feüTllët qW* buitenland^ binnenland, Zaterdag 10 Maart 1906. Tweede Jaargang. Bij i nnnimer Behoort een Bijvoepel. De leugen der Sociaal-Democratie. No. 80. KATHOLIEK ORGAAN VOOR DE ZEEUWSCHE EILANDEN. hef gestolen kind. uit 18 brieven, s van Reclame- inger Bedden- rROOM, 1-68, Groningen. I 19 April 1905 tevreden zyn lend aanstaat fril 1905. .zeer 1 ontvangst ge- kpril. Het vei- |ien melden, dat verwachting van dit schiy- |aken voor rec- ..myn dank tde bediening; legen,... zal pogmaals mijn 05. ...alles best |vertuigd, dat u handold heelt,... Jverdient, 5. ...en met alle lie, dat hetbed- Jtaat, ook mijne |itsletend;...dier van haar klandi- Ird zijn,... onze laid. flni 1905. ...dat ik tevreden ben... Juli 1905. .het lldoet,... verzoek Jitel te zenden..,. [mmandeeien,.. "Juli 1905. Gis- bed in goeJen I It is geheel naar W lomer. Jistus 1905. ...heel Int aanbeveling... I September 1905. we z(jn er goed aber 1905 ...aan iaden een veeren 0. Bij dezen Kan wootd van dank vegens de 2 bed- bomer gezonden hd uwe bedstel- I bdeiingen aan te Usteilen goed heb- ie moeite beluonu. Irnber 1905. ...zal Iten dienste zyn, mij te veel zijn, onden, dat alien phandeld, ...is ben fie bereid... ari 1906. ,dr na- urg 8 Juni) blijft ijn woord blijf ik ne zal lk voor u ayn vermogen is. |aii 1906. ..mijn et ontvangen bed, voldoet... (N HO, 23 Janu- ledenheid met het Ind gevonden en ïnnari 1906. ...U de leid .dat ik hoogst lvooikombnde ge- I me weer tot u te 19 Februari 1906. :i dauk voor het "at we van u ont- den gelijk bediend, veizeke'd zyn, de- ontvangen als de instaande brieven, dezen stelregel toe de „GRjNINGEK DING,BERNARD t den 5 April 19Q5 zoovele afnemers des lands en dat ral in den laatsten emt. Men woidter herinnerd, dat alle I den worden met f 24.00 - 1 bed. ens, 1 wollen-, 1 eken.stroomatras 2. 132 25 - 1 bed, s, 1 wollen-, 1 ehit- ken, stroomatras. 3. f18.00 - 1 bed, .8,1 wollt-n-, 1 chit- ken^ overtrekken, rei. 'bijgelegen spoorweg- ordt weer de volledige in le Cointre, Goes. Abonnementsprijs per 3 maanden Afzonderlijke nnmmers a contant Geïllustreerd Zondagsblad, alléén abonné's per 3 maanden de 0.95 0.05 0 377, MAANDAG- VERSCHIJNT eiken WOENSDAG- en VRIJDAGAVOND. Ad verten tiën van 15 regels f0.50; iedere regel meer 10 Ct Eenzelfde advertentie 3 X geplaatst, wordt 2 X berekend. Dienstaanbiedingen 5 regels voor 25 Ct. a contant. Reclameberiokten 25 Ct. p. r. Bij abonnement speciale prijs. Met dit opschrift bedoelen we niet het economisch of wijsgeerig stelsel der so ciaal-democratie, als leugen te betitelen, wijl deze stelsels meer tot het rijk der dwalingen behooren, maar meer inzonder heid de aandacht te vestigen op een pro- paganda-middel en proselieten-werverij door het opwekken van voorstellingen en het doen van beloften, die „leugens" heelen. Leugens, des te gevaarlijker, wijl het gros dergenen, die in de sociaal-democra tische gelederen strijden, van het wezen lijke wetenschappelijk stelsel geen zier ver sland hebben; niet weten dat, zelfs al ware het economische stelsel onweerleg baar juist, toch het stelsel in zijn geheel niet deugen kan voor een geloovige, om dat het wijsgeerig stelsel, dat daaraan on afscheidelijk verbonden is, minstens dezelf de uitwerking heeft als een giftdroppel in een beker wijns. De meer dan oppervlakkige kennis van het stelsel, gevoegd hij de gemakkelijkheid, waarmede zich ontevredenen bij een veel belovende partij aansluiten, is oorzaak, dat er nog velen in de gelederen staan der sociaal-democratie, die er niet thuis hoo- ren. Wat klinkt dezen onnoozelen niet ver leidelijk in de ooien: afschaffing van pri vaat-bezit, de productiemiddelen aan df gemeenschap, weinig werk, hoog loon, goed voedsel, goede kleeding, een hemel op aarde, maarook alléén op aarde en dan nog een hemel op aarde, waarvan de socialisten zich zeiven nog geen voor stelling kunnen maken. En dan te hooren verkondigen, dat de tijd van dat luilekkerland nabij is De groote woorden, de opzweipende toon, de mooie voorspiegelingen, de prach tige beloften zijn het, die vele onervarenen in do rijen der roode heeren lokkea En dit weten zij zeer goed; maar voor hunne propaganda heiligt het doel de middelen. Er bestaat een sociaal-democraat, die van al dat wekken van valsche voorstel lingen niets hebben moet en den moed heeft gehad dat nit te sprekende nuchtere Schaper heeft den vinger op de wonde plek gelegd, vermoedelijk zeer lot onge- i.) Niet ver van de Fransche stad Blois verhief zich in het jaar 1450, te midden van een vruchtbaar en goed bebouwde vlakte, het oude kasteel van den graaf d'Aiglenoir. Het was een hoog en breed gebouw, op de hoeken gekroond door vier puntige torentjes en omringd door grach ten. De dikke muren waren voorzien van schietgaten. Er heerschte droefheid en somberheid in de woning. De gravin was eenige jaren geleden gestorven van verdriet, omdat men haar kind had ontvoerd, haar Raoul, een schoonen knaap van drie jaren met blonde haren en blauwe oogen. Ontroofd, door wie? Nooit was men het te weten gekomen. Zigeuners, rondzwervende in den omtrek, hadden ongetwijfeld den jongen zien spe len in de weide en hem meegevoerd. De gravin was eenige jaren lang wegge kwijnd onder een steeds verminderende hoop, dat zij' haar kind zou terugzien, eindelijk was zij van verdriet gestorven Albert d'Aiglenoir bleef alleen op het kasteel met do oude soldaten, zijn be dienden en zijn dochtertje Liane, een aller liefst kind van acht jaren. Hij had met anderen het geheele koninkrijk doorzocht noegen zijner confraters. Deze socialist heeft zijn beschuldigingen van misleiding geslingerd naar de hoofden van niet minder dan de opperheeren van het roode stelsel, met Troelstra vooraan, en waarschuwt ten sterkste tegen het op wekken van verwachtingen, als zou de komst van „den dag der dagen" aanstaan de zijn, waarop de soc. „heilstaat" zijn intrede zou maken. Met bazuingeschal en tromgeroffel tracht men de zinnen te verbijsteren der arbei ders, deze alzoo pogend af 'te leiden van al het kleinzielig gedoe en gewurm in den eigen boezem der partij. Om de spanning op hoogte te houden en de heilige! ge?stdrifl voor inzinking te bewaren worden gouden bergen in kleurrijke woorden binnen een korte span ne tijds beloofd, maarniet gegeven. Men houdt de verwachtingen hoog ge spannen en tracht de ontgoocheling zoo lang mogelijk te verschuiven door het op wekken der gedachte, dat da fantastische beelden uit het tooverland steeds meer naderen. „Hoeveel hoop roept daartegen de heer Schaper uit heef dsoc.-dem. be weging in de harten gewekt, maar ook: hoeveel teleurstelling onder haar strij ders I" Maar toch, met al de waarheid die ge legen is in de waarschuwing van den heer Schaper om de arbeiders niet met schijn- voorstellingen op te zweepen, zal de stem van dezen nuchteren socialist die eens roependen in de woestijn zijn geweest en zal hij zelf het verlies moetan lijden der illusie, dat de soc. arbeiderspartij zonder hooggespannen verwachting een bloeiend bestaan kan leiden Neen, met die heerlijke toekomstbeel den, die gulden droomen, aanvaarden dé arbeiders nog steenen voor brood, maar zonder die hersenschimmen zouden zij kunnen komen tot de ontdekking van wat eens genoemd is: „hetMarxistischp arbeidersbedrog". En dit laatste maakt de zaak der so cialisten niet. FRANKRIJK. Het ministerie Rouvier is gevallen en zijn struikelblok was de inventarisatie der kerkelijke goederen. De stemming in de Fransche Kamer, die Rouvier ten val bracht, heeft vooral aan het licht doen treden de afbrokkeling om zijn zoon terug te vinden; tevergeefs. Nu gaf hij' de hoop op. De avond viel. Houtblokken knapten in den haard onder den hoogen schoorsteen. Do graaf was bij het vuur gezeten met zijn dochtertje. Hij dacht vol droefheid aan zijln verloren zoon. Plotseling hoorde hij aan de groote poort kloppen. Weldra trad een bediende binnen en zeide Mijnheer de graai, daar zijn twee goochelaars, een jonge en een meer be jaarde, met hun wagen, zij vragen gast vrijheid voor dezen nacht en wenschen hun kunsten voor n te vertoonen. De bediende aarzelde een oogenblik, toen liet hij er op volgen: De jongste is een schoone jongen, de oudste dien vertrouw ik niet veel. Ik houd niet van deze lieden, ant woordde de graaf op zachten toon, alsof hij tot zichzelf sprak. Maar laat ze binnen komen, ze zullen ons wat tijdverdrijf geven, De bediende boog en ging heen. Hij' kwam na, verloop van eenige minuten met twee zigeuners terug. Hij had waarlijk ge lijk, de oudste boezemde niet veel ver trouwen in. Het was een groote man met lange bruine haren en schitterende oogen; een arendsneus boog zich over een zwarten knevel; hij zag er uit als een Spaansche bandiet. De jonge man, die hem verge zelde, geleek niet veel op hem, hij kon veertien a vijftien jaar oud zijn; hij had van het links-republikeinsche „bloc", en wat de kwestie der vorming van een nieuw Kabinet betreft, de netelige omstan digheid, dat de dagjes-bondgenooten der radicaal-socialisten, n.l. de rechts-republi- keinen onder leiding van Ribot hun groot ste tegenstanders zijn. De overwinning werd bevochten als bij verrassing, want algemeen had men aan het kabinet-Rou- vier, na de laatste kamerdebatten, vooral ook met het oog op den tegenwoordigen staat der buitenlandsche politiek, nog tijd van leven gegeven tot aan de verkiezingen. Het is dan ook voor de eerste maal gedu rende het bestaan der Derde Republiek, dat de republikeinsche meerderheid haar kabinet zoo vlak vóór een beslissenden stembusstrijd heeft laten sneven. Fallières staat thans bij de keuze van een opvolger voor Rouvier voor een lang niet gemakke lijke taak. Bevel is gegeven tot voorloopige schorsing der inventarisatie. De Katholieken van Roquecourbe heb ben vadertje Combes een gevoelig lesje gegeven. Zij zonden senalor Combes n.l. een telegram, waarin zij hem uitnoodigden hij het opmaken der inventaris-lijsten in hun kerk, waar hij gedoopt was en meer malen de H. Communie ontving, waar hij in geestelijke kleeding aan het altaar gestaan had, tegenwoordig te zijn. Hij zou dan tevens de twee seminaries kunnen bezoeken, waar hij opgevoed is en zoo zijn dankbaarheid kunnen betuigen aan zijne vroegere leiders I Er staat niet bij gemeld, wat de kerk- verrader geantwoord heeft, maar ons dunkt, dat hij toch wel tot achter zijn ooren rood zal geworden zijn. Of hij moet alle schaamte reeds verloren hebben, wat misschien nog waarschijnlijker is. SPANJE Woensdagmorgen om 10 uur heeft in de koninklijke kapel van het kasteel van Miramar de prinses Ena van Battenberg haar geloofsbelijdenis afgel gd. De plech tigheid had een strikt persoonlijk karak ter; alleen 'eenige dames uit de aristocratie waren er hij tegenwoordig. Zij boden de toekomstige koningin een korf rozen, le lies en jasmijnen aan. Minister Moret en de hertog van Alva waren getuigen. De bisschop van Nothingham officieerde, meerdere prelaten spraken redevoeringen uit. Prinses Ena was zeer ontroerd, zij stortte overvloedig tranen. Na afloop der plechtigheid donderden de kanonnen van de citadel, in de stad St. Sebastien heerschte onder de bevolking groote vreugde. Gisteren ontving de prinses het Doopsel „sub conditione", H. Communie en het H. Vormsel. Volgens de „Matin" zal de prinses de namen aannemen van „Vic toria Augusta". Paus Pius X heeft den bisschop van Nottingham rijke geschenken voor prinses Ena doen toekomen en een eigenhandig schrijven aan haar gericht. een schrander, open gelaat. Zij maakten een diepe buiging voor den graaf. Hebt gij hojiger? vroeg deze. Mijnheer, zeide de oude goochelaar met een glimlach, men weigert nooit 't Is welSigismund, laat wat eten brengen. Terwijl zij met smaak aten, zag de graaf naar beide mannen. Hoe heet gij vroeg hij den jongste. Zando, mijnheer. Dat is geen christen naam. Maar 'tis de mijhe, mijnheer. En gij? vroeg de graaf aan den ouden man. Deze begon te lachten. Mijn vader heeft mij Antonio ge noemd, antwoordde hij', maar ik ben te vreden met alle namen, die men mij wil geven. Op dit oogenblik meende de graaf d'Aiglenoir te bemerken, dat Zando op zijii metgezel een niet zeer vriendschap- pelijken blik wierp. Maar hij sloeg daarop niet veel acht. De maaltijd was geëindigd. Zando legde op do tafel verschillende voorwerpen, rin gen, stokjes, ledige doosjes, enz., en hij deed daarmee allerlei kunsten, waarnaar vooral Liane met groote verwondering zag. De graaf, die pleizier had in het genot van zijn kind, werd langzamerhand minder somher. Eensklaps kwam een bediende hem iets in het oor fluisteren. Ga maar voort, ik kom aanstonds TWEEDE KAMER. Bij de voortgezette behandeling van het ontwerp arbeidscontract keurde de beer Tak het af dat het ontwerp geen rekening houdt met de economische ongelijkheid tusschen patroon en arbeider, waardoor het ontwerp aan laatstgenoemde geen deugdelijke waarborgen biedt. Sprekers partij zal trachten in het ont werp verbeteringen aan te brengen en het dan op afbetaling aanvaarden, echter niet wanneer het belemmeringen voor de vrij heid. der vakbewegingen blijft bevatten, waardoor het remedie erger dan de kwaal zou zijn. De heer Van Wichen wenschte in af wachting der voorgenomen enquête het ontwerp voorloopig niet toe te passen op land- en tuinbouwgebied. De hee|r Van Nispen laakte de houding der sociaal democraten, die dadelijk tegen het ontwerp een agitatie op touw zetten hoewel dhr. Schaper, nadat bet oorspron kelijk ontwerp was gewijzigd, geen reden voor felle oppositie aanwezig achtte. Spreker schetste voorts de nadeelen aan allerlei speciale regelingen voor ver schillende categoriën van arbeiders ver bonden. Dhr. Schaper opperde verschillende be zwaren tegen het ontwerp; wordt daaruit niet weggenomen de belemmering voor de onafhankelijke vakbeweging, dan zal hij tegenstemmen. Dhr. Van Doom beschouw de het ontwerp meer van juridische dan van sociale beteekenis. Dhr. Talma aanvaardde de algemeene regeling omdat daarop in de toekomst kan worden voortgebouwd. Suikerfahrikanten. Fene verga dering van suikerfabrikanten uit alle dea len van België heeft te Bergen plaats ge had. liet doel was, naar het „Hand. v. Antw." meldt, om den toestand te onderzoeken, teweeg gebracht door de Syndicaten van Bietentelers en om in gemeenschappelijk akkoord de bietenprijzen vast te stellen. Men heeft die syndicaten fel over den hekel gehaald en onder practisch oogpunt de zaken beschouwd. De vergadering was voorts algemeen van gevoelen dat de rechten op de suiker te hoog zijn en dat die nuttige en gezonde voedingswaar behandeld wordt als ware het een vergif. Behalve de Belgische fabrikanten waren er ook eenige Hollandsche aanwezig. Een liberaal. Te Hillegom is ge meenteraadsverkiezing. Een „liberaal", de heer W. Kuyk, adspirant-kandidaat, stip pelt de lijnen van zijn beginsel uit in de „Hilleg. Crt.". Hij schrijft: „Ik acht het mijn plicht, klaren wijn schenken en openlijk nu reeds mede te deelen, dat mocht ik definitief als candi- daat voor lid van den gemeenteraad wor- terug, zeide de graaf tot den goochelaar. Hij ging heen, terwijl Zandó voortging met zijn toeren voor het jonge meisje en de bedienden van het kasteel, die ook geroepen waren, te vertoonen. Na verloop van eenige minuten kwam de graaf terug, met vlugge schreden, blijk baar opgewonden. Hij zeide op harschen toon tot Antonio: Van wien is het kleine meisje, dat ge in den wagen hebt gelaten? Ach, mijnheer de graaf, dat is mijn kind, antwoordde hij. De arme kleine is zeer ziek. Helaas, mijnheer, wij zijn niet rijk. Wij kunnen den geneesheer niet be talen en niet lang op dezelfde plaats blij ven Ach, ik ben wel zeer ongelukkig En de bandiet deed alsof hij een traan wegwischte. De graaf zag hem intusschen onderzoekend aan. Wees niet. langer ongelukkig! zeide hij tot hem. Uw kind blijft hier tot het genezen is Ge zult daar niets op tegen hebben, denk ik Mijn kind verlaten, mijnheer? riep Antonio uit. Ge kunt bij mijne bedienden blijven, als ge wilt, hernam de graaf. Ik heb uw dochtertje in een mijner vertrekken te bed laten brengen. Mijn stalknecht zal u een slaapplaats aanwijzen. En de graaf gaf een leeken aan Sigis mund, die de beide goochelaars wegvoerde. Toen den volgenden morgen de graaf in de groote eetzaal kwam, vond hij daar den gesteld ik in geen geval één stem verlang van eenig kiezer die zou zijn a tort et a travers (door dik en dun) voor stander van de openbare school, zooals die nu blijkt te zijn. „Ik ben de eenige liberaal niet, die de zeer groote nadeelige gevolgen voor de geheele maatschappij heeft leeren inzien van de school waar socialistische onder wijzers aan kunnetn komen. „Mij is toch zeer onlangs nog en van uitermate betrouwbare zijde medegedeeld, dat 90 procent van de openbare onder wijzers behooren tot de partij. IJe kans dus, om zulke onderwijzers te krijgen op de school is zeer groot en bestrijding dat dit getal nog grooter zou worden, be paald noodig. „Ik wil ééne vraag stellen, waaraan ik geloof dat nog weinig of niet gedacht is; ook al omdat bijna niemand wist hoe de openbare school was geworden een open bare pest. „Hoe kan door een socialistisch onder wijzer de liefde tot ons Koningshuis van harte worden geleerd en aangekweekt bij de geschiedenis waar zij ons Koningshuis haten als uitvloeisel van hun leer." Leidsche wijsbegeerte. De ko lommen van het „Vaderland" staan altijd open voor de wijsgeerige ontboezemingen van prof. Bolland. In zijn jongste philosophisch decreet straft de diepzinnige denker weer eens zijn collega's af, de hoogleeraren van de faculteiten der natuurwetenschap, omdat deze het zonder zijn wijsbegeerte wel kun nen stellen en zich (wat nogal begrijpelijk is) om de vraag wat „de natuur" eigenlijk is, bij hun onderzoek niet bekommeren. Prof Bolland vindt zulks een niet te vergeven verzuim. Men hoore zijn uitspraak, eti verneme tevens, hoe dan wel het antwoord moet luiden op de geïncrimineerde vraag Wie zonder collegium logicum met natuur zonder meer waant te kunnen rondkomen, zal in natuurlijke domheid, in domme natuurlijkheid, sterven. De werkelijke natuur, de natuurlijke wer kelijkheid, is werkelijkheid iu veeleenig- heid van tegenover elkander gestelde waarneem- en denkbaarheden op de wijze der onbedachtheid en ondoor dachtheid. In zooverre wij' bij die on doordachte natuurlijkheid niet blijven staan, of in zooverre de natuur zelve in ons bij hare ondoordachtheid niet blijft staan, maar tot bewustzijn en be sef van zichzelve komt, komt zij' tot begrip, tot eigen begrip, tot begrip van zichzelve, om zich te leeren zeggen, dat dit begrip hare waarheid is; zij komt tot begrip, wordt zoo begrip en blijkt natuurlijk begrip. Aan de natuur is natuurlijk, dat is vanzelf, haar eigen be grip de waarheid, dat de natuur o pzich- zelve geene waarheid heeft. Zegt het voort. Wie begrijpt dien professoralen onzin? een stukje papier, waarop een blijkbaar ongeoefende hand inderhaast iets opge krabbeld had. De graaf las„Om 's hemels wil, mijn heer de graaf, zorg voor uw kind! Wie weet wat er gebeurt? Zando". Mijnheer, zeide op het oogenblik Si gismund, die binnenkwam, de beide goo chelaars zijn verdwenen. De graaf maakte een gebaar van ver rassing. Ach, zeide hij, 't is wel vreemd. Die Antonio is zonder twijfel een bandiet. Maai de andere? Uit het briefje, dat hij achter liet, zou men zeggen, dat hij goede plan nen had 't Is vreemd. Misschien zou het zieke meisje na dere inlichtingen kunnen geven, mijnheer de graaf, waagde Sigismund te zeggen. Dat is zoo. Ik ga er dadelijk heen. Het was een klein meisje van vijf of zes jaar, bleek en mager. De geneesheer van het dorp was bij haar. Is er gevaar voor het kind? vroeg de graaf. Geenszins, mijnheer, het is alleen vermoeidheid, uitputting. Eenige dagen rust en ziji zal geheel hersteld zijn. Lizo was gelukkig, dat zij een kame raadje had om te verzorgen; zij ging bij het bed zitten en gaf haar de versterkende middelen, die men in de keuken gereed maakte. Zij1 liefkoosde en kuste de kleine vreemdelinge. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Nieuwe Zeeuwsche Courant | 1906 | | pagina 1