Bijvoegsel, behoorende bij het nummer van Zaterdag 2 November 1907 van de
Magazijn „bujer"
Bmh, Whimssm m Itmij.
BUIÏENLAftLL
BINNENLAND.
RECLAMES.
GEMENGD NIEUWS.
Een „grappig verschijnsel"
De „M i d d e 1 b u r g s c h e C t." schrijft.
„In Goes doet zich een eigenaardig
en grappig verschijnsel voor.
De samenwerking van Rom.e
en Oordt wordt steeds inniger en
openbaart zich op bijzondere wijze.
Twee daar verschijnende bladen, een
puur Calvinistisch, al noemt het zich
ook Christelijk Historisch, en een Katho*
liek werken innig samen, zoo dat het
eerstgenoemde zelfs Roomsche allures
wil aannemen".
De „Roomsche allures" van het „Cal
vinistisch" blad kunnen voor kennisgeving
worden aangenomen, maar overigens is
zeer juist, wat de „Middelburgschie" schrijft
dat hetgeen zij belieft te noemen de
samenwerking tusschen Rome en Dondt
do politieke samenwerking tusschen Ka
tholieken en anti-revolutionairen en chris-
telijk-historischen te Goes steeds „in
niger", d. w. z. steeds krachtiger wordt.
En nu meenen wij, dat dit verschijnsel
voor de „Middelburgsche" en geestver
wanten in werkelijkheid niet zoo „grap
pig" is, als zij. het wil doen voorkomen.
Te oordeelen naar de verdeei-en-heersch
politiek, die dit orgaan geregeld tot die
hare maakt, komt het ons voor, dat die
„innige" samenwerking door de hoeren
als een zeer ernstig gevaar voor de vrij
zinnigheid wordt beschouwd.
Maar wat inderdaad grappig isdat nren
van die zijde met knuppels gooit naar een
coalitie, die een diepen grond en stevige
basis heeft en die in de staatkunde zooveel
punten van aanraking biedt om te be
ginnen met het gemeenschappelijk grond
beginsel, da,t ook in den Staat met God
rekening worde gehouden terwijl men
zelf in bond is met de socialisten,
met wie men slechts negatief kan
optreden en de geliefkoosde anli-clericale
sport beoefenen.
Dat is het eene grappige.
Een vraag.
Het onderhoud, dak dr. Kuyper aan den
vooravond van zijn feest een der redac
teuren van „het Centrum" toestond,
heeft de „Middelburgsche Cou
rant" een paar kolommen stekelige op
merkingen tegen den anti-revolutionnairen
staatsman in de pen gegeven.
We zullen die opmerkingen laten voor
wat ze Zijn. Ze gaan langs ons heen en
zullen ook dr. Kuyper weinig deren, zegt
„het Centrum".
Maar aan het slot van haar philippica
betrekt de Middelburgsche ook de
lloouischen iri 't debat, en schrijft, daar
o. m.
„De schrijver (in het Centrum) meent
dat er morgen (Dinsdag) ook reden tot
vreugde voor de katholieken is. Want dr.
Kuyper is „een geschenk Gods aan. het
Christelijk Nederland".
Wij kunnen deze bewering van het
standpunt van A. v. D. zeer goed be
grijpen.
De Katholieken, hebben ook aan dr.
Kuyper te danken dat zij op onderwijs
gebied nu uit 's Rijks kas kunnen putten.
Al was 't alleen daarom, mogen zij te
vreden zijn over de vruchten, die de co
alitiepolitiek voor hen heeft afgeworpen".
Naar aanleiding hiervan een pertinente
vraag aan de Middelburgsche Cou
rant": Vindt hare redactie het onrecht
vaardig en onbehoorlijk, dat de katholie
ken „op onderwijsgebied nu uit 's Rijks
kas kunnen putten?"
In de tirade van het vrijzinnig-democra
tisch orgaan ligt opgesloten, dat wij geen
cent uit de schatkist voor onze scholen
zouden hebben gekregen, wanneer de Lin
kerzijde het heft in handen had gehouden.
Er ligt ook in opgesloten, dat de sub
sidie zal worden ingekrompen en ten
slotte geheel ingetrokken, wanneer die
zelfde Linkerzijde weer oppermachtig
mocht worden in het Parlement,
Immers, mannen als Kuyper waren (en
zijn) noodig om voor het bizonder onder
lijs te doen putten uit 's Rijks kas.
En de Middelburgsche verklaart
nadrukkelijk niet te kunnen instemmen
met den lof door „het Centrum" aan den
70-jarige gebracht. Zij acht zijne richting en
politiek „een ernstig gevaar" voor het land
en spreekt min of meer smalend over dat
putten uit de schatkist.
Derhalve zijn wij gerechtigd tot de
vraag, hierboven neergeschreven, en voe
gen daaraan toe het verzoek om een d u i-
d e 1 ij k antwoord.
tit IA IV 14 IJ JLV.
Een protestant schrijft in het „Journal
de Genève „Toen, we zekien, dat de
Katholieke Kent. in Frankrijk na de schei
ding van den Staat gevaar liep aan geld
gebrek te zullen, lijnen, heetie het, uat
wij twijfelden aan oe eclelmoedigneicl der
Fransctie Katholieken. Nu echter verklaart
mij een goed ingelicht geestelijke, üie hoog
aanzien geniet, dat reeds tiians, nog vóór
het eerste jaar der beproeving vooruij is,
de toestand in alle diocesen van Frankrijk
treurig is".
Alleen het diocees Parijs mist nu 560.000
francs jaariijksche rente. Maar met ai-
leen de renten, ook de goederen zijn af
genomen. Dat beteekent het grootste ge
vaar voor den godsdienst, want zonder
seminarie geen priesters, zonder priesters
geen godsdienst. „Als de Katholie
ken n dit opzicht hun plicht
niet vervullen, zal door gebrek
aan geestelijken binnen tien
jaren de godsdienst een ©inde
nemen". Rij dezen diefstal van renten en
goederen komt nog het verbod aan de
parochiën om de begrafenissen te bezor
gen. Dat is een nadeel van twee millioen.
Alles bijeen dus voor het diocees Parijs
drie millioen schade.
Nu heeft men wel den „godsdienstpen
ning" ingevoerd. Maar Kanunnik Couget,
die ook bovenstaande cijfers gaf, verklaart,
dat „slechts een beperkte groep offervaar
dige katholieken" practisch in het heil
der Kerk belang stelt; en hun offers zijn
voor het diocees Parijs op verre na met
voldoende, zoodat men nu reeds voor een
tekort staat. En dan heeft men indertijd
nog al de bisschoppen der arme dioce
sen in de provincie getroost met te zeg
gen: Parijs is rijk, Parijs is edelmoedig!
En nu kan het niet eens zich zelf heipen.
De pastoors moeten maar zien, hoe zij
't leven rekken. Een onderzoek heeft daar
omtrent de droevigste dingen aan 't licht
gebracht. Allerlei beroepen moeten wor
den ter hand genomen, hoewel de ka-
nonieke wet dit verbiedt, maar de geeste
lijken moeten toch leven.
En toch nog zien de Eranschen de toe
komst niet zóó donker in, toch houden
zij nog hoop, ofschoon zij moeten toege
ven, dat, als eens de milddadigheid zich
zou aftrekken van de godsdienstpenning,
tiet erger zou zijn dan bij de wil
den; Frankrijk zou dan het ellendigste
der missielanden zijn.
Maar dit vooruitzicht verhindert toch
de machtigen onder de katholieken niet,
de Kerk en haar priesters in alle diocesen
van Frankrijk zoo ellendig te laten wor
den. Zij zitten liever in hun automobiel,
„men doet liever aan gezellige conver
satie, laat de lieve God een goed man
zijn enlaat Hem overstelpen met
bêleedigingen". (V.).
In de Fransch© Kamer is het debat over
de kerkelijke goederen voortgezet. Hoogst
merkwaardig is wat Paul Constans na
mens zijn socialistische partijgenoolen
zeide. Zij zullen stemmen vóór het recht-
verkrachtend voorstel der regeering.
En waarom zullen ze dat doen?
„Omdat deze inbreuk op het
pri v a a, t b e z i t ©en precedent iijs,
dat door de socialisten kan
worden aangehaald, als ze ver-
dor willen gaan op den weg tot
afschaffing van bij: zonderen
ei ge nd o m".
Zouden de Franschen nu nog niet zien,
naar welken afgrond ze glijden met hun
anticlericale politiek?
De progressistische afgevaardigde| van
Parijs, Beauregard, professor in 't recht,
nam dan ook nog eens geducht den mi
nister onderhanden.
Hij verklaarde, dat zijn voorstellen in
strjjd waren met het gewone recht; deze
wet keert die van 1905 om en heeft 'n
hatelijk terugwerkend karakter. En scherp
viel hij Briand aan, die gesproken had
van de armen, aan welke die goederen
ten deel zouden vallen. „De liefde is heel
goed, maar ik houd er niet erg van, dat
men ze beoefent met geld van anderen.
(Applaus).
„Wanneer deze wet zal worden aange
nomen, zoo 'eindigde de redenaar, dan
hebt gij het recht, het parlement te noe
men een blijvend gevaar voor de private
belangen". (Toejuichingen rechts en in 't
middende redenaar werd door zijn vrien
den hartelijk gefeliciteerd).
Wijselijk zweeg Briand maar na deze
rede.
EtVGHXA.au>.
De koning en koningin van Spanje wor
den voor een dag te Windsor verwacht
tijdens bet verbliji van den Duitschön kei
zer en de keizerin. Dan zulten er daar op
het paleis samen zijn vier koningen en
keizers, vier koninginnen en keizerinnen
en drie kroonprinsen; te weten de koning
en koningin van Engeland ©n -de prins
van VVales, de Duitsche keizer en keizerin,
de koning en de koningin van Spanje met
hun zoon en de koning en de koningin van
Noorwegen met hun zoon.
BELU1E.
In Brussel vertelt men, volgens de
„Matin", dat de regeering eerbiedig den
wensch heeft uitgesproken dat de Koning
naar België terug zal keeren.
Hij is nu twee maanden uit zijn hoofd
stad weg en moet het voornemen te ken
nen gegeven hebben om ook den winter
te Villefranche, door te brengen. De Ko
ning is nog nooit zoo lang weg geweest
en m regeeringskring-en is men er te meer
verlegen mee, omdat het parlement bin
nenkort het wetsontwerp op de naasting
van den Kongo-staat opnieuw in behan
deling zal nemen.
Kt)»JLAi\l>.
Over een aanslag op het station Slawkof
van den Weichsel-spoorweg wordt ge
meld Tegen 5 uur 's namiddags kwam
een betaalmeester met den goederentrein
aan en begon dadelijk de stationsbeambten
uit te betalen. Ter dekking had hij zes
soldaten bij zich, 4 in den wagen en twee
daarbuiten. Terwijl hij nog aan het be
talen was, slop-en ©enige mannen naar den
wagen en wierpen daarin een bom, die met
buitengewoon geweld uiteenbarstte. De
wagen werd verbrijzeld ©n drie der sol
daten vlogen in de lucht. Daarop volgde
een revolversalvo, waarbij de betaalmees
ter 'en de drie andere soldaten zwaai- wer
den gewond en dus buiten staat ge-steld
op te treden. Een gedeelte der aanvallers
drong daarop den wagen binnen en maak
te zich meester van den geldzak met
15.000 roebel. De andere roovers sneden
de teleloon- en telegraafdraden door. Daar
op joegen zij den machinist en den stoker
van de locomotief, koppelden deze los en
stoomden toen weg in de richting van
Strzemieszyce.
Weer een aanslag. Toen de chef
van de hofhouding van den plaatsvervan-
genden gouverneur, vorst Gortschakon te
Wjotka in dienst, met gevolg uit de kathe
draal terugkeerde, werd er een bom naar
het rijtuig geworpen, die echter niet ont
plofte. De dader, een vroegere gymnasiast,
werd op het oogenblik dat hij' een revolver
afvuurde, door een schot van een Tscher-
kess, die zich in het gevolg van den vorst
bevond, gedood.
De vrouw, of liever het meisje dat den
staatsraad Maximofski, het hoofd van het
gevangenis-departement, vermoord heeft,
Ueeft erkend, dat ze een vonnis ten
uitvoer had gebracht van een revoiuti-
onnair socialistisch comité. Zij droeg een
bom bij zich van groote ontploffingskracht,
die bestemd was om hel geheel© politie
bureau, waar men haar na haai' arresta
tie bracht, in de lucht te laten vliegen.
De bom werd echter nog juist bijtijds ont
dekt. Het meisje is tot den strop veroor-,
deeld. Zij weixl met een escorte van twintig
kozakken naar den krijgsraad gebracht.
Zij telt nog geen twintig jaren en had
nog loshangende haren. Haar identiteit
heeft men nog niet kunnen vaststellen, zij
heeft halsstarrig geweigerd haar naam te
zeggen. Toen haar het vomiis werd voorge
lezen, toonde ze geen spoor 'van ontroe
ring; ze hoorde het aan met een glimlach
op de lippen.
Aan de moordenares van staatsraad
Maximofski is het doodvonnis voltrok
ken; in de gevangenis te- St. Petersburg
had de terechtstelling plaats.
K i esrech t-cju aes ti e. Het kies
rechtrapport der commissie van den Alge-
pieenen Bond van R. K. kiesvereenigingen
is thans bij den voorzitter van dien Bond
ingekomen.
De aangesloten kiesvereenigingen kun
nen het dus eerlang verwachten.
Het rapport is, naar verluidt, eenige,
honderd© niadzijden groot en geeft een uit
voerig historiscn overzicht van het vraag
stuk.
Tot één bepaalde conclusie schijnen de
commissieleden niet te zijn gekomen, zoo
dat wellicht voor het Boncisüestuur ter
men bestaan, om aan het rapport een
advies toe te voegen, als leiddraad voor
de algemeen© vergadering.
Dat de commissie haar taak zeer ernstig
heeft -opgevat, blijkt wel uit hetgeen wordt
med-egeueeld, n.l. dat zij zich niet beeft
bepaald to-t de kiesrecht-quaestie alleen,
maar ook hare meening heeft uitgesproken
over sommige aangelegenheden, welke met
het kiesrecht-, of een verandering, daarin
aan te brengen, rechtstreeks verhand
houden.
Apologist en v a n d e d a a d. „Wat
gij ook doet, doe het altijd met een goede
meaning. Wij moeten datgene willen doen,
wat wij werkelijk meenen, dat God van
ons verlangt. Wie er zóó over denkt, hem
zal 'tniet moeilijk vallen, gehoorzaamheid
te betoenen aan Paus en Bisschoppen. Hij
gaat niet op een goudschaaltje afwegen:
behoef ik in dit punt eigenlijk wel gehoor
zaam te zijn? Neen, men aanvaardt een
hevel van w-iei bo-ven ons staat zonder
morren, zonder kritiek. En dat kost wei
nig -moeite, als men alleen dat wenscht
te doen, wat men werkelijk gelooft, dat
God van onsi verlangt. En danVir
o-bediens loquelur victorias. (De man, die
gehoorzaamt, zat van overwinningen spre
ken).
Welnu, werkt, en gij zult ook van over
winningen kunnen spreken. Maakt u nu
reeds nuttig. Gij zijt de toekomst. Maak
de toekomst vruchtbaar door uw werk
en door uw enthousiasme. Sluit u niet
aan, bij wie altijd klagen, alles afkeuren.
De wereld zou al veel beter zijn, wanneer
wij wat minder klaagden en wat meer
werkten. Men brengt niets goeds tot stand,
als nren altijd maar afbreekt. De krach
tigste wijze van het kwaad te bestrijden,
is zelf het goede te doen.
Uw voorbeeld moet zijn Paulus, neer
gebliksemd op den weg naar Damascus.
Hij kijkt niet beteuterd rond, vragend:
„Lieve Hemeltje, wat gebeurt er toch
met me?" Hij springt -op en vraagt: „Heer,
wat wilt gij, dat ik doe?"
Dat is het. Eén goede daad, die het volk
ten goede komt, door ons Katholieken ge
daan, spreekt luider dau honderd krach
tige keelen.
Wat wij allen moeten zijn, of worden,
dat .isApologist en van d e d a a d".
Mr. A a 1 b er se.
(Annuarium der R.-K. Studenten
in Nederland, 1907, blz. 220221).
TWEEDE KAMER.
T i e n d w e t. Ingediend is een wets
ontwerp tot vaststelling van de begrooting
van uitgaven van het Fonds voor de uit
voering van de Tiendwet 1907, voor het
dienstjaar 1908, waarop voorkomen: lo.
afkoopsprijzeu van rijkswege te voldoen
8,000,UOO.OO2e. premiën van rijkswege
uit te keeren f 400,000.00; 3e. onvooi-
ziene uitgaven flUÓOOO; totaal alzoo
f8, 401,0u000, waarmede de begrooting
van Financiën is verhoogd.
in de Memorie van Toelichting zegt de
minister van finautiën, dat het hein
wenschelijk voorkomt met de indiening
van het ontwerp der eerste begrooting
van het voorgestelde Fonds voor de uit
voering van de Tiendwet 1907 niet te
wachten, totdat omtrent de instelling van
zulk een fonds zal zijn beslist, doch dat
hjj het geraden acht de Volksvertegen
woordiging in staat te stellen terstond, of
althans weinig tijd na de goedkeuring van
het ontwerp tot instelling van het fonds
ook de eerste begrooting van het fonds en
de daarmede verband houdende aanvulling
van het Vilde hoofdstuk B. der Staatsbe-
grootiug te behandelen.
Verreweg de meeste posten van uitgaaf
genoemd in art. 1 van het wetsontwerp
tot instelling van het Tiendtonds zullen in
1908 nog niet voorkomen, vermits de
meeste artikelen van de Tiendwet eerst
op 1 Januari 1909 in werking zullen
treden.
Daar het waarschijnlijk is, dat éen groot
aantal tiendplichtigen, die met hun tieud-
heffers tot overeenstemming zjjn gekomen
omtrent den afkoopprijs, gebruik zal maken
van de bevoegdheid om betaling van den
afkoopprys door den Staat te vorderen, is
in verband met bovenstaande cijfers voor
de voldoening van de afkoopprijzen van
van rijkswege f8 millioen uitgetrokken.
Wellicht blijkt dit bedrag veel te hoog;
intussehen zoude het te betreuren zijn
wanneer de uitbetaling van afkoopprijzen
vertraging zoude moeten ondergaan wegens
ontoereikendheid van den begrootingspost.
Dezer dagen werd opgericht een nieuw
socialistisch weekblad namelijk de „Tri
bune."
Redacteuren zijn de drie sociaal demo
craten Ceton, Wijnkoop en dr. Van Rave-
steijn.
Dit jonggeboren socialistische kindeke
wordt echter allesbehalve vriendelijk ont
vangen.
Niet- om fiuancieele redenen, die zeer stel
lig gemotiveerd zouden kunnen zijn.
Neen, „Het Volk", het socialistische hoofd
orgaan, is van oordeei, dat „de oprichting
van dit blaadje" een „ernstige organisato
rische fout" is.
De partij had moeten beslissen, of het
nieuwe blad had mogen worden uitgege
ven
Ziedaar de heerlijke vrijheid der sociaal
democraten
De partij zal alles beslissen.
Wat neerkor-ien kan op de beslissing van
de enkelen, die hun wil als partij wil weten
door te drijven
Dit alles zou kunnen uitloopen op de
volledige tirannie van enkele volksleiders
over al de „vrijheidlievende" sociaal demo
craten
Welk een heilstaat!
Intussehen schijnen sommige sociaal-
demoeraten het met die leer van het socia
listische hoofdorgaan niet eens te zijn, en
handhaven zij de vrijheid per pers
Zij hebben op hun standpunt geljjk.
Vooral een partij als de socialistische ging
met het inboeten van de vrijheid der pers
binnen korten tijd vast en zeker door „ge
brek aan adem" ten gronde. („Rott.")
Verboden. De burgemeester van
's Hertogenbosch, Jhr. van der Does de
Willebois heeft het schunnige tooneelstuk
van Speenhof f, dat hier werd toegelaten,
verboden.
Voordeeligst adres voor
Onder de gelukw-ensche-n, die dr. A.
Kuyper dezer dagen te 's Gravenhage per
post heeft ontvangen, bevond zich een
brief uit Amsterdam, waarop geen geschre
ven adres stond, maar zijn portret ge
knipt uit een -krant of tijdschrift was
geplakt. De brief was- zond-er eenige ver
traging bezorgd aan het juiste adres in- de
Kanaalstraat aldaar. Een bewijs voor de
bekendheid van den geadresseerde en voor
de accuratesse van de pos ta-dminis tailed
Vergeetachtig. Te Erme-lo sta-p-te
dezer dagen eene vrouw uit den trein;
toen deze weder in be-weging was, be
merkte zij pas, dat ze haar zoontje met
een halfjarig zusje had achtergelaten. De
trein moest weer re-lireeren om moeder
en kinderen te vereenigen.
U 11 r a-m ode rn. De sqh rijVer der
„Brieven uit de Hoofdstad" in de „Prov.
Groninger" weet volgend aa.rdig staaltje- te
geven van wat er alzoo uit de moderne
levensbeschouwing en vooral uit de mo
derne opvatting nopens -het huwelijk kan
voortkomen.
„Apropos van idealen, een man, die er
heel wat in duigen h-eeft zien vallen is
Frederik van Eeden. Al zijn pogingen om
de maatschappij' in andere, -connnunisti-
