Superieur iNo. 18. Zaterdag 9 Febi uari 1907. Derde .Jaargang. M N, ERS", ANfi, 9 pet ipon 1 Juni de. m hextract KATHOLIEK ORGAAN VOOR DE ZEEUWSCHE EILANDEN. Korte Inhoud Zondagsblad. DE VERSmiOIKG OEI H. EViUltK. FEUILLETON. SLAVENKETENEN. "BluTTENI^r HHOKUKV omboord. s namiddags van e GOES. e, is door een en biedt ook van Kruiden Nier- en Lever- en Zenuwlijden, zweringen, vurig- Het bloed wordt le slechte stoffen irine verwijderd, ns de wetenschap engsel (systeem mwen levenslust, Zijl j<i ziek en liddelen ot mid- nikt dan slechts levert het bewijs, zing f 1,50 tegen tegen rembours RN, iskundige, Amsterdam, c Zondags. ranalyse van Dr. J. A J. Tonfm-A ctract. Ze bevat 'o stikstof en is af- ïrnerich fabrieken. >n l i.-, ma merken. rken, Arnhem miestïbles. Le Cointre, Goes. Abonnementsprijs per 3 maanden voor Goes (0.75, daarbuiten I 0.95 Afzonderlijke nummers 1 «ontant 0.05 GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD voor abonné's (0.37!/», voor niet-abonné's«045 Advertentiën van 15 regels f 0.50iedere tegel meer 10 Ct Eenzelfde advertentie 3 X geplaatst, wordt 2 X berekend. Dienstaanbiedingen 5 regels voor 25 Ct. a contant. Reclameberickten 25 Ct. p. r. Bij abonnement speciale prijs. PlatenCarnaval te Nizza en foto's van carnaval; hoe men in China reist; een slee-automobiel; ijsgezichten om Maas tricht; bekende Hollandsche schaatsenrijt- ders; op weg naar Siberië; een kindeif parlement met tekst. VerhaalOnder valsche vlag. Z. H. de Paus heeft een schrijven ge richt tot Z. E. kardinaal Cassetta, eerevoor zitter der vereeniging van den H. Hiëro- nymus tot verspreiding der H. Evangeliën. Uit het Italiaanscli overgezet, luidt dit schrijven, na den gebruikelijker! aanhef, als volgt: „Nu wij, die reeds, toen Wij patriarch van Venetië waren, aan de vereeniging van den H. Hieronymus Onzen zegen schonken en over haar alle goeds afsmeek- ten, na verloop van slechts weinige jaren, deze vereeniging gadeslaan van den hoog- sten zetel der Kerk, strekt het Ons tot groote voldoening waar te nemen hoe zij in een zóó korte spanne tijds grootelijks is vooruitgegaan en op zeer belangrijk welslagen mag terugzien. Immers, met haar uitgave van de Evangeliën heeft de Vereeniging van den H. Hieronymus niet enkel haar arbeidsveld uitgestrekt over ge heel Italië, zoodat zij, ten einde haar doel des te beter bereiken, op het schiereiland drie middenpunten van werkzaamheid heeft gevestigd, maar zij is ook doorgie- drongen in Amerika door zorg te dragen dat haar boeken overal worden heerigej- zonden waar de Italiaansche taal wordt gesproken en zich er op toe te leggen op bijzondere wijze tegemoet te komen aan de behoeften der uitgewekenen. Het is dan ook zeer zeker billijk te erkennen, dat het feit, met den noodigen takt bijna vijfe honderdduizend afdrukken der Evangeliën te hebben uitgegeven en onder het volk te hebben verspreid, een schitterend bewijs levert van den buitengewonen ijver, aan den dag gelegd door de leden dezer ver eeniging en van de uitgestrektheid van hun arbeidsveld. Een feit, buiten allen twijfel bewonderenswaardig, des te meer wijl die middelen, waarover de vereeniging kan besehikken, zeer beperkt waren; een feit ook, d^t vertroosting schenkt en gorsLe hoop voor de toekomst, wanneer men let op het einddoel door de vereeniging nage streefd, en hetwelk beoogt allen gemakke- 53). HOOFDSTUK XII. Eenvoudige Harten. Gerard Hendriksen, de stationchef, had alleen naar eene opwelling des harten geluisterd, toen hij de ongelukkige bewo ners der hoeve naar zijne woning mede- nam. Het stationsgebouw van Polderdijk was verre van ruim, en hijzelf bewoonde slechts het bovengebouw; maar zoodra. hij aldaar aan was gekomen, de nog altijd bewustelooze vrouw in de armen dra gende, en op den voet gevolgd door Anna en Lodewijk Holm, strekte hij de zieke op de eenige canapé der wachtzaal uit en verzocht hij vader en dochter bij haar te blijven, terwijl hij zelf voor hunne ver dere inkwartiering zou zorgen. Hij maakte allereerst het vuur in de wachtkamer aangaf beiden een opwek- kenden drank te drinken en nadat hij zich verzekerd had dat de lamp goed brandde en het hun voor het oogenblik aan niets ontbrak, ging hij naar boven, waar hij zijne dienstbode wekte en zelf de kin deren in hun onverstoorbaren slaap, overdroeg naar zijne slaapkamer. „Lieve deugd, mijnheer", bromde de oude meid: „het eene ongeluk volgt hier liet andere op; men is zijn leven niet meer zeker in dit oord. en wijzelf zullen lijk in de gelegenheid te stellen het Evan gelie te lezen en te overwegen; vooral met het osg op de bijzondere behoeften van onzen tijd, nu, in vergelijking met andere tijdperken, de zucht tot lezen al te groot is en nog wel tot het lezen van dingen, die niet gelezen kunnen worden zonder nadeel voor de ziel; een feit ook allerheilzaamst niet slechts op zichzelf, wijl het ons verhalen schenkt, waarin een goddelijke kracht is gelegen, verhalen ovtt het leven van Jesus Christus, voortreffe lijker en krachtdadiger dan welke er niets kan worden uitgedacht om ons te vormen tot heiligheid; maar ook allernuttigst en wel voornamelijk wijl het een bijzondere dienst bewijst aan de leerarende taak der kerk, daar de lezing der Evangeliën de zie len voorbereidt om de verkondiging van het woord Gods in goede gesteldheid te ontvangen, en wanneer de heilige tekst eerst gelezen is, de uitleggingen van het Evangelie, gedaan door de herders der zielen, beter in den geest bewaard blijven en daar beter vrucht dragen. Wij wenschen er ook nog bij te voegen dat het, met het oog op de tijdsomstandigheden, zeker niet een der geringste voordeden van dergelijke uitgaven is, dat door haar verspreiding en haar lezing de weerklank van het Woord Gods ook doordringt tot die onge-, lukkigen, welke uit wanhoop of uit haat of uit vooroordeel elke aanraking met den priester ontvluchteneen zaak in onze oogen van allerhoogst nut, daar zij ons het middel verschaft om voor het heil der zielen te zorgen en zoo niet door het woord, dan toch tenminste door de boeken en met de leeringen, voortvloeiende uit het leven van Christus, de kwalen te genezen der samenleving en der individuen. Wij weten zeer goed inet hoeveel toewijding de vereeniging van den H. Hieronymus haar doel nastreeft en achten het daarom overbodig tot hare leden aanbevelingen en aansporingen te richten om met steeds toenemenden ijver hun onderneming voort te zetten. Van den anderen kant: indien men wenscht dat de vereeniging eiken dag grootere vorderingen make, dient men deze waarheid te gedenken dat van alle onder nemingen geen enkele nutliger is dan die welke beantwoordt aan den geest der tij den en dat, wanneer een werk, in zulk een kort tijdsverloop zich op zóó loffelijke wijze een plaats heeft veroverd op het gebied der goede werken, het noodig is zijn kracht ook nog eindigen met door de eene of andere ramp getroffen te worden. Wat zullen wij beginnen met al die menschen meer in huis? Er is geen plaats voor. Waarom niet liever aan den burgemeester gevraagd ze ergens te bergen Hendriksen schudde glimlachend het hoofd. Hij wist wel dat de pude Griet even goedhartig als ongemakkelijk was, en antwoordde dus op rustiger) toon: „Voordat wij den burgemeester bereikt en opgescheld hebben en eer dat hij een middel had gevonden om de arme lieden onder dak te brengen, zouden zij al lang van koude omgekomen zijn". Griet gevoelde zich wel een weinig ve'r- teederd, maar wilde dat toch niet zoo aanstonds toonen. „Alles goed en wel dus voor van nacht maar ik hoop toch dat zij morgen weer zullen vertrekken."' „Daar is geen sprake van; er is eene zieke bij, die wij in dit weer niet kunnettt overbrengen." „Hemelsche goedheid, maar waar zullen wijzelf dan blijven, wij hebben alleen nog maar het kleine kamertje naast de trap open. Daar kunnen toch geen drie ment schen in." „Het zal dienen voor den ouden heer, die de goedheid zelve is en zich daar voor- loopig wel zal schikken; wat de beide vrouwen betreft, ik zal haar op de ont ruimde kinderkamer herbergen en gij moet mij helpen mijn bed daarheen over te bren gen dat is goed voor de zieke. Juffrouw Holm kan het ledikant van Dora krijgen. te verdubbelen om het begunstigen. Van daar dat, nu de vereeniging de lezing der Evangeliën onder het volk zoo krachtig heeft verspreid, zij deze lezing voortdurend meer moet begunstigen en doen toenemen door het getal van de exemplaren der Evangelie-boeken steeds te vergïooten, wèl overtuigd dat een vermeerdering daarvan slechts een nuttig uitwerksel hebben kan: zonder nog ervan te gewagen dat dit feit ertoe zal bijdragen om het bekende voor oordeel te logenstraffen als zou de Kerk de lezing der H. Schriften in de volkstaal niet veroorlooven of bemoeilijken. En daar het van hiet grootste belang is niet alleen het bereiken van het bovengenoemde doel voor oogen te hebben, boven elk ander het welk de werkzame ijver der vereeniging zich zou kunnen stellen; maar ook daar toe alle krachten te vereenigen, zal het nuttig zijn dat de Vereeniging van den Hieronymus haar taak: de verspreiding van de Evangeliën en van de Handelin gen der Apostelen, beschouwt als can vol doende groot terrein van werkzaamheid. Aan U dus, eerbiedwaardige Broeders, de taak oig met do kracht van uw gezag en met de wijsheid van uw voorlichting den bloei te bevorderen van een werk, het welk Ons zoozeer ter harte gaat; aan de leden de taak om zich aan het welzijn der vereeniging te wijden op dezelfde wijze, waarmede zij zich tot dusverre daaraan hebben ingewijd, namelijk met den groot- sten ijver en de edelste geestdrift. Van het oogienblik af, waarop Wij Ons als doel kozen alles in Jesus Christus te herstel len, konden Wij niets beters verlangen, dan dat zich onder de geloovigen de ge woonte zou vestigen van de niet enkel veelvuldige, maar dagelijksche lezing der Heilige Schriften, daar juist deze lezing aantoont en helder doet zien langs welken weg het mogelijk en noodzakelijk is te ko men tot dat zoozeer gewenschte hersiel. In het wetenschappelijk weekblad „de Nieuwe Tijd" schreef een sociaal- demokxaat, de heer van Ravesteijii, in Januari, een artikel, waarin betoogd werd, dat bij -te Rijksdagverkiezingen in Duitsch- land de soc.-demacraten groote overwin ningen zouden bevechten. Deze profetie is, jammer voor den voor speller ietwat falikant uitgekomende soc.- demokraten toch verloren 40 zetels! Het is groot genoeg.' „Maar Dora zelve dan riep Grietje uit. „Zij zal slapen in het bed van Eduard wij leggen de twee jongens bij elkander. Zij zulten het er slechts des te warmer door hebben." „Nu, dat zal desnoods nog gaan; maar ik begrijp niet waar gijzelf zult blijven." Hendriksen lachte opgeruimd. Hij had zich in langen tijd niet zoo tevreden ge voeld als nu, dat hij ten koste van de grootste gevaren, zijn plicht volbracht had en er in had mogen slagen |drie menschen'r levens te redden. „Ik zal voorloopig den nacht in de wachtkamer doorbrengen", gaf hij ten ant woord: „Gij weet ik heb in mijn eerste jeugd mijn geluk in Amerika beproefd, en ik verzeker u dat ik mij daar vrij wat erger heb moeten behelpen". Griet prevelde nog iets tusschen de tan den, dat het een schande was en dat als men een gasthuis van zijne Woning wilde maken, men spoedig zelf onder den blooten hemel zou kunnen gaan slapen maar zij waagde het toch niet rechts (reeks in verzet te komen en hielp haar meester met even grooten ijver alsof zij eene haar aangenomen taak volbracht. Reeds een uur later walen de beide vertrekken ge reed om de onverwachte gasten te ont vangen. Lodewijk Holm was de eerste, diia door Hendriksen naar boven werd gebracht. De stationschef had maar al te goed gezien hoe diep geschokt de grijsaard was en bij begreep dat alleen lichamelijke rust hem „Het Volk" speelde ook een weinig voor profeet. Den 24en Januari schreef dit blad „V o o r s p e 11 e n doen w ij niet, maar w ij hebben alle reden om goedgestemd te zijn". Den 25eïi Januari: „De burgerlijke partijen hopen op winst. Enfin, hoop doet leven, a,l is het maar kort, maar de uitslag zal hen wel anders leeren". En nu de verkiezingen een geweldigen knak voor do „paiftijgenooten" bleken, schrijft hetzelfde blad twee dagen later, dat het een ongunstigen uitslag had vermoed! 't Wordt wel geslikt. Overdreven. Wij lezen in het „Vaderland": MIRAKELEN. „In de gemeente Moerdijk is ©en echt wonder gebeurd. In de woning van een spoorwegbeambte kwamen plotseling vier ballen naar binnen, die zich langs de zol dering bewogen op een manier als da.t een goochelaar gewoon is te doen. Plotse ling raken de ballen elkaar- en barsten: een groote vlam ontstaat zonder brand te veroorzaken, en toen de vlam gedoofd en de rook opgetrokken was, zweefde op de plaats van de ballen een kruisbeeld. „Hevige ontsteltenis voor de vrouw, die een kruis sloeg en zich biddend ter aarde wierp. Ee map, die bij zijn thuiskomst het beeld in de handen nam, kon het niet vast houden, zoodat het aan stukken op de grond viel. Maar, o, wonder! het mi- raculeuse beeld werd vanzelf weder heel. „De pastoor, die van het geval in ken nis werd gesteld, betrad de woning en stak ©en kaars aan. Het wonder, dat nu volgde, bestond daarin, dat het vet, dat van de kaars afdrqop, vloeibaar bleef, en zelfs in den vorm van een lettier op het hout van de kast bleef liggen, terwijl de kaars dezelfde lengte behield. Ook dit won der kon de Eerw. niet verklaren. „Gisteren werd in het huis een stem gehoord, die de vrouw vermaande het wonder niet langer geheim te houden, waarvan het gevolg reeds is geweest, dat honderden uit verschillende plaatsen van Noord-Brabant, het huis Teeds een bezoek hebben gebracht". „De Mbd;" teekent hierbij aan: Om inlichtingen te krijgen is een lid onzer redactie onmiddellijk naar Moerdijk gereisd. Hij sejnt ons: Het bericht is sterk overdreven, deels geheel onjuist. De feiten zijnle. vrouw Broos verrichte pp 10 Januari om 3 uur hgar „Kruisgebed". Daarbij stond een kaars in ejeja bakje pand. Plotseling js naar het zeggen der vrouw het zand uit tot bedaren kon brengen. Vol vriendelijk heid 'drong hij hem dus nog pen glas cog nac te ledigen, en hielp hem daarop zelf in bed. Zoodra hij zich overtuigd had dat het hem aan niets meer ontbrak, en terwijl Griet bezig was warme kruiken in de ledi kanten der beide vrouwen lie leggen en hare kamer goed te verwarmen, keerde hij tot Anna terug en zeide „Uw vader is reeds op weg om te sla pen. Hoe gaat het met de onbekende?" Zij heeft de oogen nog niet opgeslagen maar zoodra ik haar te bed kan brengen, zal ik haar tot het bewustzijn terugroepen. „Ik vreesde dat zij zich hier al te on gerust zou hebben gemaakt. Zij zou aan stonds begrepen hebben, hoe dicht deze kamer aan den weg ligt en misschien niet zoo aanstonds hebben geloofd dat haai' vijanden onschadelijk waren gemaakt. Het eenige wat mij thans bekommert is dat wij u zooveel last aandoen." „Denk daar niet aan," antwoordde de stationschef bewogen, „ik ben slechts al te gelukkig u van dienst te kunnen zijn. Kom mede, gij hebt ook behoefte aan rust." En hij hief de gekwetste voorzichtig in zijne armen en beklom met haar de trap, terwijl Anna beiden volgde. Griet wachtte hen in de bovenkamer op, en zag beide vrouwen nieuwsgierig aan. Zij kende juffrouw Holm evenmin als de zieke. Griet was een trouwe wachtr hond, die nooit de kinderen van den sta tionschef verliet. Zij had reeds ovct de het bakje omhoog gestoven in een krans om de kaarsvlam. Toen het zand weer omlaag viel had zich tegen de kaars aan een staand kruisje van zand gevormd. De pastoor der parochie is eerst veertien da gen na het gebeurde bi] de vrouw ge weest, daar zij ziek heette. Aan het geval wordt niet veel waarde gehecht, daar er geen getuigen zijn. Er is veel toeloop vas nieuwsgierigen. FRANKRIJK. Woensdag heeft een nieuwe geweldda dige uitdrijving van seminaristen plaats gehad, nu te Rodez. De prefect moest de poort open laten breken. De bisschop las een protest voor; daarop moesten de pro fessoren en de studenten één voor één door een soldaat naar buiten worden ge bracht. Een regiment infanterie had de straten afgezet, die naar het groot-seminarie leid den. Kreten „leve de vrijheid" werden aangeheven. Te Pollestres bij Perpignan (Frankrijk) heeft de anti-clericaal-gezinde burgemees ter een kerk doen sluiten, zoodat men daar is moeten overgaan tot het uitoefenen van den privaten eeredienst in particuliere wo ningen. BELGIE. Dorpscombisten. Het „H. v. A." schrijft Gelijk onzen lezers bekend is, heeft de gemeente Vorst bij Brussel haar gasthuis verwereldlijkt. Tengevolge van dien maat regel hebben de zusters uit het gasthuis Donderdag namiddag om 2 ure, de ge meente verlaten. Haar vertrek heeft aan leiding gegeven tot eene plotseling ont stane betooging van genegenheid. Geheel den morgen begaven zich naar het gasthuis afgevaardigden van maat schappijen die de uitgedrevene zusters, als blijk van dankbaarheid, blocmenscho- ven kwamen aanbieden. Versche:dene fa- miliën hebben de zieken welke zij aan zusters hadden toevertrouwd naar huis teruggehaald. Om 2 ure gingen de poorten van het gasthuis open en kwamen de Zusters bui tien; zij werden onthaald op een geest- driftigen kreetLeve d>e Zustersdie her haaldelijk uit de menigte opsteeg. De arme Zusters, tot tranen toe bef wogen, begaven zich naar de rijtuigen, die op haar wachtten, een dezer werd vol geladen met de schoven en bloem tuilen; de omstanders, door dat schouw spel diep ontroerd, liepen naar de rijtui gen om nog eens de Zusters toe de jui chen; de jonge wachten namen de bloem tuilen uit de rijtuigen en droegen ze zei ven, aldus eene ©erewacht vormende rond de verjaagde Zusters. Op geheel haren doortocht werden de Zusters luidruchtig toegejuicht. jeugd hunner moeder gewaakt, en toen deze bij de geboorte van het jongste meisje overleden was, had zij haar lieloofd altijd voor de kleinen te blijven zorgen. Het dienstpersoneel verrichtte voor haar de boodschappen op het dorp; zij gaf hun daarvoor dagelijks een kop koffie of boter hammen in ruil, en sedert jaren had zij zelve de bewoond© wereld niet aan schouwd. Zij betreurde dit trouwens geenszins, want al wat de kinderen niet betrof, liet haar onverschillig. Ditmaal was het echter iets anders. Zij wilde weten welk soort lieden er in huis was gekomen, en haar kleine, doordrin-' gende oogen rustten allereerst op de zieke. „Hum!" mompelde zij bij zichzelve: een mooi gezicht; maar of er goed of kwaad achter schuilt, dat kan ik pas zien als zij mij aankijkt. De mensch verraadt zich altijd door zijn blik." Anna had daarom een vrij wat nauw lettender onderzoek' te doorstaan; doch haar zacht gelaat, de openhartige uitdruk king harer oogen, en de vriendelijke wijze waarop zij de oude vergiffenis vroeg voor de haar veroorzaakte moeite, namen Griel, geheel en al in, en zij vergat op eens dat hare dierbare nachtrust verstoord was ge worden, en al de bedenkingen welke zij tegen deze overrompeling van het anders zoo geregelde huishouden had geopperd, om juffrouw Holm tier zijde te staan en haar te helpen de jonge vrouw te bed te leggen. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Nieuwe Zeeuwsche Courant | 1907 | | pagina 1