III», ïden. No. 13. Dinsdag 29 Januari 1907. Derde Jaargang. Mijnt ellen MAANDAG-, WOENSDAG- en VRIJD4GAVBK0. ïn. )n. DARGENT. FEUILLETON. SLAVENKETENEN. IDEN, DE PERS |p-club, Goes, /ergadering Oude Strijd". luari, na 'f Lof ENDAMME een Vergadering iesvereeniging locaal der R.-K. KATHOLIEK ORGAAN VOOR DE ZEEUWSCHE EILANDEN. L LI N G S, Neutrale Pers. UBT DE Pëfêb, K IjARI, 's namiddags luLCK. ien. Comité van fictie te GOES. anuari, des avonds ■•ins van Oranje". H. DE WILDE, |n van Zuid-Hollanl ;e- b a t. it. HET BESTUUR. ST BESTUUR. Abonnementsprijs per 3 maanden voor Goes f0.75, daarbuiten f 0.95 Afzonderlijke nummers A contant „0.05 GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD voor abonné's f0.37V2, voor niet-abonné's„045 BureauLANGE V0R5T5TRAAT, GOES. Advertentiën van 15 regels £0.50; iedere regel meer 10 Ct Eenzelfde advertentie 3 X geplaatst, wordt 2 X berekend. Dienstaanbiedingen 5 regels voor 25 Ct. A contant. Reclameberichten 25 Ct. p. r. Bij abonnement speciale prjjs. eur, Po .ticheur. Niet alleen tegen de liberale, de vrij zinnige pers moet door onze par tij kracht dadig dien strijd worden aangebonden, ook de zoogenaamde „neutrale", onzij dige pers moet inderdaad bestreden. In hoevete, zoo niet de meeste, zooge naamd neutrale bladen vindt de Katho liek niet geregeld ergerniswekkende en aanstootgevende, annonces in de adver tentiekolommen. Vele der zgn. neutrale couranten be vatten bovendien, voornamelijk in buiten- landsche correspondenties, giftig-venijnige pijlen tegen at wat den Katholiek dier baar is. Maar ook al ware dit niet. zoo; ook al zou het onding van neutraliteit inder daad in de pers bestaan kunnen vinden, dan nog is strijd 'tegen die „onzijdige" bladen alleszins gerechtvaardigd, wijl in dezer kolommen de Katholiek nooit of te nimmer een verdediging zijner be ginselen zal aantreffen. Dat verbiedt immers de neutraliteit! Lang niet genoeg zijn de Katholieken doordrongen van het schadelijke en ver derfelijke der zgn. neutrale lectuur in couranten. Men moest toch meer begrijpen, dat op het gebied der pers neutraliteit geheel on bestaanbaar is. Een zoogenaamd „neutraal" blad moet voldoen aan eisehen van „neutrale" le zers; dat wil peggen: moet kunnen, al thans trachten te voldoen aan ieder een; aan Jan Rap en zijn maat. Natuurlijk toch, anders ware zoo'n neu traal blad niet onzijdig. Bij eenig doorzicht nu zal ieder dra in zien, dat het absoluut onmogelijk is een „neutraal" blad inderdaad werkelijk „neu traal", onzijdig, te redigeeren. Men moet immers in zoo een neutraal blad iedereen te vriend houden: daar is 'tom te doen. Dit evenwel is onmogelijk. En wel omdat het een absurditeit is, in zgn. onzijdige bladen, die variëteit, de ver scheidenheid in druk te brengen zóó, dat ieder naar zijn overtuiging, bevredigd wordt, althans geen aanstoot er in vindt. Men moet geven „elck wat wils"; men moet vanwege die hooggeroemde neutrali teit opnemen artikelen en stukken, die iedereen, van welke richting ook, aanstaan. Dit nu is op den duur een volstrekte onmogelijkheid. Le Cointre, Goes. 50). „Maar als zij toch den dood van mijn vriend niet betreffen „Mijnheer", sprak Silvian, hem door dringend aanziende: „Ik heb mij geheel en al tegen mijn wil met deze zaak be last; ik had daartoe redenen die van groot gewicht voor mij waren. Doch het bewust zijn mijn plicht tie hebben volbracht zal mij troosten over alles wat daaruit mocht voortvloeien; op het oogenbiik is het ech ter alsof gij terug zoudt willen treden. Mag ik de reden daarvan vernemen?" Nieuwenheim slak hem de hand tee ©a antwoordde „Gij hebt gelijkeen man mag niet aar zelen, als het woord „plicht" uitgespro ken wordt, en ik wil ook (niet dat gij aaii mij zoudt twijfelen, daarom zeg ik u liever de volle waarheid. De. jonge vtouw die ik bij het spoorwegongeluk mocht red den, boezemt mij eene groote vriend schap in „Zou het woord „vriendschap" niet wat al te kieur-loos zijn?" vroeg de detective met een fijnen glimlach. „Misschien; maar hoe het ook zij, ik zou voor niets ter wereld mede willen werken aan haar ongeluk, en ik vrees Er bestaan bladen 'tzijn trouwens de meeste, zoo niet alle „neutrale" welker redactie de naïeve meening is toe gedaan, dat zij door overneming van ar tikelen van allerlei richting en kleur, de mooie onzijdigheid bandhaven. 't Kan onmogelijk anders, pf de eene of wel de andere partij der lezers van een zgn. neutraal blad kan met den ge- heelen inhoud niet meegaan; moei ér dingen in zien vermeld, die niet met baar overtuiging strooken; waardoor „neutra liteit" voor de zooveelste maal weer als een onding te voorschijn treedt. Kortom: een onmogelijkheid is het, dat een „neutraal" blad, zonder ern stige kwetsing van meeningen en gevoe lens zijn persproducten de wereld, instuurt. En bij deze neutrale pers kan geen sprake zijn van wat een Fransch spreek woord zegt: dat uit de botsing der mee- ningen de waarheid geboren wordt; wijl deze pers zorgvuldig alle hotsingen v e r m ij d t, en voor het misschien zeld zaam voorkomende gevaj, dat ze er geen „p a r t i p r s", geen vooringenomen standpunt op na houdt, feiten groepeert en rangschikt, die een niet der zake kun dige lezer op pen dwaalweg, plthans in een doolhof voeren. De beginsellooze, de „neutrale" pers mag dan ook door Katholieken niet worden gesteund. Het steunen dier pers op welke ma nier dan ook komt neer op verzwak king van eigen kracht niet alleen, maar helpt, in 't algemeen, ,aan de verbreiding van ideeën en beginselen, die niet de onze zijn. Daarom, in 't vervolg, de neutrale pers- producten uit onze woningen geweerd, en niet geluisterd naar hen, die zelfs spreken durven van „het beginsel" der neu traliteit 1 Een uitstekend voorstel. Het is in ons Land, met zijn vele onze kere districten, al zoo dikwijls voorge komen, da,t de uitslag van een paar stem men afhing. En zulks gebeurde zoowel bij verkie zingen voor de Kamer als voor de Provin cie en de Gemeente. Daar gewoonlijk de uitslag afhangt van de niet-overtuigde kiezers, die pas de laat ste dagen beslissen op wien te stemmen, hangt de uitkomst meermalen af van de wijze, waarop de laatste dagen „ge werkt" wordt. En nu is het verschil- dat de politie in de hier verborgen pa pieren het bewijs zou kunnen vinden dat zij zelve aan het een of ander komplot deelgenomen kan hebben". „Weet gij niets bepaalds a£ omtrent, hare medeplichtigheid „Niets. Zij heeft mij geen enkele bij zonderheid omtrent haar verleden mede gedeeld, zelfs niet haar naam".. „Dat is des te vreemder, omdat zij toch geen verlangen moet hebben gekoesterd hare beulen te sparen; maar- indien wij werkelijk papieren mochten vinden die ge vaarlijk waren voor haai-, dan beloof ik u één dingin dat geval zal ik persoon lijk met haar gaan spreken; ik heb wel andere lieden aan het praten gekregen: en weet hoe men dat aan moet leggen. Wplnu zij behoeft ons slechts eenige be langrijke inlichtingen te hebben verstrekt, om voor haar de toegevendheid der jury te verkrijgen". „Ik dank u van ganscher harte", riep Nieuwenheim uit: „gij geeft mij op eens weder moed. Het is zoo ontzettend een ons dierbaar leven bedreigd te gelooven". Op dat oogenbiik hield er een rijtuig voor de deur stil en werd er gescheld. Het was de agent "die met Pluto weder keerde. De hond scheen dikwijls met Silvian te doen te hebben gehad, althans zij waren groote vrienden en hij sprong vol blijd schap op den detective toe, om zijne han- lende maten voorgekomen, dat door onge- teekende strooibiljetten de grofste leugens werden verspreid tegen candidaten. Als later de onwaarheid bleek, was de stem ming afgeloopen en beslist. Daarom stelt de „Standaard" voor, dat bij verkiezingen de verspreiding van o n- geteekende stukken zal worden straf baar gesteld. Men zal elkaar dan eerlijker bestrijden en persoonlijke hatelijkheden en verdachtmakingen zulten achterwege blij ven. Zulk voorstel verdient, wel degelijk over weging en we kunnen er ons mede ver vereenigen. Waarheid in de Politiek. Ouder dit opschrift schrijft dr. J. Th de Visser in „de Nederlauder" een eerste artikel, waarin hij de aandacht vestigt op de poging van de linkerzijde, om de antithese vuor dood te verklaren. Wij lezen o. m. daarin het volgende Een zeer groot woord om de antithese mede van de baan te schuiven, is Rome". Er ligt iets comisch in, wanneer men de liberalen met dit scbrikbeeU ouder de rechtzinnige Protestanten ziet werken. Waut hoe hebben diezelfde liberalen van Thorbeeke af tot Burgesius toe gehengeld om Rome's guust. Zelden is er een kabi net geweest dat het hierin zóó ver bracht als het kabinet-Pierson. Men moet over het clericalisme van mr. Burgesius mr. Van Houten maar eens booren Do Room- seheu zijn verstandig genoeg geweest zich niet te laten vangen, zeer goed wetende dat het steeds meer naar bet radicalisme opschuivend liberalisme straks op het „ui Dieu" bet „ni maitre" zal moeten laten volgen. Maar feit is dat de verhouding van links en rechts tot Rome aldus het best kan worden geteekend Beide reke- Leu ernstig met Rome èn om het groote aantal onzer R. K medeburgers èn om Rome's intellectueele en ïeligieuse kracht doch „rechts" rekent er mede vóór het voetlicht,links" achter de schermen. Een man als mr. Van der Vlugt heeft dit eerlijk erkend. En het is ook niet anders. Maar daarom is het zoo itloyaal, wanneer de liberalen voor hunne candidaten stem ming maken door de Protestanten op te hitsen tegen de Roomschen. Want hier mede moet de indruk worden gevestigd alsof bij hunne candidauten de Protestant- sche belangen veiliger zijn dan bij die aan de rechterzijde Dit nu is eenvoudig fopperij. Ten eerste omdat de politiek der libe ralen „achter de schermen" het tegenover gestelde leert. Ten tweede omdat in het negatief Pro testantisme van verreweg de meeste libe ralen hoegenaamd geen weerkracht schuilt tegen welk positief godsdienstig of ker kelijk beginsel ook. den te likken. Maar nog was de man bezig hem te streelen, toen het dier on rustig begon te worden, en in alle rich tingen rondsnuffelde, totdat hij op de tuin kamer toeliep. „Gij ziet dat hij zijne zaken verstaat", zeide de detective vol trots op hem wij zende: „Ik heb hem afgericht". Ernst verloor geen der bewegingen v,an den hond uit het oog. Zij traden de kamer weder binnen, en Pluto liep aanstonds op de kast toe, f© vergeefs pogende haar open te krabben. Silvian ontsloot den toegang daartoe, en liet hem ongestoord rondsnuffelen. Daar na hield hij hem Overbeek's pelsjas onder den neus,.en sprak op gebiedenden toon: „Zoek, Pluto, zoek!" De hond keek hem een oogwenk aan, als wilde hij zich goed doordringen van hetgeen men van hem verlangde, en daar op richtte hij zich weder naar de gang. „Ga alle deuren, behalve de voordeur natuurlijk, openzetten", sprak SJvian tot den agent: „Wij behoeven niet mee te gaan. Pluto zal luid genoeg beginnen te huilen, ials hij de plek gevonden heefi, óm ons te waarschuwen". Hij zette zich bij deze woorden in een armstoel ineer; Nieuwenheim echter vond geen fust of duur meer in zich en liep jiet sombere verjrek met groote schreden op en neer. Tot welke nieuwe ontdek king zou men geraken? Ten derde omdat ieder, die in de prac- tische politiek thuis is, weet dat de libe ralen veel feller staan tegenover recht zinnige Protestanten dan tegenover Ka tholieken. Alspnijne godsdienstige geestverwanten dit laatste doorzien, zullen zij zich niet langer door liberalen tegen Rome in het harnas laten jagen. Want dan weten zij, dat zij te dezen opzichte het slachtoffer zijn van eene taktiek, die eigenlijk het daglicht niet kan zien. FRANKRIJK. De uilzetting te Reaupreau zal nog een staartje hebben. De bezittingen en de ge bouwen van 't klein seminarie te Beau- preau stal de Staat de eerste maal in 1789. Den len Mei 1857 te koop geboden, hebben de bewoners ,van Beaupreau en omstreken het teruggekocht, van wie er nog eenigen leven. Nu zat men de officieel© plunderaars een proces aandoen. Want in de koopactie was nog wel vastgelegd, dat, zoo ooit bet seminarie mocht onderdrukt worden, de eigendommen van 't college zouden aan de gemeente van Beaupreau komen, met den last er een instelling van middelbaar onderwijs, door geestelijken bestuurd te onderhouden. Geen verklaring voor de godsdienstoefe ningen zal verplichtend zijn. En naar aan leiding van dit terugkrabbelen der Fran- scbe regeering meldt nu de „Giomale d' Italia", dat het Vaticaan toch zijn hou ding niet zal wijzigen; omdat dit teruggaan der regeering wel ,de uitoefening van den godsdienst toestaat, maar niet verzekert. De H. Stoel eischt de kerkelijke hiërar chie. In het paleis, waaruit de aartsbisschop is verdreven, zal thans gaan zetelen de minister van Arbeid, de vermaarde Viviani, de man, die de lichten des hemels meent te kunnen uitdooven en wien nu een oogenbiik van tijdelijken triomf wordt ver gund. Er komen nadere bijzonderheden om trent de groote gebeurtenis der stichting van een „Katholieke apostolische Fran- sche kerk", die onafhankelijk zal zijn van den Paus. Het blijkt nu, dat. een schismatieke aartsbisschop Mgr. Vilatte het werk van dien „Malin"-redacteur Heinri des Houx nog eens op zich wil nemen: hij moest weten, dat elke tak die van den stam wordt afgesneden tot verdorren en ster ven veroordeeld is. De heer Briand heeft met een nieuwen slag onze vrijheid den kop ingedrukt, zoo schrijft de „Croix". En zij doelt op het nieuwe wetsontwerp op bet onderwijs. Het ontwerp is in de Loge in elkaar gezet. Het nieuwe ontwerp knijpt de vrijheid in onderwijs de keel niet dicht, maar kne velt ze alleen en levert ze met handen Er verliepen een tiental minuten, ge durende w-elke de beide mannen geen woord jUitten, en slechts op het signaal wachtten, dat hun de bloedige vondst zou verkondigen. ,De agent was tot hen terug gekeerd en vroeg zichzelven af of hij he den het geluk niet gehad had de eerste schrede te zetten op hetzelfde pad dal Silvian zoo roemvol had bewandeld. Het was ook altijd zijn droom geweest eenmaal de slimste detective der drie koninkrijken te worden. Op eenmaal zagen allen elkander aan; er weerschalde een luid geblaf dat spoedig in gehuil overging. „Fluto ds niet ver van hier", sprak Sil vian: „maar waai" mag hij wezen; volg mij, wij zullen het spoedig weten". in .de gang vernam men het gehuil op nieuw, het had een zonderlingen, hollen klank. „Hij moet in eene ledige, gewelfde ruim- te zijn", mompelde de geheime agent: „Waarschijnlijk bet benedenhuis". En werkelijk vonden zij bet beest terug in ©en soort waschkamer, die aan de ach terkamer grensde. Pluto stond daar uit al zijn macht te krabben op dep, hiet breede vierkante steenen geplaveiden grond. Silvian bukte zich en klop,© mat het beft van ©en groot dolkmes dat hij bij zich ftroeg op de verschillende steenen. in het minden hadden zij allen denzelfden klank, maar niet ver van 't kleine tralie- en voeten gebonden aan "de genade over van de uitvoerende macht, die tot in bij zonderheden en met kleine brokjes naar den wensch barer grillen, het zaakje wel klaren zal. Te Sainte Aune (Frankrijk) hebben Don derdag bij de inventarisatie in de basiliek aldaar, vrij ernstige onlusten jolaats gehad. Niet minder dan 1500 soldaten onder be vel van generaal Laurezae waren onder de wapens. Het kwam herhaaldelijk tot ge vechten, waarbij vier personen -werden ge arresteerd o.a. de markiezin de Cuver- ville en de markies d'Anglade. De eerw. heer Chauvet, pastoor van Canet, bij Perpignan is tengevolge der in cidenten, welke plaats hadden bij de boe delbeschrijving zijner kerk, zoo hevig in zijn geestvermogens geschokt, dat hij moest worden overgebracht naai' het ge sticht voor zenuwlijders te Limoux. DUITSCHLAND. Friedrich Wilhelm, Victor, Albert, ko ning van Pruisen en üuitsch keizer, ver jaarde gisteren en bereikte den acht-en- veertigjaiigen leeftijd. 'tls de eerste maal dat „grootvader" Wilhelm verjaart. Grootvader kan en zat dan ook wejl monter en tevreden zijn op zijn feestdag. Het geluk zegent zijn Huis. En dat zijn roode onderdanen zoo frisch klop hebben gekregen, bij de verkiezin gen, nu, dat zal de stemming wel niet bederven. De afgeloopen verkiezing in het rijk van Wilhelm heeft een verrassend en verblij dend resultaat opgeleverd: de katholieke partij „Het Centrum", waartegen hoofd zakelijk de strijd liep, komt versterkt uil .den^stembusstrijd te voorschijn, ter- «jjl-f^sociaal-demokratei1 een geduchte ïjed^aag leden. Wijl het de Katholieken en socialisten 'samen waren die, wat onze partij be treft, in de liberale jiers geheel ten on rechte de anti-nationale genoemd werd, welke in casu de meerderheid tegen de regeering vormden, heeft de regeermg nu haar zin en zal, wanneer er weer een subsidie voor den strijd tegen de Hot- tentotten, door den keizer wordt noodig gieacht, deze gegeven worden. Gekozen zijn reeds 88 Centrumleden en 35 komen nog in herstemming; van de sociaal-demokraten zijn er öti gekozen, ter wijl ze nog bij- 92 herstemmingen ge moeid zijn; maar de ondervinding heeft geleerd, dat herstemmingen voor de soc. dem. geregeld ongunstig uitvallen. De roode vlag m Duitschland wappert nu veel slapper. Het „Handelsbi. van Antwerpen" ver wacht niet dat de Katholieken in Duitsch land de sociaal-democraten bij de herstem ming zuilen helpen: „In de bepaalde omstandigheden van den strijd zou men de neerlaag der so cialisten als een neerlaag van liet cen trum kunnen aanzien, omdat die twee par- venstier dat op den 'tuin uitzag riep hij uit „Hier is het holt Help mij de steenen wegnemen, vriend". Dit geschiedde zoo gemakkelijk, dat men niet behoefde te twijfelen of men was ge- wo.on geweest ze dikwijls le verwijderen, en inderdaad zag men weldra een houten luik tie voorschijn komen, dat met behulp van een ring opgeheven werd. Een breede donkere ruimte gaapte hun tegen. „Hebt ge een lantaarn bij u?" klonk het wederom. „Ja, mijnheer". „Hier is de mijne, steek beiden zoo hoog mogelijk ,op; wij zullen anders geen hand voor pogen kunnen zien in dat hol". Eene minuut later verspreidden de beide draagbare lampjes een hellen gloed door het vertrek. Silvian had er een opgenomen en naderde de diepte. „Gelukkig staat er een ladder in. Komt mede". 'Zij klommen zwijgende omlaag en het eerste wat zij ontwaarden, was een groote Brandkast. „De papieren"", mompelde de detective verheugd. Daarna wierp hij een blik om zich been. Het was eene vrij groote ruimte, die voor heen zeker tot wijnkelder gediend had, te oordeeiien naar de aldaar nog aanwezige rekken. Thans bevatte zij niets meer dan de kast en een stoel. De grond was van gewone aarde, (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Nieuwe Zeeuwsche Courant | 1907 | | pagina 1