No. 65.
Diusdag J Juni 1907.
Derde Jaargang.
KATHOLIEK ORGAAN VOOR DE ZEEUWSCHE EILANDEN.
Virscbqnl (ten liAAHDAS-, WOENSDAG- ui VRUDAGAVIND.
A. S. J. DEKKER,
D. MULDER,
M. NOORDIJKE,
JAN WONDERGEM,
P. J. Siegers, P. Merckens en R. Houterman.
DE STATENVERKIEZINGEN.
.v.
BUITEHLAhö
HEME SEIIWSCHE (OOM
Abonnementsprijs per 3 maanden voor Goes 0.75, daarbuiten f 0.95
Afzonderlijke nummers A contant „0.05
GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD
voor abonaé's f 0.371/», voor niet-abonné's045
Bureau LANGE VORSTSTRAAT, GOES.
Advertentiën van 15 regels f 0.50iedere regel meer 10 Ct
Eenzelfde advertentie 3 X geplaatst, wordt 2 X berekend.
Dienstaanbiedingen 5 regels voor 25 Ct. contant.
Reclameberichten 25 Ct. p. r. Bij abonnement speciale prijs.
Om het groote gewicht der zaak, waarom het gaat, drukken
wij met den meesten aandrang allen op het hart, bij de verkiezing
van 4 leden voor de Provinciale Staten in het district
Goes, die gehouden wordt op Dinsdag 11 Juni a.s., hun stem
uit te brengen op de candidaten der Christelijke partijen, de heeren
lid van den gemeenteraad te Goes.
Burgemeester te O v e z a n d.
Notaris te O o 1 ij n s p 1 a a t.
Wethouder te Kruiningen.
In het district Middelburg bevelen wij aan de heeren
Mr. P. Dieleman, S. Louwerse en L. J. van Voortliuysen.
In het district Vlissingen de heeren
Aan H. H. Correspondenten.
Onzen correspondenten deelen we taede,
dat we van hen geen berichten in
wachten omtrent den uitslag der Staten
verkiezing.
In deze zaak is op andere wijze door
ons voorzien.
Een leiddraad voor de Kiezers.
Wanneer, wat God verhoede, door den
uitslag der Statenverkiezingen, de vrijzin
nigen de meerderheid in de Eerste Kamer
zouden bekomen, dan Rebben zij verder
vrij spel; dan kunnen zjij hun volle radi-
zale stuwkracht aanwenden; dan zullen
zij met volle zeilen den voor de natie vier-
derfelijken koers stevenen.
Dan komen zij; weer in de volle macht,
en kunnen van die macht gebruik maken
als eertijds.
Hoe dan hebben vroeger de liberalen
ons, de tegenpartij behandeld, en wat
hebben zij voor ,ons gedaan?
Zij hebben ons, de tegenpartij1, onder
drukt.
Van den liberalen minister Kappeijne
immers is het woord„dan moet de m i n-
dorheid maar onderdrukt worden.
Zij hehben de natie, het voik verdeeld
in een denkend en een niet-denkend deel.
Dat „denkend" deel vormden de libe
ralen, de „niet-denkers", de dompers, wa-
ren wij.
Zij waren het, die het „verdeel pa
heersch" in toepassing brengend, twist
stookten tusschen de Christelijke partijen
zij waren het, die den knuppel van kerke
lijke geschilpunten werpend in het hoen
derhok der gecoaliseerde Christelijke par
tijen, den godsdienst met de politiek ver
mengden, en desalniettemin aan ons durf
den verwijten zulks te doen.
Zij waren het, die de Nederlan
ders gingen verdeelen om zelf te
heerschen in geloovigen en hei
denen, toen dr. Kuyper slechts wees op
en waarschuwde voor een onomstootelijke
waarheid, nl.„het opkomen van
p a gani s ti s c he (heidensche) facto
ren" in onze maatschappij.
Dr. Kuyper wees op feiten, op oonse-
quentiën van radicale stelsels; waar
schuwde daartegen; wilde daarvoor op de
bres staan, om de Christelijke be
ginselen ongerept en onaangetast te
houden, maar de vrijzinnigheid zelve
ze gevoelde zich ongetwijfeld erg schul
dig I schiep een antithese (tegenstelling)
tusschen personen en dichtte het vader
schap aan dr. Kuyper toe. L
Duizendmaal neen: de antithese van
wereldbeschouwing, de tegenstelling tus
schen Christendom en rationalisme
bestond onbetwistbaar; de
antithese tusschen heidenen en ge
loovigen op staatkundig terreinde
vrijzinnigen zijn er de gelukkige(l) ma
kers van.
En mochten er jiog onnoozelen gevon
den worden, die heusch meenen, dat „de
antithese" door dr. Kuyper werd uitge
vonden; dat die tegenstelling met hem
kwam, en met hem verdwijnen zou, laten
zij zich dan herinneren de woorden pp
31 Januari 1906 in de Eerste Kamer ge
sproken door den liberalen heer Van
Hou ten!
Deze godloochenaar sprak daar o. a.
„Ook stelt men het voor alsof wij in
Dr. Kuyper de antithese hadden willen
treffen.
„In dit opzicht sta ik geheel op het
standpunt van den heer Woltjer, name
lijk, dat op geestelijk gebied een strijd
gestreden is en wordt met en door de
kerkelijke partijen, welke niet van
Kuyper's bestaan afhankelijk
is, diere eds be stondvóórKuy-
per, en ook naiem blijven zal".
Wat deden de liberalen voor ons nog
meer?
Ze deden wat voor ons vrije, ons hij
zonder onderwijs: ze hebben het geknot
en geknecht en verguisd; z<e hebben ons,
vrije Katholieken, in ons vrije Nederland
gedwongen onze kinderen de zegeningen
te doen ontvangen van het openbaar, neu
traal, godsdienstloos onderwijs!
Wat deden ze voor de kleinen der aarde,
voor de „kleine luyden"?
Gedurende die heele reeks van lange
jaren hunner oppermachtige regeering de
den zij het lag in de lijn van hun
stelsel zoo goed als niets voor de
minderbedeelden.
De sociale wetgeving kwam onder hun
lang bestuur niet tot stand.
Deze wetgeving krachtig ter hand ge
nomen te hebben, de ontwerpen, met zoo
veel moeite bereid, te hebben ingediend
de onvergetelijke eer dit te hehben ge
daan, komt toe aan het Christelijk mi-
nisterie-Kuyper
Het tegenwoordige vrijzinnige ministerie
heeft het zelfs bestaan, om de invalidi
teitsverzekering vari, dr. Kuyper op de
lange baan te schuivjen, misschien tot St.
Jutmis te verdagen.
Deze liberals regeering laat
dus den invaliden, den onge-
lukkigen werkman geheel aan
zjjn lot overl
Is 't geön schande*
Wat hebben de vrijs-.innigen gedaan voor
de handhaving van gezag, ,orde en rust?
Toen in 1903 de revolutionairen de mis
dadige spoorwegstaking hadden op touw
gezet, het verkeer wilden stremmen en
aan bedrijf en industrie de noodzakelijke
levensvoorwaarde trachtten te ontnemen,
toen was hel dr. Kuyper ,die de anarchie
dier dagen door de stakingswetten den
kop zou indrukken.
Het minis terie-Kuy per diende de sta
kingswetten in.
En toen toonden de liberalen, hoe slap
zij staan tegenover de handhaving van
gezag en orde: de Unie-liberalen namen
tegenover de stakingswetten, welke den
anarchislisclien stroom een dam stelden,
een weifelende houding aan; de vrijzinnig-
democraten stemden er tegen; de so
ciaal-democraten natuurlijk ook!
Verklaarde dan ook de „Nieuwe Cou
rant" (lib.) niet, dat de stelling juist is:
Hei consequent doorgevoerd liberalisme
is de moeder van het anarchisme!
Nu nog, tijdens de jongste ministerieele
crisis, trachtte dit vrijzinnige ministerie
het recht der Kroon te verkor
ten, door de Koningin als 'tware de
verklaring te willen afdwingen, dat Hare
Majesteit een nog in te dienen wets
voorstel, het blijvend gedeelte betreffende,
zou bekrachtigen.
Zeker, tegenover de leiders der Rechter
zijde kwam de minister-president wel ver
klaren, dat volstrekt niet bedoeld was
aan het recht der Kroon te kort te doen;
dat het slechts een „m i s v e r s t a n d"
was maar dan was 't toch een misver
stand van hoogst bedenkelijk karakter.
En toen de heer Kolkman den mi
nister de rake vraag stelde: „Als er niets
mee werd bedoeld, waarom hebt ge huet
dan neergeschreven, en als het niets be-
teekent, waarom hebt gij het dan inge
trokken?" toen..., zweeg de Mi
nister-President
En toen, den volgenden dag, de heer
Kolkman constateerde, dat hij geen ant
woord had hekomen, toen verklaarde de
zelfde minister-president, dat hijb 1 e e f
z w ij gen: hij beschouwde het debat als
gesloten
Ziedaar de kloeke .handhavers van ge
zag, orde em j-ust.
'Wat hebben verder de vrijzinnigen ge
daan voor den heiligen band des huwe
lijks
Zij hebben het Burgerlijk Wetboek ver
rijkt met het de gewetensvrijheid aanran
dend artikel, waarbij bepaald is, da,t het
kerkelijk huwelijk pas n a het burgerlijk
mag worden voltrokken.
En een vr ij zinnig ministerie was het,
dat de Koninklijke goedkeuring bezorgde
aan een vereeniging, .die de bevordering
van onzedelijke praktijken beoogt, aan den
N. M. Bond!
Ziethier enkele der zegeningen door de
liberalen mildelijk over ons uitgestort.
Maar heb toch geduld, zal iemand op
werpen, 'tzal wel beter worden: dit Ka
binet is immers een ministerie van ver
zoeningsgezindheid!
Zien we even, hoe 'tdaarmee staat.
De herziening van het Strafwetboek,
door het ministerie-Kuyper voorgesteld, en
door de Rechterzijde zoo vurig begeerd,
o, a. met het oog op de artikelen betref
fend de misdrijven tegen de zeden, zij
werd, hot aandringen der Rechterzijde ten
spijt, door minister van Raalte ter zijde
gelegd.
Ten opzichte van de uitvoering der Kin
derwetten trad deze minister alles behalve
verzoeningsgezind op.
En het Besluit, betreffende de Bijzon
dere Kweekscholen zou pen slag hebben
toegebracht aan ons Bijzonder Onderwijs.
Na den storm van verontwaardiging, die
tegen dit Besluit opstak, weid het welis
waar belangrijk gewijzigd, maar toch
eerst ...daarna!
Op het stuk van benoemingen was
die befaamde „verzoeningsgezindheid"
verre van ,te bespeuren.
Onder den rook van Goes zijn voor
beelden te grijpen van het failliet dier lieve
gezindheid.
Zoo werd in Zeeland benoemd een
vrijzinnige Commissaris d.er Koningin en
geen anti-revolutionair; zoo
werden het vorig jaar, na de ramp in ons
gewest, kwistig ridderorden uitgedeeld,
maar R.-K. geestelijken en gereformeerde
dominé's werden eenvoudig vergeten.
Wij zullen hier verder geen lijsten over
leggen van benoemingen, .waaraan partij
digheid niet vreemd was, maar toch wen-
schen we nog in herinnering te brengen,
dat in het bijna uitsluitend Katholieke
's Hertogenbosch een niet-Katholiek
tot kantonrechter werd benoemd; dat er
notarisbenoemingen plaats hadden, die
boven den wind nog naar partijdigheid
roken; en dat de erkentelijkheid dezer re-
geering voor de door de R.-K. geestelijk
heid bij het vergaan der „B o r 1 i n" be
wezen diensten, bestond in een nul op
haar toga, al was de regeering bij die ramp
niet gierig met overigens welverdiende,
sterren en kruizen!
Het zich aandienen van dit ministerie als
„verzoeningsgezind" moet derhalve niet
te veel au sérieux (ernstig) genomen
worden; het zal heusch niet sterven aan
een beroerte van verzoeningsgezindheid.
Welnu, na deze feiten lijkt een opwek
king ons overbodig.
Het gezond oordeel der kiezers zal spre
ken en weten te beletten, dat door bet
omgaan der Eerste Kamer, de ongebreidel
de macht' den vrijzinnigen wederom in
handen komt.
En zij zullen daarom door hun stem
biljet anti-liberale leden brengen
in de Provinciale Staten.
FRANKRIJK.
In Frankrijk is een groote staking van
zeelui uitgebroken, een politieke staking
in verband met Thomson's wetsontwerp.
In tal van havens is 'twerk reeds neer
gelegd, zoodat voor groote stremming van
verkeer wordt gevreesd. Maar erger nog
te vreezen is, dat de regeering haar laat
ste gezag zal vergooien en om den „vre
de" te bewaren aan deze misdadige woe
ling zal toegeven dn plaats van haar te
weerstaan.
Stemmen uit Frankrijk. Ten be
wijze, dat in Frankrijk een gedrukte toe
stand heerscht onder de goede katholie
ken, die er, Goddank, toch nog altijd in
grooten getale zijn, diene de wijze waarop
zich dezer dagen een dier katholieken in
een particulier schrijven naar Holland,
over den stand van zaken uitliet.
„Het zijn geen menschen meer die thans
over Frankrijk regeeren, waar ware dui
vels". En toch zijn wij slechts aan het
begin van onze ellenden; wij moeten ons
op veel ernstiger gebeurtenissen voorbe
reiden, want wij leven op een vulkaan;
wellicht reeds zeer nabij, ontwaken wij in
volle revolutie, 'tls thans de tijd om de
woorden te herhalen die de discipelen van
den Heiland uitriepen toen zij zich in
doodsgevaar op zee bevonden: „Domine
salva nos, perimus", „Hoer red ons, wij
vergaan".
Tegelijk verhardde hij van een eigen-
aardig geval, dal blijk geeft, dat er nog
godvruchtige families in Frankrijk gevon
den worden.
Een dame te Parijs, moeder van een
gezin, doch weduwe, had juist haar ge
lofte gedaan en was opgenomen in de
Orde van 0. L. V. Visitatie, om zich bij
hare zusters te voegen die in den vreemde
in ballingschap leefden, waartoe zij reeds
langs den wensch had te kennen gegeven.
Het meest treffende bij deze plechtigheid
was evenwel het feit, dat een der zoons
dezer dame, priester en ordesgeestelijke,
de H. Mis celebreerde, en in èen gloeiende
toespraak zijn moeder geluk wenschte met
haar besluit zich aan God te wijden, na
zich aan hare kinderen te hebben gegeven.
Zij had er namelijk 12 gehad, waarvan
nog 9 in leven, en van deze 9 waren er
6 in den geestelijken stand getreden,
priesters en religieusen. Een waarljjk hei
lige Fransche familie derhalve.
Parochiën in Par ij s. In het Ka
tholiek Instituut is het derde katholieke
congres voor het aartst isdom Parqs geopend.
Deze bjjeenkomst heeft vooral ten doel,
te beramen door welke godsdienstige mid
delen de godsdienst het best tot nieuw
leven zal kunnen worden gebracht. De
verdeeling van Parijs in meer parochiën
dan tegenwoordig was een van de onder
werpen, die aan de orde waren. De pastoor
van Saint Sulpice toonde aan, dat nergens
ter wereld de parochiën zoo groot zjjn als
te Parijs, waar zij gemiddeld 370OÜ ge
loovigen omvatten.
Een hulpmiddel om hierin te voorzien
zou wezen evenals op andere plaatsen reeds
gedaan wordt de groote parochiën in kwar
tieren te verdeelen en aan het hoofd dezer
een vicaris te stellen, die met de verzor
ging van het godsdienstig leven belast
wsrdt. Ook konden Parochiale comité's
worden opgericht, die door het beoefenen
van sociale werken de geestelijkheid be
hulpzaam waren in hun taak.
Mgr. Amette spoorde vooral de rjjken
aan, om beurzen te stichten voor de op
leiding van jongelingen tot den priester
lijken stand.
ITALIË.
Z. H. de Paus blijft zich en der pause
lijke holhouding offers opleggen om gelden
te besparen voor geestelijke doeleinden.
In de Vaticaansche tuinen is een kunst
muur ingestort wier herstel wel f 60.000
vraagt, doch dat offert de Paus liever voor
missies en seminaries.
SPANJE.
Een wonderbare genezing. De
particuliere correspondent van de „N. R,
Cour." uit Madrid schrijft:
Elk jaar omstreeks dezen tijd zijn er
pelgrimstochten naar Zaragoza ter eere
van de H. Maagd van den Pilaar. Van alle
provinciën des lands stroomen dan de
geloovigen naar de oude, dappere stad.
Zaragoza is in dit opzicht niet minder
populair dan b.v. Lourdes of Kevelaar.
Dezer dagen werd Zaragoza in op
schudding gebracht door een voorval, dat
men daar algemeen voor een wonder
hield. In een logement had sedert eenigo
dagen haren intrek genomen een zekere
juffrouw Maria Martinez Lozano, oud 33
jaren, geboren te Cadtz, maar die gedu
rende twintig jaar te Madrid woonachtig
en in het Princessen Ziekenhuis voor
chronische gewrichtsjicht verpleegd was
geweest. Gedurende verscheidene jaren
had het schepsel niet kunnen gaan of
staan. Althans zoo wordt gezegd. Den 19n
dezer bracht zij den geheelen dag bid
dende door, en den daaropvolgenden mor
gen ontving zij de H. Communie. Eenige
oogenblikken daarna stond zij eensklaps
op, liep met vasten tred op het altaar
van de H'. Maagd toe, wierp hare krukken
van zich af, en riep uit: Mijn geloof heeft
mij gered! De H. Maagd heeft mjj gene
zen! Gezegend zij de H. Maagd! Daarop
barstte zij in tranen los.
De aanwezigen stonden eerst verbaasd
maar het duurde niet lang of alles om
ringde de vrouw onder het gejubel van:
„Een wonder! een wonder!" Onder vreug
dekreten van het geheele publiek werd zij
vervolgens naar haar logement gebracht.
Het nieuws verspreidde zich natuurljjk
als een loopend vuurtje door het geheele
land en voor een paar dagen hoorde men
van niets anders dan „het wonder". Dui
zenden menschen waaaronder vele 'dames
van de aristocratie uit" den omtrek van
Zaragoza begaven zich naar het log "ent
om de genezen zieke te zien.
Maria Martinez Lozano beweert dat zjj
den 19den meer pijnen dan ooit te voren
leed en zich hoegenaamd niet bewegen
kon. Zij bad echter vurig, en den volgen
den morgen, na gecommuniceerd te heb
ben, geraakte zij in eene soort van extase
en had een gevoel alsof al hare beende
ren braken en knapten en aan het sprin
gen gingen. Zij is zeer opgewekt en praat
lustig.
