UIMING anfels Donderdag 7 Februari 1907. Derde Jaargang. 0., geld Verschijnt eiken MMNDM-. WIEHSDAG- tn VRIIOAMVOHO. DE KERKROOF IN FRANKRIJK. FEUILLETON. SLAVENKETENEN. BUITENLAND. No. 17. IDEN, DE PERS", louseii, J. EGBERTS. IU., ca p van Effecten HENDRIKSE. KATHOLIEK ORGAAN VOOR DE ZEEUWSCHE EILANDEN. JARI, 'tf namiddags Len. Comité van ctie te GOES. PRIJZEN. per kilo. f 0.60 - 0.58 - 0.68 - 0.66 - 0.63 - 0.62 - 6 50 - 1.15 - 0.95 - 0.90 en niet, manden en ïbours. oegezonden. nterc. 519. per bns lij 3 stuks. 10 Cent. 20 Cent. 4 Cent. 20 Cent. 20 Cent. 4 Cent. 15 Cent. d 20 Cent. 5 Cent. 30 Cent. 10 Cent. 30 Cent. 4 Cent. 1DELBURG. IjN ELI. 3. =5- •00 00 c - 0 i—1 0 1 X' IA IA UkJ O lorgtocht. iet hotel de Kinderen n Le Cointre, Goes. NIH MIME COURAHT Abonnementsprijs per 3 maanden voor Goes fO.75, daarbuiten f 0.95 Afzonderlijke nummers A contant0.05 GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD voor abonné's f0.377s, voor niet-abonné's „045 Bureau LANGE VORSTSTRAAT, GOES. Advertentiën van 15 regels f 0.50; iedere regel meer 10 Ct Eenzelfde advertentie 3 X geplaatst, wordt 2 X berekend. Dienstaanbiedingen 5 regels voor 25 Ct. A contant. Reclamebericbten 25 Ct. p. r. Bij abonnement speciale prijs. De „Heraut" schrijft: Jhr. mr. A. F. de Savornin Lohman I heell niet ten onrechte wat thans in Frankrijk geschiedt gebrandmerkt als den schandelijksten kerkroof, d;en de historie heeft aanschouwd. Dit is niet te sterk gesproken. Is het reeds ergerlijk, wanneer de Over heid, die eiken diefstal te straffen heeft, zelve zich aan het eigendom harer on derdanen vergrijpt, te erger wordt dit feit, wanneer die roof niet het eigendom van particulieren, maar van de Christe lijke Kerk geldt. K Zelfs bij heidensche volken stond op tempelróof dubbelzware slraf. En hier komt de Overheid, die geroepen is om het recht te handhaven, zelf roof mm de '«Kerk plegen op reusachtige schaal, en ze Smaakt dien roof nog dubbel hatelijk door dat ze, zooals te Parijs, de kerkgebouwen aan goddelooze vrijmetselaarsloges of aan caféhouders verhuurt. I Of de overheid nog, uit vrees voor op stand van de lang getergde bevolking, het grootste deel der kerkgebouwen voor- loopig voor de godsdienstoefeningen over laat, doet aan het feit der pechtsschennis niets af. Want de Overheid doet dit Jleen als g u n s t, en zoodra ze den volks- est genoeg meester is geworden, zal ook die gunst wel worden ingetrokken. I Vergeet daarbij niet, dat de Overheid gdezen maatregel nam volstrekt niet alleen ten opzichte van die kerkgebouwen, die reeds bij de Fransche revolutie „nationaal eigendom" waren verklaard, maar even goed van de kerken, die na dien tgd, geheel uit particuliere bijdragen en vrij- ïwillige giften der Roómschen wanen ge bouwd, en het onrecht springt nog te «cherper in het oog. De Overheid in Frankrijk heeft, er is geen zachter naam voor te vinden, op de ^meest brutale wijze diefstal gepleegd. Dat de Kamer dien diefstal wettelijk sanc tioneerde, maakt dit feit eer stuitender en weerzinwekkender, dan dat het dit JËrergoetijken zou. En niet kras, niet ern stig genoeg kan door heel Europa gepro- westeerd worden tegen een handeling, die de grondslagen van het recht aantast. Of deze roof de Roomsche Kerk of welke andere Kerk ook geldt, verandert aan het feit niets. Wat heden de Room sche Kerk overkwam, kan morgen de Protestantsehe Kerk overkomen. Elke Kerk, die niet goed- of kwaadschiks aan de mieest tyrannieke bevelen der Over heid gehoorzaamt, kan op dezelfde wijze gestraft worden met berooving van haar goed. Toch is 'tniet alleen deze schennis van het recht, die om een protest roept. De Paus heeft in zijn jongste encycliek, die zelfs den protestant, eerbied moet afdwingen door haar bezadigdheid en ernst, het terecht gezegd: de strijd in Frankrijk gaat niet tegen den Paus of de Roomsche kerk, maar tegen |de Christel ij ke religie zelve. Het is dezelfde geest, die in de dagen der Revolutie snoeven deed, dat men den laatsten koning aan de darmen van den laatsten priester opknoopen zou, die thans in Frankrijk aan het. woord is. En al werkt men thans niet meer als in de dagen dier Revolutie met schavot en guillotine, de vervolging draagt daarom geen minder bitter karakter. Een open lijke aanval, waarbij het bloed der mar telaren vloeit, zou zelfs de voorkeur ver dienen boven deze geniepige onderdruk king. Het openlijk martelaarschap wekt heilige geestdrift, doet de nobele geesten protesteeren, brengt de Kerk nieuwe vol gelingen toe. Maar de stelselmatige achter uitzetting op politiek gebied van al wat den naam van Christus belijdt, het ban nen der raligie uit het volksonderwijs, het berooven der Kerk van hare goede ren, het uitwisschen van Gods naam uit eed en munt-randschrift, is een vervolging die veel moeilijker te verdragen is dan schavot of brandstapel. De ernst van wat thans in Frankrijk zich afspeelt, kan daarom niet diep genoeg worden gevoeld. Slechts dwaze opper vlakkigheid kan meenen, dat deze storm alleen Frankrijk geldt en hoogstens voor de Roomsche Kerk gevaarlijk zou zijn. De historie leert, dat zulke uitbarstingen van haat tegen de Christelijke religie ge woonlijk niet tot één volk beperkt blijven, maar als een wervelwind over de vol kenen heen trekken. Opmerkelijk is het dan ook, dat ile liberale pers in België, Italië, Spanje en zelfs in Duitschland reeds, de maatregelen der Fransche regeering luide heeft toe gejuicht. Engeland alleen komt nog tegen dezen kerkroof op. Maar de liberale pers ten onzent laat geen woord van protest hooren of geeft in haar buitenlandsche correspondenties de „Maasbode" wijst er terecht op do Fransche regeering volkomen gelijk. Dit kan ook niet an ders. De beginselen van het libe- 52). „Zeer goed. Gij zult hier het gerecht opwachten en dien heeren mededeelen op welke wijze wij tot de ontdekking geraakt zijn, en in welke houding het lijk gerust heeft. Daarna zult gij zeker nieuwe be velen krijgen". Ernst naaide een goudstuk uit zijne beurs te voorschijn en overhandigde dat, onder hartelijke dankbetuiging aan den wakkeren jongen man, die zoo welgemoed alleen achterbleef met een doode in de geheimzinnige woning, waar met ieder oogenbhk een nieuw gevaar kon oprijzen Aan de voordeur nam hij afscheid van den detective die beloofde hem aanstonds te verwittigen indien zich nieuws mocht voordoen. I Hijizelf spoedde zich naar Maud, die hij nog altijd aan de grootste verslagenheid ten prooi vond. „Is hij gevonden?" riep zij Ernst toe zoodra zij hem slechts herkende. Nieuwenheim boog sprakeloos het hoofd. k'tl'ft er geen hoop meer over' geen hoop hoegenaamd?" „Helaas! neen, mevrouw. De Londen arhr p? ht?f.!?eeft wonderen van ijver en schranderheid verricht; maar wij zijn te laat van alles verwittigd geworden. Nie mand kon ook vermoeden welk gevaar hem bedreigde". „Dus is hij dood", luidde het met een doffen snik: „01 hoezeer gevoel ik thans dat ik in .weerwil van mijne vertwijfeling nog was blijven hopen, dat het mij onmo gelijk voorkwam dat hij levenloos zou zijn, hij die zoo gezond, zoo krachtig en zoo gehecht was aan het bestaan i Maar zijn tijk? Waarom voert men het niet tot. mij? In deze woning behoort hij te rusten tot dat zij hem voor altijd wegdragen. Ik wil hem zien; dan eerst zal ik tot eenige rust komen". „Men zal nog voor den nacht het stoffe lijk overschot hierheen brengen; de justi tie moet allereerst met haar onderzoek gereed zijn. O! verzet u daartegen niet; gij wilt immers dat Maurits volkomen ge wroken zal worden?" „Ja, ja; tot dat oogenblik toe, zal het mij wezen als verweet hij mij voortdurend met zijn dood vrede te nemen". „Wees dan gerust, want zoo gij het ge recht laat begaan, zal men nog heden avénd de ware schuldigen op het spoor zijnmen heeft reeds de papieren ontdekt, die zonder twijfel alle draden der samen spanning In handen zullen geven, en mor gen zijn de medeplichtigen van den man die helaas! door mij aan het schavot ont komen is, in de gevangenis of pp het punt er te komen". ralisme zijn. in Frankrijk en ons land de zelfde. En al loopt men daar wat harder van stal dan bij ons, bloed is dikker dan water en de familietrek verloochent zich niet. Groen van Prinsterer heeft met profe- tischen blik voorspeld: de tijld kan komen dat Roomsch en Protestant elkaar de hand zullen reiken op den brandstapel door de mannen der Revolutie ontstoken. Met den somberen ernst van dat woord spotte men niet. Wie op de teekenen der tijden acht geeft, weet hoe machtig de invloed is, dien de geest van den afgrond thans weer op de volkeren Jiit- oeient. Zij er daarom te meer gebed, te vu riger ijver om de christelijke grondslagen van ons volksleven te behouden, en fe nauwer aaneensluiting van wat nog trouw bleef aan de Banier van het Kruis. De Ned. Boerenbond en het Ontwerp-Inkomstenbelasting Door een commissie uit den Ned. Boe renbond is een rapport uitgebracht over het ontwerp van wet tot heffing pener rijksinkomstenbelasting. In dit rapport woivlt in herinnering ge bracht, dat de boer niet werd getroffen door de belasting op de bedrijfs- pn andere inkomsten. Het argument der regeering, door den minister gebezigd 111 zijn Memorie van Toelichting, dat deze vrijstelling zou zijn een „aanstoot gevend privilege", inderlijd hoofdzakelijk verleend wegens de ongun stige omstandigheden, waarin de landbouw toen verkeerde, wordt in den breede weer sproken op grond, dat de malaise nog piet voorbij is, dat de draagkracht van den boer geen nieuwe lasten toelaat en dat de boer in de grondbelasting reeds een spe ciale bedrijfsbelasting betaalt. Resumeerende, zegt de commissie, die bestond uit de heeren G. van den Eisen, J. L. Pauwen, Th. Verheggen en J. de Wijkerslooth de Weerdesteijn „Resumeerende, zijn wij van meening, dat de boer niet in deze belasting mag vallen. Steeds is voorheen, in bloeitij den zoowel als in tijden van achter uitgang, de boer gevallen buiten spe ciale belastingen op het bedrijf onder wat naam ook geheven. Steeds is de billijkheid ingezien van het verzet tegen eene dubbelbelasting door hetzelfde or gaan van publiek gezag op hetzelfde object. Naast de grondbelasting, feitelijk op het bedrijfsinJkomen geheven, werd nimmer eene tweede belasting opge legd. Allerminst mocht dit geschieden Maud liet zich aldus door hem tevreden stellen totdat hom eenige uren later een briefje van Sitvian overhandigd werd, om hem te melden dat het lijk door hem naar dei woning van den doode overgebracht mocht worden. De rechter van instructie had uitgemaakt dat de heer Overbeek ge storven moest zijn aan een dolksteek hem tusschen de schouderbladen toegebracht, of liever gezegd aan de gevolgen daarvan, want hij moest nog minstens twee uur na de verwonding hebben geleefd. Aange zien het moeielijk te gelooven was dat de dader hem veroordeeld had tot zulk een langzamen dood, moest men veronder stellen dat het slachtoffer aanvankelijk be wusteloos was geraakt en zijn moordenaar reeds ais bezweken was voorgekomen, ter wijl hij weder bijgekomen zou zijn geduren de den tijd dat de misdadiger zijn graf delfde. Indien hij dit voor eigen oogen had zien gereedmaken, was het meer dan begrijpelijk dat zijn gelaat zulk eene uit drukking van ontzetting droeg". Nieuwenheim zeide aan de jonge vrouw dat haar wensch eindelijk vervuld zou worden, en Terwijl hij haar de- treurige zorg overliet alles in huis gereed te maken tot de laatste uren welke Maurits Overbeek ooit meer onder zijn dak zou rusten, ging hij zelf tot een aannemer van begrafenis sen, en kwam met hem overeen op welke wijze hij het spoedigst voor het overbren gen van het stoffelijk overschot kon zor- waar de bestaande grond-inkomstenbe lasting een zoo hoog percentage heeft bereikt, welke, met iedere verbetering stijgende, met geene hypotheekrente re kening houdt. Allerminst waar de boer door eene reeks op hem spseiaal rus tende lasten wordt gedrukt. „De gevolgen der malaise, die in 1963 mede tot vrijstelling leidde, zijn nog lang niet overwonnen; toen even als thans is het heffen van eene be lasting op het inkomen vain den boer eene belasting op de armoede, eene straf op de zuinigheid die zijne draag kracht juist tot die hoogte brengt, dat de fiscus de betaling kan verhalen, zon der hem direct op straat te zetten, eene ontmoediging voor de ontginners en in- dijkers van gronden, een belemmering voor de verhooging van den nationalen rijkdom. „Het zoude beteek-jnen, dat op het door gebrek aan bescherming ten bate van andere standen laag gehouden land- bouwvoortbrengsel, nog eens ter ont lasting van die andere standen een percentage van dat product zou worden afgehouden onder den naam van in komstenbelasting, welke noodwen dig met willekeur toegepast, bij de onmogelijkheid zelfs voor den eerstbe- langhebbende om de bedrijfwinst te con troleeren, den eenen te hoog, den anderen te laag zoude treffen. „Wij meenen da.t tegen deze onbil lijkheid, die bovendien volmaakt nut teloos is, daar zij niets dan nadeelige gevolgen afwerpt, naast het wellicht overdreven voordeel voor den fiscus, met nadruk moet worden opgekomen". Dit rapport is door den Ned. Boeren bond overgenomen en miet een begeleidend verzoekschrift aan de Tweede Kamer ge zonden. FRANKRIJK. Volgens een bericht uit Rome aan het Parijsche „Journal' 'zal de H. Stoel tot het Fransche volk een schrijven richten ingeval het bekende voorstel der bisschop pen betreffende het bruikleen der kerken en kerkgoederen door de Regeering mocht worden afgewezen. Ook zou de H. Stoel een tweede document voorbereiden, be trekking hebbende op den door de Schei- dingswet veroorzaakten gewijzigden toe stand van het protectoraat over de katho lieke kerken en instellingen in het Oosten. De Caoutchouc-fabriek van Guillaume fils Ainé te JVIauons-Alfort is door brand vernield. Schade 300.000 francs. ENGELAND. De Protestanten van Ierland beginnen zich al tegen het regeeringsplan in zake een Roomsche instelling van hooger on derwijs te Dublin te verzetten. Trinity Col lege is voorgegaan, elf van de dertien bisschoppen der Anglikaansche kerk in Ierland zijn in een protest gevolgd. gen; daarna keerde hij naai' het tooneel van de misdaad weder. De heeren der rechtbank waren er pog bijeen; men had de strengste huiszoeking gehouden, en ook Overbeek's koffertje ge opend; maar tot dusverre was er geen ver der licht over de zaak verspreid. Nadat alle treurige formaliteiten vervuld waren, en de jonge man het hartverscheu rend wederzien van Maud met het. stof felijk omhulsel van haar echtgenoot bij gewoond had, keerde hij tot in de ziel toe bewogen naar zijn hotel terug, waar hem het volgende briefje wachtte: „Kom, zoo gij kunt, nog hellen avond, 0111 het even op welk uur bij mij. Ik heb nieuws voor u, maar moet uit vrees voor tijdverlies te huis blijven". S i 1 v i a n. Geen uitnoodiging kon Ernst aangena mer zijn geweest, aan slapen viel voor hem dien nacht toch niet te denken. Hij had reeds opgezien tegen de eindelooze uren welke hij' alleen met zijn gedachten zou moeten doorbrengen, en het kwam hem voor dat hoe eerder men het som bere geheim kon ontwaren, hoe eer ook de vrouw die hij liefhad gered zou zijn van de vervolging waaraan zij thans nog altijd ten prooi was. Met koortsachtige haast spoedde hij zich dus naar het opgegeven adres, waar Lij den detective voor eene gnootr tafel vond Zooals bijna overal in Katholieke landen is ook in Ierland het protestantisme ge heel negatief: men is tegen Rome, waar men vóór is, doet er minder toe. BELGIE. Abbé D aens. De bektade abbé Daens is zwaar ziek en heeft de laatste H. Sacra menten ontvangen. Gelukkig schijnt de abbé in die droevige omstandigheden tot inkeer te zijn gekomen en enkele feiten, die op zijn leven een donkere vlek ge worpen hebben, te hebben willen goed maken. De „Patriote" publiceert nl. den vol denden brief: Als Katholiek priester, die gehoorzamen wil aan mijn bisschop, welke gelijke in zichten heeft, als de Paus, verzoek ik de algemeene vergadering van de christen democratische partij, mij niet meer als pre sident of eere-president van de partij te herkiezen. A 1 o s t, 3 Febr. '07. Abbé Daen s. DUITSCHLAND. De sociaal-democratische „Volkszeit" te Dusseldorf legt een schitterend getuigenis af van de katholieke geestelijkheid. Zij stelt nl. in het geheel 12 gevallen vast, waarin gedurende twintig jaren katholieke geestelijken in Duitschland en Oostenrijk werden veroordeeld. Indien men bedenkt, dat in Duitschland en Oostenrijk te zamen ongeveer 60,000 pries ters zijn, reguliere en seculiere, en minstens viermaal zooveel leekenbroeders en nonnen, dan moet men zeggen, dat de statistiek van het sociaal-democratisch blad een schitterend getuigenis voor de katholieke geestelijkheid vormt. De verkiezingen voor den Rijksdag zijn achter den rug. De uitslag is gunstig voor de regering en voor de partijen waarop zij ter doorzetting) harer koloniale planneti steunt. Dé herstemmingen hebben de nederlaag der sociaal-democraten voltooid. Toen de Rijksdag ontbonden werd, be schikten zij over 78 mandaten; thans be houden zij er hoogstens 41. Het eerstel district van Berlijn het paleisdistrict, wijl de Keizer er woont dat, zoolang de Rijksdag bestaat, vrijzin nig koos, is ook bij deze herstemming vrij zinnig gebleven, tot niet. geringe voldoet- ning voor de regeering. Kaempf, van de .vrijzinnige volkspartij, is er herkozen, niet tegenstaande de socialisten zich ditmaal bijzonder 'hadden gewe-rd, om met de ver overing van ook dit district heel Berlijn rood te kleuren. Men zegt dat de Keizer in dat geval Potsdam als vaste residentie zou gekozen hebben. De totale uitslag (hoofdverkiezingen en herstemmingen te zamen) als volgt: con servatieven 58; vrije conservatieven 20; anti semieten 23; nationaal liberalen 54; vrijzinnigen van; alle schakeeringen 40; centrum 108; Polen 20; socialisten 41; wilden 12. Aldus heeft het centrum een bepaalde overwinning behaald en hebben dei so,- zitten, die geheel en al overdekt was met de papieren dien middag door hem ge vonden. Hij drukte Nieuwenheim hartelijk de hand en antwoordde aanstonds op zijne gejaagde vraag tot welke nieuwe ontdek king hij was gekomen „Ik heb bericht uit Holland". „Uit Holland!' 'herhaalde de jongeling Iverbaasd. „Ja, ik telegrafeerde naar Polderdijk om meer van de zaak te weten". „E11stamelde Ernst ademloos. „Alles goed en wel, mijne beste vriend, maak u daarom niet bezorgd over uwe kennissen. Zij zijn allen in leven; maai de schurken ziju ook daar weder aan het werk geweest". „Groote GodI Wat hebben zij gedaan?" „De woning van den heer Holm in de asch gelegd; maar hij was gelukkig ruim schoots tegen brandschade verzekerd, en wat uwe vrienden betreft, met uitzonde ring alleen van eene dienstbode, werden zij door den stationschef gered, die hen bij zich in huis opnam". Een zware slag deed hem verschrikt opzien. Deze laatste aandoening was te veel geweest. Nieuwenheim rustte be wusteloos aan zijne voeten. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Nieuwe Zeeuwsche Courant | 1907 | | pagina 1