rZIER, Goes,
f-ilMt.
Katholiek Orgaan voor de Zeeuwsche Eilanden.
id. M. WOER REIT.
obeli ne
C. A. SCHULTE A Co.
indel, Goes.
No. 8.
Donderdag 19 Januari 1905.
Eerste Jaargang.
J. DEKKER,
■Extract!
URSUS
voor Examens.
m. C. koole,
25 CENT
Personeel bediend.
Strijkinrichting,
Ververij „DE VLIJT",
Verschijnt eiken MAANDAG-, WOENSDAG- en VRIJDAGAVOND.
OOSTERBAAN LE C01NTRE,
Een laatste Aansporing.
FEUILLETON.
Anne Dieu-le-Veut.
Deloyaal en Praalhanzerig.
BUITENLAND.
flacons 25 cent, fleschjes
Lerij „DE STER",
KT MIDDELBURG-.
en Waterbouwkunde,
en en Waterpassen.
fen, Badhuisstraat 61.
tdergeteekende heeft wekelijks
ising
chelkolen, Acthraciet
en Cokes.
z ij n te bekomen:
jjHE BRIQUETTEN, KORTE en
rURVEN en GRIENDSVEEN.
|5RKRIJGBAAR BIJ
nieuwste Kaclielpoinade
Jz SCHULZ, Leipzig,
trverkoopers flink rabat.
Jlenemend debiet van dit artikel
in staat onze Flacons Azijn-Extract
e verlagen en te brengen op
n. Alle flacons zijn van maatver-
voorzien.
Azijn-Essence is tachtig procent,
12 en B3°/0 sterk en komt, door
eciale behandeling, in het gebruik
i besten Azijn overeen. Teneinde
grootst mogelijke zindelijkheid over-
IV kunnen zijn, gebruiken wij u i t-
lend nieuwe flesschen en nemen we
edige flacons terug. Ieder
heeft het recht om onze Azijn-Extract
te doen onderzoeken aan het Che-
Laboratorium van den heer H. M.
schoten, Apotheker en Scheikundige
gingen.
den handel leveren we onze Azijn-
rt ook in kruiken van 1 Kilo of in
esschen van 510 en 60 Kilo.
>e Delft H 2, Middelburg
lo behoeft,
PANO wil koopen,
in mijne Magazijnen.
ÏERD moet worden,
behoeft,
P 130 a d Loskade.
llijk tarief,
per stuk als bij abonnement,
r: JOHAN BIERfNS Fz.
Een en ander dit blad betreffende te zenden:
wat aangaat de Redactie a. d. Redacteur; al het overige a. d. Uitgevers.
Abonnementsprijs: per 3 maanden
Voor het buitenland verhoogd met de meerdere porto's.
Afzonderlijke nommers (bij vooruitbetaling)
-.95
-.05
Drukkers-Uitgevers:
-4 G O E S. t-
Advertentiën: van 1—6 regels —.60; iedere regel meer 10 ets.
Grootere letters of clichë's worden naar plaatsruimte berekend.
Eenzelfde advertentie driemaal geplaatst, wordt tweemaal berekend.
Bij een groot aantal regels of bij abonnement speciale prijs.
Dienstaanbiedingen: 25 ets. per advertentie van hoogstens 5 regels.
Reclame-berichten: 25 ets. per regel.
Zooals wij reeds onzen lezers hebben
medegedeeld, zal de heer C. D. Wesseling
uil 's Gravenhage, hier Vrijdag a.s. in het
Slot Oostende een lezing houden met het
onderwerpde politieke toestand.
Tot die lezing hebben alle Katholieken
vrijen toegang, ook niet-kiezers, mits zij
boven 16 jaar oud zijn. Het doel bestaat
daardoor te komen tot de oprichting eener
K.-K. kiesvereeniging hier ter plaatse.
Wij hebben in ons blad reeds meer dan
eens gewezen op het hooge nut, de groote
noodzakelijkheid en den ernstigen plicht
van alle Katholieken, om ijverig mede te
werken aan de totstandkoming van eene
R.-K. kiesvereeniging.
Veel valt daaraan niet meer toe te
voegen.
Alleen willen we er den Katholieken
met nadruk op opmerkzaam maken, dat
de stembus-leuze der linkerzijde wat
men van vrijzinnigen kant ook beweren
moge zijn zala n t i-c 1 e r i c a a 1 of
n i e tl
Anti-clericaal in den zin van bestrijding
van elk leerstellig Christendom en van
het Katholicisme op de allereerste plaats!
De paskwilligheid van het vcrzamelen-
blazen op den vrijzinnigen en liberalen
signaaltrompet in hooge tonen alshet
voorstellen van een blanco grondwets-arti-
kel, om te kunnen komen tot het onredelijk
algemeen kiesrecht, onder welk regime aan
den eminentsten man evenveel stem in
het kapittel van staatszorg of staatsbeleid
wordt toegekend als aan zijn schoenpoetser
of zijn kruier of zijn geuteschepper; als
het vrijhandelsignaal, dat de politieke par
tijen in verdeeldheid houdt; als de defen
sie-dissonanten en belastingverhoogingen,
als, ja nog zooveel meer dit alles is
reeds zoo duidelijk in den vorigen brief
van onzen bekwamen medewerker, den
Oud-Journalist, uiteengezet, dat wij ons
niet wagen aan aanvulling of verbetering.
Op de slap wapperende liberale banier
staat geschreven de leuzeAnti- c 1 e r i-
c a a 11
Een verhaal uit de XVlIe eeuw.
7)
Anne Dieu-le-Veut was weleer door den
vader tot zijne bruid bestemd.
Plotseling verdween echter het meisje;
men doorzocht het park, de bosschen, men
vischte in de grachten geen spoor deed
zich op.
De schoone zestienjarige bruid moest,
zeide men, door den booze, en door hem
alleen, ontvoerd zijn, dewijl op den grond
nergens een spoor van haar te vinden
was.
't Moest wel zoo zijn, beweerde men,
want aan het kruis van den naburigen
dorpstoren meende men iets wits te zien
wapperen, en dat moest een stuk van den
bruidssluier zijn!
In de luchtvaart had gewis men ziet,
de legende werd meer en meer volledig
de bruid zich te vergeefs aan het kruis
willen vastklampen en zich alzoo redden;
de sluier werd er door gescheurd.
Wat echter de zaak zeer bedenkelijk
maakte, was, dat tevens een deel van de
kostbare gewijde vaten uit de slotkapel
verdwenen waren.
Heiligschennis en diefstal dus!
Eu onder dien strijdkreet zullen de libe
ralen vechten om de zegepraal.
Daarom, Katholieken van Goes, voor het
laatst:
Slrooml als één man samen in den broe
derlijken bondonze R.-K. kiesvereeniging.
Weest er van overtuigd, dat. l'union fait
la force, dat eendracht maakt, macht. En
bindt met alle krachten den strijd aan
tegen het moderne ongeloof, tegen de
dwalingen van het bederfbrengende socia
lisme, door ons Christelijk Ministerie te
helpen bevestigen en steunen.
Deze schoone taak zult gij helpen ver
vullen door toe te treden tot de R.-K. kies
vereeniging.
Wij waren gisteravond in de gelegenheid
een socialistische redevoering te hooren.
Spreker was mr. G. W. S a n n e s uit
Middelburg, een sociaal-democraat, die met:
de overbekende partij-eigene heftigheid en
verblindheid woedend tegen minister
Kuyper en zijn aanhangers uitvoer.
Nu, dal zijn we gewoon.
Volledigheidshalve zijn we genoodzaakt
ons verslag met op- en aanmerkingen te
laten rusten tot een eerstvolgend nummer.
Maar op twee meer dan' interessante
verschijnselen, die zich voordeden, wen-
schen wij nu al onverdeelde aandacht te
vestigen.
Het eerste punt komt hierop neer:
Zooals men" kan weten, zou op d e n-
zelfden dag en hetzelfde uur hier
ter plaatse eene redevoering gehouden
worden over hetzelfde onderwerp
door mr. Sybrandy, let wel voor de a n t i-
r evolution aire partij. Mr. Sybrandy
nu seint door keelaandoening verhinderd
te zijn om te komen spreken.
Mr. Sybrandy had vooraf als zijn
onderwerp aangegevenhel ministe
rie Kuyper en de arbeiders.
Wat doen nu de socialisten?
Als de kippen zijn zij er bij en versprei
den het volgend strooibiljet, dat wij om der
Stonden deze twee misdaden met de
verdwijning der jonge gravin in verband
Niemand kon daarover eenige opheldering
geven.
Toen men eenige dagen later in het bosch
kwam, om den jager van het kasteel eenige
bevelen te geven, was het jachthuis ledig
en alle spoor van den bewoner verdwenen,
Henri d'Ambrelle deed zich meer prak
tische vragen dan wel de wereld der kort-
zichtigen, over dat plotseling verdwijnen.
Was Anne afkeerig van haren brui
degom?
Wilde zij den man niet huwen, dien haar
vader haar aanwees?
Of wel, was de reden te vinden in het
gedrag des vaders, die sedert eenigen tijd
tot het aangaan van een tweede huwelijk,
en dit beneden zijn stand, scheen over te
hellen? Was het misnoegen omtrent die
nieuwe verbintenis, welke als de reden van
de verwijdering zijner dochter uit het ouder
lijke huis moest beschouwd worden
De laatste reden had den markies altijd
het meest nabij de waarheid geschenen;
doch in de familie Dieu-le-Veat nam men,
t,en minste uiterlijk, meer de eerste, namelijk
den afkeer voor den markies, aan.
Hoe het zij, Henri d'Ambrelle trachtte
het hinderlijke van zjjn toestand, evenals
zijne wispelturige bruid, te vergeten en
slaagde daarin voortreffelijk.
De markies bleef echter altijd een levendig
belang in de familie des graven stellen;
hij wist hoe de vader, onder het jukzjjner
curiositeit wille ongeveer laten volgen:
„Het Ministerie Kuyper en de
Arbeiders".
„Nu de Almelosehe griffier van den
Raad van Beroep van de Ongevallen
wet, mr. Sybrandy, verhinderd is,
over dit onderwerp te spreken, zal het
hedenavond in een openbare vergade
ring behandeld worden door zijn Middel-
burgschen ambtgenoot, mr. G. W.
Sanne s."
Behalve degenen, die beter weten, omdat
zij met plaatselijke toestanden en personen
goed bekend zijn, zal nu toch ieder den
kend mensch van meening moeien zijn, dat
ambtgenoot Sannes ook partijgenoot
Sanpos zal wezen, partijgenoot wel te
weten van mr. Sybrandy. Te meer omdat
die slimme Hannes, pardon Sannes, het
zelfde onderwerp tot het zijne gemaakt had.
Ambtgenoot Sannes ontpopte zich echter
in een socialist.
In ernst, mag dit een loyale verkiezings
propaganda heeten?
Wij noemen dit misleiding en bedotterij.
En wie zou zoo iets verwacht hebben
van de zich noemende verdedigers van
gelijkheid en recht?
Wij weten nu wel, dat het biljet onder
teekend was met kleine letter: het
bestuur der afd. Goes der S. D. A. P.,
maar wij weteu ook, dat om voorzichtig
te spreken er meer dan een naar die
vergadering is gelokt althans is kunnen
gelokt worden wiens meening met de
daar verkondigde leer totaal onvereenig-
baar is niet alleen, maar die afwezig zou
gebleven zijn, zoo hij geweten had, dat een
socialist daar woordvoerder was.
Mr. Sannes voerde in zijn rede meer dan
eens aan, dat er hij Kuyper's politiek „een
addertje onder het gras school".
Maar ongelukkigerwijs heeft hij vergeten
zijn attentie te wijden aan de reuzen-
sla ng, aan den hoa-constrictor,
die verscholen lag onder z ij n propaganda-
praktijk.
Och, 'tis meer bewaarheid geworden:
als de vos de passie preekt, boer pas op
je ganzen 1
tweede vrouw gebogen, heimelijk het verlies
van zjjue dochter beweende en hoe gelukkig
hij zijn zou, indien hij haar nog eens aan
het hart zou kunnen drukken alvorens te
sterven.
Lange jaren had de graaf de hoop ge
koesterd iets van zijn kind te hooren doch
eindelijk meende hij verzekerd te zijn, dat
Anne zich niet meer onder de levenden
bevondterwijl het plotseling verdwijnen
van de jonge gravin allengs in de vergetel
heid geraakte bij het publiek, bleef de
wonde bij den vader erg bloeden.
Hoeveel reden hij dan ook tot klagen
over haar had, betreurde de graaf haar
verlies, omdat er tegenover de schaduw
zijde ook heldere lichtpunten in het karak
ter zjjner dochter aanwezig waren.
Bij poozen, en daarin was het Henri
d'Ambrelle met den vader eens, welde in
derdaad een ruime en milde bron van
edelmoedigheid uit haar hart op. Dan was
dit een kristalheldere fontein, in het midden
van het dorre, stuivende woestijnzand, eene
frissche bedauwde bloemgarf, tusschen de
naakte rotsen opgeschoten
Welke waren de lotgevallen van Anna
in die jaren van afwezigheid? In welke
landen en standen had zij omgezwalkt?
Hetgeen men van haar in den kring der
hooge wereld te Brussel vertelde, deed aan
een avontuurlijk leven gelooven; aan
vreemde landen, vreemde toestanden,
vreemde gewoonten.
Tóch was zij wel dezelfde Anna gebleven;
En nu onze tweede opmerking, die niet
minder curieus is.
Alweer is het overbekend, dat de socia
listen hier in den omtrek het van de daken
schreeuwen tot het geluid in de riolen uit
sterft, dat tegenstanders hel heelemaal niet
aandurven met hen in d e b a t te treden.
Dat „aandurven" is in elk geval
foutief"wanneer gepretendeerd werd niet
aan „willen", konden ze mogelijk geen
ongelijk hebben.
Omdat daar meer dan een reden voor
kan bestaan.
Maar, weer ter zake: op de vergadering
bleek er iemand te zijn, die eventueel w 1
met den spreker in debat wilde treden. Men
zal het woord eventueel begrijpen,
wanneer men de toedracht der zaak gele
zen heeft, die als volgt verliep
Op de strooibiljetten stond het gebruike
lijke debat v r ij.
Onder de pauze werd bekend gemaakt,
dat wie zich als debater wenscht.e aan te
melden, zulks in dien lijd doen moest.
De bespreking van het arbeids-contract
zou plaats hebben na de pauze. Nu trof
het juist ongelukkig, dat degene, die zich als
debater wilde melden, over dat arbeids
contract ook z ij n meening wilde
zeggen.
Immers, nu kon hij zich niet opgeven
gedurende de pauze, aangezien gemeld
onderwerp na dien tijd zou behandeld
worden.
Dit bezwaar werd bekend gemaakt en
daar begrijpelijkerwijs toch eerst diende
gehoord te worden wat mr. Sannes over
dat contract te vertellen had, werd aange
drongen op een eventueel debat, tot
hetwelk een half uur tijds ver
gund werd.
Maar het heeft niet mogen zijn
Na de pauze maakte mr. Sannes bekend,
dat hij over het arbeids-contract ongeveer
niets te zeggen had en zweeg er nagenoeg
over I
Een zeer toevallig samentreffen van om
standigheden, men vergeve ons de gemeen
plaats.
dezelfde mengeling van losheid en etiquette,
van zucht naar onafhankelijkheid en hooge
onderscheiding, doch een en ander had
zich, zoo mogelijk, scherper in haar karak
ter afgeteekend.
En wie was de graaf de Vertigneul?
Waar had deze zijne vrouw aangetroffen?
Waar waren zij getrouwd? Welk waren
hunne lotgevallen? Wie zou ooit dit war
garen, dat sterk ingewikkelde leven, kun
nen of mogen ontcijferen?
Deze en meer andere vragen verdrongen
zich in den geest van den markies, terwijl
zijn kamerknecht, na het ontbijt, hem in
het aankleeden behulpzaam was.
Eindelijk was de jonge man gereed; hij
ging nogmaals, toen de knecht de kamer
verlaten had, naar de tafel aan het venster,
waar de brief omgekeerd, doeh nog niet
gevouwen, was neergelegd.
De markies herlas het schrijven, en toen
hij overtuigd was dat geen woord daarin
hem in eenige moeielijkheid brengen kon,
vouwde hjj het papier en borg het in een
omslag of enveloppe; daarna ontstak hij
licht, liet den fijnen rooden lak brandend
op de achterzijde druppelen en drukte er
zijn met een wapen besneden signet in.
Dien dag zou een kourier van het ge
zantschap naar Parijs vertrekken, en de
brief zou binnen den tijd van twee dagen
en twee nachten, als de zendeling aan de
heeren dieven en baanstroopers ontspringen
kon, te Parijs zijn.
In den loop van den voormiddag bevond
Toen mr. Sannes zijn rede teneinde had,
was het meer dan tijd voor hem te
vertrekken om den trein nog te halen, wat
hij dan ook deed. Van zelfs maar gele
genheid tot debat is dus geen sprake
geweest, ten spijt van het strooibiljet.
Men ziet het dusin deze zaak blijkt de
socialistische betrouwbaarheid een pochen
de praalhanzerij.
DE OORLOG.
Koeropatkin seint dat hij twee berichten
heeft ontvangen over de aanvallende be
wegingen van de Russische ruiterijIn
den avond van 10 dezer werden anderhalve
compagnie Japansche infanterie en een
half eskadron dragonders vernietigd.
In den daarop volgenden nacht verniel
den de Russische patrouilles een gedeelte
van den spoorweg, tengevolge waarvan
twee locomotieven op elkander in reden.
Den llden werd Nioetsjwang door ons
bezet. De Japansche bezetting, bestaande
uit een compagnie en twee eskadrons,
ontruimde na eenig geweervuur de plaats.
Gedurende twee dagen maakten wij 500
wagens met voorraden buit en namen 1
officier en 14 man gevangen. Aan onzen
kant vielen 3 officieren 15 man en werden
10 officieren en 49 man gewond.
Den 12den werd de spoorlijn bij Sjeïtse,
6300 M. van Jinkou, door onze patrouilles
beschadigd, 's Middags om 4 uur naderde
een afdeeling Jingkon. Onze artillerie be
schoot het station en legde magazijnen in
de aseh. Een deel van de troepen steeg
van de paarden en viel daarop het station
aan. De Japanners openden het vuur uit
verscheidene kanonnen. Onze soldaten
zochten eerst dekking in loopgraven en
vielen opnieuw aan, maar moesten ten
slotte voor de overmacht terug. De dooden
en gewonden werden bijna allen terugge
bracht.
Koeropatkin seinde nog aan den Tsaar:
Den 13den dezer hebben, bij het aanbreken
van den dag, onze vrijwilligers vijandelijke
voorposten aangevallen. Deze laatsten
waren bijna een compagnie infanterie
sterk. De vrijwilligers verstrooiden hen
met een verlies van 12 man aan dooden
en 12 aan gevangenen. Drie van de laats
ten zijn gewond. De vrijwilligers maakten
zich de markies aan den ingang der St.-
Gudula-kerk, toen eensklaps de gravin de
Vertigneul deze zou binnentreden.
De markies ontblootte het hoofd en zeide
„Mevrouw de Vertigneul."
De aangesprokene stond stil en ant
woordde koel, terwijl de bleekte haar aan
gezicht o vertoog:
„Wat verlangt mijnheer de markies?"
„Loochenen dat ge de gravin Anne
Dieu-le-Veut zijt, is nutteloos; ik vraag
echter niets voor mijhet verledene is
dood en begravendoch, mevrouw, uw
oude vader, graaf Raoul Dieu-le-Veut, ver
langt innig zijne dochter weêr te zien en
haar te omhelzen, alvorens te sterven."
Eene diepe ontroering teekende zieh
plotseling op het gelaat der gravin af
zij herwon echter spoedig hare tegenwoor
digheid van geest, en den markies met
een strengen blik aanstarende, zeide zij
voortgaande
„Ik verlang in vrede gelaten te worden,
mijnheer!"
„Mevrouw, er staat geschreveneert
uwen vader!"'
De toegesprokene verwaardigde zich niet
meer het hoofd om te wenden.
Henri d'Ambrelle stond als versteend;
hij oogde de jonge vrouw na; zij trad
voor een altaar, knielde en bad.
„Zij bidt," morde hij, „en zij heeft geen
enkelen vonk van medelijden over voor
dien stokouden vader! En toch, het is
Anne welneen, geen twijfel meer."