Superieur
iNo. 18.
Zaterdag 9 Febi uari 1907.
Derde .Jaargang.
M
N,
ERS",
ANfi,
9 pet
ipon 1 Juni
de.
m
hextract
KATHOLIEK ORGAAN VOOR DE ZEEUWSCHE EILANDEN.
Korte Inhoud Zondagsblad.
DE VERSmiOIKG OEI H. EViUltK.
FEUILLETON.
SLAVENKETENEN.
"BluTTENI^r
HHOKUKV
omboord.
s namiddags
van
e GOES.
e, is door een
en biedt ook
van Kruiden
Nier- en Lever-
en Zenuwlijden,
zweringen, vurig-
Het bloed wordt
le slechte stoffen
irine verwijderd,
ns de wetenschap
engsel (systeem
mwen levenslust,
Zijl j<i ziek en
liddelen ot mid-
nikt dan slechts
levert het bewijs,
zing f 1,50 tegen
tegen rembours
RN,
iskundige,
Amsterdam,
c Zondags.
ranalyse van Dr.
J. A J. Tonfm-A
ctract. Ze bevat
'o stikstof en is af-
ïrnerich fabrieken.
>n l i.-,
ma merken.
rken, Arnhem
miestïbles.
Le Cointre, Goes.
Abonnementsprijs per 3 maanden voor Goes (0.75, daarbuiten I 0.95
Afzonderlijke nummers 1 «ontant 0.05
GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD
voor abonné's (0.37!/», voor niet-abonné's«045
Advertentiën van 15 regels f 0.50iedere tegel meer 10 Ct
Eenzelfde advertentie 3 X geplaatst, wordt 2 X berekend.
Dienstaanbiedingen 5 regels voor 25 Ct. a contant.
Reclameberickten 25 Ct. p. r. Bij abonnement speciale prijs.
PlatenCarnaval te Nizza en foto's van
carnaval; hoe men in China reist; een
slee-automobiel; ijsgezichten om Maas
tricht; bekende Hollandsche schaatsenrijt-
ders; op weg naar Siberië; een kindeif
parlement met tekst. VerhaalOnder
valsche vlag.
Z. H. de Paus heeft een schrijven ge
richt tot Z. E. kardinaal Cassetta, eerevoor
zitter der vereeniging van den H. Hiëro-
nymus tot verspreiding der H. Evangeliën.
Uit het Italiaanscli overgezet, luidt dit
schrijven, na den gebruikelijker! aanhef,
als volgt:
„Nu wij, die reeds, toen Wij patriarch
van Venetië waren, aan de vereeniging
van den H. Hieronymus Onzen zegen
schonken en over haar alle goeds afsmeek-
ten, na verloop van slechts weinige jaren,
deze vereeniging gadeslaan van den hoog-
sten zetel der Kerk, strekt het Ons tot
groote voldoening waar te nemen hoe zij
in een zóó korte spanne tijds grootelijks
is vooruitgegaan en op zeer belangrijk
welslagen mag terugzien. Immers, met
haar uitgave van de Evangeliën heeft de
Vereeniging van den H. Hieronymus niet
enkel haar arbeidsveld uitgestrekt over ge
heel Italië, zoodat zij, ten einde haar doel
des te beter bereiken, op het schiereiland
drie middenpunten van werkzaamheid
heeft gevestigd, maar zij is ook doorgie-
drongen in Amerika door zorg te dragen
dat haar boeken overal worden heerigej-
zonden waar de Italiaansche taal wordt
gesproken en zich er op toe te leggen op
bijzondere wijze tegemoet te komen aan
de behoeften der uitgewekenen. Het is dan
ook zeer zeker billijk te erkennen, dat het
feit, met den noodigen takt bijna vijfe
honderdduizend afdrukken der Evangeliën
te hebben uitgegeven en onder het volk te
hebben verspreid, een schitterend bewijs
levert van den buitengewonen ijver, aan
den dag gelegd door de leden dezer ver
eeniging en van de uitgestrektheid van
hun arbeidsveld. Een feit, buiten allen
twijfel bewonderenswaardig, des te meer
wijl die middelen, waarover de vereeniging
kan besehikken, zeer beperkt waren; een
feit ook, d^t vertroosting schenkt en gorsLe
hoop voor de toekomst, wanneer men let
op het einddoel door de vereeniging nage
streefd, en hetwelk beoogt allen gemakke-
53).
HOOFDSTUK XII.
Eenvoudige Harten.
Gerard Hendriksen, de stationchef, had
alleen naar eene opwelling des harten
geluisterd, toen hij de ongelukkige bewo
ners der hoeve naar zijne woning mede-
nam. Het stationsgebouw van Polderdijk
was verre van ruim, en hijzelf bewoonde
slechts het bovengebouw; maar zoodra. hij
aldaar aan was gekomen, de nog altijd
bewustelooze vrouw in de armen dra
gende, en op den voet gevolgd door Anna
en Lodewijk Holm, strekte hij de zieke op
de eenige canapé der wachtzaal uit en
verzocht hij vader en dochter bij haar
te blijven, terwijl hij zelf voor hunne ver
dere inkwartiering zou zorgen.
Hij maakte allereerst het vuur in de
wachtkamer aangaf beiden een opwek-
kenden drank te drinken en nadat hij zich
verzekerd had dat de lamp goed brandde
en het hun voor het oogenblik aan niets
ontbrak, ging hij naar boven, waar hij
zijne dienstbode wekte en zelf de kin
deren in hun onverstoorbaren slaap,
overdroeg naar zijne slaapkamer.
„Lieve deugd, mijnheer", bromde de
oude meid: „het eene ongeluk volgt hier
liet andere op; men is zijn leven niet
meer zeker in dit oord. en wijzelf zullen
lijk in de gelegenheid te stellen het Evan
gelie te lezen en te overwegen; vooral
met het osg op de bijzondere behoeften
van onzen tijd, nu, in vergelijking met
andere tijdperken, de zucht tot lezen al
te groot is en nog wel tot het lezen van
dingen, die niet gelezen kunnen worden
zonder nadeel voor de ziel; een feit ook
allerheilzaamst niet slechts op zichzelf,
wijl het ons verhalen schenkt, waarin een
goddelijke kracht is gelegen, verhalen ovtt
het leven van Jesus Christus, voortreffe
lijker en krachtdadiger dan welke er niets
kan worden uitgedacht om ons te vormen
tot heiligheid; maar ook allernuttigst en
wel voornamelijk wijl het een bijzondere
dienst bewijst aan de leerarende taak der
kerk, daar de lezing der Evangeliën de zie
len voorbereidt om de verkondiging van
het woord Gods in goede gesteldheid te
ontvangen, en wanneer de heilige tekst
eerst gelezen is, de uitleggingen van het
Evangelie, gedaan door de herders der
zielen, beter in den geest bewaard blijven
en daar beter vrucht dragen. Wij wenschen
er ook nog bij te voegen dat het, met het
oog op de tijdsomstandigheden, zeker niet
een der geringste voordeden van dergelijke
uitgaven is, dat door haar verspreiding
en haar lezing de weerklank van het
Woord Gods ook doordringt tot die onge-,
lukkigen, welke uit wanhoop of uit haat
of uit vooroordeel elke aanraking met den
priester ontvluchteneen zaak in onze
oogen van allerhoogst nut, daar zij ons
het middel verschaft om voor het heil
der zielen te zorgen en zoo niet door het
woord, dan toch tenminste door de boeken
en met de leeringen, voortvloeiende uit het
leven van Christus, de kwalen te genezen
der samenleving en der individuen. Wij
weten zeer goed inet hoeveel toewijding
de vereeniging van den H. Hieronymus
haar doel nastreeft en achten het daarom
overbodig tot hare leden aanbevelingen
en aansporingen te richten om met steeds
toenemenden ijver hun onderneming voort
te zetten. Van den anderen kant: indien
men wenscht dat de vereeniging eiken dag
grootere vorderingen make, dient men deze
waarheid te gedenken dat van alle onder
nemingen geen enkele nutliger is dan die
welke beantwoordt aan den geest der tij
den en dat, wanneer een werk, in zulk een
kort tijdsverloop zich op zóó loffelijke wijze
een plaats heeft veroverd op het gebied
der goede werken, het noodig is zijn kracht
ook nog eindigen met door de eene of
andere ramp getroffen te worden. Wat
zullen wij beginnen met al die menschen
meer in huis? Er is geen plaats voor.
Waarom niet liever aan den burgemeester
gevraagd ze ergens te bergen
Hendriksen schudde glimlachend het
hoofd. Hij wist wel dat de pude Griet
even goedhartig als ongemakkelijk was, en
antwoordde dus op rustiger) toon:
„Voordat wij den burgemeester bereikt
en opgescheld hebben en eer dat hij een
middel had gevonden om de arme lieden
onder dak te brengen, zouden zij al lang
van koude omgekomen zijn".
Griet gevoelde zich wel een weinig ve'r-
teederd, maar wilde dat toch niet zoo
aanstonds toonen.
„Alles goed en wel dus voor van nacht
maar ik hoop toch dat zij morgen weer
zullen vertrekken."'
„Daar is geen sprake van; er is eene
zieke bij, die wij in dit weer niet kunnettt
overbrengen."
„Hemelsche goedheid, maar waar zullen
wijzelf dan blijven, wij hebben alleen nog
maar het kleine kamertje naast de trap
open. Daar kunnen toch geen drie ment
schen in."
„Het zal dienen voor den ouden heer,
die de goedheid zelve is en zich daar voor-
loopig wel zal schikken; wat de beide
vrouwen betreft, ik zal haar op de ont
ruimde kinderkamer herbergen en gij moet
mij helpen mijn bed daarheen over te bren
gen dat is goed voor de zieke. Juffrouw
Holm kan het ledikant van Dora krijgen.
te verdubbelen om het begunstigen. Van
daar dat, nu de vereeniging de lezing der
Evangeliën onder het volk zoo krachtig
heeft verspreid, zij deze lezing voortdurend
meer moet begunstigen en doen toenemen
door het getal van de exemplaren der
Evangelie-boeken steeds te vergïooten, wèl
overtuigd dat een vermeerdering daarvan
slechts een nuttig uitwerksel hebben kan:
zonder nog ervan te gewagen dat dit feit
ertoe zal bijdragen om het bekende voor
oordeel te logenstraffen als zou de Kerk de
lezing der H. Schriften in de volkstaal niet
veroorlooven of bemoeilijken. En daar het
van hiet grootste belang is niet alleen het
bereiken van het bovengenoemde doel voor
oogen te hebben, boven elk ander het
welk de werkzame ijver der vereeniging
zich zou kunnen stellen; maar ook daar
toe alle krachten te vereenigen, zal het
nuttig zijn dat de Vereeniging van den
Hieronymus haar taak: de verspreiding
van de Evangeliën en van de Handelin
gen der Apostelen, beschouwt als can vol
doende groot terrein van werkzaamheid.
Aan U dus, eerbiedwaardige Broeders, de
taak oig met do kracht van uw gezag
en met de wijsheid van uw voorlichting
den bloei te bevorderen van een werk, het
welk Ons zoozeer ter harte gaat; aan de
leden de taak om zich aan het welzijn
der vereeniging te wijden op dezelfde wijze,
waarmede zij zich tot dusverre daaraan
hebben ingewijd, namelijk met den groot-
sten ijver en de edelste geestdrift. Van het
oogienblik af, waarop Wij Ons als doel
kozen alles in Jesus Christus te herstel
len, konden Wij niets beters verlangen,
dan dat zich onder de geloovigen de ge
woonte zou vestigen van de niet enkel
veelvuldige, maar dagelijksche lezing
der Heilige Schriften, daar juist deze lezing
aantoont en helder doet zien langs welken
weg het mogelijk en noodzakelijk is te ko
men tot dat zoozeer gewenschte hersiel.
In het wetenschappelijk weekblad „de
Nieuwe Tijd" schreef een sociaal-
demokxaat, de heer van Ravesteijii, in
Januari, een artikel, waarin betoogd werd,
dat bij -te Rijksdagverkiezingen in Duitsch-
land de soc.-demacraten groote overwin
ningen zouden bevechten.
Deze profetie is, jammer voor den voor
speller ietwat falikant uitgekomende soc.-
demokraten toch verloren 40 zetels!
Het is groot genoeg.'
„Maar Dora zelve dan riep Grietje uit.
„Zij zal slapen in het bed van Eduard
wij leggen de twee jongens bij elkander.
Zij zulten het er slechts des te warmer
door hebben."
„Nu, dat zal desnoods nog gaan; maar
ik begrijp niet waar gijzelf zult blijven."
Hendriksen lachte opgeruimd. Hij had
zich in langen tijd niet zoo tevreden ge
voeld als nu, dat hij ten koste van de
grootste gevaren, zijn plicht volbracht had
en er in had mogen slagen |drie menschen'r
levens te redden.
„Ik zal voorloopig den nacht in de
wachtkamer doorbrengen", gaf hij ten ant
woord: „Gij weet ik heb in mijn eerste
jeugd mijn geluk in Amerika beproefd, en
ik verzeker u dat ik mij daar vrij wat
erger heb moeten behelpen".
Griet prevelde nog iets tusschen de tan
den, dat het een schande was en dat
als men een gasthuis van zijne Woning
wilde maken, men spoedig zelf onder den
blooten hemel zou kunnen gaan slapen
maar zij waagde het toch niet rechts (reeks
in verzet te komen en hielp haar meester
met even grooten ijver alsof zij eene haar
aangenomen taak volbracht. Reeds een
uur later walen de beide vertrekken ge
reed om de onverwachte gasten te ont
vangen.
Lodewijk Holm was de eerste, diia door
Hendriksen naar boven werd gebracht. De
stationschef had maar al te goed gezien
hoe diep geschokt de grijsaard was en bij
begreep dat alleen lichamelijke rust hem
„Het Volk" speelde ook een weinig
voor profeet.
Den 24en Januari schreef dit blad
„V o o r s p e 11 e n doen w ij niet,
maar w ij hebben alle reden om
goedgestemd te zijn". Den 25eïi
Januari: „De burgerlijke partijen
hopen op winst. Enfin, hoop
doet leven, a,l is het maar kort,
maar de uitslag zal hen wel anders
leeren".
En nu de verkiezingen een geweldigen
knak voor do „paiftijgenooten" bleken,
schrijft hetzelfde blad twee dagen later,
dat het een ongunstigen uitslag
had vermoed!
't Wordt wel geslikt.
Overdreven.
Wij lezen in het „Vaderland":
MIRAKELEN.
„In de gemeente Moerdijk is ©en echt
wonder gebeurd. In de woning van een
spoorwegbeambte kwamen plotseling vier
ballen naar binnen, die zich langs de zol
dering bewogen op een manier als da.t
een goochelaar gewoon is te doen. Plotse
ling raken de ballen elkaar- en barsten:
een groote vlam ontstaat zonder brand
te veroorzaken, en toen de vlam gedoofd
en de rook opgetrokken was, zweefde op
de plaats van de ballen een kruisbeeld.
„Hevige ontsteltenis voor de vrouw, die
een kruis sloeg en zich biddend ter aarde
wierp. Ee map, die bij zijn thuiskomst
het beeld in de handen nam, kon het niet
vast houden, zoodat het aan stukken op
de grond viel. Maar, o, wonder! het mi-
raculeuse beeld werd vanzelf weder heel.
„De pastoor, die van het geval in ken
nis werd gesteld, betrad de woning en
stak ©en kaars aan. Het wonder, dat nu
volgde, bestond daarin, dat het vet, dat
van de kaars afdrqop, vloeibaar bleef, en
zelfs in den vorm van een lettier op het
hout van de kast bleef liggen, terwijl de
kaars dezelfde lengte behield. Ook dit won
der kon de Eerw. niet verklaren.
„Gisteren werd in het huis een stem
gehoord, die de vrouw vermaande het
wonder niet langer geheim te houden,
waarvan het gevolg reeds is geweest, dat
honderden uit verschillende plaatsen van
Noord-Brabant, het huis Teeds een bezoek
hebben gebracht".
„De Mbd;" teekent hierbij aan:
Om inlichtingen te krijgen is een lid
onzer redactie onmiddellijk naar Moerdijk
gereisd. Hij sejnt ons:
Het bericht is sterk overdreven, deels
geheel onjuist. De feiten zijnle. vrouw
Broos verrichte pp 10 Januari om 3 uur
hgar „Kruisgebed". Daarbij stond een
kaars in ejeja bakje pand. Plotseling js
naar het zeggen der vrouw het zand uit
tot bedaren kon brengen. Vol vriendelijk
heid 'drong hij hem dus nog pen glas cog
nac te ledigen, en hielp hem daarop zelf
in bed.
Zoodra hij zich overtuigd had dat het
hem aan niets meer ontbrak, en terwijl
Griet bezig was warme kruiken in de ledi
kanten der beide vrouwen lie leggen en
hare kamer goed te verwarmen, keerde
hij tot Anna terug en zeide
„Uw vader is reeds op weg om te sla
pen. Hoe gaat het met de onbekende?"
Zij heeft de oogen nog niet opgeslagen
maar zoodra ik haar te bed kan brengen,
zal ik haar tot het bewustzijn terugroepen.
„Ik vreesde dat zij zich hier al te on
gerust zou hebben gemaakt. Zij zou aan
stonds begrepen hebben, hoe dicht deze
kamer aan den weg ligt en misschien niet
zoo aanstonds hebben geloofd dat haai'
vijanden onschadelijk waren gemaakt. Het
eenige wat mij thans bekommert is dat
wij u zooveel last aandoen."
„Denk daar niet aan," antwoordde de
stationschef bewogen, „ik ben slechts al
te gelukkig u van dienst te kunnen zijn.
Kom mede, gij hebt ook behoefte aan
rust."
En hij hief de gekwetste voorzichtig in
zijne armen en beklom met haar de trap,
terwijl Anna beiden volgde.
Griet wachtte hen in de bovenkamer
op, en zag beide vrouwen nieuwsgierig
aan. Zij kende juffrouw Holm evenmin als
de zieke. Griet was een trouwe wachtr
hond, die nooit de kinderen van den sta
tionschef verliet. Zij had reeds ovct de
het bakje omhoog gestoven in een krans
om de kaarsvlam. Toen het zand weer
omlaag viel had zich tegen de kaars aan
een staand kruisje van zand gevormd. De
pastoor der parochie is eerst veertien da
gen na het gebeurde bi] de vrouw ge
weest, daar zij ziek heette. Aan het geval
wordt niet veel waarde gehecht, daar er
geen getuigen zijn. Er is veel toeloop vas
nieuwsgierigen.
FRANKRIJK.
Woensdag heeft een nieuwe geweldda
dige uitdrijving van seminaristen plaats
gehad, nu te Rodez. De prefect moest de
poort open laten breken. De bisschop las
een protest voor; daarop moesten de pro
fessoren en de studenten één voor één
door een soldaat naar buiten worden ge
bracht.
Een regiment infanterie had de straten
afgezet, die naar het groot-seminarie leid
den. Kreten „leve de vrijheid" werden
aangeheven.
Te Pollestres bij Perpignan (Frankrijk)
heeft de anti-clericaal-gezinde burgemees
ter een kerk doen sluiten, zoodat men daar
is moeten overgaan tot het uitoefenen van
den privaten eeredienst in particuliere wo
ningen.
BELGIE.
Dorpscombisten. Het „H. v. A."
schrijft
Gelijk onzen lezers bekend is, heeft de
gemeente Vorst bij Brussel haar gasthuis
verwereldlijkt. Tengevolge van dien maat
regel hebben de zusters uit het gasthuis
Donderdag namiddag om 2 ure, de ge
meente verlaten. Haar vertrek heeft aan
leiding gegeven tot eene plotseling ont
stane betooging van genegenheid.
Geheel den morgen begaven zich naar
het gasthuis afgevaardigden van maat
schappijen die de uitgedrevene zusters,
als blijk van dankbaarheid, blocmenscho-
ven kwamen aanbieden. Versche:dene fa-
miliën hebben de zieken welke zij aan
zusters hadden toevertrouwd naar huis
teruggehaald.
Om 2 ure gingen de poorten van het
gasthuis open en kwamen de Zusters bui
tien; zij werden onthaald op een geest-
driftigen kreetLeve d>e Zustersdie her
haaldelijk uit de menigte opsteeg.
De arme Zusters, tot tranen toe bef
wogen, begaven zich naar de rijtuigen,
die op haar wachtten, een dezer werd
vol geladen met de schoven en bloem
tuilen; de omstanders, door dat schouw
spel diep ontroerd, liepen naar de rijtui
gen om nog eens de Zusters toe de jui
chen; de jonge wachten namen de bloem
tuilen uit de rijtuigen en droegen ze zei
ven, aldus eene ©erewacht vormende rond
de verjaagde Zusters.
Op geheel haren doortocht werden de
Zusters luidruchtig toegejuicht.
jeugd hunner moeder gewaakt, en toen
deze bij de geboorte van het jongste meisje
overleden was, had zij haar lieloofd altijd
voor de kleinen te blijven zorgen. Het
dienstpersoneel verrichtte voor haar de
boodschappen op het dorp; zij gaf hun
daarvoor dagelijks een kop koffie of boter
hammen in ruil, en sedert jaren had zij
zelve de bewoond© wereld niet aan
schouwd. Zij betreurde dit trouwens
geenszins, want al wat de kinderen niet
betrof, liet haar onverschillig.
Ditmaal was het echter iets anders. Zij
wilde weten welk soort lieden er in huis
was gekomen, en haar kleine, doordrin-'
gende oogen rustten allereerst op de zieke.
„Hum!" mompelde zij bij zichzelve:
een mooi gezicht; maar of er goed of
kwaad achter schuilt, dat kan ik pas zien
als zij mij aankijkt. De mensch verraadt
zich altijd door zijn blik."
Anna had daarom een vrij wat nauw
lettender onderzoek' te doorstaan; doch
haar zacht gelaat, de openhartige uitdruk
king harer oogen, en de vriendelijke wijze
waarop zij de oude vergiffenis vroeg voor
de haar veroorzaakte moeite, namen Griel,
geheel en al in, en zij vergat op eens dat
hare dierbare nachtrust verstoord was ge
worden, en al de bedenkingen welke zij
tegen deze overrompeling van het anders
zoo geregelde huishouden had geopperd,
om juffrouw Holm tier zijde te staan en
haar te helpen de jonge vrouw te bed
te leggen.
(Wordt vervolgd.)