iming.
ampen
lilaswiflkBl
1,00.
INNING.
Zaterdag 4 Mei 1907.
Derde Jaargang.
LTE&Co.S
IMING
iat D 5 en 6.
oievaar" is
Melksuiker.
IULTE*Co.2
;s 7 uur.
aan de hoogste,
wkend.
Verschijnt eiken MAANDAG-, WQEMSDAG- en VBIiDiEM.
Bjj i miner toehoort m Bpepl.
BUITENLAND.
No. 53.
varfe Verf, g
nilineverven. 2
maand MEI
voor GROEPEN
KATHOLIEK ORGAAN VOOR DE ZEEUWSCHE EILANDEN.
^Korte Inhoud Zondagsblad.
T E G EÏÏS T E uTiNGT"
UIT DE PER&.
Roode Kruis",
slburg.
It l
ran
ES.
H. G. DE ZAAIER
J. A. J. TONELLA
oedici en scheikundigen
lare volkomen zuiverheid
vertrouwbare merk.
loote bus 90 ets,
es 25 ets.
|fd-Depot:
■,cri,en flrnhem-
re reen, 6ron|nj#n,
van Comestibles.
.,Het Roode Kruis", J
ddelburg. 2
f k k e n
tiizon, GaUeep, Inkt- 2
itstiften enz. 2
ers
Abonnementsprijs per 3 maanden voor Goes f0.75, daarbuiten 0.95
Afzonderlijke nummers a contant „0,05
GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD
voor abonné's f0.371/,, voor niet-abonné's„045
Bureau LANGE VORSTSTRAAT, GOES.
Advertentiën van 15 regeh f 0.50; iedere regel meer 10 Ct
Eenzelfde advertentie 3 X geplaatst, wordt 2 X berekend.
Dienstaanbiedingen 6 regels voor 25 Ct. 4 contant.
Reclameberickten 25 Ct. p. r. Bij abonnement speciale prjjs.
Platen: Verschillende foto's van het
Koninklijk bezoek aan Amsterdam; de
prins en prinses van Wales bij de ope
ning der Universiteit te Glasgow; een paar
foto's over rensport in Engelsch-Indië
Amerikaansch kustgeschut met tekst.
VerhaalMededingers.
Nooit, zoolang de wereld bestaat, stond
een zoo verderfelijke secte op als het
socialisme.
Er zijn verdoolden geweest, die de een
of andere waarheid ontkenden, de een of
andere christelijke wet bestreden. Maar
deze secte wil het geheele christelijke
geloof uitroeien: Gods woord, het toekom
stig leven, de christelijke zedeleer, de over
heid en het gezag, de maatschappelijke
orde en den onderlingen burgervrede.
't Socialisme gaat in de ontkenning en
verwoesting van alles zoover, dat het zelfs
het bestaan van den Almachtigen God
loochent.
Is Christus' wet de grondslag van alle
ordelijke organisatie, het socialisme treedt
daar tegen in volslagen vijandschap op;
zijn geboden zijn vlak het tegendeel van
de onze.
Door tegenstelling zullen wij het bewijzen.
10 GEBODEN
GODS.
1. Ik ben de Heer
uw God. Gy zult
geen vreemde goden
voor mijne oogen
hebben. Gij zult u
geeD gesDeden beel
den of gelijkenissen
maken. Gjj zult die
niet aanbidden of
godsdienst aandoen.
2. Gij zult den
naam van den Heer
uwen God nietydel
gebruiken.
3. Wees indachtig,
dat gy den Sabbath-
dag heiligt.
4 Eert uwen vader
en uwe moeder, op
dat gij lang moogt
leven op aarde.
SOCIALISME.
„God is de vijand
God is de leugen".
(Anseele, Belg. af-
gev. op het Soc.
congr. te Gent in
1897).
„Ons geheele stel
sel is atheïstisch,
loochent God en kan
niet van richting
veranderen". (De
afgev. Ferri, 10
Maart 1900).
.Het Socialisme
moet atheïst zijn
zoowel naar den
vorm als naar het
wezen". (Turati in
„Critica Sociale",
van Februari 1894)
Onvereenigbaar
vooral met het socia
lisme is de idee van
den Godmensch,
wien het gegeven
was de menschen te
verlossen".
(Kautsky).
„Wij kunneD tegen
God slechts onze ver
vloekingen slinge
ren, en werken om
de wereld van zijn
walgelijken naam te
bevrijden". („Le
Peuple", socialis
tisch dagblad van
Brussel).
„Er zullen noch
Christenen, noch
Israëlieten, noch
andere geloovigen
meer zijn. Kerken
en kloosters, kapel
len en andere ge
wijde gebouwen zul
len omvergehaald
worden, of veran
derd in inrichtingen
ten algemeenen nut
te, zooals theaters,
baden, graanschuren
enz." („Vooruit",
orgaan der Vlaam
sche Socialisten).
Wij willen gezag
noch meesters. Wijl
God nu de incarnatie
is van het gezag, zijn
wij ook de grootste
tegenstanders van
God en godsdienst".
(Vrije Socialist v. 23
Febr.)
„Daar de vader
geen enkel recht
heeft tegenover zijn
kindereu, zoo heb
ben dezen ook geen
enkele verplichting
tegen hem". (De al
gevaardigde Van der
Velde.)
„Zijn de kinderen
niet evenveel waard
alsde ouders?Waar-
om zouden zij dan
aan hun overheid on
derworpen zijn? Met
welk recht? Geen
gehoorzaamheid
meerAnders ia
er geen gelijkheid
meer!" (Benoït Ma-
Ion, een kopstuk van
het Socialisme.)
„Wij moeten met
beslistheid ontken
nen God, Gezin en
Vaderland". (Veni-
sier, socialistisch
schrijver.)
5. Gy zult niet Het geweld moet
doodslaan. de hefboom zijn van
onze Rovolutie".
(Marx, op bet con
gres van Den Haag.)
„Ons doel kan
slechts bereikt wor
den door de gewel-
dadige omwerping
der bestaande maat
schappelijke veror
deningen". (Marx,
in het manifest aan
de Communistische
partij, bladz. 48.)
„Zoodra de dag
zal zijn aangebroken,
zullen geweren en
kanonnen van zelf
omgekeerd worden,
om de vijanden van
het socialistische
volk te vernietigen".
(Liebknecht, op het
congres van Gent.)
„Het zal voor ons
eene vreugde zyn,
om tegenwoordig te
zijn bij den dood
strijd der priesters,
der bourgeois en der
kapitalisten. In hun
kelders opgesloten,
zullen zy langzaam
voor onze oogen ster
ven dat zal onze
wraak zyn". (Reu-
ling, Socialistisch
schrijver.)
6. Gy zult geen Om abonné's te
overspel bedrijven, verwerven specu
leert „de Voor
waarts" in een
feuilleton op de laag
ste hartstochten In
elk der 15 socialis
tische dag-, week
of maandblaadjes,
die in ons land ver
schijnen, prijken ge
regeld advertenties
van zich mevrouwen-
noemende-sletten en
hare: schunnige N.
M. praktijkén, welke
de Katholieke Kerk
onder de wraak
roepende zonden
rekent.
„De echtvereeni-
gingen der toekomst
moeten gegrond zyn
op de vrije keuze, en
ontbindbaar zoodra
de gevoelens, die
haar bezielden, niet
meer aanwezig zijn".
(Benoït Malon.)
7. Gy zult niet „Wy zullen den
stelen. kapitalisten alle ei
gendom ontnemen,
zonder hun eenige
schadeloosstelling te
geven, ook al zou
ven genoemd wor
den".
8. Gij zult tegen onze zaak
uwen naaste geen niet te bederven bij
valsche getuigenis het volk, moeten wij
geven. ons wachten om dat
gene te openbaren,
wat wij wezenlijk
willenhet zou ge
brek aan taktiek
zijn" („Vorw&rts",
Duitsch blad der so
cialisten.)
9. Gy zult uws „Kan men nog
naasten huisvrouw spreken van huwe-
niet begeeren. lijk, daar de man en
de vrouw dieren zyn?
Van een ontbind
baren band? Het is
duidelijk van neen.
De vrouw blijft al
tijd vrij, evenals de
man altijd vry blijft.
(Bebel).
10. Gij zult zijn „Men kan geen so-
huis niet begeeren, cialist zyn, als men
noch zijn land, noch geen revolutionnair
zijn dienstknecht, is". (Béreaut).
noch zijne dienst- „Laten wij den pa-
maagd, noch zyn os, troons lood geven.
noch zijn ezel, noch wij zullen het dyna-
iets van alles wat miet niet sparen",
hem toebehoort. (Ferron).
Zoo staat de zaak der S. D. A. P. met de
10 Geboden. Nu zeggen de socialisten, dat
de „party" zich niet tegen godsdienst
en zeden kant.
Een mooie boelElk lid mag op haar
vergaderingen tegen godsdienst en 10 ge
boden uitvaren. De leden maken de party.
En als elk lid en alle leden naar hartelust
hun gal tegen godsdienst en verouderde
zedenbegrippen zoo heeten zy de 10
geboden mogen uitspuwen, is het dan
geen onzin vol te houden, dat de partij
niet tegen godsdienst of zeden is?
Maar zeggen anderen we zyn niet tegen
godsdienst of zeden als zoodanig.
Alleen moeten wy' ze bevechten, zoodra
zy met onze sociaal-democratie in tegen
spraak komen.
Welnu, de Katholieke Kerk veroordeelt
leer en streven van de sociaal-democratie
en dus moet gy de Katholieke Kerk
bestrijden en is er by u voor een katholiek
onmogelijk plaats.
Vele andere getuigenissen zouden wy
nog kunnen aanhalen, om te bewijzen, dat
een geloovige en vooral een katholiek,
onmogelyk socialist kan zijn. 't Zou water
en vuur vereenigen zyn. Eén van beide
zou dan geschiedenóf het vuur zou door
het water worden gebluscht, óf het water
zou in het vuur verdampen. Beide bly ven,
gaat niet.
Dit flapte broeder Fortuyn, een baan
breker van het socialisme, op het Paasch-
congres te Haarlem er heel openhartig uit
tot groote ontsteltenis van Troelstra:
„Troelstra zegt in zyn brochure, dat in
ons land de beweging moet zijn eenigszins
idealistisch, rekening houdend met de reli
gieuze gevoelens der arbeiders Maar onze
partij moet zijn anti-kerkelyk, anti-gods
dienstig. Wy moeten den arbei
ders voorhouden, dat zy in onze
party hun godsdienstige ge
voelens kwy traken.
Weg met zoo'n party en zulke gods
lasterlijke leeringen!
Samenwerking
Het heeft de aandacht getrokken, dat
Unie-liberalen en vrijzinnig-democraten
voortgaande op hun heilloos spoor van het
verpolitiseeren van het defensievraagstuk
de „quaestie-Staal" tot inzet der Sta
tenverkiezingen willen maken en niette
min nog nauwer en pompeuzer dan vroe
ger zich voor die verkiezingen hebben ge-
coftliseerd met de oud-liberalen, die in de
„quaestie-Staal" lyDrecht tegenover hen
staan.
De oud-liberale „Nieuwe C t." schrijft
daarover althans:
„Wat de militaire quaestie betreft
zij is aan deze samenwerking der vrij
zinnigen volkomen vreemd. Wie die leus
bij de aanstaande verkiezingen wil aan
heffen, moet het zelf weten de kans dat
hij er kiezers door afstoot is vermoede
lijk even groot als dat hij er anderen
mee wint.
Ook de Staten candidaten der vrijzin
nigen zullen zeer goed weten, dat zij
niet ge- of her-kozen worden om hun
zienswyze in militaribus, maar omdat
men van hen verwacht dat zy vrijzinni
gen naar de Eerste Kamer zullen af
vaardigen.
Geschiedt soms de samenwerking rechts
bij de aanstaande verkiezingen in volko
men eensgezindheid betreffende de „quaes
tie Staal'?"
Dat kan een aardige vertooning worden.
Wanneer b. v. de Unie-liberalen in een
district een strooibiljet hebben verspreid
onder het motto: „denkt aan Staal", dan
zal vermoedelyk onmiddelijk een oud-libe
raal stroobiljet volgen met de waarschu
wing: vrienden, laat u daardoor niet „af-
stooten"; onze bondgenooten praten maar
zoowat; de Statenleden weten) zeer goed,
dat zij niet gekozen worden met 'toog
op „hun zienswijze in militaribus"
Wat de laatste vraag der „Nieuwe Ct."
aangaat, ze kan ontkennend beantwoord
worden.
Maar de rechterzyde bevat dan ook
geen groepen, die de quaestie-Staal
tot inzet der verkiezingen maken
d. w. z. die het defensievraagstuk ver
politieken.
Wij hebben ons voorgesteld onder deze
rubriek het artikel, dat van de hand van
tnr. Aalberse voorkwam in het „Kath. Soc.
Weekbl.": „Wie liegt", in zijn geheel,
geleidelijk te laten volgen.
't Is een vette kluif, waarvan velen kun
nen genieten, ook soc.-demokraten I
Het vangt aldus aan:
Wie liegt?
In „Het Volk" van 18 Juli 1905 schreef
Mr. P. J. Troelstra:
„Men heeft een tegenstan
der verlamd, onschadelijk
„gemaakt, als men hem zijne
„betrouwbaarheid bij het pu-
„bliek heeft ontnomen. Hij
„mag dan alle argumenten
„aanvoeren, om zijne zaak te
„verdedigen, en honderd-
„maal gelijkhebben, demen-
„schen, die hij moet hekeeren,
„gelooven hem niet. Zijn
„kracht is gebroken; hij kan
„wel thuis blijven; hij heeft
„afgedaan".
Dit perfide afmakingssysteem, dit doel
bewuste leugenaarschelden, ziedaar de
diep-treurige taktiek, welke „Het Volk"
sinds ruim vier jaar met onverdroten ijver
en groote stelselmatigheid tegen ons heeft
toegepast.
Thans, nu deze ploertige campagne, na
de te Haarlem herwonnen „eenheid" weer
met vernieuwde kracht schijnt te gaan
beginnen, lust het ons, deze heeren eens
de volle laag te geven.
Niet door, gelijk zij, zonder argumen
ten voor 't vaderland weg maar 1 e u g e
naar! leugenaar; te schreeuwen,
doch door man en paard precies te
noemen.
In „Het Volk" van 1 April 1907 kwam
het volgende stukje voor:
Eengemeene beschuldiging.
Het Kamerlid Aalberse bespreekt in
zijn „Kath. Soc. Weekbl." ons tongres.
Hij gelooft niet aan „de waarachtige een
heid onzer partij', dat zal ons een
zorg zijn maar hij schrijft, on daarop
vestigen wij de aandacht:
„Zijn de Heeren er zoo zeker van, dat
„thans niet meer gebeuren zal ,wat voor
„enkele maanden nog .gebeurd is: dat
„een Katholiek Kamerlid on
gevraagd van een sociaal
democraat het materiaal ont
ging, om Tak in de Kamer te
„Weantwoorden?
Spreekt het Kamerlid Aalberse hier
waarheid, dan spreekt hij niet de volle
waarheid, want dan behoort hij ook den
naam te noemen van dien gesignaleer-
den „sociaal-democraat". Zoolang hij
dat niet doet heeft hij niet het recht)
te eischen dat men hem gelooft; integen
deel, zoolang mogen wij veilig verondeir
stellen, op grond van wat wij van den
ernst en de waarheidsliefde van dezen
schrijver en politicus totn,ogtoe hebben
ervaren: hij lieg tl
'Wat het bedoelde feit betreft, het is
waar. Het begeleidend schrijven is bij
het bedoelde Kamerlid gebleven, het ge
zonden „materiaal" is nog heden in ons
bezit.
Al brult .„Het Volk" dus nóg zoo hard
„hij lieg tl" de waarheid blijft er
niet minder waarheid om.
Dit geval is ons echter een gereede aan
leiding geweest, om nog eens de twee laat
ste jaargangen van het „Kath. Soc. Wkbl."
door te bladeren, en eens bij elkaar te
voegen het heele stelletje leugens, dat
wij in die twee jaren in „Het Volk" aan
wezen, terwijl dit geloofwaardig blad bijna
nooit, zoover ons bekend eenige rectificatie,
opnam.
In November 1905 gaf „Het Volk" een
groote plaat, waarop een arbeider, flink
en forsch, met lichtende flambouw voorop
ging de S. D. A. P. I en wij, klein
en mager, met een vetkaarsje volgden.
Wij schreven toendie plaat is zoo
kwaad niet, in vergelijking toch piet
do grrroote S. D. A. P. zijn wij maar
klein, en naast den proletariër Tak staan
de, niet dik te noemen. Alleen 't onder
schrift deugt niet.
Dat moet luiden: „we zullen jelui eens
bijlichten I"
Dit zullen we nu dan ook eens doen,
en zóó, dat 't„Het Volk" vermoedelijk nog
lang heugen zal.
(Wordt vervolgd).
FRANKRIJK.
De strijd tusschende regeering en
zekere takken van ambtenaren, als post
beambten en onderwijzers, die zich willen
organiseexen in vakvereenigingen met
recht van aansluiting hij den „algemeenen
bond van arbeid", is nog niet ten einde.
Het ontslag van den onderwijzer Nègre,
meer nog dan de inhechtenisneming van
drie leden van den algemeenen bond van
den arbeid, schijnt dan ook niet zonder
gevolgen te blijven.
Nègre kan, binnen 20 dagen, van de
beslissing van den prefect in appèl komen
bij den minister van Onderwijs. Indien
deze laatste niet Nègre genade schenkt
(welken maatregel sommigen reeds nu den
minister aanraden) zullen de staatsonder-
wijzers waarschijnlijk een groote bewe
ging op touw zetten om hun-beweerde
syndicale rechten zoo krachtdadig moge
lijk te verdedigen.
De vakvereenigingen houden tientallen
van protestvergaderingen tegen de aan
houding der opstandpredikers en de post
en telegraafbeambten doen 't zelfde naar
aanleiding van het ontslag der collega's,
die het open schrijven aan Clemenceau
onderteekend hebben.
Maar Clemenceau houdt voet bij stuk
en schijnt niet tot toegeven geneigd. Met
kracht en strengheid treedt hij tegen de
ambtenaren op. En geen wonder dat de
socialisten vol van woede en verontwaar
diging zijn over de maatregelen van een
ministerie, waarin de partijgenooten Vi-
viani en Briand zitting hebben.
Jaurès schrijft op nijdigen toon in de
„Humanité", dat
het ontslag van den secretaris, van
den onderwijzersbond, Nègre, en van
de postbeambten, is een ongehoorde uit
daging van de geheele sociaal-democra
tie en zelfs van een deel der radicalen,
zoodat hij een oorlog op leven en dood
tusschen de regeering en de socialisti
sche partij onvermijdelijk oordeelt. De
ministers Briand en Viviani, die wèl
uit hel partijverband zijn getreden, maar
toch aanhangers der beginselen bleven,
kunnen onmogelijk deel blijven uitmaken
van dit kabinet.
ITALIË.
Z. H. de Paus heeft, als peet over het
te verwachten Spaansche koningskind, een
kostbare luiermand geschonken.
Alle stukken zijn in kostbare stoffen,