BINNENLAND
Van onze Eilanden.
BUITENLAND
blijk van sympalhie van den keizer voor
de Katholieke Kerk vinden wij in de Duit-
sche pers weer herhalingen van passages,
die de „Koln. Volksz." in 1890 eens
schreef: ,,Aan de Franschen zullen wij
doen begrijpen, dat wij genoeg hebben van
hun protectoraat", en de „Germania" in
1899,,Het. protectoraat van Frankrijk in
het Oosten is in den grond slechts een
hersenschim. Wij ontkennen de verdien
sten van Frankrijk niet, maar die verdien
sten hooren aan het verleden. Wij Katho
lieke Duitschers, zijn het heden en vooral
de toekomst".
Nog echter is het oogenhlik niet ge
komen, dat aan Frankrijk het protectoraat
ontnomen zal worden: 'de Paus wil van
zijn kant het Concordaat op alle punten
handhaven. Maar zeker is 't. dat wanneer
liet 'doorgaat op den weg, dien het inge
slagen heeft, en blijft aansturen op de
opheffing van het Concordaat, eens de tijd
zal komen, dat zij afstand zal moeten doen
van het protectoraat over de missies, zoo
veel jaren schitterend .uitgeoefend ten voor-
deele der missies en Frankrijk zelf, aan
Duitschland, dal zich die hoogn gunst
waardiger zal betoonen.
SPANJE.
De jeugdige koning. De Spaan-
sche koning heeft zijn negentienden ver
jaardag gevierd. Iu antwoord op de tal
rijke redevoeringen, bij die gelegenheid
uitgesproken, heeft de jeugdige vorst o. m.
gezegd„In huiten- als binnenland zal
onze werkzaamheid zich beijveren voor
't welzijn van 'I Vaderland, voor zijn we
deropbloei, voor de ontwikkeling van zijn
akkerrijkdom, industrie en handel. Ik ver
trouw op God, die dit alles lot werkelijk
heid zal brengen. De liefde voor mijne
familie vereenigt zich zoo nauw met de
liefde voor het Vaderland, dat ik over
mijn huwelijk geen andere gedachte koe
ster, dan met tweeën te zijn in liefde,
om het geluk van het Vaderland te zoe
ken en zijn grootheid te bevorderen."
Ilij deze gelegenheid deelen we hier nog
eene anekdote mee, die op een heldere
wijze de buitengewone populariteit doet
uitkomen, die de jeugdige koning geniet.
Bij zijn jongste reis in Catalonië deed
de koning per rijluig een tochtje naar den
„Tibi-Dabo" den berg, die Barcelona
beheerscht, en op welks kruin, volgens
de legende, de duivel Christus voerde, om
Hem de geheele wereld te laten zien en
Hem te verleiden met het lokaas eener
wereldheerschappij. Ofschoon de paarden
zeer langzaam liepen, wierp een onvoor
zichtige snaak zich plotseling voor de voe
len der stijgerende dieren. De koning
springt uit zijn rijtuig en, voor iemand
goed had gezien, wat er gebeurde, is hij
reeds bij den gewonde, neemt hem in zijn
armen en draagt hem in een naburig'.!
herberg binnen. De eigenaar, een vuur-
roode republikein, naderl evenwel met on
gedekten hoofde. Binnengaan, den knaap
ontkleeden, constaleeren, dat de kleine niet
gekwetst is, dat alles is 't werk van
een oogenhlik. En loen de ontstelde moe
der binnenkwam, legl de koning haar vol
vreugde den kleine in de armen, terwijl
hij haar zegt: „Ik ontsla uw zoon van
den militairen dienst."
Groot enthousiasme onder de vrouwen.
En met. de familiariteit, de Spaniaarden
eigen riepen ze in hun gewestelijke 'taal
We houden veel van je, hoor, liel' ko
ninkje, en we zullen onzen lieven Heer
vragen, dat hij u beware. Jij begint je
regeering zooals onze oude koningen. 'Moog
jij beginnen en eindigen als de gelukkigste
van hen. De herbergier riep vol "verwar
ring uit: „Laat ze nu nog maar 'hens
komen, ,die durven zeggendat de ko
ningen zich niet met de kleine luiden op
houden. En schuchter op den koning toe
gaande, vroeg hij
j,,Zou het gepermitteerd zijn, Uw Majes
teit iets aan te bieden?"
„Wel zeker, mijn vriend, liefst een glas
van je besten wijn."
En ziet: de herbergier slingert het por
tret van Salmeron, hoofd der repuhlikein-
sche partij, dat den muur eerst versierde,
legen den grond om er hel portret des
konings neer te hangen. En de oude repu
blikein is gewordenLeverancier
v a n Z. M. den Konin g.
Verkiezingsdagen
Het blijkt telkens, dat er velen zijn, die
niet onthouden kunnen op welken dag de
verkiezing plaats heeft en die daarom aller
lei beschikkingen maken, waardoor zij juist
op dien dag uit hun district afwezig moeten
blijven.
Daarom herinneren wij nu reeds dat dit
jaar de candidaatstelling voor de Tweede
Kamer in alle districten plaats heeft op
Dinsdag 6, de verkiezing op Vrijdag 16,
en de eventueele herstemming op Woens
dag 28 Juni.
Men heeft dus nog eeu maand tijd om
Vrijdag 16 en Woensdag 23 Juni vrij te
maken en te houden.
GOES. De afdeeling Goes van de ver-
eeniging „Volksonderwijs" is geconstitu
eerd; 65 leden zijn er hij aangesloten. Een
ontwerp-reglement werd met algemeene
stemmen goedgekeurd.
Hierna was de laak van het voorloopig
bestuur afgeloopen en gaven twee leden
daarvan, de heeren Temperman en Massee,
hun verlangen te kennen om niet voor eene
definitieve benoeming in aanmerking te
komen. In hel bestuur werden gekozen de
heeren S. Spaans, S. Leopold, C. J.
Snouck, I. G. J. Kakeheeke, J. J. van
Aartsen, 1. Fransen v. d. Putte en mej.
F. Baetens. Deze zullen de bestuursfunc
ties onderling verdeelen.
GOBS. Terwijl Zaterdagavond, omstreeks
half acht, de brug aau de Kade werd open
gedraaid, teneinde de vrachtboot „Admiraal
de Ruijter" doortocht te verleenen, had
zekere B. de onvoorzichtigheid te trachten
op de opendraaiende brug te stappen met
het gevolg dat hij te water geraakte Na
tuurlijk waren oogenblikkelijk rappe handen
gereed om hem met een in de nabjjheid
liggend roeibootje op het droge te brengen,
zoodat hij met den schrik en een nat pak
vrij kwam.
MIDDELBURG. De Middelburgsclie ka
mer van koophandel heeft een adres ge
richt aan den directeur-generaal der poste
rijen en telegrafie, dat als volgt luidt:
„Bij onze Kamer is geklaagd over hef
langzame van de postverbinding tusschen
Middelburg en Vlissingen, welke een gevolg
is van het betrekkelijk kleine aantal treinen
tusschen die beide plaatsen. Er zijn toch
slechts 5 tieinen per dag, die brieven ver.
voeien van Vlissingen naar Middelburgen
5 van Middelburg naar Vlissingen.
Een gevolg daarvan is, dat het, den ge-
ringen afstand tusschen beide plaatsen in
aanmerking genomen, dikwijls lang duurt
eer een brief den geadresseerde bereikt en
het antwoord wordt ontvangen, en menig
handelsman zou, ontbrak hem niet de tijd,
veel sneller zelf per stoomtram naar Vlis
singen kunnen gaan om zijne zaken te be
spreken.
Het is in verband hiermede, dat de aan
dacht der Kamer is gevallen op eene wijze
van vervoer, die ook elders wordt toege
past, n 1. het openstellen van de gelegen
heid om brieven te verzenden per stoom
tram MiddelburgVlissingen. Hiermede be
staat 19maal per dag over en weer gele
genheid brieven te verzenden.
MIDDELBURG. De Minister van bin.
nenlandsche zaken heeft bepaald dat het
eindexamen van het openbare gymnasium
met 6-jarigen cursus alhier, en het examen
ter verkrijging van een getuigschrift van
bekwaamheid tot de studie aan eene Uni
versiteit, zal worden afgenomen op den 15,
IC en 17 Juni. Gecommitteerden zijn dr.
J. S Speijer, hoogl. aan de Rijks-Üniver-
siteit te Leiden, dr. J. C. Matthes, hoogl.
aan de Gem. Universiteit te Amsterdam,
de „zedelijke moed" van oen dr. V a n
den Brink een uitzondering was.
De katholieken zouden dus misschien
ophouden „reactionnair" te zijn naar mr.
Treub's opvatting, wanneer zij, even
als genoemde doctor, tot de S. D. A. P.
overgingen.
Of de katholieken zeer dankbaar zullen
zijn voor die vingerwijzing, meenen wij
Ie mogen betwijfelen.
Intussehen zouden wij denzelfden raad
kunnen geven aan prof. Treub.
Want volgens de sociaal-democraten is
ook hij een „reactionnair" van onver-
valscht allooi.
Passons
Een derde getuige over de katholieken
was een zekere heer II. N. van Rogge n,
vermoedelijk een novitius op politiek ge
bied, en die, Ie Maastricht woonachtig,
zijn licht ontstak Ie Naarden, omdat hij
candidaat is der „vrijzinnige partij" in
Hilversum.
Na 't een en ander, wat niet vleiend
was, over den „K u y p e r-koers" te heb
ben gezegd, verklaarde hij, met betrekking
tot de katholieken, dat dezen in geenen
deele de Zondagsrust wenschen.
Dit wapen heeft werkelijk de ver
dienste (1) van nieuw te zijn.
Want al moge het waar wezen, dat ook
van katholieke zijde de Zondagsrust niet
altijd voldoende in eere wordt gehouden,
dat d e katholieken daarvan afkeerig
zouden zijn, is een meer dan zonderlinge
bewering, welke met de lieflijkheden, dooi
de heeren Yan Hou t.e n en Treub aan
ons adres gelanceerd, een wonderlijk wel
passend geheel vormt.
Het anti-papisme had een „goeden" dag
met drie zulke voorvechters(Ctr.)
Strijd van langen adem.
Naar het zich laat aanzien, zullen we
ditmaal bij de stembus een strijd van lan
gen adem hebben (e voeren.
Hef aantal candidaten zal bijna in elk
district zoo groot zijn, dat het in buiten
gewoon veel districten op herstemming zal
uitloopen.
Als de uitslag van die herstemmingen
bekend wordt, zal het reeds einde Juni zijn.
Doch ook dan zijn we er nog niet van af.
Zeldzaam vele toch zijn ditmaal de can
didaten, die in meer dan één district zijn
gesteld; een verschijnsel dat zich zoowel
Links als Rechts voordoet.
Dan moeien deze heeren, zoo ze in meer
dan één district gekozen zijn, tijd heb
ben 0111 te overleggen, voor welk dislriet
ze zullen optreden.
Hiervoor geeft de wet hun vier weken
tijd.
Doch aangenomen al, dat zij binnen een
week tot beslissing komen, dan moet daar
na binnen 14 dagen een nieuwe verkie
zing plaats hebben. Dat kan dus 15 Juli
worden. Reken daarbij 10 dagen voor de
stemming, en nogmaals 10 dagen voor
de herstemming, dan halen we Augustus
reeds.
Zij men daarom op zijn hoede legen
overspanning in de eerste weken.
Het. sterkste geslel wordt ten slotte uil-
geput, en dan verliest do slrijd zijn glans
en is het gevaar voor het verloopen in
min goede practijken verre van denk
beeldig.
Vooral ditmaal zij men daartegen op
zijn hoede, nu men reeds zoo vroeg be
gonnen is.
Van Januari af houdt nu reeds het
scherp gevoerde pleit aan.
Het zal ditmaal een stembusworsteling
van over het halfjaar worden. De zenuwen
spelen thans toch reeds zoo groole rol
in het publieke leven. Laat men toezien,
dat niet ten slotte de zenuwen hei afleg
gen, eer de strijd beslist is.
In rustige kalmte ligt de meer duur
zame kracht. („Stand.")
Een b e d e 1 - k o n i n g. In het land der
petroleum-koningen, vindt men ook den
koning der bedelaars, genaamd baron Von
ManLeuffel, alias George Virchow, Arnold
von Bock, Hans von Itoser en Paul Par
sifal. Deze gevaarlijke avonturier, wiens
vermoeid, ja zelfs afgemat uit.
„Gij hebt gezegd, miss Leavenworth",
zeide hij, zich opnieuw tot haar wendende,
„dat ge gisterenavond niet met uw oom
samen, noch ook in zijne kamer zijt ge
weest. Blijft gij bij deze verklaring?
„Ja
„De rechter keek nu naar Gryce, die
onmiddellijk uit zijn borstzak een zakdoek
te voorschijn haalde, waarop zich ver
scheidene vlekken bevonden van grijs
bruine kleur.
„Het is dan wel vreemd", hernam hij,
„dat deze zakdoek, welken gij nu in het
bezit ziet van den inspecteur, dezen mor
gen gevonden werd in uw ooms kamer".
Eleonore kon een Hauwen kreet niet
weerhouden, maar toen zij op het gelaat
harer nicht schrik en wanhoop zag uit
gespreid, klemde zij de lippen vast op
elkaar en gaf met ijskoude kalmte ten
antwoord„Ik zie niet in, waarom dit
zoo bijzonder vreemd zou zijn. Ik was
immers van morgen nog in de kamer van
mijn oom".
„En gij hebt. den zakdoek toen daar
laten liggen?"
Een hoog rood kleurde hare wangen,
maar zij gaf geen antwoord.
„Was hij toen reeds zoo nat als ge hem
nu ziet?"
„Omtrent het vuil weet ik niet. Wat is
het? Laat u 't 't mij eens zien".
„Dadelijk; eerst wensch ik van u te we
ten, hoe de zakdoek in uw ooms kamer
werkelijke naam Herman Tröbner is, be
hoort tot de 'brulaals'te beroepsbedelaars.
Een wetenschappelijke, maar oppervlak
kige kennis, staat hem ten dienste, waar
mee hij, steunend op adellijke documen
ten, zich in de Amerikaansche millionnair-
kringen wist in te dringen. Het liefst gaat
hij door als neef van den beroemden
veldheer Von Manteuffel, waarvoor hem
documenten moeten dienen welke volgens
het politic-onderzoek gebleken zijn 'door
anderen uit Polen te zijn ontvreemd.
In het bezit van dezen groot-bedelaar
werd een zoo volledig archief van cou
ranten-artikels en adressen gevonden, als
geen enkele weldadigheids-instelling bezit.
Hiermede „werkte" Tröbner sedert vier
jaren met een „zaakgelastigde" en een
„secretaris" die hij respectievelijk met 50
en 25 dollars 's weeks salarieerde, wal
den „baron" niet moeilijk viel, daar hij,
op schaamtelooze wijze ieder vervolgend
die geld le geven had, een gemiddeld in
komen van f 1250 en daar boven, per
week „verdiende".
Dit drietal, op het punt zich van Bosion
naar Engeland in le schepen, werd nog
bijtijds gevangen genomen en zal zich nu
hebben te verantwoorden.
Geen politiek in de vereeni-
g i n g e n.
Zooals men weel, was de Nederland-
sche Boerenbond van plan, aan de afge
vaardigden der Tweede Kamer heneden
den Moerdijk den eisch te stellen, dat
zij zich legen de aanhangige tariefwet zou
den verklaren.
Op de jongste vergadering te Ulrecht
is dit voorstel van hel Hoofdbestuur
echler verworpen.
Maar nu blijkt, dat men toch, legen
de uitspraak der meerderheid in, ver
schillenden candidaten dezen eisch ge
steld heeft.
Het is het goed recht van den Boe
renbond ,zich tegen de tariefwet te ver
klaren en met zijn gevoelen zal ook
zeker rekening worden gehouden in de
Kamer.
Maar dat een sociale organisatie zich
(lirekt in verbinding steil mei do Kamer
kandidaten, verdient beslist afkeuring.
I)e regeeringslichamen hebben op de
voornaamste plaats te zorgen voor het
welzijn van het geheele land, en dat
kunnen zij niet, wanneer hun indivi-
dueele leden geen vrijheid van beweging
hebben, wanneer hun uitspraak gebon
den is aan een votum, dal hen verant
woordelijk stolt ten opzichte eener be
paalde klasse.
De handelwijze van den Boerenbond
achten wij een gevaarlijk precedent. (Msb.)
OORLOG.
De laatste berichten uil Mantsjoerije
spreken van een naderende, zelfs van een
reeds begonnen groote botsing. De Times
verneemt uit Tokio dat de Russen hij Tsi-
oepinsjan goede, sterk verschanste stel
lingen bezitten. De Japanners rukken in
drie kolonnes van Kaijoeën, Tsjangtoefoe
en Fakoemen op. In het gebied ten O.
van de spoor hebben de Russen die uit
Toengoea en Singking teruggetrokken wa
ren, zich steeds noordelijker geconcen
treerd, zoodat hun tegenwoordige voorste
stelling bij Lioehotsjen, 25 K.M. ten N. van
Wangkaotse is.
In een telegram aan de Standard uit
Moskou heet het dat er een veldslag langs
het geheele front aan den gang is en dat de
Japanners voor de Russen terugtrekken.
RUSLAND.
In de Miodowastraat te Warschau poog
de een werkman de aandacht van twee
speurders te ontgaan. Ilij struikelde over
den rand van het trottoir. In zijn zak
ontplofte een bom, Hij zelf, de twee speur
ders en een jood werden bij de ontploffing
gedood.
Men denkt, dat de bom bestemd was
voor gouverneur-generaal Maximowitsj,
die op dat tijdstip werd verwacht, terug-
is gekomen".
„Dat kan geschied zijn op verschillende
manieren. Ik heb hem misschien reeds ver
scheidene dagen vroeger verloren, want
ik had het toezicht over die vertrekken,
gelijk ik u reeds gezegd heb. Maar wees
zoo goed mij eerst le laten zien of hel
wel mijn zakdoek is".
Dit zeggende, hield zij haar hand er naar
uitgestrekt.
,,Ik vermoed van ja", zei de rechter, ter
wijl Gryce haar het voorwerp overreikte,
daar uwe voorletters geborduurd zijn in
een der hoeken".
Met verschrikte stem viel zij hem echter
in de rede„wat zijn deze smeervlekken,
wat beduiden zij zij zien er uit als
„Als hetgeen zij werkelijk zijn, vulde de
rechter aan. „Wanneer u ooit een vuurwa
pen hebt schoongemaakt, miss Leaven
worth, zult ge waarschijnlijk wel weten
wat dat voor vlekken zijn".
Zij liet den zakdoek werktuigelijk ont
glippen uit de machlelooze handen, en
stond er toen in slommen afkeer naar
te staren, terwijl hij voor haar op den
grond lag. „Ik weet er waarlijk niets van
te zeggen, mijne heeren", bracht zij ein
delijk uit. „Het is mijn zakdoek, „dal is
waar, maar...." Zij hield plotseling op,
terwijl zij zich scheen te bedenken, en
herhaalde vervolgens„Waarlijk mijne
heeren, ik zou u daaromtrent niets kun
nen zeggen". En hiermede was haar ver
hoor geëindigd.
keerende van den dienst in de hoofdkerk
ter gelegenheid van des Keizers ver
jaardag.
Ook zijn twee jongelieden, die voor een
ververschingssalon in het begin der Me-
dofjastraat het voorbijrijden van den gou
verneur-generaal afwachtten en er ver
dacht uitzagen, door mannen van de ge
heime politie gevangen genomen. Op het
oogenhlik der arrestatie Irok een van hen
van onder zijn overhemd een bom te voor
schijn, welke hij vallen liet. Door de ont
ploffing zijn hijzelf en twee politie-mannen
gedood en zeventien lieden gekwetst.
ITALIË.
Z. H. en de Waarhorgswet
Onder de talrijke geschriften en bro
chures,-die in den laatsten tijd verschenen
zijn naar aanleiding van de druk-besproken
toenadering tusschen Vatieaan en Quiri
naal die echter, zooals onze lezers
weten, nog wel wat op zich zal laten
wachten verdient er één bijzondere ver
melding. Mgr. Patrizi bespreekt n.l. het
geval, dat de Paus plotseling de jaarlijk-
sche toelage, die hem in de Waarborgs-
wetten door het ItaJiaansch gouvernement,
met toestemming van de andere Mogendhe
den is toegestaan, zou opvorderen.
Daar die Pauselijke Lijst het gevolg is
van- en gegarandeerd wordt door een in
ternationale overeenkomst, kan zij in geen
enkel parlement bediscussieerd worden of
zooals de Koninklijke Lijst ieder jaar aan
een mogelijke wijziging onderworpen zijn.
Daardoor heeft de Paus het recht oji de
volle som hem sinds 1871 verschuldigd:
deze beloopt hel bedrag van .109.000.01)0
lires (is francs). „Wanneer de Paus",
schrijft Mgr. Patrizi, die onbetwijfelbaar
de verborgen verlangens van de Congre
gatie van hel H. Concilie, waar hij een
invloedrijk lid van is, weergeeft, van de
Italiaansche schatkist het totale bedrag
wil opeischen, zonder dal hij echter af
stand doet van de onbetwistbare rechten
van den H. Stoel, zullen wij ons voor
die beslissing huigen. Wij zouden zeggen:
„Na de geleden schipbreuk, die den Paus
van alles beroofde, denkt hij er nu aan
om uil. de golven dit klein gedeelte van
zijn vroegere groole schallen le redden".
Zonder iwijfel zou hel geld op het Vati
eaan goed gebruikt kunnen worden, maar
het is een kwestie, of door een aanvraag
op uitbetaling van het verschuldigde de
moreele invloed van het Pausdom zou
worden begunstigd. Van den anderen kant
zou de betaling van een belangrijk deel
der schuld de Italiaansche schatkist leelijk
uitputten, en daarom koestert men voor
die kwestie een gerechtvaardigde bezorgd
heid. lialië is nu juist niel zoo ruim van
geldmiddelen voorzien, dat het zulk een
vordering als van hel Vatieaan onmiddel
lijk zou kunnen voldoen".
DUITSCHLAND.
K e izer Wilhelm en hel Pro-
t e c I o r a a t.
De schitterende ontvangst, die de keizer
te Metz aan de kardinalen lvopp en Fischer
en de twee bisschoppen van Straatsburg
en Metz bereid heeft hij hel diner was
de keizer tusschen de twee kardinalen
gezeten, terwijl Von Bulow, de rijkskan
selier, over hem door de Iwee bisschoppen
was geflankeerd, heeft natuurlijk de
Von Hoensbroecken en de andere vaandel
dragers van den Evangelischen Bond in
vuur en vlam gezel. Zij verspreiden de
meeste dwaze geruchten over groote kerke-
lijk-politieke plannen, die de keizer zou
hebben.
Het bezoek van den keizer aan den
Paus, en later aan den sultan, zijn pel
grimstocht naar Jeruzalem, waren het be
gin van de vervulling der woorden, die
Mgr. Anzer eens sprak„Het oogenhlik
is gekomen, dal Duitschland de kweek
school der missie moet worden, dat het
zijn poorten voor de orden en de congre
gaties moet openen, wier scholen en semi
naries onverwachte vruchten zullen op
leveren. Aan het Duitsche Katholicisme
moet het protectoraat over de Christenen
van 't Oosten beliooren". Nu bij dit nieuwe
Kate, de keukenmeid, werd opnieuw
voorgeroepen en gevraagd, wanneer zij
den zakdoek de laatste maal gewasschen
had.
„Dezen zakdoek bedoel! u, meneer?"
zeide zij, met een smeekenden blik op
hare meesteres. „Dien heb ik gewasschen
in den loop der vorige week".
„Op welken dag?"
„Ach, miss Eleonore, ik wou dat ik
't niel zoo zeker wist, maar ik weet 'theel
sekuur; er is maar één zoo'n zakdoek
in ons heele huis. Ik heb dien eergisteren
gewasschen, mijnheer".
„Wanneer hebt. ge den doek gestreken?"
„Gisteren morgen", klonk 'tbevend.
„En wanneer hebt gij den doek in de
kamer van miss Eleonore gebracht?"
De arme Kale bedekte haar gezicht mei
haar voorschoot.
„Gisterenmiddag, tegelijk met het andere
strijkgoed, even vóór het eten. U neemt
't me, hoop ik, niet kwalijk, miss Eleo
nore", voegde zij er fluisterend hij, „het
is warempel de waarheid".
Eleonore Leavenworth's gelaal werd
doodsbleek. Dit laatste geluigenis had haar
geheel overstelpt, en toen een oogenhlik
later de rechter, nadat hij deze geluige
had gezegd, dat 't voldoende was, zich
tol haar wendde en haar vroeg, of zij met
betrekking (o( dit ook nog iets te zeggen
had, bij wijze van aanvulling of verkla
ring, vouwde zij de handen kramachtig
samen, schudde bijna onmerkbaar het
hoofd en zonk zonder een enkelen kreet
te uiten, bewusteloos neer in haar zetel.
Er volgde, gelijk te begrijpen is, onder
de aanwezigen eenige stoornis en ik
merkte op, dat Marie, in plaats van haar
nicht te hulp te snellen, stil bleef zitten,
en het aan de dienstboden overliet om
haar meesteres bijstand te bieden. Deze
laatsten slaagden hierin na een korte poos
in zooverre, dat het haar mogelijk was
Eleonore buiten de kamer te brengen.
Toen zij hiermede bezig waren, zag ik,
hoe een man van hooga gestalte opstond
en haar volgde.
Er volgde nu een oogenhlik stilte, die
echter weldra werd afgebroken door het
kleine jury-lid, dat voorstelde, om de zit
ting voor dien dag te eindigen. Daar Uit
scheen overeen te komen met het voor
nemen van den rechter, kondigde deze
aan, dat het onderzoek zou verdaagd wor
den tot den volgenden middag te drie uur,
wanneer hij vertrouwde, dat alle jury
leden tegenwoordig zouden zijn.
Er volgde nu een algemeen geschuifel
van voeten en gegons van stemmen, en
weinige oogenblikken hadden allen de zaai
verlaten, behalve miss Leavenworth, de
heer Gryce en ik.
IV. Eene ontdekking.
Miss Leavenworth, die zich weinig
scheen te bemoeien met alles wat niel
dadelijk Lot het huis en de huishouding
behoorde, had zich, zoodra zij gewaar
werd, dat wij ons nagenoeg alleen in de
kamer bevonden, in een hoek teruggetrok
ken en gaf zich thans geheel over aan
hare onrust, ik richtte dus (len blik naar
den heer Gryce en vond dit gewichtig
personaadje ijverig bozig met hel tellen
zijner vingers, met. een trek van strengen
ernst op het gelaat die misschien, en mis
schien ook niet, het gevolg was van die
ijverige bezigheid. Bij mijne nadering ech
ter, waarschijnlijk tevreden, dal hij er niet
meer bezat dan hel gewone aantal, legde
hij de armen op de knieën en zag mij
aan met een glimlach, die onder de ge
geven omstandigheden ver van aangenaam
mocht heeten.
„Ik zal niet zeggen, dat gij verder gingl
dan uw plicht", zeide ik, terwijl ik voor
hem bleef stil staan, „maar hoe hadt gij
den moed om te handelen, als gij hebt
gedaan? Was zij niet reeds genoeg verbij
sterd, ook al waart gij niet voor den dag
gekomen met dien noodlot ligen zakdoek,
dien zij wellicht in de bewuste kamer heeft
laten vajlen, maar die toch zeker geen
bewijs was, dal de bezitster er van per
soonlijk iets met den moord te maken had
„Mijnheer Raymond", antwoordde hij,
ik ben geroepen, om als beambte, en
nog wel als geheime beambte der politie,
in het. onderzoek van deze zaak de be
hulpzame hand te bieden, en het is mijn
voornemen dien plicht zeer stipt te ver
vullen". (Wordt vervolgd).
