iranje",
olade.
Het Spook in het Keizersslot.
IKELEN
OEK.
leid
LNDEL.
ïtrecht.
AO
No. 114.
Donderdag 26 September 1^07.
Derde Jaargang.
FEÜÏLLÊTON.
BUITENLAND.
(EERD
id-Beveland".
ORTEN
tden.
irfkade Goes.
raat I) 212 en
tn Oranje".
van Effecten.
IENDRIKSE.
TE IT.
O
arkt, GOES.
KATHOLIEK ORGAAN VOOR DE ZEEUWSCHE EILANDEN.
Verschijnt eiken MAANDAG-JMAG- en VRIJDAGAVOND.
Misdaad en Anarchie onder de
Russische Jeugd.
tgbaar
VS KOFFIE
:em Prof LIEBIG,
I iterst voordeelig in
Ï'S KOFFIE
GrEZ. GRIEP.
lie dienst.
m-Gouda-Amsterdam
schenliggsndt pliatain.
n GOES
dag 12 uur.
«STERDAM
gen 5 uur.
OTTERDAM
i n d 8 uur.
terdam bij W. DE
'ilUI'E, Kloveniers-
bij de Directie J. en
Dordrecht bij S.
Goes bij den Agent
ihourierij exploi-
|g van Dienst-
|i Restaurant.
[irgtocht.
it hotel de Kinderen
Ier Kilo
Kilo
veer, per bus f 6.40
1.63
|lo), per Kilo f 0.62
oopig rembours.
0,85, H K.G. f 0,45,
5,55, H K.G. f0,271,
(10 K.G. f 0,25.
V,0K.G. f 0,27s.
aangename drank,
je wekt en verkwikt,
NIEUWE ZEEUWSCHE COIIM
Abonnementsprijs per 3 maanden voor Goes f0.75, daarbuiten f 0.95
Afzonderlijke nummers k contant «0.05
GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD
voor abonné's f0.371/,, voor niet-abonné's«045
Bureau: LANGE VORSTSTRAAT, GOES.
Advertentiën van 15 regels f 0.50; iedere regel meer 10 Ct
Eenzelfde advertentie 3 X geplaatst, wordt 2 X berekend.
Dienstaanbiedingen 5 regels voor 25 Ct. h contant.
Reclameberichten 25 Ct. p. r. Bij abonnement speciale prijs.
Zij, die zich met 1 Octo
ber a. s. op dit blad abonneeren
ontvangen de tot dien datum
verschijnende nummers gratis.
De telegrammen, die ons uit Rusland
bereiken brengen tot in den treure eiken
dag berichten van nieuwe diefstallen en
nieuwe moorden.
De belangstelling gaat er bij die dage-
lijksche herhalingen baast af.
En toch verdient de innerlijke gesteld
heid van het Russische rijk, dat men er
bij stilstaat.
Want er doen zich verschijnselen voor,
die aantoonen, naar welke toekomst de
revolutie dit ongelukkig land voert.
Het bederf, de misdaad zijn daar .geen
uitzondering meeT; zij zijn doorgedron;-
gen tot alle standen, tot alle streken, tot
eiken leeftijd.
In de „Débats" vinden wij een ont
zettende studie, met cijfers gestaafd, over
den geest, die over dat land is vaardig
geworden, en de gemoederen vooral der
jeugd heeft aangegrepen.
Wij vertalen vrij den korten inbond van
het artikel.
De Studen ten.
Op onrustbarende wijze openbaart zich
het bederf bij de mannen van morgen,
bij de studenten.
Elke student moet minstens eenmaal
's jaars een geschreven stuk aan zijn prof
fessoren overleggen. Men. doet het een
voudig niet. In 1906 hebben van de 6028
studenten er 2, zegge twee, het goed gevon
den 'dit stuk in te leveren!
Dat ïijkt wel op universitair nihilisme.
Waar die studenten zich dan wel mee
bezig houden? We gaan het u zeggen.
Onlangs overvielen, op klaarlichten dag,
drie jonge gemaskerde bandieten een rij
ken winkel te Yelna. Ze waren gewapend
met revoivers.„Handen omboog"! Sn ze
wierpen zicli op de kas en namen ze mee.
Voorbijgangers werden gewaarschuwd, die
de vluchtenden achterna zetten. Deze schor
ten op hun achtervolgers, maar zagen
zien verforen, toen een afdeeling Kozak
ken een nog trouw geblevenèf "hen
den weg versperde.
De oudste der drie roovers, ,)de kapi
tein", zich verloren ziende, riep zijn ka
ïneraden toe zich j,elf te dooden. Zelf
gaf hij 't voorbeelü: schoot zich dood.
De tweede had z'n revolver verloren, maai'
<le derde loopt toe, schiet hem 'n kogel in
't hoofd en pleegt daarna zelfmoord.
Toen men de maskers van dei lijken
wegnam, herkende men in den „kapitein"
den inspecteur der Landbouw-School. De
twee anderen waren studenten van dezelf
de school 1
Te Schoumovka overvielen vijf gewapein
de bandieten het postkantoor en namen
het gereede geld mee. Een patrouille sneed
hun den aftocht af. Geweervuur knetfert.
Twee roovers kunnen ontvluchten; de drie
19.)
Duidelijk had George Anna's woorden
verstaan. Hij volgde den blik harer oogen
en werkelijk scheen het, als bewoog zich
iets in den donkeren hoek naast de deur.
Door den onbeschrijflijksten toorn over
meesterd, stormde hij naar de bewuste
plaats toe en zag nu, hoe zich als 't ware
vanzelf de deur naar buiten opende. Over
den drempel bewoog zich een witte ne-
velstreep, die den vorm van een slepend
kleed aannam.
Ditmaal zul je me niet ontgaan,
spook der hel, knarsetandde de officier.
Alles om zich heen vergetend en alleen
bezield met de gedachte, om eindelijk hel
derheid te verkrijgen, snelde hij de lichte
gestalte na, die schielijk vóór hem uit
leefde. Deze zonderlinge jacht ging
dwars door den kleinen tuin tot aan den
mgang 'van den Burg en ook daar stond,
de deur open.
George had den degen uit de scheede
getrokken en stormde huiten adem voort,
'n de nabijheid van de grafkapel, waar hij
leeds eenmaaj de raadselachtige verschij-
anderen gewond en gevangen genomen,
blijken te zijn driestudenten.
Te Stchigny arresteerde een nachtpa
trouille drie jongens,, die bezig waren
('s nachts) revolutionaire proclamaties aan;
te plakken, 't Waren jongens van,14
jaar, leerlingen der gemeenteschool.
Te Poltava zag, op 'n donkeren nacht,
een wacht een jongmensch met e.en dik
pak langs de muren sluipen. De wacht
vermaande om te blijven staan, maar de
ander koos het hazenpad, met achterla
ting van zijn pak.
'Dit pak bevatte twee groote bommen en
verschillende papieren, waaruit bleek, dat
de bommendrager een 'leerling van het
gymnasium was, en (lat talrijke zijner 'ka
meraden tot de terroristen behoorden.
Eenzelfde geval had te Viatka plaats.
Hier was de politie zoo gelukkig om'het
heele dépöt van proclamaties, brochures,
een" lijst van verbondenen, bewijzen voor
diefstal met gewapende hand en plunde
ringen in handen te krijgen. Ook vond de
politie bij dezelfde gymnasiasten een lijst
v^n personen, die gedood, en van huizen,
die geplunderd, moesten worden f
Ziehier, waartoe „studenten" zich lee-
nen.
De vrouwelijke studenten.
Deze zijn niet minder „vurig" en doen
voor haar manlijke collega's niet onder.
Nog zeer kort geleden weiden te Libau
verschillende van deze dametjes er op
betrapt, dat zij onder de soldaten revolu
tionaire geschriften ronddeelden. Maar dat
is nog niets bij het schandaal te Ekatheri-
nodar.
Op een morgen vond daar de politie in
een straat het lijk van een jong student,
door dolksteken vermoord. Het onderzoek
bracht aan 't licht, dat hij vermoord was
door een zijner klas-kameraden, Diky ge
naamd. Deze Diky was toevallig de zoon
van den politie-inspecteur. De zaak werd
ernstig, 't Onderzoek duurde voort, en
ziehier wat het te voorschijn bracht:
Reeds véle maanden geleden was er 'te
Ekathennodar onder de studenten van het
gymnasium een geheim-comité gevormd,
met het doel om winkels té plunderen
en brandkasten te forceeren. Tezelfdertijd
kwam aan het meisjesgymnasiumeen
vereeniging tot stand, die wel hetzelfde
doel trachtte te hereiken, maar door an
dere middelen i'Weldra smolten deze twee
vereenigingen dn elkaar. 'De vrouwelijke
studentjes beoefenden de „chantage" (ber
drog, oplichterij) en de dametjes werden
in dit sehoone werk bijgestaan door hun
vriendjes met revolver en mes I Op
zekeren dag, toen een bewaker moest ver
moord worden om zich van geld meester
le maken, ontbrak een der jongste rec.ru-
ten der bende de moed. En toen was 'het,
dat Diky dezen, zijn kameraad, dood
schoot 1
Dit is slechts een voorbeeld uit vele.
Minder vér-gaande staaltjes, die toch
ook verontrustend zijn liggen verder* voor
het grijpen.
Zoo heeft men den jongen Sarichinsky,
van het gymnasium te Kamenctz, die voor
ning gezien had, stond hij zóó dicht hij
de Witte vrouw, dat hij haar met de ar
men bereiken kon.
Wanneer ge niet blijft staan, zoo
vaar dan ter helle I riep hij, en deed een
vreeselijken houw naar- de gestalte. Een
terugstoot ging er door zijn gansclie li
chaam, een gekletter weerklonk, en gebro
ken lag de kling van zijn degen op de
marmeren tegels. Had hij den muur getrof
fen? Maar hij meende toch zeker van zijn
zaak geweest te zijn. Een kreet van woede
ontsnapte aan zijn mond, waarop echter
onmiddellijk een uitroep van pijn volgde.
Zijne hand greep in zijn aangezicht en
vijf vingers streken daarover. Het brandde
als een levend vuur, alhoewel George er
onwillekeurig met den mouw over heen
veegde. Van de Witte vrouw was echter
niets meer te zien en zwaar ademhalend
leunde George tegen den ingang van de
hofkapel. Hij dacht aan zijne bruid, die
zeker vol angst en schrik achtergebleven
was. Wellicht dat zij zelfs de kamer uil
liep, evenals destijds, en zich den dood
op den hals haalde.
Zoo snel hij kon, spoedde hij zich te
rug en betrad de ziekenkamer. Anna zat
overeind in bed, terwijl haar toegesnelde
vader haar ondersteunde.
Een zwakke juichkreet kwam er uit ha
ren mond, toen zij zijn uniform herkende.
de volle klas zijn leeraar twee klinkende
oorvijgen toediende. Zoo heeft men zeke
ren Rreissmann, van het gymnasium te
Tomsk, die in het publiek zijn directeur-
af ranseldel
En raad eens hoe deze verregaande insur
hordinatie gestraft werd? Beiden werd
verbodeneen week uit te gaan l
(Men is daar intern.) Dat was alles 1
In meer dan een meisjesschool werd
de onderwijzeres door de lieve studeerende
vrouwelijke jeugd beleedigd, geslagen zelfs,
en gedwongenom voor de klas ven
giffenis te vragen I
En nu laten we nog liggen het chapiter
der immoraliteit, en we spreken niet van
den kinder-zelfmoord, die daar hand over
hand toeneemt.
De Russische G eestc 1 ijkheid.
De Schismatieke Russische godsdienst
kan geen enkelen invloed op de zielen
uitoefenen; hij blijkt failliet.
Wan af Peter den Groote scheen hét of
de Russische Schismatieke bisschoppen er
zich op hebben toegelegd om eik gods
dienstig gevoel te dooden; of liever om
het terug te brengen tot een enkel punt:
eerbied voor de Overheid.
Zooais de meeste Russische priesters
den godsdienst onderwijzen, bestaat deze
slechts in oen samenweefsel van formules
en toekens, in iets zuiver machinaals. In
do oogen dezer menschen is de man, die
het ideaal van deugd, van godsdienst het
meest nabijkomt hij, die de traditioneel^
uiterlijke kerkplechtigheden zorgvuldigst
bijwoont.
Men begrijpt, dat de godsdienst, zoo
opgevat, niet den minsten invloed kan
uitoefenen.
Daar komt nog bij, dat de Russische
priesters sterk door den revolutionairen,
anarchistischen geest zijn aangetast.
De Regeering verheimelijkt zooi veei ze
kan de schandalen, die op dit stuk in de
„seminaries" plaats hebben.
Die schandalen doen niet onder voor die
op de leekenscholenze zijn ongehoord.
Men oordeele:
Op een examen-dag te Kazan gaf een
„seminarist" den president der examen
commissie in 't volle publiek een slag in
't gelaat en wierp zijn stoel naar het hoofd
van den vice-presidentTe Smolensk
dreigden do „leerling-priesters" bet Semi
narie in brand te steken, en dit werd hun
slechts belet door een compagnie infante
rie, die het oproer daar met de bajonet
moest dempenIn het Seminarie te
Nisjni-Novgorod ontploften drie hommen;
in dat te Moskou vier projectielenTe
Kamenetz-Podolski beproefden de jonge
„levieten" tot tweemaal toe het „Semina
rie" in do lucht te laten vliegenTe
Voronege ranselden zij hun inspecteur met
den stok afTe Smolensk namen zij
hun rector met de nagaika (Kozakken-
zweep) onder handen'Te Karkhof werd
door deze lieve en zachte leerling-priesters
den rector een'flesoh vitriool in 't gelaat
geslingerd, waardoor deze blind werd
De rectoren der „Seminaries" te Tambof
en te Penza en de inspecteur te Tiflis
Gered 1 Gered'
George sloeg geen acht op het zonder
linge brandend gevoel in zijn aangezicht.
Hij slingerde de greep van den afgebroken
degen, die hij nog in de hand hield, van
zich af, en hoog zich over haar heen,
om haai- woorden van troost toe te fluis
teren.
Op dit oogenblik tro£ hem het groote
oog der geliefde. Hij zag, hoe haar blik
star werd, evenals wilde zij het uitschreeu
wen; toen strekte zij heide handen naar
hem uit en zonk met een steunend geluid
in de kussens achterover.
George wist niet, wat er met hem ge
beurde, want ook de oude archivaris keek
hem sidderend en vol afgrijzen aan.
Wat moet dat beteekenen? Waarom
staart gij beiden mij zoo in het aangezicht?
stamelde hij, terwijl een onbeschrijfelijke
angst zijn hart ineen deed krimpen. En
nu klonk het in snikkende geluiden van
het bed af
Geieekend de Witte vrouw lieoft
hem geieekend en den dood gewijd!
George von Walden draaide zich om
on keek in een spiegel, die tegen den
muur- hing. Met een kreet van schrik
deinsde hij terug. Vijf donkerroods pun
ten waren op zijn voorhoofd te bemer
ken de afdrukken van de vijf geesten-
vingers 1
werden door deze toekomstige bedienaren
van dent godsdienst slechtsver
moord
Zóó is de gemoedstoestand van de jonge
Russische Clergé, althans van een groot
deel harer leden.
Op bovengemelde feiten behoeft verder
geen commentaar geleverd.
üe Kinderen.
Zoo ver is 't zelfs gekomen, dat in
het Tsarenrijk jonge kinderen ste
len en moorden!
Te Pelva in Livonië, werd een jaar
lang de armenbus in de kerk gelicht, zon
der dat men den dief wist te ontdekken.
Eindelijk kwam uit, dat de dochter van
den koster een meisje van tien jaar
de dievegge was, 'dat hardnekkig weigerde
te zeggen, wat zij met het gestolen geld
uitvoerde!Te Petersburg werden ver
dwaalde kleine kinderen geslagen en be
roofd door een vlegel, dien man eerst
niet kon ontdekken. Eindelijk wist de poi-
litie de hand te leggen op dezen „apache".
Hij was tien jaar oud enwas reeds
vier jaar „werkzaam" I Deze jongen be
roemde zich er op, vroege r reeds ge-
arresteerd te zijn te Odessa, te Moskou
en te Astrakhan IDe laatste dagen
nog ontdekte de politie te Askhabad een
hommen-depót. En wie liepen in do mui
zenval Twee jongens, de een van dertien
en de ander van zeven jaar, die verklaar
den gekomen te zijnom de lont aan
le steken, en absoluut weigerden te zeg
gen, wie hen had gestuurd
Laat ons eindigen met een laatste feit
mee te deeten, meer tragisch dan bekend,
't speelde zich af in een kleine stad in
den Caucasus.
Zeer kort geleden, op een nacht, werd
daar een familie gewekt en opgeschrikt
door de kreten van een familie-lid, een
ouden, grijzen man. Ontzet loop! men
toe. De grijsaard, 82 jaar oud, lag daar
met een groot mes in 't lichaam geplant.
De moordenaar? Dat was... een meisje
van zeven jaar, datstijf en trotsch
hij de deur stond!...
Over haar misdaad ondervraagd, ge
liefde zij te antwoorden, dat zij haar broe
der had willen wreken, die van den ver
moorde enkele dagen geleden een kastij
ding had ontvangen
En al was de daad dan minder mooi,
de b edoeling was schoonI
Aan zooveel „schoons" hebben wij niets
meer toe te voegen.
Zoolang ann de werkelijk bestaande
groote misstanden in Rusland geen jiaal
en perk wordt gesteld, zullen revolutior
naire, anarchistische uitingen aan de orde
van den dag zijn.
Een land met znlk een jeugd belooft
wat voor de toekomst!
FRAAHR1JH.
Achturig-s werkdag Talrijk zijn
de proefnemingen met verkorting van ar
beidsduur genomen, waarbij de productie-
Toen hij zich voor het bed van Anna
op de knieën werpen wilde, blies de on
gelukkige den laatsten adem uit. De schrik
en het afgrijzen voor het teeken van de
Witte vrouw had haar gedood.
Jammerend wierp de oude man zich
over het lijk van zijn kind, terwijl George
als verstijfd naast het bed stond en de
grootte van zijn verlies niet scheen te
kunnen omvatten.
HOOFDSTUK VII.
Het derde bezoek.
He 18 Augustus 1765 was aangebro
ken. Eene drukkende stilte heerschte er
in den Keizerlijken Burg, George von
Walden was zoo even het wachtlokaal
binnengetreden, waar hij zijn vriend Sle-
phan von Gyzen vond, om van dezen af
scheid te nemen.
Ik ga naar Engeland naar ide nieuwe
koloniën, zeide George, wiens vroolijk, op
geruimd gelaat nauwelijks meer to her
kennen was. Sinds men Anna Dominikus
begraven had scheen zich over het alge
meen het geheele wezen van George ver
anderd te hebben. Niets kon hem meer
in Weenen houden, waar hem elk plekje
gronds aan zijn onmetelijk verlies herin
nerde. Zijn verzoek, om hem uit don Oos-
Lenrijkschen dienst te ontslaan, werd in
gewilligd, alhoewel zijne chefs hem slechts
kosten, ondanks den korteren werkduur bij
gelijk loon, niet bleken gestegen te zijn.
Dat intusschen in dit opzicht zekere grenzen
bestaan, die bij invoering van den achtu-
rendag wellicht, althans voor sommige be
drijven, reeds werden overschreden, is
onlangs gebleken uit een rapport van het
office du Travail te Parijs, omtrent
de werking van den achtnrendag in sommige
staatsbedrijven in Frankrijk.
Deze is bij ministerieele besluiten inge
voerd voor alle werklieden onder de marine
administratie werkzaam, in het geheel on
geveer 30.000in de bouw- en reparatie-
werkplaatsen der posterijen, de postzegel
drukkerij, en in verschillende werkplaatsen
voor de onderzeesche kabels, te zamen voor
3725 werklieden; en bij wjjze van proef
in een werkplaats van het ministerie van
oorlog te Tarbes met 1371 arbeiders. In
den regel ging met de invoering van den
verkorten werktijd gepaard de vervanging
van stukloon door tijdloon.
Men hoopte zoo, bij handhaving van het
oude loonbedrag, de productie op gelijke
hoogte als vroeger te kunnen houden. Voor
een zuivere proefneming zou het raadzamer
geweest zijn, in het geldend stukloonstelsel
geen wijziging te brengen thans waren
de uitkomsten doorloopend ongunstig.
De directeur van Lorient verklaart, dat
de productie per uur, die aanvankelijk
gelijk was gebleven of wat, zou de
proefneming geslaagd heeten, ook het geval
behoorde te zijn geklommen was, een
neiging tot dalen vertoont. De directeur
van de genie maritime te Cherbourg schrijft
dat, terwijl door den maatregel de werkduur
met 13 a 14 pet. verminderde, hetzelfde
met de productie het geval was, die met
10 a 14 pet. daalde, zoodat de aanbouw
in gelijke verhouding duurder werd. In
Toulon heift de maatregel den toestand
der arbeiders wezenlijk verbeterd gelijk
loon bij minder werkduur maar de uit
gaven voor den Staat belangrijk verzwaard.
De werkelijke arbeidsduur, na aftrek van
schafttijden, bleek er maar 7 uur 10 minu
ten te bedragen. Het productieverlies wordt
op 19 pet. geraamd, en de vergrooting van
algemeene kosten, door verlenging van den
duur van den bouwtijd op 24—33 pet.
geraamd.
Te Brest constateerde men een vermin
dering der productie met 15 pet. en een
kosten vermeerdering van 1015 pet. Te
Lorient becijfert men deze voor de vuur-
werkerijen op 7,20 en in de overige aidee-
lingen op 13,60 percent. Het Ministerie
van oorlog deed te Tarbes dezelfde erva
ringen op, en constateert sterke vermeer
dering der uitgaven. Bij de werkplaatsen
der posterijen eindelijk is evenzoo een door-
loopende vermindering der productie geble
ken, met 20 pet. in de telephoonwerkplaat-
sen, en van 1020 pet. in de postzegel
drukkerij, ondanks meer oeconomisch ge
bruik der machines.
De moeieljjkheid, die alleen langs proef-
ondervindelijken weg is op te lossen, blijft
in dezen, de juiste verhouding te vinden
tusschen werktijd en productie. Stellig ligt
die in verschillende bedrijven op zeer on
gelijke hoogte.
ongaarne lieten gaan. Maar ook zelfs een
woord van de Keizerin Maria Theresia,
dat hem eene aansporing moest zijn om
te blijven, bleef vruchteloos.
Nu zaten de heide vrienden hij een
flesch wijn, de laatste, die zij samen drin
ken zouden, In den aanvang heerschte
er een somber stilzwijgen en slechts meL
moeite kwamen de atzonderlijke woorden
over de lippen dier heiden.
Op eens kwam Stephan von Gyzen over
de ziekte des Keizers te spreken, die ho
ven in zijne vertrekken lag, zonder dat
een arts werkelijk vermocht te helpen.
Hoe denk jij daarover, George? vroeg
de officier.
George von Walden hief hef bleeke
hoofd op en zeide met een toonlooze
stem: -Franz zal sterven!
Verschrikt deinsde de ander terug.
Wat brengt je op deze verschrikke
lijke gedachte?
George haalde meermalen de schouders
op, doch wilde verder geen woord los
laten.
Je gelooft dus werkelijk aan het
spook der Witte vrouw? vroeg de ander.
Wordt vervolgd.)
