Dinsdag 5 November 1VK)7.
Derde Jaargang.
ch?en,
KATHOLIEK ORGAAN VOOR DE ZEEUWSCHE EILANDEN.
Verschijnt eiken MAANDAG-JtfQENSDAG- en VRIJDAGAVOND.
FEUSLLËTON.
De Roover.
Ouderdomsveizekering voor
Werklieden.
iïAfiO.
jjsbertus Gesell
>f van Delft en
1. j.d. Goes on-
iv. Jan Adolph
|d Klaia Bart-
icidcud Wiileuid
Aliaei't.
Nov.
lüUwdH. P.
1 Al. King, jd. 2b
L, C. de buck,
I, jm. 21 j. met
I.; VV'. Bul, jm.
Ie, jd. 2d j.; 1'.
|vverise, jd. 2a j.
jm. 21 j. mei
gob. Corveleijn,
de Waard, u.;
Kesteioo, z.
d.M. S. On-
li. Kooman,
ling, geb. Naero-
|i, d. 11 d.; W.
van Kleefi, 55
J. Prins, 48 j.
24, Een d.v. P.
Gillisse27,
(jeleman en Al.
eijdekker en C.
ets, 25 j. jm.
jd.; 30, C. Al.
|l). Th. Arts, 23
Ppe, 72 j., wedn.
J. Nov.
|d: 25, Abraham
C'atharina Com-
bh Verbeke, jm.
fa Dansen, jd. 19
Willem van de
van der Linde,
Jozina, d. v, Ja-
naard; 26, Adri-
Ide Wee en Anna
1 Catharina, d. v.
I Francina Dekker,
la Adriana Duin
van Johannes
Id Oct.
foren5, Eliza-
en Janna Kloos-
Iv. Marinus Abra-
Ikerke; Jan, z.
ptje vap de .Vrede
d. v. Adriaan
juner; 21, Corne-
tis van Liere en
eth Modderkreko,
Jehannis Kok;
jaar, echtgenoot
f Jacobus Otte, 83
2, Adriaan Jo-
man en Suzanna
lelis, z. v. Gilles
je Paauwe; 22,
dosten en Leuntje
a Tolleman 80 j.,
is Schaalje.
Johannes, z. v.
llriana van Boven,
levenloos geboren
Tierloos en Lena
25, Johannes de
v. Maatje Mol,
at, 44 j., Ovezand.
Anthonia, d. v.
n Cathalina Hoo-
slia Geljon, 5 w.
burg, 30 Oct.
eden was een ruime
estaande uit witte
mud lager werden
15 ceut h o o g e r
verige artikelen on-
anvoer.
volgt
f 7.50 f 8.—
- 6.75 -
- 5.75
7.—
5.90
- 3.50 a - 4.—
- 7 25 - 7 75
- 10 75 -11.75
- 6.50 - 6.75
-13 - -14.-
-13.50 -14.50
-12 50 -13 50
per 50 kilo.
5 per halve kilo.
stuks.
IKZEE. 31 Oct.
int per halve kilo.
e 26 stuks.
,i 1
Abonnementsprijs per S maanden voor Goes (0.75, daarbuiten f 0.96
Afzonderlijke nummers k contant „0.06
GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD
voor abonné's f0.371/!, voor niet-abonnè's„045
BureauLANGE V0RSTSTRAAT, GOES.
Advertentiën van 15 regels 10.50; iedere regel meer 10 Ct
Eenzelfde advertentie 3 X geplaatst, wordt 2 X berekend.
Dienstaanbiedingen 6 regels voor 2S Ct. h contant.
Reclameberichten 2» Ct. p. r. Bij abonnement speciale prijs
In het hier ter stede verschijnend chris
telijk weekblad in vrijzinnigen geest I) is
onlangs een beschouwing geplaatst door
V'. (vermoedelijk de moderne predikant
Veen te Middelburg) over de Pause
lijke Encycliek Pascendi.
Het is bekend, dat die moderne predi
kanten echte papenvreters zijn.
En daarom is het ook verklaarbaar, dat
bij dezen del bestrijding der Katholieke
kerk en hare Geestelijken minder geschiedt
door argumentatie dan wel door geschimp.
Ziehier een staaltje van den schimpen
den toon:
„Ik heb eerbied", zegt V., naar aanlei
ding der Pauselijke Encycliek, „voor de
handigheid van den Clerus. Of de
zaak e e r 1 ij k toegaat, is een andere
vraag. Ik voor mij zou haar niet graag
op mijn geweten hebben. Het is d u i-
v e 1 s c h handig, een hetere qualificatie
weet ik er niet voor te geven".
De Paus gaf in Zijn Encycliek aan op
welk verschillend terrein het modernisme
is doorgedrongen en legde de oorzaken
van deze moderne dwaling, een samen
vatting van allerlei ketterijen open en
bloot.
Maar V. zal' u dat anders vertellen: I
Hij zal u zeggen, wat de modernisten wil
len. Hoort slechts.
„Die modernisten willen uwe bede
vaartplaatsen waardeloos maken en wat
een vreemdelingen komen daar niet en
brengen daar geld, veel geld. Zij willen
historische critiek oefenen op de echt
heid der reliquiën, en dan zijn alle
kooplieden in reliquiën, die overal op
de bedevaartplaatsen zulke goede za
ken maken, op de flesch. Zij lachen met
Maria-verschijningen, levensgeschiede
nissen van heiligen en wonderbare fei
ten, en goede hemel, wat al bronnen
van inkomsten zijn dat voor boekhan
delaren en voor de plaatsen waar die
verschijningen hebben plaats gegrepen 1
Het spreekt vanzelf, dat iedereen in
de Roomsche Kerk, die het hart op de
rechte plaats, d.w.z. in zijn p o 1-
temonnaie heeft zitten, luidkeels
schreeuwen: Groot is de Diana der
Ephezeren, en dat dit welluidende koor
krachtig gesteund wordt door alle bij-
geloovige devoten en vooral door de
monniken, want de moderne piraten
spotten o misdaad met asceten
en ascetisme".
Het lijkt wel een warwinkel en een oud-
Kunstenaars leiden een interessant le
ven, waar dikwerf dingen in voorkomen,
welke een gewoon dageiijksch mensch niet
kunnen gebeuren. Zondagskinderen van
het geluk en het talent, doorwandelen zij
een eigenaardig levens-drama, waarvan de
tooneelen en veranderingen geheel anders
zijn dan bij gewone menschen. Men stelle
zich 'n beroemde kunstenares, voor welke
de natiën elkander benijden, en die bij
allen dezelfde enthousiastische ontvangst
vindt. Zij trekt uit Italië naar Parijs, naar
Londen, naar Duitschland, als een nach
tegaal, die vier lentes medebrengt en
o-veral aandachtige aanhoorders ontmoet.
WeJk een geestdrift; voor de gevierde.
Enthousiasme en afgunst, liefde en zelf
zucht, bewondering en' bedrog, alles
groepeert zich om haar, begluurt haar en
verrijkt hare ondervinding met zonderlin
ge gebeurtenissen. Welk een rijk album
van herinneringen als zulk een kunste
nares tien jaren achter zich heeft en dan
ju de schoot des rijkdoms of der stil ge
lukkig makende huiselijkheid uitrust van
den. langen onstuimigen tocht naar roem.
Zulk eene dame, die vroeger als zange
res, een te Parijs en Italië evenzeer be
roemden en gevierden naam droeg, welke
Zll later voor een aristocratischen ver-
ruide, is de heldin van het volgende kleine
avontuur, dat zij onlangs met liefelijke
oprechtheid in een kring van vertrouwde
roest in dei hersens van V.
Volgens dezen pamflettist is alzoo een
Katholiek, die het hart op de rechte plaats
heeft een soort geldwolf.
Om geld en geld is het te doen!.
Om geld heeft de Paus het modernisme
veroordeelt.
En agnosticisme en immanentisme
do wijsgeerige dwalingen, die aan den wor
tel van elk positief geloof den bijl leggen
dat waren; slechts bedriegelijke ver
bodsvoorwendsels, maar uithangborden
de zaak is eenvoudig deze V. zegt
het Katholieken wees jullie nou zoet,
en brengt geld en blijft het asjeblief bren
gen aan del bedevaartplaatsen, aan de
kooplieden in relikwieën, aan de boekhan
delaren!
En nu „schreeuwt iedereen in de Room
sche Kerk, die het hart op de rechte plaats,
d. w. z. in zijn portemonnaie heeft, luid
keels
Zeker, dat zullen we doen!
Nü kunnen de Modernisten „wel naar
huis toe gaan", nu zijn ze verslagen
Inderdaad, aan ds. Veen, modern predi
kant te Middelburg, medewerker van het
Christelijk Weekblad in vrijzinnigen geest,
enz. enz., komt de onsterfelijke eer en
de onvergankelijke verdienste toe den wa
ren aard van het modernisme te hebben
ontmaskerd en aan den kaak gesteld.
Het door de Regeering ingediende ont
werp tot wettelijke verplichting van werk
lieden om zich en hun weduwen te ver
zekeren 'tegen geldelijke gevelgen van
ouderdom bevat de volgende bepalingen:
Verzekeringsplicht.
Een ieder die werkman is, is verplicht
zich en zijne weduwe bij de Ouderdoms-
rentebank het recht op een rente bij ouder
dom te verzekeren.
Onder werkman verstaat deze wet ieder,
man of vrouw, die na het bereiken van
den leeftijd van 16 jaren tegen loon van
niet meer da,n f 1000 per jaar binnen het
Rijk werkzaam is in of ten behoeve van
een onderneming of inrichting, of in. een
dienstbetrekking, daaronder met begrepen
een militaire dienstbetrekking.
De werkman, aan wien door het Rijk
pensioen is verzekerd, is niet verzekerings-
plichtig, even als de werkman in dienst
van een publiekrechtelijk lichaam, wien
door den werkgever bij verordening pen
sioen is verzekerd.
vrienden verhaalde.
Wij laten haar hier zelf sprekend op
treden.
Het is ongeveer vijftien jaar geleden,
dat ik in Italië reisde, en wel vergezeld
van een kamenier en een bediende; ik
mag ook mijn derden reisgezel niet ver
geten, een prachtigen hond, Malcolm ge-
heeten. Mijn bediende was een Piemon-
tees, mijne kamenier een Genueesche.
Beiden boezemden mij eenig mistrouwen
in en ik besloot in stilte hen bij de eerste
gelegenheid uit mijn dienst te ontslaan.
Maar mijn hondjel was waakzaam, ver
kleefd en trouw, zooals alle dieren, die
erkentelijk voor dei liefde van hunne
meesteres zijn.
Op de helling der Apennijnen, ongeveer
twee uren van Florence, brak mijn post-
sjees.
Het was ongeveer middernacht. Ik zocht
een onderkomen in het Kapucijnerklooster,
dat op den straatweg, die naar de poort
van San Gallo voert, gelegen is. Men ont
ving mij in een buiten het. gebouw lig
gend deel van het klooster en de overste
zelf kwam in de spreekkamer om mij te
begroeten. Wij spraken, over het kloos
terleven en hij bewees mij op degelijke
gronden, dat het' het gelukkigste in de
wereld was. Ten twee ure des morgens
werden de metten geluid. Ik was nieuws
gierig dezen vroegdienst bij te wonen en
begaf mij naar de kloosterkerk, die een
getraliede tribune voor vreemde bezoekers
had.
Ik loochen het niet: deze in de banken
van het koor godvruchtig knielende mon
niken en hun heilige zangen, deze kerk,
Do werkman, die aantoont dat hij1 het
vooruitzicht heeft om binnen eenige jaren
een loon van meer dan f 1000 per jaar
te genieten en dat loon te blijven genieten,
wordt, indien hij ,niet uit eigen hoofde
krachtens deze wet verzekerd is, noch ge
weest is, op zijn verzoek door de districts-
kas ontheven van den verzekeringsplicht
voor een bij de ontheffing te bepalen ter
mijn van niet korter dan 1 en niet langer
dan 2 jaren.
De werkman, die een pensioen voor zijn
leven van f 104 per jaar geniet, wordt op
zijn verzoek van den verzekermgsplicht
ontheven.
V r ij willige verzekering.
De kleine ondernemer, die den leeftijd
van 21 jaren nog niet bereikt heeft en
wiens inkomen niet meer da,n f 1000 per
jaar bedraagt, is bevoegd zich en zijn
weduwe bij de Ouderdomsrenliebank onder
bepaalde voorwaarden te verzekeren.
Minderjarigen en gehuwde vrouwen kun
nen zich bij de Bank verzekeren.
Ouderdomsrentebank.
De uitvoering van de in deze wet ge
regelde verzekering is opgedragen aan een
te 's Gravenhage gevestigde Rijksinstelling,
Ouderdomsrentebank genaamd, en aan de
districtskassen, bedoeld in de Ziektever
zekeringswet 1907.
De kantoren der posterijen zijn tevens
de kantoren der Ouderdomsrentebank.
Het bestuur der Ouderdomsrentebank
bestaat uit drie leden, bij Kon. besluit
benoemd, geschorst en ontslagen.
De wiskundige adviseur, aan de Rijks
verzekeringsbank verbonden, is mede ten
behoeve der Ouderdomsrentebank werk
zaam.
Raad van Toezicht,
Op den toestand en het 'beheer der
Ouderdomsrentebank wordt toezicht uit
geoefend door een Raad van Toezicht.
Deze bestaat uit zes of negen leden. Aan
de leden worden presentiegelden toege
kend. Zij ontvangen een bezoldiging.
Loonklassen.
De werklieden worden ingedeeld in vijf
loonklassen
Klasse 1 jaari. loon beneden f 240
II van f 240—f 400
III f 400f 600
IV f 600f 800
V f 800 en hooger.
Bij Kon. besluit worden voor elke ge
meente aangewezen de loonklassen, waar
toe de verschillende categorieën van werk
lieden behooren, voor zoover de bepaling
der loonklassc in deze wet niet op andere
wijze is geregeld.
{Middelen tot dekking der
uitgaven.
De middelen voor de te berekenen dek
king der uit te keeren renten, en zoolang
waarin het orgel als een morgenstern der
engelen klonk, deze kloosterlijke droefgees
tigheid des kloosters, deze eenzaamheid,
waarin slechts de gedachte aan God
heerschte dat alles vervulde mij met
onuitsprekelijke gewaarwordingen en ook
ik knielde neder en verhief mijne ziel in
een vurig gebed. De toestand was eigen
aardig; ik in een Kapucijnerklooster den
morgendienst bijwonende en met de vrome
vaders de engelen mochten er wel om
lachenmaar mijne: oogen vulden zich
met tranen en mijn hart verruimde zich
onder nieuwe indrukken en onbekende op
wellingen.
Te vijf uur was mijn rijtuig door het
werk van een dorpssmid weder in orde
gebracht; ik nam er plaats in en bereikte
twee uren later Florence, nog altijd in
een zekere opgewonden stemming. Ik
verhaal dit met opzet, omdat ik werkelijk
geloof dat mijn verblijf bij de Kapucijners
mij geluk heeft gebracht.
Te Florence nam ik mijn woning op
de Drievuldigheidskade. De Arno vloeide
rustig en helderi onder mijn balkon en
bespoelde met milde golven de marmeren
muren der kade. Ik had mij voorgenomen
ongeveer acht dagen in de stad der Me
dici door te brengen.
Op een avond zat ik onder een vroo-
lijke menigte in den tuin van Boboli, waar
van het groot-hertogelijk paleis een rui-
schende muziek klonk, toen mijn kamenier
mij te kennen gaf, dat. eene, naar haar
voorkwam, zeer voorname dame de ge
legenheid zocht mij te spreken en zich
derhalve tot haar gewend had. Spoedig
daarop trad ook een eenigszins forsche
deze niet ,ten laste van het Rijk komen,
der administratiekosten, worden gevonden
door het heffen van premiën van de ver
zekerden of van de werkgevers van ver-
zekeringsplichtige werklieden. 1
Door het Rijk wordt ten behoeve van
de verzekering van het tegenwoordig ge
slacht de «eerste 75 jaar in het onder-
houdsfonds gestort een som van f 6,400,000
per jaar.
Aanvangende met het 76e jaar na het
tijdstip waarop prt. 1 in werking treedt,
komen de administratiekosten ten laste
van het Rijk. Over elke week wordt ge
heven een premie ten bedrage
in loonklassen I van 20 cent.
24
III 32
IV 40
V 48
Renten der uit eigen hoofde
verzekerde n.
De rente bestaat uit een grondslag en
eene verhooginng.
De grondslag der rente is het bedrag,
dat gevonden wordt als men het 345 voud
van het gezamenlijk bedrag der betaalde
premiën deelt door het aantal weken, dat
de verzekering geduurd heeft.
De verhooging bedraagt 15 ten honderd
van het totaal bedrag der betaalde pre
miën.
De som van grondslag en verhooging
maakt de jaarrentte uit.
Over den tijd, waarover krachtens de
Ziekteverzekeringswet 1907 ziekengeld
wordt uitgekeerd aan den verzekerde,
wordt hem |de ouderdomsrente niet of niet
verder uitgekeerd, flan indien en tot het
bcdïjdg, waarmede zij het ziekengeld over
treft.
Renten der (weduwen van
verzekerden.
Geen rente wordt aan de weduwe toe
gekend, indien het huwelijk gesloten werd,
nadat haar echtgenoot zijn 60e levensjaar
ingetreden was en indien zij va,n tafel en
bed was gescheiden.
De weduwe heeft irecht op een rente,
indien zij bij het overlijden van haar echt
genoot den leeftijd van 65 jaar bereikt
heeft of indien zij na dat overlijden dien
leeftijd bereikt. De weduwenrente bedraagt
f 104 per jaar.
Betaling der premie.
De premie wordt betaald
a. voor den werkman, die zijn loon niet
uitsluitend van derden ontvangt noch be
voegd is dit voor het geheel af te houden
van hetgeen hij ten behoeve van zijn werk
gever van derden ontvangt, door zijn werk
gever.
b. in alle overige gevallen door den
verzekerde.
De werkman, die zelf de premie moet
betalen, betaalt in den loop van elke week
vrouw van ongeveer veertig jaar oud, met
voornaam voorkomen en rijk gekleed, op
mij toe.
„Mejuffrouw", sprak ze tot mij, „ik ver
zoek u vooraf vergeving voor mijne onbe
scheidenheid. Gij zijt incognito te Floren
ce en ik had deze geheimhouding moeten
eerbiedigen, maar mijn enthousiasme en
oprecht gezegd, mijn hart dreven mij voort.
Ik heb u te Parijs igehoord, gezien en be
wonderd".
„Madame", antwoordde ik, „gij bewijst
mij te veel eer, maar ik verzoek u, vergeet
hier wie en wat ik ben, want thans reis
ik slechts voor mijn gezondheid en mijn
vermaak".
„Ja, lieve dame", antwoordde de vreem
de zeer vriendelijk, „gij zijt volkomen zoo
als ik mij u heb voorgesteld; welk een
beminnenswaardigheid. Daarom ga ik dan
ook regelrecht op mijn doel af en bied u
mijn bescherming tie Florence en voor
altoos mijne vriendschap aan".
Bij deze woorden nam zij een stoel, zetle
zich aan mijne zeide en zag mij met de
behagelijkheid eener moeder aan. Wie kon
zulk eem gedrag verdenkenIk vroeg mijn
nieuwe vriendin hoe zij heette.
„Ik ben de) marchesa Cesaroni", ant
woordde zij; „beschikt over mij, wanneer
ik van dienst kan zijn. Wilt gij bezoeken
afleggen te Florence, wilt gij aan het hof
voorgesteld worden, ik zal uwe wenschen
bevredigen".
„Neen, neen", zeidel ik, „want reeds
in weinige dagen wil ik mijne reis naar
Rome, Napels en Sicilië voortzetten".
„0, welk een heerlijke gedachten!" riep
de marchesa verrukt. „Welnu, mijne dior-
een premie. De districtskas kan den werk
man vergunning geven de premiën om de
twee of meer weken te betalen.
De werkgever betaalt de premiën voor
of gelijktijdig met de betaling van het
loon aan den werkman.
Is stukwerk verricht niet in de werk
plaats noch onder toezicht van den werk
gever, dan wordt ter berekening van het
aantal kalenderweken, waarover de werk
gever een premie moet betalen, de werk
man geacht .per dag te hebben verdiend
f 0.40 in de le loonklasse.
-0.80 2e
-1.40 3e
- 2. 4e
- 8. 5e'
De werkgever mag de door hem be
taalde of verschuldigde premie geheel noch
gedeeltelijk op eenigerlei wij'ze op den
werkman verhalen, voor zoover hem dit
niet is toegestaan bij deze wet.
R en t e k a art e n.
De premiën worden betaald door het
plakken van rentezegels op een rentekaart.
De rentezegels strekken ter voldoening
van een premie.
De inrichting der rentekaarten, alsmede
de termijn, binnen welken zij moeten wor
den ingeleverd, worden bij Kon. besluit
vastgesteld.
Met de eerste rentekaart wordt uitge
reikt
le. een rentehoekje, bevattende een
beknopte mededeeling van de voornaamste
rechten en plichten van den verzekerde;
2e. indien de werkman vroeger uit eigen
hoofde verzekerd ,was, doch zijn verze
kering vervallen is, een kennisgeving, dat
de vroegere verzekering herleeft.
Invalide verzekerden.
De uit eigen hoofde verzekerde, die inva
lide is geworden, wordt op zijn verzoek
blijvend invalide verklaard, indien er geen
vooruitzicht, bestaat op zoodanig herstel
der verloren arbeidskracht, dat hij ophoudt
invalide te zijn.
Hij, die blijvend invalide is verklaard,
behoeft geen premiën meer te betalen.
Toekenning van renten.
De renten, die bij deze wet worden toe
gekend, zijn tot een beloop van f 260
's jaars
a. onvervreemdbaar
b. niet vatbaar voor verpanding of be
leening;
c. niet vatbaar voor executoriaal of
conservatoir beslag, noch voor faillisse
mentsbeslag.
De betaling der renten en uitkeeringen
geschiedt ten kantore der posterijen van
de woonplaats van den rechthebbende.
De renteuitkeeringen worden betaalbaar
gesteld op Dinsdag van elke week.
De termijnen, welke niet ingevorderd
zijn binnen een jaar na den eersten dag
bare, dan vergezel ik u".
Zulk eene liefderijke bejegening verrest
te mij ten hoogste, slechts in Italië zijn
zulke plotselinge en vurige verbintenissen
mogelijk. Den volgenden morgen was de
marchesa bij mij en den derden morgen
reed ik met haar naar buiten om in een
haar toebehoorende villa aan den voet van
het gebergte een paar dagen door te bren
gen. Het was mij niet mogelijk aan de
dringende uifnoodiging weerstand te bie
den; des te meer ben ik thans tegen
dergelijken gewapend. De villa der mar
chesa lag, zooals gezegd is, aan den voet
der Apennijnen, zes mijlen Oostelijk van
Florence. Zij beheerschte als het ware het
heerlijke Arnodal en steunde achterwaarts
tegen boschrijke bergen, die steeds hoo
ger oprezen en eindelijk den horizont be
grensden. Het landhuis zelf was bekoor
lijk, het park er achter heerlijk en do ge-
heele bezitting met een tamelijk hoogen
muur omgeven. Wij waren nauwelijks aan
gekomen, toen de marchesa mij een be
zoek aankondigde.
„Een mijner beste vrienden", zeide zij,
„een voornaam Engelschman, nog jong
en schatrijk, sir Edgard Blasington. Zijn
vader is lord der admiraliteit en parle
mentslid. Ik wil u niet ontveinzen", voeg
de zij er bij, „dat hij u te Parijs en on
langs in den tuin Boboli heeft gezien en
hij uw hartstochtelijk bewonderaar is".
Als een bliksemstraal' schoot mij dat
door het hoofd, en ik dacht er dadelijk
aan uit de villa te vluchten; maar hoe
was dat mogelijk? Ik had mijn eigen rij
tuig te Florence achtergelaten.
(Wordt vervolgd).
