E mp -No. 88. Zaterdag 27 Juli IV07. BUITENLAND. BINNENLAND. UIT ZEELAND. IEENEN, der. f 2.50. n 9 gulden. Derde Jaargaug. KATHOLIEK ORGAAN VOOR DE ZEEUWSCHE EILANDEN. Verschijnt eiken MAANDAG-, WOEHSDAG- en VRIJDAGAVOND. Korte Inhoud Zondagsblad. Tentoonstelling van Huisarbeid. HIEIIME 2EEIIWSCK COM Abonnementsprijs per 3 maanden voor Goes f0.75, daarbuiten f 0.95 Afzonderlijke nummers k contant o 0-05 GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD voor abonné's f 0.371/,, voor niet-abonné's045 BureauLANGE VORSTSTRAAT, GOES. Advertentiën van 15 regels f 0.60; iedere regel meer 10 Ct Eenzelfde advertentie 3 X geplaatst, wordt 2 X berekend. Dienstaanbiedingen 5 regels voor 25 Ct. k contant. Reclameberichten 25 Ct. p. r. Bij abonnement speciale pnjjs. Platen: Een Oostersch potentaat; zeil wedstrijd; Antwerpsche burgerwacht; we reldrecord per auto; bloemencorso; het „dal va,n den dood"; een reuzenmeloen de nieuwe auto-fiacre; spoorweg in Duitsch-Afrika met tekst. VerhaalMededingers. Over dit onderwerp van socialen aard is reeds in ons blad gesproken. Aangezien het doel dezer tentoonstel ling mede de Kath. Soc. Actie aan belangt, meenen we goed te doen, dit doel nog eens nauwkeurig uiteen te zet ten, opdat men een blik krijge op de voor waarden, waaronder hier te lande huis arbeid wordt verricht. De verschillende gegevens ontleenen we aan de „Venl. Crt." Met, het doel dan, om op die voor waarden, waaronder huisarbeid verricht wordt een goeden kijk te krijgen, worden verschillende artikelen alsconfectie-goe- deren, kleederen, schoenen, sigaren, kant werken, enz., die door huisarbeiders of arbeidsters vervaardigd zijn naar de ten toonstelling opgezonden, terwijl op de ar tikelen vermeld wordt het loon en de andere omstandigheden, waaronder zij vervaardigd zijn. Men heeft in verschillende kringen reeds veel geklaagd over de ellende van den huisarbeid en de ervaring heeft be wezen, dat die klachten gegrond zijn. Sedert de machines in 't groot bedrijf op zoo 'enorme wijze zijn uitgebreid, is de huisarbeid niet meer ïoonend en waar hij nog verricht wordt is hij in hoofdzaak afhankelijk van 'tgroot kapitaal. Welk een invloed het moderne machi newezen op den huisarbeid heeft uitge oefend willen wij hier met een paar voor beelden duidelijk maken. De handspinner der 18e eeuw had elf uur noodig om één streen garen te maken; de spinner die tegen woordig in de fabriek met de mo derne machine werkt (met de zoo genaamde selfactor) vervaar digt met behulp van twee gezellen duizend streen in één uur. De handwever der 18e eeuw weefde acht el per dag. De machinewever der '20e eeuw, die in de fabriek meerdere weefstoelen tegelijk bedienen kan 250 el. Terwijl de dorpsschoenmaker soms dagen werkt op een paar schoenen, naait één arbeider aan de Ameri- kaansche zooienmachine, die door stoom in beweging wordt gebracht, 400 a 500 laarzen per dag. (Herck- ner. Arbeiterfrage). Zoo zouden wij nog verder kunnen voortgaan, maar wij gelooven, dat deze voorbeelden reeds voldoende bewijzen, dat door de moderne ontwikkeling: van het machinewezen de huisarbeid der oude re tijden niet meer mogelijk is. Er is echter een huisarbeid der nieu were tijden ontstaan. De Engelsche noemen hem het zooge naamde sweating-system (zweetsy- steem), welke benaming reeds genoeg het ontzettende van dezen huisarbeid ken merkt. Wij wezen er hierboven reeds op, dat deze huisarbeid gevoed wordt door het groot-kapitaal. En gevoed op eene wijze, die tot verderf der daarbij geïnteresseerde menschheid strekt. Weliswaar is de grootste ellende van dien huisarbeid waar te nemen op de zolderkamertjes onzer groote steden, maar zooals mejuffrouw Jungius, Direc trice van het nationaal bureau voor vrou wenarbeid, duidelijk in haar boek over vrouwenarbeid aantoont en zooals ar beidsinspecteurs en inspectrices nadrukke lijk getuigen, moet men den huisarbeid in de kleinere steden niet onderschatten, en bestaan ook daar tal van huisateliers en afgelegen werkplaatsen, waar door de arme huiswerkers en vooral werksters gedurende een overmatigen arbeidstijd tegen een karig loon gewerkt Wordt. Het kan wegens de bekrompen plaats ruimte niet in onze bedoeling liggen een aantal voorbeelden daarvan aan te halen. Wij moeten het dus bij deze mededee- üng laten. Het zal dus het groote doel der a.s. tentoonstelling zijn op dezen onrechtma- tigen huisarbeid :het volle licht te doen werpen. Maar daarnaast zal die tentoonstelling er ook naar dienen te streven invloed uit te oefenen 'op den wetgever zonder wiens werkdadige hulp aan deze onrechtvaar dige practijken geen paal en perk kan gesteld worden. In Duitschland, maar vooral in Enge land en Amerika heeft men in deze rich ting gewerkt. Zoo gaven o. a. de tentoonstellingen voor huisarbeid, die in verschillende groo te steden van Engeland (vooral in Lon den) gehouden werden, het aanzien aan een ingrijpende wetgeving tot. bestrijding van den onrechtvaardigen huisarbeid. Zoo bepaalt o. m. de Engelsche wet, dat het den arbeidsters streng verboden is na sluiting der fabrieken werk mede naar huis te nemen, terwjjl zij eiken fa brikant dwingt een lijst te voeren over de buiten zijn fabriek werkende arbei derspers )en deze lijst aan den inspec teur van den arbeid ter hand te stellen. Daarbij (en 'dat is wel de grootste kracht der Engelsche wet) vallen alle bedrijven zelfs de kleinste onder de bepalingen dei- arbeidswet, zoodat niemand zich aan die bepalingen onttrekken kan. Verder bevat de wetgeving strenge bepalingen omtrent licht, lucht en grootte van 't lokaal, waarin huisarbeid verricht wordt, terwijl de Amerikaansche wet nog strenger optreedt en zelfs bepaalt onder welk loon een werkgever door zijn per soneel huisarbeid mag doen verrichten. Zoo hebben deze wetgevingen met steun der tentoonstellingen voor huisar beid het kwaad weten aan te tasten, en is zulks niet zonder resultaten gebleven. Het ligt natuurlijk voor de hand, dat de wetgever echter niet alles doen kan. En ten slotte moeten vooral de betrok ken personen zelf, met name de huisar beiders en -arbeidsters tot de overtuiging gebracht worden, dat de arbeid, dien thans velen hunner verrichten eigenlijk maar slavenarbeid is, en dat; in deze toestanden eerst dan door overheid en vereeniging verbetering zal kunnen gebracht worden als die arbeid door mid del eener groote, algemeene tentoonstel ling in al zijn geuren en kleuren is voor gesteld. jf** Altijd tegen de Kerk. De „G o e s c h e Cr t." heeft een stukje overgenomen uit het lib. „Vaderland'". Daarin wordt gehandeld over een Eind- hovensche questie; en dan wordt zoo heel liefelijk het stedeke Eindhoven geschilderd als „het bolwerk der reactie, waar de Kerk steeds oppermach tig w a s"l Het lust ons niet, op dezen onzin van repliek te dienen, 't is ons slechts te doen, om den lezers een geurtje te geven van het genoegen, waarmede de „Goesche Crt." alles overneemt, om de Katho lieken te kunnen kwetsen! Door de spreekbuis van „het Vaderland" verkondigt de „Goesche Crt." n-g meer nieuws. N.l. dit: dat het den „ontwikkelden Katholieken al lang een doorn in het oog is, dat de R. K. geestelijkheid al meer en meer een oveiheerschenden indruk tracht uit te oefenen op bet oeconomische leven"! Het „oeconomische leven"! Zonder over dit vr oord te vallen, mogen we toch wel opmerken, dat juist de Katho lieke Kerk al het hare er steeds heelt toe bijgedragen en nog steeds bijbrengt, al haar krachten heeft ingespannen en nog inspant,om juist de „oeconomisch" zwakken, als men 't dan zoo noemen wil, op te hef fen en dezer lot zich aan te trekkenen vooral om de sociale misstanden te verbeteren. En dit volgt uit haar roeping, en is dus haar plicht. Een plicht, zoo trouw nagekomen, dat het feiten regent, om diens vervulling te bewijzen. Toch 't is niet te verwonderen spreekt de „Goesche Crt." trouw na, wat het „Vad." schrijft over „het drijven der Kerk, het aandrijven van een onzaligen sectegeest" 1 Och, ja, dat doen w jj, en dat doen de vrijzinnigen niet! De heer J. Houbaer van Vlissingen schrijft in „De Tijd" een ingezonden stuk over het niet aanwezig zijn van Roomsche couranten in sommige hotels. De reden van dat gebrek wordt aangegeven met de woorden: „De hotelhouder vertelde mij, dat er nooit iemand naar genoemde bladen vroeg". Er is zeker een groot bewijs voor de laksheid van veel Roomsche mannen in die woorden gelegen. Want het is toch zulk eene geringe moeite, om in hotels, café's, herbergen waar men eens een courant wil inzien, te vragen naar een katholiek blad. En in die klieine moeite zit een groot stuk propa ganda voor de katholieke pers. Zeg nietmen luistert er toch niet naar, of dat geeft toch niets. Want bij de al- gemeene zucht om het den bezoekers zoo veel mogelijk naar den zin te maken, zal men wel naar u luisteren en zal het wel wat geven; vooral als men, zooals de heer J. H. in „De Tijd", zijn voornemen te kennen geeft om voortaan alleen van die hotels, café's enz. gebruik te maken, waar men een katholiek blad op de lees tafel vinden kan. Vooruit dus, mannen van katholieke sociale actie in Zeeland, denkt nog eens aan uwe goede voornemens, welke ge hebt gemaakt, toen de heer Smits uit Lei den u in het voorjaar sprak over den steun, aan de katholieke pers door u te geven. Denkt vooral nog eens aan wat uw Bisschop u voorhield bij het begin van de Vasten: „zorgen wij met alle kracht voor het steunen en sterken van een eigen Katholieke Pers". „Met alle kracht" FRANKRIJK. Een les voor Frankrijk. Naar uit Rome wordt gemeld, ontving Z. H. de Paus deze week (Dinsdag) in gala-audiën tie den buitengewonen gezant van den Mikado, Yasuya Uchida. De Japansche, gezant overhandigde aan Z. H. een eigenhandig schrijven van den Mikado en hield een eerbiedige toespraak van hulde, waarop de H. Vader zijn op rechten dank betuigde, vooral wegens de bescherming, in Japan aan het katholieke missiewerk verleend. Deze erkenning van en hulde aan den Paus door het hoofd van een heidenschen Staat treft des te meer, wanneer men daartegenover stelt de vlegelachtige hou ding, welke de Fransche staatslieden zich ten aanzien van den H. Stoel ver oorloven. De regeering te Parijs verbreekt moed willig de betrekkingen met Rome, gaat den Paus opzettelijk voorbij, erkent hem niet als een groote zedelijke macht, waar mede rekening moet worden gehouden. Zelfs de gewone vormen werden door Clemenceau c. s. hij de opzegging van het Concordaat en het terugroepen van den gezant lompweg verwaarloosd. Zoo toonden de bewindvoerders van een christelijk land hun „grootheid" te genover den souverein zonder leger. Maar de gebieder van een heidensch volk zelf buiten het Christendom staan de toont op eclatante wijze, dat geen Staat van beteekenis den beroofden, maai' niet onttroonden 'koning van het Vaticaan negeeren kan. Het is een stevig lesje, dat de Fran sche regeerings-mannen van den Japan- schen keizer ontvangen. Maar of het helpen zal, is de vraag. Het anti-clericalisme maakt nu eenmaal erg hardhoorig, erg kortzichtig eu erg dom, zegt „het Centrum". De desorganisatie van Frank- rijk's weermacht. Behalve de opper bevelhebber van Frankrijk's leger hebben, naar gemeld wordt, ook de generaals Mi- chal en Metzinger hun ontslag gevraagd. Aan den „Gaulois" verklaarden de gene raals Duchesne en Langlois de redenen, die Hayron tot zijn besluit hebben geleid, volkomen te billijken. ITALIË. Het stoffel ij k overschot van L e o X111. Te Rome had zich het gerucht verspreid, dat de overbrenging van het stoffelijk overschot van Leo Xül op Dins dag j.l. plaats zou hebben. Er had zich daarom op dien dag een groote menigte verzameld voor de poort van de base- lick van St. Jan, die eerst laat in den middag, het wachten moede, uiteen ging. Tegen vier uur klonk een hevige slag, die onder de talrijke nieuwsgierigen een paniek veroorzaakte. Een bom in karton, door een onbekende onder de rails van een tram gelegd, was ontploft. Men ver moedt, dat de vrijmetselarij manifestaties voorbereidt voor den dag, dat de over brenging zal plaats hebben. Een groote anti-clericale meeting zen op dien dag plaats hebben. Zou men dezelfde schan delijke manifestaties willen op touw zet ten als bij het overbrengen van het stof felijk overschot van Pius IX. ENGELAND. Tot hiertoe werden loterijen voor een weldadig of liefdadig doel steeds toegelaten. De patere-passiomsten van het St Jozefs klooster Higbgate, Londen, in de nood zakelijkheid zijnde eene nieuwe school te bouwen, wilden door middel van eene loterij voor welke door weidenkenden prijzen wer den gegeven, de daarvoor ontbrekende gelden inzamelen. Nauwelijks waren eenige loten verkocht, of de autoriteiten lieten ze in beslag nemen eu verboden verderen verkoop van loten. Maar daarbij za' bet niet blijven. Deze wet zal binnenkort voor Ierland nog ver scherpt worden, zoodat talrijke vereeni- gingen van christelijke liefdadigheid hunne liefdewerken zullen moeten staken en de armen gebrek zullen lijden. De invoering en verscherping dezer wet op de loterijen is vooral voor het arme Ierland te betreuren. Hunne godsdienstige scholen willen zij om niets ter wereld prijs geven, en voor het bouwen van zulke heeft de regeeriug geene gelden beschik baar, wel voor scholen zooals de „non conformisten" die willen. En desalniettemin verkondigt men van de daken: gelijke vrijheid en gelijke rech ten voor allen, zonder uitzondering. Cynischl In Jiet „N. v. d. D." leest men de volgende advertentie: „Werkelijk ernstig gemeend I Een Heer, 26 jaar oud, knap en aangenaam uiterlijk, flinke wel gevormde gestalte, goed karakter, van vrij zinnige beginselen, gezellig conversator, ongefortuneerd, maar van goeden huize, echter tot de conclusie gekomen dat geld de eenige factor is 0111 in het leven te sla gen, zoekt langs dezen weg in kennis te komen met een Vrouwelijk Individu, pm na wederzijdsch goedvinden een huwelijk aan te gaan. Eenige vereischte: fortuin, waardoor genoemde heer in slaat is zijn studiën voort te zetten en zijn radicaal te behalen. Leeftijd, uiterlijk of stand is van geen aanbelang". Toevallig, nietwaar, dat dit „mannelijk individu" van „vrijzinnige beginse len" is 11 De nieuwe Syllabus. Om misver stand te voorkomen bij degenen, die geen theologische studiën maakten, lijkt het ons niet overbodig op te merken, zegt „de Tijd", dat niet het contrarium, maar het contra- dictorium van de veroordeelde stellingen te houden is. Een voorbeeld zal de betee kenis hiervan duidelijk maken. Nemen wij de propositie: overal en ten alle tijde is scheiding van Kerk en Staat nuttig het eonlradictorium isniet over al terwijl het contrarium van de stelling luidt: overal en ten allen tijde is scheiding van Kerk en Staat niet nuttig. Het onderscheid is groot. Wij willen dit nog ophelderen door een voor beeld, uit den syllabus genomen. Waar deze de stelling veroordeeltonder geen enkel opzicht komt het aan de Kerk toe een oordeel te vellen over de uitspraken der menschelijke wetenschappen, is als waar te houden de stelling: onder een enkel opzicht (ten minste) komt het aan de Kerk enz., en niet onder ieder opzicht komt. De vrije briefkaart. De nieuwe voorschriften, aangaande de briefkaarten, die met 1 Augustus in werking treden, geven een zeer te waardeeren verbetering en vooral verruiming aan de op dit ge bied tot dusverre geldende bepalingen. Vooreerst behoeft zij voorlaan niet eens meer het opschrift „Briefkaart" te dra gen. Een gewone correspondentiekaart, mits binnen de voorgeschreven afmetin gen vaUend, is van nu af even goed een briefkaart als een die door het Rijk wordt uitgegeven. Want de kleur doet er ook niets meer toe. De betrekkelijke vrijheid, die in dit opzicht reeds heerschte, is nu ten aan zien van de kleur ongelimiteerd. Verder is de beschrijfbare ruimte uit gebreid, doordat men behalve de rugzijde niet de linkerhelft, maar voortaan het. linker-gedeelte van de voorzijde daarvoor mag gebruiken. Photographieen, prentjes, plakzegels, postzegels, merken en soortgelijke kleine papieren mogen nu op de briefkaart wor den geplakt, zoowel aan de voor- als aan de achterzijde (van de voorzijde alleen de linkerhelft, hetgeen in de praktijk wel gelijk zal staan met het linkergedeelte). De eisch dat ze behoorlijk vastgehecht moeten zijn en daarmede over hun ge- heele oppervlakte als het ware één ge heel dienen te vormen, is alleszins billijk. Kortom aan het begrip briefkaart zal na 1 Augustus, dank zij de nieuwe voor schriften, kunnen voldoen ieder blaadje blanco carton, dat binnen de vastgestelde afmetingen valt (14 bij 9 c.M. hoogstens en 10 bij 7 c.M. minstens). Succes der sociaal-democra ten. Nu, de laatste verkiezingen en her stemmingen voor de Gemeenteraden zijn afgeloopen heeft „Het Volk" becijferd, dat in verschillende colleges de sociaal-demo craten in 't geheel 68 zetels hebben be zet en deze partij dus met voldoening op de campagne mag terugzien. „Het Volk" is tevreden met dit succes, daar het de sociaal-democraten vertrouwd zal maken met het beheer en het samenstel der re- geermachine en het ambt van gemeente raadslid, met ijver vervufd, de werkkracht der partij belangrijk verhoogt. Een gemeenteraad in ons land is op het kantje van sociaal-democratisch, die van Leeuwarderadeel, waai- van de 15 leden 7 sociaal-democraten zijn. Nog één en ze hebben de meerderheid. GOES. Bij Kon. besluit zijn benoemd tot tweede luitenant bij het wapen der infanterie: bij het 3e regiment de cadet P. C. Geus en bij het 9e regiment de ca det J. H. Janssen. De harmonie „Euphonia" geeft he den avond een volksconcert op de Markt. MIDDELBURG. De miliciens der lichting 1906, behoorende tot de tweede ploeg van het blijvend gedeelte van de regimenten Infanterie, keeren op Zaterdag den 27 Juli a. s. met groot verlof huiswaarts. Aan hen, die voor eigen rekening reizen, werd ver gund reeds hedennamiddag te vertrekken. In de zitting van den gemeenteraad werd door den voorzitter medegedeeld, dat H. M. de Koningin en Z. K. H. Prins Hendrik de uitnoodiging voor een maal tijd, aan te bieden door de gemeente Mid delburg hadden aangenomen. Tevens deelde de voorzitter mede, dat B. en W. besloten hadden om in verband met het uitrijden der Vorstelijke personen, die stra ten en pleinen te illumineeren, die daar voor in aanmerking kwamen, alsmede het aanbrengen van eenvoudige versiering met vlaggedoek als anderszins. Breedvoerig werd gediscussieerd over het voorstel van B. en W., om de gym nastiek op te nemen onder de verplichte leervakken van het gymnasium. De hee- ren Heyse, Gratama en Tak legden er den nadruk op, dat dan de gemeente binnen kort verplicht zou zijn een nieuw gym nastieklokaal te bouwen, aangezien het tegenwoordig gebouw rijkseigendom is en zeer spoedig door het rijk zal worden

Krantenbank Zeeland

Nieuwe Zeeuwsche Courant | 1907 | | pagina 1