SCHAP 3 Katholiek Orgaan voor de Zeeuwsche Eilanden. No. 87. Donderdag 27 Juli 1905. Eerste Jaargang. IE CRANE, van Jesus f, Goes. evestigd 1807. Verschijnt eiken (MANDAG-, WOENSDAG- en VRIJDAGAVOND. etc., etc. h geld top van Effecten. HENDRIKSE. Oude Haven, OOSTERBAAK LE COINTRE, De valsche profeet. FEUILLETON. Hereenijd. UIT DE PERS. BUITENLAND. ft Bestuur: ^isfoor, President. INMatthijssen, lusche Kaai, Middelburg. [DRLAANSE, te 's Heerenboek. NIEUWE ZEEUWSCHE COUP te soorten, borgtocht. |q het hotel de Kinderen leen in Schouwen en onderpand van Effecten billijke voorwaarden. jTTRAMDIENST IN- -MIDDELBURG. Ingen Zeilm. vm. 4.40r, 11,—, 11.40; nm. 12.30, 3.30, f 4.15, 5.—, f 5.50, 19.30, 10.20. (Badhotel). Remise, elburg (Markt) vm. 5.15, 11.45, nm. f 12.36, 1.20, 4.20, j- 5.5, 5.55, 7.5, 10.25, 11.5. geen goederen, reinen 4.40 van Vlissingen iddelburg zullen op Zon- tiet rijden. 1TRAMD1ENST. ir Walsoorden v.m. 4.45, 2.15, 5.10, 8.5. en naar Hulst v.m. 6.20, 3.35, 6.30, 9.10. 'IIE HAVENDIENST. 6.—, 6.20, 7—, 7.50, 10.—, 10.12, 10.40, 11.—, 35, 1.—, 1.25, 2.40*, 3.— 5.—, 6.15, 6.55, 7.15, sluis 6.10, 6.30, 7.20, 8.— 10.10, 10.30, 10.50, 11.10, 45, 1.15, 1.35, 2.50*, 3.10, 5.10, 6.30, 7.05, 7.25, 11.-. gedrukte afvaarten vallen 9 31 12.43 5.21 6.53 10.32 2.33 6.32 7.50 10 31 11.34 2.40 5.31 10. 3 12.50 3.54 6.- 10.51 1.32 4.37 6.44 11.50 2.23 5.39 7.40 9. 4 1.10 3.46 6.34 10.51 2.07 4.43 7.32 1.10 3.46 6.18 11.20 2 37 5.15 7.59 12.50 3.16 6.53 8.38 1.21 4.00 7.50 914 1.30 4.10 8.- 1.39 4.20 8.10 9.28 1.47 4.29 8.19 1.58 4.42 8.32 2. 4 4.49 8.39 2.13 4.59 8.49 9.5! 218 5. 4 8.54 2.28 5.15 9.03 2.37 5.24 910 108 2.45 5.32 9.22 2.52 5.40 3.- 5.48 9.35 3. 7 5.56 9.44 10.28 3.16 6. 4 9.53 10.39 Een en ander dit blad betreffende te zenden: wat aangaat de Redactie a. d. Redacteur; al het overige a. d. Uitgevers. Abonnementsprijs: per 3 maanden Voor het buitenland verhoogd met de meerdere porto's. Afzonderlijke nommers (bij vooruitbetaling) -.95 -.05 Drukkers-Uitgevers: G O E S. c— Advertenfiën: van 1—6 regels —.60; iedere regel meer 10 ets. Grootere letters of ciiché's worden naar plaatsruimte berekend. Eenzelfde advertentie driemaal geplaatst, wordt tweemaal berekend. Bij een groot aantal regels of bij abonnement speciale prijs. Dienstaanbiedingen: 25 ets. per advertentie van hoogstens 5 regeis. Reclame-berichten: 25 ets. per regel. Dr. J. van den Brink komt ons in het blad der socialisten voor Zeeland be lijden, waarom hij socialist is en daarmee wederom den eenvoudigen lieden zand in do oogen strooien. In een twaalftal punten geeft hij schrille tegenstellingen aan tusschen kapitaal en) arbeid; hij zegt o. a., dat de kapitalisti sche maatschappij aan den eenen kant' te zien geeft buitensporige weelde, aan den anderen kant armoede; hij heeft het) over de ellende van zwakke moeders, ar beiderskinderen, kinderuitbuiting, hongers- nooden, enz. enz. De heer van den Brink verkeert echter in één opzicht in onwetendheidhij schijnt nl. te meenen, dat men „socialist" moet zijn om de ware nooden van de maat schappij te bevatten en te verbeteren. Hij schenkt het monopolie van het recept lot verbetering der toestanden aan de sociaal-democratie. Men zou anders zoo zeggen, dat er nog anderen waren bv. Pausen, die een oper oog hadden voor de verdrukte maat schappij. En dit weet ook de heer van den Brink zeer goed; hij immers heeft al is 'tdar ook verkeerd Re rum Novarun gelezen. Daaruit zag de soc. schrijver, dat he hart des Pausen warm klopte voor dei weikman; dat de Paus door zijn „Werk lieden vereenigt u" een geneesmiddel aan gaf voor de kranke maatschappij. Wat zegt nu v. d. Br.? Heel eenvoudig dat de Paus de wegbereider is der soci aal-democratie Kan het bespottelijker? Hier heerscht verwarring tusschen soci alisme en sociaal-democratie. Tegenover het verderfelijke individuaf- lisme der liberalen zijn ook wij socialist, zonder sociaal-democraat te zijn. Het bedriegelijke van het optreden van den heer van den Brink is hierin ge legen, dat hij een heele massa nooden opsomt, met welker bestaan ook wij en 38) „Welnu dan", zeide ik opstaande, „wij zullen voor het tegenwoordige al'ie con clusies daar laten. Ik moet eerst mijne gedachten bedaard laten gaan over de al of niet waarschijnlijkheid van een reeks beschouwingen; die ik met zekere feiten heb in verband gebracht; eerst dan zal ik mij zelf genoeg vertrouwen, om over dit, zoowel als over andere punten dezer zaak met juistheid te oordeelen". Na nog een oogenhlik getoefd te hebben, ten einde het adres van N. op te teekenen, voor 't geval ik de hulp van dezen listigon politiebeambte mocht noodig hebben, nam ik afscheid van Gryce en begaf mij ter stond naar de woning van den heer Veeley. XXIII. De geschiedenis eener vrouw. „Gij hebt dus nooit hooren vertellen, van welken samenloop van omstandighe den dit huwelijk het gevolg was?" Het was mijn compagnon, die sprak. Ik had hem namelijk verzocht mij de reden te willen zeggen van 's heeren Leaven worth s algemeen bekenden haat tegen de Lngedschen. „Neen', antwoordde ik hem op zijn yraag. iedereen het volkomen eens zijn; die ook wij oordeelen, dat op broodnoodige verbetering wachten, om hieruit tot de sociaal-democratie als redmiddel te con- cludeeren. Met geen enkel woord spreekt hij' van de grondslagen, de beginselen, de gevolgen, zelfs niet van het stelsel der sociaal-democratie. Hij wijst alleen op de overbekende fouten in de samenleving; hij wekt ontevredenheid, zaait haat, hij die de Liefde heeft gepredikt, on maakt pro selieten voor een verderfelijk stelsel. Daartegen dient ernstig gewaarschuwd. Het kan wel moeilijk anders, of de heer van den Brink haait geregeld de Kerk er ook bij1 te pas. Waarom, zoo vraagt hij dan nu, sluit) de Kerk zich niet aan bij de sociaal democratie Die vraag beantwoordt zich zelve: om-j dat Kerk en sociaal-democratie onmogelijk kunnen samengaan; en nu moge de soc. schrijver beweren, dat godsdienst en so- ciaal-dem. samengaan, wij houden vol, dat dit een leugen is. Behalve den geschiedkundigen materia- listischen grondslag van het verderfelijke stelsel, die alle geloof aan een Hooger Wezen uitsluit, bestaat er nog zoo iets als de stelling der socialisten„G o d s- dienst is privaatzaak". Nog is het een hunner beginselen, dat de productiemiddelen, grond, enz. aan de gemeenschap behooren. Aan de gemeenschap zullen in den uto- pischen toekomststaat dus ook behooren de gronden, waarop de Kerken moeten wor den gebouwd, de machinerieeën, de werk tuigen waarmede een Godstempel moet worden opgetrokken, de grondstoffen, die daartoe benoodigd zijn. Wanneer men deze twee stellingen in hun onderling verband beschouwt, springt de vijandschap der sociaal-democratie te gen de Kerk onmiddelijk in het oog. Im mers bij de gemeenschap moet men terecht voor het materiaal enz., benoodigd voor den bouw van kerken, en diezelfde ge meenschap zegt: ik heb hiermee niets te maken, want godsdienst is privaatzaak! „Wanneer u dat verhaal wél gedaan ware", hernam hij, zich half oprichtende in zijn bed want hij was nog niet ge heel hersteld van zijn ziekte „zoudt gij niet noodig hebben mij op dat punt, om opheldering te vragen. Toch bevreemdt het mij niet, dat gij in deze .zaak niet op de hoogte zijt. Ik betwijfel of er wel tien personen zullen gevonden worden, die u zeggen kunnen, waar Horatio Leavenworth kennis maakte met de schoone vrouw, die later zijn echtgenoot werd, laat staan in 't hijzonder de omstandigheden meedee- len, die tot de voltrekking van dit huwelijk hebben aanleiding gegeven". „Ik mag mij dan zeer gelukkig rekenen, het vertrouwen te genieten van iemand, die daartoe wel in staat is. Welke zijn die omstandigheden „Het zal u voor de zaak, welke gij onder zoekt, weinig baten ze te vernemen, doch daar gij het nu eenmaal verlangt, wil ik uw verzoek niet afslaan. Horatio Leaven worth had in zijn jeugd groote plannen voor de toekomst, waardoor hij o. a. er toe gedreven werd, aanzoek te doen om de hand van een zeer aanzienlijke en rijke dame uit Providence. Het toeval bracht hem echter in Engeland en deed hem daar een jonge dame ontmoeten, wier schoon heid en bevalligheid zoo diepen indruk op hem maakten, dat hij alle gedachten aan de dame uit Providence liet varen. Zelfs ondanks de omstandigheid dat hij vooreerst aan geen huwelijk met de Eugel- Hoogstens zou er dus in den toekomsti- gen heilstaat kunnen bestaan een soort godsdienst als die van de beruchte „bin- nenkameren"; degenen in dien staat, die het nog noodig zouden achten er „gods dienstige" gevoelens op na te houden, zou den voor hun gevoel bevrediging moeten zoeken in het binnenkamers, ieder op zijne wijze en op eigen houtje beoefenen van een godsdienst, die zelfs den naam met den dienst van God niet gemeen heeft. Het blijft nog altijd waar, dat een groote gedachte in een kleine hersenkas een zeer gevaarlijk iets is. Men sc h, erger je nietl De hoop uitsprekend, dat de maanden Juli en Augustus voor de Scheveningsc'ne hotels het seizoen goed zullen maken, zegt de schrijver van de „Haagsche Kroniek" in de „Nieuwe Groningsche Courant", een bekend Haagsch liberaal journalist, het navolgende „Dit neemt niet weg, dat 't Kurhaus zijn drukken loop steeds behoudt, ook op de Dinsdagavonden van de spectacles varies. Deze vallen zeer in den smaak en Dinsdagavond had bijv. Speenhoff met een nieuw lied op den val van Dr. Kuyper verbazend veel succes. Heel mooi en fijn was dat lied overigens niet; de oude plunje, de reizen naar 't huiten- land en wat diens meer zij, deden liet zeer talrijke publiek echter bijster veel genoegen. Ieder zijn smaak". Inderdaad: „ieder zijn smaak". Wat moet de smaak van dezen fijnproe ver dan niet beleedigd zijn geweest en wat moet zijn edel gemoed ergernis, ja folteringen ondergaan hebben, toen hij in de verkiezingsdagen en daarvoor las, wat liberale bladen alzoo over Dr. Kuyper heb ben uitgekraamd. Speenhoffs liedekens warén daar een adagio bij. (Rsdb.) OORLOG. Volgens verhalen van Russische krijgs gevangenen, die te Odessa zijn aangeko men, hebben de Japanners al de forten en vestingswerken te Port Arthur reeds hersteld en verbouwd. Het geheel ziet er sche schoone kon denken, daar zij in de meest behoeftige omstandigheden verkeer de. Doch gelijk in gevallen als dit meer ge beurt, overwonnen liefde en bewondering alle andere overleggingen en berekeningen zijn toekomst geheel aan haar opofferende, vroeg hij haar ten huwelijk. Tot haar eer zij gezegd, dat zij deze edelmoedigheid on middellijk beloonde, met genoegzaam ver trouwen in hem te stellen, om eerlijk op alles te antwoorden wat hij omtrent haar verleden wenschte te weten. De geschiedenis ging de heer Veeley voort die zij vertelde, was zeer treurig. Het schijnt, dat zij een geboren Amerikaan- sche was en dat haar vader onder de kooplieden in Chicago vroeger een voor name plaats had ingenomen. Gedurende zijn leven had 't haar aan niets ontbroken, maar, juist toen zij huwbaar was gewor den, stierf hij. Bij zijne begrafenis maakte zij kennis met den man, die later haar ongeluk werd. Hij had niet tot de vrien den van haar vader behoord en zij wist ook niet, hoe hij daar gekomen was. Ge noeg, dat hij bij de begrafenis tegenwoordig was en zij binnen drie weken wees niet verbaasd, bedenk dat zij nog eon kind was door den echt waren verbonden. Binnen vieren twintig uren wist zij wat een huwelijk met hem te beteekenen had niets dan schimp en slagen. Ik disch u geen sprookje op, Everett: den tweeden dag na het huwelijk kwam haar echtgenoot dronken thuis en sloeg haar, toen zij hem stevig uit, hoewel het snel en zonder geld verspilling gebouwd is. Wij konden, zeg gen de Russen, onze bewondering niet verhelen, de vesting is nu ontoegankelijk. Het huis waarin generaal Kondratenko ge woond heeft, is uit eerbied voor den doode gelaten zooals het was, en binnen in heb ben de Japanners alles bijeengebracht wat aan zijn leven en werkzaamheden herin nert. Boven de deur staat als opschrift: Hier heeft de Russische held, generaal Kondratenko, gewoond. De Japanners namen van de laatste Rus sen een bewogen afscheid en drukten den hartelijken wensch uit, dat zij elkander spoedig als vreedzame vrienden ierug zou den mogen zien. Doekat, de militaire dokter die den hos- pitaaltrein van grootverstin Maria. Pawj lofna onder zijn leiding heeft, meldt uit eigen aanschouwing dat de gevallen van krankzinnigheid onder de Russische sol daten schrikbarend toenemen. Men had vroeger gedacht, dat het voldoende zou zijn, de zielszieken eens of tweemaal in de maand met bijzondere treinen weg te brengen, maar tegenwoordig trekken er twee of driemaal in de week treinen met krankzinnigen. RUSLAND. Vijf uren lang tot het invallen def duisternis woedde te Novgorod het ge peupel tegen de betere klasse der bevol king. Het aantal slachtoffers is aanzien lijk. Voor de oogen van den gouverneur Unterbergen, die het volk tot bedaren wildé brengen, zette dit zijn uitspattingen voort. De menigte drong in de huizen door oni nieuwe slachtoffers te zoeken. Er heerscht een paniek in in de stad. DUITSCHLAND. Keizer en Tsaar. In verscheidene blijkbare officieuzë rne- dedeelingen, wordt te Berlijn ten sterkstè verzekerd dat het voorstel van een samen treffen van den Keizer en den Tsaar, vaiji tsaar Nikolaas is uitgegaan. Waarschijnlijk van Prins Bülow zelf of in ieder geval in opdracht van hem is de volgende medé- deeling in den LokalanzeigerAls een on verdedigbare veronderstelling moet. de ih de Engelschc en Fransche pers voorkei- mende bewering aangemerkt worden, dat keizer Wilhelm het oogmerk had den Tsaair goede raadgevingen op te dringen om tost rust in het land zelf en tot vrede in 6ost-Azië te komen. Keizer Wilhelm heeft het steeds ver van zich afgeworpen wan neer van hem verondersteld werd dat hij zich in de binnenlandsche aangelegenhé- minzaam tegemoet ging, met de vuist ter aarde. Dit was slechts het begin. Nadat bij verkoop haar vaders bezitting minder waarde had, dan men verwachtte, ging hij' met haar naar Engeland, waar hij haar ook in nuchteren toestand ergerlijk mis handelde. Nacht en dag had zij van zijne wreedheid te lijden. Vóórdat zij haar zestiende jaar bereikt had was reeds de volle last van meusche- lijk wee op haar jeugdig hoofd gekomeii, en die last werd haar niet opgelegd doqr een ruwen en onbeschoften kerel, maar door een welopgevoed man, wiens smaak, ook wat de kleeding betreft, zoo ontwik keld en fijn was, dat hij liever een bar^r japonnen 'in het vuur zou hebben gewor pen, dan te zien, dat zij in gezelschappen verscheen in een toilet, dat hem minder passend voorkwam. Zij droeg haar leed in stilte tot de geboorte van haar kind en wist hem toen te ontvluchten. Twee dagen nadat zij haar kind ter wereld bracht, stond zij op en haar lieveling in de armen nemende, ontvlood zij het huis harer martelingen. De weinige juweelen, die zij inderhaast had medegenomen stol den haar in staat aanvankelijk in haar onderhoud te voorzien, totdat zij van het overschoot een kleinen winkel kon be ginnen. Sinds dien tijd leefde zij, gelijk van eene vrouw met zoo edel gemoed te verwachten was, geheel tevreden in een stand, die zoo in strijd was met haar afkomst en opvoeding. Van haar echtge- den van een anderen staat wilde mengen. Zoo zal hij ook in dit geval handelen en uit zichzelf zeker niet de hangende kwesties, welke thans geheel Rusland aan gaan, ter sprake brengen. Zoude echter de Tsaar, wiens waardeering van den Duit- schen keizer bekend is; keizer Wilhelm om zijn meening vragen, dan zouden die genen, die meenen dat de Duitsclie keizer aanraden zouden, zich niet bekommerende om de beloften van hervormingen, krach tig autokratisch verder te regeeren, ten zeerste uit de dwaling geholpen worden. De opvatting van keizer Wilhelm kan, te oordeelen naar zijn geheele denkwijze, slechts aldus zijn dat macht en aanzien, evenals ook rust in het land, slechts op grondslag van een eenstemmigheid vol ver trouwen tusschen heerscher en volk op te bouwen zijn. Wat de kwestie van vrede betreft, zoo jweet men toch wel welk groot aandeel keizer Wilhelm aan de in leiding van de vredesbeweging van presi dent Roosevelt hoeft. Men kan er der halve zeker van zijn dat de kwestie van vrede door de ontmoeting slechts winnen zal. De omstandigheid dat nocli Bülow noch Lamsdorf aan de bespreking deel nemen, zal het uitsluitend particulier vriendschappelijk karakter duidelijk voor oogen stellen. Zoo heeft ook, naar wij' we ten, de minister-president Witte de ont moeting opgevat, welke hij met levendige bevrediging begroette. FRANKRIJK. Weer een! Ook het Fransche socia lisme legt zijn burgers-voormannen geen windeieren. Als een belangwekkend voor beeld daarvan vertalen wij eenige zin sneden uit de „Travailleur Sodalis te de l'Yonne", dat toch zeker geen laster zal spreken van de roode vriendjes: „Gerault Richard, ex-redacteur van de „Chambard", ex-sans-culotte en ex-barre^ voeter, heeft tegen contante betaling een mooi kasteel bij Trigueres gekocht. Reeds eenige dagen zijn, mevrouw, boden en knechten gearriveerd: ook de paarden en rijtuigen van den burger zijn aange komen, Het socialisme is een goed beroep. Het eenige is te weten hoe het goed uit te oefenen?" Hoelang zal het volk zich nog door dergelijke leiders laten bedriegen? TURKIJE. Een veertig Turksche hoeren gingen den 17den uit het dorp Kerbesj-Islam-Mahalessi hout hakken in het Weloes-gebergte, niet ver van den spoorweg SalonikiSerros. noot hoorde of zag zij niets meer, tot twee weken vóór hare kennismaking met Horatio Leavenworth toen zij uit de cou ranten vernam, dat hij overleden was. Zij kon zich dus als volkomen vrij beschou wen, maar hoewel zij Horatio Leavenworth oprecht beminde, weigerde zij toch hem te trouwen. Zij herinnerde zich altijd dat ééne jaar van gruwelijke mishandeling. Hoe hij haar ook smeekte en drong, niets mocht baten. Echter, een maand nadat haar kind was overleden, schonk zij hem haar hand met de levensjaren, die haar na dat eene rampzalige jaar nog zonden overblijven. Hij nam haar mede naar New-York en om gaf haar in een gezellig te-huis, met liefde volle zorg van alle gemakken en genoe gens, die zijn innige genegenheid slechts kon uitdenken. Maar de geslagen wonde bleek te diep, om ooit weer te genezen; twee jaren na den dood van haar kind, blies ook zij den laatsten adem uit, Dat was de groote plag, in(het (even van Iloratio Leavenworthsinds dat noodlottig uur was hij nooit meer dezelfde van voorheen. Hoewel Marie en Eleonore kort daarna door hem als kinderen werden aangeno men, waren zijn vroegere vroolijkheid en luchthartigheid voor goed verdwenen. Slechts het bezit van geld was het eenige, waarin hij nog behagen vond, en alles wat hij deed, werd beheerscht door het pogen om zich een groot fortuin te ver werven. In één opzicht bleef hij echter toonen, dat hij de gezellin zijner jonge

Krantenbank Zeeland

Nieuwe Zeeuwsche Courant | 1905 | | pagina 1