feüTllët qW*
buitenland^
binnenland,
Zaterdag 10 Maart 1906.
Tweede Jaargang.
Bij i nnnimer Behoort een Bijvoepel.
De leugen der Sociaal-Democratie.
No. 80.
KATHOLIEK ORGAAN VOOR DE ZEEUWSCHE EILANDEN.
hef gestolen kind.
uit 18 brieven,
s van Reclame-
inger Bedden-
rROOM,
1-68, Groningen.
I 19 April 1905
tevreden zyn
lend aanstaat
fril 1905. .zeer
1 ontvangst ge-
kpril. Het vei-
|ien melden, dat
verwachting
van dit schiy-
|aken voor rec-
..myn dank
tde bediening;
legen,... zal
pogmaals mijn
05. ...alles best
|vertuigd, dat u
handold heelt,...
Jverdient,
5. ...en met alle
lie, dat hetbed-
Jtaat, ook mijne
|itsletend;...dier
van haar klandi-
Ird zijn,... onze
laid.
flni 1905. ...dat ik
tevreden ben...
Juli 1905. .het
lldoet,... verzoek
Jitel te zenden..,.
[mmandeeien,..
"Juli 1905. Gis-
bed in goeJen I
It is geheel naar W
lomer.
Jistus 1905. ...heel
Int aanbeveling...
I September 1905.
we z(jn er goed
aber 1905 ...aan
iaden een veeren
0. Bij dezen Kan
wootd van dank
vegens de 2 bed-
bomer gezonden
hd uwe bedstel- I
bdeiingen aan te
Usteilen goed heb-
ie moeite beluonu.
Irnber 1905. ...zal
Iten dienste zyn,
mij te veel zijn,
onden, dat alien
phandeld, ...is ben
fie bereid...
ari 1906. ,dr na-
urg 8 Juni) blijft
ijn woord blijf ik
ne zal lk voor u
ayn vermogen is.
|aii 1906. ..mijn
et ontvangen bed,
voldoet...
(N HO, 23 Janu-
ledenheid met het
Ind gevonden en
ïnnari 1906. ...U de
leid .dat ik hoogst
lvooikombnde ge-
I me weer tot u te
19 Februari 1906.
:i dauk voor het
"at we van u ont-
den gelijk bediend,
veizeke'd zyn, de-
ontvangen als de
instaande brieven,
dezen stelregel toe
de „GRjNINGEK
DING,BERNARD
t den 5 April 19Q5
zoovele afnemers
des lands en dat
ral in den laatsten
emt. Men woidter
herinnerd, dat alle I
den worden met
f 24.00 - 1 bed.
ens, 1 wollen-, 1
eken.stroomatras
2. 132 25 - 1 bed,
s, 1 wollen-, 1 ehit-
ken, stroomatras.
3. f18.00 - 1 bed,
.8,1 wollt-n-, 1 chit-
ken^ overtrekken,
rei.
'bijgelegen spoorweg-
ordt weer de volledige
in le Cointre, Goes.
Abonnementsprijs per 3 maanden
Afzonderlijke nnmmers a contant
Geïllustreerd Zondagsblad, alléén
abonné's per 3 maanden
de
0.95
0.05
0 377,
MAANDAG-
VERSCHIJNT
eiken
WOENSDAG- en VRIJDAGAVOND.
Ad verten tiën van 15 regels f0.50; iedere regel meer 10 Ct
Eenzelfde advertentie 3 X geplaatst, wordt 2 X berekend.
Dienstaanbiedingen 5 regels voor 25 Ct. a contant.
Reclameberiokten 25 Ct. p. r. Bij abonnement speciale prijs.
Met dit opschrift bedoelen we niet het
economisch of wijsgeerig stelsel der so
ciaal-democratie, als leugen te betitelen,
wijl deze stelsels meer tot het rijk der
dwalingen behooren, maar meer inzonder
heid de aandacht te vestigen op een pro-
paganda-middel en proselieten-werverij
door het opwekken van voorstellingen en
het doen van beloften, die „leugens"
heelen.
Leugens, des te gevaarlijker, wijl het
gros dergenen, die in de sociaal-democra
tische gelederen strijden, van het wezen
lijke wetenschappelijk stelsel geen zier ver
sland hebben; niet weten dat, zelfs al
ware het economische stelsel onweerleg
baar juist, toch het stelsel in zijn geheel
niet deugen kan voor een geloovige, om
dat het wijsgeerig stelsel, dat daaraan on
afscheidelijk verbonden is, minstens dezelf
de uitwerking heeft als een giftdroppel
in een beker wijns.
De meer dan oppervlakkige kennis van
het stelsel, gevoegd hij de gemakkelijkheid,
waarmede zich ontevredenen bij een veel
belovende partij aansluiten, is oorzaak,
dat er nog velen in de gelederen staan der
sociaal-democratie, die er niet thuis hoo-
ren.
Wat klinkt dezen onnoozelen niet ver
leidelijk in de ooien: afschaffing van pri
vaat-bezit, de productiemiddelen aan df
gemeenschap, weinig werk, hoog loon,
goed voedsel, goede kleeding, een hemel
op aarde, maarook alléén op aarde
en dan nog een hemel op aarde, waarvan
de socialisten zich zeiven nog geen voor
stelling kunnen maken.
En dan te hooren verkondigen, dat de
tijd van dat luilekkerland nabij is
De groote woorden, de opzweipende
toon, de mooie voorspiegelingen, de prach
tige beloften zijn het, die vele onervarenen
in do rijen der roode heeren lokkea
En dit weten zij zeer goed; maar voor
hunne propaganda heiligt het doel de
middelen.
Er bestaat een sociaal-democraat, die
van al dat wekken van valsche voorstel
lingen niets hebben moet en den moed
heeft gehad dat nit te sprekende nuchtere
Schaper heeft den vinger op de wonde
plek gelegd, vermoedelijk zeer lot onge-
i.)
Niet ver van de Fransche stad Blois
verhief zich in het jaar 1450, te midden
van een vruchtbaar en goed bebouwde
vlakte, het oude kasteel van den graaf
d'Aiglenoir. Het was een hoog en breed
gebouw, op de hoeken gekroond door vier
puntige torentjes en omringd door grach
ten. De dikke muren waren voorzien van
schietgaten.
Er heerschte droefheid en somberheid
in de woning. De gravin was eenige jaren
geleden gestorven van verdriet, omdat men
haar kind had ontvoerd, haar Raoul, een
schoonen knaap van drie jaren met blonde
haren en blauwe oogen. Ontroofd, door
wie? Nooit was men het te weten gekomen.
Zigeuners, rondzwervende in den omtrek,
hadden ongetwijfeld den jongen zien spe
len in de weide en hem meegevoerd.
De gravin was eenige jaren lang wegge
kwijnd onder een steeds verminderende
hoop, dat zij' haar kind zou terugzien,
eindelijk was zij van verdriet gestorven
Albert d'Aiglenoir bleef alleen op het
kasteel met do oude soldaten, zijn be
dienden en zijn dochtertje Liane, een aller
liefst kind van acht jaren. Hij had met
anderen het geheele koninkrijk doorzocht
noegen zijner confraters.
Deze socialist heeft zijn beschuldigingen
van misleiding geslingerd naar de hoofden
van niet minder dan de opperheeren van
het roode stelsel, met Troelstra vooraan,
en waarschuwt ten sterkste tegen het op
wekken van verwachtingen, als zou de
komst van „den dag der dagen" aanstaan
de zijn, waarop de soc. „heilstaat" zijn
intrede zou maken.
Met bazuingeschal en tromgeroffel tracht
men de zinnen te verbijsteren der arbei
ders, deze alzoo pogend af 'te leiden van al
het kleinzielig gedoe en gewurm in den
eigen boezem der partij.
Om de spanning op hoogte te houden
en de heilige! ge?stdrifl voor inzinking
te bewaren worden gouden bergen in
kleurrijke woorden binnen een korte span
ne tijds beloofd, maarniet gegeven.
Men houdt de verwachtingen hoog ge
spannen en tracht de ontgoocheling zoo
lang mogelijk te verschuiven door het op
wekken der gedachte, dat da fantastische
beelden uit het tooverland steeds meer
naderen.
„Hoeveel hoop roept daartegen de
heer Schaper uit heef dsoc.-dem. be
weging in de harten gewekt, maar ook:
hoeveel teleurstelling onder haar strij
ders I"
Maar toch, met al de waarheid die ge
legen is in de waarschuwing van den heer
Schaper om de arbeiders niet met schijn-
voorstellingen op te zweepen, zal de stem
van dezen nuchteren socialist die eens
roependen in de woestijn zijn geweest en
zal hij zelf het verlies moetan lijden der
illusie, dat de soc. arbeiderspartij zonder
hooggespannen verwachting een bloeiend
bestaan kan leiden
Neen, met die heerlijke toekomstbeel
den, die gulden droomen, aanvaarden dé
arbeiders nog steenen voor brood, maar
zonder die hersenschimmen zouden zij
kunnen komen tot de ontdekking van wat
eens genoemd is: „hetMarxistischp
arbeidersbedrog".
En dit laatste maakt de zaak der so
cialisten niet.
FRANKRIJK.
Het ministerie Rouvier is gevallen en
zijn struikelblok was de inventarisatie der
kerkelijke goederen.
De stemming in de Fransche Kamer,
die Rouvier ten val bracht, heeft vooral
aan het licht doen treden de afbrokkeling
om zijn zoon terug te vinden; tevergeefs.
Nu gaf hij' de hoop op.
De avond viel. Houtblokken knapten in
den haard onder den hoogen schoorsteen.
Do graaf was bij het vuur gezeten met
zijn dochtertje. Hij dacht vol droefheid
aan zijln verloren zoon. Plotseling hoorde
hij aan de groote poort kloppen. Weldra
trad een bediende binnen en zeide
Mijnheer de graai, daar zijn twee
goochelaars, een jonge en een meer be
jaarde, met hun wagen, zij vragen gast
vrijheid voor dezen nacht en wenschen
hun kunsten voor n te vertoonen.
De bediende aarzelde een oogenblik,
toen liet hij er op volgen:
De jongste is een schoone jongen,
de oudste dien vertrouw ik niet veel.
Ik houd niet van deze lieden, ant
woordde de graaf op zachten toon, alsof
hij tot zichzelf sprak. Maar laat ze binnen
komen, ze zullen ons wat tijdverdrijf geven,
De bediende boog en ging heen. Hij'
kwam na, verloop van eenige minuten met
twee zigeuners terug. Hij had waarlijk ge
lijk, de oudste boezemde niet veel ver
trouwen in.
Het was een groote man met lange
bruine haren en schitterende oogen; een
arendsneus boog zich over een zwarten
knevel; hij zag er uit als een Spaansche
bandiet. De jonge man, die hem verge
zelde, geleek niet veel op hem, hij kon
veertien a vijftien jaar oud zijn; hij had
van het links-republikeinsche „bloc", en
wat de kwestie der vorming van een
nieuw Kabinet betreft, de netelige omstan
digheid, dat de dagjes-bondgenooten der
radicaal-socialisten, n.l. de rechts-republi-
keinen onder leiding van Ribot hun groot
ste tegenstanders zijn. De overwinning
werd bevochten als bij verrassing, want
algemeen had men aan het kabinet-Rou-
vier, na de laatste kamerdebatten, vooral
ook met het oog op den tegenwoordigen
staat der buitenlandsche politiek, nog tijd
van leven gegeven tot aan de verkiezingen.
Het is dan ook voor de eerste maal gedu
rende het bestaan der Derde Republiek,
dat de republikeinsche meerderheid haar
kabinet zoo vlak vóór een beslissenden
stembusstrijd heeft laten sneven. Fallières
staat thans bij de keuze van een opvolger
voor Rouvier voor een lang niet gemakke
lijke taak. Bevel is gegeven tot voorloopige
schorsing der inventarisatie.
De Katholieken van Roquecourbe heb
ben vadertje Combes een gevoelig lesje
gegeven. Zij zonden senalor Combes n.l.
een telegram, waarin zij hem uitnoodigden
hij het opmaken der inventaris-lijsten in
hun kerk, waar hij gedoopt was en meer
malen de H. Communie ontving, waar
hij in geestelijke kleeding aan het altaar
gestaan had, tegenwoordig te zijn. Hij zou
dan tevens de twee seminaries kunnen
bezoeken, waar hij opgevoed is en zoo zijn
dankbaarheid kunnen betuigen aan zijne
vroegere leiders I
Er staat niet bij gemeld, wat de kerk-
verrader geantwoord heeft, maar ons
dunkt, dat hij toch wel tot achter zijn
ooren rood zal geworden zijn. Of hij moet
alle schaamte reeds verloren hebben, wat
misschien nog waarschijnlijker is.
SPANJE
Woensdagmorgen om 10 uur heeft in
de koninklijke kapel van het kasteel van
Miramar de prinses Ena van Battenberg
haar geloofsbelijdenis afgel gd. De plech
tigheid had een strikt persoonlijk karak
ter; alleen 'eenige dames uit de aristocratie
waren er hij tegenwoordig. Zij boden de
toekomstige koningin een korf rozen, le
lies en jasmijnen aan. Minister Moret en
de hertog van Alva waren getuigen.
De bisschop van Nothingham officieerde,
meerdere prelaten spraken redevoeringen
uit. Prinses Ena was zeer ontroerd, zij
stortte overvloedig tranen.
Na afloop der plechtigheid donderden
de kanonnen van de citadel, in de stad
St. Sebastien heerschte onder de bevolking
groote vreugde.
Gisteren ontving de prinses het Doopsel
„sub conditione", H. Communie en het
H. Vormsel. Volgens de „Matin" zal de
prinses de namen aannemen van „Vic
toria Augusta".
Paus Pius X heeft den bisschop van
Nottingham rijke geschenken voor prinses
Ena doen toekomen en een eigenhandig
schrijven aan haar gericht.
een schrander, open gelaat. Zij maakten
een diepe buiging voor den graaf.
Hebt gij hojiger? vroeg deze.
Mijnheer, zeide de oude goochelaar
met een glimlach, men weigert nooit
't Is welSigismund, laat wat eten
brengen.
Terwijl zij met smaak aten, zag de graaf
naar beide mannen.
Hoe heet gij vroeg hij den jongste.
Zando, mijnheer.
Dat is geen christen naam.
Maar 'tis de mijhe, mijnheer.
En gij? vroeg de graaf aan den ouden
man.
Deze begon te lachten.
Mijn vader heeft mij Antonio ge
noemd, antwoordde hij', maar ik ben te
vreden met alle namen, die men mij wil
geven.
Op dit oogenblik meende de graaf
d'Aiglenoir te bemerken, dat Zando op
zijii metgezel een niet zeer vriendschap-
pelijken blik wierp. Maar hij sloeg daarop
niet veel acht.
De maaltijd was geëindigd. Zando legde
op do tafel verschillende voorwerpen, rin
gen, stokjes, ledige doosjes, enz., en hij
deed daarmee allerlei kunsten, waarnaar
vooral Liane met groote verwondering zag.
De graaf, die pleizier had in het genot
van zijn kind, werd langzamerhand minder
somher. Eensklaps kwam een bediende
hem iets in het oor fluisteren.
Ga maar voort, ik kom aanstonds
TWEEDE KAMER.
Bij de voortgezette behandeling van het
ontwerp arbeidscontract keurde de beer
Tak het af dat het ontwerp geen rekening
houdt met de economische ongelijkheid
tusschen patroon en arbeider, waardoor
het ontwerp aan laatstgenoemde geen
deugdelijke waarborgen biedt.
Sprekers partij zal trachten in het ont
werp verbeteringen aan te brengen en het
dan op afbetaling aanvaarden, echter niet
wanneer het belemmeringen voor de vrij
heid. der vakbewegingen blijft bevatten,
waardoor het remedie erger dan de kwaal
zou zijn.
De heer Van Wichen wenschte in af
wachting der voorgenomen enquête het
ontwerp voorloopig niet toe te passen op
land- en tuinbouwgebied. De hee|r Van
Nispen laakte de houding der sociaal
democraten, die dadelijk tegen het
ontwerp een agitatie op touw zetten
hoewel dhr. Schaper, nadat bet oorspron
kelijk ontwerp was gewijzigd, geen reden
voor felle oppositie aanwezig achtte.
Spreker schetste voorts de nadeelen
aan allerlei speciale regelingen voor ver
schillende categoriën van arbeiders ver
bonden.
Dhr. Schaper opperde verschillende be
zwaren tegen het ontwerp; wordt daaruit
niet weggenomen de belemmering voor de
onafhankelijke vakbeweging, dan zal hij
tegenstemmen. Dhr. Van Doom beschouw
de het ontwerp meer van juridische dan
van sociale beteekenis.
Dhr. Talma aanvaardde de algemeene
regeling omdat daarop in de toekomst kan
worden voortgebouwd.
Suikerfahrikanten. Fene verga
dering van suikerfabrikanten uit alle dea
len van België heeft te Bergen plaats ge
had.
liet doel was, naar het „Hand. v. Antw."
meldt, om den toestand te onderzoeken,
teweeg gebracht door de Syndicaten van
Bietentelers en om in gemeenschappelijk
akkoord de bietenprijzen vast te stellen.
Men heeft die syndicaten fel over den
hekel gehaald en onder practisch oogpunt
de zaken beschouwd.
De vergadering was voorts algemeen
van gevoelen dat de rechten op de suiker
te hoog zijn en dat die nuttige en gezonde
voedingswaar behandeld wordt als ware
het een vergif.
Behalve de Belgische fabrikanten waren
er ook eenige Hollandsche aanwezig.
Een liberaal. Te Hillegom is ge
meenteraadsverkiezing. Een „liberaal", de
heer W. Kuyk, adspirant-kandidaat, stip
pelt de lijnen van zijn beginsel uit in de
„Hilleg. Crt.". Hij schrijft:
„Ik acht het mijn plicht, klaren wijn
schenken en openlijk nu reeds mede te
deelen, dat mocht ik definitief als candi-
daat voor lid van den gemeenteraad wor-
terug, zeide de graaf tot den goochelaar.
Hij ging heen, terwijl Zandó voortging
met zijn toeren voor het jonge meisje en
de bedienden van het kasteel, die ook
geroepen waren, te vertoonen.
Na verloop van eenige minuten kwam
de graaf terug, met vlugge schreden, blijk
baar opgewonden. Hij zeide op harschen
toon tot Antonio:
Van wien is het kleine meisje, dat
ge in den wagen hebt gelaten?
Ach, mijnheer de graaf, dat is mijn
kind, antwoordde hij. De arme kleine is
zeer ziek. Helaas, mijnheer, wij zijn niet
rijk. Wij kunnen den geneesheer niet be
talen en niet lang op dezelfde plaats blij
ven Ach, ik ben wel zeer ongelukkig
En de bandiet deed alsof hij een traan
wegwischte. De graaf zag hem intusschen
onderzoekend aan.
Wees niet. langer ongelukkig! zeide
hij tot hem. Uw kind blijft hier tot het
genezen is Ge zult daar niets op tegen
hebben, denk ik
Mijn kind verlaten, mijnheer? riep
Antonio uit.
Ge kunt bij mijne bedienden blijven,
als ge wilt, hernam de graaf. Ik heb uw
dochtertje in een mijner vertrekken te bed
laten brengen. Mijn stalknecht zal u een
slaapplaats aanwijzen.
En de graaf gaf een leeken aan Sigis
mund, die de beide goochelaars wegvoerde.
Toen den volgenden morgen de graaf in
de groote eetzaal kwam, vond hij daar
den gesteld ik in geen geval één stem
verlang van eenig kiezer die zou zijn a
tort et a travers (door dik en dun) voor
stander van de openbare school, zooals
die nu blijkt te zijn.
„Ik ben de eenige liberaal niet, die de
zeer groote nadeelige gevolgen voor de
geheele maatschappij heeft leeren inzien
van de school waar socialistische onder
wijzers aan kunnetn komen.
„Mij is toch zeer onlangs nog en van
uitermate betrouwbare zijde medegedeeld,
dat 90 procent van de openbare onder
wijzers behooren tot de partij. IJe kans
dus, om zulke onderwijzers te krijgen op
de school is zeer groot en bestrijding dat
dit getal nog grooter zou worden, be
paald noodig.
„Ik wil ééne vraag stellen, waaraan ik
geloof dat nog weinig of niet gedacht is;
ook al omdat bijna niemand wist hoe de
openbare school was geworden een open
bare pest.
„Hoe kan door een socialistisch onder
wijzer de liefde tot ons Koningshuis van
harte worden geleerd en aangekweekt bij
de geschiedenis waar zij ons Koningshuis
haten als uitvloeisel van hun leer."
Leidsche wijsbegeerte. De ko
lommen van het „Vaderland" staan altijd
open voor de wijsgeerige ontboezemingen
van prof. Bolland.
In zijn jongste philosophisch decreet
straft de diepzinnige denker weer eens
zijn collega's af, de hoogleeraren van de
faculteiten der natuurwetenschap, omdat
deze het zonder zijn wijsbegeerte wel kun
nen stellen en zich (wat nogal begrijpelijk
is) om de vraag wat „de natuur" eigenlijk
is, bij hun onderzoek niet bekommeren.
Prof Bolland vindt zulks een niet te
vergeven verzuim.
Men hoore zijn uitspraak, eti verneme
tevens, hoe dan wel het antwoord moet
luiden op de geïncrimineerde vraag
Wie zonder collegium logicum met
natuur zonder meer waant te kunnen
rondkomen, zal in natuurlijke domheid,
in domme natuurlijkheid, sterven. De
werkelijke natuur, de natuurlijke wer
kelijkheid, is werkelijkheid iu veeleenig-
heid van tegenover elkander gestelde
waarneem- en denkbaarheden op de
wijze der onbedachtheid en ondoor
dachtheid. In zooverre wij' bij die on
doordachte natuurlijkheid niet blijven
staan, of in zooverre de natuur zelve
in ons bij hare ondoordachtheid niet
blijft staan, maar tot bewustzijn en be
sef van zichzelve komt, komt zij' tot
begrip, tot eigen begrip, tot begrip van
zichzelve, om zich te leeren zeggen, dat
dit begrip hare waarheid is; zij komt
tot begrip, wordt zoo begrip en blijkt
natuurlijk begrip. Aan de natuur is
natuurlijk, dat is vanzelf, haar eigen be
grip de waarheid, dat de natuur o pzich-
zelve geene waarheid heeft.
Zegt het voort.
Wie begrijpt dien professoralen onzin?
een stukje papier, waarop een blijkbaar
ongeoefende hand inderhaast iets opge
krabbeld had.
De graaf las„Om 's hemels wil, mijn
heer de graaf, zorg voor uw kind! Wie
weet wat er gebeurt? Zando".
Mijnheer, zeide op het oogenblik Si
gismund, die binnenkwam, de beide goo
chelaars zijn verdwenen.
De graaf maakte een gebaar van ver
rassing.
Ach, zeide hij, 't is wel vreemd. Die
Antonio is zonder twijfel een bandiet. Maai
de andere? Uit het briefje, dat hij achter
liet, zou men zeggen, dat hij goede plan
nen had 't Is vreemd.
Misschien zou het zieke meisje na
dere inlichtingen kunnen geven, mijnheer
de graaf, waagde Sigismund te zeggen.
Dat is zoo. Ik ga er dadelijk heen.
Het was een klein meisje van vijf of
zes jaar, bleek en mager.
De geneesheer van het dorp was bij
haar.
Is er gevaar voor het kind? vroeg
de graaf.
Geenszins, mijnheer, het is alleen
vermoeidheid, uitputting. Eenige dagen
rust en ziji zal geheel hersteld zijn.
Lizo was gelukkig, dat zij een kame
raadje had om te verzorgen; zij ging bij
het bed zitten en gaf haar de versterkende
middelen, die men in de keuken gereed
maakte. Zij1 liefkoosde en kuste de kleine
vreemdelinge. (Wordt vervolgd.)