Donderdag 26 April 1906.
Tweede Jaargnng.
BUITENLAND.
BINNENLAND
KATHOLIEK ORGAAN VOOR DE ZEEUWSCHE EILANDEN.
IETS OVER OPVOEDING.
UIT DE PEfêb
i\0. 49.
NIEUWE ZEEUWSCHE COUP
Abonnementsprijs per 3 maanden
Afzonderlijke nummers a contant
Geïllustreerd Zondagsblad, alléén
abonné's per 3 maanden
voor de
0.95
0.05
0.3773
MAANDAG-
VERSCHIJNT
eiken
WOENSDAG- en VRIJDAGAVOND.
Advertentiën van 15 regels f 0.50; iedere regel meer 10 Ct
Eenzelfde advertentie 3 X geplaatst, wordt 2 X berekend.
Dienstaanbiedingen 5 regels voor 25 Gt. h contant.
Reciameberichteii 25 Ct. p. r. Bij abonnement speciale prijs.
HAVEN VAN GOES,
Burgemeester en Wethouders van Goes
geven kennis aan de belanghebbenden, dat
voor de gewone onderhoudswerken de ha
ven van Goes zal gesloten zijn:
van Zondag 13 Mei des namid
dags 2 uur tot en met Zater
dag 2 6 Mei.
In dien tusschentijd wordt niet geschut.
Op Zondag den 27 en Maandag
2 8 Mei wordt weder water ingenomen
en het al of niet schutten door den Sas-
meester geregeld.
Tot en met de laatste week in Juni
kan het schutten niet regelmatig geschie
den wegens Het lichten der sasdeuren.
Goesclie Watersnood-Comité
Vorige opgaaf f8341.46
Chr. School Oudelande, nagift f 0.27
Inschrijving „De Zeeuw" f 5.
A. R. Breetvelt q.q.
Gecollecteerd te A'dam 10.
Scheikundig Laboratorium Delft
laatste storting f 19.50
Inschrijving „N. Z. Ct." f 4.63
Totaal f8380.86
a. h. Prov. Comité afgedragen f8000.
Nog in kas f 380.86
JOS. WITKAM,
penningmeester.
Provinciaal Watersnoods-Comité.
Door den penningmeester is nog ont
vangen uit
Zeeland.
Collecte Baarland (restant) f 4.22, en
nagekomen gift Bruinisse f 2.
Nederland.
Collecte teUitgeest (restant) f 2.20,
Oud-Karspel f 292.15, Helder (restant)
f 16.77, Alkmaar (restant) f26.59, Druten
f 1Ö9.8C5, Sommclsdijk f483.62, Den Bom
mel f 3.36, Nieuwland bij Vianen f 39.60,
Iieinenoord 1130.95 en van ambt. v. 's
Rijks bel. R'dam f 104,05.
Verderkerkcollecte Dodewanrd f 48.67,
nagekomen gift Amersfoort f3, Chr. Hist,
Kiesv. Katwijk f 5.29, nagekomen gift Pur-
merend f 7, opv. Wormerveersche Tooneel-
club f 168.55, V. d. V., Hoogezand f 5,
H. Breda f 18.25, inr. W. E. C. A'dam f 40,
Ch. C. A'dam f 10, gebr. H. IJselmonde f 25
en Loge Nos Vinxit Libertas A'dam f 60.
Buitenland.
K. Ozinga Campina f20.
Een Romeinsche vrouw werd eens ge
vraagd hare schatten te laten zien. Zij
ging heen en kwam na eenige oogenblik-
keu terug, niet met paarlen en diamanten,
maar niet hare kinderen aan de hand, zeg
gende zie hier mijne schatten.
Wanneer tegenwoordig eens diezelfde
vraag aan de ouders werd gesteld, hoe-
velen zouden er ook maar aan denken,
om hun kinderen te toonen.
En geen wonder! Want voor menig
ouderhart is, wat zij eens liun geluk waan
den, een bron geworden van verdriet. De
gehoorzaamheid, do kinderlijke onderda
nigheid aan het ouderlijke gezag, het is
in de huisgezinnen bijna een zeldzaam
heid geworden. Het kind begint reeds van
zijne rechten te spreken, voordat het zijne
plichten leerde begrijpen, en met een zucht
als „wij mogen ook niets meer tegenwoor
dig', geeft het lucht aan zijne spijtigheid,
waarmede het nokkend een gegeven ver
bod nakomt. Het staat op en doet zijn pro
test hooren tegen wat vader of moeder van
hem verlangen, en heeft zijn oordeel aan
stonds gereed over het gegeven bevel. Dc
vader is niet meer de vertrouweling van
zijn zoon; neen, vóór alles zal deze zor
gen voor hem zijn leven te verbergen; de
moeder is niet meer de raadgeefster harer
dochter: neen, zij wordt door haar gewan
trouwd. Een alle gezag vernietigende geest
van gelijkheid en gelijkwaardigheid dringt
door in het huisgezin; en de omgeving,
bestemd om menschen te vormen, die met
mannenmoed de stormen des levens zul
len ti'otseeren, die geleerd hebben te
gehoorzamen om later des te beter te kun
nen bevelen, die geoefend zijn in het
afleggen van eigen inzichten voor de les
sen der ervaring van hen, die in alle
opzichten hun meerderen zijn, in die om
geving groeien wezens op die niets anders
kennen en erkennen als hun eigen ik,
om later den voet te zetten op de borst,
waaraan zij huil eerste leven hebben in
stand gehouden.
Onderdanig zijnde kinderen hebben het
verleerd; waarom? ondat de ouders ver
leerden overheid te wezen.
Een ziekelijke weekelijkheid is het ken
merk van onzen tijdonder den invloed
van een zucht, om toch maar boven alles
bemind te worden, hebben vader en moe
der opgehouden zich als meerderen te doeil
eerbiedigen en vreezen, zich te doen
gehoorzamen. Zij zijn de nederige dienaars
geworden van de grillen van het kind.
En waar eens „de wil" van het kind in
den vorm van een karwats „achter de
deur stond", daar wordt thans met den
wil van'het kind rekening gehouden, vooral
als het „nog zoo jong" is. Zijn feilen of
fouten worden door de vingers gezien,
worden vergoelijktzoo opgegroeid en
groot gebracht, zal bet later niet eens
zoo heel veel later geen tegenkantingen
meer kunnen verdragen, en zijn eigen wil
ook dan gaan opvolgen, als vader of moe
der heel de wereld zouden willen be
roeren, om het kind tucht te lieren en
gehoorzaamheid.
Dan is het te laathet kind heeft slechts
minachting voor zijne ouders, wier zwak
heid het heeft ingezien, gaat zijn eigen
wegen, die dikwijls voeren naar zonde
en misdaad, omdat het in zijne jeugd te
veel vrijheid heeft genoten, omdat de
ouders alles toegaven wat het kinderhart
begeerde.
Het kind gelijkt, volgens pater Cathrein,
op een jongen boom, waaraan de tuin
man heel gemakkelijk iederen vorm geven
kan.
„Een zorgzame hand, die zachtheid op
de juiste wijze met gestrengheid weet te
vereenigen, kan daaruit een heerlijkeif
boom voortbrengen, die door zijn zoete
en kostbare vruchten de moeite van den
tuinman rijkelijk beloonen zal."
„Men kan niet vroegtijdig genoeg met
de zedelijke opvoeding van het kind be
ginnen. Volgens vele paedagogen is 't ka
rakter van het kind reeds met zijn achtste
levensjaar gevormd. Daarom moet reeds
op den schoot der moeder de opvoeding
van het kind begonnen worden en een
maal begonnen zijnde, moet die opvoeding
met de grootste consequentie worden
doorgezet."
En pater Cathrein besluit: „Wél het
kind, dat van zijne jeugd af gewend is
geworden aan den zwaarsten strijd, dien
de mensch te voeren heeft, den strijd te
gen zichzelven.
„Maar wee van den anderen kant, het
kind, dat reeds in de jeugd de speelbal
is geworden van zijne verkeerde neigin
gen, driften en luimen.
„Zoo iemand zal op lateren leeftijd niet
alleen voor zich zeiven, maar ook voor
anderen het grootste kruis zijn, een kruis,
waaraan men zijn gansche leven blijft vast
genageld."
Ouders die een ware liefde hebben voor
hunne kinderen, zullen er niet tegen opzien
hen te bestraffen, als zij misdaan hebben,
wel overtuigd, dat die kinderen hun later
dankbaar zullen zijn, dat zij hen geholpen
hebben, om menschen te worden, die niet
al te zeer worden teleurgesteld, wanneer zij
in hun later leven niet altijd hun zin
krijgen.
J. v. W.
*t* Kiesrechthervorming en Vrijzinnig-
democraten.
Op de jongste algemeene vergadering
van den vrijzinnig democralischen bond
werd door den voorzitter verklaard, dat
het aan de vrijzinnig-democraten te dan
ken is, dat het kiesrecht in de sfeer der
actieve politiek is getrokken.
Deze uitspraak berust op een deerlijke
vergissing van den voorzitter van den V.
D. Bond.
Het kiesrecht is „in de sfeer der politiek
getrokken" door niemand anders dan den
grooten zwijger Borgesius.
En deze zwijgende figuur had de kies
rechtparagraaf met het blanco-artikel, dat
aan „elk wat wils" gaf, noodig, om de
vrijzinnige vogels van diverse pluimage
onder één hoedje te vangen.
Al die vrijzinnige vinkjes en nachte
gaaltjes lieten zich gaarne op eenzelfde
stokje lijmen, omdat zij zoo gaarne in
kooi: zongen het hartverheffend lied: „In
naam van de vrijheid moet Kuyper er
uit!"
Men kan bezwaarlijk de naïeve
meening zijn toegedaan, dal het Neder-
landsche volk in zijn geheel, bij ons vrij
uitgebreid kiesrecht, zoo dringend riep om
een kiesrechthervorming, die voorloopig
een streep moest halen door een goed
stuk sociale wetgeving.
Laat men eerlijk zijn en bekennen, dat
ile aan-de-orde-stelling van kiesrechther
vorming zijn oorsprong vindt in het poli
tieke conoentratie-geknoei van Borgesius.
en dat de vrijzinnigen dat geknoei be
kroond hebben met succes uitKuyper-
haat en anti-clericalisme.
Kuyperhaat en anti-cL'ricalisme lang
niet alleen eigen aan de vrijzinnig-demo
craten zijn in werkelijkheid de beide
noodige factoren geweest, die de feitelijke
oorzaak zijn van een binnenkort te ver
wachten voorstel tot kiesrechthervorming.
Arbeidscontract en Drank-
we t.
De „Residentiebode" maakt een verge
lijking tusschen de parlementaire debatten
over de Drankwet-Kuyper en het Arbeids
contract van Minister Van Raalte, verge
lijking die ook de heer De Wilde dezer
dagen in zijn rede „Beginselen en Leuzen"
maakte, waarbij hem.echter door een chris
ten-democraat op gezag van mr. de Sa-
vornin Lohman, op de uitgebreidheid der
laatste materie werd gewezen.
De „Residentiebode" schrijft:
„Reeds eenige malen deden wij uitko
men, hoezeer de langdurige debatten over
't Arbeidscontract een beschaming waren
voor die vrijzinnigen, door wie indertijd
zóózeer werd gesmaald op de Dvankwet-
discussiën, dat zelfs medestanders der
toenmalige Regeering begonnen te geloo-
ven aan wetgevende onmacht .achter de
Regeeringstafel."
Te grooter is die beschaming, zegt het
blad, wijl de omstandigheden van toen en
nu volstrekt niet dezelfde zijn. Ziehier
een vergelijking
Minister Van Raalte jurist, minister
Kuyper niet.
Minister Van Raalte ter zijde gestaan
door een -specialiteit in deze wetsmaterie:
mr. Drucker; minister Kuyper bevochten
door een dito ditomr. Borgesius.
Minister Van Raalte geholpen door de
rechterzijde, zoodanig zelfs dat hij ver
klaart na de verdediging van Mr. Van
Nispen, 'tzwijgen er toe te kunnen doen;
minister Kuyper geen enkelen steun vin
dend aan de overzijde, maar enkel be
strijding.
Minister Van Raalte een wet verdedi
gend, die hij gaarne overnam van zijn
ambtsvoorganger; minister Kuyper ge
dwongen tot een wet door een fatalen
termijn.
Inderdaad ingrijpend verschil te over,
gaat de „Residentiebode" voort:
En nu kunnen we hier nog bijvoegen,
dat de smalende liberalen van eertijds
nu verzachtende omstandigheden pleiten,
niet voor dr. Kuyper natuurlijk, maar voor
mr. Van Raalte.
Het blad citeert dan uit de „N. R. Ct."
„Het is een moeizame arbeid, het gaat
langzaam, soms hokt het en blijkt tijd
tot nader beraad wenscbelijk. Maar daar
over behoeven de buitenstaanders, die
zich van de moeilijkheden niet altijd
een juist denkbeeld kunnen maken, niet
te klagen. De hoofdzaak is, dat er zoo
goed mogelijk werk worde afgeleverd.
Vlug en goed werk is ongetwijfeld het
wenschelijkstemaar als dat niet samen
kan gaan, uite men toch zijn wenschen
in het belang van goed werk, en men
bewere niet dat er zooveel kostbare tijd
met nutteloos gepraat verloren gaat.
Nutteloos is dat „gepraat." in den regel
allerminst, en wij voor ons hopen, dat
Kamer en Minister met de zelfde nauw
gezetheid zullen blijven doorwerken, op
gewekt en onvermoeid ten einde toe,
zoiider sporen te laten blijken van af
gematheid, die hun gezamenlijk werk
zou kunnen schaden".
Het artikeltje eindigt:
Dat is andere taal, niet waar, dan
waarop indertijd de rechterzijde werd
onthaald. Jammer dat de heeren van
links pas zoo billijk in hun oordeel zijn
geworden nu 'thun medestanders geldt.
AMERIKA.
De ramp in Californië.
Hel is nu zeker dat te San Francisco
het ergste voorbij is. Een gedeelte van de
stad is inderdaad ontsnapt aan do ramp;
men heeft den voortgang van het vuur
kunnen beletten voordat dit het Fort Ma
son bereikt liad. Zelfs is nog een klein
gedeelte ten zuidoosten van het fort ge
spaard gebleven.
Dal er nog veel ellende wordt geleden,
ligt voor de hand, maar de toestand wordt
toch met den dag beter, nu men de ramp
langzamerhand in haar geheel kan over
zien en maatregelen nemen om de treurige
gevolgen zooveel mogelijk te beperken.
Een winnende hand is een milde hand,
dat blijkt ook weer hier, in den korten
tijd, verloopen sinds de uitbarstingen, heb
ben de particuliere inschrijvingen in Ame
rika reeds het respectabele cijfer van 13
millioen dollar bereikt.
De soldaten, die gedurende eenige dagen
zoo'n zwaren en zenuwschokkenden dienst
hebben moeten verrichten, zullen thans
worden afgelost en vervangen door de
manschappen van het Stille-Zee-eskader.
De arme kerels hebben werkelijk na hun
inspannenden dienst wel eenige rust ver
diend.
Het is kenschetsend voor den geest van
dit volk, dat geen ramp, hoe erg ook, den
Amerikaan lang kan neerdrukken: hij be
gint reeds te praten over dc nieuwe, prach
tige stad die als een phoenix uit de asch
van het oude San Francisco verrij-zen zal.
Goed geschoolde werklieden worden raeds
aangemaand in de stad of in den omtrek
te blijven, aangezien binnen zeer korten
lijd allen werk in overvloed zullen vinden.
Het nieuwe San Francisco zal zijn voor
deel doen met de lessen van aardbeving en
brand. De houten huizen, die men in het
heele land nog zooveel aantreft, zullen
vermoedelijk weldra tot het verledene be-
hooren, en vervangen worden door stevige
gebouwen, van een stalen geraamte met
metselwerk. De geestkracht, en onderne
mingslust van de Californiërs is verba
zingwekkend, en er valt niet aan te twij
felen, dat zij een nieuwe „hoofdstad van
den Grooten Oceaan" zullen houwen, die
in alle opzichten de oude zal overtreffen,
en dat waarschijnlijk in ongeloofelijk kor
ten tijd doen zal.
Gistermiddag heeft de coroner, na onder
zoek van de gezamenlijke gegevens, het
■aantal dooden in San Francisco op 1000
geschat; hij' denkt echter dat dit cijfer nog
wel hooger kan blijken te zijn.
FRANKRIJK.
De Fransche radicalen en radicaal-soci
alisten hebben een verkiezingsmanifest ge
publiceerd, dat als eerste onderteekening
draagt den naam van den ex-minister Com
bes. Zij noemen zichzelve daarin een „par
tij van loyauteit en oprechtheid". Dat zeg
gen de lieden die het stelsel der verklik-
kingsbriefjes hebben georganiseerdZij be
roemen zich erop verstandig en met bet
oog op de toekomst beleidvol te hebben
geregeerd. Dat durven beweren de man
nen, die Frankrijk op 'toogenblik hebben
gebracht aan den vooravond van een dub
belen burgeroorlog: een godsdienststrijd
en een economischen,Onder zulk een
brutaal stuk leugen-bewering paste als
eerste naam geen betere dan die van Ju-
das-Combes.
RUSLAND.
De toestand der Katholieken is in Rus
land gelijk men weet, den laatsten tijd
veel verbeterd.
De katholieke vertegenwoordiger van het
„Nowoje Wremja", de heer Iwanof, heeft
den löen April een bijzondere audiëntie
gehad hij Z. H. den Paus. Het gesprek
liep hoofdzakelijk over de -betrekkingen
van den H. Stoel tot Rusland. Volgens
den correspondent zei de Paus o. a.
„Ik zou zeer verheugd zijn een ver
tegenwoordiger te St. Petersburg te heb
ben. Een nuntius in Rusland zou zoo
wel voor Rusland als voor Ons nuttig
zijn. Hoevele godsdienstige zaken en
kwesties, die thans nutteloos lange
maanden duren, konden dan snel tot
beiderzijds voordeel afgedaan worden.
Maar tegenwoordig is van deze nun
tiatuur geen sprake.
De onderhandelingen daarover werden
onder mijn voorganger aangeknoopt en
schenen bijna geëindigd, maar met al
de energie en den goeden wil van Leo
XIII gelukte het niet, dat plan te ver
wezenlijken. St. Petersburg antwoordde
steeds zeer beminnelijk, maar ontwij
kend en de quaestie kwam geen stap
verder. Sedert de goddelijke Voorzienig
heid mij op den H. Stoel geplaatst heeft,
zijn van Onzen kant geen onderhande
lingen over een nuntiatuur meer ge
voerd.
State n-verkiezingen van 1907
De vrijzinnig-democraat, die onder de let
ters „V. D." schuil gaat, schrijft in de
„Middelburgsche Courant" een warm ge
steld artikel om de liberale kiezers op
te wekken tot deelneming aan de
Staten-verkiezingen van 1907.
Aan het slot van dit bij uitstek tijdig
opstel lezen wij o.m.
Een zware strijd zal gestreden moeten
worden tegen den zwerm van kleinste
debaters, die de lokalen van bijzondere
scholen en Patrimoniumgebonwen weer
onveilig zullen maken met hun lofzan
gen op de antithese, hun ontboezemin
gen aan Oranje-vereering en vorstinnen-
aanhankelijkheid even zoo vele lokazen
voor „den eenvondigen landman."
Ter voltooiing van den eigen strijd voor
vrijheid en voor recht, waaraan het
optreden van menig kerkelijk propagan
dist .nog doet toevoegendien voor waar
heid, zal 't noodig zijn, dat niemand
het volgend jaar nalate zich zijn plicht
te herinneren om het vaderland g e-
heel te bevrijden van den schadelijken
invloed van het kerkelijk drijven.
Deze vrijzinnig-democraat schijnt de
„groene" „Amsterdammer" niet te lezen
en geheel onkundig te zijn gebleven van
wat dit radicaal orgaan op de „actie"
van de „jonge liberalen" had aan te mer
ken. Zoo ja, schrijft „de Tijd", dan is
het ons een raadsel, hoe iemand, die zich
bewust is zelf in een glazen huisje te
wonen, anderen met steenen durft werpen.
Er is nog een blad, wat geen notitie
genomen heeft van hetgeen de (Groene)
Amsterdammer schreef over het optreden
der jonge liberalen.
In haar jongste nummer n.l. schrijft de
„Goesche C o u r an F', dat de laatste
algemeene verkiezingen zouden hebben ge
leerd, dat e e r 1 ij k h e i d het langst
duurt!
Er blijven toch nog maar steeds liberale
bladen bestaan, die er een eer in schijnen
te stellen den paljas Roodhuijzen na te
volgen, maar die tevens het bewijs leve
ren, een eerlijkheid van verdacht allooi
te bezitten.
De gemeenteraad van Bergen op Zoom
besloot aan de vereeniging Ambachts
school af te staan den grond voor het op
te richten gebouw, eehe jaarlijksche sub
sidie van f2400 en te verstrekken f36.000
ad 4 pet. voor de stichting der school.
