ipijo „BITTER"
Katholiek Orgaan voor de £eeuwsche Eilanden.
Beclame-Artikelei.
No. 146.
Dinsdag 12 December 1905.
Eerste Jaargang.
mOELBUHG.
de Gouden Lier",
Wintersaison.
iIEIIERSEJj., Bloemist
d- en Bloemplanten,
Bouquetten, Kransen,
enz.
Verschijnt eiken AVAANDAG-, WOENSDAG- en VRIJDAGAVOND,
OOSTERBAAK LE COINTRE,
Grepen uil de Kamer.
FEUILLETON.
De slang met de edelgesteenten.
BUITENLAND.
VLISSINGEN.
in alle soorten Muziekinstrumenten.
Agentuur Carl Habdt.
Püttman en Milleb.
jraphenvanaf f5.—
|n Phonorollen -0.65
>hone records fl.— fl.fio -5.125
dubbel3 75
['n voor nieuwe bij minstens 6 stuks.
vanaf f 2.75
gevoerde Kist -2.75
Zithers, 6 accoorden -6.75
bsche Mandolines - 7
naren Phryni» en Nkptcn.
benoodigdheden voor H.H. Musici.
In bevelend, ANDRÉ J. GEIJSEH.
leelig adres voor H.H. Handelaren.
GE VORSTSTRAAT C 237,SG0ES.
VOOR HET
jota Jongens-Bonkers f3.
ns-Bonkers f3.75
?ren donk -grijze Overjassen f9
»ote Sitsen Dekens f3 en f3.25
Hen Dekens 150 X200 f3.75
are Wollen Dekens 170 X 210
f5.50
ntasie Wollen Dekens 150 X
tOO f4.50.
li Manshemden rood of Jaeger
inkel borst fl.25.
zelfde dubbele borst 11.50
"uiming grootste soort Zwarte
Joeken met balfranje f3.—
ndrokken 75 cent per rok
Hen Randrokken f2 en f2.50
are Jongens-Truien vanaf 60 ct.
ns Truien vanaf f0.90
tot Mans-Borstrok een^gulden.
bestellingen per post of vrachtrijder
rden direct uitgevoerd mits bijzen-
g van het bedrag. Wat niet bevalt
rdt onmiddellijk teruggenomen.
OOSTSINGEL - GOES.
Steeds voorradig alle soorten van
aan billijke prijzen.
Let s. v. o. oo het juiste adres
Een en ander dit blad betreffende te zenden:
wat aangaat de Redactie a. d. Redacteur; al het overige a. d. Uitgevers.
Abonnementsprijs: per 3 maanden
Voor het buitenland verhoogd met de meerdere porto's.
Afzonderlijke nommers (bij vooruitbetaling)
-.95
-.05
Drukkers-Uitgevers:
-o G O E S. <y-
Adverfentiën: van 1—6 regels —.60; iedere regel meer 10 ets.
Grootere letters of cliché's worden naar plaatsruimte berekend.
Eenzelfde advertentie driemaal geplaatst, wordt tweemaal berekend.
Bij een groot aantal regels of bij abonnement speciale prijs.
Dienstaanbiedingen: 25 ets. per advertentie van hoogstens 5 regels.
Reclame-berichten: 25 ets. per regel.
Onder de ministers, die in de Kamer
een redevoering hielden was de minister
van financiën, de heer de Meester, die de
formatie en de richting van het Kahinet
verdedigde
De formatie? Pardon. Men weet het
standpunt der regeering. Al wat vóór de
formatie van het Kabinet ligt is van be
spreking uitgesloten. Was de heer Bor-
gesius de aangewezen formateur? De mi
nister van financiën stelt het, doch be
wijst het niet. En toch komt daarop alles
aan. Dat de heer Borgesius geen ander
Kabinet kon samenstellen dan een op het
blanco-program, ligt eenigszins voor de
hand. Ietwat naïef klonk daarom 's mi
nisters uiteenzetting, waarom slechts man
nen, die zich met dat programma kon
den vereenigen, in het ministerie waren
opgenomen. Bij de vrije liberalen was om
medewerking verzocht. De sociaal-demo
craten vielen van zelf er buiten. Vereend
strijden zonder vast accoord of coalitie
beteekende toch niet vereend regeeren?
Zoo erkend dus de minister, dat het Ka
binet slechts steunt op twee partijen, en
dus geen meerderheid heeft, is de beken
tenis die zelfs den kameroverzicht-schrij
ver der liberale „Nieuwe Rotterd. Ct."
van het hart moet.
Dat had dan, zouden wij meenen, tot
de conclusie moeten leiden, dat de heer
Borgesius niet do uitverkoren kabinetsfor
mateur kon zijn. Door het bewijs van het
tegendeel te ontwijken heeft de minister
zich allen grond onder de voeten wegge
haald: nogmaals hetzelfde blad. De
heer Borgesius was de aangewe
zen formateur, daarom is dit Kabinet
verantwoord. Dit Kabinot is samengesteld
gelijk het is, omdat de heer Borgesius
kabinetsformateur was. Ziedaar de cirkel-
redeneering, waarop de minister zich ter
verdediging van de aanwezigheid dezer
regeering achter de groene tafel beroept.
De zwakheid van deze redeneering voelt
3.)
„Mag ik dien gordel nog een wat meer
van nabij1 zien?" vroeg ik. „Wel, wat is dat
een prachtstuk!"
Dat was hij ontegenzeggelijk, want hij
bestond uit ontelbaar vele kleine gouden
schakeltjes, die hem bijzonder buigzaam
maakten. Over de geheele lengte lag een
verzameling van kostbare edelgesteenten;
de gloed en het geschittter waren zoo
oogverblindend, dat het mij bijna den
adem benam. Amethvsten, diamanten, saf
fieren en parelen lagen naast en door
elkaar. De kop van de slang was van
prachtig uitgesneden ivoor, met een uitge
stoken tong van smaragden, en de oogen
waren twee olijfkleurige goudsteenen,
waarvan een wonderschoone opaalkleurige
gloed scheen uit te gaan.
„Gij bevindt u in een zeer Zonderlinge
positie", zeide ik.
„Ja, dat is zeker".
„Maar is het wel verstandig die juwee-
len altijd bij u te dragen?" Was het niet
beter als ik den kapitein in 't vertrouwen
nam en hem verzocht ze in de brand
kast te bewaren?"
„Neen, neen", riep hij heftig uit; ik
houd mijne belofte aan mijn vriend, en gij
hebt mij beloofd de uwe te houden. Ge
loof maar vrij, dat de juweelen hier veilig
de minister zelf zoozeer, dat hij maar
liefst naar zijne meerderheid niet gevraagd
hoort. Waar is zij? Spreek mij niet er van
antwoordt de minister wij behoeven
toch niet vooraf eene meerderheid aan te
wijzen? Hoe denkt gij dan uwe plannen
ten uitvoer te brengen? De heer Tydcman
was zóó vriendelijk; van hem verwachten
wij geen oppositioneele houding. De soci
aal-democraten zuilen onze ontwerpen ook
wel steunen. Wat is uwe verzoenende po
litiek? Zie de Troonrede. Men merkt het,
veel wijzer heeft het antwoord der re
geering de Kamer niet gemaakt. Het Ka
binet gaat in het parlement uit spelevaren,
deze cn gene voor langer of korter mee
in de hoop dat ander het roeien nog wel
in het bootje plaats zal willen nemen.
Gelijk de minister van financiën al wat
vóór de formatie van "het Kabinet lag,
heeft op zij geschoven als eene zaaJc,
waarvan met langer gesproken wordt, zoo
heeft de minister van binnenlandsche za
ken al wat het kiesrechtvraagstuk aangaat
van de baan gezet. Daarover te discussi
eeren is nog te vroeg. Slechts uit „beleefd
heid", omdat de Kamer er zoo verlan
gend naar is, een enkel woord over het
blanco-artikel. Wat daarachter ligt komt
eerst dan aan de orde als het blanco
artikel er is.
Waarom dan de regeering een blanco
artikel wenscht? Om geen andere reden
dan dat zij verwacht, dat de meerder
heid der Kamer wel van het tegenwoordig
artikel af wil. Het kiesrecht in de Grond
wet te regelen is niet noodig. Het is geen
natuurrecht, slechts een belangrijk recht.
Zijn er echter niet andere voorname rech
ten, die in onze Grondwet niet omschre
ven staan? Waarom dan het kiesrecht
wel Historische gronden zijn voor behoud
van het tegenwoordig artikel niet aan te
voeren. De meerderheid wil het wel prijs
geven; waarom dat dan niet gedaan? De
strijd voor hetgeen ieder wenscht zal daar
na des te gemakkelijker worden; wie kan
er dan togen zijn?
genoeg zijn. Hoe meer menschen het ge
heim kennen, des te grooter wordt het
gevaar-. Tan de geheele dievenbende die
mij van mijn schat wil berooven, kan er
niemand op de boot zijn; vóórdat ik in
Engeland aankom, verkeer ik dus in geen
geval in gevaar".
„Ik zon in uwe plaats toch bij geen
enkele haven aan wal gaan", zeide ik.
„Natuurlijk niet. Ik blijf op de boot,
totdat wij in Engeland zijn, en dan breng
ik de juweelen onmiddellijk aan den ma-
harajah".
„Maar gij moet toch zeer voorzichtig
zijn en aan niemand uw vertrouwen
schenken".
„Aan wien zou ik nog mijn vertrouwen
schenken Ik sluit mij niet licht hij iemand
aan on behalve u en mejuffrouw Keeie,
die reeds min of meer een goede kennis
van mij is, zal ik me weing mét mijne
medepassagiers inlaten".
Ik had zoo gaarne gezegd, „wees toch
vooral op uwe hoede met. mejuffrouw
Keele", maar daar kon ik niet toe komen.
„Ik kan er dus vast op vertrouwen,
dat gij mijn wensch zult eerbiedigen, niet
waar?"
„Wees daarvan ten stelligste overtuigd,
mijnheer Strangways". Hij stak zijn hand
uit en drukte de mijne.
Ik ben vrij kalm van aard, maar ik moet
eerlijk bekennen, dat ik dien nacht zeer
onrustig was. Majoor Strangways verkeer
de in een zonderlinge positie; Een alom
beruchte dievenbende wist, dat hij in 't be
zit was van een grooten schat. Op het
Als men den minister zoo hoort spreken,
komt men onder den indruk, dat. het
blanco-artikel dus eigenlijk dat gedeelte
van 't regceringsprogram moet zijn, waar
voor de regeering op de grootste meerder
heid rekent. Ontslagen van den band t On
belemmerd te strijden voor hetgeen ons
ieder het liefste is! Wie zou dat niet
willen? Vreemd toch, dat tegen het blanco
artikel in de Kamer juist de meeste te
genstand zich openbaarde! Maar verklaar
baar. Het blanco-artikel is nu eenmaal
niet los te maken van zijn politieken on
dergrond. Wie met het tegenwoordig kies
recht tevreden is, maalt er niet om. Die
er af willen, willen dat om het algemeen
stemrecht. Nu blijft het mogelijk, wat wij
niet gelooven, dat voor het blanco-artikel
eene meerderheid zal zijn te vinden, om
dat het iets anders is een concreet voor
stel te verwerpen, of het te verlangen,
te ontkennen valt niet, dat de regeering,
door het op haren en snaren te gaan
zetten, zich begeeft in eene vermetele po
litiek. En die is onder alle omstandig
heden gevaarlijk.
RUSLAND.
In de laatste dagen was, zooals men
weet, te Petersburg het gerucht verspreid
dat de Tsaar door zijn neef Boris Wladimi-
rowitsj in een twist gewond zou zijn. Naar
men verzekert in Petersburgsche kringen
die tot het hof in betrekking staan, zijn
dat slechts praatjes. Waar is echter, naar
de correspondent van de Lokal-Anzeiger
meldt, dat onder de mannelijke familie
leden van het huis van den Tsaar een
twist ontstaan was uit de volgende oor
zaak: De Tsaar wilde een manifest on
derteekenen waarin hij tot bedaring van
het opgewonden volk wilde verklaren dat
hij op den dag van de opening der rijks-
doema den eed op de grondwet zou af
leggen. Toen hij, aan zijne schrijftafel ge
zeten, deze oorkonde aan eenige leden
van zijn familie voorlas, om ze dadelijk
daarna te onderteekenen, gaf Boris Wladi-
mirowitsj hem een duw, waarhij de pen
den Keizer uit de hand viel. Of dit. op-
laatste oogenhlik was een jong meisje op
de boot gekomen, wier gelaat ik drie jaar
geleden voor de rechtbank had gezien.
Was dat niet een zonderlinge samenloop
van omstandigheden? Als mejuffrouw
Keele maar niet was gekomen, zou ik
niet ongerust zijn geweest, want ik kende
allo andere passagiers. Wanneer ik aan
iemand vertelde waarvan ik haar ver
dacht, zou ik haar goeden naam kunnen
hezoedelen. En het kon toch ook zijn,
dat zij' onschuldig was. Maarzij kon
ook zijn wat ik haast niet durfde denken.
Groote dievenbenden hebben dikwijls vrou
wen in hun dionst genomen. Zij was een
mooi en aantrekkelijk meisje, en de
prijs was verbazend groot.
Ik keerde mij telkens om, onrustig als-
ik was door een zonderlingen angst voor
toekomstige ellende. Ik wenschte recht har
telijk, dat majoor Strangways mij niet in
't geheim had ingewijd. Eerst tegen den
morgen sliep ik vast in.
De dagen vlogen om zonder dat er iets
gebeurde, en langzamerhand verminderde
mijn angstig voorgevoel.
Intusschen werden majoor Strangways
en mejuffrouw Keele het middelpunt van
de „Morning Star". Zeer spoedig begre
pen alle passagiers dat majoor Strang
ways het mooie, levendige jonge meisje
lief had. Hij volgde .haar als een scha
duw, was stil en afgetrokken als zij1 niet
bij hem was en werd vroolijk en spraak
zaam in hare tegenwoordigheid.
Mejuffrouw Keele daarentegen had zich
altijd eenigszins onttrokken aan zijne at-
zettelijk dan wel toevallig gebeurde, be
weert niemand precies te weten. Het is
echter een feit dat. de oorkonde nog altijd
niet geteekend is. Volgons de inlich
tingen, heeft de jonge grootvorst zijn neef
de pen uit de hand geslagen.
Boris is op een na de oudste zoon van
grootvorst Wladimir en diens gemalin Pau-
lowna van Mecklenburg, voorts de broer
van grootvorst Cyrillus, welbekend. In de
politiek is hij' nog weinig op den voor
grond gekomen, maar hij is een van de
naaste rechthebbenden op den troon.
De correspondent van de Daily Mail
te Petersburg meldt dat. het nog altijd
treurig gesteld is in Rusland. Het is on
waar, wat de regeering zegt, dat de sta
king van de postbeambten en telegrafisten
zoo goed als uit is. Wel zijn er 'Brieven
rondbesteld door vrijwilligers, maar .slechts
in Beperkt getal. Bankiers, kooplui en fa
brikanten zijn niet bij machte om reke
ningen of loonen te betalen en genood
zaakt hun personeel in menigte weg te
sturen. De boeren weigeren overal óm be
lasting te betalen, terwijl de stedelingen
verhinderen dat c-r wodka verkocht wordt.
De suikerfabrieken weigeren accijns te vol
doen, de socialisten om huisbelasting te
betalen enz. Kortom, er schijnt een groote
samenspanning to zijn om een algemeen
Dankroet uit te lokken. jWitte staat een
zaam, vertalen door alle partijende Tsaar
zit zoo goed als gevangen op Tsarskoje
Selo, verlaten door (1e meeste grootvor
sten; de oproerlingen te Petersburg heb
ben honderdduizend pistolen van het
nieuwe maaksel, waarvan er twee millioen
in het heele rijk zijn uitgedeeld.
FRANKRIJK.
Graaf de Mun schrijft in La Croix een
lang artikel naar aanleiding van de eind
stemming over het wetsontwerp tot schei
ding van kerk en staat. Hij zegt: De dag
van gisteren schijnt tegelijk vol rouw en
vol hoop. Ik heb in het afgeloopen jaar
Vaak gehoord dat tot hen die de gevaren
van de scheiding in het licht stelden, het
verwijt gericht werd: gij toont geen moed
genoeg, geen vertrouwen genoeg in de
kracht van het katholicisme. Maar smart
kan tranen teweegbrengen, zonder het ge
moed terneer te slaan. Met Gods hulp
durf ik hopen dat de vijanden van de
scheiding zich thans door niemand meer
zullen laten overwinnen hij .de verdedi
ging van het geloof. .Wat voor»"beschik-
tenties.
Bij Brindisi aangekomen gingen de
meeste passagiers aan wal, en onder hen
ook juffrouw Keele. Majoor Strangways
hield zich aan mijn raad en bleef op
de boot. Hij had na den eersten avond
weinig of niet meer met mij gesproken
over den schat, dien hij bij zich droeg;
blijkbaar was hij nu geheel vervuld van
zijn eigen belangen. De heldere opgeri van
mejuffrouw Keele hadden thans voor hem
meer waarde dan de schitterendste dia
manten.
Er kwamen te Brindisi geen nieuwe pas
sagiers aan boord, en nadat wij kolen
hadden ingenomen, vervolgden wij: onze
reis.
Te Gibraltar evenwel kwamen verschei
dene nieuwe passagiers en daaronder een
jonge man van ongeveer drie en twintig
jaar. Toen Strangways hem zag, uitte hij
een kreet van verbazing, liep op hem toé
en schudde hem de hand.
„Wel, Morrison", zeidtf 'hij, „dat is een
verrassing! Wie zou mf gedacht hebben u
hier aan te treffen? Ik dacht, dat gij.goed
en wel te Kandy waart"..
„Geen wonder, Strangways", hernam hij
levendig. „Toen ik u het laatst gezien heb,
dacht geen haar op mijn hoofd er aan
naar Engeland te gaan, maar ik ben langs
'den kortst mogelijken weg uitgezonden
voor een belangrijke zaak; ongelukkig
moest ik wegens zware koortsen achter
blijven in Gibraltar, maai- ik ben nu toch
geheel hersteld en vervolg mijn reis zoo
spoedig mogelijk".
kingen ook door den Paus genomen mo
gen worden, de worsteling die nu aan--
vangt, zal lang en moeilijk zijn. Zonder
in den dramatischen toon te vervallen,
zonder andere opofferingen te voorzien
dan stoffelijke opofferingen, geen andere
rampen dan zieler.ampen toch is het
zeker dat wij veel zullen moeten lijden.
Dit lijden zelf zal ons echter tot zegen
strekken. De geschiedenis van de kerk
nederlagen voortvloeiden. Wij zullen ons
is één reeks van overwinningen die uit
vereenigen achter den Paus, ons scharen
om onze bisschoppen, en wat er ook ge
beuren moge, strijden zonder te versagen,
met opgeheven hoofd, den blik gewend
naar het kruis dat den onoverwinnelijken
Christus draagt.
Hoe na het inwerking-treden van de
scheidingswet sommige burgemeestertjes
van het ras-echte bloc-soort de godsdienst
vrijheid zullen respecteeren, blijkt uit het
volgend voorspelletje, dat zich in een
Fransche gemeente afspeelde.
Overeenkomstig de voorschriften van
Mgr. Dubourg, bisschop van Moulins, be
zocht, de pastoor van St. Germain-des-
Fossés zijn parochianen om .te weten, wie
van hen geneigd zou zijn het Katholieke
geloof in alle opzichten trouw te verde
digen.
De burgemeester schreef aan den
pastoor, dat hij dat onderzoek beschouw
de als „een aanval op de gewetensvrij
heid" en dat de gemeenteraad hem dus
verzocht er mede op te houden, daar hem
anders verboden zou worden den toog
te dragen en processies (e houden.
Maar er is meer. De brief dateerde 10
November en de bedreiging, die zij' be
vatte, was reeds heel gemoedélijk ten uit
voer gebracht. Denzelfden dag had de ge-
meenteraad het. verbod tot hét houden
van processies goedgekeurd.
Nu kon de pastoor zijn rechten als bur
ger nog doen gelden. Hij houdt voet bij
stuk. Maar het voorspelletje toont aan
hoe „vrij" de Kerk en de priesters zul
len zijn, onder het zegenrijk bestuur vali'
een maponniek bewind, dat zich van de
Kerk „gescheiden" heeft'
De correspondent van de „Univers" te
Rome schrijft het volgende omtrent den in
druk, dien de aanneming van de schei
dingswet gemaakt heeft en de gedragslijn
door den Paus te volgen;
,,Dë eindstemming oyer de wet werd
„Hoe gelukkig, dat gij weer beter zijt",
zeide majoor Strangways, „en hoe gezel
lig dat gij met ons mede reist. tVat kan
het toch kluchtig loopen in de wereld';
toen .ik op deze boot kwam,..dacht ik
geheel onder vreemden te zulten zijn, en
daar komt eerst mujuffrouw Keele, cn
thdns gij nog".
„Mejuffrouw Keele? Welke mejuffrouw
Keele?" vroeg de jonge man.
Annie Keele. Die ksnt gij natuurlijk. Zij
heeft dikwijls met mij over u gesproken".
„Maar dat is toch ongeiopfelijk", zeide
Morison. „Ik heb er 'niets: van gehoord dat
een van de meisjes Keele naar Engeland
dacht te gaan. En ik heb ze nog beiden
gezien, voordat ik vertrok. Ik geloof dat
gil schertst, Strangways".
IIWjEien is ook gelooven", zeide majoor
Strangways zich omkecrende en mijop-
merkpnde. Hij stelde mij daarop vooraan
heer Morrison.
,*Ik zal even naar beneden gaan en me
juffrouw Keele roepen", zeide de majoor.
„Mag ik dat voor u doen", zeide ik hem
in de rede vallende; „dan kunt gij zoo
lang bij den heer Morrison blijven".
„Zeg haar vooral, dat Dirk Morrison
op de boot is", riep de jonge man mjj
nog na. „Dat is een buitenkansje", hoorde
ik hem nog zeggen; „Annie Keele is zoo
ontzettend vroolijk".
,,'tls het mooiste en bekoorlijkste
meisje, dat ik nog ooit heb gezien", her
nam de majoor; daarna begaven de beide
heeren zich naar het andere einde van
het dek. (Wordt vervolgd.)
'-«*
