UIMING
anfels
Donderdag 7 Februari 1907.
Derde Jaargang.
0.,
geld
Verschijnt eiken MMNDM-. WIEHSDAG- tn VRIIOAMVOHO.
DE KERKROOF IN FRANKRIJK.
FEUILLETON.
SLAVENKETENEN.
BUITENLAND.
No. 17.
IDEN,
DE PERS",
louseii,
J. EGBERTS.
IU.,
ca
p van Effecten
HENDRIKSE.
KATHOLIEK ORGAAN VOOR DE ZEEUWSCHE EILANDEN.
JARI, 'tf namiddags
Len.
Comité van
ctie te GOES.
PRIJZEN.
per kilo.
f 0.60
- 0.58
- 0.68
- 0.66
- 0.63
- 0.62
- 6 50
- 1.15
- 0.95
- 0.90
en niet, manden en
ïbours.
oegezonden.
nterc. 519.
per bns
lij 3 stuks.
10
Cent.
20
Cent.
4
Cent.
20
Cent.
20
Cent.
4
Cent.
15
Cent.
d
20
Cent.
5
Cent.
30
Cent.
10
Cent.
30
Cent.
4
Cent.
1DELBURG.
IjN
ELI.
3.
=5-
•00
00
c
-
0
i—1
0
1 X'
IA
IA
UkJ
O
lorgtocht.
iet hotel de Kinderen
n Le Cointre, Goes.
NIH MIME COURAHT
Abonnementsprijs per 3 maanden voor Goes fO.75, daarbuiten f 0.95
Afzonderlijke nummers A contant0.05
GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD
voor abonné's f0.377s, voor niet-abonné's „045
Bureau LANGE VORSTSTRAAT, GOES.
Advertentiën van 15 regels f 0.50; iedere regel meer 10 Ct
Eenzelfde advertentie 3 X geplaatst, wordt 2 X berekend.
Dienstaanbiedingen 5 regels voor 25 Ct. A contant.
Reclamebericbten 25 Ct. p. r. Bij abonnement speciale prijs.
De „Heraut" schrijft:
Jhr. mr. A. F. de Savornin Lohman
I heell niet ten onrechte wat thans in
Frankrijk geschiedt gebrandmerkt als den
schandelijksten kerkroof, d;en
de historie heeft aanschouwd.
Dit is niet te sterk gesproken.
Is het reeds ergerlijk, wanneer de Over
heid, die eiken diefstal te straffen heeft,
zelve zich aan het eigendom harer on
derdanen vergrijpt, te erger wordt dit
feit, wanneer die roof niet het eigendom
van particulieren, maar van de Christe
lijke Kerk geldt.
K Zelfs bij heidensche volken stond op
tempelróof dubbelzware slraf. En hier
komt de Overheid, die geroepen is om
het recht te handhaven, zelf roof mm de
'«Kerk plegen op reusachtige schaal, en ze
Smaakt dien roof nog dubbel hatelijk door
dat ze, zooals te Parijs, de kerkgebouwen
aan goddelooze vrijmetselaarsloges of aan
caféhouders verhuurt.
I Of de overheid nog, uit vrees voor op
stand van de lang getergde bevolking,
het grootste deel der kerkgebouwen voor-
loopig voor de godsdienstoefeningen over
laat, doet aan het feit der pechtsschennis
niets af. Want de Overheid doet dit
Jleen als g u n s t, en zoodra ze den volks-
est genoeg meester is geworden, zal
ook die gunst wel worden ingetrokken.
I Vergeet daarbij niet, dat de Overheid
gdezen maatregel nam volstrekt niet alleen
ten opzichte van die kerkgebouwen, die
reeds bij de Fransche revolutie „nationaal
eigendom" waren verklaard, maar even
goed van de kerken, die na dien tgd,
geheel uit particuliere bijdragen en vrij-
ïwillige giften der Roómschen wanen ge
bouwd, en het onrecht springt nog te
«cherper in het oog.
De Overheid in Frankrijk heeft, er is
geen zachter naam voor te vinden, op de
^meest brutale wijze diefstal gepleegd.
Dat de Kamer dien diefstal wettelijk sanc
tioneerde, maakt dit feit eer stuitender
en weerzinwekkender, dan dat het dit
JËrergoetijken zou. En niet kras, niet ern
stig genoeg kan door heel Europa gepro-
westeerd worden tegen een handeling, die
de grondslagen van het recht
aantast. Of deze roof de Roomsche Kerk
of welke andere Kerk ook geldt, verandert
aan het feit niets. Wat heden de Room
sche Kerk overkwam, kan morgen de
Protestantsehe Kerk overkomen. Elke
Kerk, die niet goed- of kwaadschiks aan
de mieest tyrannieke bevelen der Over
heid gehoorzaamt, kan op dezelfde wijze
gestraft worden met berooving van
haar goed.
Toch is 'tniet alleen deze schennis
van het recht, die om een protest
roept. De Paus heeft in zijn jongste
encycliek, die zelfs den protestant, eerbied
moet afdwingen door haar bezadigdheid
en ernst, het terecht gezegd: de strijd
in Frankrijk gaat niet tegen den Paus
of de Roomsche kerk, maar tegen |de
Christel ij ke religie zelve. Het
is dezelfde geest, die in de dagen der
Revolutie snoeven deed, dat men den
laatsten koning aan de darmen van den
laatsten priester opknoopen zou, die thans
in Frankrijk aan het. woord is. En al
werkt men thans niet meer als in de
dagen dier Revolutie met schavot en
guillotine, de vervolging draagt daarom
geen minder bitter karakter. Een open
lijke aanval, waarbij het bloed der mar
telaren vloeit, zou zelfs de voorkeur ver
dienen boven deze geniepige onderdruk
king. Het openlijk martelaarschap wekt
heilige geestdrift, doet de nobele geesten
protesteeren, brengt de Kerk nieuwe vol
gelingen toe. Maar de stelselmatige achter
uitzetting op politiek gebied van al wat
den naam van Christus belijdt, het ban
nen der raligie uit het volksonderwijs,
het berooven der Kerk van hare goede
ren, het uitwisschen van Gods naam uit
eed en munt-randschrift, is een vervolging
die veel moeilijker te verdragen is dan
schavot of brandstapel.
De ernst van wat thans in Frankrijk
zich afspeelt, kan daarom niet diep genoeg
worden gevoeld. Slechts dwaze opper
vlakkigheid kan meenen, dat deze storm
alleen Frankrijk geldt en hoogstens voor
de Roomsche Kerk gevaarlijk zou zijn.
De historie leert, dat zulke uitbarstingen
van haat tegen de Christelijke religie ge
woonlijk niet tot één volk beperkt blijven,
maar als een wervelwind over de vol
kenen heen trekken.
Opmerkelijk is het dan ook, dat ile
liberale pers in België, Italië, Spanje en
zelfs in Duitschland reeds, de maatregelen
der Fransche regeering luide heeft toe
gejuicht. Engeland alleen komt nog tegen
dezen kerkroof op. Maar de liberale pers
ten onzent laat geen woord van protest
hooren of geeft in haar buitenlandsche
correspondenties de „Maasbode" wijst
er terecht op do Fransche regeering
volkomen gelijk. Dit kan ook niet an
ders. De beginselen van het libe-
52).
„Zeer goed. Gij zult hier het gerecht
opwachten en dien heeren mededeelen op
welke wijze wij tot de ontdekking geraakt
zijn, en in welke houding het lijk gerust
heeft. Daarna zult gij zeker nieuwe be
velen krijgen".
Ernst naaide een goudstuk uit zijne
beurs te voorschijn en overhandigde dat,
onder hartelijke dankbetuiging aan den
wakkeren jongen man, die zoo welgemoed
alleen achterbleef met een doode in de
geheimzinnige woning, waar met ieder
oogenbhk een nieuw gevaar kon oprijzen
Aan de voordeur nam hij afscheid van
den detective die beloofde hem aanstonds
te verwittigen indien zich nieuws mocht
voordoen.
I Hijizelf spoedde zich naar Maud, die hij
nog altijd aan de grootste verslagenheid
ten prooi vond.
„Is hij gevonden?" riep zij Ernst toe
zoodra zij hem slechts herkende.
Nieuwenheim boog sprakeloos het hoofd.
k'tl'ft er geen hoop meer over'
geen hoop hoegenaamd?"
„Helaas! neen, mevrouw. De Londen
arhr p? ht?f.!?eeft wonderen van ijver en
schranderheid verricht; maar wij zijn te
laat van alles verwittigd geworden. Nie
mand kon ook vermoeden welk gevaar
hem bedreigde".
„Dus is hij dood", luidde het met een
doffen snik: „01 hoezeer gevoel ik thans
dat ik in .weerwil van mijne vertwijfeling
nog was blijven hopen, dat het mij onmo
gelijk voorkwam dat hij levenloos zou zijn,
hij die zoo gezond, zoo krachtig en zoo
gehecht was aan het bestaan i Maar zijn
tijk? Waarom voert men het niet tot. mij?
In deze woning behoort hij te rusten tot
dat zij hem voor altijd wegdragen. Ik wil
hem zien; dan eerst zal ik tot eenige rust
komen".
„Men zal nog voor den nacht het stoffe
lijk overschot hierheen brengen; de justi
tie moet allereerst met haar onderzoek
gereed zijn. O! verzet u daartegen niet;
gij wilt immers dat Maurits volkomen ge
wroken zal worden?"
„Ja, ja; tot dat oogenblik toe, zal het
mij wezen als verweet hij mij voortdurend
met zijn dood vrede te nemen".
„Wees dan gerust, want zoo gij het ge
recht laat begaan, zal men nog heden
avénd de ware schuldigen op het spoor
zijnmen heeft reeds de papieren ontdekt,
die zonder twijfel alle draden der samen
spanning In handen zullen geven, en mor
gen zijn de medeplichtigen van den man
die helaas! door mij aan het schavot ont
komen is, in de gevangenis of pp het punt
er te komen".
ralisme zijn. in Frankrijk en ons land de
zelfde. En al loopt men daar wat harder
van stal dan bij ons, bloed is dikker dan
water en de familietrek verloochent zich
niet.
Groen van Prinsterer heeft met profe-
tischen blik voorspeld: de tijld kan komen
dat Roomsch en Protestant elkaar de
hand zullen reiken op den brandstapel
door de mannen der Revolutie ontstoken.
Met den somberen ernst van dat woord
spotte men niet. Wie op de teekenen
der tijden acht geeft, weet hoe machtig
de invloed is, dien de geest van den
afgrond thans weer op de volkeren Jiit-
oeient.
Zij er daarom te meer gebed, te vu
riger ijver om de christelijke grondslagen
van ons volksleven te behouden, en fe
nauwer aaneensluiting van wat nog trouw
bleef aan de Banier van het Kruis.
De Ned. Boerenbond en
het Ontwerp-Inkomstenbelasting
Door een commissie uit den Ned. Boe
renbond is een rapport uitgebracht over
het ontwerp van wet tot heffing pener
rijksinkomstenbelasting.
In dit rapport woivlt in herinnering ge
bracht, dat de boer niet werd getroffen
door de belasting op de bedrijfs- pn andere
inkomsten.
Het argument der regeering, door den
minister gebezigd 111 zijn Memorie van
Toelichting, dat deze vrijstelling zou zijn
een „aanstoot gevend privilege", inderlijd
hoofdzakelijk verleend wegens de ongun
stige omstandigheden, waarin de landbouw
toen verkeerde, wordt in den breede weer
sproken op grond, dat de malaise nog piet
voorbij is, dat de draagkracht van den
boer geen nieuwe lasten toelaat en dat de
boer in de grondbelasting reeds een spe
ciale bedrijfsbelasting betaalt.
Resumeerende, zegt de commissie, die
bestond uit de heeren G. van den Eisen,
J. L. Pauwen, Th. Verheggen en J. de
Wijkerslooth de Weerdesteijn
„Resumeerende, zijn wij van meening,
dat de boer niet in deze belasting mag
vallen. Steeds is voorheen, in bloeitij
den zoowel als in tijden van achter
uitgang, de boer gevallen buiten spe
ciale belastingen op het bedrijf onder
wat naam ook geheven. Steeds is de
billijkheid ingezien van het verzet tegen
eene dubbelbelasting door hetzelfde or
gaan van publiek gezag op hetzelfde
object. Naast de grondbelasting, feitelijk
op het bedrijfsinJkomen geheven, werd
nimmer eene tweede belasting opge
legd. Allerminst mocht dit geschieden
Maud liet zich aldus door hem tevreden
stellen totdat hom eenige uren later een
briefje van Sitvian overhandigd werd, om
hem te melden dat het lijk door hem naar
dei woning van den doode overgebracht
mocht worden. De rechter van instructie
had uitgemaakt dat de heer Overbeek ge
storven moest zijn aan een dolksteek hem
tusschen de schouderbladen toegebracht,
of liever gezegd aan de gevolgen daarvan,
want hij moest nog minstens twee uur
na de verwonding hebben geleefd. Aange
zien het moeielijk te gelooven was dat
de dader hem veroordeeld had tot zulk
een langzamen dood, moest men veronder
stellen dat het slachtoffer aanvankelijk be
wusteloos was geraakt en zijn moordenaar
reeds ais bezweken was voorgekomen, ter
wijl hij weder bijgekomen zou zijn geduren
de den tijd dat de misdadiger zijn graf
delfde. Indien hij dit voor eigen oogen
had zien gereedmaken, was het meer dan
begrijpelijk dat zijn gelaat zulk eene uit
drukking van ontzetting droeg".
Nieuwenheim zeide aan de jonge vrouw
dat haar wensch eindelijk vervuld zou
worden, en Terwijl hij haar de- treurige
zorg overliet alles in huis gereed te maken
tot de laatste uren welke Maurits Overbeek
ooit meer onder zijn dak zou rusten, ging
hij zelf tot een aannemer van begrafenis
sen, en kwam met hem overeen op welke
wijze hij het spoedigst voor het overbren
gen van het stoffelijk overschot kon zor-
waar de bestaande grond-inkomstenbe
lasting een zoo hoog percentage heeft
bereikt, welke, met iedere verbetering
stijgende, met geene hypotheekrente re
kening houdt. Allerminst waar de boer
door eene reeks op hem spseiaal rus
tende lasten wordt gedrukt.
„De gevolgen der malaise, die in
1963 mede tot vrijstelling leidde, zijn
nog lang niet overwonnen; toen even
als thans is het heffen van eene be
lasting op het inkomen vain den boer
eene belasting op de armoede, eene
straf op de zuinigheid die zijne draag
kracht juist tot die hoogte brengt, dat
de fiscus de betaling kan verhalen, zon
der hem direct op straat te zetten, eene
ontmoediging voor de ontginners en in-
dijkers van gronden, een belemmering
voor de verhooging van den nationalen
rijkdom.
„Het zoude beteek-jnen, dat op het
door gebrek aan bescherming ten bate
van andere standen laag gehouden land-
bouwvoortbrengsel, nog eens ter ont
lasting van die andere standen een
percentage van dat product zou worden
afgehouden onder den naam van in
komstenbelasting, welke noodwen
dig met willekeur toegepast, bij de
onmogelijkheid zelfs voor den eerstbe-
langhebbende om de bedrijfwinst te con
troleeren, den eenen te hoog, den
anderen te laag zoude treffen.
„Wij meenen da.t tegen deze onbil
lijkheid, die bovendien volmaakt nut
teloos is, daar zij niets dan nadeelige
gevolgen afwerpt, naast het wellicht
overdreven voordeel voor den fiscus,
met nadruk moet worden opgekomen".
Dit rapport is door den Ned. Boeren
bond overgenomen en miet een begeleidend
verzoekschrift aan de Tweede Kamer ge
zonden.
FRANKRIJK.
Volgens een bericht uit Rome aan het
Parijsche „Journal' 'zal de H. Stoel tot
het Fransche volk een schrijven richten
ingeval het bekende voorstel der bisschop
pen betreffende het bruikleen der kerken
en kerkgoederen door de Regeering mocht
worden afgewezen. Ook zou de H. Stoel
een tweede document voorbereiden, be
trekking hebbende op den door de Schei-
dingswet veroorzaakten gewijzigden toe
stand van het protectoraat over de katho
lieke kerken en instellingen in het Oosten.
De Caoutchouc-fabriek van Guillaume
fils Ainé te JVIauons-Alfort is door brand
vernield. Schade 300.000 francs.
ENGELAND.
De Protestanten van Ierland beginnen
zich al tegen het regeeringsplan in zake
een Roomsche instelling van hooger on
derwijs te Dublin te verzetten. Trinity Col
lege is voorgegaan, elf van de dertien
bisschoppen der Anglikaansche kerk in
Ierland zijn in een protest gevolgd.
gen; daarna keerde hij naai' het tooneel
van de misdaad weder.
De heeren der rechtbank waren er pog
bijeen; men had de strengste huiszoeking
gehouden, en ook Overbeek's koffertje ge
opend; maar tot dusverre was er geen ver
der licht over de zaak verspreid.
Nadat alle treurige formaliteiten vervuld
waren, en de jonge man het hartverscheu
rend wederzien van Maud met het. stof
felijk omhulsel van haar echtgenoot bij
gewoond had, keerde hij tot in de ziel
toe bewogen naar zijn hotel terug, waar
hem het volgende briefje wachtte:
„Kom, zoo gij kunt, nog hellen avond,
0111 het even op welk uur bij mij. Ik heb
nieuws voor u, maar moet uit vrees voor
tijdverlies te huis blijven".
S i 1 v i a n.
Geen uitnoodiging kon Ernst aangena
mer zijn geweest, aan slapen viel voor
hem dien nacht toch niet te denken. Hij
had reeds opgezien tegen de eindelooze
uren welke hij' alleen met zijn gedachten
zou moeten doorbrengen, en het kwam
hem voor dat hoe eerder men het som
bere geheim kon ontwaren, hoe eer ook
de vrouw die hij liefhad gered zou zijn
van de vervolging waaraan zij thans nog
altijd ten prooi was.
Met koortsachtige haast spoedde hij zich
dus naar het opgegeven adres, waar Lij
den detective voor eene gnootr tafel vond
Zooals bijna overal in Katholieke landen
is ook in Ierland het protestantisme ge
heel negatief: men is tegen Rome, waar
men vóór is, doet er minder toe.
BELGIE.
Abbé D aens. De bektade abbé Daens
is zwaar ziek en heeft de laatste H. Sacra
menten ontvangen. Gelukkig schijnt de
abbé in die droevige omstandigheden tot
inkeer te zijn gekomen en enkele feiten,
die op zijn leven een donkere vlek ge
worpen hebben, te hebben willen goed
maken.
De „Patriote" publiceert nl. den vol
denden brief:
Als Katholiek priester, die gehoorzamen
wil aan mijn bisschop, welke gelijke in
zichten heeft, als de Paus, verzoek ik de
algemeene vergadering van de christen
democratische partij, mij niet meer als pre
sident of eere-president van de partij te
herkiezen.
A 1 o s t, 3 Febr. '07.
Abbé Daen s.
DUITSCHLAND.
De sociaal-democratische „Volkszeit" te
Dusseldorf legt een schitterend getuigenis
af van de katholieke geestelijkheid.
Zij stelt nl. in het geheel 12 gevallen
vast, waarin gedurende twintig jaren
katholieke geestelijken in Duitschland en
Oostenrijk werden veroordeeld. Indien
men bedenkt, dat in Duitschland en
Oostenrijk te zamen ongeveer 60,000 pries
ters zijn, reguliere en seculiere, en
minstens viermaal zooveel leekenbroeders
en nonnen, dan moet men zeggen, dat de
statistiek van het sociaal-democratisch
blad een schitterend getuigenis voor de
katholieke geestelijkheid vormt.
De verkiezingen voor den Rijksdag zijn
achter den rug. De uitslag is gunstig voor
de regering en voor de partijen waarop zij
ter doorzetting) harer koloniale planneti
steunt.
Dé herstemmingen hebben de nederlaag
der sociaal-democraten voltooid.
Toen de Rijksdag ontbonden werd, be
schikten zij over 78 mandaten; thans be
houden zij er hoogstens 41.
Het eerstel district van Berlijn het
paleisdistrict, wijl de Keizer er woont
dat, zoolang de Rijksdag bestaat, vrijzin
nig koos, is ook bij deze herstemming vrij
zinnig gebleven, tot niet. geringe voldoet-
ning voor de regeering. Kaempf, van de
.vrijzinnige volkspartij, is er herkozen, niet
tegenstaande de socialisten zich ditmaal
bijzonder 'hadden gewe-rd, om met de ver
overing van ook dit district heel Berlijn
rood te kleuren. Men zegt dat de Keizer
in dat geval Potsdam als vaste residentie
zou gekozen hebben.
De totale uitslag (hoofdverkiezingen en
herstemmingen te zamen) als volgt: con
servatieven 58; vrije conservatieven 20;
anti semieten 23; nationaal liberalen 54;
vrijzinnigen van; alle schakeeringen 40;
centrum 108; Polen 20; socialisten 41;
wilden 12.
Aldus heeft het centrum een bepaalde
overwinning behaald en hebben dei so,-
zitten, die geheel en al overdekt was met
de papieren dien middag door hem ge
vonden.
Hij drukte Nieuwenheim hartelijk de
hand en antwoordde aanstonds op zijne
gejaagde vraag tot welke nieuwe ontdek
king hij was gekomen
„Ik heb bericht uit Holland".
„Uit Holland!' 'herhaalde de jongeling
Iverbaasd.
„Ja, ik telegrafeerde naar Polderdijk om
meer van de zaak te weten".
„E11stamelde Ernst ademloos.
„Alles goed en wel, mijne beste vriend,
maak u daarom niet bezorgd over uwe
kennissen. Zij zijn allen in leven; maai
de schurken ziju ook daar weder aan het
werk geweest".
„Groote GodI Wat hebben zij gedaan?"
„De woning van den heer Holm in de
asch gelegd; maar hij was gelukkig ruim
schoots tegen brandschade verzekerd, en
wat uwe vrienden betreft, met uitzonde
ring alleen van eene dienstbode, werden
zij door den stationschef gered, die hen
bij zich in huis opnam".
Een zware slag deed hem verschrikt
opzien. Deze laatste aandoening was te
veel geweest. Nieuwenheim rustte be
wusteloos aan zijne voeten.
(Wordt vervolgd.)