BINNENLAND. Van onze Eilanden. GEMENGD N mei onbekende bestemming uit de Kam- ranh-baai vertrokken. Vier kolenschepen kwamen te laat in de bochl aan, maar stoomden terstond de vloot achterna. De llussen hadden voor zes maanden levens middelen bij zich. Vermoedelijk zijn zij nu op weg naar Wladiwostok. Admiraal Nebo- gatof werd Woensdag in de Indochineesche wateren verwacht, waar hij, naar men ver moedt, instructies zal vinden om zich met Rozjestwenski te vereenigen. De vloot van laatstgenoemde bestaat nu uit 25 oorlogs schepen, een zeeslagboot, een reparatie schip en een takschip, dat vroeger voor het vervoer van petroleum diende, maar nu voor het distilleeren van zee- lot. drink water is ingericht. Het verblijf van de vloot in de Kamranh-baai, waar in 't ge heel 25 schepen manoeuvreerden zonder dat, de geringste averij voorkwam, gaf een grooten dunk van de zeemanschap der Russen. De Times verneemt uit Petersburg, dat volgens de inlichtingen door de Russische militaire autoriteiten ontvangen, het Ja- pansche leger zijn oorspronkelijke sterkte van dertien divisies verdrievoudigd heeft en dat Ojama thans over bijna 600,000 man beschikt. De diplomaten Sternburg en Jusserand zullen respectievelijk naar Duitschland en Frankrijk vertrekken na het onderhoud, dat zij met Roosevelt zullen hebben na diens terugkeer van de jacht. Men ge looft in diplomatieke kringen, dat zij per soonlijk, maar niet officieel, aan den Kei zer en aan Loubet zullen overbrengen den oprechten wensch van Roosevelt om zoo spoedig mogelijk een einde te maken aan den oorlog in het Verre Oosten. De Brit- sche gezant, welke binnenkort naar Europa vertrekt, kent eveneens de denkbeelden van Roosevelt. In diplomatieke kringen gelooft men, dat het einde van het optreden ter zee, hoe dit ook zij, de eerste gelegenheid zal bie den om de onderhandelingen te beginnen over den vrede tussehen Rusland en Japan. RUSLAND. Bijna alle berichten uit St. Petersburg staan vol sombere voorstellingen over een drama, dat men tegen 1/14 Mei ziet aanko men. Zelfs in de Russische bladen wordt vrijelijk gesproken over den toestand, waarin de bevolking der hoofdstad onder den indruk van een onafwendbaar, drei gend gevaar verkeert. Zoo gewaagt het Nowojo Wremja openlijk van een paniek onder de Petersburgers, die zich o. a. uit in een nooit beleefden uiftoohl van de aristocratie en de middenklasse naar bui ten, quasi om daar het Paasehfeest te vieren, maar inderdaad om er voor de Petersburgsche Paaschdagon en den Mei dag een toevlucht te zoeken. Men vreest, dat misschien een of ander klein toevallig incident of een moedwillig heid in de stampvolle kerken een paniek zou uitlokken, welker gevolgen niet te overzien zijn. Aldus Reuter. Ilel Parijsche Journal heeft soortgelijke berichten: op den Russischen Meidag zouden moorden op groote schaal op den adel en de stu denten beraamd zijn. Uit de provincie komen gelijkluidende alarmtijdingen. Op vele plaatsen is men overtuigd, dat de politie het volk tegen de intellectuels ophitst, een beschuldiging, die telkens en telkens terugkeert. Er zijn thans volgens een telegram uit St. Petersburg in de hoofdstad met het oog op mogelijke onlusten tijdens de Paaschdagen 100.000 man troepen samen getrokken. Gedurende de laatste veertien (lagen zijn er 30 regimenten kozakken ge mobiliseerd en naar St. Petersburg, Tsars- koje Selo en Warschau gezonden. Sedert loof ik?" „Omtrent, haar herinner ik mij niets bijzonders; ik was zoo druk bezig met water te halen voor miss Eleonore, dat ik op haar zuster weinig acht sloeg". „Duurde het lang, eer het lijk van mijn heer Leavenworth naar de andere kamer werd gedragen?" „Neen meneer, dat geschiedde bijna on middellijk, nadat miss Eleonore was bijge komen, hetgeen nagenoeg oogenblikkelijk plaats had, zonder dat het water hare lippen aanraakte". „Wie stelde voor, om het lijk weg te dragen?" „Miss Eleonore, meneer. Zoodra zij van haar bezwijming opstond, ging zij er heen, keek er naar en beefde over haar geheele lichaam; vervolgens wenkte zij den heer Harwell en mij, en verzocht ons, het lijk op 'tbed te leggen en daarna den dokter te halen, aan welk verzoek wij dadelijk voldeden". „Een oogenblik. Ging zij met u mee naar de andere kamer?" „Neen, meneer". „Wat deed zij dan?" „Zij bleef staan bij (1e schrijftafel". „Wat deed zij daar?" „Dat kon ik niet zien; zij stond met den rug naar mij toegekeerd". „Hoe lang bleef zij daar staan?" „Toen wij terug kwamen was zij weg". „Van de tafel?" „Neen, uit de kamer". „Hm! wanneer hebt, gij haar daarna weer gezien?" „Dadelijk daarop. Zij kwam de deur van de bibliotheek binnen, toen wij eruit gingen". „Had zij iets in haar hand „Niet dat ik zien kon". „Hebt gij .'t een of ander van de tafel het begin der wieek hebben er alle nachten te Petersburg klopjachten der politie plaats; niet minder den 1500 personen zijn in hechtenis genomen. De onlusten te Batoem worden grooter en leiden tot een onafgebroken reeks van moorden en gewelddaden, waarvan de da ders niet te vinden zijnde overheden zijn onmachtig er iets tegen te doen. Te Czenstockowa heeft gisteren een bot sing plaats gehad tussehen soldaten en arbeiders. De arbeiders kwamen opzetten uit een buitenwijk der stad. De troepen hebben drie uren lang tegenover de me nigte gestaan om hun den toegang tot de stad te versperren. Toen evenwel de me nigte geen gehoor gaf aan het bevel om uiteen te gaan, heeft de infanterie gescho ten. Er zijn vier arbeiders gedood en nog meer gewond. Een oekas verleent de boeren in een aan tal gouvernementen nieuwe tegemoetko mingen door kwijtschelding van achterstal lige posten met delging der van 1867 tot. op de geboorte van den Tsesarewitsj bij misoogst gedane voorschotten. De Torgo- qwo Pi'oinysjlamaja Gaseta berekent het totaal bedrag der kwijtgescholden schulden op 75 millioen roebel. FRANKRIJK. In de „Croix du Nord", een departe mentale uitgave van liet bekende Parijsche blad „La Croix" deelt de hoogeerw. ka nunnik Jaspar eenige belangwekkende bij zonderheden mede over zijn audiëntie bij Z. H. den Paus, welke plaats had op den 19den April. Toen hel gesprek, aldus ver haalt hij, kwam op den toestand der Katho lieke kerk in Frankrijk, zeide de Paus „Wees niet bevreesd! Moed en vertrou wen 1 De Goddelijke Meester heeft een strij dende Kerk willen stichten en daarom moeten wij steeds tot den strijd gereed zijn. Strijd is ongetwijfeld een verstoring dei- orde door hen, die den strijd uitlokken en die hem voeren. Doch het is voor de aan gevallenen zeer logisch en passend dat zij tegenstand bieden. „En toen de kanun nik opmerkte: "Wij zullen daaromtrent toch zeker van onze bisschoppen instruc ties ontvangen, welke zij wederom van den H. Stoel ontvangen?" antwoordde de Paus: „Zeer zeker. Ik zal te bekwamen tijde spreken, zoodra men ons dwingt ons van onze wapenen te bedienen. Doch het is volstrekt niet noodzakelijk, dat wij aan onze vijanden te voren onze wapenen too- nenzij zouden deze immers tegen ons kunnen misbruiken. Ik herhaal, dat ik Ie bekwamen tijde zonder aarzelen hande len zal. Maar voorloopig is het beter, dal onze tegenstanders onze plannen niet ken nen. Ik heb die trouwens nog aan niemand medegedeeld". Kanunnik Jaspar eindigt zijn belicht met.deze woorden: „Mijn beide begeleiders waren evenals ik verrast door den helderen, vastberaden blik des Pausen terwijl hij deze woorden sprak met bijzon deren nadruk. Toen Mgr. Dubillard, bisschop van Quimper, Donderdagavond het Congres van de Katholieke jeugd van Breton, te Quimper gehouden, wilde bezoeken, werd hij door een bende socialisten gemole steerd. Tegenover de sterkoverdreven krantenberichten, die den dag daarop ge publiceerd werden, verhaalt de bisschop nu in de „Gaulois" zelf het. gebeurde, wat intusschen nog blijkt schandelijk genoeg geweest te zijn: „De aanval, waarvan de kranten spreken, heeft niets dramatisch gehad. Op het oogenblik, dat mijn rijtuig, tegen balfnegen, waar het. congres gehou den werd, stilhield, werd het omringd door ongeveer 200 dwepers, die poogden ons het uitstappen te beletten Toen wij, de priesters, die mij vergezelden en ik, uit. gemist?" „Ik heb er niet op gelet, meneer, en ik heb ook eigenlijk over de tafel in 'I geheel niet gedacht. Ik was slechts bezield met het. voornemen om den dokter te gaan halen, hoewel ik overtuigd was, dat 't niets meer zou baten." „Wie bleven er in de kamer, nadat gij er waart uitgegaan?" „De keukenmeid en Molly, meneer, en ook miss Eleonore." „En miss Mary?" „Neen, die niet, meneer." „Zeer goed. Heeft de jury dezen man ook nog iets te vragen?" zeide een klein, mager mannetje, met perkamentachtig ge laat., dat ik reeds voortdurend onrustig op zijn stoel had zien heen en weer schuiven, alsof hij nauwelijks geduld had, om zijn beurt af te wachten. „Asjeblief," gaf Thomas ten antwoord. Maar, terwijl het kleine jurylid eerst een geruime poos nam om eens diep adem te halen, was hem een groot en gezet collega, die aan zijn rechterzijde zat, haastig voor, en vroeg met een diepe, half bevelende basstem „Gij zegt, dat ge ongeveer twee jaren in dienst zijt van de familie Leavenworth. Hebt. ge in dien tijd kunnen opmerken, dat zij nog al eendrachtig was?" „Eendrachtig, zegt u?" „Ja, vriendschappelijk, zie je of ze nog al veel van elkaar hielden!" En het achtbaar jurylid speelde op veelbeteekende wijze met zijn dikke horlogeketting, terwijl hij klaarblijkelijk over zijn eigen verduide lijking hoogst, voldaan scheen. De bottelier, op wien deze gewichtige manier van doen waarschijnlijk indruk maakte, keek onrustig om zich heen. „Jawel, meneer", zeide hij eindelijk, „voor zoover ik weet, wel". gestegen waren, wierpen zij ons met stee- nen en slijk. Ik ben zelf niet geraakt, maar ik zag een der steenen, die op mij gericht waren. Dat alles schokte mij in hel minst niet en ik kon rustig het congres van de Katho lieke jeugd presideeren. Bij zijn bezoek te Bordeaux heeft presi dent Loubet het kruis van het. Legioen van Eer geschonken aan zuster Angelina Gaman, van de Congregatie der Zusters van Liefde, die reeds gedurende 46 jaren aan het hoofd van het hospitaal der doof stommen staat. Bij zijn aanspraak zeide hij o. a. letterlijk hel volgende: „Mijn be zoek aan dit gesticht, waar iederen dag het voorbeeld van toewijding aan ongeluk- kigen gegeven wordt, zal het. kostbaarst aandenken zijn van mijn reis naar Bor deaux. De vreugde, die ik ondervind nu ik 46 jaar van opoffering en zelfverlooche ning kan beloonen, zal ook een van de schoonste oogenblikken van mijn leven zijn". Huichelarij of een openhartige verklaring in een oogenblik van eerlijkheid Waar schijnlijk wel hel laatste, want zwakke, onderworpen naturen als Loubet hebben toch ook wel enkele tijden, waarin zij als het ware gedwongen worden hun eigen overtuiging uit te spreken. Dr. Kuyper en de Pers. Door den minister van binnenlandsche zaken is het onderstaand schrijven verzonden aan den voorzitter van het bestuur van den Noderl. Journalistenkring. 's-Gravenhage, 27 April 1905. Hooggeachte Heer Voorzitter, Blijkens de „Mededeelingen" is in de vergadering van Uw bestuur betoogd: lo. dat ik ten opzichte van de Nederlandsche Pers de uitdrukking zou gebezigd heb ben „dan staat ze voor nietsen 2o dat ik, na deze uitdrukking bij mijn spreken in de Kamer gebezigd te hebben, daarvoor in de plaats zou hebben laten drukken: „dan sta ik voor niets in." Het eerste zou een al te banale uitdruk king zijn geweest voor een al te grove be- leediging. Het tweede ware een vergrijp, dat geen eerlijk debater zich ten laste laat komen, zoodra op een gebezigde uitdrukking de critiek aanviel. Ik veroorloof mij daarom tegen beide telastleggingen mijn protest in te dienen. Tk heb zoo iets van de Nederlandsche Pers niet gezegd, en wat ik gezegd heb, staat letterlijk alzoo in de Handelingen. Ten overvloede heb ik mij het stenogram nog eens laten voorleggen, en inzage hier van toont, dat de woorden: „dan sta ik voor niets in", er zoo en niet anders staan, en dat de hooggeplaatste ambtenaar, die mijn stenograms naziet, er geen titel of jota in veranderd heeft. Desvereischt ben ik bereid ook U tot die inzage in staat te stellen In mijn vorig schrijven veroorloofde ik mij U een exemplaar der Handelingen toe te zenden, opdat Gij u zoudt kunnen over tuigen van wat ik metterdaad gezegd had. Ik deed dit opzettelijk, omdat ik bespeurd had, dat men mij op de perstribune niet juist verstaan had. Thans echter plaatst het betoogde in de „Mededeelingen" mij in het licht van iemand, die, na vooraf het door hem gesprokene veranderd te hebben, deze fausse piéce als bewijs aanbood. Vandaar dat protest mijnerzijds niet mocht uitblijven, te minder waar, naar luid van dezelfde „Mededeelingen", de leden van het bestuur „ten volle" met het betoogde in stemden. „Waren de jonge dames aan haar oom gehecht?" „O ja, meneer". „En ook aan elkander?" „Ik Ik zou denken van ja; maar dil is moeilijk voor mij om te zeggen". „Ge denkt dus van ja. Hebt ge daar eenige reden voor?" En de ketting werd nogmaals om de vingers gerold, alsof hij daardoor zichzelf tot dubbele opmerkzaam heid wilde aansporen. Thomas bleef zich een oogenblik be denken, maar juist, toen zijn ondervrager zijne woorden wilde herhalen, richtte hij zich recht omhoog en antwoordde met vaste stem „Om u de waarheid te zeggen, neen". Het jurylid scheen de beschroomdheid van een bediende, om zich op dit punt verder uit te laten, Ie eerbiedigen, en liet zich dus voldaan in de leuning van zijn stoel terug vallen, terwijl hij met de hand wenkte, dat het genoeg was. Op dit teeken schoof de kleine magere man, van wien ik zooeven sprak, op zijn zetel vooruit, en vroeg, ditmaal zonder schroom: „hoe laat was 't, toen gij van morgen de deuren len vensters open deed?" „Ongeveer zes uren". „Heeft, na dien tijd niemand het huis kunnen verlaten, zonder dat gij het ge merkt zoudt hebben?" Thomas keek eenigszins onrustig naar zijne kameraden, maar antwoordde daarop vrijmoedig en zonder achterhoudendheid. „Ik zou denken, dat niemand na zes uren van morgén uit het huis is kunnen gaan, zonder dat ik of de keukenmeid het gemerkt kon hebben. Men springt gewoon lijk niet op klaarlichten dag uil de vensters eener tweede verdieping; en wat 't ver dwijnen door een der deuren aangaat, de Beleefdelijk verzoek ik U van dit mijn protest mededeeling te willen doen aan Uw bestuur, en in het eerstvolgende nummer der „Mededeelingen." Hoogachtend heb ik de eer te zijn, Uw dw. dr. KUYPER. („Stand.") De Nederlandsche Regeering heeft be sloten zich te doen vertegenwoordigen op de aanstaande landbouwconferentie te Rome en heeft daarvan aan de Italiaansche Re geering mededeeling gedaan. Woensdag 11. genoot de hoofdredacteur van de „Tijd" de eerw. heer P. Geurts, in gezelschap van zijn broeder, den eerw. heer dr. A. Geurts en den eerw. heer H. Derckx (beiden professoren te Rolduc) en van den heer G. Peters, burgemeester te Well (Limburg), de eer eener particu liere audiëntie bij Z. H. d n Paus. Pius X ontving zjjn bezoekers des morgens te 11 uur in zijn particuliere bibliotheek Nadat zij de gewone reverenties verricht hadden, verzocht Z. H. hen op zetels, rondom zijn bureau geschaard, plaats te nemen. Vervolgens knoopte hij met hen een zeer minzaam gesprek aan. Met bijzondere warmte weidde Z. H. uit over de taak en de roeping vau de journalistiek. Den arbeid van den katholieken journalist noemde hij een apos tolisch werk. In Italië zóó zeide de Paus had de katholieke pers met groote bezwaren van moreelen en materieelen aard te kampen. Hij veronderstelde, dat dit in Nederland óók wel zóó zou wezen. Waren de moeilijkheden en teleurstellingen van den katholieken journa list groot, hij zou die echter gemakkelijk dragen, als hij dacht aan de verhevenheid van zijn roeping en aan het groote nut, door hem gesticht. GOES. De eerste bekeuring der ge wijzigde drankwet is heden gevallen. De logementhouder J. de W., alhier, had geen der formulieren, die hij als vergunning houder van een logement moet hebben, in zijn lokaal opgehangen. De man werd gepasseerde week nog door de politie op de hoogte gesteld van een en ander, met de waarschuwing daaraan op 1 Mei te moeten hebben voldaan. MIDDELBURG. Als verdacht van ver duistering is alhier Vrijdag zekere P. J. B. gearresteerd. Hij werd, na voor den officier van justitie te zijn geleid en ver hoor^!, weder op vrije voeten gesteld. MIDDELBURG. Het behoort zeker wel tot de zeldzaamheden dat een banket- en suikerbakker de levering wordt opgedra gen van een taart ter hoogte van ongeveer een meter en tot een gewicht van circa 90 Eng. ponden. 90 Engelsehe ponden staan gelijk met ongeveer 80 Nederlandsche of 40 kg. De heer A. van der Mijle alhier kreeg dezer dagen zulk een opdracht en vervaar digde ter genoemde hoogte en zwaarte een Weddingcake, die hij, alvorens haar af te leveren, eenige dagen voor een zijner winkelramen etaleert. De taart, die uit drie deelen van ver schillende soorten moscoviach gebak be staat, is geheel met suiker overdekt en geornamenteerd, terwijl aan den top drie engeltjes rond een hoorn van overvloed zÜn gegroepeerd. Het is een mooi stuk suikerbakkerswerk, dat zich, en dit is eigenlijk de hoofdzaak, uitstekend goed smaken laat. M C VLISSINGEN. Gisteren had alhier ter voordeur geeft hij 't. toedoen zulk een harden slag, dat men dit door 't geheele huis kan hoorendoor de achterdeur heeil niemand kunnen gaan, zonder het venster van de keuken le passeeren, en dus ook niet zonder door de keukenmeid gezien te worden, daar ben ik zeker van". Daarbij wierp hij een half vertrouwelijken, half droevigen blik op de roodwangige keuken meid, waarin ongetwijfeld een welspre kende herinnering moet gelegen hebben aan zoele oogenblikken achter dal keuken venster doorgebracht. Dit antwoord was wel geschikt, om de vermoedens, die in den geest van ieder der aanwezigen allengs schenen te rijzen, aanmerkelijk fe versterken. De woning was geheel en terdeeg gesloten bevonden en men was zeker, dal niemand haar kon ver laten hebben. Het lag dus voor de hand, dat men den moordenaar niet ver zou behoeven te zoeken. Met toenemende onrust op zijn stool heen en weer draaiende, zag het jurylid vorschend de kamer rond. Toen hij echter dezelfde belangstelling op ieders gelaal vond afgeteekend, scheen Hij het verkiese lijk le vinden oiri den door zijn laatste vraag teweeggebracht en indruk niet te ver zwakken. Hij hernam dus langzaam zijn vorige houding en liet het veld vrij aan diegene zijner ambtgenooten, die mochten meenen, dat zij door hun vragen eenig licht, konden doen opgaan. Daar echter geen hunner hiertoe geneigd scheen, be gon Thomas op zijn beurt blijken te geven van ongeduld, en vroeg ten laatste, eer biedig rondziende „Heeft een van de heeren mij misschien nog een vraag Le doen?" Toen hierop niemand antwoordde, sloeg hij een vluchtigen, bijna blijden blik op zijne kameraden, en terwijl de aanwezigen reede een ernstig ongeluk plaats, aan boord van het Engelsehe stoomschip „British Princess", van Antwerpen naar New-York bestemd. Een stoker van genoemd stoomschip viel van het dek in het stookruim en was omniddelijk dood. Het lijk werd alhier geland en verder per brandcard naar het Gasthuis vervoerd. VLISSINGEN. De R- K. centrale kies- vereeniging in het kiesdistrict Alkmaar stelde gisteren in eene zeer druk bezochte vergadering met algemeene stemmen candi- daat den heer J. H. Blum, alhier, candi- daat der antirevolutionairen. VLISSINGEN. Zooals gemeld is zijn de werkuren op de werf „de Schelde" alhier wegens de vele werkzaamheden met één per dag vermeerderd. Buitendien moet in sommige afdeelingen nog worden over gewerkt om de orders op tijd te kunnen uitvoeren. Vooral in de machineafdeeling en de ketelmakerij is het verbazend druk. VLISSINGEN. Naar de werf der Kou. Maatschppij „de Schelde" alhier is over gebracht de Zeeuwsche spoorboot no 2 (dienst Middel burg-Zierikzee) voor het ondergaan van verschillende voorzieningen. Gedurende de maand Mei wordt nu voor dezen dienst slechts met één boot gevaren. KLOETINGE. Toen Zaterdagmiddag de zoon van den bakker B., alhier met de broodkar over den straatweg reed, schrok het paard plotseling van een voorbijrijdende hondenkar. Het voertuig werd een eind- weegs over de stiaat voortgesleept, waarna het onderst boven op de straat terecht kwam. Tevens diende het paard zijn ge leider een zoo hevigen slag tegen het hoofd toe, dat hierdoor een vrij diepe wonde ontstond. 'SHEER-ABTSKERKE Benoemd tot onderwijzeres aan de O. L. School alhier, mej. K. Suurland, te Stavenisse. Met haar stonden op de voordracht als no. 2 en 3 de dames A. Goedbloed, te Kerkwerve en C. S. Risseeuw te Retranchement. IERSEKË Van 2027 April zijn van hier verzonden 260.C00 leverbare oesters tegen de volgende prijzen imperialen fr. 95—100,80-82 kg. fr. 70 - 80, 68—70 kg. fr. 50—55, 58—60 kg. fr. 35-40,48-50 kg. fr. 18—20, 40—42, kg. fr. '8—20. IJZEN DIJKE. Zaterdag was de ge meente Waterlandkerkje in feestdos ter gelegenheid der installatie van den nieuw- benoemden Burgemeester A. A. Hendrikse. Aan het grens-gehucht Turkije stond een eerewacht te paard groot 63 ruiters, ge volgd door heeren raads- en commissie leden, en een massa belangstellenden. Er werden eenige toespraken gehouden, die door Z.Ed, met een woord van harte- lijken dank beantwoord werden. Vandaar zette de goed georganiseerde stoet zicb in beweging naar de gemeente Hoewel het ongunstig weder was, was er een massa volk op de been. Zeker een bewijs van genegenheid voor den burge meester gebracht door velen die hem kennen. IJZENDIJKE. In de jongste zitting van den gemeenteraad alhier werd de nieuwbenoemde gemeente-ontvanger, de heer G. P. Carpreau, als zoodanig geïn stalleerd. Besloten werd aan H M. de Koningin ontheffing te verzoeken van de bepaling in de Drankwet, die verbiedt dat kinderen beneden 16 jaren zonder behoorlijk meer derjarige geleide localiteiten mogen be zoeken waar sterke drank wordt verkocht. Ook zal ontheffing gevraagd worden zich verwonderden over den plotselingen ommekeer in zijn houding, ging hij haastig terug naar zijne plaats, met een soort van voldaanheid en gerustgestelde bekom mering waarvoor niemand op dat oogen blik de reden kon vinden. Daar echter de volgende getuige nie mand minder bleek te zijn dan mijn nieuwe kennis, de heer Harwell, vergat ik spoedig de verandering in Thomas, houding en argwaan, dien zij gewekt had, om mijn ge heele aandacht te wijden aan de onder vraging van een zoo gewichtigen getuige, als de secretaris van den vermoorde in eigen persoon. Vooiwaarts tredende met de kalme en vastberaden houding van iemand die zich bewust is, dat dood of leven kunnen af hangen van de woorden die hij spreken zal plaatste zich de heer Harwell voor de jury met een waardigheid, welke niet slechts getuigde van het volste zelfvertrouwen, maar die bij mij, op Wien de eerste kennis making met hem een allesbehalve aange nomen indruk had gemaakt, evenzeer be wondering als verrassing te weeg brachten. Hoewel zijn gelaat, gelijk ik reeds vroeger gezegd heb, alle mogelijke uitdrukkingen, zoowel aangename als onaangename miste, - zijn geheele persoon, zijn bleeke regelmatige gelaatsl rekken, zijn donker, met zorg gescheiden haar en eenvoudigen knevel, brachten een soort van negatieven indruk te weeg, zoo was er nochtans hij deze gelegenheid een zekere zelfbe- heersching op le merken in zijn gedrag en houding, die grootendeels aanvulde, wat men in zijn voorkomen aan uitdrukking en bewegelijkheid miste. Niet. dat ook dil in 't minst opmerkelijk was. (Wordt vervolgd). oor het verbod van hot terken drank en bier op den 's HEERENHOEK. Ware; der vorige week de kath. rochie 's Heeren hoek en vergadering uitgenoodigd, eene nieuwe kath. par. te richten, zoo kwamc zestigtal in de zaal Bulck bijoen, waar dc pastoor, de leiding d zich nam. Nadat. Z.Eerw. de vc opend en de aanwezigen w heeten, begon hij uiteen Ie 1( en de kracht van den pr in het openbaar als in liet 1. „Gaat en onderwijst alle Christus en hierdoor werd plicht opgelegd, om zijne g Ie lichten, te onderwijzen het privaat-, maar oók in En met het oog op strijd, welke er alom tussehen geloof en ong< tg kies? m e an i Ze- Ier 'i'gai het dei gei d< dé Z.Eeiw. zijne parochianen I roepen, te moeten vereeni deze veroeniging sterk vijand. Wil onze vijand den Staat, wij prijken met wil het" in onze vaan. En meer lot het doel naderende, wees hij op heid voor 's Heerenhoek 1 Parochiale kiesvereeni: oog op de gemeenten Borst 's Heer Arendskerke, Hein dan de daar wonende pa; eveneens kunnen aansluit©' Nogmaals spoorde hij om toch allen zich aan ti kiesvereeniging, om door vc ten te toonen, dat „Ee Macht". Nu dankte de heer Roe Eerw. heer pastoor, voor z moeiingen inzake het opr K. parochiale kiesvereenij verder op de aanstaande' welke niet anders zijn, dan vóór of tegen den Christ] Hij toonde aan, wat er vr wachten is, waar de social getuige Frankrijk en moedi aan, om zich pal te zet vijand, door zich aan te R. Kath. Par. kiesvereenigi Daarna gaven zich een zers als leden aan, waarui bestuur zijn gekozen de heei H. van 't Westeinde en J. G ling hunne functie's zullen als mede bestuursleden koa D. v. d. Dries en Jac. Ma KRABBENDIJKE. Verg. Mei. Tegenwoordig alle onveranderd goedgekeurd, komt het voorstel om met van van een lijkwagen le gemeente daarvoor een Ik De heeren Welleman en Vi meren dat deze zoo noodij hierop moet uitgesteld wor in overweging om het hui graafplaats te vergroeien, speelplaats der openbare sc« plaats te maken. Daarna zej dat het oorspronkelijke pla den tuin, van den hoofdondei® een woning te bouwen v wachter, en daarbij een bi den lijkwagen enz. Daar 1 bestaat dit een volgend ja: wordt het voorstel met al; men aangenomen. Het voorstel om door de weegbrug aan de haven te door den heer Vogelaar meent dat. dit meer een een gemeente belang is, en een schadepost voor de gen daar de levering aan de hl selvallig is. De heer Well gemeente exploitatie en ma meenschap niet afhankelijk eenige particulieren. Het voorstel werd met gelaar -en Nieuwenhuiz-e) si nomen. Een ander voorstel hierri king staande om inplaats som van f 9000 te leenen met 5 legen 2 stemmen genomen. Daarna werd na de gew de vergadering gesloten. In Maas en Waal zijn <1 welke reeds boven den gro laai bevroren. Hierdoor is berokkend aan vele aanlap] al tussehen Wamel en Dri zich met het oog op de na van Tiet en Nijmegen, o aardappelsoort toelegt. Een vrouw te Brielle uit wilde spoelen, ontdekt steltenis in de sloot een ki een driejarig knaapje le zijni lijk al spelende te wateu Terstond werden alle pogin gesteld om het leven wedei doch dit mocht niet gelul In het Hbl. komt de v tentie voor „Verongelukt kunstschil zich ©n zijn vrouw betre

Krantenbank Zeeland

Nieuwe Zeeuwsche Courant | 1905 | | pagina 2