheden voor;
als „familieaangelegenheden" vertelde de
directeur z© aan den grooten familiekring
van de „Croix".
De gebouwen van de „bonne Presse"
waren indertijd belast met twee hypothe
ken van ruim ll/3 millioen francs. Daar
de vervaltijd van die hypotheken nu ge
komen was, eischlen de hypotheekhouders
hun geld weer terug.
Men zou dus moeten overgaan tot den
verkoop van het „maison"... tenzij de
Franscho Katholieken een kloeke daad van
overtuiging wildon stelten ©n hun pers
steunen.
Op dien steun deed de heer Féron Vrau
een beroep. Hij stelde voor een „Société
immobüière" te vormen, om hetzij de oude
hypotheken af te doen of ©en nieuw „mai
son" Ie beginnen. Er zouden aandeelien
uitgegeven worden van 100 francs, de
laagste taks, die de Fransche wet toestaat
tot een gezamenlijk bedrag van... twee
millioen francs. Zelf gaf de directeur het
voorbeeld door te teekenen voor vijfhon
derd-duizend francs.
Hoe hoeft het Katholieke Fransche volk
dien oproep beantwoord?
Enkele dagen later was er reeds inge-
teekend voor oen bedrag van 1.026.800
francs, en de inschrijvingen waren nog
zoo talrijk, dat slechts het totaal ervan
vermeld zou kunnen warden. Dadelijk na
het openstellen der inschrijving teekenden
twee bisschoppen in voor ©en bedrag, dat,
naar zij in een hartelijk briefje er bij schre
ven, niet grooter wezen kon door de moei
lijke financieel© omstandigheden, waarin
zij 'verkeerden. Een oudgediende van '70
zond 'zijn laatste geld: „tol den laatsten
man toe, directeur", schreef hij er hij...
Binnen veertien dagen hoopt de directeur
dan ook de twee millioen ruim voltee-
kend te zien!
Zoo weet het volk van Frankrijk het
goede werk van de Roomsche pers op
waarde te schatten!
Spreekt uit do cijfers niet een taal van
échte overtuiging, ©en taal van belofte?
En mogen wij nu ook in dit geval niet
zoggen: „Ziel naar Frankrijk?"
(Msh.);
Wij dineerden alsof wij bij Lucullus te
gast waren en babbelden zoo vergenoegd
als twee schoolkinderen en nadat wij nog
een Philippine samen gegeten hadden
opende Danieli ©en paar vleugeldeuren,
die ik nog niet geopend gezien had. Zij
voerden ons in ©en van alle moderne luxe
voorzien salon, 'waar Formosa, getooid met
©en allersierlijkst schortje en mutsje bij de
theetafel stond, en schijnbaar slechts op
©en teeben wachtte, om de thee te berei
den.
„De aanwezigheid van deze jonge dame
maakt het mij mogelijk nog langer uw
gezelschap te genieten," zei doctor Mari
no, natuurlijk in het Duitsch, terwijl hij
zich naast mij in een fauteuil zette. „En
vertel mij nu eens hoe het komt, dat gij
zoo bleek zaagt, JjOen gij zoooven in de
eetzaal kwaarnt, en wat gij in het boek
gevonden hebt, dat er altijd nog erg ver
dacht onop en gesneden uitziet."
Ik vertelde nu mijne ontmoetingen met
den bezoeker der Stanza della Dogaressa
en loonde den doctor den zin die mij in
het werk over occultisme zoo getroffen
had.
Hij 'hoorde mij zwijgend aan en las even
zoo den door mij aangeduiden zin.
Na een poosje vroeeg hij„Zoudt gij
werkelijk nu toch niet liever van kamer
verwisselen?"
„Neen," antwoordde ik beslist. „Dat
beetje angst moet overwonnen worden."
„Ten koste onzer zenuwen."
De oorlog tegen het Kruis. In
de parochie Soize (Aisne) is het kruis
uit de openbare school verwijderd. Verle
den week Zondag protesteerde de pastoor
van den kansel. Daarna organiseerde
men, met toestemming van den burge
meester, ©ene processie; men begaf zich
onder liet zingen van godsdienstige lie
deren naar de school, ©en gemeenteraads
lid hing het kruisbeeld weer op zijn plaats,
terwijl de menigte zong: „0 crux, ave!"
Tengevolge van deze feiten, is een jus
titieel onderzoek ingesteld, gevolgd door
schorsing, later ontslag van den burge
meester, terwijl tegein den pastoor als den
aanstoker dezer manifestatie, oen procos
op touw gezet. werd.
De rechtbank te Laon heeft, volgens den
eisc-h van het openbaar ministerie, en
waarschijnlijk geïnspireerd door de plaat
selijke loge, den pastoor tot 100 francs
veroordeeld.
Haat der Kerk v ij an den. Tot
welke onbegrijpelijke ruwheden de haat
tegen de geestelijkheid, die kunstmatig on
der het volk wordt aangewakkerd, voeren
kan, kan men zien uit een geval, dat in
den omtrek van Le Mans heeft plaats
gevonden. De pastoor van Chapeile-Huon,
de Eerw. heer floueheroy, ging per spoor
trein naar Saint-Calais. In denzelfden cou
pé nam ook ©en individu plaats, die zon
der ©enige aanleiding den geestelijke begon
te beschimpen, hem in het gezicht spuwde
en trots de tusschenkomst van een ander
medereiziger, den priester begon te slaan.
In Saint-Calais moest de geestelijke, wien
hel. bloed langs hel gezicht stroomde door
het spoorwegpersoneel voor zijn aanval
ler, die in hechtenis genomen werd, be
schermd worden.
Erger dan Zuidema
De onveiligheid van Parjjs. In
een zitting van den Parijscken gemeenteraad
werd onlangs gesproken over het feit dat
de onveiligheid in deze wereldstad enorm
toeneemt. Het aantal „beroepsmisdadigers"
te Parijs wordt door de veiligheidspolitie
aldaar op tachtig- tot honderdduizend ge
schat. Het aantal strafzaken, dat jaarlijks
behandeld wordt is in de laatste 50 jaar
van 88.000 tot 202.000 gestegen, het getal
misdaden, dat niet ontdekt werd van 12.000
op 107.000; het bestraffen van minderjarigen
van 13.000 op 36 000.
Vooral de „misdaden" tegen den eigen
dom zijn talrijk en vermeerderen, ondanks
het reusachtig aantal politiemannen.
De Parijsche politie wordt in drie groepen
verdeeld eerst de agenten onder den naam
„stadssergeanten" bekend, waarvan er 8000
zjjn (te Amsterdam zijn 1200politiemannen);
dan z. g. „veiligheidsdienst", die uit 950 man
bestaat en ten derde kan men de uit 3000
man bestaande „garde républicaine", die tot
het leger behoort, als een soort politie-troep
beschouwen, daar zij de politie bij het be
waken der openbare orde bijstaat.
En nog eischt de poli tie-pref ekt Lepine,
dat het aantal politiemannen wordt uitge-
„0, mijne zenuwen zijn volmaakt in
orde, die kunnen wel een stootje verdra
gen. Bovendien hebt gij zelf gezegd, dat
hij alleen iu dit, vertrek verschijnt, ik heb
toch ook nog de andere kamer, maar ik
moet weten wat hem zoo hardnekkig in
dezelfde kamer voert. Bovendien heb ik
hem beloofd te zoeken."
„Een nauwelijks bindende belofte."
„Jawel. Onze wapenspreuk luidt: „Hot
woord ©ener Geroldsau geldt voor .tien
andere". Onze kasteelen zijn verwoest, «n
de laatste Geroldsau moet dienen om te
kunnen leven, maar liet woord van haar
geslacht is nog altijd goed voor tien an
dere" zelfs tegenover ©en geest, want
dat moet de vreemde gentleman toch wel
zijn".
„Moed als een Spadal" mompelde de
doctor meer in zichzelf dan lot mij. „Dus,
zooals gij wilt lijd om om te keeren
blijft er altijd. Nu wat het boek, of liever
den bcwusten zin betreft. Ik geef gaarne
toe, dat deze uispaak voel waarde heeft
voor menschen, die geneigd zijn aan gees
ten te gelooven, zij het door eigen naden
ken, oi door het oogenschijnlijke bewijs
van hun bestaan Bovendien is het ge
loof aan de verschijning van afgestorve
nen eeuwenoud het oud© testament
spreekt er reeds van, evenals de oudst©
schrijvers, en ik ken families, die het zeer
kwalijk zouden nemen wanneer men aan
het bestaan van hun familiespook zou
twijfelen. Denk maar eens aan die witte
breid. Anders kan hij voor de veiligheid
niet instaan,
RUSLAND.
Katholiekenvervolging in
Rusland. Uit Petersburg wordt gemeld:
De strijd tegen de Katholieken wordt vol
gens een vast .plan voortgezet. In de gou
vernementen Lnblin en Siedlee is voortaan
verboden, bij bisschoppelijke bezoeken een
©ere.-geleido te formeeren, religieus-natioi-
nale liederen te zingen of religieus© va
nen te dragen. De overtreders worden met
drie maanden gevangenisstraf bedreigd.
De hyinne ter eere der Moeder Gods wordt
door de Russische grootmogenden voor
„revolutionair gezang" uitgemaakt.
DUITRCHLASD.
Een merkwaardig bericht komt uit
Duitschland.
Bij gelegenheid van zijn verjaardag heeft
keizer Wilhelm onderscheidingen geschon
ken aan een .aantal leden van het Gen
trum. De leider ervan, dr. Spahn, kreeg
den Rooden Adelaar 3e klas, de leden
graaf Praschma, Wallstein, Herold en
Amzenhoff de Kroonorde 3e klas. Verle
den week Maandag ontving de keizer de
gedecoreerden, en had er een feestmaal
plaats, waaronder de keizer een toost
hield op de door hem geridderden.
Men vraagt zich af, of de regeering, nu
hot linksche blok door do kiesrechtbijl ge
kloofd wordt, eerlang het Centrum weer
gaat noodig hebben?
Uitbreiding der Duitsche Ka
thol iek e Mi s s i n. De nieuwe gezant
van Duitschland bij den H. Stoel, von
Mühlbetrg, heeft, aan het Vaticaan een zeer
belangrijk plan tot uitbreiding der Duitsche
missiën overhandigd. Hij wenscht eene be
langrijk© uitbreiding der Katholieke mis
siën in Brazilië, Zuid-Amerika en Japan.
Bijzondere nadruk wordt in bet. plan ge
legd op het belang der Duitscbp missiën
te Sjantoeng, in China.
De Kabinetscrisis.
Men schrijft ons uit Amsterdam:
Wij stelden aan den kabinetsformateur
mi'. Th. Heemskerk, de vraag, of in zijn
terugkeer naar de hoofdstad, tot voorloo-
pige hervatting van zijn werkzaamheden
als wethouder van financiën, ©ene aan
duiding mag gezien worden dat de minister
ï'ieele crisis haar einde is genaderd of
weldra nadert. Het antwoord van mr.
Heemskerk luidde ontkennend. Er valt o.p
een© .spoedige oplossing niet te rekenen.
De lussohentijdsche overkomst houdt ver
hand met de noodzakelijke afdoening van
allerlei gemeentezaken, waar-van de be
handeling geen langer uitstel lijden kon.
(N. R. Ct.).
Sociale Week.
Wij vernemen, dat op een Woensdag
door de Kath. Soc. Actie in Utr-echt ge
en zwarte vrouwen der rageorande huizen,
aan het. waadellicht, den grijzen monnik,
de zwarte koets, en het jachtgezelschap'
van bekende families zoo is voor de
Venetiërs, Donna Yolanfa het officieele
spook van het huis Spada.; de „vreemde
messer" is nog niet tot het volk doorge
drongen en hier in huis zelf nauwelijks
bekend, wijl hij zijn verschijnen slechts
tot deze kamer bepierkt, die geheel voor
het gebruik gesloten is. Dus, om tot het
boek terug te komen, die zin lijkt zeer
aannemelijk, maar menschen die zich met
occultisme bezighouden, schieten dikwijls
hun doel voorhij, waarom dan ook het
slot van den door u bedoelden zin zuiver
onzin is. Hoor maar: „Er zijn veel be
kende gevallen, die de zeldzame hard
nekkigheid dezer geesten bewijzen ons
geval en ©venzoo hen beslist verdrij
ven, zoodra hunne wenschen vervuld wer
den of wanneer er in sommige omstan
digheden een© aanneembare plaatsvervan
ging voor gevonden werd". Een aanneem
bare plaatsvervanging! Is dat geen onzini
Zijn geesten aangenomen dat zij be
slaan dan als kinderen, die zich over
een gebroken stuk speelgoed door ©en
nieuw laten troosten? Daar hebt gij met
een den Achilles hiel van dit geleerd©
werk".
(Wordt vervolgd).
